D
D
De laatste dagen van een handelsreiziger
Sigourney Weaver: 'Aliens' de moeite waard
Een sprookjesachtige
vertelling uit Japan
ra zijn huurman (links) en het verleden van zijn broer Ben rechts).
Filmtrucages als basis voor aardige thriller
VRIJDAG 17 OKTOBER 1986
PAGINA 19
iiiiaiiiiiimiiiR
1111(1
•■■■•«••■•••■■na
■•■BBaBBBVBBMBBB
«aaaaaaaaaaaBaaa;
imm
BIOSCOPEN
'Death of a salesman'; regie: Volker
Schlöndorff; hoofdrollen: Dustin Hoff
man, Kate Reid en John Malkovich;
theater: Kijkhuis, Leiden.
'Death of a salesman' is een treffen
de verfilming van de toneeluitvoe
ring die een paar jaar geleden in
New York te zien was. Het is daar
mee tevens een uitstekend voor
beeld van hoe een cameraregistra
tie de intensiteit van toneeldrama
kan versterken. Film is door zijn
aard weliswaar afstandelijker dan
theater, maar de filmregisseur kan
beter accenten leggen dan zijn to
neelcollega.
Volker Schlöndorff toont zich
echter een meester in de beperking
van zyn eigen bijdrage. Na de weel
derige en ambitieuze Proust-verfil-
ming 'Amour de Swann' is hij nu
zo terughoudend mogelijk te werk
gegaan. En dat is ook de enig juiste
houding bij een toneelstuk waar
aan niets hoeft te worden toege
voegd en dat werd gespeeld door
een dergelijk sterk gezelschap.
De laatste levensdagen van de
handelsreiziger spelen zich dus af
tegen het zelfde decor dat werd ge
bruikt voor de uitvoering op
Broadway. Daarin is geen enkele
poging tot actualisering gedaan,
ook deze zoveelste versie van
'Death of a salesman' speelt zich af
in de periode direct na de Tweede
Wereldoorlog toen de Amerikaan
se Droom gestalte moest krijgen.
Arthur Miller confronteerde het
publiek middels zijn bekendste to
neelstuk met de keerzijde van die
droom. In handelsreiziger Willy
Loman portretteerde hij de 'kleine
man' die sappelt voor het bestaan,
die leningen moet sluiten om zich
enige luxe te veroorloven. Hij ves
tigt al zijn hoop op Biff en Happy,
de twee zoons. Vooral de eerste,
een sportieve held, moet de naam
Loman landelijke bekendheid ge
ven. Maar Biff mist het karakter
om de top te bereiken en is bezig
aan een uitzichtloos bestaan.
Miller laat zijn hoofdpersonen
een leugenachtig web spinnen vol
valse verwachtingen dat in de toe
komst alles anders wordt. Linda
Loman beschermt haar man voor
de bittere realiteit. De zoons spelen
het spel de ene keer mee, maar la
ten hem de andere keer weer val
len of proberen hem de werkelijk
heid onder ogen te laten zien. Maar
de dementerende Willy Loman is
daar steeds minder toe in staat. Hij
keert steeds vaker terug naar de
dagen dat er nog echt reden was
voor hoop en gaandeweg de film
haalt Loman werkelijkheid en illu
sie meer en meer door elkaar.
In die thematische samenballing
van het stuk kan Schlöndorff zich
ook doen gelden en het is verras
send dat de overgang van de ene
wereld in de andere vooral in het
geluid en niet zozeer in het beeld is
gezocht. Het is een soort drietraps
raket. Eerst hoort Willy Loman de
stemmen uit het verleden, dan
knoopt hij er een gesprek mee aan
en vervolgens keert het tafereel
zich helemaal naar de geest van
Willy Loman. Vooral aan het slot,
als zijn verwarring compleet is, le
vert dat een reeks prachtige mo
menten op bij een scène in een res
taurant.
De kriebels die ik bij het begin
had over het puur toneelmatige
spel, waren op dat moment al lang
en breed verdwenen. Dat spel zal
bewust zwaar aangezet zijn. Het
Dustin Hoffman klem tussen het heden
(foto pr)
heeft te maken met de terughou
dende opstelling van de filmma
ker, maar daar wordt de irritatie
niet minder om. Vooral Dustin
rol. Maar hij praat alsof hij zonder
microfoon ook voor de achterste
stoelen verstaanbaar moet zijn.
Na verloop van tijd wordt zijn rol
Hoffman is vreselijk druk, hoezeer echter meer ingetogen en treden grote hoogte,
dat ook inherent moge zijn aan zijn ook de andere personages meer
voor het voetlicht. John Malkovich
(één van de nieuwe Amerikaanse
filmtalenten) als Biff en vooral Ka-
te Reid als de moeder reiken tot
BART JUNGMANN
F/X; regie: Robert Mandel; hoofdrollen: Bryan Brown,
Diane Venore en Brian Dennehy; theater: Euro, Al
phen.
De film F/X wordt afgesloten met 'Just an illu
sion', een oude hit van de Amerikaanse disco-
groep Imagination. De ondertitel van F/X luidt
'Murder by illusion' en die twee illusies vor
men aan het slot een aardige samenvatting van
deze bijzonder aangename thriller. De makers
spelen een onderhoudend spel met de
werkelijkheid als ze een specialist van filmtru
cages in het echt laten opereren.
Bryan Brown speelt de expert op het gebied
van de zogenaamde 'special effects' (FX staat
in het Amerikaanse filmjargon voor de specta
culaire trucages). Hij wordt benaderd door een
ambtenaar van het openbaar ministerie die
zijn deskundigheid nodig heeft. Een Mafia-
baas heeft zijn diensten aangeboden aan het
wettelijk gezag en om diens oude vrienden op
het dwaalspoor te brengen, moet er een nep-
aanslag op hem worden gepleegd.
Rollie is de aangewezen man daarvoor en in
de van zoveel misdaadfilms bekende restau
rant-scène schiet hij zes losse flodders op zijn
doelwit. Althans, hü denkt dat het losse flod
ders zijn, want vanaf dat moment zit F/X vol
dubbele bodems en halve waarheden. Rollies
opdrachtgevers keren zich opeens tegen Rollie
en vanaf dat moment is hij zijn eigen leven niet
zeker meer.
Vooral dankzij zijn specialisme weet hij zijn
achtervolgers op een afstand te houden. Op
komische wijze geeft F/X daarmee ook nog in
zicht in de onbegrensde mogelijkheden van
filmtrucage. Een film waar kortom geen
kwaad woord over is te zeggen en aanbeve
lenswaard is voor de liefhebber van een actie
film die zowel spannend als amusant is.
B.J.
'Saraba Hakobune' ('Farewell to the
ark'); regie: Shuji Terayama; hoofdrol
len: Mayumi Ogawa en Tsutomu Yama-
zaki; theater: Kijkhuis, Leiden.
De Japanse film mag zich verheu
gen in een kleine maar trouwe
schare bewonderaars. Met grote re
gelmaat worden films uit het land
van de rijzende zon in ons mistige
kikkerlandje uitgebracht. Soms
zijn ze zelfs zeer succesvol, zoals
'De Ballade van Narayama'. Dit
was dan ook een toegankelijke,
realistische film, waarbij de cultu
rele kloof tussen het Westen en Ja
pan makkelijk werd overbrugd.
Veel moeilijker is dit bij 'Saraba
Hakobune'.
Regisseur Shuji Terayama maak
te de film, terwijl hij zwaar ziek
was en de film ging pas na zijn
overlijden in 1983 in première. In
zo'n geval spreekt men al gauw
over het testament van een kunste
naar. Bij het zien van 'Saraba Ha
kobune' kan men zich inderdaad
niet aan de indruk onttrekken dat
de dichter, romancier, theaterman,
fotograaf en regisseur Terayama al
le ideeën uit zijn bonte leven heeft
willen samenvatten. Het is daar
door een moeilijk toegankelijk
werk geworden dat bol staat van,
voor een westerling in elk geval,,
moeilijk grijpbare symboliek.
Centraal in deze ware lappende
ken van motieven staat het verhaal
van Sutekichi en Sué. Zij zijn neef
en nicht en houden van elkaar. Sué
heeft van haar-vader echter een
kuisheidsgordel aangemeten ge
kregen, omdat het geloof wil dat
uit de liefde van twee verwanten
alleen kinderen met hondekoppen
voortkomen. Sutekichi wordt hier
door het object van spot voor het
hele dorp. Tijdens een hanenge
vecht kan hij zijn woede niet lan
ger onderdrukken en doodt hij zijn
grootste plaaggeest, Daisaku. Sa
men met Sué vlucht hij uit het
dorp. Na dagen bereiken ze een
huis waar het vuur nog brandt. De
volgende dag komen ze tot de ont
dekking dat ze weer in hun eigen
huisje zijn beland.
De hoeveelheid wonderlijke ge
beurtenissen stapelen zich op. Su
tekichi wordt bezocht door de
geest van Daisaku en verliest zijn
geheugen. Alle dingen om hem
heen moet hij opnieuw van namen
voorzien. Om niets te vergeten
plakt hij briefjes met de naam op
alles in zijn omgeving. Zelfs Sué
voorziet hij van een bordje met
"mijn vrouw" erop. Wanneer hij
vervolgens water wil koken in een
oude schoen blijkt bovendien dat
hij niet alleen de namen maar ook
de functies van alle voorwerpen
kwijt is.
Nadat aan het begin van de film
een man alle klokken heeft begra
ven, beschikt het hoofd van het
dorp als enige over de tijd, want in
het hoofdhuis hangt de laatste
klok. Wanneer Sutekichi ook een
klok aanschaft, wordt hij door de
dorpelingen vermoord. Met de
komst van de telefoon wordt de
moderne tijd aangekondigd.
Het zou te ver gaan hier alle won
derlijke zaken (een bodemloos gat
in de grond, een zwevende kubus,
een verleidelijke bosnimf) en de
mogelijke betekenis ervan hier op
te sommen. Mensen die geïnteres
seerd zijn in de tekenleer (semio
tiek) en Oosterse filosofie (Yin en
Yan) kunnen hun tanden stuk bij
ten op 'Saraba Hakobune'.
'Alien' bleek in 1979 een buitenge
woon geslaagde en geraffineerde
mengvorm van horror en science
fiction. Menigeen moet er slapelo
ze nachten aan over hebben gehou
den. Het vervolg, 'Aliens', ging vo
rige week in première. Deel twee
bleek in Amerika nog succesvoller.
Andermaal komt Sigourney Wea
ver voor de taak te staan om op een
uiterst deprimerende planeet slag
te leveren tegen deze kwaadaardi
ge vorm van buitenaards leven.
Aan de hardhandige eerste con
frontatie had Sigourney Weaver als
Ripley haar doorbraak als filmac
trice te danken gehad. Het leverde
haar een glansrol naast Mel Gibson
op in 'The year of living dangerous
ly'. Andere hoofdrollen speelde ze
in 'Eyewitness' ,en 'Ghostbusters'.
En er zijn films is aantocht, waarin
ze Michael Caine ('Half Moon
Street') en Gerard Depardieu ('One
Woman Or Two') als tegenspelers
heeft. De carrière van Weaver ver
loopt kortom voorspoedig.
- Maar u hebt nu voor 'Aliens'
wèl een rol geaccepteerd die niet
nieuw meer voor u was.
"Ten tijde van 'Alien' had ik
nooit eerder in een film gespeeld.
Ik experimenteerde toen met mijn
acteercapaciteiten. Het trok me
aan om naar die rol terug te gaan,
maar dat dan terwijl ikzelf inmid
dels ouder ben geworden en het
karakter is zelfs letterlijk eeuwen
ouder geworden. Kortom,
zo veel verschillen met mijn de
buut toen. Ik wilde dat karakter
erg graag spelen met meer verant
woordelijkheidsbesef en als ie
mand die wakker geworden is in
een nieuw soort samenleving, waar
ze geen familie of vrienden meer
over heeft. Dat leek me allemaal de
moeite waard".
"Er is ons allemaal al herhaalde
lijk gevraagd waarom we een ver
volg wilden maken op 'Alien'. Am
bitie, of om het geld? Maar we wa
ren allemaal idealistisch genoeg
om 'Aliens' zo veel mogelijk afkij
kend van de eerste film te maken.
Juist uit respect voor het orgineel".
- Er lijkt een feministische kant
te zitten aan 'Aliens'. We worden
niet bepaald overspoeld met films
waarin heldinnen zitten die zo
krachtdadig te keer weten te gaan.
„Ik denk dat er altijd heroïsche
vrouwen hebben bestaan. Jeanne
d'Arc bijvoorbeeld. Er zijn abso
luut tal van klassieke precedenten
van in de Chinese literatuur en ook
bij Shakespeare kom je krijgshe
ren tegen die vermomde vrouwen
blijken te zijn. 'Aliens' is op te vat
ten als feministisch, maar ik denk
niet dat daar iets politieks mee ge
zegd wil zijn. Ik denk dat steeds
grotere delen van het publiek meer
verschillende typen vrouwen wil
len tegenkomen. Hier kan dus
Sigourney Weaver: uit respect
voor het origineel is 'Aliens' zo af
wijkend mogelijk gemaakt.
(foto GPD)
sprake zijn van gewoon een com
mercieel element".
- Wat dat laatste betreft: Er zijn
al heel wat critici geweest die gewe
zen hebben op de exploitatie van
onmenselijk geweld in 'Aliens.
"Ik kan me indenken dat men
sen er zo tegenaan kijken. Die be
zorgdheid lijkt me gerechtvaar
digd. En ik geloof niet dat men er
vanaf komt door als verdediging
erop te wijzen dat het niet tegen
geen mensen, maar een soort bees
ten gericht is. Want dat is zeker
niet minder gruwelijk. Maar ik
meen tevens dat 'Aliens' als sim
pelweg 'entertainment' vakman
schap van de bovenste plank te
zien geeft".
"Deze film is briljant van opna
me-techniek en de trucages zijn
overrompelend. Maar het is een ris
kant soort genre, dat geef ik toe.
Ook al weet ik dat James Cameron
een film wilde maken waarmee hij
wilde demonstreren dat de milita
ristische trend zal uitlopen op
rampspoed. Mensen die alleen
maar op hun wapens vertrouwen
en schoppen tegen iedereen die an
ders denkt, juist zij zullen eindigen
als de slachtoffers van het geweld
dat ze hebben opgeroepen. Came
ron heeft - geloof ik - willen zeg
gen dat wapens minder belangrijk
zijn dan de verplichting van men
sen om voor elkaar te zorgen".
door
Pieter van Lierop
- Nou ja, zo toevallig is het toch
ook weer niet. James Cameron, die
'Aliens' heeft geregisseerd, tekende
eerder persoonlijk voor het script
van 'Rambo' en hij heeft bovendien
het zeer duidelijk verwante 'The
Terminator' geregisseerd, met
Schwarzenegger.
(OP)NIEUW
'FX' - Euro, Alphen
'American Ninja' - Amerikaanse ac
tiefilm met karate-elementen, Euro,
Alphen.
D.A.R.Y.L. - computerjongetje steelt
hart van stiefouders. City, Katwijk
'Venom' - agressieve slang zaait pa
niek bij onder andere Susan George
en Oliver Reed, City, Katwijk
'Hot Resort' - pikante lachfilm, City,
Katwijk
BLIJVERS
'Running Scared' - minder geslaagde
lachfilm met Gregory Hines als poli
tieman, Luxor, Leiden
'Aliens' - griezelig en spectaculair
vervolg op 'Alien', Lido, Leiden
'Teachers' - komedie met Nick Nolte
als onderwijzer, City, Katwijk
'Down and out in Beverly Hills' - ko
medie waarin het contrast oud-rijk
voor de zoveelste keer en op weinig
verrassende wijze wordt uitgediept,
Lido, Leiden
'Short Circuit' - een robot begint
menselijke trekjes te vertonen, Tria
non, Leiden
'The Color Purple' - mooi gemaakte
jankfilm over zwarte vrouw die zich
ontworstelt aan onderdrukkend man
volk, Lido, Leiden en Euro, Alphen
'Hannah and her sisters' - Woody Al
len herhaalt zich, maar blijft komisch
en de moeite waard, Lido, Leiden
'Top Gun' - Amerikaanse straaljager
piloten in opleiding, Lido, Leiden en
Euro, Alphen.
SEXFILMS
'Sweet, sweet freedom' - Rex, Lei
den.
NACHTFILMS
'Exzess in der Schönheitsfarm' - Rex,
Leiden.
'Nasty nurses' - Euro, Alphen.
'American Ninja' - Euro Alphen.
'Top Gun' - Euro, Alphen
'Coming together' - Euro Alphen.
DEN HAAG
Top Gun' - Asta (463500), al.
'Karate Kid II' - Asta, al.
'Aliens' - Asta, 12 jr.
'Color Purple' - Babylon (471656). al.
'The man with one red shoe' - Baby
lon. al.
'Big trouble in little China' - Babylon,
12 jr.
'FX/Murder by illusion' - Cineac
(630637), 16 jr.
'Wildcats' - Cineac, al.
'A nightmare on Elm Street', Cineac,
16 jr.
•Aliens' - Euro (667066), 16 jr.
'Hannah and her sisters' - Metropole
(456756), al.
'Down and out in Beverly Hills' - Me
tropole, al.
'9V2 Weeks' - Metropole, 16 jr.
'Abel' - Metropole, al.
'Fantasia' - Metropole, al.
'Haunted Honeymoon' Odeon
(462400), al.
'Running Scared' - Odeon, al.
'Poltergeist II' - Odeon, 16 jr.
'Secrets of love' - Odeon, 16 jr.
'Sex achter tralies' - Le Paris (656402),
18 jr.
'Private Teacher' - Le Paris, 18 jr.
AMSTERDAM
El Amor Brujo' - Alfa (278806), al.
•Big trouble in little China' - Alfa, al.
'Out of Africa' - Alfa, 16 jr.
'Top Gun' - Alfa, al.
'Fantasia' - Alhambra (233192), al.
'De Wisselwachter' - Alhambra, 12 jr.
'Aliens' - Bellevue Cinerama (234876/
266227), 16 jr.
'The man with one red shoe' - Cinera
ma, al.
'Color Purple' - Calypso (266227/
234876), al.
'Karate Kid II' - Calypso, al.
'Private Schoolgirls' - Centraal
(248933), 18 jr.
'Poltergeist II' - Cineac, (243639), 16 jr.
'Escalier C' - Cinecenter, (236615) 16
jr.
'The sacrifice' - Cinecenter, 16 jr.
'Abel' - Cinecenter, al.
•Aliens' - Cinema (151243), 16 jr.
'Down and out in Beverly Hills' - Ci
nema. 16 jr.
'Running Scared' - City (234579), al.
'Nightmare on Elmstreet' - City, 16 jr.
'Police Academy III' - City, al.
'FX/Murder by illusion' - City, 16 jr.
'Secrets of love' - City, 16 jr.
•9'/2 Weeks'- City, 16 jr.
'Down and out in Beverly Hills' - City,
al.
'La dolce vita' - Kriterion, (231708), 16
jr.
The Killing' - Kriterion.
'Gevoelige snaren' - Parisien (248933),
18 jr.
'Le lieu du crime', - The Movies
(245790), 16 jr.
'Death of a salesman' - The Movies, 16
The Killing' - The Movies, 18 jr.
'Hannah and her sisters' - Tuschinski,
(262633), al.
'Down and out in Beverly Hills' - Tu-
Film: De KKKomediant' - Tu
schinski, 12 jr.
'Rendez-Vous' - Tuschinski, 16 jr.
'Betty Blue' - De Uitkijk, 16 jr.
TELEVISIE
De vergeetachtige Sutekichi (Tsutomu Yamazaki) heeft alle voorwerpen om hem heen van naambordjes voor-
lien. (foto pr)
Mensen die eens iets anders dan
gemakkelijk Westers amusement
willen zien, mogen deze wonder
baarlijk mooie film niet missen.
Ook al zal veel van de betekenis
hun ontgaan, dan nog rest een
sprookjesachtige vertelling die
met grote schoonheid is gefotogra
feerd. Bij deze film mag de mond
best van onbegrip, verbazing, ont
zag en bewondering openvallen.
LEONARD ENGEL
'Ja daar zegje zoiets. Wil je gelo
ven dat ik die dingen niet wist tot
het moment dat we 'Aliens' aan het
draaien waren? Als ik het wel had
geweten, zou ik me tevoren mis
schien sterker hebben gemaakt in
mijn steun voor het andere einde
dat ooit voor 'Aliens' gesuggereerd
werd. Daar zou ik gegrepen zijn
door het monster en met een spe
ciale drug hebben weten te verhin
deren dat ik zou worden ingespon
nen. Dat leek mij in elk geval sym
pathieker dan een finale met su-
perzware mitrailleurs. Nu heb ik
geprobeerd om Ripley mijn eigen
ambivalentie ten opzichte van
vuurwapens mee te geven. Het ge
voel van: vreselijke dingen, maar
ze zijn nu even ontzettend nodig!".
- Zou u bereid zijn in een derde
Alien-film te spelen?
"Hemel, het idee! Ik kan me niet
voorstellen dat iemand in staat is
om zelfs maar een derde deel te be-
dènken. Ik bedoel: het heeft zeven
jaar geduurd voor ze een bruikbaar
concept voor deel twee hadden.
Als het ze ooit lukt een derde epi
sode te verzinnen, doen ze er waar
schijnlijk verstandig aan een meis
je van achttien voor de rol te vra
gen, want tegen die tijd ben ik
waarschijnlijk een tuinierende ou
de dame. Of wellicht ben ik druk
met schrijven en produceren voor
films. Dat trekt me eigenlijk net zo
zeer als acteren".
De VARA zendt binnen een
week drie films van Woody Al
len, te beginnen volgende week
vrijdag met 'Love and Death' en
'Interiors'. De eerste film is nog
gemaakt in de periode dat
Woody Allen zijn publiek louter
aan het lachen wilde brengen,
minder filosofisch dan zijn latere
films. Al speelt Allen in 'Love
and Death' wel een Rus van filo
sofische inslag, Boris geheten,
die het als soldaat moet opne
men tegen de troepen van Napo
leon.
Als erkend lafaard ontloopt
Boris handig de frontlijn, maar
om het hart van zijn nichtje Son-
ja (Diane Keaton) te winnen, zal
hij toch een heldendaad moeten
verrichten. Ondertussen heeft
Boris echter tijd genoeg om na te
denken over het leven en de
dood.
De dood speelt ook een rol in
'Interiors', waarvoor Allen alleen
de regie deed. Diane Keaton is
weer van de de partij, ditmaal als
één van de drie dochters van ge
scheiden ouders. Op sombere
toon wordt de ontwrichting van
het gezin gevolgd, waarbij de
moeder (Geraldine Page) zich
geen raad weet na het vertrek
van haar echtgenoot. Beide films
worden via Nederland 2 uitge
zonden, 'Love and Death' om
20.10 uur, 'Interiors' om 23.35
Ook veel Fellini de komende
week. In de serie films van de
Italiaanse regisseur op de Duitse
televisie is 'Amarcord' te zien.
Daarin keert hij terug naar zijn
geboorteplaats Rimini, waar hij
een aantal anekdotische gebeur
tenissen situeert (maandag, 23.00
uur).
Morgen op BBC 2 twee Felli-
ni's achter elkaar. Om 21.35 uur
Woody Allen, maker van 'Love
and Death' en 'Interiors'.
(archieffoto)
'E la nave va'. De as van een
overleden operadiva wordt per
boot naar een eiland gebracht,
waarop het moet worden uitge
strooid. Haar vrienden en kenni-
sen reizen mee en dit uiteenlo
pende gezelschap staat centraal.
Om 22.35 uur 'Luci del varièta',
waarin rondtrekkende varieté-
artiesten worden "gevolgd.
'The Picture of Dorian Gray' is
een elegante verfilming naar een
verhaal van Oscar Wilde. Ruim
veertig jaar geleden werd deze
film van Albert Lewis bekroond
met een Oscar. Het onderwerp is
decadentie en hoofdpersoon is
Dorian Gray, een goed ogende
snob die niet ouder wenst te wor
den. Zijn wens wordt verhoord,
maar dat heeft wel zijn conse
quenties (België 2, woensdag,
20.25 uur).
FILMHUIZEN
'Het land van mijn ouders' van
Marion Bloem is een film over
een zoektocht naar de wortels
van de oorsprong van de maak
ster. Maandagavond 20.00 en
22.15 uur in Het Kijkhuis. Daar
draait dinsdagavond 'Insignifi
cance' van Nicholas Roeg, een
komedie die roem nuanceert
(20.00 en 22.15 uur). Woensdag
avond in Het Kijkhuis 'Carmen'
van Carlos Saura (zelfde tijden).
Bij K O draait dinsdagavond
'La femme de l'Aviateur' van
Eric Rohmer, een liefdesdrama
met een thrillerachtige inslag.
(20.15 uur)
LAK-Cinema presenteert deze
week een filmfestival 'sociale sa
tire': dinsdagavond 'Dr. Strange-
love' van Stanley Kubrick, waar
in de ondergang van de wereld
het voorwerp van satire is (20.00
uur); 'La grande Bouffe', een sa
tire op de consumptiemaat
schappij van Marco Ferreri
draait om 22.00 uur. Woensdag
avond in deze reeks 'Brazil' van
Terry Gilliam, waarin een man in
een totalitaire staat (Robert de
Niro) moet trachten de fout van
een computer goed te maken
(20.00 uur). Zaterdagavond draai
en in het LAK 'Themroc' van
Claude Faraldo, een anarchisti
sche klucht (20.00 uur), en 'Brut-
ti, Sporchi e Cattivi' van Ettore
Scola over de wrede machts
strijd in een arme Romeinse fa
milie (22.00 uur).
In het Filmhuis LVC draait tot
en met zondagavond 'Coup de
Torchon' van Bertrand Taver-
nier (21.15 uur). Woensdag begint
hier een terugblik op de Spaanse
regisseur Luis Bunuel met 'l'Age
d'or' (20.00 uur) en 'Un chien An-
dalou' (22.15 uur). In de eerste
film rekent Bunuel af met de
burgerlijke mythe rond liefde, fa
milie, kerk,staat, leger en politie;
in de tweede korte film werkt hij
vanuit zijn typische surrealisti
sche mentaliteit om het publiek
te shockeren. Donderdag is hier
'Viridiana' van Bunuel te zien,
waarin een jonge non om boete
te doen bedelaars in huis neemt,
die er vervolgens tijdens haar af
wezigheid een orgie van maken
(20.00 en 22.15 uur).
