Slachtoffers van honger
burgeroorlog en apartheid
Griekenland tart
reisbureau's met
tarievenexplosie
Reportage
Mozambikaanse vluchtelingen in Zuid-Afrika
Voor méér zekerheid
XDE LEEUW
SCHILDERS
PAGINA 8
MAANDAG 4 AUGUSTUS 1986
Volgens de Zuidafrikaanse re
gering hebben rond de 230.000
Mozambikanen het afgelopen
anderhalf jaar hun toevlucht
gezocht in Zuid-Afrika. De rede
nen voor deze massale volksver
huizing zijn in willekeurige
volgorde: honger, werkloosheid
en de aanhoudende gevechten
tussen de Frelimo-regering van
president Samora Machel en de
met Zuid-Afrika sympathise
rende guerrillabeweging NMR.
Onze correspondent in Zuid-
Afrika, Ruud de Wit bezocht de
afgelopen dagen het thuisland
Gazanknlu, waar de vele vluch
telingen een tijdelijk onderko
men hebben gevonden en sprak
met vtce-admiraal Edwards, die
zich namens de Zuidafrikaanse
regering met het Mozambikaan
se vluchtelingen-probleem be
zighoudt.
„Vraag me niet waarom ik hen
geen vluchtelingen kan noemen,
want dat heeft alles met politiek
te maken en daarvoor ben ik niet
ingehuurd". Vice-admiraal 'in-
ruste', R. A. Edwards zal tüdens
het gesprek uiterst consequent
blijken.
door
Ruud de Wit
De circa 230.000 Mozambika
nen die sinds 1984, voor het
grootste deel via het beroemde
Krugerpark, naar Zuid-Afrika
zijn getrokken, zijn in de ogen
van de Zuidafrikaanse regering
geen vluchtelingen, maar 'illega
le immigranten'.
Volgens de vice-admiraal zijn
er twee categorieën te onder
scheiden. Allereerst zijn er de
60.000 voornamelijk vrouwen en
kinderen, die nog het meest
overeenkomen met wat wereld
wijd als een vluchteling wordt
beschouwd; mensen dus, die al
les hebben achtergelaten, be
dreigd door oorlog en honger als
ze waren.
En dan zijn er zo'n 170.000 Mo
zambikanen die de werkloos
heidssituatie in hun land derma
te uitzichtloos vinden, dat ze de
honderdduizenden landgenoten
illegaal volgen, die al decennia
lang - maar dan met de toestem
ming van de Zuidafrikaanse re
gering - werk hebben gevonden
in het machtige en welvarende
buurland.
Meedogenloos
De oplossing voor de tweede
categorie is even simpel als mee
dogenloos. Als ze ook maar er
gens in wat 'blank-Zuid-Afrika'
heet, worden gearresteerd, wor
den ze zo snel mogelijk weer bij
Nkomati over de grens met Mo
zambique teruggezet. Dat zijn er
op dit moment zo'n 1500 per
maand.
De eerste categorie wordt daar
entegen, officieel tenminste, niet
teruggestuurd, maar overgelaten
aan de vier thuislanden, die sa
men met 'stukjes blank-Zuid-
Afrika' de grens met Mozambi
que vormen: KwaZulu, KaNg-
wane, Gazankulu en Lebowa;
respectievelijk de thuislanden
van de Zulu's, de Swazi's, de
Tsonga's en de Noordelijke So-
tho's.
De reden, waarom de regerin
gen van deze thuislanden de
vluchtelingen niet terugzenden
heeft, ook volgens Edwards, al
les te maken met hun stamver
wantschap: „Ze worden als tijde
lijke gasten beschouwd zolang
de situatie in Mozambique niet
verbeterd is".
De trek van Mozambikaanse
vluchtelingen kwam op gang in
het najaar van 1984. Nadat de
Zuidafrikaanse regering met Mo
zambique het Nkomati-akkoord
had afgesloten. Hierbij kwamen
president Botha en zijn Mozam
bikaanse collega Machel over
een, dat de Mozambikanen de
steun aan de in Zuid-Afrika ver
boden bevrijdingsorganisatie
ANC zouden staken en de blanke
Zuidafrikanen hun steun aan de
NMR-rebellen.
Maar er kwam geen eind aan
de geweldadige activiteiten van
de NMR in Mozambique, vooral
ook, omdat volgens vele geruch
ten en een voldoende aantal be-
Sam Nzima: internationale erkenning.
wijzen, de Zuidafrikanen ge
woon doorgingen met het onder
steunen van de anti-Frelimo-re-
bellen. Sinsdien trekken honder
den Mozambikaanse vluchtelin
gen iedere maand naar Zuid-
Afrika om te ontkomen aan het
geweld van de rebellen en een
mogelijke hongersdood.
Geen gesprek
De Zuidafrikaanse regering
legt de verantwoordelijkheid
voor het vluchtelingenprobleem
volledig bij de Mozambikaanse
autoriteiten. Edwards: „Zuid-
Afrika is al meer dan een jaar
niet in staat om het probleem
van de Mozambikaanse vluchte
lingen te bespreken, aangezien
de regering in Maputo zo'n ge
sprek uit de weg gaat".
„Volgens de Mozambikaanse
regering is er ook geen sprake
van een vluchtelingenprobleem,
omdat ze dan toegeeft dat er
mensen het land verlaten vanwe
ge de interne problemen. De
vluchtelingen worden be
schouwd als Illegale landverla-
ters' en het enige wat de Frelimo-
regering van ons wil, is dat ze
weer terug over de grens worden
gezet. En dat doen we dan ook".
Als bewijs voor de houding
van de Frelimo-regering haalt
Edwards het feit aan, dat er aan
de Mozambikaanse kant land
mijnen zijn geplaatst en een aan
tal vluchtelingen, dat daar over
de grens heeft proberen te ko
men, zou hierdoor om het leven
zijn gekomen.
Gazankulu
Een bezoek aan Gazankulu,
dat grenst aan het beroemde
Kruger-Wildpark, dat overigens
geen deel van een van de thuis
landen vormt, maar 'blank-Zuid-
Afrika' is, bevestigt evenwel
slechts een deel van het verhaal
van Edwards.
Wat vaststaat is, dat de Mozam
bikanen hun land ontvluchten
vanwege de verschrikkingen van
de burgeroorlog die er woedt tus
sen Frelimo-soldaten en de ge
vreesde NMR-rebellen. Elke
vluchteling kan daarover mee
praten, zoals Arshando Siboyi en
Alios Khosa in hun nieuwe dorp
je in Gazankulu, dat zij de naam
Mozambique hebben gegeven.
Er wonen in dit dorpje nu 1734
personen: 269 mannen, 407 vrou
wen en 1058 kinderen. Alexan
der en Alios hebben twee broers
verloren en hun getuigenissen
vertellen over de meest gruwelij
ke daden door de NMR- rebellen.
Het geringe aantal mannen in
het dorp heeft dan ook een voor
de hand liggende verklaring: de
anderen zijn veelal in koele bloe
de vermoord door de NMR-re
bellen, of 'banditos armados', zo
als ze door Machel worden ge
noemd.
De vluchtelingen Alexander
en Alios zijn zwagers en komen
oorspronkelijk uit het dorpje Ma-
plangweni, circa vijf dagen lopen
van hun nieuwe woonplaats, een
afstand van ongeveer 250 kilo
meter. „De bandieten kwamen
altijd 's nachts, zodat we nooit
rustig konden slapen. In het be
gin vroegen ze slechts voedsel en
onderdak, maar later namen ze
gewoon alles zonder ons verder
nog iets te vragen. Als we hen
niets konden geven, bedreigden
ze ons".
Iedere vluchteling komt met
hetzelfde verhaal: over mannen
die zonder pardon werden dood
geschoten; over vrouwen die
werden verkracht; over jongeren
die werden gedwongen om zich
bij de NMR aan te sluiten en over
andere vormen van wreedheid
en intimidatie: „Ze sneden de
borsten van de vrouwen af of
dreigden ermee. Mannen werd
een oor of de lippen afgesneden
met de mededeling: Laat dat
maar zien aan je president Ma
chel".
Maar op de meeste andere pun
ten verschillen de inlichtingen
van de Zuidafrikaanse regering
met de verhalen van de vluchte
lingen en vooral van die van hun
hulpverleners. Volgens Edwards
steekt Zuid-Afrika via de rege
ringen van de thuislanden grote
bedragen in de opvang van de
vluchtelingen, maar daarvan is
in de praktijk niets terug te vin
den.
Integendeel, de opvang, voed
selhulp, begeleiding, en andere
vormen van hulpverlening wor
den geheel verzorgd en betaald
door internationale hulporgani
saties als het Rode Kruis en
(foto Hetty Santman)
World Vision, alsook door de
Zuidafrikaanse kerken en de on
afhankelijke Zuidafrikaanse or
ganisatie 'Operatie Honger.'
Wereldnieuws
Een man, die zich reeds vanaf
1984 bezighoudt met het vluchte
lingenprobleem in het Mahla-
district in Gazankulu, is Sam
Nzima. Onlangs was hij wereld
nieuws om een heel andere re
den. Nzima maakte op 16 juni
1976 de beroemde foto van Hec
tor Peterson, het eerste slachtof
fer van het politiegeweld dat de
aanleiding was voor wat de So-
weto-opstand is gaan heten.
De wereldwijde publicatie van
de foto leverde hem verschillen
de personderscheidingen op,
maar geen enkel financieel voor
deel, aangezien de rechten op de
foto in handen waren en zijn van
het Zuidafrikaanse krantencon
cern Saan-Argus, die volgens
schattingen meer dan 100.000
rand aan de foto heeft verdiend.
De foto bezorgde hem behalve
internationale erkenning ook
veel intimidatie van de kant van
de Zuidafrikaanse politie en dit
deed hem in 1977 besluiten de
journalistiek te verlaten en zich
terug te trekken in zijn geboorte-
gebied Gazankulu. Daar heeft hij
nu een bloeiende drankwinkel
en een restuarant, maar helemaal
los heeft hy zich toch niet kun
nen maken van de politieke reali
teit van zijn land.
Samen met de katholieke mis
siepost vam Acornshoek vormde
hij eind 1984 het Palalane Hulp-
Comité voor Mozambikaanse
vluchtelingen, waarvan hij de
voorzitter is. „Wij proberen de
vluchtelingen op te vangen. Via
de kerken, het Internationale Ro
de Kruis en Operatie Honger
worden ze eerst naar een door
gangskamp gebracht. Ze krijgen
een deken en een stuk zeep en
worden medisch onderzocht op
ziektes".
Huidziekten
De vluchtelingen zijn besmet
met huidziekten, malaria en kin
deren sterven nog wel eens aan
de mazelen, omdat ze daar in Mo
zambique niet tegen zijn ingeënt.
Vervolgens proberen we familie
leden en kennissen van de vluch
telingen op te sporen die hen ver
der bij de opvang moeten hel
pen".
Aanvankelijk werden de
vluchtelingen ondergebracht bij
de locale Shangana-mensen,
maar nu is er besloten aparte
dorpen in de buurt van de reeds
bestaande op te richten. „Omdat
deze mensen nagenoeg niets
hebben kunnen meenemen,
moeten ze ook verder geholpen
worden. We verstrekken ze kle
ren, een keuken-uitrusting en
vooral voedsel".
„Alleen in het Mahla-district
hebben we nu 16.000 vluchtelin
gen geidentificeerd die als be
wijs daarvan ook een vluchtelin-
gendocument hebben gekregen
dat wordt erkend door de Gazan-
kulu-regering. Per maand wor
den over 40 distributiepunten
5000 kilo soeppoeder en 21.5000
kilo maispapmeel verspreid, en
suiker, zout, vet en andere kleine
kruidenierswaren".
Verontrustend
Ogenschijnlijk lijkt het Mo
zambikaanse vluchtelingenpro
bleem niet zo ernstig als dat van
vele andere vluchtelingen in de
rest van de wereld. Voor zover
bekend komen er geen Mozam
bikaanse vluchtelingen om van
de honger noch sterven ze mas
saal aan ernstige ziektes.
Het verontrustende is echter
dat de vluchtelingen uit Mozam
bique op den duur in een situatie
terecht zullen komen waar ze
nergens meer naar toe kunnen.
Als het de Zuidafrikaanse rege
ring ernst wordt met de uitzet
ting van alle 'illegalen' vanwege
de dreigende economische sanc
ties, zoals herhaaldelijk door pre
sident Botha en zijn ministers is
aangezegd, dan zullen ze terug
moeten naar een burgeroorlog,
waar Zuid-Afrika, triest genoeg,
gezien de stöun aan de NMR in
het verleden voor een aanzienlijk
deel ook nog eens verantwoorde
lijk voor is.
En mogen ze blijven in de
thuislanden, waarvoor de Zuid
afrikaanse regering de verant
woordelijkheid heeft afgescho
ven naar de plaatselijke regering,
dan is er voor hen ook geen enkel
persspectief op een betere toe
komst, omdat de arme thuislan
den weinig mogelijkheden bie
den tot verbetering van de eigen
situatie.
Zwarte bisschop
wil Apartheid
ondermijnen
Een invloedrijke zwarte bis
schop van de Episcopaalse (Ang
licaanse) Kerk in de Verenigde
Staten, John Walker uit Was
hington, heeft zich onttrokken
aan de algemene kerkelijke
drang tot het opleggen van straf
sancties aan Zuid-Afrika en het
beëindigen van de betrokken
heid van het Amerikaanse be
drijfsleven met dat land. In sep
tember wil de bisschop een con
ferentie houden met zakenmen
sen die belang hebben bij Zuid-
Afrika en daar over vestigingen
beschikken. Hij zal hen aanspo
ren tot verdere uitbouw van die
betrokkenheid om van binnenuit
het apartheidssysteem te onder
mijnen, ongeacht of dat reper
cussies uitlokt van de zijde van
de Zuidafrikaanse overheid.
Als beste manier om het doel
te bereiken ziet hij inschakeling
van het zakenleven om de zwar
ten in Zuid-Afrika op te leiden,
zodat ze op den duur verant
woordelijke posten zouden kun
nen innemen op economisch, so
ciaal en politiek terrein. Walker
stelt zich voor dat de Amerikaan
se bedrijven aldaar alvast zouden
kunnen beginnen met de aan
koop van woningen in door blan
ken bewoonde wijken, met de
bedoeling ze aan zwarte mede
werkers in gebruik te geven. Er
zouden ook nevenvestigingen
van die bedrijven zo dicht moge
lijk bij zwarte woongebieden
moeten verrijzen. Toewijzing
van nevenvestigingen en fran-
chisebedrijven in blanke gebie
den dient zijns inziens bij voor
keur aan zwarten te gebeuren.
Naar bisschop Walker meent
zou de Amerikaanse overheid
daaraan een steentje kunnen bij
dragen door de opleiding van
zwarte Zuidafrikanen te bekosti
gen. Wat betreft de kerkelijke ge
meenschap in de Verenigde Sta
ten en de relatie met Zuid-Afrika
spreekt de bisschop van „het lo
pen met oogkleppen op". Zijns
inziens is het streven van de
Amerikaanse Kerken tot misluk
ken gedoemd, „omdat ons han
delen helemaal los is komen te
staan van de uitkomst ervan".
Bisschop Walker is van mening
dat „onze woede over het lot van
de zwarten ons in de valkuil
heeft doen lopen van symboli
sche acties te ondernemen die
geen echte veranderingen kun
nen bewerkstelligen".
Zuid-Afrika houdt zeker 90
kerkelijke medewerkers vast.
In Zuidafrikaanse weekbladen is
een lijst gepubliceerd van kerke
lijke medewerkers, die sinds het
uitroepen van de noodtoestand
op 12 juni gevangen zijn gezet.
Hieruit blijkt dat er ten minste
negentig achter de tralies zitten,
maar het zijn er zeker meer daar
de lijsten niet compleet kunnen
zijn bij gebrek aan medewerking
van de autoriteiten.
Uit de wel bekende gegevens
wordt duidelijk, dat de Zuidafri
kaanse Raad van Kerken en met
hem samenwerkende organen
het zwaarst zijn getroffen. Zeker
een derde deel van de betrokken
gevangenen was bij de Raad zelf
of een regionale afdeling ervan
werkzaam.
Litouwse priesters vragen
echte godsdienstvrijheid. In een
brief aan de Russische partijlei
der Michail Gorbatsjov heeft de
gezamenlijke geestelijkheid van
het Litouwse diocees Panevezys
om echte godsdienstvrijheid ge
vraagd. Naar hun oordeel komt
van de -in grondwet en daarop
steunende wetten gewaarborg
de- vrijheid van godsdienst in de
praktijk niets terecht, zodat het
tijd wordt woorden in daden om
te zetten. De 127 priesters verkla
ren dat de wereldlijke overheid
steeds opnieuw ingrijpt in kerke
lijke aangelegenheden en druk
uitoefent op parochiebesturen
en afzonderlijke ambtsdragers.
De priesters menen dat de
grondwet die voorschrijft dat ie
dere burger gelijk is voor de wet,
geweld wordt aangedaan door
dat mensen met een religieuze
overtuiging geen kans krijgen
zich via de media te uiten. De
briefschrijvers eisen de vrijlating
van de priesters Alfonsas Sva-
rinskas, Sigitas Tamkevicius en
Juozas Matulionis, alsmede te
ruggave van de in beslag geno
men Casimierkerk in Vilpjoes
(Wilna) en de Mariakerk in de ha
venstad Klóypeda, beide in de ja
ren vijftig tot stand gekomen uit
particuliere bijdragen. In 1979
was zo'n verzoek, bekrachtigd
met 150.000 handtekeningen,
ook al gedaan. Maar de overheid
hield zich destijds oostindisch
doof.
De priesters hebben ook een
brief gericht aan de Litouwse
bisschoppen om die te bewegen
paus Johannes Paulus II uit te
nodigen tot bijwoning van de
feesten ter gelegenheid van het
begin van de evangelisering van
Litouwen, thans 600 jaar gele
den. De Sowjet-autoriteiten heb
ben zich hiervan afkerig ge
toond.
Poolse bisschoppen propa
geren matiging alcoholgebruik.
„Alcohol is een verslavingsmid
del dat een land kan vernielen",
schrijft de Poolse bisschoppen
conferentie in een aan de rege
ring gerichte brief, waarin wordt
gevraagd de produktie van sterk
alcohol houdende dranken aan
banden te leggen. Naar de bis
schoppen menen, ondergraaft al
cohol het zelfrespect en verant
woordelijkheidsgevoel van men
sen, terwijl een duidelijk zicht op
de werkelijkheid al evenzeer
wordt aangetast. Nationale, reli
gieuze en menselijke waarden
gaan erdoor teloor en ook met
het oog op het voor 1987 voorge
nomen pausbezoek zou het een
goed zaak zijn, als Johannes Pau
lus II een „nuchtere natie" ont
moet, aldus het Poolse episco
paat.
Deken college van kardina
len overleden. Op 93-jarige leef
tijd is na een korte ziekte overle
den de deken van het college van
kardinalen, kardinaal Carlo Gon-
falonieri. De op 25 juli 1893 in Se-
veso bij Milaan geboren kardi
naal is negentien jaar lang secre
taris geweest van paus Pius XI.
Op 14 december 1958 werd hij
door Paus Johannes XXXIII tot
kardinaal benoemd.
Na de dood van mgr. Gonfalo-
nieri, sinds 1977 deken van het
college van kardinalen, bestaat
het college nog uit 146 kardina
len, van wie 34 ouder zijn dan
tachtig jaar en dus niet meer aan
Griekenland mag dan een ideaal
vakantieland zijn voor zonzoekers,
avonturiers, cultuurgenieters en
historievorsers, de kans is aanwe
zig dat de Nederlandse reisorgani
saties volgend jaar drastisch het
mes zetten in het aantal Griekse
bestemmingen. Na een explosieve
groei in de laatste jaren dreigen ab
surde verhogingen van de tarieven
roet in het eten te gooien.
Helemaal zeker is dat nog niet.
Het ligt er ook aan hoe hard de
touroperators zich tegenover de
Griekse accommodatie-aanbieders
zullen opstellen bij de onderhande
lingen over de nieuwe tarieven
voor 1987. Vast staat, dat de prijzen
in Griekenland de laatste tijd
schrikbarend zyn gestegen. En die
prijsverhoging betreft niet alleen
het compenseren van de devalua
tie van de Griekse munteenheid,
de drachme, en de invoering van
btw.
door
Dick Horst
Kennelijk willen bungalowver
huurders en hoteliers zo snel mo
gelijk hun zakken vullen, want de
recente prijsverhogingen staan in
geen enkele verhouding tot het
„bijhouden" van devaluatie en
btw. Er worden nu reeds tarieven
gerekend die hier en daar het dub
bele zijn van de prijzen die enkele
maanden geleden nog golden.
Tsjernobil
In de afgelopen jaren stond Grie
kenland bij de Nederlandse toerist
steeds sterker in de belangstelling,
al nam de animo de afgelopen
maanden wat af als gevolg van be
richten over verhoogde radio-acti
viteit. Na de kernramp in het Rus
sische Tsjernobyl zijn er ook ver
scheidene partijen licht radio-ac
tief besmette Griekse kersen ver
nietigd op last van de keurings
diensten van waren in Nederland.
Met het afnemen van de straling
leek de belangstelling voor Grie
kenland echter weer te gaan stij
gen.
Totdat her en der berichten op
doken over de gigantische prijsver
hogingen. Dit tot grote veront
waardiging van de touroperators,
die plotseling voor hotelkamers
veertig tot zeventig procent meer
moesten betalen. Arke Reizen
meldt zelfs op sommige plaatsen
een verhoging van honderd pro
cent, al zal de toerist daar volgens
woordvoerder Rob Admiraal nog
weinig van merken. „Hoewel de
prijzen in Griekenland nu reeds
zijn gestegen, heeft dat geen in
vloed op onze tarieven in de reis
gids van dit jaar. Die contracten
zfjn immers gemaakt en liggen vast
tot 31 oktober".
Voor volgend jaar ligt dat anders,
aldus Admiraal. „De veel te drasti
sche prijsverhogingen in Grieken
land zijn een onverteerbare en on
acceptabele zaak", meent hij. „De
gesignaleerde prijsstijgingen zijn
ook heel onverstandig, want we
hebben voldoende alternatieven
voor onze clienten voorhanden.
Spanje, Portugal, Joegoslavië, om
er maar een paar te noemen. De
Grieken zijn onverstandig bezig,
temeer daar de belangstelling voor
Griekenland stijgende was. En ze
ker voor Kreta, Korfoe en Rho-
dos".
Toontje lager
Voor reisorganisaties die een
grote verscheidenheid aan bestem
mingen in hun pakket hebben, zijn
de zorgen relatief klein. Maar hoe
ligt dat met touroperators die uit
sluitend of grotendeels op de
Griekse markt opereren?Tourplan
Reizen in Amsterdam, een Grie
kenland-specialist die per week
minimaal duizend personen naar
hun vakantiebestemming brengt,
maakt zich niet druk. Woordvoer
der Van der Schaaf:
„Wij vatten die berichten nogal
lakoniek op. We kennen de Grie
ken. Ik voorzie voor volgend jaar
een gemiddelde prijsverhoging
van vier tot vijf procent met een
maximum van tien procent. De
drachme zakt elke dag iets in waar
de. Als je dat over een heel jaar
neemt en afzet tegen de waardever
mindering van de gulden, zal de
prijsverhoging in Griekenland
echt niet zo absurd hoog zijn. Wij -
en alle andere Nederlandse tour
operators - moeten het gewoon
niet accepteren dat de prijsverho
ging meer dan 10 procent is. Dan
zullen de Grieken wel een toontje
lager beginnen, te zingen. We heb
ben in het verleden zoiets al eerder
meegemaakt".
Volgens Van der Schaaf is het
belangrijk dat de reisbureau's sa
men een vuist maken, ook die in de
andere West-Europese landen. He
lemaal zonder zorgen is hij wat dat
betreft niet. „De Duitse touropera
tors zullen het been wel stijf hou
den en te grote prijsstijgingen niet
accepteren. Dat moeten ook de
Britse touroperators doen, maar
die stellen zich soms minder hard
op. Als de Engelse markt het wèl
accepteert, zijn we verloren. Maar
ik verwacht niet dat het zo'n vaart
zal lopen..."
Zoete koek
Directeur A. Ioannides van het
Grieks Verkeersbureau in Amster
dam noemt een prijsverhoging van
dertig procent om de verdere deva
luatie van de drachme en de invoe
ring van de btw op te vangen rede
lijk. Grotere prijsverhogingen
vindt hij waanzin. „Als touropera
tors - en zeker die in Engeland en
West-Duitsland - exorbitant hoge
re hotel- en pensiontarieven voor
zoete koek slikken, moeten de
Griekse accommodatieverschaf
fers zich toch blijven realiseren,
dat zoiets niet ongestraft blijft.
Griekenland prijst zich dan volle
dig uit de toeristische markt".
DE LEEUW ASSURANTIËN BV
lid nva
Rijnsburg Rijnsburgerweg 100 - 01718-29301
Leiden - Steenstraat/43 - 071 -14 20 45
(ook zaterdags van 10.00 tot 13.J00 uur)
Gevraagd VAKBEKWAME
voor onderhoudswerken.
Indien men niet over volledige vakbe
kwaamheid beschikt en niet gemotiveerd
is, is het onnodig te solliciteren.
Sollicitaties na telofonische afspraak:
Schildersbedrijf
Jac. van der Hoeven,
Papelaan 58, Voorschoten, tel. 01717-2893.
de verkiezing van een
paus zouden mogen deelnemen.
Beroepingsberichten
Hervormde kerk: Beroepen te
Ridderkerk (wijkgemeente Goe
de Herderkerk): J. P. Kraayeveld
te Wijckel en Sloten.
Beroepen te Veenendaal (deel
gemeente Sola Fide), toezegging:
W. L. van der Geer te Woerden.
Beroepen te Katwijk aan den
Rijn: A. B. Sloof te Surhuizum.
Beroepen te Ternaard: C. Clui-
stra, kandidaat te Woudenberg.
EXECUTIE-VERKOOP
op dinsdag, 5 augustus 1986
te 14.00 uur ten laste van de
heer K. Hasenoot, Boslaan nr.
159 te Katwijk, van enige roe
rende goederen: Saba kleu-
ren-tv; JVC videorecorder;
houten globe op standaard;
grote wandkast met 3 tinnen
maatbekers.
De verkoop geschiedt con
tant, zonder opgeld of B.T.W.
J. M. van Belle,
gerechtsdeurwaarder,
Rapenburg 125,
Leiden.
EXECUTIE-VERKOOP
op dinsdag, 5 augustus 1986
te 12.00 uut ten laste van me
vrouw C. Honsbeek, Agaat
laan 337 te Leiden, van enige
roerende goederen: kleuren-
tv; videorecerder in kast: bank
stel; tafel 4 stoelen; 4-pits
gasstel; wandklok.
De verkoop geschiedt con
tant, zonder opgeld of B.T.W.
J. M. van Belle,
gerechtsdeurwaarder,
Rapenburg 125,
Leiden.
