'Wie bent u eigenlijk?'
'We geloofden er niet in'
Krauwel
niette
stuiten
Van de Velden
stoot Brussche
van zijn troon
Streuer en Schnieders voltooien 'hattrick'
Verschoor Voetbaltoerist' in Veendam
Wereldtitel
voor Zwitsers
Computerwinst
Deutekom in
Hellevoetsluis
Verlies van
turnsters
draaglijk
MAANDAG 29 SEPTEMBER 1986
SPORT
PAGINA 19
VEENENDAAL - In de laatste su-
perprestigewedstrijd van het sei
zoen heeft Carla Krauwel nog twee
belangrijke overwinningen bin
nengehaald. De tweevoudig natio
naal kampioene op de hele triath
lon won in een tijd van 5 uur en
zestien seconden de strijd bij de
vrouwen, die ging over 1,9 km
zwemmen, 90 km fietsen en 21,1
km hardlopen. Door deze zege ver
zekerde de Noordwijkse zich ook
meteen van de eindoverwinning in
het superprestigeklassement.
Haar concurrentes, Mia Wijten
en Maijan Kiep, kregen geen
schijn van kans in deze slotwed
strijd. Krauwel legde tijdens het
zwemonderdeel een prima basis
voor haar eindoverwinning, door
cje 1,9 kilometer binnen de 32 mi
nuten af te leggen. De opgebouwde
voorsprong kwam alleen tijdens de
eerste 10 loopkilometers nog enigs
zins in gevaar. In deze fase van de
wedstrijd kampte Carla Krauwel
met lichte kramp in de hamstrings,
wat volgens eigen zeggen het ge
volg was van te weinig trainingsu
ren. Ondanks deze verplichte wan
delpauzes wisten Mia Wijten en
Marjan Kiep het gat niet meer te
dichten. Beide vrouwen dames ga
ven op de eindstreep respectieve
lijk drie en tien minuten toe op de
Noord wijkse secretaresse.
De eerste plaats in Veenendaal
was voor Krauwel de vierde over
winning van dit seizoen in een su-
perprestigewedstrijd. Eerder dit
seizoen won zij de triathlons in Bo
degraven, Vlaardingen en Almere.
Aangezien voor het eindklasse
ment de twee beste kwart- en halve
triathlons meetellen, heeft Krau
wel ongeslagen de eerste plaats in
haar bezit.
Rob Barel eistte in Veenendaal
de eerste plaats bij de mannen voor
zich op. De 27-jarige toptriathleet
finishte in zijn woonplaats na 4 uur
8 minuten en 35 seconden. De uit
Zoetermeer afkomstige Marcel Os-
se bemachtigde de tweede plaats
op ruime achterstand van de win
naar. Met zijn tijd van 4.14.09 be
hield hij wel vijf seconden voor
sprong op de Hagenaar Tim Falster
die derde werd.
LEIDEN - Als toegift op het atle-
tiekseizoen organiseert elke zich
zelf respecterende vereniging on
derlinge meerkampen. De Bataven
waren er dit jaar vroeg bij. Harry
van de Velden greep deze gelegen
heid aan om "eeuwige winnaar"
Theo Brussche van zijn troon te
stoten. Verder leverde dit zonnige
weekend in de Leidse Hout een
voorspelbare triomf voor Maijan
Langezaal en een aantal verrassen
de prestatties van junioren op.
Toen Brussche al zijn pogingen
bij het verspringen ongeldig wist,
stond voor hem de winnaar van de
tienkamp al vast: Harry van de Vel
den. Deze sprinter had al 11.4 (100
meter) en 6.49 op zijn naam staan
en zou daaraan onder andere nog
1.88 bij het hoogspringen, 16.7 op
de 110 meter horden en 42.96 bij
het speerwerpen toe voegen. Zijn
eindtotaal van 5612 werd hierdoor
totaal onbereikbaar voor Brussche,
die gedesillusioneerd op 4501 bleef
steken. De onbekende Martin de
Boer verraste met een derde plaats
(4396 punten). Werper Gerrit Ver
does wierp met de nieuwe speer
een clubrecord: 46.92.
Keimpe Roosjen en Waldo de
Boer vochten bij de A-jongens een
duel uit, dat na de slottelling in het
voordeel van de eerste bleek te zijn
uitgevallen. Met 5009 bleef hij zijn
concurrent acht punten voor.
Roosjen sprintte naar 11,5 op de
100 meter en sprong daarna 6.10
ver, waaraan hij op de tweede dag
16.2 op de 110 meter horden toe
voegde. De Boer liep een degelijke
400 meter: 54.6.
Volkomen volgens de verwach
ting won Maijan Langezaal de ze
venkamp bij de vrouwen. 15.1 op
de 100 meter horden, 5.13 ver en
1.60 hoog waren haar opvallendste
prestaties. Mieke van de Veek
werd op afstand tweede. Hellen
Bank was het beste A-meisje. Haar
800 meter zag er goed uit (2.24.7),
maar op de 200 meter troefde B-ju-
niore Ellen Silverentand haar af:
26.2 om 26.5. De laatste behaalde
vooral dankzij 15.7 (100 meter hor
den) en 4.66 verspringen een club
record in haar leeftijdsklasse van
3908 punten.
AUTOSPORT (ANP) - Gerald van
Uitert is gisteren op het circuit van
Cadwell Park zesde geworden in
een formule Ford 1600 race. Win
naar werd de Brit Jason Elliot, die
de tien ronden aflegde in 16 minu
ten en 6 seconden. Zijn landgenoot
John Village werd in 16.17,7 twee
de. Van Uitert had met zijn Van
Diemen 16.22.2 nodig.
Op het circuit van"de Belgische
plaats Zolder werd Allard Kalff
derde in de voor de euroseries
meetellende formule Ford 2000 ra
ce. Hij moest de Belg Bertrand Ga-
chot (eerste) en de Zweed Henrik
Larsen (tweede) voor laten gaan. In
de eindstand werd Kalff vijfde. De
Brit Mark Blundell zegevierde met
een totaal van 125 punten voor Ga-
chot (119).
HOCKENHEIM (ANP) - De TT in
eigen stad kunnen ze niet winnen,
maar competities om de wereldti
tel motorracen zijn nauwelijks te
verliezen voor het Drentse zijspan-
duo Egbert Streuer en Bernard
Schnieders.
gisteren veroverden de Neder
landse motorcoureurs hun derde
achtereenvolgende wereldkam
pioenschap. Die hattrick kwam op
het circuit van Hockenheim, bij de
finales van het Grand Prix-seizoen,
uit een kansloos geachte positie tot
stand. De Fransen Michel en Fresc,
de vooraf ongenaakbaar verklaar
de leiders in de wereldtitelstrijd,
troffen echter het onfortuin dat
Streuer en Schnieders jaarlijks toe
valt bij de TT van Assen.
Michel kreeg in het warme moto-
drome in Baden-Würtemberg de
pech van zijn leven. De sluiting
van zijn speciale helm brak open,
toen hij in de vierde van de veer
tien ronden even omkeek. Marte
lend met de onwillige veiligheids
voorziening belandde Michel uit
eindelijk op de vijfde plaats.
Streuer deed vooraan vervolgens
precies wat nodig was: winnen.
Net als in de wereldtitelstrijd van
vorig jaar eindigde de berekende
Asser stuurman gelijk in punten
met zijn voornaamste concurrent,
toen met Schwarzel, nu met Mi
chel, maar was het grotere aantal
overwinningen van Streuer door
slaggevend voor het kampioen
schap.
Egbert Streuer, de koelheid en
rust zelve die zelfs bij zijn zoveelste
uitvallen deze zomer bij de Asser
TT nog beheerst reageerde, ging
door de onverwachte wending van
de strijd even helemaal uit de bol.
Passagier Bernard Schnieders,
druipend van het zweet, noemde
het succes zelfs net zo mooi als de
eerste wereldtitel, die in 1984. „We
geloofden er vooraf niet in. Zelfs
op de streep wisten we nog niet
hoe we er voor stonden. Als je dan
toch wereldkampioen blijkt te zijn,
dan wil je wel even enthousiast
doen", klonk het uit de twee met
champagne gesmeerde kelen van
Hp NpHprlanHse motorsporters, die
al twee keer bijna werden gekozen
tot het 'sportteam van het jaar'.
Binnen de gemechaniseerde tak
ken van sport moeten de titels van
het Drentse dou zeker hoog wor
den aangeslagen, tiet drie jaar
achtereen de beste van de wereld
zijn is een voorrecht, dat slechts
aan de allergrootsten is voorbehou
den. De Brit Oliver en de Westduit
sers Deubel en Enders gingen
Streuer en Schnieders in een ge
lijksoortig succes op drie wielen
voor. De andere records van Deu
bel, vier wereldkampioenschap
pen achter elkaar (1961-1964) en
van Enders, zes titels in totaal, zijn
nieuwe doelen voor Streuer en
Schnieders, die nog zeker drie a
vier jaar willen doorracen. „Als het
niet echt minder gaat, dan gaan we
misschien nog wel veel langer
door", aldus Streuer, die overigens
al die records graag zou inleveren
voor één overwinning in de eigen
TT.
de gedegen voorbereiding op een
seizoen. In de winter wordt een we
reldtitel verdiend, heet het parool
van Streuer, die ondertussen ook
uitgegroeid is tot een bekwaam en
moedig stuurman, die voor de
maand december van stalbaas Jac-
ky Oliver van het formule-l-team
van Arrows een uitnodiging heeft
lopen om het eens op vier wielen te
proberen.
Op de eigen testbank bereidt
Streuer, een techneut eerste klas,
zijn motoren voor op de acht Grote
Prijzen. Bij die preparatie neemt
de 32-jarige HTS'er geen risico's.
Voor experimenten is geen plaats.
De Zwitser Rolf Biland, tot 1984 de
grote heerser van de motorracerij
op drie wielen, bewijst de juistheid
van de keuze van Streuer. Biland
heeft nu twee seizoenen verspeeld
met de opbouw van een nieuwe
krachtbron, waar Streuer telkens
heeft gekozen voor het betrouwba
re en doorproefde Yamaha-500cc
blok, dat overigens niet meer uit de
fabrieksmagazijnen kan worden
geleverd.
VEEN DAM - Op de terugweg
slaat de verbazing pas echt toe.
Dat heb ik nog nooit meege
maakt", mompelt John Ver
schoor. „Verliezen en dan toch
een ovatie krijgen van het pu
bliek. Dat vind ik echt ongeloof
lijk".
Na precies zeven en een half
uur zit het er voor hem op en
stapt hij bij de Langeleegte in
zijn auto, nou ja, zeg maar ge
rust bolide. Veendam-Ajax (0-
1) is voorbij en vóór John Ver
schoor liggen nog precies 253 ki
lometer naar zijn woonplaats.
De Leidse gastarbeider in Veen-
damse voetbaldienst overbrugt
ze, in het gezelschap van de
Nieuwzeelandse neef van zijn
ploeggenoot Henk de Haan, die
"Europa doet" en toevallig in
Leiden moet zijn, computerge
stuurd in ruim 120 minuten.
Pas daarna is zijn "thuiswed
strijd" beëindigd. Na tien uur
en een komisch incident.
„Rose pa rkeerkaart?"
vraagt de controleur vriende
lijk, maar dwingend als Ver
schoor eerder in de middag zijn
auto de laan voor de Langeleeg
te wil opsturen. „Die heb ik ooit
gehad, maar waar die nu is,
zou ik niet weten", zegt Ver
schoor met de zekerheid van ie
mand die weet dat hij toch wel
zal worden doorgelaten. Maar
dat valt tegen. „Dan komt u er
niet in", is het droge antwoord.
„Maar ik wil straks toch wel
graag tegen Ajax voetballen",
roept Verschoor enigszins ver
twijfeld al. „Oh ja?. Wie bent u
eigenlijk? John Verschoor? Ja,
ja. Daar aan de overkant zijn
nog parkeerplaatsen".
Later blijkt dat al de spelers
van Veendam hun auto daar
moeten stallen, uit veiligheids
overwegingen, maar de dialoog
mag desondanks typerend he
ten. Hoewel hij aanvoerder is
van de ploeg, is hij buiten de lij
nen nauwelijks bekend in het
hoge noorden. Dat komt ver
moedelijk omdat hij contractu
eel heeft bedwongen dat hij
maar één keer per week hoeft
mee te trainen met de selectie
van de promovendus en dus
niet al te vaak zijn gezicht laat
zien op de Langeleegte.
„Anders had ik het ook niet
gedaan", zegt Verschoor, want
het is nogal geen eind. Gelukkig
is autorijden mijn hobby, maar
het nadeel is wel dat ik nooit
eens een keertje lekker kan blij
ven hangen".
Voldoening
Dus moet hij ook na het tref
fen met Ajax weer sneller weg
dan zijn ploeggenoten. „Maar
ditmaal tóch met een beetje vol
doening dat we niet wegge
speeld zijn", stelt de laatste
man tevreden vast. „Al kwam
dat natuurlijk mede door de
zwakte van Ajax. Ik vond ze
maar matig. Dat ze al die man-
meer situaties niet konden uit
spelen, dat vond ik echt onbe
grijpelijk", constateert hij ver
baasd. „Voetbaltechnisch stelde
de wedstrijd ook niet veel voor,
maar als je daarvan niet veel
begrijpt, kon je wel genieten".
De 10.500 kijkers hebben het
kennelijk gedaan, gezien het
applaus en het gezang na het
duel in het allerhoogste Noor
den. Verschoor („Je moet na
Groningen echt oppassen, want
als je effe te ver doorrijdt val je
van de wereld af') weet exact
waar het door is gevoed. „Ieder
een beschouwt Veendam als het
lachertje van de eredivisie en
rekent in zo'n wedstrijd tegen
Ajax op 0-4, of 0-5. Als het dan
bij 0-1 blijft wordt dat gezien
als een morele overwinning. Ze
John Verschoor begint de lange reis naar Veendam ludiek. Zó ging hij naturlijk niet, met zijn eigen wagen bereikte de voetbaltoerist later de
Langeleegte. 'Gelukkig is autorijden mijn hobby'. (f0t0 wim Dijkman)
zijn hier heel snel tevreden. De
mensen roeren zich misschien
niet zo tijdens de wedstrijd,
maar na afloop des te meer".
Ongedwongen
Het is, ondanks het verlies,
naderhand dan ook uiterst ge
zellig in het spelershome van
Veendam, waar heel typerend
alleen foto's van Ajacieden
(Rijkaard), Feyenoorders
(Wijnstekers en Been) en het Ne
derlands elftal de wanden op
fleuren. „Het gaat hier alle
maal nog zo lekker ongedwon
gen", schetst John Verschoor de
sfeer. „Heel anders dan bij
Haarlem, waar je veel korter
werd gehouden en waar het al
lemaal veel strenger was. Ze
zijn hier wel voetbalgek, maar
anders. Meer ingesteld op de
eerste divisie nog. Ik heb er dan
ook nog geen moment spijt van
gehad dat ik hier ben gaan spe
len. Ik ben vanaf de eerste mi
nuut geaccepteerd".
Ze kenden hem dan ook in de
voetbalkringen in Veendam,
waar de bestuurders en trainer
Henk Nienhuis snel ja zeiden
toen bij een telefoontje naar de
Stichting Arbeidszaken („Hebt
u nog een goede laatste man?")
zijn naam viel. Verschoor, die
financieel niet rond kon komen
met Haarlem, was precies de
voetballer die de promovendus
zocht na het vertrek van Karei
Hidding.
„Spelers van het kaliber Ver
schoor lopen toch maar zelden
los rond,, wrijft Nienhuis zich
nog altijd tevreden in de han
den. „En gezien zijn kwalitei
ten was het bedrag waarvoor
we hem konden huren van
Haarlem zeer redelijk en is het
bedrag waarvoor we hem
straks kunnen overnemen, zelfs
een schijntje. Zoals hij nu speelt
is het ook de bedoeling dat we
hem straks kopen, al moet hij
wel steeds een eind rijden. Dat
is nu nog geen nadeel, maar we
willen wel eerst even afwachten
hoe hij zich houdt als het slecht
weer wordt. Voorlopig ligt hij
prima in de groep en pakt hij
zijn taken goed op. Kortom we
zijn zeer tevreden".
Puur defensief
Zozeer zelfs dat Verschoor tot
door
Paul de Tombe
aanvoerder van Veendam is be
noemd. Het blijkt in het nuchte
re noorden geen enkele garan
tie voor enige bekendheid bui
ten het veld zoals de controleur
bewijst, maar binnen de lijnen
liggen de zaken anders. Ver
schoor regelt als laatste man de
organisatie in zijn defensie
meer dan redelijk. Anders dan
bij Haarlem, maar dat is vol
gens opdracht. „Daar fungeer
de ik vaak als vierde midden
velder en speelde ik zelden ach
ter de verdediging. Hier moet ik
puur defensief zijn en rugdek
king geven. Jongens als Henk
de Haan, Anne Mulder en Bert
Wiebing (die later overigens
wel Van Basten uit de wed
strijd speelt), willen dat graag
en dus doe ik dat", zegt Ver
schoor, die aan aanvallende
avontuurtjes nauwelijks nog
toekomt.
Bij de paar maal dat hij te
gen Ajax wel kan inschuiven,
bewijst hij dat hij nog altijd het
sterkst is als hij met de bal aan
de voet kan opkomen. „Dat mag
hij hier wel doen, maar gedo
seerd", tekent Nienhuis zijn op
dracht. „We hadden een laatste
man nodig die voor 75 procent
achter zijn verdediging voet
balt, omdat we tactisch het één
en ander tekort komen. Dan heb
je een slot nodig op je verdedi
ging".
Verschoor fungeert ook tegen
Ajax als zodanig en kan later
zeggen dat ze in Veendam tot
nu toe "erg tevreden" over hem
zijn („dat heb ik van de voorzit
ter gehoord"). „Al heb ik juist
bij Veendam de slechtste wed
strijd uit mijn betaald voetbal
carrière gespeeld", moet hij ook
bekennen.-„Uitgerekend tegen
Haarlem leek ik wel de twaalf
de man van die ploeg. „Maar ja
in die wedstrijd was iedereen
verschrikkelijk zenuwachtig en
dat sloeg kennelijk op mij
over".
Nerveus
„Anders ben ik nooit ner
veus", zegt John Verschoor 's
ochtenas, even na half elf als hij
aan de lange rit naar Veendam
begint. „Ik weet zeker dat de
andere jongens één of twee
nachten niet geslapen hebben,
maar ik begin om vijf voor half
drie pas aan Ajax te denken".
Gezien de afstand die hij
moet afleggen is dat maar goed
ook, al stelt de cruise control in
zijn geriefelijke vervoermiddel
hem in staat zich tijdens de lan
ge rit te ontspannen. „Zo is het
ook totaal niet vermoeiend", al
dus Verschoor. „Ik kom elke
keer kip-fit bij de thuiswed
strijden aan. Ik heb er dan ook
geen moeite mee dat het zo ver
is. En bovendien, er staat heel
wat tegenover. In eerste instan
tie al financieel", zegt Ver
schoor, die in Leiden een bloé-
menzaak drijft en op zoek is
naar een tweede winkeltje nu
het hem ook in zijn betaalde
hobby voor de wind gaat.
„Ik verdien in Veendam zo
ongeveer het dubbele van wat
ik bij Haarlem kreeg en dat is
ook niet geheel onbelangrijk.
Maar verder mag ik bijvoor
beeld ook met eicjen vervoer
naar de uitwedstrijden, als de
jongens drie, vier uur in de bus
moeten zitten. En ik hoef maar
één keer per week te trainen in
Veendam. Voor de rest mag ik
dat in Leiden doen, maar daar
is het door een achillespeesbles
sure nog niet van gekomen".
In het zevende seizoen dat hij
nu alweer betaald speelt, komt
hij daardoor weieens conditie
tekort. Tegen andere ploegen is
dat nog niet zo gebleken, maar
tegen Ajax zit hij er in de slot
fase door. „Omdat je tegen zo'n
ploeg met zoveel beweging, veel
meer moet regelen". Dat heeft
Veendam overigens niet ge
daan voor de wedstrijd, waar
op het filiaal van Groningen
(bijna alle spelers hebben wel
voor die club gevoetbald) zich
„zonder poespas" heeft voorbe
reid. Gewoon een wedstrijdbe
spreking en hup, de wei in.
„Dat is ook dè manier", vindt
Verschoor die alleen iets van
'overspanning' in het noorden
zegt te merken, als Groningen
ter sprake komt. „De rivaliteit
met die club is enorm. Als zij
verloren hebben en wij hebben
gewonnen, gaan de spelers van
Veendam daar stappen en ze
weten tijdens de wedstrijd al
hoeveel het bij Groningen
staat", geeft hij als voorbeeld.
„Maar voor Ajax doen ze niks
extra's. We krijgen een wed-
strijdbespreking en dan vraagt
Nienhuis of ik het ermee eens
ben, omdat ik de man ben met
de meeste eredivisie-ervaring.
Ik geloof niet dat hij het zou
veranderen als ik het er niet
mee eens was, maar het is leuk
dat hij het vraagt".
„Een mooi ventje trouwens,
die Nienhuis", zegt Verschoor.
„Geen trainer voor Feyenoord
of Ajax, maar een weréldman
voor Veendam. „In situaties
waarin Van Doomeveld bij
Haarlem uit z'n bol zou zijn ge
gaan, pakt hij de kaarten en
gaat meepokeren met de spelers
en dan wint ie nog vaak ook.
Ikzelf denk tegenwoordig trou
wens ook meer aan de centjes",
meldt de voetballer, die jaren
lang sappelde bij Telstar en pas
bij Haarlem wat meer ging ver
dienen.
„Bij die clubs zag ik het prof
voetbal echt als een hobby, nu
denk ik ook aan de financien.
Je kan aan de ene kant zeggen:
je bent gek dat je steeds naar
Veendam gaat, maar aan de
andere kant ben ik wel verze
kerd van een goed inkomen en
ik blijf in het circus meedraai
en. Ook belangrijk, want ik wil
nog zeker nog drie of vier jaar
doorgaan. Ik vind dit wereldje
schitterend mooi".
Na de nederlaag met met
Ajax betrekt de lucht welis
waar eventjes, maar het verba
zingwekkende applaus van het
eigen publiek, helpt hem er snel
doorheen. Hij blijft langer dan
normaal napraten in het spe
lershome, waar hij wel herkend
wordt en de term „morele over
winning" geregeld valt. „Voor
Veendam-begrippen hebben we
inderdaad aardig gespeeld,
maar toch vond ik dat ongeloof
lijk", verbaast hij zich nog lang
daarna. „Ik had weieens willeyi
zien wat er gebeurd was als we
gelijk hadden gespeeld. Dan
was ik daar niet meer weggéko-
BRA (ANP) - De Zwitserse wereld
kampioenen Hansi Bachtold en
Fritz Fuss hebben gisteren ook de
laatste WK-motocross in de zij-
spanklasse beheerst. Op het steile
en bochtige ciruit in de Noordita-
liaanse plaats Bra wonnen zij beide
manches. In de tweede manche le
verde het duo een heftige strijd
met de Nederlanders Muller en
Van Heek, die uiteindelijk toch ge
noegen moesten nemen met de
tweede plaats. Net als vorig jaar
werden zij ook tweede in de eind
rangschikking om de wereldtitel.
Van Heugten en Van Deutekom
prolongeerden hun derde positie.
Door de goede eindklasseringen
mogen de Nederlanders nu vol
gend seizoen drie deelnemers meer
tot een totaal van negen naar de
wedstrijden om de wereldtitel af
vaardigen.
De Nederlander Eric Verhagen,
bakkenist van nationaal kampioen
Timmermans, brak bij een valpar
tij een voet.
Kees van der Ven heeft gisteren
ook in de laatste kampioenscross
in de 500cc aangetoond Neder
lands beste crosser in de halve-li-
terklasse te zijn. Op de crossbaan
van het TT-circuit van Assen won
de coureur uit Bakel, die de Neder
landse titel al op zak had, twee van
de drie resterende manches.
HELLEVOETSLUIS - Ondanks
dat het catamaran-zeilseizoen ten
einde loopt, verschenen er gisteren
tweehonderdnegentig schepen aan
de start van de lange afstandsrace
'Ronde Tiengemeenten'.
Deze voor de zevende maal door
de vereniging Hellecat georgani
seerde wedstrijd kent een start in
Hellevoetsluis, waarna de vloot
richting het eiland Tiengemeenten
koerst dat gerond dient te worden.
Na het ronden terug naar Helle
voetsluis om te finishen. Al met al
een afstand van 50 kilometer he
melsbreed die overbrugd dient te
worden.
De vereiste wind voor zo'n race
was afgelopen zaterdag afwezig,
hetgeen de wedstrijdleiding deed
besluiten de start met vierentwin
tig uur uit te stellen. Achteraf een
prima beslissing daar het gisteren
ideaal zeilweer bleek. Windkracht
drie vier vanuit het zuidwesten
zorgden voor een ongebruikelijke
halve windse start. De eerste start
moest worden teruggeschoten.
Een groot gedeelte van het wed-
strijdveld was de finishlijn gepas
seerd voor het startsignaal. Omdat
men een groot gedeelte van de te
zeilen baan halve wind kon varen,
behoorde een snelle tijd tot de mo
gelijkheden.
Voor in het veld waren de Torna
do's te vinden. Uiteindelijk wist A.
Dijkstra met z'n fokkemaat R.
Brouwer uit Ouddorp, met deze
olympische catamaran, als eerste
te finishen. Zij wisten de ronde in 2
uur en 21 minuten te voltooien. La
ter bleek dit niet voldoende om
ook als winnaar van deze wedstrijd
te worden gehuldigd.
Na het omrekenen van de gezeil
de tijd, afgezet tegen de vastgestel
de handicap per boot, kwamen M.
Deutekom en J. Koolhaas uit
Zandvoort met een Prindle 18 als
winnaar uit de computer. Dit suc
cesvolle duo wist eerder dit jaar
het Nederlands kampioenschap
Prindle 16 en de Remrace op bei
der naam te zetten. Als tweede ein
digde de winnaar van 'De ronde
om Texel' P. Saarbergen eveneens
uit Zandvoort op een A-cat. Op een
verrassende derde plaats finishte
H. Heemds uit Roermond op een
A-cat.
De Katwijkers, vader "en zoon
Ruygrok met een Prindle 18 leg
den beslag op een zeventiende
plaats. J. van der Plas met J. van
der Plas met een Prindle 18 op een
eenentwintigste terwijl A. Zwaan
en H. Minnee als éénendertigste,
met een Nacra 5.8 eindigden. A.
v.d. Plas en D. Schonenberg op een
Nacra 5.8 finishte als zesde en als
eerste in hun klasse maar uiteinde
lijk bleek dat zij het eiland op de
verkeerde manier hadden gerond
hetgeen disqualificatie tot gevolg
had.
DRACHTEN (ANP) - Elf maanden
geleden eindigden de Bulgaarse
turnsters bij de strijd om de we
reldtitels in Montreal als vierde in
de landenwedstrijd. In de Canade
se stad was Nederland slechts met
twee turnsters, nationaal kampioe
ne Thérère Wilmink en Carola
Eenkhoorn, vertegenwoordigd.
Het Koninklijk Nederlands
Gymnastiek Verbond (KNGV),
over ruim een jaar organisator van
het toernooi om de wereldkam
pioenschappen in het sportpaleis
Ahoy' in Rotterdam, achtte de
vrouwenploeg niet representatief
voor afvaardiging. Elf maanden na
Montreal ontmoetten Nederland
en Bulgarije elkaar in de sporthal
van Drachtén. Het tweedaagse tref
fen leverde, uiteraard, winst op
voor Bulgarije maar het verschil
van ruim elf punten (370,70 -382,00)
was voor de jonge Nederlandse for
matie draaglijk.
