Gitaarbouwer Contreras:
uitstervend vakmanschap
DE VISA LEADER F 16.360,-
DE BX LEADER F23.700/
EXTRA VOORDELIGE FINANCIERING.
PROFITEER VAN DE LEADERS VAN
CITROEN. KOM SNEL NAAR DE SHOWROOM.
VISA LEADER EN BX LEADER. VERRASSEND
COMPLEET. VERRASSEND GEPRIJSD.
LEIDEN: AUTOBEDRIJF VAN DER VELDE BV, KENNEDYLAAN 118.
VRIJDAG 20 FEBRUARI 1987
ST
PAGINA 21
Aan de gevel van het
pand in de Cal le
Mayor, op een
steenworp afstand
van de historische
Plaza Mayor in
Madrid, hangt slechts
een eenvoudig
uithangbord. Een
onopvallend
winkeltje, waarvan de
in de etalage
uitgestalde gitaren
nauwelijks de
aandacht trekken.
Maar de naam op het
uithangbord zal bij
iedere
gitaarliefhebber het
bloed sneller doen
circuleren. Want bij
hem of haar weken de
gitaren van Manuel
Con treras dezelfde
emoties los als bij een
rechtgeaarde
autofreak de namen
van Rolls Royce of
Porsche.
De specialiteit van Manuel Contre-
ras zijn de klassieke concertgitaren,
waarop vrijwel alle grote meesters
spelen. In het halletje achter de win
kel hangt de 'prijzenkast' met foto's
van bijna alle gerenommeerde gita
risten, voorzien van loftuitingen op
het produkt van de gitaarbouwer.
door Gerrit-Jan Hoek
De andere muren van het halletje zijn
bedekt met de hoezen van platen van ar
tiesten, die zich eveneens de eigenaar
van een exclusieve Contreras kunnen
noemen. In de galerij valt een hoes op
van het Groninger gitaarduo Remco de
Haan en Erik Westerhof. "Een tijdje ge
leden kwamen er twee Nederlandse jon
gens in de winkel, die een gitaar van ons
wilden kopen', vertelt Esperanza, assis
tente van Manuel Contereras. 'Later
hebben ze ons hun plaat toegestuurd.
We waren aangenaam verrast en diep
onder de indruk van de kwaliteit van
hun werk".
Met de hand
Helemaal achterin het pand bevindt
zich de werkplaats, waar Manuel Contre
ras (56) en zijn assistent Ignacio Manza-
no hun troetelkinderen vorm geven.
Computerbestuurde machines zal men
in het piepkleine hokje, dat amper 10
Manuel Contreras in zijn werkplaats te Madrid: allergisch voor ceder
hout.
vierkante meter beslaat, niet aantreffen.
Alleen maar beiteltjes in alle denkbare
formaten, vijltjes van uiteenlopende af
metingen. zaagjes en ander gereed
schap. Een tafereel dat herinneringen
oproept aan de inmiddels afgedankte re
clame-campagne 'Vakmanschap is
meesterschap' van Grolsch.
"We maken hier alles met de hand. tot
het kleinste onderdeel aan toe", licht
Manuel Contreras trots toe. Alleen de
beste materialen zijn goed genoeg voor
de Contreras-gitaren. De meesterbou-
wer duikt in een klein achterafhokje,
volgestopt met plankjes en stukjes hout.
"Spaans hout komt er bij de bouw niet
aan te pas. Het onderblad is van een bij
zondere Braziliaanse houtsoort, Palo-
santo de Brasil. Dat hout moet minstens
15 jaar oud zijn. Daar is bijna niet aan te
komen, omdat die bomen erg schaars
zijn. Het is dan ook vreselijk duur. Zo'n
onderblad komt al gauw op 500 gulden".
zegt hij, terwijl hij een paar schotjes
toont die voor het ongeoefende oog van
een leek weinig verschillen van een stel
bruingeverniste plankjes uit een wille
keurige doe-het-zelf-winkel. Het boven
blad wordt gemaakt van Duits pijnbo
menhout of cederhout, geïmporteerd uit
Canada. Met dat cederhout levert Ma
nuel Contreras een dagelijks gevecht.
Niet omdat het moeilijker bewerkbaar is
dan andere houtsoorten, maar omdat hij
slecht kan tegen het stof van de ceder.
'Op voorschrift van de dokter mag ik ei
genlijk helemaal niet werken. Ik blijk
namelijk allergisch te zijn voor ceder
hout, daar krijg ik het soms vroaelijk be
nauwd van. Maar met zo'n stofmaskertje
voor mijn mond kan ik het best uithou
den'.
Meubelmaker
Dit jaar zit Manuel Contreras precies
UITZONDERLIJK VAN UITVOERING.
UITZONDERLIJK VAN PRUS.
De Visa Leader is een uitzonderlijke auto die in een
beperkte oplage wordt geleverd en die verkrijgbaar is voor de
uitzonderlijke prijs van f 16.360,-*
De kwalificatie Leader duidt op een aantal aantrek
kelijke extra's die in de prijs zijn inbegrepen: parelgrijze, gever
niste metallic lak, speciale Leader striping en stoelbekleding,
hoofdsteunen, achterspoiler, speciale wieldeksels en radio-uit
rusting met antenne.
De Visa Leader is uitgerust met een pittige, schone
motor van 1124 cmJ. Goed voor 50 DIN pk en een top van
140 km/h.
Ook de BX is in de uitzonderlijke Leader uitvoenng
verkrijgbaar met een schone 1360 cmJ motor van 72 DIN pk
en 5 bak. Evenals de Visa Leader is de BX Leader voorzien van
'n aantal aantrekkelijke extra's die in de prijs zijn inbegrepen.
Speciale MXL banden. Beschermstrips en Leader
striping. Twee bijzondere metallic carrosseriekleuren naar keuze:
Gris Perlé en Bleu Romantique. Radio uitrusting met antenne
Via Citroen Financiering Nederland is een bijzonder
interessante financieringsregeling met lage maandlasten moge
lijk: Het Auto Plezier Plan
Gezien de beperkte serie van zowel de Visa als de
BX Leader is het raadzaam snel naar de showroom te komen.
Want wie het eerst komt die het eerst maalt
25 jaar in het vak. "Van huis uit ben ik
geen gitaarbouwer maar meubelmaker,
net als mijn vader. Dat was een van de
beste van Madrid. Hij heeft zelfs nog
meubelstukken gemaakt voor het ko
ninklijk paleis. Ik ben eigenlijk bij toe
val in de gitaren terechtgekomen. Ooit
moest ik een meubelstuk maken voor de
familie Ramirez, dat waren toendertijd
de beroemdste gitaarbouwers. Die vroe
gen me toen of ik er niets voor voelde
om voor hen gitaren te bouwen. In drie
jaar was ik hoofdbouwer en we maakten
toen 140 tot 160 gitaren per maand. Maar
dat ging soms wel ten koste van de kwa
liteit. Na drie jaar ben ik toen voor me
zelf begonnen".
Maar na al die jaren is er bij Contreras
geen sprake van serieprodukten. "Het
handwerk is vreselijk arbeidsintensief.
Per maand maken we dan ook niet meer
dan twee gitaren", zegt Contreras, ter
wijl hij een soort 'blokkendoosje' met
wat staafjes tevoorschijn haalt. "Het
meeste werk zit in het mozaïek dat rond
het klankgat moet komen. In zo'n staafje
van minder dan een centimeter door
snee zitten 246 ragfijne latjes tegen el
kaar aangeplakt in verschillende kleu
ren, totdat ze het gewenste mozaïek vor
men. Als de lijm goed gedroogd is wor
den ze in dunne plakjes gezaagd en rond
het klankgat ingelijmd. Daar gaan wel
wat mandagen in zitten".
Het laat zich raden, dat gezien de ar
beidsuren de Contreras-gitaren niet voor
iedere beurs te betalen zijn. Voor de
goedkoopste echte concertgitaar moet al
gauw 3500 gulden neergeteld worden;
het duurste exemplaar, de revolutionai
re Carlevaro, gaat niet voor minder dan
13.000 gulden de winkel uit. Maar dan
krijgt men toch waar voor zijn geld. Alle
vakbladen die Contreras uit een stoffig
bureautje tevoorschijn tovert, mokken
weliswaar over de prijs, maar laten zich
in jubelende bewoordingen uit over de
kwaliteit van het eind produkt.
den over een constructie nagedacht en
het is me uiteindelijk toch gelukt. Het
verschil met een normale gitaar is dat
het geluid een veel ruimtelijker effect
krijgt".
Het laatste snufje dat Manuel Contre
ras heeft uitgevonden is de resonantie-
kast. Even simpel als effectief, het ei van
Contreras. "Ruim een jaar geleden kreeg
ik een Mexicaanse klant in de winkel die
een gitaar wilde uitproberen. Die man
was nogal corpulent en zijn dikke buik
zat hem dan ook een beetje in de weg.
Op een gegeven moment hield hij de gi
taar zo'n tien centimeter van zijn li
chaam en vroeg me of het zo niet veel
beter klonk. Op dat idee ben ik gaan
voortborduren. Ik heb toen een speciaal
los blad ontworpen, met een steun voor
de speelarm en het dijbeen. Een kastje
waar de gitaar als het ware in past en
daardoor geen contact heeft met het li
chaam. Vorig jaar is dat klankkastje
voor het eerst bij concerten gebruikt.
Het resultaat is frappant. Onlangs heb ik
het zelf kunnen horen bij een concert
van de gitaarhoogleraar Manuel Cano uit
Cordoba. Die speelde met een micro
foon voor zich. In de pauze ben ik nogal
boos naar hem toegestapt met de vraag
waarom hij met een microfoon speelde.
Cano heeft me toen met de hand op zijn
hart verzekerd dat hij de elektrische ge
luidsinstallatie van tevoren had uitge
schakeld. Maar het leek net of hij met
extra volume speelde".
Is Manuel Contreras mternationaal
een begrip en wordt hij overal - zoals
vorig jaar bij zijn bezoek aan het conser
vatorium van Japan - als een fenomeen
erkend, in Spanje wordt hij zeker niet
als zodanig behandeld. Iets wat de mees
ter behoorlijk dwars zit. 'Het is een
schande, zoals de overheid ons bejegen!
Vroeger kregen we ruime faciliteiten om
ons produkt. dat toch typisch Spaans is
en overal een goede naam heeft, te ex
porteren. Maar van lieverlee zijn de soe
pele kredietvoorwaarden afgeschaft
Daardoor heb ik de laatste jaren amper
een gitaar kunnen exporteren. Want een
lening tegen een rente van 20 procent
die ik maandelijks moet aflossen is voor
mij taboe, dat kan ik gewoon niet op
brengen'.
Maar ook het gebrek aan erkenning
van andere instanties zorgt bij Manuel
Contreras voor grote irritatie. "Laatst
suggereerde een vriend me om mijn laat
ste vinding, de resonantiekast, in te stu
ren naar een expositie van ambachtelij
ke kunst. Dat heb ik toen gedaan, een
mooi standje opgericht met wat gereed
schap. Blijkt dat mijn vinding niet eens
door de voorselectie komt. Maar bij de
laatste tien uitverkoren inzenders zat
wel iemand die een horloge had ontwor
pen met in plaats van een horlogebandje
een elastiekje. Dan vraag ik je toch. Maar
het zal wel zo zijn als altijd, dat een pro
feet in eigen land nooit wordt gewaar
deerd".
Verbetering
Maar de grote obsessie van Manuel
Contreras is de continue kwaliteitsver
betering van zijn gitaren. In 1978 begon
Contreras met de produktie van een gi
taar met dubbel achterblad. "Dat was
het idee van een gitarist, waarmee ik ben
gaan experimenteren. Door een extra
blad tegen het achterblad te plakken,
krijgt de gitaar veel meer volume en een
helderder geluid dan de gewone con
certgitaar".
Een andere 'vinding' van Contreras is
de gitaar zonder klankgat. "Een aantal
jaren gelden kwam de gitarist Abel Car
levaro bij me met het verzoek een gitaar
te maken zonder klankgat maar met
klankgleuven aan de zijkant. Een gitaar-
bouwer uit Uruguay had al eens gepro
beerd zo'n instrument te maken, maar
was daar niet in geslaagd. Ik heb maan
Een profeet wordt in eigen land nooit gewaardeerd"
