'Deze boeken stralen
een gewijde rust uit'
Frankie: loos spektakel
Fats Domino op tournee
Robert Denvers leider
Ballet van Vlaanderen
'De Meiden' van Jean Genet:Toneelschoolwilde teveel
DONDERDAG 5 FEBRUARI 1987
KUNST
PAGINA 21
door
Henk Dam
WASHINGTON (GPD) Liberace is overleden, omgeven door
de stijl die hem zo eigen was. Hij stierf in zijn lievelingshuis in
Palm Springs, het huis met de garage die tot balzaal kan worden
omgetoverd, en met de metersdiepe kasten vol met zijn bontjas
sen.
De slaapkamer waar hij, omringd door zijn dierbaren en enkele
van zijn 27 honden, de laatste adem uitblies, had hij geheel in
Napoleontische stijl laten inrichten. Buiten hielden de laatste
uren tientallen fans, brandende witte kaarsjes in de hand, de do-
denwake.
Sentimenteel? Maar Liberace s le
ven en loopbaan was een monu
ment voor het valse sentiment. On
echt? Liberace werd schatrijk met
schone schijn, met klatergoud. De
57-jarige entertainer was de koning
•an de kitsch.
Liberace was bovenal uniek. Hij
verdiende miljoenen en miljoenen
met een act die niemand hem kon
nadoen. Van niemand anders zou
een theateroptreden worden ge
pikt dat zó aan elkaar hing van
zwijmelarij, ijdelheid, schijn-
romantiek en kunstverkrachting.
Hij kwam ermee weg, omdat hij
de show zelf was. Vrijwel alles dat
over hem geschreven is, gaal over
zijn bontjassen, zijn peperdure rin
gen, de gouden kandelaber op zijn
piano, zijn zwembad in de vorm
van een piano. De man was de
show.
berace's woordvoerder ten stellig
ste is ontkend Maar de uitgever
van de krant zegt. ,.We weten het
uit de allerbeste bron. We blijven
bij ons verhaal'
Roeping
Incident
Het doet je je afvragen of er iets
achter die facade zat. Er was een
incident, vijf jaar geleden, dat op
eigen wijze iets vertelde. Een van
zijn chauffeurs. Scott Thorson, liep
toen naar de rechter omdat hij, na
dat hij was ontslagen. ..alimenta
tie" van Liberace wilde hebben.
Meer dan 250 miljoen gulden wilde
hij.
Thorson voerde aan, dat Libera
ce hem voor zijn gehele leven
150.000 dollar per jaar plus gebruik
van twee van zijn huizen had be
loofd in ruil voor „emotionele en
seksuele bevrediging". De 27-jari-
ge chauffeur zei zelfs dat hij naar
de plastisch chirurg was gegaan
de
de
meester uit te zien.
Maar de rechter wees het ver
zoek af; Liberace gaf zijn ex-chauf
feur later toch nog twee ton aan
schadevergoeding. De episode be
tekende zoveel als een kijkje in Li-
berace's keuken, iets waarvoor hij
als de dood was.
Tekenend genoeg, is ook de
dood van de Amerikaanse entertai
ner door raadsels omgeven. De of
ficiële doodsoorzaken luiden:
bloedarmoede, emfyseem plus
hartklachten. De bloedarmoede, zo
is nog gemeld, had Liberace te
danken aan een maandenlang vol
gehouden dieet waarbij hij uitslui
tend watermeloenen at.
Er is ook een ander verhaal. Vol
gens de in de artiestenwereld goed
ingevoerde Las Vegas Sun leed Li
berace aan AIDS, iets dat door Li-
Liberace werd op 16 mei 1919 als
Wladziu Valentino Liberace gebo
ren. Zijn vader was een groothan
delaar in delicatessen die vond dat
hij een roeping als musicus was
misgelopen, en daarom van zijn
kinderen eiste dat zij dat verlies
zouden goedmaken
Alle kinderen Liberace kregen
dus vanaf vier-jarige leeftijd piano
les. maar Wladziu was de echte uit
schieter. Toen hij elf was verdien
de hij al als begeleidend pianist bij
stomme films zijn eerste geld. en
dat was hard nodig ook. want het
gezin Liberace was inmiddels door
de depressie doodarm geraakt.
Aan het eind van zijn tienerjaren
moest Liberace kiezen voor een
carrière in de klassieke, dan wel de
populaire muziek. Hij koos, zeer te
gen de zin van zijn vader, voor de
populaire hoek. en begon onder de
artiestennaam Walter Busterkeys
in bars te spelen.
Maar de klassieke muziek liet
hem toch nooit helemaal los en bij
zijn optredens, die steeds meer tot
one-man shows uitgroeiden met
niet alleen muziek maar ook ver
bindende teksten, kwamen de ou
de klassieke deunen onvermijde
lijk terug.
De romantische muziek uit de
19e eeuw had daarbij Liberace's
grote voorkeur en toen hij in de ja
ren '50. mede dankzij tv-shows,
voor li£t eerst grote roem bereikte,
begon hij daar meer en meer zijn
eigen versies van te spelen.
Het waren ongetwijfelde virtuo
se optredens maar niet zoals de
componist het had opgeschreven
„Ik laat de saaie stukjes maar
weg", zei Liberace vantevoren ver
goelijkend tegen zijn publiek. Een
criticus schreef ooit schnierend
„Liberace is de enige pianist die
Chopin's Minutenwals in 37 secon
den speelt".
De soms nogal harde kritieken
van meer gevestigde kunstschrij
vers lieten Liberace koud, want hij-
verdiende goud geld met zijn Cho
pin en Liszt en Gershwin a la Libe
race In zijn eigen woorden. „U
vind het zo erg. die nare dingen die
ze onlangs over me geschrever
hebben. Ik heb de hele weg naar dc
bank gehuild".
Kaarsjes
In de loop der jaren gaf Liberace
zijn optredens een gaandeweg bi
zarder aanzicht. De gouden kande
laber met electrische namaak-
kaarsjes verscheen al heel snel op
de hagelwitte vleugel, en zijn kle
ding werd steeds exotischer.
Dc duurste bontjassen schafte
hij zich aan. met als absoluut hoog
tepunl een meer dan 700.000 gul
den kostende. 80 kilo zware bont
jas met vijf meter lange sleep. Als
hij die aanhad, zei hij tegen zijn
ademloze publiek ..Kijk naar me'
Ik kleed me niet voor niets zo mooi
Over zijn bontjassen zei Liberace
ooit: „Ik draag nooit bont van dier
soorten die op uitsterven staan. Al
mijn bontjes zijn gemaakt van die
ren die speciaal werden gefokt
voor hun bont, Trouwens, de jas
sen waren dood toen ik ze kocht".
Bil zijn grote shows in New York
en Las Vegas placht Liberace zich
in een witte Rolls Rovce op het to
neel te laten rijden. Overdaad was
er ook in kleinere vorm: in de enor
me ringen (een van zijn ringen
heeft de vorm van een piano en telt
260 diamantjes) die hij altijd om
had.
Waar Liberace een waar meester
in was, was in het flirten met zijn
publiek, dat voor een buitenpro
portioneel deel uit oudere dames
bestond. „Mr. Showmanship" aar
zelde niet „zijn" dames tot in de
ziel te roeren door gevoelig over z'n
gestorven moeder te doen.
Hij had er ook schik in een fan
uit de zaal te halen, om daarmee
een stijlvol dansje te doen. De
dansjes werden afgesloten met een
wandeling, arm-in-arm met de ge
lukkige. naar de piano waar Libe
race dan lal van kadootjes uit haal
de een zijden sjaaltje met zijn mo
nogram. een plaat, een geparfu
meerde zijden roos.
Liberace's optredens waren zo
super-, super-romantisch dat ze ei
genlijk niet konden. Dat wist hij
zelf ook wel: er is meer dan eens
en terecht over hem geschreven
dat hij een parodie van zichzelf
maakte. Zoals gezegd de man was
de show.
En niet alleen op het toneel, waar
hij in zijn beste jaren honderddui
zenden guldens per optreden ver
diende Er was bijvoorbeeld ook
(in Las Vegas) zijn Liberace-restau-
rant. het Liberace-museum, de fo
toboeken over zijn extravagante
huizen.
Het museum, een van de belang
rijkste trekpleisters van de toeris
tenstad Las Vegas, laat paraferna
lia zien als Liberace's kostuums,
een paar van zijn Rolls-en, kande
laars. giften als de van 10.000 luci
fers gemaakte piano die hij ooit
kreeg.
Liberace's huizen waren evenzo
vele getuigenissen van zijn grote
voorliefde voor kitsch. Overal pia
no's. overal bloemen, zijde, pluche,
kussentjes, de inrichting van een
peperduur bordeel van rond de
eeuwwisseling.
En. in de meeste huizen, in de
toiletten de uitvinding die hij ooit
deed en waarop hij zelfs patent
heeft gekregen: de met de druk op
een knop verdwijnende toiletpot.
Om zijn uitleg te citeren. „Er is
geen reden waarom men een toilet
pot moet zien als men een toilet
binnengaat. Ze zijn zo weinig ro
mantisch, nietwaar?"
Rutherford (koorzang). Brian Nash
(gitaar). Mark O'Toole (bas). Peter
Gill (drums). Gastmusici: Peter
O'Toole (gitaar). Gerald Oxendale
ROTTERDAM (GPD) - Na twee
jaar vraag je je af waarom de
Britse groep Frankie goes to Hol
lywood aanvankelijk een pro
gressief imago met zich meezeul
de. Zoveel spektakel, zoveel
bombast, zo'n combinatie van
disco met glitterrock en dan nog
overgoten met een sausje hi-
tech, zoveel vuurwerk en licht
jes, zoveel wansmaak - hoe kan
het ooit vooruitstrevend zijn ge
weest? Hoe kan het ooit als ver
nieuwend zijn overgekomen9
Misschien wel omdat Frankie
goes to Hollywood aanvankelijk
het geesteskind was van een van
de opvallendste producers van
de jaren tachtig: de met het ZTT-
label verweven Trevor Horn (ex-
Buggles. ex-Yes). Horn heeft als
ware hij een samensteller van
parfums een enorm spectrum
aan elektronische sounds ont
wikkeld, die op de popmuziek
een grote, maar niet altijd gunsti
ge invloed hebben gehad. Op
tenminste twee singles van de
Liverpoolse band Frankie heeft
Horn die geluiden in collage-
vorm optimaal kunnen uitwer
ken.
Relax en vooral Two Tribes
waren in 1984 in het oogsprin
gende singles, en Welcome to the
Pleasure Dome een dito album.
De sounds van Horn werden ge
combineerd met opvallende vi
deoclips, die uit het brein kwa
men van de mediumtovenaar
Paul Morley. Frankie goes to
Hollywood was het vehikel van
twee breinen. De naar een oude
krantenkop (die suggereerde dat
Sinatra zijn filmcarrière weer
zou oppakken) gedoopte band
deed er zelf minder toe.
Vooral de beide zangers van de
band, Holly Johnson (ex-Big in
Japan) en Paul Rutherford (ex-
Spitfire Boys), hebben zich het
afgelopen jaar enigszins van
Horn en Morley losgemaakt.
Hun zelfbewuste flikkergedrag
verhield zich niet zozeer met ar
tistieke bevoogding. De stap
heeft een tweede album, Liver
pool, opgeleverd, waar de fijnzin
nige produktie van Hom inge
ruild is voor wat grovere elektro
nische hulpmiddelen onder lei
ding van Horns rechterhand Ste
phen Lipton. Vrijwel alle songs
bestaan uit een ritmisch motief
dat met mechanisch geweld via
de synthesizers over het publiek
wordt uitgestort en waardoor de
drummer gekleineerd wordt tot
een soort paukenist - Peter Gill
slaat alleen nog maar accenten
FGTH is nooit zonder humor
geweest, en is dat ook nu nog
niet. In een prachtig, diepte-sug
gererend (trompe l'oeuil) decor is
de nutteloze drummer verheven
op een enorm hoog podium. Een
beter voorbeeld van narcisme
kun je niet bedenken. De rest
van de show speelt zich als in een
dansroes af. Om de eenvormig
heid van het opgerekte songma
teriaal hier en daar wat te onder
breken worden er enorme vuur
werk-knallen afgevuurd, kantelt
een volledige podium-boven
bouw en neemt de belichting nu
en dan letterlijk de kleuren van
een gokkast aan.
Frankie is te onbenullig om je
over op te winden en te aardig
om te negeren. Het is mijn meug
niet, net zomin als ik aan een
eenarmige bandiet sta te trek
ken. Het van Liverpool afkomsti
ge repertoire valt in het niet bij
de hoogtepunten van Horns
werk, maar steekt gunstig af bij
de twee oliedomme covers die de
groep zonder ritmemachines
brengt van War (Edwin Starr) en
Boirn to Run (Bruce Springs
teen).
JOHN OOMKES
ROTTERDAM (GPD) - 'Mr
Rhythm Blues' Fats Domino
komt dit voorjaar naar Europa
voor een serie van 22 concerten,
die hem naast Nederland ook naar
Ierland, Groot-Bnttannië, West-
Duitsland, Zweden, Noorwegen en
België zullen voeren. Speciaal voor
deze tournee is de lp 'Don't you
know' (EMI) uitgebracht met nog
nooit eerder op de plaat gezet ma
teriaal. De lp zal uitsluitend tijdens
optredens te koop zijn, aldus orga
nisator Tjallie Huizenga die ook
voor Nederland de concerten heeft
geboekt.
Antoine 'Fats' Domino heeft na
The Beatles en Elvis Presley de
grootste verzameling gouden pla
ten ter wereld. Hij heeft naar schat
ting 100 miljoen platen verkocht.
Dat zijn aantrekkingskracht nog
altijd groot is, bewijzen de snel uit
verkochte optredens en het feit dat
van zijn jongste live-lp 'His grea
test hits' recentelijk binnen twee
maanden al ruim een half miljoen
exemplaren waren verkocht.
ANTWERPEN (GPD) - Als opvol
ger van de eind december jongstle
den ontslagen Valery Panov is Ro
bert Denvers benoemd tot de nieu
we artistiek directeur van het Ko
ninklijk Ballet van Vlëanderen.
Panov is de laan uitgestuurd om
dat hij volgens het bestuur van het
KBW niet over voldoende mana
gerscapaciteiten zou beschikken.
Naar aanleiding van zijn ontsla
gaanzegging gingen de de dansers,
die achter Panov bleven staan, er
toe over de gebouwen te bezetten
en moesten er door een staking
voorstellingen geannuleerd wor
den. Die storm is inmiddels ge
luwd nu Denvers in functie getre
den is.
Robert Denvers is in 1942 in Ant
werpen geboren. Van 1963 tot 1973
Alan Land nu
eerste solist
AMSTERDAM (ANP) - De tweede
solist van het Nationale Ballet, de
Amerikaan Alan Land, is met in
gang van 1 maart bevorderd tot
eerste solist van dit dansgezel
schap.
Alan Land trad in 1979 in dienst
van het Nationale Ballet en werd in
1983 tot tweede solist bevorderd.
Met zijn benoeming is het aantal
eerste solisten bij het Nationale
Ballet nu gekomen op elf: Fred
Berlips, Coleen Davis, Clint Farha,
Lindsay Fischer, Caroline Iura,
Alan Land, Alexandra Radius, Ka
rin Schnabel, Valerie Valentine,
Jeanette Vondersaar en Joanne
Zimmerman.
danste hij bij het Ballet van de
XXe Eeuw en in 1977 was hij daar
ook pedagoog en assistent-direc
teur. Van 1975 tot 1977 speciali
seerde hij zich in New York in de
Balanchine-methodiek. was solist
bij het National Ballet of Canada
en richtte met Maria Barrios het
Ballet Contemporaneo in Caracas
(Venezuela) op.
Denvers gaf ook gastlessen bij
het New York City Ballet, Ameri
can Ballet Theatre, Dallas Ballet,
Nederlands Dans Theater, Konink
lijk Zweeds Ballet, North Carolina
School of Arts, Ballet van de Parij-
se Opera en Koninklijk Deens Bal
let Kopenhagen.
Het ligt in de bedoeling, dat Ro
bert Denvers bekende hedendaag
se choreografen uitnodigt het re
pertoire van het KBW te komen
verrijken terwijl daarnaast veel
aandacht zal worden gegeven aan
het Balanchine-oeuvre en grote
klassieken als Napoli, Don Qui-
chotte en Paquita.
Martha Graham
Dance Company
AMSTERDAM (ANP) - De Martha
Graham Dance Company, een bal
letgezelschap uit New York, treedt
27 en 28 februari op in het Muziek
theater in Amsterdam. Op het pro-
gramma van dit befaamde ameri-
kaanse gezelschap staan vier bal-
letten. Één ervan bestaat Uit vijf s
lo's. Voor de muzikale begeleiding
worden bandopnamen gebruikt
Tentoonstelling van de Vaticaanse bibliotheek
- Fransjozef Arkenau"Elke keer
'De Meiden' door de Amsterdamse
Toneelschool. Tekst: Jean Genet,
spelbegeleiding: Ria Eimers, Bambi
Uden, spelers: Hans Breetveld, Ste
fan Louman en Sipkova. Gezien op 4
februari in het LAK, Leiden.
Derdejaars van de Amsterdamse
Toneelschool hebben er hun tan
den in gezet en een voorstelling
afgeleverd waarbij het makkelijk
kanttekeningen plaatsen is. Toch
kende de twee uur durende voor
stelling, die de toeschoi(wer zon
der pauze moest uitzitten, zoveel
mooie momenten dat hel interes
sant bleef En wie 'De Meiden'
Ze wilden te veel die jongens
van de. toneelschool. Het hele re
gister van felle emotionaliteit tot
verstild spel werd steeds op
nieuw met nerveuze snelheid
doorlopen. Van de looppasjes, de
seksuele symboliek die driedub-
beldik elke handeling begeleid-
de, het decadent getinte, romme
lige decor kreeg je na een kwar
tier hoofdpijn.
De toeschouwer paste zich
echter aan het tempo aan en de
twee dienstmeiden namen ge
lukkig gas terug. Bij het intrige
rende, lugubere rollenspel van
deze twee zusjes. Eën speelt
steeds de rol van mevrouw, waan
en werkelijkheid gaan door el
kaar lopen, waarbij de mevrouw-
rol een dodelijke blijkt te zijn.
De rollen van de dienstmeiden
zijn razend moeilijk om te spe
len. Stefan Louman kwam nog
het verst. Zijn spel bewoog zich
op een constant niveau, alleen
moet hij er voor waken niet te
snel de trucendoos van de be
roepsacteur over te nemen. Zoals
hij stierf aan zijn vergiftiging was
puur cliché. Hans Breetveld als
zijn zusje had bij momenten de
geest terwijl Sipkova in haar rol
het stuk steeds de
finitief de nek leek om te draai
en. Sipkova had nooit in het der
de jaar van de toneelschool mo
gen belanden
De prestaties van de toneel
school in het LAK blijven wissel
vallig. 'De Meiden'- mag zeker
niet tot de mislukkingen gere
kend worden. Een kennisma
king met Genet is nooit weg. al
heeft de kennismaking beper
kingen. Bovendien het blijft
spannend om te zien hoe twee
jonge acteurs tot hal uiterste
gaan.
RADBOUD ENGBERSEN
LEIDEN - Facsimileren is een
vorm van fotografisch reproduce
ren met behulp van de computer.
Het is de meest nauwkeurige na
bootsing, die het origineel onbe
schadigd laat. Oude handschriften,
boeken, prenten en kaarten wor
den op die manier toegankelijk
voor het publiek en de weten
schap Fransjozef Arkenau, direc
teur van de Leidse boekhandel
Kooyker, heeft ervoor gezorgd dat
een klein gedeelte van de rijke bi
bliotheek van het Vaticaan in het
Rijksmuseum van Oudheden is
tentoongesteld.
Wat bezielt een boekhandelaar
om van 'nieuwe oude' boeken te
houden? Zijn beweegredenen la
ten zich in eerste instantie moeilijk
omschrijven. "U moet het zien,
voelen en ruiken". Een bordeaux
rood linnen doosje wordt uit een
kast gehaald. Naast de commen
taarband zit in een uitgespaarde
ruimte een fraai leren boekje. Met
behulp van een goudkleurig touw
tje wip je het er zo uit.
Als Fransjozef Arkenau het klei
nood in zijn handpalm legt, zegt
hij: "Hieraan beleef je kijkplezier
Het is toch schitterend dat we al
eeuwen geleden in staat waren om
zulke boeken te vervaardigen.
Hier. kijk die fijne tekeningen en
die gekrulde létters. Elke keer onl
dek je weer iets nieuws. Turen en
ontcijferen, dat is denk ik het ge
noegen dat je eraan ontleent. Je
wordt er ook heel rustig van. Deze
boekwerken stralen een gewijde
rust uit Het zijn fascinerende ex
emplaren".
Behalve van de inhoud, smult de
boekhandelaar ook van de verpak
king. "Ik hou van een mooi ge
maakt boek. Per jaar verschijnen
er zo'n 50.000 boeken. Een groot
gedeelte daarvan wordt vlug ge
drukt, vlug en slecht gebonden. Ik
kan daar niet goed tegen".
Het is inderdaad een merkwaar
dige gewaarwording om zo.'n
'nieuw oud' boek ter hand te ne
men. De pagina's zijn getrouwe ko
pieën van het origineel. De gaten in
de handschriften of insnijdingen
zijn precies weergegeven evenals
vochtplekken en ezelsoren die"
sommige bladzijden hebben opge
lopen. Arkenau vertelt dat zelfs de
dikte van het papier gelijk is aan de
oude uitgave. En hoe het bladgoud
er zo fraai bovenop komt te liggen,
is ook hem een raadsel. "Voor lief
hebbers van de boekdrukkunst is
dit een feest", aldus de directeur
die zich hoe langer hoe lyrischer
uitlaat.
Vieze vingers
Aan de facsimile-uitgaven wor
den de allerhoogste eisen gesteld
De Zwitserse uitgeverij Belser
heeft in het Vaticaan een speciaal
atelier mogen inrichten. De oude
boeken worden daar uit hun ban
den gehaald en met behulp van het
modernste drukprocédé nage
maakt. Als tegenprestatie worden
de oorspronkelijke werken van het
Vaticaan gerestaureerd en achter
slot en grendel gezet, want de ver
nieuwde uitgaven kunnen beter te
gen de vieze vingers.
door
Saskia Stoelinga
De Biblioteca Apostolica Vatica-
na (ook wel de 'Vaticana' ge
noemd) is een van de belangrijkste
culturele instellingen ter wereld.
Haar oorsprong voert terug tot de
6de eeuw. Op 15 juni 1475 werd de
bibliotheek officieel door paus Six
tus IV opengesteld voor weten
schappers hij richtte een grote
door zij-ramen verlichte zaal in om
de geleerden het naslaan mogelijk
te maken.
De Vaticana bevat niet alleen de
eigen collectie maar ook de biblio
theken van talrijke vorsten, adellij
ke families en geleerden, die zijn
door schenking.
De manuscripten zijn overwe
gend geschreven in het Latijn of
Grieks, maar ook wel in het Ara
bisch, Armeens, Ethiopisch, Roe
meens, Perzich, Slavisch of Turks.
In de bibliotheek zijn verder talrij
ke muziekstukken, 70.000 hand
schriften en vele prenten en kaar
ten opgenomen. Het totale bestand
omvat naast de met de hand ver
vaardigde werken ongeveer een
miljoen gedrukte boeken, waaron
der 8000 incunabelen; dit zijn boe
ken die voor 1500 zijn gedrukt. De
verzameling bestaat uit geschriften
op allerlei gebied, waarin met na
me de theologie, de geestesweten
schappen, filosofie, kunst en na
tuurwetenschappen een voorname
plaats i
Geldbuidel
Na te zijn tentoongesteld in on
der meer Madrid, Frankfurt, Jeru
zalem, Berlijn, Montreal. New
York, Parijs en Tokyo is een heel
klein gedeelte uit de Vaticaanse bi
bliotheek nu te zien in het Rijks
museum voor Oudheden "Door
het facsimileren komen de docu
menten onder het bereik van een
groter publiek, dat anders nooit de
kans zou hebben gekregen er iets
van te zien", zegt Arkenau als hij
goedkeurend langs de vitrines
loopt. "Ik heb hier lol in. Dit is
handwerk. Deze leeromslag is he
lemaal gestempeld. De uitgevers
die dat niet kunnen, stansen het er
in. Zie je meteen. Lelijk".
Voor de liefhebbers die flink in
de geldbuidel willen tasten - prij
zen schommelen tussen de 2000 en
15.000 gulden - bestaat er zelfs de
mogelijkheid om een facsimile
druk aan te schaffen. Het aanbod is
echter beperkt. Aan het getrouw
weergeven van kostbare originele
boeken en handschriften is een li
miet gesteld. En de echtheid wordt
gewaarborgd door een stempel van
goedkeuring van de prefect van
het Vaticana, prof. Leonard Boyle.
Voor de minder draagkrachtigen is
er de mogelijkheid om een paar pa
gina's in facsimile aan te schaffen.
De boekhandelaar weet te vertel
len dat de club van verzamelaars in
Nederland groeiende is. In zijn
winkel aan de Nieuwe Rijn vult hij
ook regelmatig vitrines met facsi
mile-uitgaven. De ware liefhebbers
weten dat ze kunnen doorlopen
naar zijn kamer waar in een specia
le kast de exemplaren voor de ver
koop liggen. Onder het lamplicht
in een gemakkelijke stoel mogen
ze dan voelen, zien en ruiken.
De Vaticana, spiegel van de cultuur
van het avondland; tot 9 maart te zien
in hel Rijksmuseum van Oudheden in
