Van simpele waker tot
kostbare elektronica
Dammen
Bridge
VISSPORT
Pop
mmmM.
ZATERDAG 6 SEPTEMBER 1986
EXTRA
PAGINA 39
DOOR BRAM VAN LEEUWEN
Op de foto links onder de elek
tronische beetverklikker, rechts
boven de klem waker met een led-
je dat wordt gevoed door een li-
thiumbatterijtje.
De dobber is sinds jaar en dag de
meest gebruikte beetindicator in
de hengelsport. Iedere sportvis
ser die geregeld aan de water
kant te vinden is bezit wel een
pennendoos waarin zich een aan
tal in formaat en kleur afwijken
de dobbers bevinden.
Dobbers, of pennen zoals ze te
genwoordig vaker worden ge
noemd, hebben in de loop der
tijd een gedaanteverwisseling
ondergaan. Zo zijn de varkens-
pennen en tuimelaars na jaren
lang goede diensten te hebben
bewezen langzaam uit de collec
tie verdwenen.
Ook het materiaal
pen werd vervaardigd is ingrij
pend gewijzigd. Eerst was riet
een veel gebruikt materiaal,
daarna kwam het balsa in zwang
en tegenwoordig zijn het vooral
de glasvezelpennen die in alle
mogelijke uitvoeringen worden
verkocht.
In vorm is de pen in de loop
der tijd ook gewijzigd. Ze zijn ge
middeld wat kleiner en slanker
geworden en bovendien veel
lichter. In dat geweld heeft vrij
wel alleen de traditionele Rotter
dammer zich staande kunnen
houden.
Terreinwinst boeken de laatste
tijd de speciale Engelse pennen
die alleen aan de onderzijde aan
de lijn worden bevestigd en bij
het inwerpen dus ondersteboven
hangen. Ze worden vooral toege
past bij het statische vissen. In
de wedstrijdsport zijn vooral de
uit Italië geïmporteerde pen
netjes zeer populair. Pennetjes
met een naar verhouding buikig
drijflichamen (voor de stabiliteit)
terwijl de antenne bestaat uit
zeer dun metaaldraad.
Zal de pen tot in lengte van ja
ren een onmisbaar attribuut in
de hengelsport blijven, toch zijn
er andere zaken die de laatste ja
ren steeds meer aandacht vragen
als het om het signaleren van vis-
aanbeten gaat.
Eén daarvan is zeker de waker.
Een beetindicator die vrijwel uit
sluitend wordt toegepast in com
binatie met een werphengel.
Vooral onder invloed van de
steeds toenemende belangstel
ling voor de karpervisserij. Het is
nog niet zo heel lang geleden dat
wakers in de meeste hengel
sportzaken alleen verkrijgbaar
waren in de vorm van een rood-
wit-plastic balletje dat met een
haakje aan de bovenzijde op de
lijn werd bevestigd.
Ze werden massaal in Hong
Kong geproduceerd en prijken
nog steeds in de meeste catalogi
van de materiaalimporteurs. En
dat verbaast me eigenlijk. Aan de
wakerballetjes zijn namelijk een
paar grote nadelen verbonden.
De grootste is wel dat het verwil
deren, nadat de vis heeft toege
hapt, problemen geeft.
Ik ben er zeker van dat in de
loop der jaren ettelijke kapitale
vissen zijn verspeeld doordat de
aandacht van de hengelaar volle
dig werd opgeëist door de waker
die van de lijn moest worden ge
haald, terwijl de vis inmiddels al
le kanten kon opzwemmen. Bo
vendien moet het meer dan eens
zijn voorgekomen dat het bal
letje na de aanslag kwam vast te
zitten in een geleideoog van de
hengel waardoor de lijnafgifte in
één klap werd geblokkeerd.
Vandaar dat er door inventieve
geesten is gezocht naar wakers
met minder nadelen. Ze kwamen
daarbij op zeer simpele oplossin
gen waarbij gebruik wordt ge
maakt van materiaal dat voor het
grijpen ligt.
Zo zijn er veel hengelaars die
in hun vistas of -koffer een rol
letje aluminiumfolie hebben ge
stopt. Bij het water aangekomen
knippen ze daarvan een reep af.
De grootte is afhankelijk van de
windsterkte en de eventuele
stroming van het water. Van dat
strookje folie wordt een kokertje
gevormd dat op de lijn wordt ge
hangen. Ander toegepast mate
riaal is ook wel piepschuim of
een balletje deeg.
Ook de handel zat niet stil. De
eerste generatie verbeterde wa
kers waren uitgerust met een
klein metalen klemmetje dat op
de lijn kon worden gezet.
Aan dat klemmetje zat een
buisje vast waarin als het nodig
was loodhagels konden worden
gestopt om de zaak 'meer ge
wicht' te geven. Bij het aanslaan
van de vis vliegen deze wakers
direct van de lijn.
Om ze niet na iedere aanslag
kwijt te zijn, hebben de meeste
uitvoeringen aan de onderzijde
een stukje touw waarmee de wa
ker bijvoorbeeld aan de hengel-
steun kan worden bevestigd.
Een ander type waker, maar
werkend volgens vrijwel hetzelf
de principe, is die uitvoering
welke moet worden gezet op de
lijn voor de hengeltop. Bij de
aanslag schuift de waker direct
langs de lijn in de richting van de
haak. Het risico van lynblokkade
is gering, maar niet helemaal uit
gesloten.
Tegenwoordig zijn er wakers
verkrijgbaar in allé mogelijke
uitvoeringen, kleuren en prijzen.
Voor het vissen in het duister
zijn er de uitvoeringen met fluo
rescerend geel, oranje of rood. Er
zijn er ook met een ledje erin die
brandt op een minuscuul Ü-
thiumbatterijtje. In enkele wa
kers kunnen zelfs breekstaafjes
worden bevestigd, die geduren
de een aantal uren een fel geel of
wit licht verspreiden.
Er zijn op het ogenblik ook
veel gebruikte wakers waarbij
het metalen klemmetje is ver
vangen door een zacht rubberen
ringetje dat bij de aanslag ge
makkelijk openbuigt en de aan
slag op geen enkele manier be
lemmert.
Een probleem voor iedere wa
ker is de toepassing bij een stevi
ge bries. De waker heeft dan de
neiging om mee te gaan zwaaien
waardoor een duidelijke beetre-
gistratie onmogelijk is.
Om dat te voorkomen is het
aan te bevelen een leeg glazen
potje mee te nemen. De waker
wordt zo op de lijn bevestigd dat
het in het potje hangt en de wind
er geen vat op heeft.
Een wat luxere uitvoering is
die waarbij de waker in een door
zichtig glazen buisje zit opgebor
gen. Dat buisje is aan de onder
zijde voorzien van een pen waar
mee het in de grond kan worden
gestoken. Het busje is aan de bo
venkant afgesloten met een dop
je waarin uitsluitend een gaatje
zit voor het dunne lijntje dat de
verbinding vormt tussen waker
en klemmetje op de lijn.
We zijn inmiddels beland in de
categorie prijzige wakers. De
meest kostbare zijn de elektroni
sche beetverklikkers, waarvan
Optonic, Biszluchs en Rolon de
meeste bekende merken zijn.
Het apparaatje gevoed met batte
rijtjes signaleert met licht- of ge
luidssignalen wanneer de vis lijn
neemt of naar de oever zwemt.
Ze worden worden 's nachts ge
bruikt in de karpervisserij, maar
kunnen overdag goede diensten
bewijzen.
Ten opzichte van de traditione
le pen of dobber heeft de waker
het voordeel dat de weerstand
die de vis bij het aanbijten voelt
minimaal is. Immers de vis
wordt op geen enkele wijze ge
hinderd door de aanwezigheid
van loodverzwaring op de lijn of
weerstand wanneer de pen door
het water wordt getrokken.
Toch heeft ook de waker zijn
beperkingen. Zo is het na een
aanbèet meestal niet goed moge
lijk te beoordelen of de vis het
aas nu werkelijk in de bek heeft
of het slechts even heeft betast.
In dat opzicht vertelt een goed
afgesteld pennetje veel meer.
Daar staat tegenover dat met
de pen uitsluitend binnen ge
zichtsafstand kan worden gevist,
terwijl by de toepassing van de
waker de maximale werpafstand
pas de limiet vormt.
Sylvian kiest
het luchtruim
David Sylvian: 'Gone to Earth'
(Virgin)
Na het beluisteren van 'Gone
to Earth' is op slag duidelijk
waarom de voorlaatste muziek
van David Sylvian alleen op cas
sette is uitgebracht. 'Gone to
Earth' is het enig echte vervolg
op 'Brilliant Trees' en maakt de
cassette tot een curieus tusen-
doortje voor verzamelaars. De
dubbel-LP valt in twee delen uit
een. De eerste plaat staat dicht
bij 'Brilliant Trees' en is met gro
tendeels dezelfde muzikanten
gemaakt. De toetsenman en
drummer van Japan, hoornist
Kenny Wheeler en producer Ste
ve Nye staan in de basisopstel
ling, de stem van Sylvian is in elk
nummer aanwezig. Robert Fripp
- een samenwerking die niet kon
uitblijven - is met zijn eigenwijze
gitaarriedels prominent van de
party.
Die eerste plaat is uitgespro
ken rustig, maar vergeleken bij
plaat twee toch nog bruisend van
levenslust. Daarop tien instru
mentale sfeertekeningen, waarin
Sylvian een elektronische omge
ving schept voor meestal door
Fripp en Bill Nelson op gitaar ge
speelde melodielijnen. Muziek
die zeer nauw verwant is aan wat
Eno al zo'n tien jaar maakt - niet
slechter, maat zeker ook niet be
ter. Geschikt voor de wachtka
mer en een high-tech interieur.
Sylvian manifesteert zich op
deze dubbel-LP vooral als instru
mentalist. Hij maakt waterver
ven zonder scherpe contrasten
en met kop noch staart. Muziek
om 'aoummm' bij te mompelen
en vervolgens in lotushouding
zachtjes hemelwaarts te stijgen.
Wat er van te zeggen? Afhanke
lijk van hoe verheven ik me voel
aarzel ik tussen adembenemend
mooie melancholie en preten
tieus geneuzel.
AK
Bijdragen:
Bart Jungmann
Wim Koevoet
Ariejan Korteweg
Peter Case
komt er wel
Peter Case is een oprechte
rocktroubadour, zoals die eens in
de zoveel tijd door het grote
Amerika worden voortgebracht.
Een jongen die klinkt alsof hij
het vak heeft geleerd op winderi
ge straathoeken in kleine stadjes
'deep down south', waar het zand
diep in de klankgaten van zijn
harmonica drong en zijn gitaar
voortdurend ontstemde in de fel
le zon.
De werkelijkheid is iets an
ders. Case had in Californiè een
eigen bandje, The Plimsouls. Tot
Henry'T Bone' Burnett zich over
hem ontfermde, van wie bekend
is dat hij het beste in muzikanten
weet boven te halen - denk aan
wat hij met Elvis Costello deed.
Onder zijn leiding heeft Case een
vaak prachtige plaat gemaakt,
waarop hij zich ontpopt als een
knap songschrijver en een stijl
vol vertolker. Soms begeleidt Ca
se zichzelf op gitaar en harmoni
ca, in de meeste nummers wordt
hij geruggesteund door uiteenlo
pende muzikanten als Van Dyke
Parks, Jim Keltner en Roger
McGuinn, die overigens nergens
hinderlijk aanwezig zijn.
De mooiste songs staan op
kant 1. Van lekkere southern
swing zoals in 'Steel strings' tot
explosieve smartlapperij in
'Small Town Spree'. Kant 2 is als
geheel wat minder en bereikt in
de eindeloze folksong 'Pair of
Brown Eyes' een dieptepunt.
Vlak daarvoor staat de cover van
'leewater' van Lightnin Hopkins,
een elementaire blues en één van
de hoogtepunten van dit knappe
en voortreffelijk geproduceerde
debuut.
AK
Hine vindt
evenwicht
Achter Thinkman gaan de top-
producer Rupert Hine en zijn ge
legenheidsbegeleiders schuil,
die op hun beurt incidenteel
worden bijgestaan door Police-
slagwerker Stewart Copeland en
de gitarist van The Fixx. 'The
Formula' moet echter vooral
worden gezien als een nieuwe
Hine-elpee.
Wat mij betreft gaat het hier
dan ook nog om Hine's beste
plaat tot nog toe. Zijn vroegere
werk hing nogal eens te veel van
trucages aan elkaar. Hine goo
chelt graag met muziekcompu-
ters en het gevaar van die dingen
is nu eenmaal dat techniek al
.snel van middel tot doel wordt.
Op 'The Formula' heeft Hine
het evenwicht bereikt. Uiteraard
wemelt het weer van de hoog
standjes op het gebied van de
studiotechniek maar daar staat
tegenover dat hij meer dan ooit
liedjes met couplet en refrein
heeft gemaakt in plaats van ge
luidscollages. Alleen op de af
sluiter 'There shines our promi
sed land' stelt Hine zich te veel
op als goochelaar.
De andere zeven stukken zijn
echter op veel momenten heuse
meezingers, zij het dat de over
moeilijke onderwerpen hande
lende, zeer pretentieuze teksten
in veel gevallen een barrière vor
men. Hine maakt nu eenmaal
geen liefdesliedjes van de ge
bruikelijke soort. Hij vraagt zijn
liefde niet om meer van hem te
houden maar: Are you anaesthe
tized, analyzed or pre-occupied?
WK
Uiltje knappen
met Rosie Vela
Rosie Vela: 'Zazu' (AC&M)
Rosie Vela heeft al een loop
baan als fotomodel achter de rug
en dat heeft consequenties voor
de hoes van 'Zazu'. Zo'n gezicht
kun je niet ongemerkt passeren
tijdens een vluchtige inspectie
van de platenbakken. Rosie Vela
heeft voor 'Zazu' de nodige ster
ren om zich heen verzameld en
volgens het persbericht is ze
zelfs indirect verantwoordelijk
voor een reünie van Steely Dan.
Los van elkaar droegen Walter
Becker en Donald Fagen hun
steentje bij en dat was kennelijk
aanleiding voor een hernieuwde
jerking.
De muziek op 'Zazu' toont dan
ook sterke verwantschap met de
laatste platen van Steely Dan.
Easy listening van niveau met
uitgekiende arrangementen. Je
moet er een paar keer naar luiste
ren om alle loopjes eruit te pik
ken. Eén probleem: 'Zazu' no
digt daar niet erg toe uit. De mo
notonie waaraan Becker en Fa-
gen zo handig weten te ontsnap
pen, slaat bij Vela snel toe. Be
luister je de plaat bij stukjes en
beetjes dan is het best te doen,
maar een hele plaatkant leidt on
vermijdelijk tot een stevige tuk.
BJ
Aanstormende schaaktalenten
komen tegenwoordig uit alle
hoeken van de wereld. Het is
daarby opvallend tot welke
ELO-waarden velen van hen al
weten te reiken. Noteringen, die
in vroeger dagen uitsluitend aan
de supertalenten waren voorbe
houden. De met sterke jeugd-
schakers toch al nooit nooit mis
deelde Leidse schaakbond, mag
zich momenteel gelukkig prijzen
bij de aanwezigheid van Jeroen
Piket. Inmiddels al internatio
naal meester en met zijn 17 jaar
goed voor een ELO van bijna
2400 punten.
Een leeftijd- en ex plaatsge
noot van Jeroen Piket doet het
ondertussen in het Verre Oosten
op een iets bescheidener plan
ook heel goed. Het gaat om
Frank van Hasselt. Kort nadat hij
met ondermeer Jeroen Piket in
het Leiderdorpse jeugdteam
kampioen van Nederland was
geworden, verhuisde Van Has
selt, nu zes jaar terug, op elfjarige
leeftijd naar Hongkong.
Door een nalatigheid van zijn
bond, miste de ex-Leiderdorper
de laatste titelstrijd in het Noorse
Gausdal. De komende schaako
lympiade kan voor hem echter
veel goedmaken. Dat Van Has
selt niet vies is van een taktisch
robbertje vechten, moge blijken
uit onderstaande partij:
rar
JA «AL
111
pf m. MM,
Clubcompetitie Hongkong.
1 e2-e4;e7-e5, 2 f2-f4;e5xf4, 3
Pgl-f3;g7-g5, 4 Lfl-c4;g5-g4. De
Muzio-variant van het konings
gambiet. Zwart snoept niet zon
der risico's flink wat materiaal,
hetgeen steevast tot fikse wild
westtaferelen leidt. 5 0-0;g4xPf3,
Vreemd genoeg werd Hendrik
van der Zee al voor het Neder
lands kampioenschap voor Ju
nioren werd verspeeld aangewe
zen voor de interland Nederland-
Rusland. Gelukkig echter liet hij
tijdens het kampioenschap in
Westerhaar zien dat die uitver
kiezing terecht was. Min of meer
spelenderwijs werd hij met
slechts 2 verliespunten ruim
schoots kampioen, 16 punten uit
8 wedstrijden Tweede werd Kla-
renbeek met 13 punten en derde
Smink met 11 punten. Meestal
hoefde Van der Zee niet erg
"diep" te gaan om die overwin
ning binnen te halen zoals uit de
volgende twee partijen blijkt.
Van der Zee-Hokwerda
1. 34-29 16-21 11-16 40-34 21-27
32x21 16x27 45-40 19-23 37-31 6-
11 7. 31x22 18x27 29x18 12x23 41-
37 8-12 33-29 13-18 37-31 17-22 35-
30 20-25 13. 30-24 15-20 24x15 25-
30 34x25 23x45. Na deze decor
wisseling staat zwart slecht om
dat zijn speelvrijheid zeer be
perkt is. 42-37 14-19 47-41 19-23?
verliest geforceerd beter was 1-6.
38-33! 23-28 19. 43-38 9-13 33-29
Kennemerland is ongetwijfeld
één van de meest florerende dis
tricten van de Nederlandse brid
gebond. Uit die cursisten kwa
men enige prima organisatoren
naar voren mensen als Aad
Koopman en Hans Rumping ge
nieten inmiddels ook buiten
Haarlem enige faam.
Hans Rumping was ook een
van de mannen achter het Meer
en Boschtoernooi dat, nu al weer
geruime tijd geleden, in Heem
stede werd gehouden. Het keurig
verzorgde spellenboekje biedt
ruimschoots materiaal voor een
korte terugblik:
O
4 A B 9 4
C? V 10 6
O A 10 3
A V 7
8752
0974
O H 8 4
H94
N V6
uu n H82
W 0 O VB
H 10 3
C> A B 5 3
O 97652
5
Noord, OW. Na driemaal pas
opende west 1 SA en oost heeft
nu keus uit 2 SA (behoudend), 3
SA (moedig) of 3 KI (limietant-
EVENALS voorgaande jaren
heeft Zwitserland fraaie maxi-
mumkaarten, die voldoen aan de
FI P-regels, gekoppeld aan de
Europa-CEPT-zegels. Zegels en
kaarten verschenen op 27 mei.
De kunstenaar Hans Erni heeft
twee portretten getekend, waar
van de kleurige haardracht de
natuurelementen symboliseert:
het hoofd van een vrouw (50 rap
pen) de lucht en het water en het
hoofd van een man (90 rp.) de bo
dem en de vegetatie. Op de 50
rp.-kaart een waterval met op dé
achtergrond heldere lucht en op
de 90 rp.-kaart bossen.
"Schatten uit Zwitserse mu
sea". Dat is net als in 1984 en het
vorige jaar het thema van de jaar
lijkse Pro-Patriazegels, die op
dezelfde dag als de Europa-ze
gels in omloop werden gebracht.
De serie, die erg mooi is uitgeval
len, is deze keer aan schilderijen
gewijd: 35 15 rp., "II ponte al
sole" (1907) van de kunstenaar
Giovanni Giacometti (1868-1933):
op een zegel van 50 20 rp. staat
"De violette hoed" (1907) van Cu-
no Amiet (1868-1961) afgebeeld;
het olieverfschilderij "Na de be
grafenis" (1905) van Max Buri
(1868-1915) komt voor op een ze
gel van 80 40 rappen en "Stille-
6 Ddlxf3;Dd8-f6, 7 e4-e5;Df6xe5,
8 Lc4xf7 schaak;Ke8xLf7. Dat
zijn dus al twee stukken. Hier
geldt voor zwart ook maar één
motto: wie A zegt moet B zeggen.
9 d2-d4;De5xd4 schaak, 10 Lcl-
e3;Dd4-f6, 11 Le3xf4;Pg8-e7, 12
Pbl-c3;Pe7-f5, 13 Pc3-e4;Df6-g6,
14 g2-g4;Lf8-e7, 15 Kgl-hl;Pf5-
h4,16 Df3-e3;Kf7-g8. Een bizarre
stelling, maar tot zover nog alle
maal theorie. Kortsjnoj geeft nu
17 Lf4-e5 aan. Na b7-b6 lijkt
zwart zich echter aan de proble
men te kunnen ontworstelen.
Van Hasselt heeft echter wat an
ders gevonden. 17 Lf4-h6! Zie
diagram.
Nu heeft zwart vele mogelijk
heden, die by voorbaat vrijwel
allemaal op fraaie combinaties
stuklopen. De matdreiging op f8
en e8 is daarby thematisch.
Zwart koos tenslotte voor 17-
....b7-b6. Met de tegendreiging
Lc8-b7 schaak lijkt hij enige tijd
ten winnen, maar de schijn be
driegt. 18 De3-b3 schaak. Sterk
in aanmerking kwam ook De3-f4,
met vernietigende druk op f8.18-
...d7-d5 (18...Dg6-e6 lijkt minder
rampzalig, maar na 19 Pe4xf6
schaak; Kg8-f7, 20 Pf6xd7 of 19-
...Le7xPf6, 20 Tf8xf6 loopt het
toch ook spoedig mis), 19 Db3x-
d5 schaak;Dg6-e6 20 Dd5-d8
schaak en zwart gaf op.
door
Hans Vermin
3-9 37-32 16x27 41x21 11-16 31-27
22x31 26x37! 16x27 en nog voor
dat wit 38-32 kon spelen gaf
zwart op.
7-1145-40 1-7 50-45 20-25 36-3114-
20 7.41-36 10-14 33-28 5-10? beter
is waarschijnlijk 18-22 38-33 21-27
zoals 1 keer is gespeeld tussen
Gantwarg en Kaplan W.K. 1984.
38-33. Nu staat zwart voor een
zware beslissing omdat wit altijd
in het voordeel komt vanwege de
dreigende k.v.o. een redelijke zet
lijkt nog 19-23 28x19 14x23 maar
ook dat wordt niets: 31-27 en nu
b.v. 13-19 43-38 8-13 49-43 2-8 46-
41 10-14 36-31 4-10 33-28 18-22 29-
xl8 22x33 38x29 13x22 27x18 12-
x23 29x18 8-13 41-36 13x22 31-27
22x31 36x27 en zwart staat vrij
wel verloren. 19-23 28x19 13x24
maar ook dat is slecht zoals wit
zal aantonen het beste was waar
schijnlijk 18-22 32-28 9-13 43-38 4-
9 13.48-43 18-22 37-32 21-27 32x21
16x27 46-41 11-16 42-37 7-11 37-32
16-21 een zet die nergens op
slaat. Te proberen was nog 14-19
32x21 16x27 een directe winst is
dan niet aanwezig b.v. 41-37 10-
14 37-32 11-16 32x21 16x27 47x42
6-11 42x37 11-16 37-32 16-21! 41-
37 12-18 47-42 en zwart kon z'n
stand waarschijnlijk niet meer
aan zien want hier gaf hij het op.
door
Ton Schipperheyn
woord met 8 a 9 punten). Het
doet er niet toe; het eindcontract
zal in alle gevallen 3 SA worden:
west is maximaal èn heeft mooie
klaveren mee. Noord zal starten
met harten of schoppen (de te
genpartij paste geen Tayman
toe!); harten is iets beter, omdat
zuid daarn mogelijk meer kaar
ten heeft.
H volgde vanuit noord Ha 9,
klein, klein Ha V. Na Ru H
volgde weer harten, waarna zuid
in die kleur nog twee slagen
maakte. Knap tegenspel, dat ui
teraard in de score werd be
loond. Een leerzaam spel was
ook het volgende:
AB64
O A 10 8 2
OB 6
H95
N 92
C? 9764
West komt aan slag en gaat af
op de klaverkleur KI, A en KI V
na! Aan tafel proberen te komen
om op KI H te snijden is niet
goed; entrees in oost zijn
schaars. Noord doet er goed aan
KI V nt te nemen; de derde kla
verronde is beter. West kan later
oost bereiken door een kleine
ruiten te spelen en dat eventueel
4 B 10 8 6 3 2 te herhalen, waarmee de vrije
klaveren bereikt worden. In de
praktijk werden meestal 9 of 10
slagen gemaakt; de laatste score
leverde evenwel aanzienlijk
meer op. Hoe west maar 9 slagen
maakte? Ha 7 uit (waardeloze
driekaart), klein, klein, 10. Na KI
4 H 8 3
B 5 Uift V8YB4
O AH952 w u O V 10 7 4
V72 Z *B83
V 10 7 5
V H V 3
O 83
4, A 10 6 2
West, niemand. West opende 1
Ru, noord doublet, oost pas en
zuid gaf zijn kracht aan via 2 Ru
(beter dan een sprongbod, zuid
heeft geen lange kleur; 1 Sch is
niet goed, dat kan ook 0' punten
zijn). Noord biedt 2 Ha, zuid 2
Sch en noord 4 Sch.
West start met Ru a en Ru H en
hoe nu verder? Degenen die met
KI 2 vervolgden, keken zuinig,
toen de slag via 5 en boer naar
het aas liep, waarna later KI V er
werd uitgesneden door klein
naar H 9 te spelen.
omslagen vermelden: Stempe
ling met poststempel postkoet
senrace.
GROTf
ven" (1914) van Félix Vallotton
(1865-1925) wordt afgebeeld op
een zegel van 90 40 rappen.
Zwitserland heeft op 27 mei
ook een aanvullende WHO-
dienstzegel uitgegeven in de
waarde van 1,40 frank. Op de ze
gel het WHO-embleem (Wereld
Gezondheids Organisatie).
STEMPELNIEUWS - Ter ge
legenheid van de Grote Post
koetsenrace, die van 13 tot en
met 20 september van Gronin
gen via Alkmaar naar Leiden zal
worden gehouden, zullen drie
bijzondere stempels worden ge
bruikt. Een in Groningen, een in
Alkmaar en een in Leiden. Post
stukken kunnen aan elk van de
drie postkantoren en voor ieder
poststempel afzonderlijk naar de
volgende adressen worden ge
zonden: Directeur postdistrict
Groningen, Postbus 99100, 9700
NA Groningen; Directeur post
kantoor Alkmaar, Postbus 99100,
1800 NA Alkmaar en Directeur
postkantoor Leiden, Postbus
99100, 2300 NA Leiden. Op de
Er zullen ook herinnerings-
kaarten van de race worden uit
gegeven. Vier stuks, beplakt met
postzegels van 55 cent en ge
stempeld met de bijzondere
poststempels van Groningen,
Alkmaar en Leiden. De vierde,
een algemene kaart is eveneens
gestempeld met het stempel van
Leiden. De kaarten kunnen wor
den besteld bij de Filatelistische
Dienst te Groningen. Per set
dient 2,20 plus 2,- per bestel
ling wegens administratiekos
ten, te worden overgemaakt op
girorekening 506900 van de Fila
telistische Dienst te Groningen
onder vermelding van "Post
koetsenrace".
