Vechtjas Bilardo
gokt op Maradona
Alleen resultaat
telt bij 'Kaiser'
Mayotte vast
aan 'belofte'
Bij Argentinië alles in dienst van kopman
'Duits elftal wordt op toernooi geboren'
Addertje
onder de
golfbaan
WK
Berthold terug in basis
ZATERDAG 28 JUNI 1986
LONDEN (GPD) - Tim Mayotte
heeft het zichzelf niet makkelijk
gemaakt. De 25-jarige Amerikaan
liet onlangs op papier vastleggen
dat hjj dit jaar of Wimbledon of de
open Amerikaanse tenniskam
pioenschappen wint. Het docu
ment met die schriftelijke belofte
aan zijn coach Bill Drake ligt in
middels veilig achter slot en gren
del in Boston, dus Mayotte komt
niet meer onder zijn gewaagde
voorspelling uit. Vooralsnog heeft
'Gentleman Tim', het prototype
van de ideale schoonzoon, geen re
den tot terugkrabbelen, want zijn
'huwelijk' met The Champions
hips, waar nu al zoveel gereputeer
de namen sneuvelden, duurt on
verminderd voort.
Juist van Wimbledon kan Mayot
te maar moeilijk scheiden. Daar is
hij zo langzamerhand één van de
weinige constante factoren gewor
den; zelfs de weersomstandighe
den in Londen, waar de tempera
tuur gisteren opliep tot boven de
dertig graden, bieden geen zeker
heid meer. Sinds 1981 bereikte
Mayotte twee keer de kwartfinales,
behoorde hij eenmaal tot de beste
vier (in '82 hield McEnroe hem uit
de eindstrijd) en de afgelopen twee
jaar was een plaats bij de laatste 16
zijn deel. Die prestatie evenaarde
de immer welgemanierde tennis
ser, die de krachtterm bull-shit af
kort tot BS, gisteren opnieuw door
Tomas Smid te verslaan: 6-4, 6-2,
2-6, 6-2.
Als de voortekenen niet bedrie
gen, moet er ditmaal nadrukkelij
ker dap ooit tevoren rekening wor
den gëhouden met de nummer
twaalf van de wereld. Neem aller
eerst Mayotte's succes op Queens,
overigens pas de tweede Grand-
Prixtoernooizege in zijn carrière.
Een duik in het nabije verleden
leert dat de afgelopen vijfjaar liefst
vier winnaars van dat evenement
ook de sterksten waren op Wimble
don: McEnroe in '81 en '84, Con
nors in '82 en Becker vorig jaar.
Natuurlijk, Mayotte had op Queens
geluk dat zijn slachtoffers allesbe
halve fit waren. Becker kampte
met een handblessure, Edberg had
last van de lies en Connors moest
de eindstrijd zelfs staken wegens
een heupkwetsuur.
„Maar juist dan is het lastig spe
len, je weet niet waar je aan tce
bent", constateert Mayotte terecht.
„Vorig jaar leek Boris Becker ook
flink geblesseerd aan zijn enkel,
maar toen hij eenmaal was behan
deld kreeg ik de ballen wel aan alle
kanten om mijn oren (Mayotte ver
loor na vijf sets, red). Dat gebeurt
me dus geen tweede keer. Ik heb
mijn lesje geleerd en laat me niet
meer door mijn tegenstander aflei
den". Kennelijk hebben de gok
kers - want wat is sport in Enge
land zonder weddenschappen? -
ook wel vertrouwen in de Ameri
kaan, want bij de bookmakers
staat hij opvallend hoog genoteerd.
Achter de favorieten Lendl (11-8)
en Becker (7-2) deelt Mayotte de
derde plaats met Edberg (7 tegen
1), voor Leconte en 'Nyström (8-1).
Wie zijn geld op laatstgenoemde
had gezet, kwam gisteren bedro
gen uit. De als zesde geplaatste
Zweed, vermoeid door een overvol
toemooiprogramma - Wimbledon
was reeds Nyströms veertiende
Grand-Prixevenement dit jaar - en
evenals zijn landgenoten nooit erg
succesvol op gras, werd uitgescha
keld door Ramesh Krishnan. Te
midden van al het ontketende ka
nonskogel-geweld een verheugen
de ontwikkeling, want de 25-jarige
Indiase stylist, bij wie tennissen
net zo eenvoudig lijkt als ademha
len, blijft een genot om naar te kij
ken.
Krishnans prestatie, goedkeu
rend gadegeslagen door zijn vader
Ramanathan, in 1962 halve finalist
op Wimbledon, had tot gevolg dat
in de bovenste helft van het toer-
nooischema nu nog maar twee ge
plaatste spelers over zijn: Lendl en
Mayotte, die elkaar, wanneer alles
verder volgens plan verloopt, in de
kwartfinales zullen treffen. „Er
wordt meer dan ooit op me gelet,
maar ik heb het gevoel dat ik hier
de nodige schade kan aanrichten",
aldus Mayotte, die Lendl begin dit
jaar voor het laatst had moeten
treffen in Philadelphia.
MEXICO-STAD (GPD) De ploeg van Carlos Bilardo met zijn kopman van uitzonderlij
ke klasse start vrijdag niet in de Tour de France, maar staat morgenavond in de finale van
het wereldkampioenschap voetbal tegenover West-Duitsland.
Tim Mayotte toont zich tot nu toe een van de weinige constante factoren
op het grillige tennistoernooi van Wimbledon. (foto anp>
Toen echter werd de heer in het
tennisverkeer door een pijnlijke
maagspier gedwongen nog voor de
finale verstek te laten gaan. Het
duurde ruim vijf weken alvorens
die blessure genezen was, maar
rust was er in die periode niet bij.
Zowel lichamelijk als geestelijk
moest Mayotte zich behoorlijk in
spannen van coach Bill Drake, die
onder het motto arbeid met over
leg („want opgebrande tennissers
zijn er al genoeg") onder andere
een nieuw conditieprogramma sa
menstelde, met veel ontspannen
loopwerk.
„Ik kwam kracht te kort en was
niet mobiel genoeg. En juist die be
wegingssnelheid is de sleutel tot
I Je moet de hele baan kun
nen bestrijken zoals de echte top-
jongens dat doen", beseft Mayotte,
die bovendien zijn toevlucht zocht
tot meditatie „om ook bij tegenslag
en onder, spanning positief te blij-
vèn denken". Het gevolg van dat
alles is dat Mayotte inderdaad een
'positivo' is geworden, die over
tuigd blijkt van zijn capaciteiten en
.niet gebukt gaat onder de door
hem geschepte verwachtingen.
Lost Mayotte op Wimbledon zijn
belofte al in, dan zou dat tenminste
het ernstig aangetaste Amerikaan
se image wat opvijzelen. Van de 38
spelers uit de Verenigde Staten,
die in het Londense hoofdtoernooi
terecht kwamen, zijn er nog maar
De helpers geen Ludo de Keule
naar, Henri Manders of Jan van
Houwelingen, maar Oscar Ruggie-
ri, Ricardo Giusti en Sergio Battis-
ta. De Peter Post van het Argen
tijnse voetbal Carlos Bilardo heeft
een team samengesteld volledig in
dienst van kopman Diego Marado
na. Talentvolle sporters waarvan
hij niet zeker wist of zij het vuile
werk wilden opknappen of waar
van hij het vermoeden had dat ze
weieens voor hun eigen kans zou
den kunnen gaan, heeft hij thuisge-
laten of op de bank neergezet.
Binnen het Argentijnse voetbal
team liggen de verhoudingen iden
tiek als bij een wielerploeg, alles in
dienst van de kopman die het werk
afmaakt in de laatste kilometers of
als de cols beklommen moeten
worden. Maradona doet dat gewel
dig, maakt van zijn ploegleider een
winnende coach. „En een winnen
de coach heeft altijd gelijk", zegt
Rinus Michels.
Carlos Bilardo, 43 jaar,
lig speler van Estudiantes de la
Plata, heeft gekozen voor werkers,
voor balvaardige verdedigers die
hun beperkingen kennen en waar
van geen ideeën verwacht hoeven
te worden. De in het Zuidameri-
kaanse land niet geliefde huisarts
is vooraf fel bekritiseerd, hij bracht
schade toe aan de Argentijnse
sportcultuur, hij gooide de goede
naam van het voetbal in het land te
grabbel. Maar dat alles is vergeten
als Diego Maradona zondagavond
met de wereldbeker in de handen
staat.
Juan Barbas kan beter voetbal
len dan Giusti, maar in de selectie
was voor hém geen plek. Waarom
Ook voetbal 'goden' hebben een
moeder. Diego Maradona krijgt
aan de vooravond van de WK-fina-
le tegen West-Duitsland via de tele
foon goede raad van zijn moeder.
Maradona is de 'kopman' van het
Argentijnse elftal. (foto AP)
zijn Ramon Diaz, de Argentijnse
voetballer van het jaar Marcico niet
bij de laatste 22, waarom functio
neert het talent Borghi niet, waar
om krijgt Trobbiani geen kans,
waarom verdween doelman Fillol
naar de achtergrond. De antwoor
den zijn simpel, Bilardo wilde een
formatie met één kopman, met één
kapitein. Waarbij hij uit ervaring
wist dat je met technische voetbal
lers alleen geen WK-titel binnen
GALINDO (GPD) Hermann Neuberger had deze week in Guadalajara alle reden tot
lachen. Zijn eenmansactie in Parijs om Jupp Derwall de bons te geven en hem af te laten
lossen door Franz Beckenbauer had zijn doel niet gemist. Twee jaar na het voetbaldeba
cle bij het Europees kampioenschap in Frankrijk paradeerde Neuberger over het mid
denveld alsof de winst op Frankrijk en de daaraan verbonden finaleplaats van de West
duitsers de gewoonste zaak van de wereld was.
Van het ene op het andere moment
konden de voorzitter van de West-
duitse voetbalbond en 'der Kaiser'
niet meer stuk. De sceptici ver
schoten van kleur en hadden in
eens niets anders dan lof voor de
trainer-zonder-papieren, die zij in
de weken daarvoor nog hadden
verguisd en die zij verweten dat de
oplossing van conflicten nooit zijn
sterke kant is geweest. Ineens
werd het echter akelig stil en is er
plotsklaps geen betere bondscoach
dan Franz Beckenbauer.
Dat West-Duitsland met beperk
te middelen en een opmerkelijk
oude ploeg weinig tot niets had ge
presteerd, was niet meer aan de or
de. Trouwens ook niet voor Bec
kenbauer. „Het zal me bovendien
worst zyn hoe anderen over mij en
de ploeg oordelen. Het enige dat
voor ons telt", heeft de praktijk
hem geleerd, „is het resultaat. De
heeft altijd gelijk, on-
HILVERSUM (ANP) - De Brit
se golfspeelster Carole Swal
low heeft tijdens de open Ne
derlandse titelstrijd in Hilver
sum een zeldzame blessure op
gelopen. Terwijl ze de bal wilde
slaan, werd ze gebeten door een
kleine slang. Eén van de om
standers trad krachtdadig op.
Hij zoog het gif uit het been van
de sportvrouw. Een te hulp ge
snelde arts verzorgde het
wondje even later, waarna
Swallow het spel kon vervol
gen. De Britse slaagde er vrij
dag niet in zich te plaatsen voor
de finale van het toernooi.
geacht de manier waarop dat resul
taat tot stand komt. De kritiek van
Schlappner (trainer van Waldhof
Mannheim red.) zegt me hele
maal niks. Als het nou Happel of
Zebec was...".
Franz Beckenbauer is in elk ge
val de eerste voetballer die als spe
ler en als trainer de finale van een
wereldkampioenschap bereikt. De
103-voudige international, die met
Bayern München landskampioen
werd en de Europa-Cup veroverde
en die in zijn nadagen nog speelde
voor New York Cosmos en de
Hamburger SV, won als voetballer
alles wat er maar te winnen viel,
maar had als opvolger van Derwall
alles te verliezen. Het geluk was
echter met hem. „En als ik terug
kijk op die twee jaar, denk ik niet
dat andere trainers het veel beter
hadden gedaan".
Sfeer
„De komst van Beckenbauer",
gebiedt de eerlijkheid Hans-Peter
Briegel, „was een uitkomst voor
het Duitse vpetbal. Alleen door zijn
naam is er toch een andere sfeer
rond de nationale ploeg ontstaan.
Zelfs de meest kritische journalis
ten maken van een slechte wed
strijd nu een normale interland".
Die milde visie is opmerkelijk voor
een international die al vanaf de
eerste dag met Beckenbauer op ge
spannen voet leeft. „Als columnist
voor Bild schreef Beckenbauer
steeds dat hij mij niet zo hoog had
zitten. Hij had geen behoefte aan
mij, maar ik wel aan hem. Hij wilde
een nieuw elftal opbouwen, maar
toen dat niet lukte,-viel hij toch
weer terug op de ouwe hap van
Derwall".
Toch zou de voormalige tien
kamper, die het komende seizoen
verhuist van Verona naar Sampdo-
ria, morgen wel eens de belangrijk
ste schakel kunnen zijn in de Duit
se ploeg. In een eerste opwelling
heeft Beckenbauer de naam van
Matthaus gekoppeld aan die van
Diego Maradona. de absolute ster
speler van dit WK. De vreugde van
Briegel ligt echter veel meer voor
de hand. Als geen ander kent de
geblokte verdediger het Argentijn
se troetelkind, dat hij dit seizoen in
het landsduel tegen Napoli volle
dig aan banden legde en vervol
gens zelf ook nog eens scoorde.
Hetzelfde deed Briegel eerder al
eens met Zico, die tegen de Duitser
al evenmin een poot aan de grond
kreeg.
Een*bijna even ongeloofwaardi
ge situatie in de Duitse ploeg ont
stond rond Felix Magath, de marte
laar van 1982, die toen de dupe
werd van het complot dat Breitner
en Rummenigge tegen hem had
den gesmeed. Derwall trapte er
met beide benen in, zoals de naar
Turkije uitgeweken bondscoach
zich door dit tweetal ook herhaal
delijk in de maling liet nemen. Om
Derwall op stang te jagen gingen
Rummenigge en Breitner een wed
denschap aan wie het laatst uit bed
durfde te komen. Ook dié slag won
Breitner glansrijk.
Met dat soort flauwekul hoefje
bij Beckenbauer echter niet aan te
komen. „Hij is veel meer een per
soonlijkheid dan Derwall", verge
lijkt Rummenigge. „Als teamchef
is hij ook heel anders dan als voet-
Franz Beckenbauer, hier klaar voor het wisselen van aanvoerder Karl Heinz Rummenigge, ziet doelman Toni
Schumachter het liefst als aanvoerder op het middenveld. „Schumacher houdt de ploeg bij elkaar, Rummenigge
moet het nog leren" vindt de 'Kaiser'(foto AP)
Als schrijver moest Beckenbauer
niets hebben van Briegel, maar op
het veld hebben beiden elkaar in
middels gevonden. (foto ap>
baller. Hij is ineens heel 'pünktlich
en gründlich' en staat erop dat wij
allemaal dezelfde kleding dragen".
Dat lag bij Derwall wel eens an
ders, toen de internationals het
zich probleemloos konden permit
teren om in spijkerbroek en felge
kleurd hemd te verschijnen. Daar
maakte Beckenbauer abrupt een
einde aan.
Gekletst
Paul Breitner, die bij het boule
vardblad de rol van Beckenbauer
heeft overgenomen, moet echter
wel even vreemd hebben opgeke
ken dat de teamchef Magath terug
haalde in de nationale selectie.
"t.Vooral op het veld", neemt de
middenvelder van de Hamburger
SV geen blad voor de mond, „héb
ik me altijd vreselijk geërgerd aan
Breitner. Er is ook altijd campagne
tegen mij gevoerd. Eerst was
Schuster de meest aangewezen
man op het middenveld, toen-
Thon. Nu sta ik er echter toch
De in Kitzbühel wonende Bec
kenbauer bleef echter altijd achter
hem staan. „Hoe meer er Mekletst
wordt over Magath", verdedigde
Beckenbauer de intellectueel on
der de Duitse internationals, „hoe
minder hij wordt". Sinds bekend is
dat Magath manager wordt van
HSV, merkte een verslaggever in
Hamburg op, komt Magath met
een aktentas op het veld. Waar ech
ter geen oplossing voorhanden is,
verliest ook de keizer zijn recht.
„Want een echte spelbepaler is hij
natuurlijk niet", beaamt Becken
bauer. „Met spelers als Wolfrath,
Netzer en Flohe zijn we verwend
geweest in Duitsland. Dat waren
echte spelbepalers. Magath kan
verbindingen leggen, de opbouw
wat vorm geven en hij kan werken
en lopen. Maar een spelbepaler is
hij natuurlijk niet.
In die rol is de Hamburger zeker
niet geniaal. Hij is bovendien niet
het type van een leider. Die eigen
schap bezit Toni Schumacher wel.
Beckerbauer: „Hij houdt de ploeg
bij elkaar, stimuleert en geeft zelf
altijd het goede voorbeeld om top
prestaties te leveren. Maar hij staat
helaas in het doel. Om werkelijk ef
fectief te zijn zou Schumacher op
het middenveld moeten spelen".
Problemen
Die rol kan Karl-Heinz Rum
menigge evenmin aan. De aanvoer
der, die in dit toernooi nog niet één
volledige wedstrijd heeft gespeeld
en wiens laatste goede interland in
feite dateert van oktober 1982 op
Wembley tegen Engeland, is er met
zijn overgang naar Italië niet beter
op geworden. Althans niet voor de
Duitse ploeg. Beckenbauer: „Hij
heeft zicH de Italiaanse speelstijl
aangemeten en bouwt nu grote
rustpauzes in. Maar hij zal-de spe
ler moeten zijn die de vlag hoog
houdt en die tot op het tandvlees
gaat. Als leider van de ploeg zal hij
zelfs als eerste aan tafel moeten zit
ten".
Maar in plaats daarvan lag de re
cord-international in de eerste
week van dit toernooi volledig
overhoop met Beckenbauer, al
lijkt de vrede voor de buitenwereld
getekend. Opgelost zijn de proble
men echter allerminst. Maar even
ongelegen voor Beckenbauer
kwam de revalidatie van Rudi Vol
ler, waardoor de Duitsers
plotsklaps werden beroofd van het
sterkste aanvalsduo dat er in Euro
pa rondloopt. Franz Beckenbauer,
wiens naam als voetballer nog al
tijd in één adem wordt genoemd
met die van Cruijff en Pelé, zat met
de handen in het haar, maar dankte
het aan de invloed van Neuberger
en de geluksfactor dat 'die Mann-
kunt halen. Kracht, discipline, een
voorzichtige taktiek, dat zijn zijn
wapens.
Bilardo mag gerust het symbool
van het harde voetbal in de zestiger
jaren genoemd worden. De huis
arts zorgde met zijn bikkelharde
spel dat zijn collega's patiënten
hielden. Winnaar van de Zuidame-
rikaanse beker in 1968, 1969 en
1970, winnaar van de wereldbeker
in 1968 door Manchester United te
verslaan, verliezer een jaar later te
gen AC Milaan. Een schandalige
vertoning waarbij Nestor Combin
op het veld in elkaar getrapt werd
en met een bloedneus naar de kant
moest. Een nederlaag leed het Es
tudiantes met Bilardo ook tegen
Feyénoord, waarbij de Argentijnse
coach van nu Joop van Daele zijn
brilletje afpakte, op de grond gooi
de en er weinig fijntjes op ging
staan.
De aard van het beestje is terug
te vinden in zyn werk als coach (de
Argentijnen mogen blij zijn dat hij
als arts niet praktizeert). Drie jaar
terug liep de finale van het jeugd-
toernooi in Toulon tussen Argenti
nië en Brazilië uit de hand, zodanig
dat de door Bilardo geleide ploeg
nooit meer mag terugkomen. En in
1984 eindigde de interland tussen
de hoofdteams van de beide lan
den in een massale vechtpartij.
Een wedstrijd die negentig keer
voor overtredingen werd onder
broken.
Bilardo is in september drie jaar
coach van de Argentijnen. Hij be
gon met de historische overwin
ning op Brazilië, dat was twaalf
jaar niet meer gebeurd. De opvol
ger van Menotti werd geconfron
teerd met een probleem dat de
winnende coach van 1978 niet ken
de. De selectie was over de
aardkloot uitgezworven, het nood
zaakte hem een nieuwe ploeg te
bouwen, Pumpido, Giusti, Garre,
Bochini, Burruchaga, Brown. De
ploeg werd door Bolivia uitgescha
keld voor het Zuidamerikaanse
kampioenschap, begon met veel
rood en geel in 1984 een Europese
toernee waarbij ook tegen de oppo
nent van morgen gespeeld werd.
Twaalf september 1984 leverde
Argentinië zonder Maradona
in Düsseldorf een indrukwekken
de partij af. Zeven minuten na rust
stond het 0-3, in de slotfase kon Ja
cobs de Duitse eer nog redden. Al
leen Pumpido, Giusti, Brown en
Burruchaga maken van de huidige
finalisten deel uit van die winnen
de formatie. Het was het debuut
van Franz Beckenbauer als bonds
coach.
Het eerste optreden van Bilardo
als coach óp een WK-eindronde liet
al direct een ploeg zien die voor
Maradona wilde werken en die de
persoonlijke belangen begraven
had. Wie daaraan niet wilde mee
werken was niet geselecteerd, met
kwaliteit en klasse en met verdien
sten in het verleden werd geen re
kening gehouden. „We hebben het
verleden vergeten, we leven nu en
denken aan de toekomst". Anders
gezegd: de tijd van Menotti is voor
bij, het voetbal dat hij predikte is
niet meer van deze tijd. Bilardo:
„Het is allemaal anders geworden.
Alleen met voetballen vanuit een
stabiele verdediging kun je win-
:n. Je hebt het gezien aan Brazilië
Frankrijk, die zijn in schoon
heid gestorven".
Bilardo doelt ook op Menotti als
hij zegt: „Velen hebben gedacht
2 op 11 juni na de eerste r
voetbal
schaft' maar één serieus obstakel
(Frankrijk) ontmoette op weg naar
de finale.
„Alle vorige Duitse elftallen",
verdedigt Franz Beckenbauer de dat\
ploeg in het luxueuze La Mansion de in Buen0s~Aire's terug'zouden
Galindo, zijn tijdens dit toernooi zijn. Al die duizenden die het beter
geboren. Dat was al zo onder Sepp dachten te weten dan ik hebben
Herberger en Helmut Schon Vier ongelijk gekregen",
jaar geleden in Spanje lag dat in
feite niet anders. Ik heb er nooit
van kunnen dromen dat wij met
deze ploeg wereldkampioen kon
den worden. Toch ben ik verbaasd
over de kracht die het elftal tegen
Frankrijk heeft getoond".
Argentinië was de eerste tegen
stander van Franz Beckenbauer als
teamchef van de Duitse ploeg. In
Düsseldorf werd die wedstrijd met
3-1 verloren. Maar dat zegt al even
Weinig als het naargeestige record
van eind vorig jaar, toen de Duit
sers zes keer op. rij hadden verlo
ren. Sinds 1912 was dat niet eerder
voorgekomen. Ook dat zegt niets,
want tegen Duitsers ben je pas ze
ker van de overwinning als ze in de
kleedkamer terug zijn. De Argen
tijnen zijn derhalve gewaar
schuwd.
MEXICO-STAD (Reuter/DPA) - Thomas Berthold speelt morgen mee in
in het Westduitse elftal. De 21-jarige verdediger van Eintracht Frank
furt moest het duel in de halve finale tegen Frankrijk (2-0) missen van
wege een schorsing. Zijn vervanger Wolfgang Rolff (Hamburger SV)
keert terug op de reservebank, evenals Rudi Voller die de licht gebles
seerde Karl-Heinz Rummenigge verving. De aanvaller van Inter Mi
laan speelt vanaf de aftrap mee. De Argentijnse coach Bilardo brengt
geen veranderingen aan in zijn op de vedette Diego Maradona geënte
ploeg.
De opstellingen:
Argentinië: Pumpido; Cucciuffo, Ruggeri, Brown, Olarticoechea;
Giusti, Batista, Enrique, Burruchaga; Maradona en Valdano.
West-Duitsland: Schumacher; Berthold, Förster, Eder, Briegel; Breh;
me, Jakobs, Matthaus, Magath; Allofs en Rummenigge.
