Londen houdt
adem in voor
de 'Big Bang'
Logboek onthult
activiteiten CIA
Effectenbeurs rekent in één klap af met aloude tradities
Achtergrond
'Oecumene
moeilijke
leerschool'
986 WOENSDAG 22 OKTOBER 1986 PAGINA 15
LONDEN - „We hoeven niet uw geld en we hoeven niet uw orders,
maar bid voor ons", sprak David Steen, bestuurslid van de Londense
effectenbeurs, een paar weken geleden op een bijeenkomst in Amster
dam. Het financiële centrum van Londen maakt zich op voor 27 okto
ber, de dag waarop de aloude regels die sinds 1911 leidraad waren
voor het handelen op de Londense effectenbeurs, overboord gaan en
de concurrentie vrij spel krijgt.
De zenuwen staan strak gespannen. Want de gevolgen van 'Big
Bang', zoals de operatie is gaan heten, strekken ver, tot in Amsterdam
toe. De legendarische bolhoeden en paraplu's waren al weg uit de
City. Maar nu gaan ook de al even legendarische lunches tot het verle
den behoren. Vanaf maandag zal het er in één klap agressiever, Ameri-
kaanser aan toegaan. „Het is zoiets als rechts gaan rijden in plaats van
links. Dat kan je niet geleidelijk doen. Vandaag is het links, morgen is
het rechts".
De grote Amerikaanse, Europese
en Japanse banken en effecten
huizen zitten al lang in Londen,
vooral voor de handel in Euro
bonds (obligaties in valuta bui
ten het land van oorsprong,
waarvoor Londen dé markt is).
Maar pas sinds maart kunnen zij
lid zijn van de effectenbeurs en
ze moeten nog tot maandag
wachten voordat alle beletselen
zijn verdwenen om voluit te con
curreren met de Britse banken
en effectenhuizen.
door
Jannie Roos (ANP)
De aanzet tot de veranderingen
in Londen werd gegeven in 1983,
toen de beurs besloot de vaste
provisies waarmee Jobbers" en
„brokers" werkten, los te laten.
Daaraan was een actie van de re
gering voorafgegaan die de beurs
voor de rechter dreigde te slepen
als dit systeem, dat door de rege
ring als monopolistisch werd be
schouwd en niet in het belang
van de beleggers, zou blijven be
staan.
Vanaf maandag vervallen ook
de vaste provisies en zal per
transactie kunnen worden on
derhandeld over de prijs. Keith
Campbell Golding, directeur van
de Londense tak van de Amro-
bank, verwacht dat de provisies
als gevolg daarvan als snel zullen
zakken tot gemiddeld een kwart
procent. In het oude systeem lig
gen de provisies volgens hem ge
middeld op 0,4 procent.
Het loslaten van de vaste pro
visies leidt automatisch tot op
heffing van het onderscheid tus
sen 'jobbers' en 'brokers'. De
laatsten zijn effectenmakelaars
tegen vaste provisies orders aan
brengen bij de jobbers, die han
delen op de beurs en een prijs
maken. Zij zijn te vergelijken
met de hoeklieden op de beurs in
Amsterdam, met dit verschil dat
ze nimmer rechtstreeks zaken
mogen doen met beleggers.
Typisch Brits
De strikte scheiding tussen
brokers en jobbers was een ty
pisch Brits verschijnsel. De ge
dachte er achter was dat klanten
alleen onpartijdig advies kunnen
krijgen van iemand die niet zelf
handelt in de stukken. Het sys
teem werkte goed zolang de or
ders betrekkelijk klein waren,
maar met de opkomst van grote
beleggers als verzekeringsmaat
schappijen en pensioenfondsen
werkte het steeds minder bevre
digend.
Duidelijk is dat het ook voor
de beursleden zelf een comforta
bel systeem was, dat onderlinge
concurrentie vrijwel uitsloot. Zij
konden zonder al te veel moeite
tussen 10.00 en 16.00 uur, onder
broken door een lunch van twëe
uur, een goed bestaan bij elkaar
verdienen. Die tijden zijn voor
bij. In de City verschijnen steeds
meer eethuisjes voor snelle hap
pen en alle effectenkantoren van
betekenis zijn bezet tot minstens
na de sluiting van Wall Street,
laat in de avond.
Vrijwel alle jobbers en brokers
zijn inmiddels gefuseerd of opge
kocht door Britse of buitenland
se banken en effectenhuizen.
Ook dat is nieuw. Vroeger moch
ten buitenstaanders slechts een
belang van maximaal 10 procent
bezitten in een beursfirma. De
Britten moeten het gaan opne
men tegen reuzen als de Japanse
Namura en de Amerikaanse Mer
rill Lynch en Salomon Brothers.
Huren en salarissen in de City
zijn (tijdelijk?) tot fabelachtige
hoogten gestegen. Deze dramati
sche kostenstijging zal, samen
met de daling van de provisies,
moeten worden terugverdiend
door stijging van de omzet en
door het innemen van zeer grote
posities, waarbij de winst moet
komen uit het verschil tussen
aan- en verkoopprijs van grote
partijen stukken voor eigen reke
ning. De risico's zijn groot.
Beeldscherm
Alleen de zeer kapitaalkrachti
ge huizen zullen het hoofd boven
water kunnen houden, temeer
omdat de liberalisering van de
Londense beurs, na New York
en Tokio het derde financiële
centrum van de wereld, gepaard
gaat met de introductie van een
nieuw, technologisch zeer gea
vanceerd, handelssysteem: ge
worden (Stock Exchange Auto
mated Quotation), dat de beurs-
vloer in theorie overbodig
maakt. Elke handelaar kan
straks zijn werk doen met be
hulp van een beeldscherm en
een telefoon.
Voor gewone te
lefoons en dicteer-
apparaten is van
af maandag geen
plaats meer. Ed
die Pelc. verant
woordelijk voor
de installatie van
het nieuwe com
putersysteem,
veegt er de Lon
dense beursvloer
,De investeringen in dit sys
teem zijn gigantisch geweest.
Publiciteitschef Lynton Jones
van de Londense effectenbeurs
schat dat de verbouwingen en in
stallaties in totaal ongeveer 500
miljoen pond hebben gekost.
„Wij alleen al hebben 25 miljoen
pond gestoken in het verbouwen
van de beursvloer. Ik weet dat
een groot huis als Barclays De
Zoete eenzelfde bedrag heeft
geïnvesteerd en er zijn zeker nog
vijftien firma's die dergelijke be
dragen hebben uitgegeven".
Vrijwel iedereen in de City
zegt erop te rekenen dat er kop
pen gaan vallen. Zeker als onver
hoopt de beurskoersen over de
hele wereld gaan zakken. „Dan
wordt het bloed aan de paal",
voorspelt Jones. Maar ook zon
der koersval verwacht hij al een
„dramatische daling" te ver
wachten van het salarisniveau
van handelaren. Nu de vrijge
maakte markt moet wórden ge
nomen is de vraag personeel
enorm en jonge onervaren han
delaren verdienen tonnen. Maar
Jones is zeer gedecideerd over
de houdbaarheid hiervan: „Al de
komende lente is het afgelopen".
Amsterdam
De gebeurtenissen in de City
zullen doorgolven tot ver buiten
Londen en Groot-Brittannië.
Moet ook Amsterdam de 'Big
Bang' vrezen? Directeur Camp
bell Golding van de Amrobank
in Londen denkt van wel. Lon
den wordt heel aantrekkelijk
voor Amerikaanse en Japanse ef
fectenhuizen en banken en er
zou wel eens veel handel in Lon
den terecht kunnen komen die
zonder de Big Bang naar ajjdgre
Europese markten zou zijn ge
gaan.
Dat kleine en middelgrote beleg
gers wel eens in omgekeerde
.richting de wijk zouden kunnen
nemen omdat zij minder scherpe
condities kunnen stellen, staat
volgens Campbell Golding nog
te bezien. Hij verwijst naar de
Verenigde Staten, waar een soort
effectenwarenhuizen zijn ont
staan, die tegen lage prijzen or
ders uitvoeren voor kleine beleg
gers.
Mr. G.M. de Marez Oyens, alge
meen secretaris van de Amster
damse effectenbeurs, ziet het
minder somber in. Londen is
tenslotte al heel lang hét cen
trum van de handel in euro-pa-
pier en het is irreëel te veronder
stellen dat de Amerikaanse en
Japanse reuzen naar Amsterdam
zouden zijn gekomen, indien
Londen geen Big Bang beleefde.
Tenslotte heeft de markt in Am
sterdam de omvang van onge
veer een tiende van Londen.
De Marez Oyens gelooft eerder
het omgekeerde; hij heeft de in
druk dat ze juist door Big Bang
ook naar Amsterdam komen. Gi
ganten als de Amerikaanse Citi
corp en Credit Suisse First Bos
ton (CSFB, dat het kantoor Jo
nas en Kruseman overnam) en
de Japanners Namura, Daiwa en
Yamaichi zijn al lid van de Am
sterdamse beurs. Zij zijn op
CSFB na (nog) niet actief hande
lend ter beurze, maar ze willen
hier voet aan de grond hebben
voor het geval het in Londen een
puinhoop mocht worden, zo ver
onderstelt De Marez Oyens.
Laatste nieuwtjes
De Marez Oyens gelooft ook
heilig in het handhaven van de
beursvloer, waar handelaren el
kaar tegenkomen en persoonlijk
handel kunnen drijven. „Tech
nisch is het mogelijk te handelen
zonder ooit op de vloer te komen,
maar ik weet één ding en dat is
dat de grote Amerikanen alle
maal hun handelaren op een
kluit hebben zitten in zalen die
groter zijn dan onze beursvloer.
Om elkaar te kunnen beschreeu
wen en de laatste nieuwtjes te
horen. Dat is het klimaat waarin
gahandeld wordt", meent hij.
Lynton Jones van de Londen
se beurs geeft de Nederlanders
gelijk; er is ruimte voor meer dan
één effectenbeurs in Europa.
Amsterdam noemt hij een dyna
mische en progressieve beurs,
die zeker kan profiteren van de
handel die het nieuwe Londen
zal aantrekken en op gang bren
gen. Die handel komt vrijwel
niet van Europese beurzen, maar
bij voorbeeld uit Japan. Big
Bang zal volgens Jones handel
op gang brengen die er niet was,
en handel aantrekken van over
zee. „Andere Europese beurzen
kunnen daar alleen maar profijt
van hebben, als zij zich voortdu
rend aanpassen aan nieuwe om
standigheden. Er zijn in Europa
beurzen die dat niet doen. Hun
zal het slecht vergaan", zo voor
spelt Jones.
De geheime oorlog tegen Nicaragua
WASHINGTON - In het door
Amerikanen gevlogen vrachtvlieg
tuig dat twee weken geleden boven
Nicaragua werd neergehaald, zijn
documenten gevonden waaruit
blijkt dat voor de contra's een uit
gebreid bevoorradingsnetwerk is
opgezet. Uit de documenten valt
op te maken dat de bevoorrading
werd uitgevoerd met verschillende
vliegtuigen, dat zeker één piloot
ook op Amerikaanse militaire ba
ses vloog en dat sommige vluchten
mogelijk zelfs ten behoeve van mi
litaire operaties werden uitge
voerd.
door
Robert Parry/AP
De documenten, die openbaar
werden gemaakt door de Nicara
guaanse regering* leggen een nauw
verband tussen de bevoorrading
'en de Amerikaanse luchtvracht-
maatschappij Southern Air in Mia
mi, die vroeger eigendom was van
de Amerikaanse geheime dienst
CIA. Southern Air heeft verklaard
dat de piloot van het neergehaalde
toestel, Wallace Sawyer, tot 1985 in
dienst was van de luchtvaartmaat
schappij.
In Sawyers persoonlijke logboek
staat echter dat hij nog in februari
'86 twee keer een vliegtuig heeft
gevlogen dat aan Southern Air was
verhuurd. Het ene toestel vloog hij
naar de luchtmachtbasis McClel-
lan in Californië en het andere naar
het militaire vliegveld Ilopango in
El Salvador, dat het middelpunt
zou zijn van de bevoorrading voor
de contra's.
William Kress, woordvoerder
van Southern Air, wilde geen ant
woord geven op de vraag waarom
Sawyer vliegtuigen voor Southern
Air vloog, als hij niet langer in
dienst was.
Volgens het Amerikaanse minis
terie van defensie werd Southern
Air in 1983 een particuliere maat
schappij, waaraan het leger vaak
bevoorradingsvluchten uitbe
steedde. De CIA had Southern Air
begin jaren '70 opgekocht.
Particulieren
Nadat het Amerikaanse Congres
de geheime hulp van de CIA aan de
contra's had verboden, begonnen
Amerikaanse burgers, vaak met
nauwe banden met hooggeplaatste
functionarissen, geld in te zamelen
en hulp te geven aan de contra's -
de rebellen die de sandinistische
regering van Nicaragua ten val wil
len brengen. Amerikaanse functio
narissen, Amerikaanse burgers die
de contra's steunen, en leiders van
de contra's hebben gezegd dat het
Witte Huis met hulp van tussen
personen leiding gaf aan het parti
culiere initiatief om de rebellen te
bevoorraden, terwijl president
Reagan het Congres zover kreeg
om de militaire hulp aan de con
tra's te hervatten.
Volgens de zegslieden was luite
nant-kolonel Oliver North, onder
directeur voor politiek-militaire
aangelegenheden van de Nationale
Veiligheidsraad, de eindverant
woordelijke voor de bevoorrading.
Zijn belangrijkste tussenpersonen
waren generaal-majoor b.d. John
Singlaub en de conservatieve acti
vist Robert Owen.
Het Witte Huis heeft ontkend dat
Norths activiteiten in strijd waren
met het verbod van het Congres op
verdere hulp aan de contra's. Het
verbod gold van oktober 1984 tot
afgelopen zaterdag, toen Reagan
de begroting voor dit jaar tekende,
waarbij 100 miljoen dollar voor de
contra's is inbegrepen.
Volgens een zegsman bij de CIA
was de omvang van de hulp aan de
contra's, zoals gebleken uit de buit
gemaakte documenten, veel groter
dan de CIA aan de diverse Con
grescommissies had doen voorko-
Eugene Hasenfus, de enige over
levende uit het neergehaalde
vrachtvliegtuig, die gevangen is
genomen door het Nicaraguaanse
leger, vertelde dat de bevoorrading
vanuit Ilopango werd verzorgd
door tussen de 24 en 26'mensen en
werd geleid door twee Amerikaan
se Cubanen. Deze twee, Max Go
mez en Ramon Medina, werken
volgens Hasenfus voor de CIA. De
geheime dienst heeft toegegeven
dat Gomez, wiens echte naam Fe
lix Rodriguez luidt, vroeger een
agent van de CIA is geweest, maar
nu niet meer.
Logboek
Volgens zegslieden die betrok
ken zijn bij de bevoorrading van de
contra's, is Rodriguez in Ilopango
gestationeerd door Donald Gregg,
een medewerker van vice-presi
dent Bush, en Nestor Sanchez, een
hoge functionaris van het Penta
gon die verantwoordelijk is voor
het hulpprogramma voor Latijns-
Amerika. Bush en Gregg hebben
ontkend dat zij instructies hebben
gegeven voor de geheime vluch
ten.
In het logboek van de neerge
haalde C-123 staat dat op 15 juni
ene 'Medina' aan boord was voor
een vlucht van 7'/2 uur. In het log
boek staan 27 vluchten opgete
kend - waarvan veel met de aante
kening 'dropping' - uitgevoerd van
16 april tot 23 september.
In Sawyers logboek worden nog
andere vliegtuigen genoemd, die
voor de bevoorrading werden ge
bruikt. Sawyer identificeert acht
verschillende vliegtuigen waarmee
hij dit jaar in Midden-Amerika had
gevlogen, al is het mogelijk dat
voor één vliegtuig verschillende
codes werden gebruikt. Sawyer
vloog ook DHC4 Caribou trans
portvliegtuigen en twee L382
transporttoestellen van Southern
Air.
In Sawyers logboek staan ruim
100 vluchten in Midden-Amerika
vermeld, waarvan veel met de be
stemming 'MSSS', de internationa
le code voor Ilopango. Ook wordt
77 keer melding gemaakt van
vluchten op of van 'AGU', waar
schijnlijk Aguacate, het door de
VS aangelegde vliegveld van de
contra's in het oosten van Hondu-
De meeste vluchten in Midden-
Amerika maakte Sawyer tussen fe
bruari en september. Van 24 tot 28
maart vloog hij veelvuldig op
Aguacate, vluchten die werden
aangemerkt als 'ops', een gewone
afkorting voor militaire operaties.
In die periode waren Nicaraguaan
se troepen de grens met Honduras
overgestoken om bases van de con
tra's langs de grens aan te vallen.
Volgens de documenten vertrok
Sawyer ook van Amerikaanse mili
taire bases. Zo ging een vlucht met
een L328 van Southern Air op 19
juni 1985 naar de Amerikaanse
luchtmachtbasis Howard in Pana
ma. In juli 1985 vloog hij vier keer
van de marinevliegbasis Norfolk in
Virginia naar de Amerikaanse ma
rinebases in Guantanamo op Cuba
en naar Roosevelt Roads in Puerto
Rico.
Op 6 februari dit jaar vloog hij
weer met een L382 van Southern
Air naar Mercury in de Amerikaan
se staat Nevada, een uiterst geheim
proefgebied voor militaire vliegtui
gen en kernwapens, en vandaar
naar de basis McClellan.
Hoewel het onduidelijk was
waarom deze vluchten werden uit
gevoerd, kunnen ze verband heb
ben gehouden met het vervoer van
logistieke voorraden naar Ameri
kaanse militaire bases.
Simonis:
Het misstaat de bisschoppen
niet, te erkennen dat zij tekort
zijn geschoten in oecumenische
ijver. Dat zet kardinaal Simonis
in zijn uitvoerige brief aan de
'Mariënburg-vereniging' (van
vernieuwingsgezinde rooms-ka-
tholieken) voorop. Aan de ande
re kant laat hij er geen twijfel
over bestaan, dat er. naar zijn
mening, nog te weinig overeen
stemming is tussen Rome en de
Reformatie om oecumenische
gemeenten te kunnen vormen of
eucharistische gastvrijheid mo
gelijk te maken.
Ook het Tweede Vaticaans
Concilie spreekt 'met grote reser
ves' over de eucharistische ge
meenschap (deelneming aan el-
kaars avondmaal). Dat heeft
vooral te maken met de ambts
opvatting van de reformatori
sche kerken, in casu het ontbre
ken van het wijdingssacrament.
Juist wegens het ontbreken van
voldoende overeenstemming in
de ambtstheologie worden pun
ten als oecumenische gemeen
ten, kanselruil, eucharistische
gastvrijheid en gemeenschappe
lijk pastoraat in de stukken van
het concilie niét of slechts voor
zichtig genoemd.
Simonis bevestigt, dat in het
oecumenische gesprek 'onmis
kenbaar vooruitgang' is geboekt.
Maar, zoals gezegd, voldoende
overeenstemming is er niet. De
Nederlandse bisschoppen zullen
in een 'herderlijke brief over de
oecumene, die binnen afzienbare
tijd zal verschijnen, hier dieper
op ingaan.
Pijn en misnoegen
De kardinaal is zich ervan be
wust, dat de terughoudende op
stelling van de bisschoppen bij
tal van rooms-katholieke gelovi
gen gevoelens van pijn en mis
noegen oproept. Maar het ant
woord van 'Mariënburg' op de
vraag of de rooms-katholieken
met hun ambtsopvatting langza
merhand niet alléén komen te
staan in de oecumenische bewe
ging, vindt hij onvoldoende. Het
ontbreekt de vereniging aan rea
liteitszin.
Uit de hervormde en gerefor
meerde reactie op de Wereld
raad-rapporten over doop, eu
charistie en ambt blijkt, dat de
twee grote reformatorische ker
ken het rapport over het ambt,
ondanks positieve elementen,
uiteindelijk niet kunnen aan
vaarden. De rapporten over doop
en eucharistie in hoofdlijnen
wél. "Ik stel dit vast met groot
respect voor de ernst waarmee
de van ons gescheiden kerken de
ambtsproblematiek benaderen",
zegt Simonis in zijn brief.
"Het blijkt, dat niet alleen de
Rooms-Katholieke Kerk, maar
ook de protestantse kerken, en
vooral de calvinistische, proble
men hebben met bepaalde zaken
op oecumenisch terrein. Getuigt
het van oecumenische gezind
heid als hij die zulke problemen
constateert wordt gestraft met
het verwijt van kerkelijke een
kennigheid?"
'Mariënburg' omschrijft de oe
cumenische situatie als een 'ma
laise'. Simonis vindt het niet te
recht als die, zij het met enige re
strictie, op rekening van de
rooms-katholieke kerkleiding
wordt geschoven. Hij ontkent
niet, "dat ook de bisschoppen
fouten maken in de moeilijke
leerschool van de oecumene".
Maar de uiteenzetting van 'Ma
riënburg' is te gemakkelijk.
Zeer veel kerkleden (en dat be
treft niet alleen de Rooms-Ka
tholieke Kerk) hebben op het
ogenblik de neiging dicht bij de
eigen kerk te blijven. Er is, zo
constateert de aartsbisschop, be
hoefte aan vertrouwde, overzich
telijke verhoudingen "in een tijd
waarin ontkerkelijking en reli
gieuze onverschilligheid de ker
ken over de hele breedte bedrei
gen". "Men 'mag van de bis-"
schoppen verwachten dat zij zich
verzetten tegen deze tendens tot
afzondering. Maar dat is iets an
ders dan de oorzaak bij hén leg
gen".
Ter discussie
Simonis kan zich niet aan de
indruk onttrekken, dat de 'Ma
riënburg-vereniging' niet alleen
het beleid in de Nederlandse
kerkprovincie, maar ook belang
rijke uitspraken van het Tweede
Vaticaans Concilie ter discussie
stelt. Hij doelt op uitspraken
over de 'onverbrekelijke eenheid
van de huwelijkspartners', rela
ties vóór het huwelijk, geboor-
tenregeling en euthanasie. Met
spijt stelt hij vast, dat rooms-ka
tholieken blijkbaar verschillend
antwoorden op de vraag wat nu
de 'eigenlijke vragen' zijn.
De 'Mariënburg-vereniging'
heeft de brief van Simonis in
middels gekenschetst als een
'bruikbaar uitgangspunt voor na
der beraad met de bisschoppen'.
(Dit is het tweede uittreksel
van Simonis' brief. Het eerste
stond in de krant van gisteren,
ook de rubriek 'Nabij en Ver').
Scheiding blijft
De blanke Nederduits Gere
formeerde Kerk in Zuid-Afrika
handhaaft de scheiding volgens
rassenlijnen met de drie dochter
kerken voor zwarten, kleurlin
gen en Indiërs. Met twèederde
meerderheid verwierp de synode
van Kaapstad gisteren een voor
stel om deze vier kerken in een
verenigde kerk te laten opgaan.
"In principe heeft de Neder
duits Gereformeerde Kerk de
universele eenheid van de kerk
al aanvaard, ook al bestaat deze
in de praktijk in vier naar ras ge
scheiden kerken", zegt de syno
de. De indiener van de motie,
professor André du Toit, decaan
van de theologische faculteit van
de universiteit van Pretoria, zei,
dat de geloofwaardigheid van de
kerk op het spel staat als zij haar
woorden niet door daden laat
volgen.
De synode veroordeelde wel
racisme als een 'ernstige zonde',
maar omschreef niet wat ze daar
onder verstaat. Een besluit over
de vraag of 'gescheiden ontwik
keling' ook zonde is, werd uitge-
steld. Daarover moet eerst een
commissie haar licht laten schij
nen.
Verder stelde de synode in
principe het lidmaatschap open
voor iedereen. Dat is alleen af
hankelijk van aanvaarding van
de 'Drieënige God'. Een aan
vraag om lid te worden, zegt het
besluit, moet wel in overeen
stemming zijn met de kerkorde.
Duivel. Op last van de
Rooms-Katholieke Kerk in Bra
zilië is een boek waarin het be
staan van de duivel wordt betwij
feld, uit de circulatie genomen.
De schrijver, de 55-jarige jezuiet
en parapsycholoog Oscar Gone-
lez Quevedo, kreeg bovendien
zwijgplicht opgelegd.
Als er al duivels bestaan, dat
hebben ze nog nooit één voet op
aarde gezet, schrijft Quevedo. Al
le gevallen van 'duiveluitdrij
ving' hebben niets bovennatuur
lijks en kunnen eenvoudig uit de
parapsychologie worden ver
klaard. De jezuiet zet ook vraag
tekens bij de wonderen van
Christus, waarvan de bijbel mel
ding maakt.
Hervormde Kerk: beroepen
te Wijk (bij Heusden) J. Harte-
man Moerkapelle; aangenomen
naar Hoornsterzwaag (hervormd/
gereformeerd) kandidaat W. L.
Andel Katwijk, naar Den Haag
drs. E. J. Bosch aldaar. Gerefor
meerde Kerken Vrijgemaakt:
beroepen te Almere/Zeewolde A.
O. Reitsema Brunssum.
Trots. "Laat iedereen trots
gelovig zijn en blij naar de kerk
gaan. Dat is het enige dat uit
straling geeft en dus wervend op
jongeren werkt. Als jongeren bo
vendien ontdekken dat ze niet
moéten maar mógen geloven, zal
het geloof hen veel meer aanspre
ken".
(Dr. Pieter van Hoof, program
mamaker bij de KRO, in een the
manummer van het informatie
bulletin van de rooms-katholieke
kerkprovincie over 'kerk en jon
geren').
