'Wie aan mijn muziek
komt, komt aan mij'
Bart Peeters treedt in voetsporen van Mies
'We presteren op podium ook wel wat'
VARA moet auteursrechten betalen voor'Adrenaline'
'Vechter' Laurens van Rooyen:
WOENSDAG 22 OKTOBER 1986
PAGINA 23
Bart Feelers presenteert van
avond. voor het heerst 'Villa Valu
taeen show rond de trekking van
de Staatsloterij. ifoia pk»
HILVERSUM (GPD) - "Villa Valu
ta is eigenlijk een show die gepre
senteerd zou moeten worden door
mensen als Regine Clauwaert of
Willem Duys. In het programma
wordt de trekking van de Staatslo
terij bekend gemaakt en dat is heel
serieus. Dat moet geloofwaardig
zijn. Dat komt er bij mij op aan. In
de Staatsloterij kun je een half mil
joen winnen. Voor jullie Nederlan
ders is dat veel, maar ik denk altijd
in francs en dan wordt het bedui
dend minder".
Bart Peeters presenteert van
avond (Nederland 1. 22.00 uur)
voor het eerst een klassieke show
of zoals hijzelf zegt: „Een show in
de goude oude trouwe Mies Bouw
mantraditie. De mensen die er ach
ter zitten zijn dan ook dezelfde van
Telebingo. Ze weten wat ze doen.
Ik heb dit echter nooit gedaan en
ik ben het ook niet. Daardoor
wordt het een hond in een kegel
spel, een tegenstrijdigheid. Tot nu
toe interviewde ik in een poppro
gramma mensen als Nick Cave. En
nu heeft Veronica mij gevraagd
voor zo'n show. Ik schrok van het
vertrouwen dat zij in mij stelde,
maar zij hebben mij aanvaard en
als het Nederlandse publiek dat
ook doet, vind ik het prima".
In Villa Valuta wordt er, als het
goed is, maandelijks feest gevierd.
Peeters: "Op de tribunes zitten
1000 mensen, allen met een Staats
lot. Als je er vanuit gaat dat er
maandelijks een miljoen winnaars
zijn (waarvan 250.000 die f25,- win
nen) zitten er wel 100 tot 200 win
naars in de zaal. Dat is de opzet. De
trekking van de Staatsloterij was
tot nu toe tv-technisch een on
dankbaar programma. Je ziet de
uitslagen, maar niet het feestje dat
wordt gebouwd in de huiskamer
als een prijs op het lot is gevallen.
Dit kan nu wel, hoewel de kans
klein blijft dat er een grote winnaar
bijzit. Dat is ter bescherming voor
die mensen ook maar beter zo".
Naast de trekking bestaat Villa
Valuta uit een aantal verrassende
acts waar Bart Peeters apetrots op
is: "Ik wil het niet vertellen, omdat
het een verrassing moet blijven,
maar ik kan je wel zeggen dat het
geen optreden van Gerard Joling
samen met Randy Crawford
wordt". Verder zit in het program
ma nog een spelelement met grote
prijzen afkomstig uit de Neder
landse weggeefkwistraditie.
Villa Valuta zou vanavond in eer
ste instantie op 'prime-time' om
20.30 uur worden uitgezonden,
maar moet plaats maken voor de
voetbalwedstrijd Ajax-Olympia-
kos. Vervelend?
"Nee, dat is juist fantastisch. An
ders hadden we tegenover voetbal
gezeten. Nu zitten we tegenover
onzin en tussen voetbal en eroti
sche spelletjes in. Kortom: ieder
een kijkt".
Bart Peeters heeft Veronica ge
kozen uit aanbiedingen van alle
omroepen (behalve EO). Waarom
Veronica?
"Ik heb al twee jaar contact met
Veronica en zij hebben me al vaker
een aanbieding gedaan. Bij de BRT
deed ik een popprogramma en
men ging daar ook van uit dat ik
alleen maar daarvoor bestemd was.
Bart Peeters kan alleen maar pro
gramma's maken voor kinderen
met zwart piekhaar. De BRT wilde
weieens wat commerciëler te werk
gaan en daar wilde ik wel aan mee
werken. Men twijfelde aan mij en
toen dacht ik: dan bewijs ik bij
Veronica dat ik zoiets ook kan".
Naast Villa Valuta verschijnt
Peeters in december nog driemaal
op de NOS-buis in een driedelige
docudrama getiteld Het Allerhoog
ste: "Het is een mixture van de
Baanbrekers en Liefhebbers, de
twee programma's die ik in het
verleden al voor de NOS deed. El-
.ke aflevering heeft een thema. Dat
zijn macht, schoonheid en het bo
vennatuurlijke. Ik heb weer met
Ireen van Ditshuizen en Jan Bos-
driesz samengewerkt. Prachtig
was dat. Het is het mooiste waar ik
tot nu toe bij betrokken ben ge
weest".
Peeters heeft nog maar één
wens: "Volgend jaar nog een kin
derprogramma en ik ben tevre
den".
BREUKELEN (GPD) - "Ik
kom uit een volksbuurt in
Utrecht", zegt de 51-jarige
pianist Laurens van
Rooyen. Met twee broers
een kamertje delen drie-
hoog-achter in een eenvou
dig huis. Waar het contact
met de straat groter was dan
het dagelijks leven rond de
eettafel. Dat is: 'n eenvou
dig en sober bestaan leiden
en als het nodig mocht zijn,
dan zou ik zó terug kunnen,
zo lang ik maar een boek
kan lezen, gezond mag blij
ven en mezelf kan zijn"."*
komt, aan die prachtige juweeltjes
van werken, dan ben ik in staat om
hem in elkaar te tremmen! Mijn
voorkeur gaat uit naar verbaal
vechten, maar lukt dat niet, dan zal
ik het anders aanpakken".
tegen de klippen op getracht om
veel geld te verdienen. Als iemand
tegen mij zegt: jij moet in dat wa
renhuis je platen signeren, dan zal
ik dat waarschijnlijk niet doen.
Omdat ik nog nooit dingen heb ge
daan die moeten. Ik doe alleen
maar dingen die ik zelf wil, waar ik
dus helemaal achter kan staan".
"Je kunt nu eenmaal niet een
aantal feiten, waarheden of on
waarheden. als bakstenen in ie
mands gezicht gooien. Dat is dode
lijk! En toch doen bepaalde repre- "als mij grote
sentanten van de schrijvende pers den geboden? Dat
dat. En ja, dan zijn ze bij mij
"Hoewel", opeens i
het verkeerde adres!'
door
Margriet Hunfeld
Rond de pianist Laurens van
Rooyen hangt een waas van dub
belzinnigheid. Enerzijds is daar de
bewieroking en de lof voor het pia
nospel en de vele composities, an
derzijds is er de verguizing en de
kritiek. Termen als 'te commer
cieel', 'glad' en 'onpersoonlijk'
worden nogal eens gehoord, vooral
uit de hoek van de collega's, de me
dewerkers of de achterhoede.
"Toen ik zeven was", legt Van
Rooyen uit "kreeg ik een piano van
mijn vader. Ik was het wonderkind
uit de buurt, de jongen die goed
kon spelen. Dag en nacht oefende
ik, óók als het mooi weer was. Al
tijd achter de piano. Pietje van de
overkant kon goed voetballen,
Leentje leerde mooi tekenen en ik
kon dus pianospelen. Nee, ik werd
er geen buitenbeentje door. In on-
"niet ze buurt bestond juist dat warme,
sociale contact, wat je alleen maar
treft in de beste volksbuurten. Ik
Laurens van Rooyen
aan de pers te slijten zijn", hij
"voor televisie zeer oninteressant
blijken" en in artistiek opzicht "te denk dan ook nooit met
oppervlakkig". Juist nu de nieuwe rug aan die periode uit mijn leven,
elpee van hem onlangs is uitge
bracht, getiteld 'Inspiration', waar
op eigen nummers zowel als be
kende televisiemuziek staan (o.a.
uit 'De Doornvogels) en ook al om
dat Laurens van Rooyen dit sei
zoen veelvuldig is te beluisteren in
diverse televisieprogramma's,
vroegen we naar zijn mening om
trent zijn omstreden imago.
De met zijn muziek zachtaardig
en romantisch .overkomende pia
nist blijkt slecht tegen kritiek te
kunnen. "Ik ben een vechter", zegt
Van Rooyen strak „dat komt wel
licht door mijn volksbuurt-achter
grond "maar hoe het ook zij, ik heb
altijd elke kritiek nagetrokken, ie
dere 'slechte' recensent ter verant
woording geroepen en elke niet-
ter-zakekundige babbelaar verbo
den om mijn concerten te bezoe
ken. Als iemand aan mijn baby's
strikvraag. Ik wil daar wel eerlijk
in zijn, want ik ben, net als mijn
muziek, eigenlijk heel doorzichtig.
Dus: nee. alleen om het geld heb ik
in mijn leven nooit iets gedaan. Dat
is er de reden van dat ik lange tijd
een uiterst eenvoudig bestaan heb
geleid. Het succes van de laatste ja
ren (en daarmee gepaard gaande
een zekere welstand) is het gevolg
van eindeloze studie, oefening en
werkzaamheid".
"Het is in mijn leven gebeurd",
verklaart hij dan, fel "dat ik met
een succesvolle combinatie kapte,
omdat ik vond dat ik daar niet op
mijn plaats was. Ik heb het nu over
de periode met Herman van Veen.
Op het moment dat je zoiets opzij
schuift moetje natuurlijk wél je ei
gen centen gaan ziten tellen. In
mentaal en materieel opzicht volg
de toen dan ook een moeilijke pe
riode".
"Tegenwoordig", zegt hij, haast
verontschuldigend "woon ik in een
huis aan de Vecht, heel mooi na
tuurlijk, maar mijn bestaan is nog
altijd sober. Het geld dat ik verdien
wordt geinvesteerd in mijn werk.
er staan hier twee vleugels van elk
zestigduizend gulden, om maar
eens wat te noemen. Daarbij ko
men dan de plannen die ik nog
steeds heb voor een internationale
doorbraak. Er lopen Amerikaanse
producers rond die zó met mij ach
ter de onderhandelingstafel willen
plaatsnemen. Maar voordat het
zover komt zal mijn show (zo
wordt dat daar genoemd) veel pro
fessioneler moeten zijn, met ande
re woorden: daar moeten giganti
sche bedragen tegenaan gegooid
worden. Zo ver ben ik nog niet,
maar die ambitie om naar New
York te gaan, ja, die heb ik en die
zal ik altijd houden.
"Alleen is het bij mij niet target
number one (doel nummer één),
omdat ik hier ook nog een leven
heb. Een heel plezierig leven, waar
in mijn zoontje van vijf mij bran
dende vragen voorlegt, waarin ik
tijd heb om prachtige boeken te le
zen en waarin ik mij heel relaxed
kan voorbereiden op een optreden
met, bijvoorbeeld, James Last en
Astrud Gilberto".
"'t Leven is kort, moet ik vaak
denken, en daarom doe ik de din
gen die ik doe op mijn voorwaar
den. In mijn tempo. En dat maakt
dat mensen mij zien als een artiest
met grote liefde voor zijn vak. Die
liefde is echt, daar valt niet aan te
tornen. Behalve dan door mensen
waar we het net over hadden: die
genen die al geirriteerd raken,
wanneer ze een aanplakbiljet van
me zien hangen. Laten die dan ook
wegblijven, heb ik altijd geroepen,
en hun moeder naar mijn concert
sturen, of hun zuster. Want dié vin
den het wél leuk!".
1 (2 Take my breath away
- Berlin
2 (5 Don't leave me this
way - Communards
3 fl) The final countdown -
Europe
4 (6 True blue - Madonna
5 (3 When I think of you -
Janet Jackson
6 (7 Live and die - OMD
7 (4 Walk this way - Run
DMC
8 (10) Heartbeat - Don John-
9 (8 Typical -male - Tina
Turner
10 (15) colors - Cindy Lauper
11 (17) Word up - Cameo
12 (19) You can call me Al -
Paul Simon
13 (9 Rage hard - Frankie
goes to Hollywood
14 (20) Wasted years - Iron
Maiden
15 (12) Give a little love -
Hammond and West
16 (23) Love can't turn
around - Farley Jack
Master Funk
17 (31) I've been losing you -
Aha
18 (13) I want to wake up
with you - Boris Gard-
19 (11) The way it is - Bruce
Hornsby and the Ran
ge
20 (30) Stuck with you - Huey
Lewis
21 (18) Human - Human Lea
gue
22 (16) Ik wil altijd bij jou
zijn - Corry en Koos
23 (14) What's the colour -
Hollywood Beyond
24 (36) Wonderland - Paul
Young
25 (26) Love always - El De-
barge
26 (32) Panic - The Smiths
27 (29) Lonely girl - Rene
Schuman
28 (37) Seven to the sea - In
Tua Nua
29 (21) Lady in red - Chris de
Burgh
30 Don't stand so close to
me - Police
31 (27) Stimmen im Wind -
Julianne Werding
32 (24) Breaking away - J aki
Graham
33 (25) Sing our own Song -
UB 40
34 (34) Verslaafd aan jou -
Frank Boeijen
35 (40) Anne - Herman van
Veen
36 Ego - Nat Augustin
37 (22) Camouflage - Stan
Ridgway
38 Words get in the way -
Miami Sound Machi-
James
39 Gravity
Brown
40 I'll be over you - Toto
Zilveren Harp
voor Nadieh
HILVERSUM (ANP) - De Zilveren
Harp van de stichting Conamus is
dit jaar toegekend aan de Haagse
zangeres Nadieh.
Zij werd vooral bekend door
haar optreden in het platengala op
televisie op 10 oktober, een mu-
ziek-evenement in het kader van
de Platen-Tiendaagse. De Zilveren
Harp wordt uitgereikt op 28 okto
ber in de schouwburg Gooiland in
Hilversum.
Paul Humphreys (Orchestral Manoevres in the Dark):
Paul Humphreys: 'OMD is niet alleen een studiogroep'.
AMSTERDAM (GPD) - 'The Paci
fic Age'. Zo heet de nieuwe elpee
van Orchestral Manoeuvres in the
Dark, die onlangs verscheen. De
langspeler bevat net als in de be
gindagen van de band weer syn-
thesizermuziek die het in de hitpa
rades goed doet. Om de eerste
single van het album te promoten
waren Andy McClusky en Paul
Humphreys enkele dagen in Ne
derland. Op de dag dat zij ook een
optreden voor Veronica's poppro
gramma Countdown registreerden
spraken we met toetsenist en zan
ger Paul Humphreys.
Humphreys: „The Pacific Age is
geschreven in Liverpool en opge
nomen in Parijs. In de loop der ja
ren hadden we al zoveel materiaal
geschreven dat we voor dit album
konden gebruiken, dat we in Liver
pool slechts twee maanden in de
studio bezig zijn geweest. Ook het
opnemen heeft niet veel langer dan
twee maanden geduurd".
„We hebben voor dit album met
twee producers gewerkt. Een
beetje rare situatie eigenlijk. We
wilden in elk geval weer werken
met Steven Haig, die ook de elpee
'Crush' voor ons deed. Maar we
hadden ook goede ervaringen met
Tom Lord-Alge, een producer uit
New York. Toen we eigenlijk niet
konden kiezen is het idee ontstaan
om die twee mensen bj elkaar te
zetten. Dat is natuurlijk een gok
maar dit keer heeft het uitstekend
gewerkt".
door
Simone Lensink
„Toen we begonnen met schrij
ven voor deze plaat hadden we al
heel veel materiaal liggen. Wij zijn
van die types die niets weggooien.
Alles wat we bedenken leggen we
vast op een band en dat wordt be
waard. Een mooi voorbeeld daar
van is het nummer 'Southern' op
de nieuwe elpee. Dat nummer be
staat uit stukjes en beetjes van vier
andere nummers die we in het
verleden maakten".
„Ik denk wel dat er een lijn zit in
de muziek die we tot nu toe heb-
AMSTERDAM (GPD) - De VARA
mag 'Adrenaline', een nieuw televi
sieprogramma voor jongeren, pas
weer uitzenden na betaling van
2000 gulden per aflevering aan ex-
VARA-medewerker Michiel Praal.
De president van de rechtbank in
Amsterdam, mr. B. Asscher, heeft
dit gistermiddag bepaald in een
kort geding dat Praal tegen deze
omroep had aangespannen.
Michiel Praal stapte naar de
rechter omdat de VARA hem geen
auteursrechten voor het program
ma wilde betalen. Hij claimt het
idee voor 'Adrenaline' te hebben
ontwikkeld, maar de VARA bleef
ondanks herhaalde verzoeken wei
geren daaruit de financiële conse-
qenties te trekken.
De eerste aflevering van het ge
wraakte programma is inmiddels
uitgezonden. Om zich een beter
oordeel over de zaak te kunnen
vormen, bekeek mr. Asscher tij
dens de zitting delen van die uit
zending.
De VARA-leiding, zo bleek tij
dens de behandeling van het ge
ding, had geweigerd om Praal au
teursrechten te betalen, omdat
men hem niet wenste te beschou
wen als de ontwerper van het pro
gramma. Volgens mr. J. van Was
senaar, die optrad als raadsman
van de VARA, gaat het hier slechts
om 'een aanpassing' van het jonge
renprogramma 'Je ziet maar', zoals
dat vorig seizoen door deze om
roep op het scherm werd gebracht.
Ook aan dat programma werkte
Michiel Praag overigens mee.
'Je ziet maar' moest als onder
deel van de grootscheepse bezuini
gingsoperatie bij de VARA een
voudiger en luchtiger van opzet
worden. Het daaruit voortgevloei
de 'Adrenaline' bevat volgens mr.
Van Wassenaar geen elementen die
aanleiding geven daarvoor Praal
geldelijk te belonen.
- De raadsman van Praal, mr. B. J.
van Heyst, stelde daar eerder tij
dens de zitting tegenover dat het
idee voor het nieuwe programma
op verzoek van de VARA door
Praal is ontwikkeld. Terwijl de
plannen vorderden - hij regelde
zelfs de faciliteiten voor het decor-
bleef Praal de kwestie van de rech
ten aankaarten. Steeds zonder re
sultaat evenwel.
Mr. Van Heyst kwalificeerde dit
als „willens en wetens saboteren".
„Er zit waarschijnlijk toch een
stukje oud zeer bij de VARA dat ze
zich zo onhebbelijk en arrogant op
stellen", zo concludeerde hij. Uit
het verweer bleek dat dit inder
daad het geval was.
Tijdens de voorbereidingen van
de eerste uitzending sloot Praal
een contract af met Veronica voor
de medewerking aan het program
ma 'De Ideeënbus'. Dat recht had
hij overigens, want Praal is immers
freelancer. De VARA-raadsman
zag dit niettemin als „een klap in
het gezicht van de VARA".
De president hoorde ook 'om-
roepdeskundige' Gijs Stappers-
hoef. Deze stelde onder meer vast
dat er in het Hilversumse omroep-
wereldje „in toenemende mate
slordig met mensen wordt omge
sprongen. Dit soort praktijken ne
men hand over hand toe". Volgens
Stappershoef was het in dit geval
zo klaar als een klontje dat het idee
voor het programma inderdaad
door Praal was bedacht en uitge
werkt.
„Een omroepvereniging zou van
af het begin duidelijk moeten zijn
over de vraag of zij al dan niet van
plan is auteursrechten te betalen.
Maar in veel gevallen laat men dat
hangen. Dat corrumpeert steeds
meer in Hilversum", aldus Stap
pershoef. Mr. Asscher kon daar
kennelijk in mee gaan en verbood
in zijn vonnis verdere uitzending
van het programma tot betaling is
geregeld.
ben geschreven. Zeker de laatste
twee albums en deze nieuwe slui
ten op elkaar aan. Natuurlijk bena
der je de dingen telkens op een an
dere manier, maar er is een soort
stijgende lijn".
„We zijn na de single 'Joan of
Are' en de elpee 'Architecture Mo
rality' door een rare periode ge
gaan. OMD was toen even de rich
ting kwijt omdat we niet op dezelf
de voet door wilden gaan. Het is
gemakkelijk om als je eenmaal een
succesvolle formule hebt gevon
den daarin te blijven hangen. We
wilden niet roepen zo klinken we,
hier verdienen we geld mee en zo
blijf het. OMD is altijd in beweging
en dat moet ook wel om gemoti
veerd te blijven".
„Het was na dat grote commer
ciële succes dus zaak een niéuwe
formule te vinden. In 1983 ver
scheen de elpee 'Dazzle Ships',
commercieel gezien een flop maar
wel een nieuw geluid, een experi
ment. Wij zagen naderhand in dat
we niet op de goede weg waren. We
hebben toen gewoon een paar pas
sen teruggenomen. Weer op zoek
naar iets anders. 'Junk Culture' lag
meer op de weg die we zochten. De
opvolger van Crush lag in het ver
lengde en het nieuwe album is
weer een goed vervolg".
„De sound van de nieuwe elpee
is in elk geval goed. We hebben
meer drums gebruikt en het meer
live laten klinken. Het gekke is dat
we door deze elpee pas hebben
ontdekt hoe goed Malcom Holmes,
onze drummer is. In het verleden
gebruikten we altijd aanvullende
drummachines en zo, maar dat
bleek helemaal niet nodig. Boven
dien maakt dat de muziek te me
chanisch. Op deze plaat hoe je pas
echt dat er een band muziek aan
het maken is".
„Vroeger dachten we altijd datje
de muziek maar beter helemaal
zelf kon uitvoeren omdat je het ook
zelf schrijft. Als je dat standpunt
heiligt ben je genoodzaakt te
werken met drumcomputers en
veel synthesizers. Langzaam maar
zeker zijn we toch met meer muzi
kanten gaan werken en dat klinkt
eigenlijk beter. Er zit meer gevoel
in de muziek, het klinkt menselij
ker".
„Veel mensen denken daardoor
trouwens dat wij éen studiogroep
zijn die op het podium niets pres
teert. Vooral in Europa heerst die
gedachte sterk. Deze maanden be
ginnen we een toer die het tegen
deel zal bewijzen. We Beginnen in
Engeland en gaan daarna naar de
Verenigde Staten. Australië, Japan
en in het nieuwe jaar is Europa aan
de beurt.
„De toer staat voornamelijk in
het teken van onze nieuwe elpee
omdat die veel nummers bevat die
het live goed doen. De thema's en
opbouw van de nummers zijn wel
grotendeels hetzelfde als op vorige
platen, maar het eindresultaat is
toch anders. Ik denk dat wjj voor
namelijk nummers maken waarin
de liefde verborgen voorkomt. Als
je songs over liefde maakt verval je
heel snel in cliché's, daar moet je
voor oppassen. Daarom creëren
wij onze eigen een beetje gekke
liefdesliedjes".
„Southern, het nummer met de
speeches van Martin Luther King
is mijn favoriete nummer van deze
elpee. Het was een moeilijk num-
mer om te maken maar ik ben er
tevreden mee. De muziek is ge
maakt van fragmenten van vier an
dere nummers die we nog hadden
liggen. Toen daarvan een muziekje
was gemaakt konden we er geen
tekst voor vinden. De muziek heeft
een hele aparte sfeer. We hebben
echt van alles geprobeerd. Zelfs
het koor van de Amerikaanse land
macht, om maar iets te noemen. Op
een gegeven moment kwam Andy
met een cassette met beroemde
toespraken. Die had hij ergens op
een markt gevonden. Toen we die
twee banden tegelijkertijd afdraai
den leek het of het voor elkaar ge
maakt was. Ik vind het schitterend
klinken".
„Met zo'n nummer moet je wel
oppassen dat je respectvol blijft.
We wilden de tekst niet uit z'n vel
band rukken. Dan krijg je zoiets als
'Nnnineteen' van Paul Hardcastle.
