'Woningstichtingen moeten
zo snel mogelijk verdwijnen'
Achtergrond
Stiba wil autoslopers
organiseren om kaf
van koren te scheiden
Pastorale
Raad laakt
werkwijze
van Simonis
PAGINA 2
MAANDAG 12 JANUARI 1987
Geen enkele controle, te hoge huren, commerciële belangen, fraude
DEN HAAG - Tien perso
neelsleden op straat, de
huurders van 1628 wonin
gen in de onzekerheid en 29
gemeenten in de proble
men. Dat is de trieste balans
van het zoveelste fraude
schandaal in de bouwwe
reld. Dit keer was het de
Stichting Verantwoord Wo
nen die onverantwoordelijk
om is gesprongen met sub
sidie-, huur- en steekpen
ningen. "Een monstrum",
noemt Nico van Velzen, di
recteur van de Nationale
Woningraad, het bestaan
van dergelijke stichtingen.
door
Runa Hellinga
Dat lijkt niet overdreven. Niet voor
niets staat het doen en laten van
stichtingen ook op de agenda van
de komende parlementaire enquê
tecommissie. Er zijn (naast tiental
len plaatselijke) in het totaal zeven
landelijk werkende Niet-Winstbeo-
gende Instellingen (NWI's), zoals
de stichtingen officieel worden ge
noemd. Bij drie daarvan zijn al
eens ernstige problemen geweest.
Idealistische namen als Stich
ting tot Bevordering van Bijzonde
re en Algemene Bouwvormen en
Dienstverlenende Instituten
(SBDI), Stichting Bijzondere Wo
ningbouw (SBW), Stichting Ver
antwoord Wonen (SVW) en Neder
landse Stichting Andere Woonvor
men (NSAW) moeten verhullen dat
NWI's niet zelden om zeer com
merciële redenen worden opgezet.
Al mogen ze dan geen winst ma
ken, er wordt wel degelijk van hun
bestaan geprofiteerd.
De NWI's zijn onstaan toen bleek
dat woningcorporaties en beleg
gers bepaalde gaten in de woning
markt lieten zitten. Jongeren, stu
denten en bejaarden kwamen in de
gewone woningbouw niet aan bod
en de stichtingen sprongen daarop
in. Ze worden daarvoor gesubsi
dieerd door de gemeenten, die
vaak (maar lang niet altijd) van het
rijk een zogenaamde contragaran
tie krijgen. Dat wil zeggen dat het
rijk over de brug komt als het mis
gaat.
Bouwbedrijven
De oprichters van de stichtingen
zijn lang niet altijd belangeloos.
Vaak komt het initiatief van bouw
bedrijven die zo nieuwe opdrach
ten willen binnen slepen. Volgens
een ministeriële richtlijn van 21 ok
tober 1982 mogen stichtingen geen
banden met commerciële bedrij
ven hebben, maar in de praktijk
blijkt dat moeilijk uit te bannen.
De woonstichting SBDI, die een
aantal jaren geleden met malversa
ties met bouwsubsidies in het
nieuws kwam, had duidelijke bin
dingen met het makelaarskantoor
drs. G. Ruyters. De Nederlandse
Stichting Andere Woonvormen
werd als Nederlandse Stichting
Aangepaste Woonvormen opge
richt door het in de jaren zeventig
beruchte Nollen-syndicaat. In
Lelystad opereerde een tijd lang de
Stichting Geintegreerd Wonen, op
gericht door het Leeuwardense
bouwbedrijf Kats.
Om de boel naar buiten een
schijn van gedegenheid en be
trouwbaarheid te geven, worden
over het algemeen zware, vaak
door politici bevolkte besturen in
gesteld. In het bestuur van Verant
woord Wonen zaten de Tweede-
Kamerleden Hermans (WD), Nij-
pels (toen nog geen minister) en
Vos (PvdA) alsmede het Eerste-Ka-
merlid Kiers. De SBDI had een
aantal CDA'ers in het bestuur en
bij Geintegreerd Wonen moesten
een gedeputeerde van de Provin
ciale Staten van Gelderland en een
lid van de Raad voor de Volkshuis
vesting de betrouwbare indruk
versterken.
Achterhaald
"Zo'n zwaar bestuur is heel be
langrijk. Als een stichting bij een
gemeente om garantie aanklopt,
zeg je niet zo gauw dat je de boel
niet vertrouwt als er een hele rij ka
merleden in zitten", zegt Nico van
Velzen. Wat hem betreft mogen de
stichtingen zo snel mogelijk van de
woningmarkt verdwijnen. Hij
geeft toe dat ze oorspronkelijk wel
een zekere functie hadden, omdat
dë corporaties geen belangstelling
hadden voor hun deel van de wo
ningmarkt. Maar dat is volgens
hem inmiddels achterhaald.
"Er bestaat geen apart contin
gent voor bejaardenhuisvesting
meer, en de stichtingen die zich be
zig houden met studentenhuisves
ting hebben hun doel inmiddels
verloren en zijn gaan werken als
gewone verhuurders. Bovendien,
als woningbouwverenigingen een
bepaald deel van de markt echt la
ten liggen, kunnen gemeenten het
altijd zelf doen. Stichtingen mogen
zich erop beroepen dat ze bepaalde
gaten in de woningmarkt hebben
gevuld, maar in een aantal gevallen
zijn ze echt in gaten zonder bodem
gesprongen".
Hoewel de stichtingen gesubsi
dieerd worden door de overheid, is
er jarenlang geen enkele controle
op hun doen en laten geweest. Van
Velzen vindt dat onbegrijpelijk.
"Corporaties moeten, zodra ze nog
maar over 75 procent eigen vermo
gen beschikken, al hun plannen
aanmelden bij de gemeente, en als
het eigen vermogen gedaald is tot
12,5 procent kom je zo ongeveer
onder curatele. Stichtingen kun
nen ongecontroleerd doorgaan tot
ze failliet zijn, zoals nu bij Verant
woord Wonen is gebeurd. Maar de
gevolgen daarvan komen wel voor
rekening van de maatschappij".
Wat hem betreft is het simpel: of
je wordt gesubsidieerd en ook ge
controleerd, zoals woningcorpora
ties, of je bent een particuliere be
legger en dan draai je ook zelf voor
de risico's op. Stichtingen zijn ei
genlijk een onaanvaardbaar soort
tussenvorm.
Dat er het een en ander mis was
met de stichtingsvorm, is ook al
door het ministerie van volkshuis
vesting erkend. Dat heeft geleid tot
de al eerder genoemde richtlijn uit
1982. Maar moest wel wat gebeu
ren, eer die kwam.
Netwerk
Neem de Nederlandse Stichting
Aangepaste Woonvormen (NSAW),
destijds gevestigd in Zaltbommel,
opgericht door de heer A.C.J.A.
Nollen. Nollen was in 1977 hoofdfi
guur van spannende vervolgseries
in het weekblad Vrij Nederland en
het dagblad de Volkskrant. Daarin
werd uit de doeken gedaan hoe de
man in 20 jaar tijd een heel net
werk in de gezondheidszorg op
had gezet.
Hij kocht leegstaande kloosters
op en bouwde die om tot interna
ten en verzorgingstehuizen. Hij
had via de stichting Samivoz een
tiental scholen voor buitengewoon
onderwijs en twee opleidingsinsti
tuten voor verplegend personeel in
handen en beschikte over miljoe
nen aan gebouwen en ander onroe
rend goed.
Op zichzelf was daar niets tegen,
maar Nollen deed meer. Hij was le
verancier van alle goederen en
diensten waar de tehuizen en scho
len gebruik van maakten. Hij lever
de de boekhouders en het brood
beleg, de kantoormeubelen en de
jam, de timmerlieden en de keu-
kenapparatuur, en dat alles tegen
door hem zelf vastgestelde, veel te
hoge prijzen. In 1972 besloten de
gezamenlijke ziekenfondsen om
tegen hem in actie te komen.
Nollen had al zijn werkzaamhe
den en bezittingen ondergebracht
in een ingewikkeld netwerk van
stichtingen die bestuurd werden
door zijn familie en een aantal be
kende autoriteiten uit Noord-Bra
bant. In dat netwerk zat ook de
woonstichting NSAW, waar onder
meer een neef van Nollen, een
hoogleraar, een directeur van de
Raad van Arbeid in Breda en een
oud-griffier van de provincie
Noord-Brabant in het bestuur za
ten.
Een ander voorbeeld is de woon
stichting SBDI in Sittard, die op
een vreemde manier verweven was
met de commerciële belangen van
makelaarskantoor Ruyters. Een
deel van de bestuursleden van
SBDI was tevens adviseur bij een
van de vele Ruyters-bedrijven.
Ruyters, makelaar, bouwonderne
mer en beleggingsadviseur, profi
teerde van SBDI door de stichting
regelmatig voor een veel te hoge
prijs huizen te verkopen. Op basis
van die hoge verkoopprijs kreeg de
stichting dan weer subsidie van
het rijk.
Grote problemen
Met de richtlijn van 1982 kwam
er een einde aan dit soort zaken.
Dat betekent echter niet dat alles
momenteel ordelijk verloopt. Dat
blijkt uit de affaire met Verant
woord Wonen. Eerst bleken bij de
stichting twee, tot nu toe onbeken
de bestuursleden, smeergeld van
een bouwonderneming te hebben
aangenomen. Vervolgens bleek dat
bij minstens één project de stich-
tingkosten zijn opgedreven om zo
meer subsidie binnen te halen. Bij
dat project, de Reigerbos in Am
sterdam Zuid-Oost, betalen de be
woners nu gemiddeld 80 gulden te
veel huur per maand.
Door dit alles is de stichting zo in
de problemen gekomen, dat een
faillisement onvermijdelijk is. Dat
betekent dat de 29 gemeenten waar
Verantwoord Wonen gebouwd
heeft, met hun garanties over de
brug moeten komen. In een aantal
gevallen zal dat tot grote proble
men leiden, want niet alle gemeen
ten hebben van het rijk een contra-
garantie gekregen. En er zijn zelfs
gemeenten die zo ver zijn gegaan
om een exploitatiegarantie aan
Verantwoord .Wonen af te geven.
Hoe erg de financiële gevolgen
zullen zijn, is nog niet duidelijk.
Dat zal ook afhangen van de hou
ding van het rijk, dat niet direct
staat te popelen om de klappen op
te vangen. "We zijn met het depar
tement in overleg over hoe het nu
verder", aldus G. de Goede van de
Vereniging van Nederlandse Ge
meenten.
Eind januari wordt daar over de
kwestie gepraat. Een van de pun
ten die in ieder geval aan de orde
zal komen is: moeten gemeenten
nog met stichtingen in zee gaan.
De Goede zelf heeft daar wel zijn
twijfels over. "Het toezicht houden
op wat er gebeurt is duidelijk een
probleem. We zullen daar ook met
het ministerie over moeten pra
ten".
Ook daar beraadt men zich. In
een opzicht is de affaire met Ver
antwoord Wonen misschien op het
goede moment gekomen. Ergens
dit jaar moet de definitieve nota
over het toezicht op instellingen in
de volkshuisvesting verschijnen.
De conceptnota is vorig jaar al in
de Tweede Kamer besproken.
Maar de kans is groot dat stichtin
gen na deze affaire in de nieuwe
nota extra streng bekeken zullen
worden.
Woningstichtingen worden op geen enkele manier gecontroleerd. Dat draait de huurder later op: hij betaalt meer huur voor zijn woning dan
heeft in enkele gevallen geleid tol ontoelaatbare verbindingen met bouw- nodig is. Als een stichting het financieel niet langer kan bolwerken, moet
bedrijven, het opdrijven van kosten om meer subsidie in de wacht te sle- de gemeente bijspringen, hetgeen ook weereen lastenverzwaring betekent,
pen, malversaties en andere ongewenste praktijken. Voor de kosten (fotoGPDi
ZWAANSHOEK De autoslopers
branche wordt niet uitsluitend be
volkt door criminelen, zigeuners
en woonwagenbewoners. Er be
staan massa's ordentelijke, belas
ting betalende, premie-afdragende
bedrijven, die aan alle eisen vol
doen en hun afvalstoffen op een
verantwoorde manier kwijtraken
Maar de branche is volkomen ver
ziekt door wildgroei
door
Pamela Rondeel
In grote lijnen schetst Hein Nig-
ten de beweegredenen die hebben
geleid tot de oprichting van de
Stichting Belangenbehartiging
Autoslopersbranche (Stiba), waar
van Nigten zelf rayonhoofd voor
Noord-Holland is. "Het is goed dat
de Stiba is opgericht, zodat de goe
den niet meer met de slechten over
één kam geschoren worden".
Hein Nigten illustreert zijn stel
ling met een rondgang over zijn
sloperij in Zwaanshoek, waar de
auto-onderdelen schoongemaakt
en gesorteerd in stellingen liggen
gerangschikt, en de administratie
per computer wordt bijgehouden.
Nigten behalve - bonafide - autos
loper onderschrijft de doelstellin
gen van de in 1985 de Stiba, een
snelgroeiende organisatie, die zich
ten doel heeft gesteld in het autos
lopersvak het kaf van het koren te
scheiden, van harte.
Het initiatief tot oprichting van
de Stiba werd twee jaar geleden
door het ministerie van volkshuis
vesting, ruimtelijke ordening en
milieubeheer met open armen is
ontvangen. Het is dan ook milieu
minister Ed Nijpels, die op 14 ja
nuari in Austerlitz de uitreiking zal
verrichten van het eerste Stiba-
schild, het vignet waaraan voor
taan de bonafide autoslopers te
herkennen zullen zijn.
Afbraakprijzen
De stichting, die nu 150 leden
telt, hoopt door krachtenbunde
ling van de bonafide bedrijven de
illegale en soms ronduit criminele
handel de wind uit de zeilen te ne
men. Dat zal niet meevallen, want
de malafide handelaren leveren
hun waar tegen afbraakprijzen: zij
betalen geen belasting, geen socia
le premies, om maar niet te spre
ken van de sloopauto's, die niet zel
den gestolen zijn. Toch hoopt de
stichting dat de klanten op den
duur de illegale handel zullen gaan
mijden en blind zullen gaan varen
op het Stiba-vignet, daarmee de
beunhazen brodeloos makend.
Op het ogenblik zijn er in Neder
land, voor zover bekend, 2200 au
tosloperijen. De overheid wil dat
aantal binnen tien jaar terugbren
gen tot 500 a 600. Dat moet gebeu
ren met behulp van de Afvalstof
fenwet, die op 1 januari 1987 in
werking is getreden. Sindsdien is
de hinderwetplicht voor sloperijen
vervallen en vallen zij rechtstreeks
onder de provincie, die met de uit
voering van de Afvalstoffenwet is
belast. Vandaar dat ook de Stiba is
ingedeeld in provinciale afdelin
gen, die als gesprekspartner met
de overheid kunnen optreden waar
het milieuproblematiek betreft.
"Wij hebben goede hoop dat bin
nen twee tot drie jaar alle legale
sloopbedrijven lid van de Stiba
zullen zijn", zegt Nigten. Om toe te
treden moeten gegadigden aanto
nen dat ze lid zijn van de Kamer
van Koophandel, btw afdragen,
een vergunning hebben, en op hun
koopwaar twee maanden garantie
geven. De stichting wil te zijner
tijd een eigen blad gaan uitgeven
en nieuwkomers een cursus aan
bieden.
Een overkoepelende slopersorga
nisatie was er niet. "Gek genoeg
waren eigenlijk alleen zigeuners
onder de slopers min of meer geor
ganiseerd, via het welzijnswerk",
vertelt Nigten.
"Het was derhalve daar dat het
rijk tussen 1980 en 1986 getracht
heeft orde op zaken te stellen, door
middel van experimentele projec
ten, ik geloof in Schiedam en De
venter. In het kader van het experi
ment werden bijvoorbeeld bij en
kele sloperijen olie-aftapinstalla
ties geplaatst, in de hoop dat dat
een einde zou maken aan het in de
plomp dumpen van afgewerkte
olie. Nou, dat is geëindigd in een
enorme puinhoop. Die installaties
hebben nooit gefunctioneerd, na
twee weken lagen de onderdelen
ervan ook te koop, tussen de oude
knalpotten en schokbrekers".
De voornaamste afvalstoffen
waarvan een autosloper zich moet
ontdoen, zijn afgewerkte olie, ac-
cuzuur, en koelvloeistof. De Stiba
heeft nu, in overleg met de over
heid, richtlijnen opgesteld om de
lozing van die stoffen te standaar
diseren. Tot dusver werden de
voorschriften op dit gebied door
menig bedrijf met voeten getreden,
maar er werd vrijwel nooit tegen
opgetreden.
"De politie durfde gewoon het
terrein niet op", aldus Nigten.
"Vaak gaat het om onvervalste cri
minelen. In Utrecht is een berucht
sloopterrein bij een woonwagen
kamp lange tijd ongemoeid gela
ten, hoewel bekend was dat daar
veel gestolen auto's te vinden wa
ren. De politie durfde het gewoon
niet aan. De mobiele eenheid
moest er uiteindelijk aan te pas ko
men om op te treden, maar dat le
verde ook niet veel op. Na een paar
dagen was alles weer als vanouds".
Belangrijk
Wildgroei
De wildgroei die de branche ver
ziekt is volgens Nigten ontstaan in
de jaren zestig en zeventig, toen
het Nederlandse wagenpark plot
seling explosief begon te groeien.
In de autoslopersbranche gaat
naar schatting twee miljard gulden
per jaar om, en circa 5000 mensen
verdienen er hun brood in. "We
spelen met z'n allen een belangrij
ke rol in de economie, niet in de
laatste plaats omdat we de staat
kostbare deviezen besparen. Ieder
auto-onderdeel dat hier weer voor
gebruik geschikt wordt gemaakt,
hoeft immers niet meer in het bui
tenland te worden aangeschaft.
Jammer dat de beroepsgroep in
diskrediet wordt gebracht door
zwendelaars en dieven, die vaak
professioneel te werlj: gaan".
Hoe professioneel dat in z'n werk
kan gaan, ervoer onlangs een be
woner van Rijswijk. Vanachter zijn
huiskamerraam betrapte hij bij
toeval twee mannen die er met zijn
dure middenklasser vandoor gin
gen. Met een geleende auto zette de
man terstond de achtervolging in.
Toen hij, met slechts een achter
stand van een minuut of tien, arri
veerde op het woonwagenterrein
waar de dieven zijn auto naartoe
hadden getransporteerd, was het al
te laat: het voertuig was intussen
gereduceerd tot een grote berg on
derdelen. De eigenaar had alleen
de voldoening dat de dieven ge
pakt konden worden. Zijn auto
was hij kwijt. "Tsja", zegt Nigten,
"het zijn dat soort figuren die de
autosloperij een slechte naam ge-
ZEIST (ANP) - „Het getuigt on-
zes inziens niet van een wijs en
goed bestuurlijk beleid wanneer
de roomskatholieke geloofsge
meenschap in Nederland mid
dels een internationaal tijd
schrift moet vernemen dat u zich
ernstige zorgen maakt over de
ontwikkelingen die er gaande
zyn in de feministische theolo
gie".
Met deze woorden richtten de
gekozen leden van de Diocesane
Pastorale Raad (DPR) van het
aartsbisdom Utrecht zich vrij
dagavond in een gezamenlijke
verklaring tot aartsbisschop kar
dinaal Simonis. Hierin spraken
zij hun zorg uit over de ontwik
kelingen rond het artikel „Enige
beschouwingen over de feminis
tische theologie" dat de kardi
naal medio december in het tijd
schrift 'Communio' publiceerde.
„Wij willen niet ingaan op de
inhoud van uw artikel", aldus de
verklaring. „Wel willen wij u
kenbaar maken dat wij ons ge
kwetst voelen door de wijze
waarop u serieuze feministische
theologen benadert. „Waar wij
als raad onze grote zorg over uit
spreken, is dat een dergelijk arti
kel in een internationaal tijd
schrift het beleid in de kerk zal
beïnvloeden en misschien wel
zal gaan bepalen in de toe
komst".
De kardinaal verwees in zijn kor
te antwoord naar de brief die hij
op 6 januari aan de DPR-ledcn
heeft geschreven en waarin hij
tot uitdrukking heeft laten ko
men dat het geenszins zijn be
doeling is geweest mensen pijn
te doen. Hij benadrukte dat het
hem erom was gegaan een theo
logische onderbouwing te geven
van de naar zijn mening gevaar
lijke elementen in de feministi
sche theologie.
„Resultaten Concilie voor
velerlei uitleg vatbaar".
Zolang de resultaten van het
Concilie volgens kerkelijke over
heden en theologen voor velerlei
uitleg vatbaar zijn, staat het le
ken in de roomskatholieke Kerk
vrij de kerk te beschouwen als
een oecumenische kerk, die niet
langer claimt de enige erfgenaam
van Jezus nalatenschap te zijn,
maar die zich ervan bewust is dat
zij deze deelt met andere kerken
en kerkelijke gemeenschappen.
Dat is de mening van dr. A. van
de Weijer, deken van Beverwijk
en lid van de kerngroep van de
Mariënburgvereniging, die ijvert
voor voortzetting van de vernieu
wing van de rk-Kerk. Van de
Weijer zou zaterdag in de Domi-
nicuskerk te Amsterdam een in
leiding houden tijdens een bij
eenkomst ter gelegenheid van de
zeventigste verjaardag van het
katholieke opinieweekblad voor
kerk en samenleving 'De Ba
zuin'. Daar hij zich in het tijdstip
van zijn toespraak had vergist,
werd zijn inleiding voorgelezen
door de heer S. Verbeeck, be
stuurslid van de Stichting De Ba-
Begonnen als rooms-katholiek
advertentieblad voor de binnen
stad van Amsterdam werd de Ba
zuin in 1927 door de orde der Do
minicanen gemaakt tot een mis
sionair blad, onder meer als
steun in de rug voor de Domini
canen die zich met het beker
ingswerk bezighielden. Tegen
woordig is De Bazuin een pro
gressief katholiek blad dat pleit
voor een open kerk, „waarin de
Geest kan waaien waar hij wil".
Het blad, dat in 1967 juridisch
werd losgemaakt van de orde der
Dominicanen, maar nog altijd
sterke banden heeft met de orde,
heeft 4.000 abonnees.
Simonis benoemt Ter Laak.
De alggmeen secretaris van
Pax Christi Nederland, drs. Jan
ter Laak, is door kardinaal dr.
A.J. Simonis benoemd tot voor
zitter van de Stichting Bedrijfs-
pastoraat van het aartsbisdom
Utrecht. De 48-jarige Ter Laak,
priester van het aartsbidsom,
wordt de eerste benoemde voor
zitter van het bestuur van de
Stichting Bedrijfspastoraat. Met
de benoeming van Ter Laak
komt een einde aan de bestuur
lijke impasse, die in 1985 ont
stond toen mgr. Simonis zijn
goedkeuring onthield aan de be
noeming van Herman Bode, de
voormalige vice-voorzitter van
de FNV
Synodevoorzitters weigeren
debat met prof. Heyns.
De voorzitters van de hervorm
de en gereformeerde synode, ds.
H. Huting en ds. H.J. Kouwenho-
ven, hebben geweigerd deel te
nemen aan een debat met prof. J.
Heyns, de voorzitter van de syno
de van de (blanke) Nederduitse
Gereformeerde Kerk in Zuid-
Afnka. Het debat dat op 22 ja
nuari in het EO-televisiepro-
gramma 'De toren van Babel' zou
worden uitgezonden, zou gewijd
zijn aan de betekenis van de be
sluiten van de synode van de Ne
derduitse Gereformeerde Kerk.
Onder meer de afwijzing door de
synode van de bijbelse
rechtvaardiging van de apart
heid zou aan de orde worden ge
steld.
Eind vorig jaar liet de afdeling
voorlichting van de Gerefor
meerde Kerken in Nederland de
EO weten, dat ds. Huting en ds.
Kouwenhoven niet met prof.
Heyns in debat wilden gaan, ge
let op de beleidslijn van hun
kerk volgens welke er geen ge
sprekken worden gevoerd met
vertegenwoordigers van de blan
ke kerken in Zuid-Afrika zonder
de aanwezigheid van afgevaar
digden van de zwarte kerken. De
EO is teleurgesteld over de hou
ding van de beide synodevoorzit
ters, temeer daar de omroep zich
bereid heeft getoond ook men
sen van de zwarte kerken aan het
debat te laten deelnemen.
Geen wettelijk bezwaar te
gen remonstrantse inzegening
levensverbintenis.
Minister Korthals Altes van
justitie ziet geen wettelijk be
zwaar tegen het besluit van de
Remonstrantse Broederschap
om kerkelijke inzegening van
een levensverbintenis mogelijk
te maken, zonder dat er sprake is
van een huwelijksrelatie. Kort
hals Altes heeft dit de Tweede
Kamer laten weten als antwoord
op schriftelijke vragen van GPV-
fractieleider Schutte.
Overleden. De laatste aal
moezenier van de pers in Neder
land, pater M. Bogaartz, is don
derdag in Nijmegen op 88-jarige
leeftijd overleden. Een dag later
overleed dr. H.M.M. Boeracker,
als hoogleraar pastoraal-theolo
gie verbonden aan de Theologi
sche faculteit van de Katholieke
Universiteit Brabant. Boeracker
werd 52 jaar.
„Euthanasie kan verantwoord
zijn".
Volgens dr. E. Schroten, die in
november vorig jaar door de her
vormde synode werd benoemd
tot hoogleraar christelijke ethiek
aan de Rijksuniversiteit van
Utrecht, kan „de milde dood"
binnen de christelijke ethiek ver
antwoord zijn. Euthanasie hoeft
naar zijn oordeel niet principieel
verworpen te worden.
Schroten poneerde deze stel
ling afgelopen weekeinde in
Utrecht, tijdens de winterverga
dering van de reünisten van de
reformatorische studentenver
eniging RRQÜ.
Herbenoeming.
De Nederlandse rk-bisschop-
penconfenrentie heeft prof. dr.
I.W. van Spiegel voor een perio
de van vijf jaar herbenoemd als
voorzitter van het bestuur van de
Radboudstichting. Hij vervult
deze functie als sinds 1982.
Van Spiegel, emeritus-hoogle
raar wiskunde, is eveneens voor
zitter van de Vereniging van Be
sturen van de Hoge Technische
Scholen in Nederland. Om zijn
verdiensten voor het katholieke
onderwijs werd hem vorig jaar
de pauselijke onderscheiding
van commandeur in de orde van
St. Silvester verleend.
