Winkels voorlopig nog om 6 uur dicht Molenaar kiest weer voor cirkel Hermitage inspireert Govers tot schitterende collectie J& PTT zet handel op in adressen voor reclame Consument 'Slecht verliezen' In veertigste collectie: Expositie Molenaar 1967-1987 MAANDAG 15 SEPTEMBER 1D86 Vanaf 15 september te koop: een telefoon met ingebouwd antwoordapparaat, een bijbehorend zendertje (om binnengekomen boodschappen via een andere tele foon af te luisteren), een geheugen met een capaciteit van 20 nummers en nog wat van die moderne snufjes. Goedkoop is de 'Washington', zoals de PTT het apparaat noemt, niet: 1175 gulden. Konsumenten Kontakt ziet het iets an- een actie van het bedrijfsleven", aldus ders. „De naam Stichting Consumenten een woordvoerder. „Wij zijn niet zo en- Informatie suggereert ten onrechte ob- thousiast over deze actie, we zijn ook te- jectieve informatie, terwijl het gaat om gen direct-mail". De PTT gaat samen met Readers Digest, uitgever van Het Beste, onderzoeken welke reclame de Nederlanders in de bus willen hebben. Deze week krijgen 300.000 huisgezinnen een vragenformu lier thuis van de Stichting Consumenten Informatie. Op het formulier kan de con sument aangeven in welke produkten hij of zij is geïnteresseerd. De PTT wil met dit project, Omnidata geheten, de groei van 'direct-mail'- reclame bevorde ren. Direct-mail, de reclamefolders, kran- tjes en wervende brieven die iedereen wel eens thuisbezorgd krijgt, leverde de posterijen vorig jaar twintig procent van de inkomsten. Bekende voorbeelden van direct-mail via de postbode zijn de juichende brieven („Gefeliciteerd!!! U hebt een fantastische prijs gewon nen!!!") van postorderbedrijven en gra tis tijdschriften als Geldkoers (Post bank) of Welzijn (ziekenfondsen). Via het Omnidata-project hoopt de PTT gegevens over bepaalde groepen consumenten te verzamelen. Tot nu toe krijgen reclamemakers via Antwoord nummer 666 in Amsterdam alleen be richt van mensen die geen ongevraagde post willen. De posterijen hopen er nu ook achter te komen wie er in reclame voor bijvoorbeeld sportvissen geïnteres seerd is. Een fabrikant van werphengels kan dan de adressen van potentiële klan ten kopen en daar een direct-mailcam- pagne op afstemmen. Hetzelfde geldt voor autoliefhebbers, wijnfanaten, boe kenwurmen en tuiniers, die de vragenlij sten invullen. Om de gegevens te verkrijgen, hebben PTT en Distrimedia (een dochter van Readers Digest) een proef-vragenlijst onder redactie van Wim Fortuyn en Conny Smits ontworpen die volgende week op 300.000 adressen in de bus glijdt. De lijst begint met een brief waarin de achter grond van het project wordt uitgelegd. Daarna volgen 66 vragen die uiteen lo pen van 'bent u geïnteresseerd in koken' tot 'hebt u een eigen huis?'. Andere vragen zijn bijvoorbeeld: hebt u een auto, wat is het merk. Ook zijn de vragenstellers benieuwd naar leesge woonten, verzekeringen, vakantieplan nen en bankrekeningen. Een vraag is ook in welke warenhuizen men koopt en welke schoolopleiding de huisgenoten hebben. Een gevoelig punt bij de handel in dit soort gegevens is de privacy van de be trokkene. In het project Omnidata moet een Stichting Consumenten Informatie, die bestaat uit een bestuur van vijf men sen, toezien op het gegevensbestand en de vraagstelling. Maar de Consumenten bond heeft al laten weten een project waarbij namen, adressen en andere ge gevens worden samengevoegd 'onaan vaardbaar' te vinden. De bond ziet overi gens wel voordelen meer gerichte ver spreiding van reclame. Slecht nieuws voor werkende al leenstaanden, tweeverdieners en anderen die nauwelijks tijd hebben om overdag hun boodschappen te doen of snakken naar vers brood op zondag. Het ziet er voorlopig niet naar uit dat de winkels in Neder land ooit nog eens toestemming krijgen om na zes uur open te zijn - behalve dan op koopavonden. De meningen zijn te sterk verdeeld. Dat bleek in juni al uit een advies van de Sociaal-Economische Raad (SER), het bleek onlangs weer tijdens een hoorzit ting in de Tweede Kamer, waar vele be langengroeperingen zich meldden om een duit in het zakje te doen. Op tafel lag (en ligt nog steeds) een wetsvoorstel van D66, ingediend door mevrouw Groen man, om de winkelsluitingstijd op 19.00 uur te bepalen. Bang Allereerst zijn er de kleine winkeliers, vertegenwoordigd door KNOV en NCOV. Zij zijn bang dat ze met de groot winkelbedrijven mee moeten en niet meer aan slaap toekomen, als de slui tingstijd in de wet wordt verschoven naar een later tijdstip, zonder dat er ex tra inkomsten tegenover zullen staan. Ze zien meer in uitbreiding van het aantal avondwinkels. Die zijn er thans alleen in Amsterdam, Rotterdam en Amstelveen. De supermarkten denken er anders over. Zij willen wel een sluitingstijd van 19.00 uur. Avondwinkels, duurder en vaak gespecialiseerd in delicatessen, zijn volgens de grotere ondernemers „een antwoord op een niet gestelde vraag". Het gaat immers om tegemoet te komen aan de behoefte van mensen die nauwelijks in staat zijn hun (gewone) boodschappen overdag te doen. Het personeel van de winkelbedrijven kijkt echter op tegen verruiming van de werktijden en de 'verstoring van het so ciale leven' die dat met zich meebrengt. De ondernemingsraden van bedrijven als Albert Heyn, Hema en V&D, evenals de Dienstenbonden FNV en CNV, heb ben het wetsvoorstel resoluut van de hand gewezen. Verdeeld Wat vinden de consumentenorganisa ties? Ook hier is geen eenstemmigheid. Gemeente Sassenheim In haar blad 'Woonconsument' van deze maand zet de vereniging Eigen Huis de gemeente Sassenheim te kijk. De ge meente is naar de Hoge Raad gestapt om een bedrag van nog geen twee tientjes, zonder dat er principes in het geding zijn. Dat zegt althans Eigen Huis. Het gaat allemaal om een woning, door de gemeente getaxeerd op 189.000 gulden en op grond daarvan aangesla gen voor onroerend-goedbelasting. Vol gens de bewoner is het pand maximaal 180.000 gulden waard. Dat is ook het be drag waar de belastinginspectie vanuit gaat bij bepaling van het huurwaarde- forfait. De bewoner kreeg gelijk van het Gerechtshof: de gemeente kan die taxa tie van 189.000 gulden op geen enkele wijze aannemelijk maken. Sassenheimse zoekt het niettemin hoger op en schakelt daarmee ambtenaren, juristen en rechters in. Terwijl, zo schampert Eigen Huis, de gemeente al leen maar 17 gulden aan onroerend- goedbelasting dreigt mis te lopen. We ci teren: „Het gemeentebestuur heeft het er kennelijk moeilijk mee dat een inwo ner het tegen hen opneemt en nog gelijk krijgt ook". De Consumentenbond staat op hetzelf de standpunt als het grootwinkelbedrijf en is voorstander van 19.00 uur als slui tingstijd. Konsumenten Kontakt daar entegen, dat nauwe banden met de FNV onderhoudt, ziet meer in winkels die al leen 's middag en 's avonds open zijn. Ahold-directeur Albert Heyn, tevens voorzitter van de Raad voor het Groot winkelbedrijf, zag de bui een tijdje gele den al hangen: bij zoveel verdeeldheid zal 'de politiek' wel moeten beslissen. En dan komt er volgens hem iets uit „waar niemand wat aan heeft". In elk ge val lijkt het wetsvoorstel van D66 voor lopig weinig kans te maken. Een meer derheid is tegen 19.00 uur als sluitings tijd. De PvdA staat aan de zijde van de werknemers; het CDA aan de zijde van de kleine winkeliers. r' O Wandelstokken oproer Het christendom is een rebellie tegen de eindigheid van het leven. Na de dood, zo laten de dienaren Gods niet af te betogen, wacht de gelovigen de hemel. Tenminste, als ze in hun leven aan een aantal voorwaarden hebben voldaan. Ze moeten hun naaste liefhebben gelijk henzelf, ze mogen niet vreemd gaan, ze mogen niet stelen, enzovoorts. Dat zijn voor een mens geen gemakkelijke opgaven. Vooral niet voor een mens die in de kracht van zijn leVen is. Want, wanneer het vlees er op z'n appetijtelijkst uitziet, is het gek genoeg ook het zwakst. Maar, er is een soort 'automatische herkansing'. En wel in de ouderdom, als men zich bevindt in de anti-chambre van de dood. Dan, als de lust niet meer zo hevig is, is het immers niet zo'n opgave om 'kuis' te blijven. Dan is er geen chef meer, die je het liefst op een stil plekje uit de weg zou willen ruimen. Dan haak je niet meer zo naar fortuin. Dan valt de 'onthechting'je niet meer zo zwaar. Minister Brinkman denkt nog oud-testamentisch. Hij is van plan de oude mensen een extra 'loutering' op te leggen. En niet alleen de christenen onder hen, nee, iedereen. Als het aan hem ligt, vieren de slopers straks bal in de bejaardentehuizen en zullen een groot aantal bejaardenverzorgsters weldra zijn veroordeeld tot de sambaballensamba met de collectebus. Voor krantenjongens zal er een moeilijke tijd aanbreken: hè, verdorie, waarom zit die brievenbus van meneer Van der Post nu toch al drie weken verstopt? 'Wij zijn oud en kwetsbaar', zo las ik onlangs boven een ingezonden brief in De Volkskrant, een schrijven waarin een bewoner van een bejaardentehuis zich afvroeg wiens welzijn de minister dan toch wel voorstond. Fout, bejaarden, fout. Laat een vijand nooit je zwakke plekken zien. Want u denkt toch niet dat er een écht hart klopt achter het lefdoekje van deze sinistere minister? En als de ogen de spiegels zijn van de ziel, hoe koud moet het daar in de buurt van dat hart dan wel niet zijn? Maakt u zich wat dat betreft dus geen illusies. Nee, er moet hard worden opgetreden. Wat dacht u van een Wandelstokkenoproer, met in de voorhoede Rita Corita en Annemarie Grewel, bijgestaan door Bep van Klaveren en Geert van Oorschot? En dan op naar het Binnenhof. Uit en amen met dat keurige 'met name'! Wie oud is, wordt afgeschreven door Brinkman. En zijn vrouwelijke collega Smit-Kroes lijkt al geen haar beter. Hebt u het niet gelezen, vorige week? Oud-premier Van Agt en oud-premier Den Uyl werden door haar niet uitgenodigd voor de ingebruikstelling van de Oosterscheldewerken op 4 oktober. De reden? Ruimtegebrek. Laat me niet lachen! Nee, de Moor heeft zijn plicht gedaan, de Moor kan gaan, zo wordt er gedacht. En dat zijn dan nog ex-collega's. Nee, alert blijven, bejaarden! Niet lopen zoenen op het zebrapad! Overal loert het gevaar. Ik weet niet of het waar is, maar laatst vertelde iemand mij dat de BVD enkele scholieren heeft geronseld die u moeten 'helpen' met 'oversteken'. Maar goed, als het u in Nederland niet meer bevalt, kunt u altijd nog bij de PUM terecht. PUM, die letters staan voor Propaganda Uitzending Managers, een club die sinds 1979 ressorteert onder het Ministerie van Buitenlandse Zaken en Ontwikkelingssamenwerking. Deze organisatie zendt gepensioneerde managers uit naar ontwikkeüngslanden, waar ze de helpende hand mogen bieden aan bedrijven met organissatieproblemen. 'Het respect voor grijze of witte haren is in veel ontwikkelingslanden van groot belang', zo verklaart ene M. Storm in een artikel waarin hij wordt geïnterviewd over zijn werk als PUMmel. Dat klinkt mooi, maar toch, ik weet het niet. Is het PUM-project nu echt een loffelijk initiatief of is het misschien een linke truc om alvast wat bejaarden uit Nederland weg te sluizen? Ik ben vast te argwanend, maar wat wil je ook met zo'n Brinkmiechel. Laatst nog, tijdens het lezen van een foto-onderschrift in deze krant, liepen mij de rillingen over de rug. 'Hand- en spandiensten bij thuiswonende ouderen, een van de vele vormen van jongerendiakonaat', stond er onder een foto waarop een meisje druk bezig was om de kranen van een badkuip op te poetsen (of wrikte zij misschien de koude kraan hermetisch dicht?). Gelukkig ken ik de auteur van het artikel en weet ik dat hij voor de volle honderd procent zuiver op de graad is, maar 'hand- en spandiensten'? Die verlenen tegenwoordig alleen dief en diefjesmaat nog aan elkaar. Hét was even alsof de bejaardenzorg in de criminele sfeer werd getrokken. Daarom, ouderen, blijft letten op uw zaak. Vertrouw ze niet, die politici. Weest waakzaam. Ter veld, ter zee en in de lucht. ANGELA PINNEBERG AMSTERDAM - De cirkel is gesloten voor de Amsterdamse couturier Frans Molenaar. Pre senteerde hij twintig jaar gele den zijn eerste haute couture- collectie onder de titel "La lig- ne ronde", nu voor de winter 1986, in zijn 40e show, kiest hij weer voor variaties op het the ma cirkel. Cirkels en afleidin gen daarvan in de vorm van el kaar rakende, kruisende of evenwijdige ronde lijnen bepa len de vormgeving. Frans Molenaar, die zich nooit een groot liefhebber van de "oversized look" toonde, kan prachtig met het slanke silhouet uit de voeten. Soms laat hij als contrast aan wijde mouw zien, maar daarmee is het dan wel gedaan. Korte geborduurde jurk met taftzijden overrok. Zwart tailleur met astrakan afgezet. <foto Berl Meijer Een hoogtepunt, elk seizoen weer, is de show van de Am sterdamse couturier Frank- Govers. Iedereen die van mode houdt, zou zich het genoegen de show van Govers te bekij ken moeten gunnen, ook al kost dat 45 gulden. Voor zijn wintercollectie liet Frank Govers zich beïnvloe den door de kunstschatten uit de Hermitage. De schilderijen die Delaroche van Napoleon en zijn soldaten maakte, inspireerde hem bij het ontwerpen van zijn kleding voor overdag. Dat zien we terug in de wijde vuurrode, met zwart afgebiesde cape en de BfOGkpak zwarte capes met een bontkraag, die hij op zijn streng gesneden tailleurs (mantelpakken) laat dragen. een draperie op de heup, die van voren dan in twee losse flappen eindigt. De mouw is vrij strak en met een kleine "kop" ingezet. Naast het taille en heupaccent vergeet Govers ook de achterkant niet. In een creatie van Govers is het beslist niet beledigend iemand de rug toe te draaien. De tijd van de queu de Paris mag dan nog niet he lemaal terug zijn, bij de grijze ja pon met wijde rok, die van voren drie oprijgingen heeft, die van ach teren in vrij volumineuze plooien' uitwaaieren, lijkt het er verdacht veel op. getoverd i i groot-avondtoilet. Maar dat idee heeft hij natuurlijk niet van de grote schilders. Toen hij daar naar keek, heeft hij onge twijfeld de fraaie fluwelen jurken, strak gesneden en vaak met een sleep, in gedachte gehad. Maar ook in zijn avondkleding is Govers een man van 1986 en beslist geen tijd genoot van Rembrandt. Dat blijkt wel uit een serie fraai geneden smokings voor vrouwen. Naast de perfecte coupe valt daarbij de kleurcombinatie: zwarte pantalon en diepblauw jasje, of andersom op. Mantelpak Het mantelpak heeft een rechte of klokkende rok met daarop een streng getailleerd officiersjasje, dat van achteren in een punt, iets rond of klokkend valt, waarbij dit ach terpand altijd langer is dan het voorpand. Enkele jasjes hebben applicaties die zijn "geleend" van de Hongaarse huzaren, andere zijn aan mouwen en zoom afgezet met een royale strook astrakan. Werkt Govers alleen in stof wordt er op z'n minste een variant van de kozakkenmuts in deze bontsoort bij gedragen. Naast deze mutsen zet Govers zijn mannequins ook vaak een prachtige Napoleon steek op. De jurken voor overdag zijn eveneens streng getailleerd om de heupen en taille maar goed te be nadrukken. Een schitterend voor beeld daarvan is de jurk in een prachtige kleur paars suède met Omdat Govers bij al zijn creativi teit het praktische niet uit het oog verliest, in zijn collectie ook een se rie broekpakken. Een mooi voor beeld is het zwarte pak met een ro de streep. De pantalon is recht het jasje getailleerd maar met twee zijsplitten. Onder dit soort pakken hoort een eenvoudige blouse van wollen mousseline met een be scheiden strik. Zwart is voor overdag, in combi natie met rood,groen of goudgeel, de belangrijkste kleur. De echte namiddag- en avond kleding is al jarenlang Govers' sterkste troef. Ook deze keer, nu hij zich heeft laten inspireren door schilderijen van Rembrandt, Ver meer, Goya en Velasquez. Voor de namiddag strakke hand- geborduurde jurken met veel ge schitter van pailetten en steentjes met een strapless of halterschou derlijn. Deze korte jurken kunnen met een overrok van taftzijden of satijn in een oogwenk worden om- De kleuren die Govers voor zijn avondkleding gebruikt zijn bijna middeleeuws te noemen: diep groen, steenrood, zwart, paars en donkerblauw. De rok van Molenaar is kort, de knieën net even zichtbaar, en naast zijn bijna klassieke rechte rok met steekzakjes laat hij vooral rechte overslagrokken met afgeronde panden zien. Daarop iets over de heupvallende jasjes met ook weer een ronde lijn. Deze jasjes hebben op de schouder een knoopsluiting. In suède en leer maakt hij pakjes met driekwart jassen. Worden de jasjes open gedragen en de panden teruggeslagen, dan wordt de voe ring, in dezelfde tint als het jasje maar afgezet met een smal wit biesje, zichtbaar. De contouren van de kleding zijn doorgestikt of afge biesd. Vaak bestaan de biezen uit een zich sterk verbredende rand van hetzelfde materiaal in een af stekende kleur. De blouses die on der de pakjes worden gedragen zijn vrij ruim, hebben een hoog boordje en een iets verbrede schouderlijn. Het kleurenspel bij Molenaar is dit seizoen opvallend. Naast zijn fa voriete kleuren zwart en bruin (bruin alleen gebruikt met zwart) gebruikt hij opvallend veel paars, lila en fuchsiarose terwijl hij ook combinaties met vuurrood niet uit de weg gaat. Mantels De mantels in de wintercollectie zijn vrijwel allemaal ruime over slagmodellen. Ook hier past Mole naar zijn bekende technieken als incrustaties (inzetten van een an- HENRIËTTE VAN DER HOEVEN dere kleur stof), stiksels en biezen In Haags Gemeentemuseum Het twintigjarig bestaan van het couturehuis Frans Molenaar zal niet ongemerkt voorbij gaan. Van 13 december tot 9 maart wordt in het Haags Gemeentemuseum een overzichtstentoonstel ling van zijn werk gehouden. Voor deze tentoonstelling is een keuze gemaakt uit de verzameling van het Nederlands Kostuummuseum, aangevuld met kleding in bruikleen en kleding, accessoires, teke ningen en foto's uit de eigen collectie van Frans Molenaar. Ter gelegenheid van het jubileum en deze tentoonstelling ver schijnt ook het boek "Frans Molenaar, HAUTE COUTURE. 1967- 1987. Auteur is Ietse Meij, conservatrice van het Nederlands Kos tuummuseum, het wordt uitgegeven bij Cantecleer. Het boek gaat in op de voorgeschiedenis van het modehuis Frans Molenaar. De ontwikkeling van de vormgeving van deze ontwer per, feiten en wetenswaardigheden uit zijn loopbaan en zijn rela tie met de Nederlandse modepers. Verder bevat het boek bijdragen van o.m. Gérard Pipart (Nina Ricci), Marte Röling en Mies Bouw man. In het boek is een volledige catalogus van de tentoonstelling opgenomen. Avondpak in rode zijde-crepe met pailletten. (foto's Paul Hun toe. Soms schuiven de incrustra- ties voor een deel over de rand van het kledingstuk, wat bijvoorbeeld aan de mantel met de klokkende rug en bij uitzondering met een knoopsluiting voor, een grappig accent geeft. Wie op zoek is naar een comfor tabele pantalon moet zeker, niet bij Molenaar zijn. Eigenlijk alleen bij de feestelijke kleding komt hij met een fluwelen, of suède kniebroek, waaronder heel hoge hakken kun nen worden gedragen. als hij zijn overslag-lijn doortrekt, een losvallend pand toevoegt en het geheel afmaakt met een feeste lijke strik op de schouder. Dezelf de eenvoud van lijn uitgevoerd in vuurrode pailettenstof waarbij de mannequin een tulband in dezelf de kleur draagt,zou op een "Dui- zend-en-een-nachtfeestje niet uit de toon vallen. HENRIËTTE VAN DER HOEVEN advertentie BRIDGEBOEKEN in Leiden op Nieuwe Rijn 13 bij BOEKHANDEL KOOYKER Feestelijk Bij de feestelijke kleding verlaat Molenaar heel even het pad van de rechte rok. Aan een strak over de heupen vallende model in satin du- chesse zet hij twee cirkels maar zo dat de zoom van de rok ongelijk valt. Het strapless lijfje versiert hij weer met cirkels, die zo zijn opge zet dat het lijkt of de draagster een enorme vlinder aan haar boezem koestert. Maar ook de avondkle ding van Molenaar blijft het mooist Wijde jas in zwarte double fa ce met gele cirkels geïncrus- teerd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 6