'Dat ritme in je armen krijgen'
Leidse mnzieldiappening
trekt zeer veel publiek
Politie nu
ook op ijs
per mobiel
MAANDAG 19 JANUARI 1ÜÖ7
rismriy.
Meren- en Molentocht trekt weer tienduizenden schaatsers
WOUBRUGGE/ALKEMA-
DE - Op het uitgekookte af
slijpt de buurjongen van het
afgeladen Paviljoen De
Does in Hoogmade de
schaatsen van de in drom
men voorbij glijdende toer
tochtrijders. En gisteren
waren er opnieuw ettelijke
duizenden schaatsers. De
zestienjarige Daniel van der
Meer heeft er een leuk zak
centje aan verdiend.
I molen legen bewolkte hemel. Plaats van handeling
Een vaal zonnetje breekt at' en toe
door het flinterdunne wolkendek;
perfecte weersomstandigheden
voor de schaatsers. Voor velen is
het zelfs iets te warm. Maar het ijs ClubkclS
zelf is er bepaald niet minder om.
Paviljoen De Does is een van de
vijf uitgiftepunten voor startkaar
ten van de bij de schaatsliefheb
bers zo in zwang geraakte Meren-
en Molentocht. Het is een komen
en gaan van ijsmutsen.
Katwijker Kees van der Plas (31)
zit binnen aan een tafeltje met zijn
evenoude maat Hans van der Put
ten. Rondom hen staat het volk op
elkaar gedrukt, maar zij hebben
een zitplaatsje weten te bemachti
gen. Het doet er op zo'n moment
eigenlijk ook eigenlijk niet toe:
plof maar op de grond neer want
iedereen wurmt zich in een be
haaglijke houding. Of dat nu
staand, zittend of liggend is: maakt
niemand iets uit.
Het zweet parelt op het voor
hoofd van Van der Plas. Hij ver
zucht: "Het is hier gezellig, maar
een beetje druk". Het understate
ment gaat een beetje verloren als
zijn schaatsgezel duidelijk pro
beert te maken dat ze hier als zwar
trijders zitten. Dus wel leuk mee
doen. maar niet eens een paar gul
den voor de organisatie overheb
ben. Kees: "We zijn illegaal omdat
we al genoeg medailles hebben"
NIEUWKOOP - Ook de Nieuw-
koopse politie beschikt sinds giste
ren. na hierin door Warmond en
Sassenheim te zijn voorgegaan,
over een zogeheten ïjsmobiel. liet
lichtgewicht vierwielertje vormt in
deze koude maanden bij het korps
een ware uitkomst voor hét sur
veilleren op de dichtgevroren
Nieuwkoopse plassen.
"Dit voertuigje is pas echt doel
treffend", aldus A.A. van wijk,
groepscommandant in Nieuw
koop. "En we zijn nog meer func
ties ervoor aan het onderzoeken,
want in de zomermaanden kunnen
we het ding elders gebruiken als
strandmobiel". Goed toezicht op
de ijspret was tot nu toe onmoge
lijk, omdat niet iedere politieman
de schaatskunst meester is.
De ijsmobiel haalt een snelheid
van zestig kilometer per uur en kan
daarmee de ijszeilers in het plas-
sengebied enigszins bijhouden.
Het 160 kilo wegende wagentje
kost bijna tien mille, inclusief de
voor de politie benodigde toeters
en bellen. Dit eerste exemplaar is
overigens gratis ter beschikking
gesteld door de inporteur. Volgens
Van Wijk heeft de politie in veel
meer streken in ons land behoefte
aan een dergelijk voertuigje.
Wachtmeester P. Aslander demonstreert de nieuwe ijsmobiel i
plassen. Een valhelm dragen was er gistermiddag nog niet bij.
In het Nieuwkoopse plassenge-
bied wordt de ijsmobiel vooral in
gezet voor de controle op de ijszei
lers. de stroperij en eventueel van
dalisme in het 1.500 hectare grote
natuurgebied. Op een drukke
schaatsdag als gisteren zijn er naar
schatting 20.000 mensen op het
Nieuwkoopse ijs. Het komt dan
ook geregeld voor dat het publiek
met de bromfiets of auto het ijs op
gaat.
De politie van Sassenheim heeft
het afgelopen weekeinde met be
hulp van haar ijsmobiel op de Ka-
gérplassen vier auto's en een aantal
motorfietsen van het ijs gehaald.
"De auto's en de motoren moeten
i het publiek op de N leuwkoops*
van het ijs omdat ze gevaar opleve
ren voor het schaatsende publiek",
aldus de politie.
Naast het beboeten van de be
stuurders van de auto's en de mo
toren verleende de Sassenheimse
politie onder meer assistentie na
valpartijen waarbij gewonden vie
len.
De penningmeester van de
Schaatsvereniging Alkemade. Jan
de Jong (49) wil er hel zwijgen toe
doen. In het Roelofarensveense ca
fé De Fransche Brug schudt hij
zorgelijk zijn hoofd en zegt: "Als jè
me een plezier wilt doen, dan pra
ten we ergens anders over". De
clubkas. Zijn gezicht klaart op:
"Dat gaat de goeie kant op. Niet
voor niets hebben we elke winter
een fikse voorraad medailles klaar
liggen. Die beloopt toch wel de
twintigduizend stuks".
Tijdens winters zoals die van de
afgelopen twee jaar, komen er
meer deelnemers dan de club me
dailles voorradig heeft. De Jong
gaat er bij voorbaat opnieuw van
uit. De Meren- en Molentocht heeft
immers een grote reputatie. Vanuit
ons hele land komen de schaatsre-
creanten op deze tocht af. In verge
lijking met bijvoorbeeld de toer
tochten in de overigens aan na
tuurschoon zeer rijke omgeving
van Nieuwkoop, wordt rondom Al
kemade meer door de kleine
dorpskernen gereden.
Trots
De schaatsroute door het plas-
sengebied van het hart van Hol
land gaat over 20, 30. 40 en 50 en
100 kilometer. De aangesloten be
sturen bij het Zuidhollands Meren-
districl van de KNSB zijn.trots op
hun toertocht. De vijf clubs zorgen
elk voor het in optimale conditie
brengen van tien kilometer ijs, het
onderhoud ervan en het aanbren
gen van de bewegwijzering. De
Jong: "De mensen weten dat het
hier honderd procent in orde is.
Daarom komen ze elk jaar weer te
rug".
De charme van de lange afstand
heeft bij voorbeeld ook Leidenaar
Willem ter Kuile (28) in een ijzeren
greep. De ontwerper op het ijs bij
startpunt calé De Fransch Brug:
"Het is een vorm van Zenboedhis-
me. Dat ritme in je armen krijgen,
is het zoeken naar perfectie van de
beweging. Dat lukt niet in een stad
met alleen singels en grachten.
Daar heb je ruimte voor nodig en
die vind ik hier.
Vanaf het startpunt Hoogmade
voeren alle tochten naar de Wijde
Aa. Ter hoogte van Wou brugge
gaat de route naar Roelofarends-
veen en weer terug. Via de Rijpwe-
teringer Vaart kan een groot stuk
worden afgesneden en in de rich
ting van Rijp wetering worden ge
schaatst. Daar wordt het echter
kiezen lussen de Kagerplassen
meepikken of terug over Oud Ade.
Op de hele route zijn ongeveer
twintig molens te zien. Anderzijds
komen de deelnemers ook diverse
kluunplaatsen tegen. De startpun
ten zijn: Vcnnemeer, Buitenkaag,
Rijp wetering, Roelofarendsveen
en Hoogmade. Zolang het vriest
wordt er geschaatst en zijn de
stempelposten open. Zowel door
deweeks (vanaf 9.30 uur) als in het
weekeinde (vanaf 9.00 uur).
De Grote Tocht
Er zijn schaatsers die elke dag te
rugkomen. Hans Boll (29) uit De
Zilk is er zo eentje. Hij kijkt voor
uit op De Grote Tocht in hel noor
den van het land. Twee jaar gele
den miste hij de tocht, maar werd
wel lid van De Friesche Elfsteden.
Vorig jaar moest hij het ziekbed
houden en ging er een invaller voor
hem in de plaats; ditmaal moet en
zal Boll aan deze 'echte' monster-
tocht-over het ijs deelnemen.
Boll: "Ik doe zeker mee. maar
het is jammer dat de vorstperiode
nog zo kort heeft geduurd. Dat
geeft weinig mogelijkheden om me
goed voor te bereiden". Het is voor
de tweede maal dit weekeinde dat
Boll aan de Meren- en Molentocht
deelneemt. Zaterdag heeft hij de
route van dertig kilometer gereden
en gisteren die van vijftig.
Hij doet dat samen met plaatsge
noot Jan Ruigrok (34), die even
eens zegt te trainen voor de Elfste
dentocht: "Nu we met die van vijf
tig bezig zijn, voel ik dat ik het niet
ga halen". Waarom dan toch... "Het
is een prestige-zaak geworden. Ik
ben geen lid van de Elfsleden,
maar meerijden doe ik zwart. Die
tocht moet ik hebben gereden".
Zweetlucht
Paviljoen De Does houdt rond
deze tijd het midden tussen een ca
fé van de zoete inval en een koek
en zopietént. De bestuurstafel van
de IJsclub Hoogmade is een grote
puinhoop met allerlei kleuren
kaarten, dozen, elastiekjes, stem-
pelkussentjes, lege bierflesjes en
emmers vol medailles. In de met
sigarenrook en snert vermengde
zweetlucht verdringt een peleton
schaatsers zich om er tegelijk een
stempel te bemachtigen.
"Hoogmade is het mooiste stukje
van de route", zegt een van de
warmte rood aangelopen Bas van
Leijden (56). Hij probeert elk
woord te beklemtonen. Van Leij
den is voorzitter van de Hoogma-
dese IJsclub en is helemaal in zijn
Keytowii Jazz Festival niet echt verrassend
Het Keytown Jazz Festival '87 met
Chris Barber Jazz Blues Band, Ac
ker Bilk The Paramount Jazz
Band, Bernard Berkhout's Swing-
mates, Dee Daniels met Bruno
Castellucci Trio. Olivier Franc Jazz
Quintet, Foolish Heart. Ellen H.
Band. Jazz Band Ball Orchestra, La-
marotte, Prowizorka Dzcz Bed en
Daniël Sahulcka Friends. Ge
hoord op 17 januari 1987 in de Stads
gehoorzaal, Leiden.
LEIDEN - Op het affiche van al
weer het achtste Keytown Jazz
Festival prijkte het hoofd van
John Coltrane in' zijn topdagen.
Niet alleen is deze illustere saxo
fonist al weer zo'n twintig jaar
dood. de musici die we op dit fes
tival konden beluisteren, kun
nen wat originaliteit zeker niet
aan deze grootheid tippen. Naï
veteit of desinteresse van de or
ganisatie? Zoals elk jaar waren er
enkele duidelijke programmati
sche missers door de festivallei
ding gemaakt, maar er was, als
men niet te veel op creativiteit of
ideeën let, zeker wel iets aardigs
te zien.
Ook dit jaar werden er onge
twijfeld goede zaken gedaan,
want het publiek stroomde toe
alsof hel een dépendance van het
North Sea Jazz Festival betrof.
In tegenstelling tot het grootste
jazz-festival ter wereld, bestond
het publiek in Leiden voorname
lijk uit rustige burgers van mid
delbare tot hogere leeftijd, een
enkele zoon of dochter daargela
ten. Niet verwonderlijk, als men
weet dat de modernste muziek
werd gemaakt door acts als de
Ellen H. Band (neo-bop uit de ja
ren zestig) en Daniël Sahuleka
(popmuziek).
Ondanks een kleine tegenval
ler - de concerten van Barber en
Bilk moesten op korte termijn
verwisseld worden - had de or
ganisatie de teugels strak in han-
•den. Geen sinecure overigens,
want men had gedacht - alweer
naar Haags voorbeeld - in vier
zalen tegelijk groepen te moeten
laten optreden, die elkaar in aan
vangstijden overlapten. De grote
publiekstrekkers speelden in de
grote zaal. Van die bekende na
men speelde het orkest van Bar
ber het eerst en deze musici de
den ongeveer wat van hen ver
wacht kon worden. Er werd fout
loos. maar niet bijzonder geïnspi
reerd gespeeld. Helaas meende
de trombonist-leider een groot
deel van de tijd te moeten vullen
met gladde praatjes.
Van de solisten viel eigenlijk
alleen de nieuwe gitarist John
Slaughter op. omdat hij iets min
der gezapig speelde dan de ande
re zeven man. Onder hen viel al
leen drummer Norman Ember-
son negatief op, omdat hij ook in
de eenvoudigste stukken het
tempo ongevraagd op probeerde
te voeren. Jammer genoeg een
niet onbekend verschijnsel bij
Europese slagwerkers. De even
eens Britse Acker Bilk speelde
op zijn klarinet zeker niet op de
top van zijn kunnen. Dat viel des
te meer op, omdat zijn band het
vooral moet hebben van zuiver
gespeelde arrangementen.
Ik verdenk de Paramount Jazz
Band er sterk van geen enkele
noot te improviseren. Van deze
twee bands, die een stilistisch va
ge oude stijl met elkaar gemeen
hebben, liet die van Barber dui
delijk de beste indruk achter.
De derde groep in de grote
zaal. ook niet bepaald voor het
eerst in Leiden (zijn er zo weinig
goede traditioneel klinkende for
maties te vinden?), was het Pool
se Jazz Band Ball Orchestra. Een
verademing na de wat stijljes
ogende Britten. Hier werd on
danks de ervaring nog met een
aanstekelijk enthousiasme ge
speeld. De goede arrangementen
werden met verve gebracht en
vooral de blazers, met name te
norsaxofonist en klarinettist Ro
man Zydroni, maakten een goe
de indruk. Zelfs de drummer had
niet die voorkeur voor de lood
zware accenten op de eerste en
derde tel, waar zijn Westeurope-
se collega's wel last van hebben.
Wal dat betreft had men zich
echter beter meteen naar het na
bijgelegen Waaggebouw kunnen
begeven, waar de percussionis
ten van het Surinam Music En
semble een lesje in spannend
trommelen weggaven die avond.
Daarnaast speelde daar tenor- en
sopraansaxofonist Kees Smit
met een toon. waar collega's J.C.
Tans en Hans Duller weinig te
rug van zouden hebben.
In de Stadsgehoorzaal kon men
ook nog naar de eveneens Poolse
Prowizirka Dzez Bed (zo schrijft
men dat daar) luisteren Het mid
delpunt van dit kwintet is To-
rnasz Sacha, die behalve de zang
ook effecten op de kam en het
bierglas voor zijn rekening
neemt. Hij doet dit zeer verant
woord, maar in combinatie met
de nimmer aflatende banjo is het
op den duur zo vermoeiend, dat
het onmogelijk was om er lang
naar te luisteren.
Echt vervelend was de muziek
van de 'surprise act', die Foolish
Heart bleek te heten. Een zange-
res-basgilariste. toetsenspeler en
onopvallende drummer produ
ceerden bekende middle-of-the-
road liedjes, materiaal datje eer
der in een verlopen nachtclub zal
horen. Iets minder ongenietbaar
was het optreden van de als di
xieland band vermomde carna
valsfanfare Lamarotte, waarin
het dieptepunt werd gevormd
door van elk ritmisch gevel ge
speende groepszang.
Oneindig veel hoger van kwali
teit waren de vocale prestaties
van de Amerikaanse zangeres
Publieke belangstelling wa
nredig over de zalen in de Stadsgehoorzaal verdeeld.
Dee Daniels, die al bijna vijfjaar
in Europa verblijft. Haar reper
toire bestaat uil solide standards,
waarbij haar kunnen vooral in de
lagere tempi en de ballads goed
tot zijn recht komt. Dan blijkt
dat zij in elk register van haar
grote bereik even zuiver en dyna
misch te werk gaat. Ze werd deze
avond begeleid door een trio van
drummer Bruno Castellucci. die
wel goed 'timede', maar veel te
veel op zijn vellen sloeg. Pianist
Michel Herr deed zo nu en dan
aardige dingen, maar de basgi
taar van Michel Hatsjigiorgiu
klonk onaangenaam wollig in
het laag.
De Ellen H. Band - de 'H' staat
voor de achternaam van de flui
tiste van de groep - is een geval
apart. Niet zozeer omdat deze de
enige enigszins modern klinken
de jazzformatie op het festival
was. maar meer nog omdat de
leidster de zwakste schakel van
het kwartet is. De wat introverte
pianist Robert Jan Vermeulen
soleerde veel interessanter en
deed. misschien wel als enige op
het festival, soms onverwachte
dingen tijdens zijn improvisa
ties.
Minder extreem is het gesteld
met het kwintet van de Franse
sopraansaxofonist Olivier Franc,
die New Orleans-jazz in navol
ging van wijlen Sidney Bechet
speelt. De wat gezichtsloze bege
leiders deden hun werk naar be
horen, maar Franc stak er duide
lijk bovenuit. Hij heeft dezelfde
vloeiende, natuurlijke stijl als
zijn grote voorbeeld, maar mist
toch diens karakteristieke brede
vibrato.
Aardig was overigens dat bijna
het gehele festival de publieke
belangstelling evenredig over de
zalen verdeeld was en men zeker
niet alleen op bepaalde namen
was afgekomen.
De belangstelling voor de
Swingmates van de Leidse klari
nettist Bernard Berkhout was
ook zeer groot, wanneer er elders
bekende buitenlanders concer
teerden. Dit was zeker niet onte
recht, want Berkhout c.s. stook
ten de boel met hun pittige spel
aardig op. Hel klonk niet hele
maal naar dat beroemde Benny
Goodman-Lionel Hamptbn
kwartet, daarvoor werden er
vaak te veel noten gespeeld.
Gelukkig maar, want vibrafo-
nist Frits Landesbergen doet
dingen op zijn instrument die
van een veel bredere kijk getui
gen dan alleen Hampton-epigo-
nisme. Als solist was Berkhout
een zeer goede tweede, aange
zien hij in de snelle stukken met
wat minder fantasie opereerde.
Een wel heel vreemde eend in
de muzikale bijt was Daniel Sa
huleka, die melodieuze pop-fu-
sion met veel emotie en gevoel
voor perfectie maakte. Ritmisch
en harmonisch had het echter
weinig met de rest van het festi
val te maken. Sahuleka
Friends klonken goed, maar het
engageren van deze musici moet
toch als een programmatische
fout beschouwd worden. Als er
verbreding op stilistisch gebied
moet zijn, waarom dan niet door
wat nieuwere jazz op te nemen
het volgend jaar. Trouwens, waar
was de blues dit keer?
KENVOS
sas met zoveel publiek. "Het kan
niet op", glundert hij onder het
stempelen van het zoveelste stapel
tje startbewijzen, "vanmiddag heb
ben we nog een wedstrijd op de
korte baan".
Van Leijden: "En van die kou,
daar hoor je geen mens over. Het is
gewoon zweten als je terug komt.
Het is wezenlijk goed weer om te
schaatsen, al is hel vier tot vijf gra
den onder nul". Van de ander kant
wordt ineens hard gebruld: "Sip-
kemaaa..." Van Leijden draait het
hoofd en krijgt om zijn oren dat de
stempelpost op de Does zonder
inkt zit. Met pretoogjes zegt hij:
"Het loopt toch als een trein, of
niet soms?"
De ijsclub is sinds twee jaar van
thuisbasis veranderd. Voordien
hield de stempelpost voor startbe
wijzen nog zitting in Hotel Rijn
land. Nadat er'een nieuwe eigenaar
is ingekomen, werd Paviljoen De
Does als hoofdkwartier ingericht.
Het pand ligt dan ook zeer strate
gisch. zo aan de boorden van het
riviertje.
Wintersport
"Je kan niet mooier zitten", ver
telt eigenaar Aad Goozen (38) van
het eethuis annex café. "Het is het
sfeertje van de wintersport", zegt
%hij tussen de vele bestellingen
*door. "Je ziet aan de gezichten dat
het publiek het naar de zin heeft.
De organisatie is perfect geregeld
en dat is natuurlijk ook weer goed
voor de klandizie".
Afgeschrikt door de welhaast
verstikkende drukte in het etablis
sement maken Theo (32) en Betsie
(30) van den Berg uit Lisse zich
buiten weer op voor een nieuwe
etappe van hun schaatstocht.
Zwartrijders? "Alternatievelin
gen", zo verbetert Betsie. "We rij
den buiten de aangegeven routes
om. Door allerlei slootjes en kre
ken. Dat kan best, want het is
schitterend ijs". In de bollenstreek
zou het ijs door opgewaaid zand
zijn bedorven. "Dan zoek je wat an
ders, lekker ver van huis".
Ijs voorkomt
zinken wagen
ALPHEN AAN DEN RIJN -
Het sterke ijs op de Oude Rijn
bij Alphen heeft afgelopen za
terdag de inzittende(n) van een
onbekende auto waarschijnlijk
het leven gered.
De wagen moet volgens de
politie met hoge snelheid van
uit de Trein weg zijn gekomen
en reed op de splitsing met de
Kortsteekterweg een lantaarn
paal omver, door het schrikhek
heen en rechtdoor de dichtge
vroren Rijn op. Remsporen zijn
gevonden van twintig meter
lengte.
De wagen is op eigen kracht
weer terug de wal op gereden,
maar gezien de schade is de po
litie naarstig op zoek naar dege
ne die deze stunt heeft uitge
haald.
da
MAANDAG
Leiden
Zaal Lage Morsweg 14a - avond Spiri-
tisch Genootschap Leiden over Astrolo
gie/Horoscopen, 20 uur.
Schouwburg - 'Embrassons-nous, Folle-
ville' door Compagnie Pierre Debauche-
Rennes, 20.15 uur
Kapelzaal K&O - France Springel, cello,
20.15 uur.
Kijkhuis - films 'Wetherby', 19.30 uur;
Death of a salesman', 21.45 uur; 'Citizin
Kane'. 20 en 22.15 uur.
DINSDAG
Leiden
Schouwburg - 'De moeder van David S.'
van Yvonne Keuls, 20.15 uur.
Laktheater - kindervoorstelling 'Slot
Woppestein', 10.30 en 13.30 uur.
APOTHEKEN
De avond-, nacht- en zondagsdienst van
de apotheken in de regio Leiden, wordt
waargenomen van vr 16 tot vr 23 jan.
door:
apotheek Tot Hulp der Mensheid, Ros
molen 13, tel. 211611; apotheek Stevens
hof, Petr. Moensweg 56, tel. 313234; apo
theek Voorschoten, Leidseweg 66,
Voorschoten, tel. 01717-2525.
ONGEVALLENDIENST - Dagelijks
Academisch Ziekenhuis, behalve van
dinsdag 13 tot woensdag 13 uur: Diaco-
nessenhuis Leiden, en vrijdag 13 tot za
terdag 13 uur: Elisabeth ziekenhuis Lei
derdorp.
AMBULANCE - tel. 071-212121
S.O.S.-DIENST - Telefonische hulp
dienst voor degenen die in moeilijkhe
den verkeren, dag en nacht: tel. 071-
125202.
DIERENHULPDIENST - Tel. 071-
174141.
BUREAU VOOR RECHTSHULP - He
rengracht 50, tel. 123942, spreekuren
ma en di. 10-12.30 woe. 13.30-16 en do.
18.30-20.30 uur.
130775.
BURGERRAADSLIEDEN - Breestraat
92, tel. 254142, spreekuurtijden: maan
dag van 11-12 uur, dinsdag en woensdag
van 11-12.30, alleen op afs praak, donder-
jg 3Q_2Q uur) vrijdag van 9.30-
10.30 c
r buitenlands»
ANTI-DISCRIMINATIE MELDPUNT -
Ketelboetersteeg 10, tel. 071-120903, ma.
t/m vrij. van 10 tot 16 uur.
VROUWENTELEFOON SEKSUEEL
GEWELD - dins bereikbaar van 14-17,
woe. van 20-23 uur, vrijd. 09-12 uur, tel.
126844.
MELDLIJN AGRESSIE EN DISCRI
MINATIE - voor homoseksuelen, zon
dag van 20-24 uur, tel. 221008.
