Onderwijs is
nog 't enige
geschilpunt
Rudolf de Korte
is zeer ambitieus
Alleen de veiligheids
agenten maken zich druk
Regeerakkoord vrijwel rond
Landerige sfeer rond EG-top in Den Haag
GEVELD
Rechter verbiedt extra
ziektepremie studenten
Joris Voorhoeve: onkreukbaar
VRIJDAG 27 JUNI 1986
DEN HAAG (GPD/ANP) - Kabinetsinformateur De Ko
ning en de onderhandelaars van CDA en WD zijn het
gisteren op vrijwel alle punten eens geworden over een
voorlopig regeerakkoord. Het enige grote geschilpunt is
de onderwijsparagraaf. Over media, euthanasie en zelfs de
invoering van een wet gelijke behandeling hebben De
Vries (CDA) en Nijpels (WD) overeenstemming bereikt.
De onderwijs-specialisten van
CDA en WD hebben het verzoek
gekregen hun gezamenlijke voor
stel van veertig kantjes, aangevuld
met opmerkingen van de onder
handelaars, terug te brengen tot
een handzamer stuk. Wanneer de
specialisten Hermes (CDA) en
Franssen (WD) met elkaar zullen
overleggen, is nog niet bekend.
De WD lijkt een belangrijk
Medici brachten
3,7 miljoen te
veel in rekening
UTRECHT (ANP) - De Nederland-
se ziekenfondsen hebben vorig
jaar 16 medewerkers - artsen, tand
artsen en fysiotherapeuten - be
trapt op te veel declareren. Gemid
deld brachten zy 232.000 gulden te
veel in rekening, een totaal-bedrag
van ruim 3,7 miljoen gulden. Dat
meldt de werkgroep verschrijvin
gen van de Ziekenfondsraad in het
jaarverslag van de raad over 1985.
De werkgroep, die dit soort za
ken voor de ziekenfondsen behan
delt, heeft drie keer een zich 'ver
schrijvende' medicus aangegeven
bij Justitie.
winstpunt te hebben gescoord bij
de discussie over de wet gelijke be
handeling. In tegenstelling tot eer
dere afspraken is besloten dat er
toch een nieuwe, algemene en bre
de anti-discriminatiewet komt. Bo
vendien zullen enkele artikelen in
het wetboek van strafrecht worden
aangepast. Het geheel moet ertoe
leiden dat discriminatie in welke
vorm ook in de toekomst wordt
verboden en dat personen het
recht krijgen zelf gerechtelijke
stappen te ondernemen als zy zich
gediscrimineerd voelen.
Over de kwestie van de euthana
sie waren de twee onderhandelaars
het al eerder in hoofdlijnen eens
geworden. De woordvoerder van
De Koning wilde het bereikte com
promis over de media niet nader
toelichten.
Vandaag worden nog enkele so
ciaal-economische punten doorge
nomen, zoals de wens van de WD
tot belastingverlaging en het ver
langen van het CDA de door ar
beidstijdverkorting vrijkomende
banen te herbezetten.
Morgen wil De Koning de zetel
verdeling voor het nieuwe kabinet
en de staatssecretarissen bespre
ken. Dan moet ook de laatste hand
worden gelegd aan een concept-re
geerakkoord dat aan de fracties zal
worden gestuurd.
DEN HAAG - Dr. Rudolf De Korte
is de grote winnaar geworden van
de machtsstrijd die de WD de af
gelopen maanden heeft ver
scheurd. Hij heeft in alles zijn zin
gekregen. Hij is de nieuwe politiek
leider van de WD, al wordt dat
niet zo genoemd. En hij mag ook -
het gejuich in huize De Korte zal
de wettelijk toegestane decibels
verre overschrijden - vice-premier
door
Peter van Nuijsenburg
en co-formateur van het tweede ka-
binet-Lubbers worden. Kortom,
een overwinning op alle fronten.
Dat hij politiek leider zou wor
den stond buiten kijf. De WD be
schikt op het ogenblik niet over
een betere kandidaat. Dat hij alle
troefkaarten in handen had, bleek
uit het verloop van de nachtelijke
fractievergadering. De meerder
heid wilde dat hij fractieleider zou
worden, maar legde zich ten slotte
neer bij zyn wens het politiek lei
derschap te combineren met het
ministersschap. Want dan pas zou
hij optimaal 'het gezicht van de
VVD' kunnen vertegenwoordigen.
Een redenering van twijfelachtig
allooi, maar het ging er bij de naar
leiding dorstende gemeente in als
koek.
Hij kan zijn borst nat maken. De
WD verkeert in een crisis die zyn
weerga in de partygeschiedenis
niet kent. De partij is stuurloos, ge
niet nauwelyks nog vertrouwen bij
de achterban en moet regeren met
een oppermachtige coalitiepartner
die weinig ruimte zal bieden voor
profilering. Wie deze duikvlucht
tot staan weet te brengen, komt
van goeden huize.
De conduitestaat van De Korte
rechtvaardigt in dat opzicht enig
optimisme. Na een succesvolle
loopbaan in het bedrijfsleven heeft
hij zich in de ruim acht jaar van
zijn kamerlidmaatschap en de vier
maanden als minister op binnen
landse zaken doen kennen als een
zeer ambitieus politicus. Dat eiste
vooral in het begin zijn tol. Vooral
ten tijde van het kabinet Van Agt-
Wiegel (1977-1981) timmerde hij zo
stevig aan de weg dat hij zeer laag
scoorde in de informele populari
teitspoll die fractieleden onderling
plegen te houden. Voornaamste
bezwaar: hy zou te veel grasduinen
in de portefeuilles van zijn colle
ga's. f
Troetelkinderen
Op zijn eigen terrein, het finan
cieel en sociaal-economische be
leid, domineerden de volgende
thema's: meer armslag voor het be
drijfsleven dat het fundament
moet leggen voor het economisch
herstel, minder bureaucratische
rompslomp, minder maar beter be
taalde ambtenaren en het beëindi
gen van de inkomensnivellering
die ?ijn troetelkinderen, de mid-
De Korte: borst nat maken
(foto GPD)
dengroepen, van elke stimulans
zou beroven. Deze thema's pro
beerde hij in zijn boekje 'Naar een
vrije samenleving' van een theore
tische onderbouwing te voorzien.
Onder zijn voorganger Nijpels
rees zijn ster zeer snel. De Korte,
een verwoed cijfergoochelaar,
werd de onomstreden woordvoer
dervan zijn partij in financieel-eco-
nomische kwesties. Hij was een
van de architecten van het regeer
akkoord van CDA en WD. De be
loning bleef toen uit. De Korte
werd geen minister, iets waarop hij
en vooral zyn echtgenote hadden
gerekend.
De teleurstelling werd i
dig geslikt. Zijn vertrouwensposi
tie bij Nijpels zorgde voor enige
compensatie. Hij werd als vice-
fractievoorzitter diens souffleur in
financiële kwesties en ontbrak
nooit bij het beraad dat Nijpels die
naangaande voerde met het CDA.
Die loyaliteit zal een grote rol
hebben gespeeld bij zijn benoe
ming op Binnenlandse Zaken als
opvolger van de onverwacht
overleden Rietkerk. De Korte ont
popte zich in korte tyd als een be
kwaam minister die zich met hart
en ziel inzette voor zijn stokpaard:
het afslanken en verbeteren van
het overheidsapparaat. Een thema
dat net als de vermindering van de
collectieve lastendruk het gezicht
van de WD de komende jaren
moet bepalen.
De Korte moet in het tweede ka-
binet-Lubbers tegenspel bieden
aan de naamgever van dat kabinet.
Hij begint aan die klus met een
aanzienlijke voorsprong op zijn
voorganger. Hij kan goed opschie
ten met Lubbers, wordt zelfs door
hem gerespecteerd. Samen met de
nieuwe fractieleider Voorhoeve en
de nog te kiezen partijvoorzitter
moet hij in staat worden geacht de
WD los te wrikken uit de puin
hoop die Nijpels heeft achtergela
ten. Dat zal niet makkelijk zijn,
maar zyn ambitie staat garant voor
een redelijke kans van slagen.
DEN HAAG - „Het is allemaal ko
medie", zei de Hagenaar op een
toon alsof hem niets verteld hoeft
te worden. Terwijl hij zijn snorfiets
moeizaam op de standaard trok en
een stoet wagens en motoren met
weer een Europese regeringsleider
langs raasde, voegde hij er moei
zaam aan toe: „Het kost hopies
geld en het levert niets op".
Het leek er gisteren op dat de
man het gelyk aan zijn kant had.
De Europese leiders kwamen bij
een zonder dat het tot laat in de
avond enig nieuws opleverde. En
president Mitterrand van Frank
rijk, de Westduitse bondskanselier
Kohl en diens minister van buiten
landse zaken Genscher schenen de
uitgebreide veiligheidsmaatrege
len op de hak te nemen door onver
wachts door het zonnige centrum
van Den Haag te gaan wandelen.
Den Haag was gisteren uitgestor
ven. De mensen meden de stad.
Het straatbeeld werd daarom voor
al beheerst door rondscheurende
motoragenten, jakkerende Merce-
dessen, gierende sirenes, auto's
door
Weert Schenk
met mannen in kogelvrije vesten
en vooral portofoons, veel schreeu
wende portofoons. Overal stond
politie en op kruispunten zelfs in
groepjes. En boven dit alles cirkel
den helikopters.
Het betrof hier de grootste veilig
heidsoperatie die ooit in ons land is
georganiseerd. Ruim 2000 agenten
moesten er voor zorgen dat het be
langrijke gezelschap geen haar
werd gekrenkt. Geen enkel risico
kon worden genomen. Daarom
was het zo vreemd dat Mitterrand,
Kohl en Genscher de benenwagen
namen.
Ze hadden geluncht bij de konin
gin op paleis Noordeinde en moes
ten naar de conferentie op het mi
nisterie van buitenlandse zaken.
Op het bordes gekomen bleek het
zulk mooi weer dat ze besloten het
eten wat te laten zakken met een
wandeling. Omringd door nerveu
ze veiligheidsmensen en achter
volgd door een kogelvrije limousi
ne liepen ze, vrijwel onopgemerkt,
over het Binnenhof, waar de Twee
de Kamer een barbeque hield, en
over het Plein, naar het ministerie,
waar premier Lubbers zenuwach
tig wachtte.
En waarom kon het ook niet?
Voor de Eurotop was vrijwel geen
belangstelling. Net als vorig jaar
bij het bezoek van de paus, ston
den de kilometerslange dranghek
ken er voor niets. Alleen het Komi-
tee Zuidelijk Afrika stond eerst
In Den Haag werd gisteren een grote
strant hield zich niet aan de regels, brak c
met een handjevol mensen vreed
zaam te demonstreren tegen de
apartheid, maar ze werden ver
drongen door een paar honderd
jongeren uit Europese landen, met
name Italië, die demonstreerden
voor de Europese eenwording.
Het had er alle schijn van dat die
jongeren gewone uitzendkrachten
waren, gehuurd door de overheid
om met veel te veel vlaggen en te
officiële spandoeken te pleiten
voor 'een toekomst voor Europa',
Ze deden hun werk fanatiek en dus k -. -
uitstekend toen de twaalf rege- beurde op de andere hoek
ringsleiders bij het ministerie van
buitenlandse zaken arriveerden.
De politie dacht dat aan deze po
sitieve demonstratie ook alleen
enigszins tegen. De demonstranten
wilden niet doen wat de politie zei.
Zo braken ze door de dranghekken
heen, liepen een richting uit die in
strijd was met de veiligheidsmaat
regelen en waren op geen enkele
manier in het gareel te brengen.
Een wel wat erg oudere en tegen
draadse Italiaanse jongere werd
zelfs gearresteerd. Een vijftal agen
ten sleepte hem weg.
Terwijl op de ene hoek de Euro-
dus pese jongeren vervelend waren, ge
beurde op de andere hoek voor het
ministerie van landbouw en visse
rij weer iets positiefs. Dr. Bolke-
stein, staatssecretaris voor buiten
landse handel, onthulde ten over-
e weggevoerd.
(foto GPD)
op geschreven stond: „Voor een
Europa zonder grenzen, ook voor
het wegvervoer". Bolkesteins toe-
spraak schalde over het kruispunt,
maar" pSsitiëve,""gezagsgetrouwe staan va" een Paar functionarissen
mensen meededen. Dat viel toch een vrachtwagencombinatie, v
ïr'niemand luisterde.
In het ministerie van landbouw
en visserij, waar een perscentrum
was ingericht, hadden zich intus
sen bijna 700 journalisten verza
meld. De ambtenaren van dit de
partement waren, evenals hun col
lega's van buitenlandse zaken, met
verlof gestuurd. Zodoende was het
bureau van bijvoorbeeld dr. ir.
Mijnlieff ineens de werkplek ge
worden van het persbureau UPI.
Tournalisten konden niet zomaar
het perscentrum in. Ze moesten in
het bezit zyn van een speciale pas,
maar dat was nog niet voldoende.
De politie fouilleerdehen, keek
hun tassen en bagage na en liet hen
vervolgens nog eens door een de
tectiepoortje lopen. Daarna kon
den de verslaggevers zich bekla
gen over de inrichting van het
perscentrum.
Niet dat de faciliteiten, zoals tele
foons, telex, eten en drinken niet
deugden. Dat was prima geregeld.
De ergernis richtte zich vooral op
de ligging van de ruimten waar
persconferenties door de woord
voerders van de diverse regerings
leiders werden gegeven. De zalen
lagen te ver uit elkaar, wat het lo
pen van de ene naar de andere
woordvoerder lastig maakte.
Het gevolg was dat de verslagge
vers niet gemakkelijk bij de ene
zegsman konden controleren wat
de andere had gezegd. Vaak had
den ze niet eens in de gaten dat er
weer ergens een woordvoerder was
opgedoken. Nee, dat was in Milaan
wel even beter gerégeld, stelden de
oude rotten grimmig vast. En, vul
den journalisten uit zuidelijke lan
den aan, toen kregen we twee keer
per dag warm eten en niet, zoals
hier, tussen de middag broodjes.
Nu misten de politieke verslag
gevers gisteren niet veel. De confe
rentie van de regeringsleiders was
in een nabijgelegen gebouw en de
woordvoerders hadden niets te
melden. In het perscentrum hing
een wat eigenaardige sfeer: verve
ling en toch ook weer activiteit.
Op het eerste gezicht hingen de
meeste verslaggevers rond by de
bar. Journalisten drinken graag en
op dit soort warme dagen nog
meer. Anderen hingen en sliepen
op de banken. Slechts hier en daar
werkte iemand op een draagbaar
computertje.
Maar by nader onderzoek in het
gebouw bruiste het van activiteit.
In afgelegen kamertjes zaten ver
slaggevers heftig op schrijfmachi
nes te rammen, anderen zaten naar
hun redacties of familie in andere
werelddelen te bellen, en er waren
er die de telexen lieten ratelen. In
een speciale gang monteerden tele
visieploegen met kapitale appara
tuur hun films en monteerden ra
dioverslagevers hun reportages
over een rimpelloos verlopen dag.
De regeringsleiders kwamen gis
teren zelf niet in het perscentrum.
Pas in de loop van vandaag worden
ze daar verwacht. Voor president
Mitterand zijn speciale voorzienin
gen getroffen. Zijn medewerkers
stelden eisen aan het decor. Een
achtergrond van een flauw-gele
muur met daarin een rode deur
werd afgekeurd. Zo ook gingen ze
niet akkoord met het voorstel om
een groot bloemstuk voor de rode
deur te plaatsen, omdat de presi
dent allergisch is voor levende
bloemen. Er komt nu een scherm
met kunstbloemen.
COMMENTAAR
Als de boom geveld is, kan men hem
meten en voor Ed Nijpels, die giste
ren definitief het veld ruimde als poli
tiek leider van de VVD, hoeft men niet
veel tijd uit te trekken om hem de
maat te nemen. Hij begon ruim vier
jaar geleden voortreffelijk met verkie
zingen die zijn partij maar liefst tien
zetels winst brachten. Maar hij is
nooit toegekomen aan het op zorg
vuldige wijze inhoud geven aan die
nieuw verworven macht. Hij zocht het
vrijwel steeds in uiterlijkheden, in het
met veel bravour en weinig politieke
tact verkondigen van standpunten,
die maar al te vaak van onthutsend
weinig diepgang getuigden. Zijn
driestheid en impulsiviteit kwamen
hem keer op keer duur te staan. Niet
alleen in de strijd met coalitiepartner
CDA, waar de sluwe Lubbers hem
snel de wind uit de zeilen nam, maar
ook in eigen gelederen, waar zijn ar
rogantie bitterheid en teweedracht
tweegbracht. Het boterde van het .be
gin af aan al niet tussen hem en de
VVD-ministers (die hij in een gerucht
makend interview zo ongeveer als
zetbazen afschilderde) en tussen
hem en een niet gering deel van zijn
fractie. Nijpels had absoluut geen oog
voor de brede, coördinerende taak
van een politiek leider. Pijnlijk, onthut
send duidelijk kwam dat tot uiting in
de euthanasie-kwestie, waarin de
WD-fractie een andere weg in sloeg
dan de VVD-ministers. Daaraan voor
af gegaan was al een ware processie
van blunders: Schwietert, P.C. Hooft-
prijs, de RSV-affaire en Van Aarden-
ne, om de meeste beruchte zaken te
noemen.
Het kon niet anders of de zware
verkiezingsnederlaag van de VVD
moest consequenties voor Nijpels
hebben. Hij had zich nu eenmaal te
hoog te paard gewaand. Bedaagde
liberalen riepen wel "dat wij niet zo
met elkaar omgaan", maar uit wat
daarna volgde bleek het tegendeel.
De verhoudingen waren zo verziekt,
om Wiegel even te citeren, dat de te
genstellingen niet meer binnenska
mers te houden waren. Nijpelianen,
anti-Nijpelianen en Wiegelianen voer
den een bizar gevecht op, compleet
met roddel en verdachtmakingen.
De geest van het beschaafde libe
ralisme was even sidderend op de
vlucht geslagen.
Aan dit weinig verheffende hoofd
stuk is gisteravond, naar men mag
aannemen, voorlopig een eind geko
men. De opvolging van Nijpels is in
elk geval geregeld. De Korte als nieu
we politiek leider en Voorhoeve als
de nieuwe fractieleider kunnen aan
de slag gaan om de rust te herstellen
en de liberale gelederen weer te slui
ten. Er zal nog het nodige onkruid
moeten worden gewied, maar dat is
hun wel toevertrouwd. Beide politici
staan bekend als gedegen manoeu-
vreerders. Het zijn geen markante fi
guren, die hun werk op spectaculaire
wijze zullen verrichten. De VVD lijkt
daar op dit moment ook allerminst be
hoefte aan te hebben.
De keuze voor het duo De Korte-
Voorhoeve betekent wel dat de VVD
breekt met het vooral op populariteit
gericht aanvoerderschap, zoals dat
met Wiegel zijn intrede deed. De Kor
te en Voorhoeve zijn duidelijk libera
len van een ander slag. Zij zullen veel
zakelijker en berekenender leiders
zijn. In hoeverre zij met die stijl het
jongere deel van het liberale electo
raat kunnen binden, is natuurlijk de
vraag.
DEN HAAG (ANP) - Minister Ru-
ding (financiën) mag van de stu
dentenverzekering SSGZ niet de
wettelyk vastgestelde extra bijdra
ge vragen voor de stelselwijziging
in de ziektenkostenverzekering.
Dit heeft de president van de recht
bank in Den Haag bepaald in een
kort geding dat de SSGZ tegen de
staat had aangespannen.
De SSGZ had dat verbod ge
vraagd omdat de minister het par
lement had beloofd dat studenten
maar voor de helft 'meewegen' in
de stelselwijziging van 1 april, die
een eind maakte aan de bejaarden-
en vrijwillige ziektekostenverzeke
ring.
De rechter, mr. M.R. Wijnholt,
vindt dat de minister die belofte te
genover het parlement moet nako
men. „Uitlatingen van de regering
over de manier waarop zy wil tege
moet komen aan burgers die van
wettelijke maatregelen schade on
dervinden, hebben niet een vrij
blijvend karakter".
Ruding beloofde bij de behande
ling van de stelselwijziging zowel
in de Tweede als de Eerste Kamer
dat voor de studentenpremies
maar 25 gulden extra bijdrage zou
worden geheven in plaats van vijf
tig gulden. Achteraf weigerde hy
dat met het argument dat dat te
veel administratieve problemen
zou opleveren.
OOSTERSCHELDE - De laatste van de 62 zware beweegbare schuiven van de stormvloedkering in de Ooster-
schelde is gistermiddag met enig officieel vertoon op zijn plaats gezet. Daarmee is de Oosterscheldedam bijna
voltooid en is het verder een kwestie van 'afregelen' en 'oefenen'. Demissionair minister Smit-Kroes (verkeer en
waterstaat) verrichtte de officiële handeling nadat zij eerder op de dag prinses Juliana bij de dam had rondge
leid (foto ANP)
zelfde jaar werd hij benoemd tot
buitengewoon hoogleraar in de
leer van de internationale betrek
kingen en ontwikkelingen in Wa-
geningen.
De snelle carrière van Joris
Voorhoeve werd in 1982 afgesloten
met het WD-kamerlidmaatschap.
Hij koos een consequent loyale op
stelling ten opzichte van Nijpels
zonder, zoals bijvoorbeeld Loek
Hermans wel overkwam, zich al te
zeer met diens optreden te vereen
zelvigen. Deze genuanceerde op
stelling maakte Voorhoeve afgelo
pen nacht voor een - zij het kleine
- meerderheid van de fractie aan
vaardbaar als opvolger van Nijpels.
Maar ondanks alles heeft ook
Voorhoeve zijn blazoen de afgelo
pen jaren niet vlekkeloos weten te
houden. Hij kwam in opspraak
door de opvang van de kleine Sha-
ri, een Afghaanse vluchteling, in
zijn gezin. Al direct rees er twijfel
over zijn goede bedoelingen, om
dat Voorhoeve het kind met veel
publiciteit (gericht tegen de Russi
sche inval in Afghanistan) Neder-
land binnenbracht.
De twijfel leidde tot afkeuring
toen uiteindelijk bleek dat het kind
geen wees was, zoals Voorhoeve
had volgehouden, maar dat de fa
milie van het jongesje nog leefde.
Eerder dit jaar loste Voorhoeve dat
probleem zelf op door het na een
nader onderzoek openlijk te erken
nen.
Na de grote verkiezingsneder
laag en de onttakeling van Nijpels
heeft de WD-fractie gekozen voor
een 'Rietkerk' of een 'De Vries'-op-
lossing: de politiek leider in het ka
binet, die de leiding van de fractie
aan een vertrouweling overlaat. Vi
ce-premier De Korte kan er zeker
van zijn dat Voorhoeve voorlopig
een waardig plaatsbekleder zal
zijn.
DEN HAAG - Prof. dr. ir. Joris
Voorhoeve (40), de nieuwe WD-
fractieleider, heeft de afgelopen ja
ren een door weinigen in die fractie
geëvenaarde reputatie opge
bouwd. Altijd onkreukbaar in het
nette donkere pak, immer vriende
lijk en voortdurend bereid zijn
standpunt nog eens uit te leggen:
met dat beeld is het optreden van
Voorhoeve rond het Binnenhof
mogelijk het beste gekenschetst.
Voorhoeve heeft zich de afgelo
pen vier jaar ontwikkeld tot de
door
Louis Burgers
voornaamste woordvoerder van de
WD op het gebied van buiten
landse zaken en defensie. Zijn poli
tieke keuze was vaak eenvoudig:
steun voor de opvattingen van de
VS. Dat leidde tot het verwijt van
een 'koude oorlog'- mentaliteit, een
opvatting die zijn tegenstanders
vooral uitten tijdens het debat over
de plaatsing van kruisraketten in
ons land.
Maar zijn politieke gevoel liet
hem ook in dit soort discussies niet
in de steek. Vaak, zij het pas op het
laatste moment, maakte hij het po
litieke compromis tot het zijne om
het vervolgens - zoals opnieuw
bleek in het debat over de kruisra
ketten - met vuur in de Tweede
Kamer te verdedigen. Deze wend
baarheid schaadde zijn positie nau
welijks. Voorhoeve's door vriend
en vijand erkende buitengewone
intelligentie en zijn terughoudende
optreden verschaften hem een aan
zienlijk gezag in de door slecht lei
derschap gedemotiveerde fractie.
Amerikaanse studie
Joris Jacobs Clemens Voorhoe
ve studeerde ontwikkelingsecono
mie aan de Landbouwhogeschool
in Wageningen en volgde daarna
een studie over internationale be-
trekkingën ^an de Amerikaanse
John Hopkins Universiteit. Daar
studeerde hij ook af. Zijn proef
schrift bevatte een overzicht van
de Nederlandse buitenlandse poli
tiek.
Tussen 1973 en 1977 Werkte de
nieuwe WD-fractieleider bij de
Wereldbank in Washington, daarna
was hy twee jaar voorzitter van de
werkgroep internationale zaken
van de Wetenschappelijke Raad
voor het regeringsbeleid. In 1979
volgde de sprong naar de politiek,
als directeur van het wetenschap
pelijk bureau van de WD. In dat-
