Homeopatisch middel tegen hooikoorts werkt
Boren in gebit overbodig met glas-ionomeer
Cactus-kapstok zelf
eenvoudig te maken
I VRIJE TIJD
Instructieboek
voor dhz-lasser
Isolerend ondertapijt
Zigzag-schuurpapier
loopt niet gauw vol
Kit spuiten met koolzuurpatroon
Buismateriaal
biedt tal van
mogelijkheden
ZONDHEID
r
VRIJDAG 20 FEBRUARI 1987
PAGINA II
VOEGPALETVOOR
DOE-HET-ZELVER
Doe-het-zelf-metselaars hebben
nog wel eens moeite met het voeg
werk. Met name het hanteren van
een speciebord of plakspaan is een
'slag' die je te pakken moet krijgen.
Speciaal voor de amateurs heeft
de fabrikant van de bekende Melk-
meisje-metselgereedschappen nu
een voegpalet gemaakt, voorzien
van twee opstaande kanten. Daar
door wordt voorkomen dat de
voegspecie van het bord valt, ook
als het ietwat schuin achterover
wordt vastgehouden.
Het van roestvrij staal gemaakte
voegpalet is ook handig bij kar
weitjes als het vullen van scheuren
en gaten in wanden, als voorberei
ding op bijvoorbeeld behangwerk.
In gereedschappen- en dhz-zaken
is het voor f 19,95 verkrijgbaar.
Enkele honderdduizenden Neder
landse doe-het-zelvers hebben een
lasapparaat en doen regelmatig of
incidenteel laskarweitjes. De be
hendigheid om ermee om te gaan
doen ze veelal in de praktijk op. of
kijken die van een geroutineerde
kennis af.
Er zijn wel enkele dhz-boeken
waarin aan het lassen aandacht
wordt besteed, maar daarin blijft
het bij summiere informatie. Bo
vendien lopen ze al achter Behalve
in de vakwereld wordt sinds kort
ook door amateurs overgestapt op
nieuwe lasmethoden. zoals het
MIG-(koolzuur)lassen. Ook ver
schijnen er meer en meer compac
te autogene lasapparaten, die voor
de doe-het-zelver geschikt zijn.
Ferm uit Genemuiden, stelde
voor de niet-vakman een in$jruc-
tieboek samen. Hierin komen alle
lastechnieken uitvoerig aan bod.
Het is in stap-voor-stap cursus-
vorm opgezet, beginnend met lo
gisch opeenvolgende oefenwerk
stukjes. Ook de werking van de
verschillende soorten lastoestellen
wordt heel duidelijk verklaard.
Informatie over verkoopadres
sen tel. 05208-55077.
Een kapstok in Mexicaanse stijl, in
de vorm van een levensgrote woes
tijncactus. dat is weer iets heel an
ders dan de bekende en vaak afge
zaagde winkelprodukten. Het op
de tekening afgebeelde model
vergt aan speciaal gereedschap al
leen een decoupeerzaagmachine
en die hebben veel doe-het-zelvers
wel in huis.
Materiaal
Gebruik als materiaal by voorkeur
berken multiplex, minimaal 18
mm dik. Koop een stuk van bij
voorbeeld 200 cm hoog en 120 cm
breed. Stem de afmetingen af op
de beschikbare ruimte (wandop-
pervlak) en de behoefte aan ruimte
voor grijpklare kleding. Met het
veel goedkopere spaanplaat kan
het ook maar dan kost het afwer
ken meer tijd: schuren, gronden,
lakken. Vooral de zaagkanten vra
gen dan veel zorg.
Zet op de plaat de vorm van de
cactus uit, hetzij volgens de teke
ning, hetzij met zelf bedachte va
rianten. Zaag de cactus met de de
coupeerzaagmachine uit. Geleid de
machine op de rechte stukken
langs een opgeklemde rechte lat,
neem bij het bochtenwerk de snel
heid terug om precies langs het
lijntje te kunnen zagen.
Zaag vervolgens de scharnieren
de delen van de kapstok. Zet ze op
het plaatmateriaal zó uit dat ze, in
geklapt, precies overeenkomen
met de vorm van de cactus. Ze be
hoeven alleen gebruikt te worden
als er veel bezoek is en er dus meer
dan de normale hoeveelheid jassen
en mantels moet worden opgehan
gen.
Schilder de onderdelen (in deze
tekening zijn het er drie) na het
schuren van de zaagkanten en het
oppervlak, in de gewenste kleur.
Cactus-groen ligt natuurlijk voor
de hand. Je kunt, als de verf droog
is, met een penseeltje ook nog gele
streepjes aanbrengen die scherpe
cactusnaalden suggereren. Mon
teer de bewegende delen met ko
peren scharnieren. Breng kapstok-
haken aan (keuze in overvloed)
Monteren
Nu moet het hele bouwsel tegen de
hal- of gangwand worden gemon
teerd. Het leukste effect krijg je
door de cactus enkele centimeters
vrij van de wand aan te brengen.
Dat is makkelijk te bereiken door
stukjes metalen pijpmateriaal, 4 tot
5 cm lang, tussen kapstok en wand
te plaatsen. De schroeven, die lang
genoeg moeten zijn, voeren via het
plaatmateriaal en de pijpjes in de
muur. Daarin moet je dan gaten
boren en pluggen plaatsen. Een
van de wand vrijstaande kapstok
heeft dan wel schroeven van min
stens 10 cm lengte nodig. Vlak te
gen de wand kan uiteraard ook; je
kunt op de toppen van de cactus-
armen dan geen hoeden ophangen.
Fantasie
Wie niet van stekeligheden als
cactussen houdt, kan de kapstok
ook in de vorm van een palmboom
maken, of een conifeer. Talloze an
dere variaties zijn mogelijk. Laat
handigheid en eigen fantasie maar
samengaan. Teken een eigen ont
werp dan wel eerst op schaal uit en
bekijk secuur of het maaksel in de
beschikbare ruimte past. Een zaag-
tip tot besluit: Zet de vorm op de
achterkant van het plaatmateriaal
uit. De onvermijdelijke zaagrafel-
tjes (uitsplintering^ komen dan aan
de onzichtbare kant van de kap
stok, die niet geschilderd hoeft te
worden. Gewoon even kantjes
schuren.
Ook de allerkleinsten kunnen bij
Onder vloertapijt wordt vaak on-
dcrtapijt aangebracht, om de vloer
bedekking meer veerkracht te ge
ven en ook om het een langere le
vensduur te verschaffen. Vooral bij
het leggen van de betere tapijtsoor
ten adviseert de woninginrichter
zo'n onderlaag, die het woon- en
loopcomfort verbetert en die zich
in de loop der jaren terugverdient
Aan de functie van ondertapijt
kan nu nog een belangrijk stuk toe
gevoegd worden. Dit materiaal is
namelijk sinds kort met een één- of
tweezijdige isolatiefolie van alumi
niumfolie verkrijgbaar.
De tweezijdig-isolerende uitvoe
ring komt vooral in aanmerking
voor begane-grondvloeren waar
door vaak vanuit grond of kruip
ruimte kou optrekt, in niet weinige
gevallen zelfs vocht. In een verder
goed geisoleerde woning, waar op
trekkend- en condensvocht moei
lijk kunnen ontwijken, vormt dit
soms ook aanleiding tot schimmel
vorming in de vloerconstructie en
de onderkant van de muren Bo
vendien is in zo'n situatie de vloer
nog sterker dan vóór de isolatie het
koudste vlak van een kamer. Met
ondertapijt, dat aan de onderzijde
tegen doorlaten van kou is afge
schermd en dat aan de bovenkant
de kamerwarmte terugkaatst, kan
dus een belangrijke bijdrage tot
zuiniger stoken worden bereikt.
Het 7 mm dikke materiaal is ge
makkelijk zelf te leggen. Van de rol
gpdi kunnen de benodigde banen wor-
Een bekend verschijnsel bij het
werken met schuurpapier is (elke
doe-het-zelver weet het), dat het
met fijne korreltjes bezette opper
vlak op den duur 'volloopt'. Een
stuk schuurpapier moet dan ook al
vrij gauw vervangen worden. Echt
afgesleten is het dan meestal nog
niet. maar het werkt niet meer om
dat het fijne houtmeel zich vast
klampt tussen de korreltjes. Bij het
schuren van sommige materialen,
zoals vettig of vochtig hout. verf,
sommige kunststoffen e.d., kan dat
vollopen heel snel gaan, op blank
en goed droog hout gaat het
schuurpapier wat langer mee.
Oplossing
Een oplossing daarvoor is be
dacht door een Nederlandse fabri
kant. die het 'zigzag-schuurpapier'
ontwikkelde. Het is verkrijgbaar in
stroken van 95 x 230 mm en 115 x
280. geschikt voor de meeste vlak-
schuurmachmes. en op rollen van
dezelfde breedte en 25 meter lang.
Het oppervlak is op regelmatige
afstanden onderbroken door vrije
baantjes van enkele millimeters
breedte, in een grillige zigzag-
vorm. Ze fungeren als afvoer-
gootjes voor het schuurstof. Een
simpele maar heel effectieve oplos
sing. Het schuurpapier gaat veel
langer mee, ook bij het met de
hand schuren maar het duidelijkst
bij gebruik op een vlakschuurma-
chine. Het is niet alleen geldbespa-
rend, maar het brengt bij een om
vangrijke schuurklus ook het re
gelmatig (hinderlijke) vervangen
van schuurpapier sterk terug.
Groenendijk en Zonen in En
schede (tel. 053-316465) bracht het
op de beurs Karwei als noviteit.
Zigzag is verkrijgbaar in korrel 40.
50, 60, 80, 100 en fijner, per vel van
27 tot 59 cent, per rol van 25 tot 48
gulden. ifoto gpdi
De kleine kitspuit die op een koolzuurpatroon werkt, is een goede mid
denweg tussen het handspuilpistool en de compressor. De 'Silicon Kit' is
een setje bestaande uit een spuit waarin het normale formaat kitkoker
past en een koolzuurcilinder die met een riem over de schouder kan
worden gehangen. Een slang verbindt beide delen
Als het cilinderventiel geopend wordt, stuwt een sterke (veilige) gas-
stroom de kit met kracht naar buiten. Het systeem werkt met alleen veel
makkelijker maar ook stukken regelmatiger: een mooi gelijkvormige ki-
trups komt eruit.
Ondanks de naam van de set kan hij behalve voor siliconen uiteraard
voor alle soorten kit gebruikt worden. De prijs ligt rond de 160 gulden.
De koolzuurpatroon is van het wegwerptype, een nieuwe kost rond de 25
gulden en daarmee kun je dan weer enige tientallen kitkokers verspuiten
Inf. Ferm in Genemuiden. tel. 05208-55077.
den afgeknipt. Het wordt los ge
legd. alleen langs de aansluiting
van de banen dient het met twee
zijdig kleefband vastgezet te wor
den.
Woninginrichters, bouwmarkten
ed hebben dit nieuwe Thermall
Alufelt in voorraad. Per vierkante
meter komt het op ongeveer 18 gul
den in tweezijdig ïslerende uitvoe
ring en op ongeveer f 12.50 éénzij
dig (voldoende voor bijvoorbeeld
verdiepingsvloeren boven ver
warmde ruimten. Nadere informa
tie is te krijgen bij Saffier in Asten
(NB), tel. 04936-1835.
In de afgelopen twintig jaren zijn
er in de dhz-handel al verscheidene
buisprofielen verschenen en in
veel gevallen ook al weer vrij snel
verdwenen. Kennelijk sloeg dit
systeem om zelf metalen meubels
te maken bij de consument niet zo
sterk aan. Wie met dit materiaal wil
werken moet er met een lantaarn
tje naar zoeken.
Een van de systemen die (in spe
ciaalzaken) verkrijgbaar zijn, is het
Kee-Clamp. Het bestaat uit ronde
buizen, die in verscheidene diame
ters verkrijgbaar zijn, koppel- en
hoekstukken waarmee elke ver
binding snel gemaakt kan worden
Voor het bouwen van bijvoorbeeld
een tafelonderstel en voor het sa
menstellen van anctere meubels
zijn de dunnere diameters het
meest geschikt, bijvoorbeeld 21 of
27 millimeter uitwendig (maten bij
benadering). Maar er zijn ook dik
kere. tot ong. 60 mm. geschikt voor
het bouwen van stevige construc
ties. De buizen zijn thermisch ver
zinkt en wie dat wil kan ze in elke
gewenste kleur schilderen, bij
voorbeeld met metaallak.
Het buismatehaal kan in elke ge
wenste lengte, tot maximaal 6 me
ter, geleverd worden. Over dit voor
doe-het-zelvers aantrekkelijke sys
teem is verdere informatie ver
krijgbaar bij 'De Melker' in Vee
nendaal, tel. 08385-24800.
Trekpleister
In maart 1987 moet de 62 meter
lange Mississippi Queen een vaste
ligplaats krijgen aan de Waalkade
in Nijmegen. Deze heuse 'paddlew-
heeler' (raderboot) gaat in de zo
mermaanden een lijndienst tussen
Arnhem en Nijmegen onderhou
den. De rest van het jaar is het
schip beschikbaar voor allerlei
speciale activiteiten.
door
Hans van Maanen
Homeopathie, zo wordt vaak
gezegd, berust voor liet groot
ste deel op suggestie, op het
„placebo-effect": mensen den
ken dat ze een middeltje krij
gen en worden alleen daardoor
al beter. Maar een homeopa
thisch middel tegen hooikoorts
blijkt beter te werken dan een
placebo, anders gezegd, een
middel dat volgens de moder
ne natuurwetenschap onmoge
lijk werkzaam kan zijn, is niet
temin werkzaam.
Begrijpelijk dat „reguliere genees
heren" boos zijn over de publicatie
van dit onderzoeksresultaat in een
wetenschappelijk tijdschrift maar
tot op heden zijn zij er niet in ge
slaagd het onderuit te halen. Pa
tiënten die het homeopathische
middel namen, kregen duidelijk
minder last van hun hooikoorts
dan patiënten die een fopmiddel
kregen.
Homeopathie werd rond 1800 als
geneeskundige leer geformuleerd
door de Duitse arts C. F. S. Hahne
mann (1755-1843). Grondslag is de
gedachte Similia similibus curan-
tur, ofwel het gelijke geneest het
gelijke. Homeopathische middelen
zouden, als zij in zeer hoge doses
werden genomen, de ziekte veroor
zaken die zij moeten genezen. Een
zelfde gedachte vindt men bij vac
cinatie tegen mazelen en andere
ziekten, maar de homeopathie
voert haar in uiterste consequentie
door. De plant wolverlei (Arnica
montana) bijvoorbeeld veroor
zaakt volgens de homeopaten on
verdund ingenomen „beschadigin
gen in de bloedsomloop", maar in
een miljoenvoudige oplossing (Ar
nica D6) wordt het voorgeschreven
bij inwendige ontstekingen.
„Kies om zacht, snel, zeker en
blijvend te genezen bij ieder ziek
tegeval een geneesmiddel dat in
onverdunde vorm gelijke sympto
men kan opwekken", aldus Hahne
mann. De homeopathische midde
len „prikkelen het lichaam zichzelf
te genezen". Daarnaast legt de ho
meopathie, anders dan de reguliere
geneeskunst, de nadruk meer op
de zieke dan op de ziekte: homeo
paten stellen dat niet iedereen met
een zelfde ziekte met een zelfde
middel is te genezen. Ieder mens is
verschillend en reageert anders op
een homeopathisch middel.
Homeopathische middelen be
staan voor het merendeel uit sterk
verdunde plante-extracten, maar
ook dierlijke en minerale grond
stoffen worden gebruikt om ho
meopathische middelen te berei
den. Door verdunning van het oor
spronkelijke middel en fors schud
den, wordt de geneeskracht ervan
vrijgemaakt.
Aarzeling
Juist die sterke verdunning doet
veel mensen aarzelen over de
werkzaamheid van homeopathi
sche middelen. Hoe sterker ver
dund („gepotentieerd"), hoe werk
zamer het middel, zeggen de ho
meopaten. Maar scheikundigen
zeggen dat je niet oneindig kunt
doorgaan met verdunnen. Op een
gegeven moment is de kans dat in
drank zit dan eigenlijk nul. Aange
zien de andere pil werd gedrenkt in
zuivere alcohol, zou de scheikundi
ge zeggen dat eigenlijk iedereen
een placebo kreeg.
Maar de resultaten na vijf weken
onderzoek wezen in een andere
richting. Van de 144 proefpersonen
bleken degenen die het homeopa
thische middel kregen, duidelijk
meer te verbeteren dan degenen
die het fopmiddel kregen, zowel de
patiënten zelf als hun artsen von
den dat. De mensen die het homeo
pathische middel kregen, hadden
de helft minder anti-histaminica
(een „regulier" middel om niesaan-
vallen te onderdrukken) nodig. Bo
vendien vertoonden ze in het begin
van de behandeling een verhevi
ging van de symptomen, een typi
sche homeopathische respons.
Dit feit doet echter tegelijkertijd
twijfel rijzen over de veiligheid van
het stuifmeelmiddel. Twee proef
personen moesten het experiment
zelfs staken omdat ze te ziek wer
den. Homeopaten stellen altijd dat
hun middelen absoluut veilig zijn,
maar uit dit onderzoek blijkt dat
niet. „Nader werk is nodig om de
beste stuifmeelpotenties vast te
stellen", aldus Reilly. Het klinkt
haast alsof een orthodox genees
middel wordt beproken.
Geen wonder dat de publicatie
van de resultaten in The Lancet
leidde tot ingezonden brieven.
Daarin werd echter weinig weten
schappelijke kritiek geleverd.
Antwoord?
Onlangs antwoordden Reilly en
collega's de briefschrijvers, en hun
onderzoek kan nog steeds de toets
der kritiek doorstaan. Hun onder
zoeksopzet is smetteloos, hun sta
tistiek onaantastbaar. Blijft de
vraag, hoe een homeopathisch
middel kan werken.
Uit onderzoek is wel duidelijk
geworden dat een enkel molecule
van een stof al een reactie kan ver
oorzaken, maar homeopatische
middelen bevatten helemaal geen
werkzame stof. Er is geopperd dat
door het schudden het oplosmid
del elektrochemisch verandert, bij
voorbeeld dat de energie die hier
bij wordt toegevoerd, wordt opge
slagen in de bindingen tussen ato
men en dat die energie dan aan de
lichaamsvloeistof wordt overge
dragen.
Er is een eerste aanwijzing dat
met behulp van kernspinresonan
tie (NMR) een onderscheid kan
worden gemaakt tussen uitslui
tend verdunde en verdunde en ge
schudde oplossingen. Meer dan
scheikundigen, zouden natuur
kundigen misschien het antwoord
moeten leveren.
Uiteraard moeten de resultaten
van Reilly in andere laboratoria
worden herhaald worden, en moe
ten ook andere homeopathische
middelen moeten op deze manier
worden getoetst. Maar. zo besluit
Reilly, „de onderzoeksresultaten
zijn een hedendaagse herformule
ring van een wetenschappelijke
puzzel die inmiddels in zijn tweede
eeuw is en ze leveren een verwar
rende uitdaging voor de orthodoxe
wetenschappelijke modellen".
De tandarts. Het woord alleen al is
voldoende om ontelbare mensen
de stuipen op het lijf te jagen. Hele
bevolkingsgroepen prevaleren
tandpijn boven een tandarts met
een boor. Deze angst kan nu echter
achterwege blijven: er is al gerui
me tijd een middel op de tandart-
senmarkt waardoor boren overbo
dig is geworden.
'Glas-ionomeer' is het nieuwe
wondermiddel. Een stof die het be
kende plombeersel. amalgaam ver
vangt. Volgens tandarts W. Muijs
van der Moer uit Zeist, bezit glas-
ionomeer meer voor dan nadelen.
Op de eerste plaats hoeft er niet ge
boord te worden. „In plaats van de
boor gebruik ik een stof die het
aangetaste gedeelte van de tand
nog verder week maakt", vertelt
Muijs van der Moer over zijn be
handelingsmethode.
„Vervolgens kan het aangetaste
gedeelte van de tand worden uitge
lepeld. Iets wat volledig pijnloos is.
Dan wordt de tand uitgewassen en
gedroogd. Uiteindelijk wordt het
ionomeer in het gat gesmeerd.
Voordeel is dat het gat niet verder
vergroot hoeft te worden. Iets wat
wel moet gebeuren als je amal
gaam gebruikt".
Een van de weinige nadelen die
de Zeister tandarts kan bedenken
is dat glas-ionomeer zwakker is
dan het gewone amalgaan. Muijs
van der Moer: „Ook duurt het lang
voordat het spul droog is. Vieren
twintig uur maar liefst. Daarom
breng ik een beschermlaagje aan
op het ionomeer zodat het de tijd
krijgt om te drogen".
Daarnaast kan Muijs van der
Moer alleen maar voordelen be
denken: „Zo is het een voordeel
dat ionomeer een fluoride af
scheidt waardoor het verzwakte
deel van de tand weer verstevigd
wordt. Verder is het een prettige ei
genschap van het ionomeer dat het
de zelfde kleur als de tanden aan
neemt en dat het zich aan de tand
vast hecht.
Tevens heeft glas-ionomeer nog
andere toepassings-mogelijkhe-
den. Het kan bijvoorbeeld uitste
kend gebruikt worden voor het op
vullen van kronen en om verkleur
de tanden bij te werken
Ziekenfonds
Tandarts Muijs van der Moer
roemt als het grootste voordeel van
ionomeer dat boren achterwege
kan blijven waardoor mensen met
angst voor de tandarts alsnog over
gehaald kunnen worden om plaats
te nemen in de bekende stoel. De
helft van zijn patiënten behandelt
hij momenteel op deze wijze. Voor
namelijk patiënten met een parti
culiere verzekering.
Muijs van der Moer. ..Het zieken
fonds betaalt per vulling, niet per
uur. Het behandelen met glas iono
meer is echter een tijdrovende be
zigheid die driemaal langer duurt
dan het traditionele boren. Daar
door kan ik deze behandeling al
leen toepassen als ik tijd over heb.
De Zeister tandarts zou het liefst
iedereen helpen met glas-ionomeer
zodat boren tot het verleden gaat
behoren. „Het is net zo effectief als
boren en het spul is ook sterk bio-
acceptabel", voegt hij eraan toe.
„Dat betekent dat er geen reac
ties in het lichaam op de stof ont
staan. Iets wat bijvoorbeeld wél
het geval is met verdoven. Er zijn
echter situaties waarbij wel eerst
even geboord moet worden Bij
voorbeeld bij een gat aan de zijkant
van een kies. Dan moet je eerst
even door de harde glazuurlaag
heen. Met een boor".
Glas-ionomeer is inmiddels al
een half jaar in Europa verkrijg
baar. Veel tandartsen gebruiken
het echter tot op heden nog niet.
De reden daarvoor moet volgens
Muijs van der Moer gezocht wor
den in het tijdgebrek dat tandart
sen hebben om vakliteratuur te le
zen.
„In feite kan namelijk elke tand
arts deze methode toepassen. Elke
Nederlandse tandarts beschikt
over de vaardigheden om er mee
om te gaan. Het heeft daarom ook
geen zin voor een angstige patiënt
om nu over te stappen naar een
tandarts die het ionomeer wél ge
bruikt. De patiënt kan het beste bij
de eigen tandarts blijven en vragen
of hij eventueel
gebruiken".
Als je ondanks goed poetsen, zoals hier op de foto wordt geleerd, gaatje,
hebt, hoefje niet bang te zijn voorde tandarts: boren is niet meer nodig
gedeeld. De ene helft van de groep
krijgt het te onderzoeken middel,
de andere een fopmiddel, het pla
cebo. Als het goed is, weten noch
de proefpersonen noch de onder
zoekers, of zij het werkzame of het
onwerkzame middel in handen
hebben. Het onderzoek wordt dan
„dubbel-blind" genoemd. Het uit
voeren van goed dubbelblind on
derzoek is niet eenvoudig.
Voor homeopathische middelen
komt daar het probleem bij dat
geen twee patiënten gelijk zijn en
dat twee mensen met dezelfde
ziekte misschien wel twee heel ver
schillende homeopathische midde
len moeten hebben.
Twijfel
Een groep Schotse onderzoekers
heeft dat probleem omzeild door
een groep allergische mensen te
nemen hooikoorts is een van de
weinige ziekten waarvoor homeo
paten steeds hetzelfde voorschrij
ven: sterk verdund stuifmeel. De
onderzoekers, onder leiding van
David T. Reilly, lieten een homeo
patische apotheker twee soorten
pillen maken. De ene werd ge
drenkt in een oplossing van stuif
meel; er werd een D 60-oplossing
gemaakt van de twaalf soorten
stuifmeel die worden geassocieerd
met hooikoorts.
Een oplossing D 60 betekent dat
zestig maal verdund is waarbij 1
deel werkzame stof wordt opgelost
in 9 delen alcohol. De verdunning
wordt ten slotte 1 op tien tot de zes
tigste - volgens scheikundigen is
de kans dat er nog stuifmeel in de
Hooikoorts bestrijden met een oplossing van stuifmeel bleek te
werken, al roept het onderzoek nog wel wat vragen op. (foto wim d
de oplossing nog een molecule van
de oorspronkelijke stof zit, ver
waarloosbaar klein, en zitje in feite
met puur oplosmiddel. Op die
kwestie is nog geen afdoend ant
woord gekomen, en homeopaten
interesseert dat in het algemeen
ook niet zo: zij stellen slechts, dat
hun middelen werken.
Om aannemelijk te maken dat
een middel werkt, is echter meer
nodig. Volgens de regelen van de
kunst moet dan een grote groep
proefpersonen in tweeën worden
