Amerikanen
van slag af
50T
De koning is dood,
Oranje kan niet
om Canada heen
KAPITAALMARKT-
RENTEREKENING
Eervolle nederlaag Nederland
Overwiiming kopman Hinault is winst voor leider Lemond
nutsspaarbank
Troostprijs
voor Herrera
Ongewoon
eerbetoon
Delgado
Erie Heiden tuimelt
op Galibier uit Tour
PAGINA 10
SPORT
DINSDAG 22 JULI 1986
EINDHOVEN (GPD) - De Verenigde Staten zijn zowel let
terlijk als figuurlijk van slag af. De uitvinders van het
honkbal verkeerden gisteravond elf innings lang in een
Nederlandse wurggreep, maar ontsnapten op de valreep
met een 4-3-overwinning.
De beslissing viel in de elfde in
nings toen twee Amerikanen op
een tweehonkslag van Trey McCoy
de thuisplaat passeerden. Neder
land krabbelde tegen middernacht
nog terug tot 4-3. Op een tik van
Gerlach Halderman in het midveld
mocht Urbanus een run aanteke
nen. Een fout van derde honkman
Dane Hollins had tot een nog lang
duriger ontmoeting kunnen leiden.
Het Nederlandse avontuur ein
digde in een dubbelspel. In binna
drieënhalf uur had Nederland bij
na voor een enorme verrassing ge
zorgd. Het was de tiende keer dat
beide landen elkaar in een officiële
interland ontmoetten. Meestal
stapte de VS met een forse triomf
van het veld; in Eindhoven schreef
Nederland historie door Amerika
voor het eerst een verlenging af te
dwingen.
Bob Bennett, hoofdcoach van de
Verenigde Staten, zag er bleek van,
zoals hij ook van kleur verschoot
toen hij het afgelopen weekeinde
vernam dat zijn beste binnenvel
der Boi Rodriguez in de optiek van
de International Baseball Federa
tion (IBA) niet aan het WK mag
deelnemen. Bennett ervaarde de
sanctie tegen Rodriguez, voor wie
hij een prominente WK-rol in ge
dachten had, als een stoot ver be
neden de gordel. „Our kids are up
set. Iedereen, ook de Puertorica-
nen, weet al maanden dat Rodri
guez voor ons zou spelen. En dan,
een dag voor het toernooi begint,
zo'n streek... Dit komt heel hard
aan. Voor een team dat al maanden
dag en nacht samen is, staat het
wegvallen van een speler gelijk aan
het verlies van een dierbaar fami
lielid".
De commotie rondom de per
soon van Rodriguez verloste Ben
nett, coach van de tweevoudige
('73 en '75; beide malen bleef Cuba
weg) wereldkampioen, tijdelijk
van zijn voornaamste kopzorg.
Waar Cuba de strijd om de mondia
le macht aangaat met door de wol
geverfde staatsamateurs, brengen
de Verenigde Staten een verzame
ling youngsters op de been. De 22-
jarige Drew Tanner vertoeft van de
Amerikaanse schooljongens het
langst op aarde, bijna alle anderen
hebben de leeftijd waarop iemand
volwassen wordt geacht, nog niet
bereikt. Kids dus.
Bennett (53): „Dat ik ze kids
noem zegt niet zoveel, want zo
noem ik iedereen die jonger is dan
30. Maar goed, we hebben een erg
jong team. De capaciteiten zijn
aanwezig, de ervaring niet. Deze
jongens moeten nog zo veel leren,
aan nog zo veel dingen wennen...
Nog nooit gereisd, nu twee maan
den op stap. Jetlag kennen ze al
leen van horen zeggen, nu worden
ze er plotseling mee geconfron
teerd. Problemen dus waar bij
voorbeeld de coach van Cuba zijn
schouders voor zal ophalen, maar
waar ik mee te maken heb".
De Antilliaanse tweede honkman Arthur Mart vangt de Japanner Tsutomu Aiba uit. Vijftienhonderd uitzinni
ge Antilliaanse supporters vierden na afloop van de wedstrijd een historische overwinning. De honkballers van
de Nederlandse Antillen wonnen in Haarlem met 5-3 van Japan. De Aziaten gelden als één van de favorieten
voor de eindzege. Absoluut hoogtepunt vormden de homeruns, die Orlando Nicolina in de tweede en de zevende
innings afleverde. De 21-jarige binnenvelder was het middelpunt van het feest. De vier fouten die de Antillianen
zich permitteerden, hadden geen ernstige gevolgen. Het Japanse veld speelde foutloos. Het verschil tussen beide
teams was Nicolina (foto anp)
Bennett klaagt niet, hij consta
teert. Als opperste honkbalbaas
van de Fresno State University
werd hij zich er de afgelopen acht
tien jaar van bewust dat de riemen
waarmee hij moet roeien, in som
mige opzichten van een klein kali
ber zijn. „De colleges leiden op
voor de professionele organisaties.
•Mijn werk kan ik eigenlijk nooit af
maken. College-honkbal speel je
omdat je prof wil worden, nergens
anders om, dus ik raak spelers snel
kwijt. Ik leg me daarbij neer, dat
zijn van die dingen waar je geen
enkele controle op uit kan oefe
nen".
Soortgelijke beperkingen wer
den Bob Bennett, voor de vierde
maal als hoogste chef op stap met
de Amerikaanse amateurs, ook tij
dens zijn selectieprocedure opge
legd. „Dit zijn niet de beste twintig
spelers uit de Verenigde Staten,
maar de beste twintig die we kon
den vinden", nuanceert Bennett.
„Veel spelers haakten af, gingen
liever in de summerleagues spelen.
Ik kan het ze niet kwalijk nemen
dat ze er zo een paar centen bijver
dienen. Het zijn allemaal jongens
die moeten werken om hun studie
te kunnen betalen".
De honkballende studenten en
studerende honkballers die bereid
waren de verdediging van de land
seer te laten prevaleren boven een
vuistvol dollars, kwamen bijeen na
een afmattende selectieprocedure.
Bennett hakte de landkaart van de
Verenigde Staten in vijf delen, ie
der part werd door één van de vier
coaches nauwkeurig onder de lou
pe genomen en topcoach Jack
Stallings werd bereid gevonden de
zuidelijke staten af te schuimen.
Kan een team van de VS, zelfs al
betreft het een amateurteam, in de
oude wereld steevast rekenen op
een heldenontvangst, in de nieuwe
wereld worden nationale amateur-
teams (zoals in de voorgaande we
ken ook de zondag tot wereldkam
pioen gekroonde basketbalploeg)
niet of met de nek aangekeken.
„De media zullen pas in actie ko
men als we wereldkampioen wor
den of dik van Cuba winnen. Dat
zag je tijdens de Pan American Ga
mes ook. We wonnen vijftien maal
op rij en toen kregen we opeens
veel publiciteit".
„Ook al weten de meeste Ameri
kanen niks van het WK af, ik be
schouw dit als een enorme eer. Ik
had deze maanden een heleboel
andere dingen kunnen doen, ik
heb het druk genoeg, maar als ze je
vragen ben je aan je land verplicht
ja te zeggen. Over een paar jaar zul
len ook deze jongens dat begrij
pen".
PRAAG (AFP/REUTER) - Het Ne
derlandse vrouwen tennisteam is
in Praag in de eerste ronde van de
strijd om de Federatie-beker, het
vrouwelijke quivalent van de Da-
vis-beker, uitgeschakeld.
Zonder Marcella Mesker, die
door een op Wimbledon opgelopen
zware knie-blessure zes maanden
is uitgeschakeld, waren Hellas ter
Riet en Marianne van de Torre niet
opgewassen tegen de beste speel
sters uit Canada. Grootste hinder
nis bij de Noordamerikaansen was
Carling Basset. Zij won haar enkel
spel, 6-2,6-0 tegen Marianne van de
Torre, en was de beste speelster in
het dubbel. Daarin speelde 'Dar
ling' Basset niet met de andere en
kelspeelster Helen Kelesi.
Het onverwachte verlies tegén
Hellas ter Riet, in twee sets, maak
te de weg vrij vor Julie Hethering-
ton. Eén set had het Canadese
tweetal nodig aan elkaar te wen
nen. Het gaf de Nederlandse speel
sters het idee dat er misschien een
verrassing tegen het als vierde ge
plaatste Canada inzat. Toen Basset
en Hetherington aan elkaar ge
wend waren, was het feest voor Ne
derland snel afgelopen.
Ook de gastvrouwen in Praag be
reikten de volgdende ronde. Hele
na Sukova en Hana Mandlikova
zorgden door eenvoudige overwin
ningen in het enkelspel tegen dreu
mes Griekenland al voor een voor
tijdige beslissing. In het dubbel
spel mochten Marsikova en Holi-
kova het karwei afmaken.
L'ALPE D'HUEZ (GPD) - Het bitterste gevecht uit de Tour de France moest op l'Alpe
d'Huez uitdraaien op een variant van de Vredeskoers. Bernard Hinault besliste het zo en
Greg Lemond vond het eigenlijk best. Maar nauwelijks was dat idyllische tafereeltje
achter de rug, of de imponerende ontmanteling van het gevaar Urs Zimmermann bleek
een tijdelijke wapenstilstand te zijn.
„Ik heb de Tour gewonnen van- klimming leiden", riep hij zijn Ontdaan keek Zimmermann om
daag, tenzij me iets ernstigs over- Amerikaanse ploeggenoot toe. zich heen. Er was niemand om
komt", beweerde de Amerikaan. Braaf en tevreden over die aanbie- hem te steunen. Robert Millar, ge-
„Bernard zal zich nu zeker in mijn ding liet hij zich aan het achterwiel desillusioneerd na zijn echec van
dienst stellen, zoals ik het vorig van Hinault meevoeren. Niet be- de dag tevoren, was al ver terugge-
jaar voor hem heb gedaan". De seffend dat de sluwe „das" op die vallen en bereikte uiteindelijk in
Breton keek ineens niet zo stralend manier - terecht - zijn aandeel van het voor een klimmer beschamen-
meer. „De Tour is nog niet afgelo- de eindzege op zou eisen. Een over- de gezelschap van Gerrit Solleveld
pen", zei hij nors. „Er blijft een winning, die hij constant heeft en Guido Bontempi het ski-station,
loyale oorlog tussen ons". trachten te ondermijnen. Lemond dat anderhalf miljoen Franse
De regels van het spel hinderen voelde het niet zo, of was blij dat francs had neergeteld om voor de
hij het tempo van Hinault kon vol- elfde maal de aankomst te mogen
gen. Zoals hy ook een dag tevoren hebben. „Ik heb koorts", was de
al oneervol tegen de rug van Zim- verklaring van de kopman, dank
mermann was blijven aankijken. zij wie de ploeg van Peter Post na
De Zwitserse kampioen werd het jaren weer een hoofdrol had moe
slachtoffer van de geldingsdrang ten meespelen in de Tour. De Am-
van Hinault. „We hebben pas on- stelvener was ouderwets kribbig,
derweg afgesproken om het zo aan Het excuus van Millar twijfelach-
te pakken. Toen we zagen dat Zim- tig. Hij was de eerste Alpen-dag
mermann alleen was hebben we niet goed, in een zwaardere rit in-
besloten om aan te vallen", vertel- eens hersteld zijn is vrijwel uitge-
de Hinault, die na afloop genoeg- sloten.
lijk een blikje bier van Nederland- Roland Berland, de vroegere
se herkomst aan zijn lippen zette, ploegleider van Millar, had dat
In de afdaling van de fameuze Gali- trouwens al voorspeld. „Millar is
bier viel Hinault aan. Lemond, at- een uitstekende renner, maar hij is
tent op zulke bewegingen, zette te licht en te broos om twee grote
een razende achtervolging in met etappewedstrijden te rijden in een
aanvankelijk ploegmaat Steve jaar. Dat blijkt uit zijn hele carriè-
Bauer en de Spanjaard Ruiz-Cfcbe- re. In 1984 reed hij een fantastische
stany bij zich. De laatste twee Tour, een jaar later hebben we hem
moesten later afhaken, zodat een de Ronde van Spanje laten fietsen,
showprogramma, dat Bernard Ta- Toen presteerde hij in de Tour
pie zelf had kunnen bedenken, tij- stukken minder". Het herhaalde
dens de koninginnerit in de Alpen
gestalte kon krijgen.
hem. Hinault wil nog altijd
nen, laten zien dat hij de beste is.
Tussen Briancon en l'Alpe d'Huez
was zijn opoffering voor Lemond
niet meer dan een demonstratie
van zijn leiderschap. „Ik wil de be-
St.Etjenne
Marcilloles TulMns
Oeillon m "O
Oeillon
140km 1c y
Serrieres
Fures
"i
Villard de Lans
Vriend en vijandkopman en knecht, koning en kroonprins. De koninginnerit
i ploeggenoten Hinault en Lemond, die samen het peloton c
;r de eindstreep, maar Lemond behield zijn gele leiderstrui
ADVERTENTIE
Een spaarrekening waarbij het tarief
is gekoppeld aan de rente op de kapi
taalmarkt.
Dit tarief wordt maandelijks vastge
steld. Het tegoed is dagelijks opvraagbaar
met 2% retourrente.
Het minimumsaldo bedraagt f 1.000,-:
Het rentepercentage f\ n
voor de maand Q
zich nu in de Alpen. De ellende te
kende zich al af toen de eerste gro
te krachtmeting plaatsvond. Over
eind krabbelen na zo'n opdoffer en
vrolijk meespelen: het bestaat niet.
Martelaar
1979) van 14 minuut 21 was daar
nog heilig bij.
komen ben ik in Parijs vertrokken.
Ik weet nu bijna zeker dat ik derde
word". De concurrenten zijn ver
slagen. Herrera viel terug tot de 21e
plaats, Millar haakte een dag eer
der af en Zimmermann was de laat-
augustus is:
DE DICHT BU HUIS BANK
Hoewel er kennelijk uitzonderin
gen zijn. Bernard Hinault vertolkte
zondag uitmuntend de rol van mar
telaar. Getroffen door kniepijn,
maar om de hem omringende lol
van de opgave te ontnemen door
gereden. Voor de start in Briancon
bracht hij ruim een half uur door in
de auto van de dokter. Zijn won
derbaarlijke herstellingsproces te
kende zich al vrij snel af.
Hoewel eerst Luis Herrera, in
1984 ritwinnaar op l'Alpe d'Huez,
nog hoop mocht koesteren een Co-
lombiaans feestje te kunnen bou
wen. In het gezelschap van Guido
Winterberg, ploegmaat van Hi
nault en Lemond, kwam hij. op de
Galibier - met zijn 2460 meter de
hoogste top van deze Tour - als eer
ste boven. Een inspanning die hem
noodlottig werd. Op de Croix de
Fer stortte hij in elkaar en met een
achterstand van 26 minuten en 54
seconden bereikte hij als 129e de
aankomst. Geplaagd door griep,
luidde de verldaring. Gesloopt in
de eerste tien dagen, was de waar
heid. l'Alpe d'Huez werd voor de
meeste ex-winnaars op deze top
een drama. Peter Winnen (1981 en
1983) verloor 19 minuut 27, Beat
Breu (1982) 16 minuut 43. Het ver
lies van Joop Zoetemelk (1976 en
Koning
Het werd dus de dag van La Vie
Claire. „Wat moet ik nu in mijn
eentje beginnen tegen zo'n over- Greg Lemond houdt alleen Ber-
macht", vroeg Zimmermann zich nard Hinault nog over. De man die
af. „Ik ben tevreden met mijn posi- te ambitieus was om cadeaus te ge-
tie. Met het doel bij de eerste zes te ven en de Tour de France met zijn
onberekenbare aanvallen tot een
van de mooiste van de laatste jaren
maakte, heeft nog een tijdrit en een
aankomst op de Puy-de-Dome om
het historische aantal van zes Tour-
overwinningen te halen. Gisteren
gunde Lemond hem de zege nadat
ze hand in de hand op de streep
waren, afgegaan. De koning is
dood, dacht de Amerikaan, leve de
koning-
De Britse speelsters Jo Durie en
Anne Hobbs bewezen ten over
vloede dat ook Groot-Brittannië
zowel bij de mannen als de vrou
wen weinig meer voorsteld. Dene
marken heeft in Tine Scheuer-Lar-
sen een aardige tennisster, die een
sub-topper in problemen kan bren
gen. Maar dat de Britse vrouwen
zich zouden laten verrassen door
de internationaal volkomen onbe
kende Lone Vandborg, hadden
weinigen verwacht.
Ook Hongarije verloor van wat
eens een grootheid was in het in
ternationale tennis, Australië. And
rea Temesvari alleen bleek niet ge
noeg om Anne Minter, Elizabeth
Smylie en Wendy Turnbull te ver
slaan.
Compaan akkoord
AMSTELVEEN (ANP) - De vrou-
wen dubbel vier bestaande uit
Maijan Plentenga, Letty Wessel,
Jos Compaan en Marijke Zeekant,
maakt de roeiselectie compleet
voor de strijd om de wereldtitels in
Engeland. Na overleg met de be
trokken roeisters en de coaches,
maakte de Koninklijke Nederland
se Roeibond de beslissing gisteren
bekend. Van een dubbel twee bij
de vrouwen is geen sprake meer.
L'ALPE-D'HUEZ (ANP) - Luis
Herrera wilde niet geruisloos van
het Tourtoneel verdwijnen. De
zondag uitgeschakelde Colom
biaanse kanshebber-pakte gisteren
in de Alpenrit nog eenmaal zijn
klimcapaciteiten bij elkaar. Herre
ra ging op de Galibier, met 2460
meter de hoogste berg in de Tour,
op zoek naar de herinneringsprijs
Henri Desgrange. Hij won inder
daad de 5000 gulden premie. De in
spanning moest hij zwaar bekopen
op de Croix de Fer en l'Alpe-
d'Huez. Hij finishte 27 minuten na
Hinault. „Ik heb willen aantonen
dat ik alleen door die griepaanval
mijn kansen op de gele trui niet
heb kunnen verdedigen", was zijn
beweegreden.
ALPE D'HUEZ (GPD) - Huüend
kwam Pedro Delgado zondag
avond bij de telefoon vandaan. De
mededeling dat zijn 61-jarige moe
der plotseling aan een hersenbloe
ding was overleden dompelde de
Spaanse kopman uit de PDM-
ploeg van Roy Schuiten in diepe
rouw, maar desondanks wilde hij
van opgeven niet weten. Vanuit
Segovia deden zijn vader en zijn
zuster geëmotioneerd een beroep
op hem toch vooral in de Tour de
FYancê te blijven. Een mededeling,
die de ploegleiding verbaasde. Del
gado echter wilde zijn moeder in
de rit naar Alpe d'Huez een laatste
eerbetoon brengen.
De onverwachte dood van zijn
moeder had hem echter toch te
veel aangegrepen. Roy Schuiten:
„Op zijn verzoek hadden we alles
voor hem geregeld. Bloemen voor
op het graf, want de begrafenis was
vandaag al". Die gedachte spookte
door zijn hoofd. Terwijl zijn moe
der op de begraafplaats van Sego
via ten grave werd gedragen ging
hij door een enthousiaste haag van
applaudiserende mensen door.
Een onwezenlijk decor op een
rouwdag, een geestelijke kwelling,
die hem in de beklimming van de
col de la Croix de Fer tot opgave
dwong.
„We zouden er natuurlijk alle be
grip voor hebben gehad als hij gis
teravond had besloten om er mee
te stoppen en onmiddellijk -naar
huis te gaan", aldus ploegleider
Roy Schuiten. „Maar daar wilde hij
niet van weten. We hebben hem
een slaaptablet gegeven en hij
heeft goed geslapen. Hij stond aan
de start met de bedoeling om er het
beste van te maken. Dat hij er op
L'ALPE D'HUEZ (GPD) - Zijn
doel was Parijs, zijn eindstation
werd de Galibier. Tijdens de af
daling van deze aloude Tour
reus (met 2646 meter de hoog
ste berg in het hele parcours)
liep de zaak voor Eric Heiden
uit de klauw. De oud-schaats
kampioen verloor in een van de
vele scherpe bochten de macht
over het stuur en smakte onge
nadig hard tegen het wegdek.
Overeind komen was er niet
meer bij.
Per helicopter werd Heiden
afgevoerd naar het ziekenhuis
in Briancon. Daar bleek de
schade nog mee te vallen. De
nare gevolgen van de tuimel-
partij bleven beperkt tot een
shock. Alle ledematen bleken
echter nog intact te zijn.
Voor de start in Briancon had
Heiden nog goede hoop dat hij
de vreugdevolle intocht op de
Champs Elysees zou meema
ken. Heiden toen: „Ik voel me
weer goed nadat ik het zondag
erg moeilijk heb gehad. Ik ben
nu eenmaal geen klimmer. Bij
ons in Colorado gaat het nog
wel omdat de wegen er niet zo
steil omhoog lopen. Dat houdt
met een stijgingspercentage
van vier procent op. Hier is het
soms negen procent. Dat is een
behoorlijk verschil".
Hoewel het tempo in de vlak
ke etappes ongekend hoog lag,
kende Heiden tussen Boulog-
ne-Billancourt (waar de Tour
begon) en de voet van de Alpen
(Gap) geen noemenswaardige
problemen, uitgezonderd dan
in de twee Pyreneeén-ritten.
Heiden: „Ik heb me mooi ver
scholen in het peloton. Dat
scheelt een stuk, want het is
dan net alsof je achter een auto
rijdt".
De vijfvoudige Olympische
kampioen van Lake Placid
(1980) zal niet nog een keer aan
de Ronde van Frankrijk mee
doen. Over enkele maanden be
gint hij een studie medicijnen
aan de Stenford-universiteit in
Californië. Voor de aardigheid
zal hij af en toe alleen nog in
eigen land op de fiets stappen.
Wel hoopt hij ooit nog eens deel
te nemen aan de Elfsteden
tocht. Niet die voor wielren
ners, maar die voor schaatsers.
Tot de uitvallers van gisteren
behoorde ook weer een Neder
lander. Dit keer was Erwin Nij-
boer, compaan van de eergiste
ren uit koers gevallen Matthieu
Hermans, de klos. Nijboer was
aan het eind van zijn krachten.
Direct al bij het beklimmen van
de Galibier geraakte de Dene
kamper in een uitzichtloze po
sitie voor de bezemwagen. „Ik
heb mijn best gedaan, maar
mijn benen wilden gewoon niet
meer", verzuchtte de Tukker
na zijn opgave.
De Fransman Joel Pelier, die
zondag op de top van Granon
wegens grote zuurstofschuld
buiten bewustzijn raakte, ver
scheen gisteren niet meer aan
het vertrek. Pelier, die zich in
de vijfde geflikt wist door win
naar Johan van de Velde,
maakt het overigens weer rede
lijk.
