'Peloton niet onder
controle te houden'
Oranje: somber perspectief
Van der Poel blijft 't liefst bij Raas
Herstel poloteam
ondanks nederlaag
Hermans 'cowboy'
in Spaanse dienst
Ploeg Post moet trui overdragen
'Gebrek aan strijd in vaderlandse basketbalcompetitie'
VRIJDAG 11 JULI 1986
SPORT
PAGINA 11
Eindelijk trui
voor Pedersen
S AINT-HILAIRE-DU-H AR-
COUET (GPD) - Eindelijk mag De
nemarken het ook weten: Jörgen
Pedersen leider in een etappewed-
strijd. In de Tour de France nog
wel, waarin vorig jaar Kim Ander
sen de primeur had om als eerste
Deen het gele tricot te dragen. In
dat jaar mocht ook Pedersen in een
wielerkoers de trui van de klasse
mentsaanvoerder over zijn hoofd
trekken, maar in Denemarken
wërd dat feit niet wereldkundig ge
maakt.
Het gebeurde in de Ronde van
Aragon waar Pedersen, die deel
uitmaakt van de Italiaanse Carrera-
ploeg, vlak voor de start van rug
nummer had gewisseld met Beat
Breu. Zonder dat de organisatie
dat wist. Pedersen won de eerste
etappe, werd gehuldigd en kreeg
een trui: maar in de uitslag en op
de telexen van de internationale
persbureaus kwam steeds de naam
van zijn Zwitserse ploeggenoot
Het werd later gerectificeerd.
Eerherstel in de media was er niet.
Maar wie maalt er om de Ronde
van Aragon. Zeker nu niet meer, na
een gele trui in de Tour de France.
„Ik heb er pas op het laatst van de
rit aan gedacht. Toen heb ik ook
gesprint voor de bonificatie-secon
den", glunderde Pedersen.
Hy was voorbestemd om wiel
renner te worden. Zijn vader be
heerde de penningen van een wie-
De Tour is voprlopig een roulette,
waarbij de spelers slechts de illusie
koesteren de loop van het balletje
te kunnen voorspellen. De onbe
stuurbaarheid van de koers kwam
gisteren de Post-ploeg duur te
staan, want Johan van der Velde
verspeelde zijn trui aan Jörgen Pe
dersen, nadat de formatie murw
gemaakt was door een mitrailleur-
vuur van demarrages.
„Het grote verschil tussen mijn
Johan eerste Ronde van Frankrijk in 1983
(foto AP) en deze is dat ze nu de hele dag als
gekken aanvallen. Je kunt het pe-
lerclub in Kopenhagen en sleurde Vóór onze landgenoot Johan Lam- vijfmaal als eerste de finish pas- loton niet onder controle houden",
zijn zoontje mee naar elke wieier- merts. seerde. Doodmoe kwam hij uit de stelde Laurent Fignon. „Wij letten
wedstrijd. Zoals zo veel Scandina- Dit jaar onderscheidde Pedersen Italiaanse wedstrijd en de dokto- dan ook alleen maar op favorieten,
viërs kwam hij terecht in een Ita- zich in de Ronde van Italië, waar ren constateerden bloedarmoede, die een grote slag willen slaan, zo-
liaanse wielerformatie. Vorig sei- hij eindwinnaar Roberto Visentini als 'Hinault op weg naar Cher-
zoen deed hij tijdens de Ronde van ter zijde stond en in zeker twee ge- 's Maandags voor de Tour werd pas bourg. Met de rest gaan we ons niet
Frankrijk al van zich spreken door vallen een enorm aandeel had in de het licht op groen gezet voor zijn bemoeien. Daar ga je als ploeg al-
in Pontarlier een etappe te winnen, ritzege van Guido Bontempi, die deelname. leen maar kapot aan".
zÜn woorden werden bevestigd
door Henk Lubberding van de
SAINT-HILAIRE-DU-HARCOUET (GPD) - Verlangend zien de kopstukken van deze
Tour de France uit naar het moment dat er tekening in de strijd komt: de tijdrit van
morgen in Nantes. Dan namelijk is het misschien wel afgelopen met de ongekende nervo
siteit in het peloton, die de wedstrijd oncontroleerbaar maakt als een op hol geslagen
paard.
Post-ploeg. De hele rit lang
De drie Spanjaarden in de acht-
geerde die formatie op alles wat be- mans kopgroep zijn illustratief
woog, tot iedereen tot op de draad Voor de toegenomen kracht van de
de ploeg Raas. Links de Deen Pdersen, die de gele trui i
SAINT-HILAIRE-DU-HARCOUET (GPD) -
Midden volgende week zal waarschijnlijk be
kend worden of Adrie van der Poel bij de
Kwantum-ploeg van Jan Raas kan blijven of
niet. Sinds de Westbrabander dit vooijaar de
Ronde van Vlaanderen won is de belangstel
ling voor hem flink toegenomen. Zyn financië
le eisen zijn daardoor groter en voorlopig is het
budget van Jan Raas niet ruim genoeg om
daarin mogelijkheden te creëren voor de sala
riseisen van zijn klassiekerspecialist.
„Volgende week in Pau komt er een afvaar
diging van Superconfex, het bedrijf dat Kwan
tum heeft overgenomen en nu dus sponsor is.
Dan moet blyken of we de beschikking krij
gen over een ruimer budget, zodat we Van der
Poel kunnen houden", aldus Raas. Op extra
geld voor het aantrekken van een klasse
mentsrenner, die een rol van betekenis kan
spelen in de grote ronden, rekent de Zeeuwse
ploegleider niet. „Zeker niet als zo'n renner ze
ven of acht ton zou moeten kosten. Bovendien
heb ik dat er ook niet voor over".
Voor Raas lijkt de centrale vraag momenteel
dus of Van der Poel blijft of niet. De Braban
der heeft een aantrekkelijke aanbieding van
de PDM-equipe van Roy Schuiten op zak en
een van de Spaanse Seat-ploeg. Verder circu
leerde het gerucht dat ook Peter Post belang
stelling voor hem zou hebben getoond. Feit is
dat Post nooit verbloemd heeft grote waarde
ring te hebben voor de manier waarop Van der
Poel voor zijn vak leeft. Hij noemde hem bij
herhaling een uitzondering op dat gebied.
Van der Poel ontkende contact te hebben
met Panasonic: „Bovendien zou ik in die ploeg
waarschijnlijk voor Vanderaerden moeten
gaan rijden en dat zie ik niet zitten. Het liefst
zou ik bij Raas blijven en pas als ik goed met
hem heb gesproken zal ik een beslissing ne-
Zyn optreden in de Tour de France tot nu
toe zal niet zorgen voor een toenemende be
langstelling. Van der Poel stelt namelijk rond
uit teleur. Vanachter een grote donkere zonne
bril, niet bepaald de gepaste uitrusting giste
ren, zei hy„Ik zet deze bril toch maar op, want
dan zien ze misschien niet dat ik het ben die zo
slecht rijdt".
Een verklaring voor zijn matige optreden
heeft Van der Poel, vooraf gezien als een mo
gelijke kanshebber op de groene trui, niet.
„Voor mijn gevoel gaat het elke dag een stukje
beter, i
r uit de uitslagen blijkt dat niet".
SANTA CRUZ (GPD) - Met een van de grootste overwinningen uit de geschiedenis van
het Nederlandse basketbal heeft Oranje gisteren tegen Maleisië afscheid genomen van
het wereldkampioenschap in Spanje. De 110-66-zege (rust 56-28) op het volstrekt onbete
kenende gezelschap uit het Verre Oosten is evenwel een monster zonder waarde.
Het veranderde namelijk niets aan te scharen. Want, als
- ding
duidelijk is geworden op dit Mun-
do Basket '86, is het wel dat het gat
groep D kwam Nederland daar- dat gaapt tussen de absolute we-
door niet. En dat is ontoereikend reldtop, zoals die op Tenerife was
het uiteindelijke resultaat. Want
hoger dan een vierde plaats
voor een plaatsje in de finale
een klassering bij de beste twaalf
van de wereld.
Behalve winstpartijen op de
twee kleintjes Nieuw-Zeeland en
Maleisië diende Oranje op Tenerife
het ongeveer gelijkwaardige Ar
gentinië te verslaan, een missie
waarin Oranje by zyn debuut op de
openingsdag van het tiende WK
dus op een haar na niet in slaagde.
In een handvol minuten lieten de
mannen van Ruud Harrewijn een
unieke kans liggen om zich voor
het eerst in de historie op het aller
hoogste niveau te manifesteren.
Die mogelijkheid zit er hoogst
waarschijnlijk de eerstkomende ja
ren niet meer in.
De FIBA (internationale basket-
balbond) heeft namelyk besloten
om - in tegenstelling tot de FIFA
die juist de marge aan het verbre
den is - in de toekomst op het mon
diale toernooi inplaats van 24 voor
taan nog maar 16 landen toe te la
ten. Dat betekent een strengere se
lectie en automatisch een vermin
derde kans voor een subtopper als
Nederland om zich onder de elite
vertegenwoordigd in Joegoslavië
en Canada, en een landje als Ne
derland onverminderd groot is ge
bleven.
MOSKOU (ANP) - Het Neder
landse mannen waterpolo-team
heeft donderdag ook zijn twee
de wedstrijd bij de Vriendschap
Spelen in Moskou verloren. In
tegenstelling tot de afgang op
de eerste dag tegen de Verenig
de Staten (5-12), kan het verlies
van de ploeg van coach George
Geurtsen tegen Hongarije eer
vol worden genoemd: 7-8. On
danks het geringe verlies tegen
de gerenommeerde Hongaarse
ploeg, was de Nederlandse
teamchef niet helemaal tevre
den over de gang van zaken.
Liefst dertien keer hadden de
Nederlanders een man-meer si
tuatie. Slechts vier keer werd
daaruit gescoord. De Hongaren
hanteerden een vijftig pro
centsscore: in de zes minuten
waarin zij met een speler meer
in het water lagen, maakten zijn
drie treffers.
De Nederlandse ploeg speelde
vooral verdedigend een stuk be
ter dan tegen de Amerikanen.
De loomheid die tegen de Ame
rikanen nog als een deken over
de ploeg lag, leek te zijn afge
schud. De eerste periode werd
afgesloten met een 1-0 voor
sprong. De tweede en derde gin
gen echter verloren, beide met
2-3. In de laatste minuut van de
vierde periode, bij een stand
van 7-8, kreeg de Nederlandse
ploeg de beste mogelijkheid een
gelijkspel te behalen. Echter
ook de dertiende keer dat de
ploeg een kwantitatief over
wicht had, ging voorbij zonder
dat er gescoord werd. Uitblin
kers aan Nederlandse kant wa
ren doelman Ruud Misdorp en
John Jansen. De laatste was met
twee treffers met Stan van Bel-
kum Oranjes succesvolste
schutter.
Nederland - Hongarije 7-8 (1-0,
2-3,2-3,2-2). Doelpuntenmakers:
Nederland: Mark van Belkum,
Stan van Belkum 2, John Jansen
2, René Pielstroom en Eric
Noordegraaf. Hongarije: Imre
Toth 2, Kiss 2, Petovari 2, San-
der Toth en Kestheleyi.
En volgens Ruud Harrewijn, die
gisteravond in Santa Cruz om ze
ven uur plaatselijke tijd de laatste
hand legde aan wat uiteindelijk
een onvoltooide is gebleken - hij
had als opvolger van de ontslagen
Heger een contract voor een
maand - zal dat voorlopig ook wel
zo blijven. De Haarlemmer, die nog
geen flauw idee heeft of hy ook in
de komende seizoenen Oranje on
der zijn hoede krijgt, danwel als
coach terugkeert op clubniveau, is
bepaald somber gestemd omtrent
het toekomstperspectief van het
Nederlandse basketbal.
Scorers
Nederland: Hagens 14, De Waard 8, Van
Noord 4, Heijdeman 9, Ebeltjes 5, Smits
Maleisië: Cai Ang 6, Tan Kim Chin 15, Lok
Pah Kon 8, Ching Eng 2, Oi Guan Sin 6,
Chin Chee 4, Teo Poh Chie 6, Wong Chee
12, Jap Swee Kim 5, Low Hen Koh 2.
„Wat ons hier vooral is opgebro
ken", zo blikte de veelvoudige ex-
international nog eens om, „is het
gebrek aan echte strijd in de vader
landse competitie en daarnaast het
gemis aan internationale contac
ten. Nu myn eigen club Leiden
zonder sponsor is komen te zitten
en bij Haaksbergen het grote geld
op is gaat de competitie volgend
seizoen alleen nog maar tussen
Den Bosch en Den Helder. Met de
play-offs mee spelen die hooguit
een keer of acht tegen elkaar. Dat De verdediging van Maleisië werkt de hal in dit geval weg. Oranje
is natuurlijk veel te weinig om echt behaalde een monsteroverwinning die evenwel geen waarde had. (foto anp)
dat sfeertje van spanning en stress
te creëren die voor spelers nood
zaak is om ook in internationale
ontmoetingen overeind te blijven".
Acht ploegen
Met het Europees A-kampioen
schap volgend jaar op de rol en met
het pre-Olympisch toernooi van '88
in eigen land daar weer achteraan
ziet Harrewijn een belangrijke taak
voor de topsportliga van de NBB
weggelegd om in elk geval de com
petitie interessanter te maken dan
nu het geval is. „Terug naar acht
ploegen lijkt me een goede stap.
Een betere pr bedrijven is daar
naast noodzaak, het basketbal
wordt niet altyd even goed ver
kocht. Wat Oranje betreft denk ik
aan eens in de twee weken een cen
trale training, aan betere facilitei
ten voor de spelers (de amateurs
van Nederland krijgen op Tenerife
een dagvergoeding van welgeteld
15 gulden, red.) en aan meer inter
nationale contacten. Een sponsor
zou daaraan veel kunnen bijdra
gen".
Mocht de Nederlandse basket-
balbond ook in de komende jaren
verder nog gebruik willen maken
van Harrewijn's diensten dan zijn
dat van zijn kant in elk geval de
basisvoorwaarden van waaruit hij
wil werken. „Zo'n jongen als Rick
Smits bijvoorbeeld, die kan als hy
zich zo blijft ontwikkelen iemand
zijn die het basketbal in Nederland
naar een hoger niveau kan tillen.
Maar wil je hem voor Oranje be
houden dan moet je hem natuur
lijk niet zijn eigen ticket laten beta
len als hij uit Amerika moet over
komen. Voor hem en ook voor
Chris van Dinten moet wat te rege
len zijn".
De huidige uittocht van Neder
lands talent naar de Amerikaanse
universiteiten (ook de Oranje-re
servisten Ebeltjens, Bottse en jeug-
dinternational Marcel Huijbens
steken deze zomer de plas over)
ziet Harrewijn weliswaar als een
voordeel, maar tegelijkertijd ziet
hij hen ook met lede ogen gaan.
„De selectiewedstrijden
tatief opzicht alleen maar verbete- lands. Het hoeft allemaal niet
toe versleten was en de beslissende
aanval op de trui van Van der Vel
de kon worden doorgezet.
Afspraken, blokvorming en com
bines; met de huidige stand van za-
ken worden ze even gemakkelijk dan de gemiddelde Tour-i
gemaakt als geschonden. Het ge- jn het hooggebergte af er.
drang in de top van het klassement hun gezicht konden laten
is nog groot, de kanshebbers op -- - - -
een „dagje trui" omvangrijk in aan
tal. Verder loopt de spanning bij de
teams die nog zielsgraag
willen winnen, zienderogen op.
deelnemers van het Iberisch schie
reiland. Nog maar enkele jaren te
rug waren het figuranten, die
slechts de disciplines van het klim-
het dalen beter beheersten
toe e
Maar het Spaanse wielrennen is
ngrijkinaan- bezig aan een opmerkelijke op-
mars. Pello Ruiz-Cabestany, rit
winnaar in Evreux, verklaart het
met de uitdrukking „hablar de tu a
Opluchting gisteren bij Jan Raas tu". De Spaanse wielrenner tu-
zijn tFawanten, toen Ludo Pee- toyeert zijn tegenstander. Anders
Saint-Hilaire-du-Harcouet gezegd, hij kykt niet langer op te-
__i c gen de buitenlandse vedetten. „We
ters
de etappe op zijn naam schreef. w
„Ze begonnen in de ploeg al aardig zijn ons
zuur te kijken", zei Maarten Du-
crot, de ploegmaat van Peeters, die ploegen
de sprint vakkundig voorbereidde, ningskamp
Een bijkomstig verschijnsel was,
dat de equipe die aangewezen leek
om bondgenoot van de Post-trein
te zijn, een keiharde tegenstander
werd en een bijdrage leverde aan
de ontkleding van Van der Velde.
Zo snel wisselen de standpunten
zich. De ploeg van Peter Post zat
trouwens in een zeer duellistische
positie. Het peloton mocht niet bij
elkaar blijven, omdat dan Guido
Bontempi - de grootste bedreiging
van Van der Velde - in de tussen-
sprints punten zou kunnen pak
ken. Een ongevaarlijk kopgroepje
ruimte geven, paste daarentegen
weer niet in het straatje van Eric
Vanderaerden. De enige oplossing
was om toch voor dat laatste te kie
zen, mits men een vertegenwoordi
ger in die spits had.
Het bleek een praktische onmo
gelijkheid. Peter Winnen: „We heb
ben enorm gewerkt, maar dat de
marreren hield niet op. Als wy ie
mand bij een ontsnapping hadden,
gingen ze niet door. Je werd terug
gepakt en achter je rug sprongen
de volgenden weg. Op een bepaald
moment gaat het gewoon niet
meer. Het is geen kwestie van kie
zen, het is een kwestie van niet
kunnen".
Een bijkomend nadeel voor zijn
ploeg is wel dat het aantal forma
ties met een pion voor de massa
sprints uitermate gering is. Weini
gen zullen dan ook de rug krom
men wanneer er een ontsnapping
is. Met zoveel ongunstige factoren
kon het niet anders of de Post-
ploeg moest wel capituleren.
Dat gebeurde pas 49 kilometer
voor het einde. Toen duizelde het
de van origine Nederlandse equipe
zo voor de ogen dat het antwoord
op een serieuze uitval achterwege
bleef. Acht renners knepen er tus
senuit, onder wie Jörgen Pedersen,
Ludo Peeters, Peter Stevenhaagen
en drie Spanjaarden: Indurain, Es-
parza en Blanco. Door het winnen
van de laatste tussensprint pakte
Pedersen 12 seconden, hetgeen
aan de finish genoeg bleek om Van
der Velde te onttronen.
bewust van onze moge
lijkheden. Als de buitenlandse
n februari hun trai-
Spanje houden, kun-
zich niet meer veroorloven
om lekker van de zon te genieten,
een pak peseta's op te strijken en
ook nog even alles te winnen. We
kennen onze kracht", aldus Cabe-
stany.
Net als de beperkingen. Want Je
sus Blanco Villar moest grif erken
nen dat „we ook nog de fouten van
een debutant maken. Ik had nooit
zo dom moeten sprinten als van
daag", treurde hij, nadat Ludo Pee
ters naar de winst was gesprint. De
33-jarige Belg uit de equipe van
Jan Raas werd gelanceerd door
Blanco, nadat eerder Maarten Du-
crot potentiële vluchters had gede
moraliseerd met een hoog tempo
in de laatste kilometers.
Ducrot, met drie anderen onder
wie de snelle Amerikaan Ron Kie-
fel, naar de acht koplopers gere
den, kon Peeters alleen op die wij
ze helpen. „Er mocht niemand
meer wegspringen, want ik kon die
onmogelijk meer terugpakken en
als Ludo het zou moeten doen ging
dat ten koste van zijn sprintkracht.
Nu het gelukt is ben ik bijna even
blij alsof ik zelf heb gewonnen".
Ludo Peeters werd het levende
bewijs van de stelling dat de Tour
een vat vol verrassingen is. Zyn
deelname stond vorige week don
derdag nog op losse schroeven,
omdat hij geplaagd werd door diar
ree. Een week later blijkt hij al
weer in staat tot het winnen van
een etappe. Het heeft allemaal te
maken met het gekrioel op de
smalle binnenwegen, dat het wed
strijdbeeld vertroebelt. Maar de
helderheid komt eraan. Zaterdag
na de rit tegen het horloge in Nan
tes, zijn de kaarten al wat geor
dend. Nog niet echt geschud.
„Want", zegt Laurent Fignon,
„met alle bergen, die nog op het
menu staan, is het onzin om te sug-
geren dat zaterdag de Tour wordt
gewonnen of verloren. Wel zullen
we weten hoe het met de conditie
van de kanshebbers staat. Voor de
eerste keer wat duidelijkheid. We
zyn er aan toe...".
betoog nogal eens voor op de tong.
In het algemeen gesproken heeft
de leraar lichamelijke opvoeding
geen al te hoge pet op van de instel
ling van de Nederlandse topspor
ter, ook niet van' de basketballer.
„Als je die Canadezen en Argentij
nen hier voor elke meter ziet vech
ten dan weetje niet watje ziet. Die
gaan voor hun vlag nog dwars door
een muur heen als het moet. Kom
daar maar eens bij een Nederlan
der om. Man, die lachen je midden
in je gezicht uit".
Zonder meteen van overdreven
patriotisme te worden beticht is
Harrewijn toch knap jaloers op die
„over-mijn-lijk-mentaliteit". „Bij
mij valt een veelbelovend talent,
als ik hem vraag om als twaalfde
man mee te gaan naar het WK, af
omdat'ie een beetje pijn in zyn rug
WK vinden midden in het sei- heeft. Bij my gaat een basisspeler
plaats. Dan kan je dus niet niet mee naar Tenerife omdat zyn
vrouw niet op zijn kamer mag. Dat
is wat ik nou noem typisch Neder-
ren. Dat komt later ten gunste
de clubs en van Oranje".
Hoewel Harrewijn het in dat ka
der niet met zoveel woorden zegt,
ligt het woord „mentaliteit" in zijn
nodig, ze hebben alles al. En zolang
al die dingen nog voorkomen zie ik
niet in hoe Nederland dat grote gat
met de top binnen afzienbare tijd
kan dichten".
SAINT-HILAIRE-DU-HARCOUET (GPD) - Wielrennen is, dat
mag bekend zijn, geen sport voor doetjes. Het gevaar loert bij
wijze van spreken om elke bocht. Je hebt coureurs die risico's
waar mogelijk vermijden, maar er zijn er ook die ze niet uit de weg
gaan. Zo iemand is bijvoorbeeld Mathieu Hermans, een van de
twee Nederlanders in de Spaanse ploeg van Domingo Perurena.
De 23-jarige Brabander moet dat in feite ook wel, wil hij zyn sterk
ste punt optimaal uitbuiten. Hermans behoort namelyk tot het
onvervaarde gilde der sprinters, jongens die uitgaan van het prin
cipe dat de brutalen de halve wereld hebben. Cowboys worden ze
in het peloton ook wel genoemd, vanwege hun niets en niemand
ontziende gedrag als de eindstreep in zicht komt.
Te midden van deze „wildebrassen" boezemt Mathieu Hermans
steeds meer ontzag in. Een revelatie mag hij in deze Tour dan niet
zijn - dat zou te sterk zijn uitgedrukt -, wel kan zijn optreden tot
nu toe onder de noemer „verrassend goed" worden geplaatst. In
het spoor van de Belg Eric Vanderaerden sprintte Hermans de
afgelopen week naar de tweede plaats in het klassement van de
groene trui, hoewel Jef Lieckens hem hiervan donderdag ver
dreef. Lieckens bleek opnieuw sneller dan Vanderaerden en is
daarmee ook een kandidaat voor het groen, sedert 1953 een zeer
gewild tricot in de ronde.
Aan het verdringen van Vanderaerden denkt Hermans evenwel
niet. „Groen zal er voor mij waarschijnlijk niet in zitten, tenzij Eric
de komende dagen nog in het geel zou komen. Alleen in de pro
loog al heb ik 24 punten op hem verloren en in de tijdrit van
zaterdag zal ik weer op hem moeten inleveren. Misschien dat ik in
etappes met niet al te hoge bergen wat terug kan pakken, maar
veel zal dat niet zijn. Nee, ik staar me niet blind op die groene trui.
Wel op een ritzege, dat zou voor mij al heel mooi zijn".
Om profwielrenner te kunnen worden, moest Hermans zijn heil
zoeken in Spanje. Hij behoorde in Nederland weliswaar tot de
betere amateurs, een echte topper was hy niet. Hij schat zijn aantal
overwinningen in drie amateuijaren op acht. „En ik heb een keer
de groene trui in Olympia's Ronde gewonnen", voegt hy er aan
toe. Al met al geen staat van dienst die talentenzoekers van profes
sionele wielerteams tot de verbeelding sprak.
Zijn winterse activiteiten als veldrijder kwamen Hermans ech
ter van pas. „Via Albert Stofberg, mijn trainer die veel connecties
heeft in Spanje (Stofberg was daar ooit zwemcoach - red.), ben ik
in contact gekomen met de ploeg waarvoor ik nu rijd. Ze dachten
eerst dat ik slechts een crosser was, maar ik liet meteen zien dat ik
wel wat meer kon. Ondertussen ben ik al kopman geworden voor
de vlakke etappes".
Een positie die je uiteraard niet zomaar ten deel valt, zeker niet
in de toch gereputeerde Seat/Orbea-ploeg, waarin de Basken Pello
Ruiz-Cabestany en Marino Lejaretta de vedetten zijn. Mathieu
Hermans functioneert in dit gezelschap prima. Vorig jaar debu
teerde hij met een triomf in de GP Salamanca, terwijl hy dit sei
zoen al vijf zegestreepjes achter zijn naam heeft staan.
