'Derby voor ons breekpunt'
Ljubojevic bij
vlagen briljant
'Aan rechtlijnigheid van
Israel moet ik wennen'
Joop Hiele over trainer Feyerword
'Feest' in Oostenrijk
Theo Guyt hoopt op overwinning tegen Rijnsburgse Boys
VRIJDAG 31 OKTOBER 1986
TILBURG (GPD) - Energiek, ei-
I genwijs en by vlagen briljant. Dit
alles is van toepassing op Ljubo-
mir Ljubojevic, die als invaller no
ta bene momenteel onverwacht
goede perspectieven heeft de tien
de editie van het Interpolis
Schaaktoernooi te winnen. Een
grappig baasje, deze praatgrage
Joegoslaaf, die zegt niet speciaal te
i zijn gekomen om te winnen, maar
zich tot doel heeft gesteld zo veel
mogelijk mooie partijen te spelen.
Wat dat laatste betreft heeft
„Ljubo" zijn naam allang geves-
j tigd. Na Ljubojevic' overwinning
van tien jaar geleden op Andersson
in Wijk aan Zee sprak Jan Timman
van „de beste partij in de laatste
twintig jaar". Gelijkluidende com
plimenten vielen de grootmeester
(hij viert zondag zijn 36e veijaar-
dag) ten deel nadat hij eveneens in
Wijk aan Zee dit jaar op zeer origi
nele wijze John van der Wiel ver
sloeg. En dat nog wel door hoogst
i ongebruikelijk de theorie de theo
rie te laten en vrijwel de gehele
I partij achter het bord zelf te beden
ken.
„Soms heb je van die partijen
waarin alles heel duidelijk is. Dan
hoef je weinig door te rekenen en
krijg je zo'n winnaarsgevoel over
je. Tegen Van der Wiel heb ik in
derdaad puur intuitief gespeeld.
Jammer genoeg gebeurt het heel
erg weinig. Je kunt niet elke dag
briljant zijn. Toch is het mijn stre
ven om zoveel mogelijk goede par
tijen te spelen. Ik geloof dat ik
daarom ook populair ben bij de
toernooi-organisatoren", aldus
Ljubojevic.
Dat zou best eens kunen klop
pen. De Joegoslaaf verschuilt zich
doorgaans niet achter vlugge remi
ses en dat wordt altijd door het pu
bliek gewaardeerd. Zijn collega's
echter storen zich nog wel eens na
de onderlinge confrontatie, wan
neer de Joegoslaaf in de analyse
ruimte het hoogste woord voert en
er blijkbaar alleen nog op uit is zijn
gelijk te halen. Op zich een ko
misch tafereel, die heftig gesticule
rende, met schrille stem commen
taar leverende Ljubojevic, die zijn
tegenstander dan met priemende
ogen doorboort.
Hij lijkt op die momenten over te
lopen van zelfvertrouwen, hetgeen
een wat merkwaardige contradic
tie vormt met zijn pieken en dalen
vertonende prestatiecurve. Toch
bestrijdt de Joegoslaaf dat hij te
wisselvallig is. „Ik behoor al tien
jaar onafgebroken tot de top-12. Al
leen in de strijd om het wereld
kampioenschap ben ik nooit ver
gekomen. Net als Timman heb ik
vaak pech gehad en op bepaalde
momenten teleurstellende resulta
ten niet helemaal goed kunnen ver
werken. Ik geef de moed echter
nog niet op, hoewel ik niet de illu
sie koester in staat te zijn Karpov
ADVERTENTIE
en Kasparov te verslaan. Die zijn
gewoon beter dan ik. Verder ben ik
voor niemand bang".
Het verhaal wil dat Ljubojevic
voor hetzelfde geld voetballer had
kunnen worden. Als jeugdspeler
van Rode Ster Belgrado brak hij
nooit door, omdat zijn interesse
voor het schaakspel groter was. „Ik
weet niet of ik echt zo goed was. Ik
heb eigenlijk nooit de tijd gehad
om dat te ontdekken", weerlegt
Ljubo een deel van de mare rond
zijn persoon. „Mijn vader vond het
niet zo prettig dat ik voetbalde,
want mijn schoolrapporten had
den eronder te lijden. En ook al
omdat het schaken mij ging obse
deren ben ik er dus mee gestopt".
Zijn energie raakt Ljubojevic nu
kwijt achter het bord. De steevast
in groene ribbroek en leren jack
gehulde grootmeester lijkt het
daarmee soms moeilijk te hebben.
Van alle speleers dribbelt hij het
meest door de toernooizaal. Veelal
een blik werpend op de partijen
van zijn collega's, waarbij hij niet
nalaat zijn mening kenbaar te ma
ken met een grijns of zorgwekkend
gefronste wenkbrauwen.
ROTTERDAM (GPD) - De relatie tussen Joop Hiele en Rinus Israel is er niet een van
ouwe-jongens-krentenbrood. De eigenzinnige Amsterdamse trainer in Rotterdamse
dienst en de extroverte doelman van Feyenoord tasten elkaar voornamelijk af via de
media, waarbij het cynisme hoogtij viert.
Maar wanneer Ljubojevic tegen
over Tony Miles zit is hij gespan
nen als een veer. „Ik heb geen he
kel aan Miles, zoals men veronder
stelt", zegt Ljubojevic, die vorig
jaar in Tilburg een van de vier spe
lers was die protesteerden tegen
het feit dat de Engelsman het toer
nooi liggend op een massagetafel
afwerkte. „Wel ben ik van mening
dat hij destijds een enorme kome
die heeft opgevoerd met die
rugklachten. Engelsen zijn alle
maal bizarre humoristen. Maar
nogmaals, ik mag hem best. Ik heb
alleen een heel slechte score tegen
hem, waarin ik graag verandering
wil brengen. Daardoor speel ik al
tijd geforceerd tegen Miles en zo
snijd ik mezelf keer op keer in de
vingers".
WENEN (DPA/SID) - Zelden heeft een vriendschappelijke voetbalwed
strijd in Oostenrijk zulke heftige persreacties tot gevolg gehad als die
tussen het nationale elftal en West-Duitsland. De kranten verkeerden
gisteren in feeststemming door dczege van 4-1, die de avond ervoor was
geboekt in het gerenoveerde Prater-stadion te Wenen.
De superlatieven over de prestatie varieerden van „Sensatie en Won
der" tot „Historische voetbal-avond". Geen enkel blad verwees naar de
affaire die in 1982 speelde tijdens de eindronde om het wereldkampioen
schap in Spanje. Oostenrijk gunde de Westduitsers een zege van 1-0, met
als gevolg dat beide landen zich voor de volgende ronde plaatsten ten
koste van Algerije. Ook de hardheid van het spel - de Westduitser Mat-
thaus kreeg de rode kaart van de Italiaanse scheidsrechter Agnolin - en
de rellen tussen supporters speelden een ondergeschikte rol in de be
richtgeving.
„Ik mag het wel, dat mensen mij de
dingen recht in het gezicht zeggen,
maar aan de rechtlijnigheid en de
ironie van Israel moet zelfs ik even
wennen", bekent Hiele, zelf ook
een recht-voor-z'n-raap-type.
De sluitpost van Feyenoord is de
laatste tijd een aantal malen pu
bliekelijk door de wringer gehaald
door zijn oefenmeester, die een ta
xatiefout bij FC Den Haag ('ze mo
gen Hiele wel dankbaar zijn'), een
berepartij by PSV ('die uittrappen
van Joop zijn voor verbeteringen
vatbaar') en een ondermaats optre
den bij Borussia Mönchenglad-
bach ('zoals Hiele die vrije bal van
Bruns probeerde te pakken, zo
duik ik in het zwembad') met gepe
perde teksten van commentaar
voorzag.
„Het lijkt af en toe wel of Israel
het alleen op my heeft gemunt, an
dere jongens komen er genadiger
van af', bewijst de 27-jarige keeper
geen eelt op zijn ziel te hebben.
„De trainer heeft natuurlijk het
recht en de plicht om kritiek te
spuien, maar de manier waarop
zint me niet. Ik heb er geen moeite
mee als hij me apart neemt en me
dan stijf scheldt. Desnoods slaat-ie
me op m'n kanis. Maar hy neemt
ook geen blad voor zijn mond te
gen de pers, waardoor er een ver
keerde beeldvorming van mij ont
staat. Mensen die geen kijk op
voetbal hebben of die niet bij de
bewuste wedstrijd waren, zijn ge
makkelijk te beinvloeden. Die
gaan denken: wat een drol is die
Hiele. Terwijl ik ervan overtuigd
ben, dat ik behoudens de wedstrijd
tegen Gladbach en die fout tegen
FC Den Haag, weer een goed sei
zoen draai".
De communicatieproblemen zit
ten Hiele kennelijk zo hoog, dat hy
vorige week een onderonsje arran
geerde met Wim Jansen, de rech
terhand van Israel. „Misschien
moet ik wel rechtstreeks naar Is
rael toe stappen, maar zo liggen de
verhoudingen nog niet. Israel is
niet de persoon om een breed con
tact mee te hebben en Jansen is
een vertrouwensfiguur voor mij. Ik
ken Wim al elf jaar, we wonen in
hetzelfde dorp. Jansen zal myn
probleem eerdaags aankaarten by
de trainer".
Overigens, laat Hiele nadrukke
lijk weten, is hij op andere fronten
niet zo ongelukkig met zijn nieuwe
baas. „Je kan best met Israel la
chen en hij is strikt eerlijk. Zijn
komst heeft ertoe geleid dat alle
betrokkenen bij de club nu weten
waar ze aan toe zijn. Er is tenmin
ste duidelijkheid gekomen, één ge
dachte. Israel is autoritair genoeg
om voet bij stuk te houden. Af
spraak is afspraak, tijd is tijd. Als
de spelersbus om kwart voor vijf
behoort te vertrekken, gebeurt dat
ook".
In het jonge verleden ontbrak
het in de Kuip geregeld aan stipt
heid. „Een akkefietje rond de bus
bijvoorbeeld heeft het afgelopen
seizoen bij mij de emmer doen
overlopen. Na afloop van een uit
wedstrijd tegen Excelsior vertrok
de bus zonder mij, omdat ik een
paar minuten te laat kwam. Had ik
nog vrede mee als ik aan de bar
had gehangen, maar ik was bezig
op een keurige manier de p.r. van
de club te behartigen. Ik sprak met
journalisten en daar neem ik nu
eenmaal de tijd voor. Dat hoort bij
het vak".
WATERPOLOWEDSTRIJD
ZIJL LGB-
ZIAN-VITESSE
ZATERDAG 1 NOVEMBER.
Aanvang 20.00 uur.
Zwembad "De Zijl"
Aangeboden door
Mercasol.
Floor van Duyn
in amateurteam
ZEIST (ANP) - Ron Groenewoud,
coach van het Nederlands ama
teurelftal, heeft dertien spelers uit
de vroegere selectie uitgenodigd
voor een oefenwedstrijd op woens
dag 5 november in Zeist. Pe groep
(met Quick Boys-speler Floor van
Duyn) speelt tegen een elftal dat
zal worden samengesteld uit een
ploeg van zeventien spelers, die is
voortgekomen uit eerder dit sei
zoen gehouden testwedstrijden.
Het oefenduel maakt deel uit van
de voorbereiding op de trip, die het
Nederlands amateurelftal begin ja
nuari naar de Antillen maakt. In de
West zullen drie wedstrijden wor
den gespeeld, 11 januari op Cura
cao, 14 januari op Bonaire en 18 ja
nuari op Aruba.
Leidenaar Frans Sjardijn be
hoort niet tot de laatste groep. De
speler van Wilhelmus viel in één
van de voorgaande selectieduels
op.
De uitgenodigde spelers van de
oude groep zijn: Hans Suiker en
Leo Rontberg (DHC), Gerrit Fid-
der (Nunspeet), René Hendriks
(Aalsmeer), Gerard Molenaars
(Oranje Nassau Groningen), Rob
Meulendijks (Geldrop), Rini de
Groot (Wilhelmina Den Bosch),
Floor van Duyn (Quick Boys), Chu-
si Reglero (Elinkwijk), Chris Rie-
mens (SC Genemuiden), Mario Ro
bijn (AFC), Hans Werdekker (EDO)
en Rini Van Trigt (NSW).
De „nieuwe" groep bestaat uit:
Herman Teeuwen (TOP), Noes
Louhenapessy (Hoogeveen), Gillis
Pleysier (Xerxes), Eddy Kruit
(Stormvogels), Simon Buys (Heer-
jansdam). Ton Norbart en Pascal
de Bruyn (Elinkwijk), Dick Salm
(Kozakken Boys), Eric Meijer
(ZCFC), John van der Zwan (Wil
helmus), Frans Koenen (De Tref
fers), Ruud Solberg (Bom), Luud
Bijl (SVW Gorkum), Frans Velten
(Enter Vooruit), Wim Winkens
(Limburgia), Adrie van Nieuwen-
huyse (Oostkapelle) en Peerke
Scheepers (Geidrop).
KATWIJK - Realiteitszin kan de hoofdmacht van Quick
Boys thans niet worden ontzegd, maar de aanhang heeft
moeite het 4-4-2-systeem van de Katwijkse eersteklasser te
accepteren. Terecht zien ze op Nieuw Zuid de bal het liefst
in een zo hoog mogelijk tempo naar voren worden getrans
porteerd en wat dat betreft zijn ze in Katwijk lange tijd op
hun wenken bediend.
Vorig seizoen nog onder het bewind van Rob Theuns
rolden de Katwijkse doelpunten als rijpe appelen van de
duintoppen. Gevolg van de aanvallende speelwijze was
dat Quick Boys, maar óók de tegenstander veelvuldig
scoorde. Dat leverde spectaculaire wedstrijden èn resulta
ten op, maar het kampioenschap ging op het laatste nip
pertje aan de neus van Quick Boys voorbij.
ons gewend dat we aanvallend spe
len. Ook de tegenstanders, die zich
daarop instelden. Daardoor wer
den we vaak in het laatste kwartier
op het middenveld overlopen. Dan
vielen er enorme gaten waar de te
genstander van profiteerde".
"Met het materiaal dat we nu
hebben, is dit de beste speelwijze",
weet Guyt. "Het heeft even ge
duurd, maar tegen Spijkenisse liep
het goed. Verdedigend kunnen we
het nu makkelijk opvangen omdat
we met vier middenveders spelen.
Die lopen niet allemaal naar voren,
maar hodden ook de verdedigende
taken in de gaten. Daar wordt elke
keer op gehamerd. Er zijn ook min
der misverstanden in de defensie.
Vroeger gebeurde het dat twee jon
gens een kopduel aangingen. Mede
dank zij Cees Ruis zie je dat nu
minder".
"In Katwijk vindt niemand het
leuk dat we dit systeem spelen. Ze
willen de bal zo snel mogelijk naar
voren hebben. Dat kon vorig jaar
omdat we er toen meer de spelers
voor hadden. Dat was een mooi sei
zoen. Als we achter kwamen, ble-
goed resultaat gelo-
kan ook
attractief worden. Het heeft alleen
tijd nodig".
Onder de toeschouwers bevond
zich ook steevast Hans van der
Zee, die zich net zo goed vermaak
te als de clubgebonden toeschou
wers. De huidige trainer keek
evenwel met een ander oog naar de
verrichtingen van zijn nieuwe pu
pillen, die 'de poort' te vaak en te
wijd openzetten.
door
Fred Segaar
Dus zag Van der Zee in het voor
komen van doelpunten zijn eerste
taak weggelegd. In de overtuiging
dat Quick Boys over talentvolle
voorhoedespelers beschikt die
toch wel scoren, moest op die ma
nier opnieuw een gooi naar de titel
worden gedaan. Maar er waren
meer zaken die er toe hebben ge
leid dat Quick Boys nu met twee
spitsen speelt in plaats van met een
driemans voorhoede. Feitelijk is
het systeem ook een beetje uit
nood geboren.
Het spel was vorig jaar voor een
belangrijk deel afgestemd op ven. Maar deze'speelwij
Freek Rienks, die zich aan het be
gin van dit voetbaljaar echter ge
blesseerd op Nieuw Zuid meldde.
Omdat Martin van der Plas uit
vorm bleek en zijn achternaamge
noot Marco zich gedurende een
paar weken niet liet zien op het
veld van Quick Boys, moest de oe
fenmeester uit Schoten de oplos
sing na de desastreuze competitie-
ouverture tegen Barendrecht in
het collectief zoeken.
Test
De test tegen Noordwijk kort
daarna pakte goed uit en sindsdien
speelt Quick Boys met twee aan
vallers. Met succes, want doelman
Theo Guyt heeft nog nooit zo wei
nig ballen uit zijn doel hoeven ra
pen (zes) en het team is Rijnsburg
se Boys en NSW dientengevolge
heel dicht genaderd. Vooral tot te
vredenheid van de dit seizoen tot
aanvoerder gekozen keeper, die
zich in het verleden schor moet
schreeuwen om de veldspelers op
de verdedigende taken te wijzen.
Nu is er, mede door de komst van
Cees Ruis, een betere balans ge
vonden.
"Minder spectaculair, dat is jam
mer voor de kijkers", zegt de 28-
jarige belastingambtenaar, "maar
de manier waarop we nu spelen is
veel effectiever. Iedereen is van
De belangstelling voor Rijnsburg
se Boys-Quick Boys is dermate
groot, dat morgenochtend in de
kantine van de thuisclub een
voorverkoop wordt gehouden. De
derby tussen de zaterdageer
steklassers wordt voorafgegaan
door een wedstrijd tussen de F-
jeugdelftallen van beide clubs. De
'kleine' confrontatie begint om
14.00 uur, de 'grote' om 14.30 uur.
Vooralsnog heeft Van der Zee
het gelijk aan zijn zijde. Zijn ploeg
mag in een aantal wedstrijden dan
bijzonder matig voor de dag zijn
gekomen; wel werd steeds de volle
buit binnengehaald.
Gevraagd naar de verschillen in
voetbalopvatting tussen Theuns en
Van, der Zee, zegt Guyt "dat
Theuns meer van onze eigen
kracht uitging. Hij ging veel meer
uit van het aanvallende principe.
Hans vindt dat we kracht tekort
komen op het middenveld en kiest
daarom voor twee aanvallers. Hij
gaat meer uit van het resultaat en
doet meer op tactisch gebied. En ik
moet zeggen: de taken worden
goed uitgevoerd".
Theo Guyt neemt er z'n gemak van.
Met die speelwijze heeft Van der
Zee natuurlijk niet het Ei van Co
lumbus uitgevonden. Quick Boys
was misschien zelfs de laatste
ploeg in de top van het amateur
voetbal die overschakelde op 4-4-2,
dat in Noordwijk en in Rijnsburg
al enkele jaren tot kunst is verhe-
"Bij Quick Boys hebben we wel
vaker geprobeerd om te gaan spe
len als we nu doen", weet Theo
Guyt. "Ook vorig jaar nog onder
Theuns. Maar elke keer schakel
den we uiteindelijk weer over op
ons oude systeem. De eerste wed
strijd tegen Barendrecht ging het
helemaal mis. Toen vreesde ik het
ergste. Sinds we met twee spitsen
spelen, pakken we de punten, al
hebben niet vaak goed gespeeld".
De aanvoerder heeft er vertrou
wen in dat daar verandering in zal
komen. Aan hemzelf zal het niet
liggen, want Guyt maakt ook dit
seizoen een zekere indruk. De im
mer nonchalant ogende, maar bij
zonder stijlvolle goalie voelt zich
"door het aanvoerderschap meer
verantwoordelijk voor de ploeg.
De druk is daardoor wat groter".
Nonchalence
Afgaande op zijn soms afwezige
houding in het veld heeft hij geen
enkele moeite met het dragen van
die last. "Ik weet dat er een bepaal
de nonchalance in me zit. Dat komt
omdat Quick Boys altijd aanval
lend speelde. Daardoor kreeg ik
weinig te doen en verslapte de aan
dacht nog wel eens. Dan kon ik
mensen achter het doel nog wel
eens gedag zeggen. Het enige dat
trainers voor de wedstrijd altijd te
gen mij zeiden was: attent Theo".
Hij beschaamde zelden het ver
trouwen van oefenmeesters, want
in de meeste gevallen is de Katwe
ker er op de momenten dat dat van
hem wordt verwacht. Vooral in het
doelgebied, daar buiten wil hij nog
wel eens aarzelen. "De mensen die
zeggen dat ik een lijnkeeper ben,
moet ik grotendeels gelijk geven.
Ik heb eigenlijk alleen onder Arie
Lagendijk op situaties uit het doel
getraind. Onder Berry Janse ben ik
achteruit gegaan. Toen heb ik meer
voor zekerheid gekozen en ben
meer jn mijn doel gebleven".
Toen Martin van Vianen trainer
was, beleefde Guyt "een heel fijne
tijd. Omdat hijzelf heeft gekeept,
wist Van Vianen precies wat ik no
dig had. Hij heeft me weer op het
niveau gebracht waar ik op zat on
der Lagendijk. Die man heeft in
mijn ontwikkelijk trouwens een
heel belangrijke rol gespeeld. Hij
kon je helemaal gek maken en ik
had op mijn beurt wat voor hem
over. In de jeugd was keepen hele
maal geen liefhebberij van me,
maar onder hem heb ik eigenlijk
besloten serieus door te gaan"
Verlengstuk
In de beginperiode van zijn in
middels bijna 10-jarige verblijf in
het eerste diende Guyt nog waar
dering bij zijn ploeggenoten af te
dwingen. Inmiddels wordt hij ten
volle geaccepteerd en fungeert
zelfs als zogenaamd verlengstuk
van de trainer.
"Hans verwacht dat ik meedenk.
Ik ben in de loop der tijd organisa
torisch een stuk sterker geworden.
Dat brengt de ervaring met zich
mee. Ik zet spelers op hun plaats
zonder te schreeuwen. Je weet ook
een beetje wat je van tegenstan
ders kunt verwachten. Als je tegen
Rijnsburgse Boys speelt, weet je
dat Toet veel mee naar voren komt.
Dan moet een aanvaller dus wat
meer meeverdedigen".
Een gepassioneerde doelman is
Guyt overigens niet. De met zoveel
talent gezegende keeper heeft, nu
de dagen korter worden, moeite
zich naar het trainingsveld te bege
ven. "In de zomer gaat het allemaal
wel. Dan vind ik het fijn, maar met
dat slechte weer heb ik moeite om
me er toe te zetten. Als je dan zo
lekker zit te leuten bij de kachel-
...Dan moet ik niet denken aan die
eerste duik in de modder. Maar als
ik eenmaal bezig ben, dan heb ik er
best plezier in".
Desondanks denkt Guyt erover
dit seizoen als zijn laatste in het
eerste van Quick Boys te beschou
wen. Dat heeft niets te maken met
verminderde interesse of de con
currentie van zijn broer Hennie en
ex-international Tom van der Niet
("Daar heb ik me nooit druk om ge
maakt"), maar dat voorlopige be
sluit spruit voort uit praktische re
denen. "M'n vrouw werkt veel 's
avonds. We hebben een kind en
moeten daarom steeds om oppas
vragen. Dat doet iedereen graag
voor ons, maar zelf vinden we het
vervelend om het telkens te vra
gen".
Uiteraard zou hij zijn loopbaan
graag afsluiten met een kampioen
schap, "maar dan moeten we mor
gen van Rijnsburg winnen. Lukt
dat, dan zie ik ons ver komen. Want
dan hebben we misschien een pe
riodeditel en dan is de eerste druk
weg. Redden we het niet, dan blij
ven we weer een subtopper. We
kunnen tegen Rijnsburgse Boys
aantonen dat dit systeem voor ons
geschikt is. Het is voor ons morgen
een breekpunt".
Hiele wil overigens beslist de
schenen van Israels voorganger
Fafié ontzien. „Die man heeft naar
omstandigheden zijn best gedaan,
alleen waren die omstandigheden
verre van ideaal. Zo vond ik het be
zopen dat de voorzitter rijn gezicht
in de kleedkamer liet zien, dat ge
beurde dus herhaaldelijk. Boven
dien hoorde Fafié al in oktober dat
hij aan het einde van dat seizoen
zijn biezen kon pakken. Dan kan je
Michels, Israel of Fafié heten, met
die v/etenschap is het bijna on
doenlijk nog de nodige aroma aan
een training toe te voegen".
De sfeer in Zuid was in het voor
jaar dermate vertroebeld, dat een
kwartet spelers nog liever vandaag
dan morgen de kuierlatten wilde
nemen. Ook Hiele stond te pope
len. „Austria Wien had interesse,
maar Feyenoord hield me aan mijn
doorlopende contract. Daar viel
geen speld tussen te krijgen. Ik
heb toen wel met het bestuur rond
de tafel gezeten, er moest naar mijn
mening een aantal zaken worden
opgehelderd. Ik kan niet zeggen
dat alles nu koek en ei is, maar in
het wolkendek, dat toen boven
mijn hoofd hing, zijn opklaringen
gekomen. De komst van Israel was
één punt, maar zeker niet het voor
naamste".
Hiele, wiens verbintenis in juni
afloopt, heeft een vertrek uit de
Kuip nog altijd niet uit zijn hoofd
gezet. „Lagendijk, Maaskant en
ook Bekeffy (allen voetbalmake
laars) weten dat ik niet vies ben
van een buitenlands avontuur. Ik
word ingeseind als er belangstel
ling is. Het past me alleen niet om
nu hoog van de toren te blazen; ik
ben tenslotte afhankelijk van de
vraag: welke topclub staat te trap
pelen om een keeper aan te trek
ken? En wie weet komt Feyenoord
wel met een schitterend aanbod op
de proppen. Dan sluit ik niet uit
dat ik alsnog bijteken. Ik zou een
leugenaar zijn als ik beweerde de
centen onbelangrijk te vinden".
Een andere redén om Feyenoord
eventueel trouw te blijven vindt
Hiele de waarschijnlijke komst van
de Hongaar Antal Roth. „Na het
vertrek van Nielsen zijn we defen
sief te kwetsbaar in de lucht. Voor
mijzelfheeft dat natuurlijk ook ge
volgen. Ik voel me in m'n element
in het doelgebied, krijg het al moei
lijker tot de zeven meter, maar als
ik de hele 'zestien' moet beslaan
wordt het link. Iedere keeper loopt
trouwens meer risico, naarmate
zijn gebied groter wordt".
Uitblinken
Toch, vindt Hiele, trekt hij de lijn
door van vorig seizoen, waarin hij
de sterkste periode uit zijn zevenja
rige loopbaan in de eredivisie door
maakte. „Alleen tegen Borussia
Gladbach ging het dus niet naar
wens, dat hoeft niemand mij te zeg
gen. Draai ik de film terug, dan
denk ik: ik was te gefixeerd op die
partij, ik wilde er uitblinken. En op
school leerde ik al, dat overal waar
'te' voor staat niet goed is. Het is
overigens opmerkelijk, dat ik met
Orapje in Oost-Duitsland juist heel
ontspannen het veld opstapte.
Toen had ik de instelling: we zien
wel wat het wordt. Als het nu mis
lukt, dan ben ik afgeschreven voor
Oranje. Ik liet het gewoon over me
heen komen".
De wedstrijd in Leipzig was de
tweede interland van Hiele, die al
in 1980 debuteerde tegen Ierland.
„Na 'Dublin' ben ik vreselijk aan
gepakt. Maar ik blijf volhouden dat
ik technisch niet slecht keepte. Ik
ging alleen de mist in met die uit
trappen, omdat er windkracht
twaalf stond. Ik was een groentje,
want in dergelijke omstandighe
den moetje natuurlijk met simpele
uitrolballetjes het spel hervatten.
Metgod speelde als libero, die wil
de de bal niet in zijn schoenen krij
gen. Nu zou ik me niet meer laten
afbluffen".
Stille hoop
Aan de vooravond van de EK-
kwalificatiewedstrijd tegen de
Hongaren koesterde Hiele trou
wens een stille hoop op een plaats
je tussen de palen. „Ik was in vorm
en tijdens het trainingskamp in Pa
pendal heb ik redelijk goed ge
speeld. Ja, ik was terneergeslagen
toen ik tegen Hongarije niet in de
opstelling voorkwam. Zo had ik
eerder ook al gehoopt op een halve
wedstrijd tegen Tsjechoslowakije.
Maar toen ik terug kwam van de
trip naar Boedapest heb ik alles
eens op een rijtje gezet. Het heeft
geen enkele zin om gefrustreerd te
raken door het feit dat Van Breu-
kelen de voorkeur krijgt. Ga ik me
daar over lopen opwinden, dan
werkt dat alleen maar in mijn na
deel".
Want, beweert Hiele stellig, „het
vertrouwen in mezelf wil ik niet
kwijtraken. Ik weet dat ik niet min
der ben dan Hans, ik keep alleen
anders. Ik bekijk het nu van een
andere, positieve kant. Vind het al
een hele eer om gekozen te worden
bij de beste zestien van Nederland.
De individuen Van Breukelen,
Menzo of Hiele zijn niet belangrijk
voor Orapje, het gaat om de collec
tiviteit. Dat besef is bij mij geluk
kig bijtijds gekomen, anders had ik
er misschien wél aan onderdoor
gegaan".
