Infotheek groeit als kool
Arrestantenbewaarder: nieuw Leids beroep
Doek nu toch echt gevallen
voor Leidse farmaciestudie
Onzeker dat bedrijf in Leiden blijft
Politiebureau ontving maar liefst 250 sollicitaties
Dief gepakt
Mishandeling
Dierenleed
ZATERDAG 5 JULI 1986
LEIDEN
LEIDEN - De Infotheek Groep
BV, een systeembureau voor
micro-computers aan de Over-
rijn in Leiden, blijft maar
groeien. Van een crisis heeft
het bedrijf kennelijk nooit ge
hoord. In de afgelopen vijf jaar
verdubbelde de omzet jaar
lijks, werden vier vestigingen
opgezet en groeide het aantal
werknemers naar honderd. Be
gin deze maand maakte het be
drijf zelfs bekend met haar
aandelenpakket toe te willen
treden tot de parallelmarkt van
de Amsterdamse beurs.
"Als ik de moed, het geld en de tijd
had dan zou ik met dit bedrijf een
omzet van één miljard gulden kun
nen realiseren", zegt W. van Leen-
en (42), directeur van de Infotheek
Groep BV. Die mogelijkheid zegt
hij niet te benutten. "Je loopt dan
gigantische risico's en je moet de
rest van je leven als een gek
werken. En dan zou je er nog twin
tig jaar overdoen. Nee, ik ben best
tevreden zoals het nu gaat".
Toch loopt de directeur met
plannen om naast zijn vestigingen
in Leiden, Leiderdorp, Rotterdam
en Houten, een verkoopkantoor in
Den Haag en Amsterdam te ope
nen en daarna op te rukken naar
het oosten. Aan het laatste gebied
denkt hij nog heel voorzichtig.
"Voor een filiaal heb ik een mini
male bezetting van zeven man no
dig en moet een omzet van zeven
miljoen mogelijk zijn. Het is maar
de vraag of dat daar realiseerbaar
is", aldus Van Leenen.
In het kantoor van de directeur,
voorheen een showroom voor com
puters, staat een tekening van een
nieuw hoofdkantoor in Leiden. Of
dat er komt is nog de vraag. "Het is
niet uitgesloten dat het hoofdkan
toor uit Leiden verdwijnt", zegt
Van Leenen enigszins ontdaan.
"We hebben een voorkeur om hier
te blijven, we zitten hier nu een
maal en het is wel lekker om vlak
bij je werk te wonen. De gemeente
heeft ons een stuk grond in erf
pacht aangeboden, maar dat is
duurder dan grond die we in bij
voorbeeld Rijswijk kunnen krij
gen".
Leiden
Liever laat Van Lenen het hoofd
kantoor in Leiden, maar als het
niet anders kan dan verhuist hij
naar Rijswijk. "Vroeger stond je op
de snelweg Leiden-Den Haag nog
wel eens in de file, maar er is nu
een goede doorstroming. Nu doe je
er misschien een half uurtje over".
Eigenlijk was het nooit zijn be
doeling zo'n groot bedrijf te stich
ten. "Vijfjaar terug zou ik tevreden
zijn geweest met tien werknemers
en een omzet van één miljoen gul
den. Ik had nooit verwacht dat het
zo hard zou gaan".
Samen met zijn vrouw, M. van
Leenen-Bartelsman (41), zette hij
in december 1981 het bedrijf op.
Van Leenen: "Het leek me heel
leuk om eigen baas te zijn, dan heb
je de vryheid om je eigen ideeën
uit te voeren. Ik speelde al langer
met het idee een eigen zaak te be
ginnen en had me daar ook finan
cieel op ingesteld. Ik heb behoor
lijk veel gespaard en het in aande
len belegd. Dan won ik weer, dan
verloor ik weer geld. Toen dacht ik,
ik ga het geld belegen in een be
drijf dat ik zelf kan besturen. Zo
gezegd, zo gedaan".
Hij koos voor een onderneming
op zijn eigen vakgebied, de infor
matica. Na een niet afgemaakte
studie wiskunde aan de universi
teit in Leiden, deed hij zijn eerste
computer-ervaring op bij Unilever.
Eindjaren zestig kwam hij weer op
de Leidse universiteit terecht,
waar hij systeem-programmeur
van het fysisch laboratorium van
het AZL was. "Sindsdien ben ik
Leiden niet meer uitgeweest. De
laatste 12 jaar voor ik mijn bedrijf
begon, heb ik in Rijswijk gewerkt
bij Ceir en Control Data, maar daar
ging ik met de auto heen".
De slaapkamer van hun woning
in de Merenwijk in Leiden werd in
december 1981 leeggeruimd om
het bedrijf een onderkomen te bie
den. Zijn vrouw bediende de tele
foon en typte de facturen, terwijl
Van Leenen buitenlandse beurzen
bezocht op zoek naar een produkt.
Daar stuitte hij op de Osborne
computer, die hij in Nederland
ging verkopen. Van Leenen:"De
Osborne computer was destijds
zeer revolutionair geprijsd. Voor
nog geen 5500 gulden had je een
complete computer".
Groei
Met advertenties probeerde Van
Leenen de computer hier aan de
man te brengen. "Ik kreeg verba
zingwekkend veel reacties", aldus
Van Leenen die direct twintig
stuks bestelde. "Die werden op de
zolder van de buren opgeslagen.
aanbiedigen elders zijn op dit moment aantrekkelij-
Samen met mijn buurman droegen
we de computers naar boven. De
Osborne's kwamen ook wel eens in
ladingen van vijftig stuks, dan was
het flink sjouwen". De buurman,
die instrumentenmaker was, werkt
overigens nog steeds bij Infotheek.
Na wat scholingscursusen is hij op
genomen in de technische dienst
van het bedrijf.
In een periode van bijna vijfjaar
groeide het 'Van Leenen-impe-
rium' enorm. Na enkele maanden
kon de slaapkamer weer voor nor
male doeleinden worden gebruikt.
In januari 1982 huurde Van Leenen
honderd vierkante meter kantoo-
ruimte aan de Overrijn. Op hetzelf
de adres beslaat de bedrijfruimte
van Infotheek nu bijna het twintig
voudige, terwijl in Leiderdorp nog
een lap grond moest worden bijge-
huurd om de technische dienst te
kunnen huisvesten.
Van Leenen is ervan overtuigd
dat de groei voorlopig aanhoudt.
/foto pr>
Raakt de computermarkt dan
nooit verzadigd? "Marktonderzoe
ken tonen aan dat er in 1990 ruim
500.000 zakelijk gebruikte personal
computers in Nederland zullen
staan. Dat zijn er nu nog maar
150.000. En wanneer ieder bedrijf
er een heeft dan begint de vervan-
gingsmarkt. Die begint trouwens
nu al los te komen. Wie vier jaar
geleden een personal computer
kocht, wil nu een snellere, kleinere
en betere".
LEIDEN - Arrestantenbewaarder.
Op het eerste gezicht zou je het niet
zeggen, maar het moet een heel po
pulair beroep zijn. Toen de Leidse
politie enige tijd geleden mensen
opriep te solliciteren voor d^e
baan, kreeg zij 250 aanmeldingen
binnen. Ruim voldoende, want de
politie had maar vijf mensen no
dig.
door
Wim Wegman
De komst van arrestantenbe
waarders werd dringend noodza
kelijk toen het nieuwe politiebu
reau aan de Langegracht in ge
bruik werd genomen. In het oude
bureau aan de Zonneveldstraat wa
ren acht cellen. De tijdelijke 'bewo
ners' daarvan konden met enige
moeite nog worden verzorgd door
de wachtcommandant. In het nieu
we bureau zijn 20 cellen. Daar is
voor een wachtcommandant geen
beginnen meer aan.
Plaatsvervangend korpschef
J.H. la Rivière: "In het oude bu
reau was het verzorgen van de ar
restanten een klus die het politie
personeel tussen de andere werk
zaamheden door moest doen. Als
het erg druk was, was de aandacht
en de zorg soms minder. Het luch
ten van de arrestanten moest dan
bijvoorbeeld noodgedwongen wor
den beperkt. Het was een duidelij
ke wens van ons om dat te verbete-
Behalve deze, was er nog een an
dere reden om speciale bewaarders
in dienst te nemen. La Rivière: Het
is voor een politieman vreemd
wanneer hij eerst hard achter een
man moet aanhollen om te arreste
ren om hem vervolgens zijn eten
en medicijnen te moeten brengen.
Dat blijft psychologisch een moei
lijke zaak. Hetzelfde geldt uiter
aard voor de arrestant".
De vijf arrestantenbewaarders,
die op 1 april werden geïnstalleerd,
hebben nu de volledige zorg voor
de tijdelijke inwoners van de poli
tiecellen gekregen. Ze houden zich
niet bezig met het normale politie
werk. En omgekeerd hebben de
'gewone' politiemensen geen of
nauwelijks bemoeienis met de zorg
voor de arrestanten. Om misver
standen te voorkomen: de ver
dachten worden uiteraard nog
steeds verhoord door de recherche.
Werkloos
Wat brengt iemand ertoe om ar
restantenbewaarder te worden?
Alfons Vogelenzang, een van de
vijf bewaarders, is daarover eerlijk:
hij was al geruime tijd werkloos en
wilde weer aan de slag. "Het is niet
een beroep dat ik van jongsafaan
heb gewild. Maar ik kon niet te
recht in het vakgebied waarvoor ik
op de mts ben opgeleid. Dan kun je
natuurlijk met oogkleppen op blij
ven lopen en net zo lang wachten
tot er wèl zo'n baan komt. Maar
daar had ik geen zin in. Omdat de
functie arrestantenbewaarder me
wel aantrekkelijk leek, heb ik daar
op gesolliciteerd".
De politie onderwierp de 250 sol
licitanten aan een stevige selectie
procedure. Plaatsvervangend
korpschef La Rivière vertelt op
welke eigenschappen zoal werd ge
let: "We zochten vooral wat oudere
mensen. Mensen van wie we ver
wachten dat ze de arrestanten met
de nodige rust en égards kunnen
behandelen. Bovendien zijn de
kandidaten in een psychologische
test onderzocht op hun stabiliteit".
De arrestantenbewaarder beschikt
Volgens'La Rivière is het belang
rijk dat een arrestantenbewaarder
over goede contactuele eigen
schappen beschikt". Daarnaast
moet deze voortdurend voor ogen
kunnen houden dat arrestanten
mensen zijn en blijven die alle
noodzakelijke verzorging nodig
hebben. Vogelenzang vult aan: "Je
moet je kunnen verplaatsen in de
positie van de arrestant, alsof je
zelf in de cel zit. Bovendien, ik ben
niet aangenomen om ze te veroor
delen. Dat doet de rechter".
Strafrecht
Voordat de bewaarders aan de
slag konden gaan, kregen ze eerst
een theorie-opleiding. Onder meer
werd hen het nodige bijgebracht
over strafrecht en de gang van za
ken rond strafvervolging. "Dat is
nodig om eventuele vragen van ar
restanten te kunnen beantwoor
den. Wij zijn, als ze in de cel zitten,
de enigen aan wie ze hun vragen
kwijt kunnen. Als ze willen weten
hoe lang ze mogelijk opgesloten
blijven, moetje daar direct een ant
woord op kunnen geven. Dan zijn
ze gerust. Je moet niet met een ant
woord komen als: 'Dat weetik niet,
dat moet ik opzoeken'".
De vijf arrestanten bewaarders
zijn niet dag en nacht op hét bu
reau aanwezig. Ze werken in prin
cipe zeven dagen per week van 's
ochtends zeven tot 's avonds elf.
Daarbij wisselen ze elkaar in ploe
gendiensten af: doordeweeks twee
man per keer en in het weekeinde
één man. Tijdens de 'wisseling van
de wacht' trekken de komende en
gaande ploeg altijd een uur uit om
- medische - gegevens van de ar
restanten uit te wisselen. Vogelen
zang: "Op die manier kunnen er
nooit misverstanden ontstaan over
de vraag of een arrestant nu wel of
niet de nodige medicijnen heeft ge
kregen".
De bewaarders zijn het overgrote
deel van de dag bezig met het ver
zorgen van de arrestanten. Op ge
zette tijden gaan ze rond met kof
fie. thee. brood en warme maaltij
den, delen ze schoon beddegoed
uit en 'luchten' ze gevangenen. De
arrestanten hebben de mogelijk
heid om af en toe - op eigen kosten
- een wat uitgebreidere maaltijd te
laten aanrukken. "Ja, chinees of
zo, dat kan", zegt La Rivière. "Maar
het mag ook weer niet al te buiten
sporig zijn. We halen geen comple
te rijsttafels".
Behalve deze hebben de bewaar
ders ook de taak om op de gezond
heid van de arrestanten te letten.
Dat is overigens voornamelijk een
kwestie van 'gezond verstand' ge
bruiken. legt La Rivière uit. Een
medische scholing hebben de ar
restantenbewaarders namelijk niet
gehad. "Maar we hebben een uit
stekende regeling getroffen met de
GG en GD. Zodra het vermoeden
bestaat dat één van de arrestanten
niet in orde is, bellen we de EHD.
Binnen een paar minuten is dan
een arts op het bureau aanwezig".
Volgens de plaatsvervangend
korpschef komt er trouwens hoe
dan ook elke dag een arts op het
bureau. Die onderzoekt nieuwe ar
restanten en houdt de medische
gegevens bij van de al langer zit
tende 'inwoners'. Daarbij wordt
dan vooral gelet op drugsverslaaf
den. Volgens Vogelenzang wordt
gemiddeld tien procent van de ar
restanten ingesloten wegens over
treding van dé opiumwet.
Zoals gezegd zijn de béwaarders
de enigen aan wie de arrestanten,
wanneer ze in de cel zitten, hun
verhaal kwijt kunnen. "En ja, het
gebeurt natuurlijk dat mensen
vloekend en tierend de cel in gaan.
Maar die laten we gewoon uitrazen.
Daarna komen ze vanzelf tot rust.
En ik heb een dikke huid", zegt
Vogelenzang.
Hij meent trouwens dat de mees
te arrestanten die voor de eerste
keer wegens een vergrijp zijn opge
pakt, zich toch vrij beduusd laten
opsluiten. "En vaak vinden ze het
gek dat ze nog zo'n verzorging krij
gen. De meesten denken nog
steeds dat de zweep erover gaat.
Maar nogmaals, ik ben niet aange
nomen om die mensen te veroorde
len".
En dan is er ook nog een andere
groep arrestanten: mensen die al
vaker met de politie in aanraking
zijn gekomen. "Die weten echter
waar ze aan toe zijn. Meestal ver
oorzaken ook zij niet zoveel proble
men", aldus Vogelenzang.
In de nieuwe politiecellen heb
ben de arrestanten de mogelijk
heid gekregen om hun energie
enigszins kwijt te kunnen. Op de
celdeuren zijn namelijk 'school
borden' aangebracht waarop ze
met krijt hun grieven en op- en
aanmerkingen kwijt kunnen. "Er
worden echter ook geregeld zeer
fraaie tekeningen op gemaakt.
Echte kunstwerkjes zitten daarbij.
Die tekeningen worden allemaal
gefotografeerd". De politievoor-
lichter: "Misschien richten we nog
wel een keer een tentoonstelling in
met die foto's.
LEIDEN - Een 16-jarige jongen uit
Roelofarendsveen heeft gistermid
dag op het station geprobeerd een
reiziger onder bedreiging van een
mes zijn portemonnee afhandig te
maken. Hij riep hierbij: 'je geld of
je leven'. De reiziger gooide daarop
zijn goedgevulde beurs op de
grond en riep op zijn beurt: 'houd
de dief.'.
Een 28-jarige man uit Oegstgeest
gaf hieraan gehoor. Bij het Terwee-
park in Oegstgeest greep hij de da
der in zijn kraag, waarna de politie
de jongeman kon inrekenen.
LEIDEN - Een 21-jarige Leidenaar
uit de Van Speykstraat is gister
avond aangehouden wegens mis
handeling. De man verdacht een
27-jarige bewoner uit dezelfde
straat ervan zijn buitenboordmotor
te hebben gestolen. Echter, bewij
zen ervoor had hij niet. Na een hef
tige woordenwisseling gaf de 21-ja-
rige Leidenaar de 27-jarige Leide
naar toen enkele rake klappen.
LEIDEN - Een kat die gisteren on-
der de motorkap van een auto aan
de Weddesteeg was gekropen,
heeft dit met de dood moeten be
kopen. Bij het starten van de motor
hoorde de eigenaar gisteravond
een akelig piepend geluid. Een an
dere inspectie leverde een zwaar
gewonde kat op. De dierenhulp-
dienst heeft het dier moeten afma
ken.
LEIDSE
LAKENFEESTEN
LEIDEN - Het Stadhuisplein vormde gisteren, de tweede Lakenfeesten-
dag, het decor voor straattheater en muziek.
Optredens verzorgden onder meer 'Gruppo Trutto Dramatico' en kin
dertheater 'Torontelli' (zie foto).
Enkele tientallen kinderen keken bij de voorstelling van laatstgenoemd
gezelschap toe hoe een geest, 'de broer van Aladin uit defies', een complete
maaltijd te voorschijn toverde. En hij kon nog vuur spugen ook.
(foto Holvast)
LEIDEN - Voordat het laatste col
lege in de farmacie begon, kregen
de derde-jaars farmacie-studenten
gistermorgen koffie met taart. Ten
afscheid, want ook deze twaalf zul
len hun opleiding tot apotheker in
Groningen of Utrecht moeten af
maken. Zeventig studiegenoten
zijn hen daarin al voorgegaan.
In september '83, net nadat ze
Leiden als studieplaats hadden
verkend, kregen de eerstejaars far
macie-studenten te horen dat hun
studierichting aan de Rijksuniver
siteit Leiden zou worden opgehe
ven. Deze opheffing was het recht
streekse gevolg van de taakverde
lingsoperatie binnen de universi
teiten in Nederland. De Rijksuni
versiteit Utrecht leverde tandheel
kunde in, maar mocht farmacie be
houden. Leiden raakte evenals de
universiteit van Amsterdam farma
cie kwijt, maar kreeg er bio-farma-
ceutische wetenschappen voor te
rug.
De meeste Leidse gedupeerden
vertrokken - de vele protesten ten
spijt - na het eerste of tweede jaar
al naar de universiteit van Gronin
gen of Utrecht. Deze groep kreeg
van de minister speciale toestem
ming om het doctoraal nog in Lei
den te halen.
Nu de oude apothekersopleiding
definitief is verdwenen aan de
Leidse universiteit, kan alle aan-
Het doek is definitief gevallen voor de studierichting farmacie. Profes
sor Baerheim Svendsen gaf vandaag zijn laatste college aan deze groep
apothekers in spe. (foto Holvast)
dacht uitgaan naar bio-farmacie.
Reeds 15 studenten bevolken deze
driejarige opleiding. Aankomend
studiejaar komen er daar nog eens
22 bij.
De studie is totaal anders van op
zet. Bio-farmacie is een driejarige
opleiding die specifiek opleidt
voor wetenschappelijk onderzoe
ker op bio-farmaceutisch gebied.
Alleen studenten die het prope
deuse van de studies farmacie, bio
logie, scheikunde of gezondheids
wetenschappen goed zijn doorge
komen, worden toegelaten.
