Varkensmesters boos op staatssecretaris Honderdste brug Alphen Mogelijkheden voor recreatie uitbreiden' Hillegommers willen snel af van verbod om etensresten te voeren Gemeente bouwt temidden van alle bruggenleed feestje Man verliest 15.000 gulden I De mogelijkheden om een surfplank te huren, moeten in de provincie Zuid-Holland worden uitgebreid. (archieffoto Wim Dijkman) Zuid-Holland bindt concurrentiestrijd aan ALPHEN/STREEK - Het watersporttoerisme op De Kaag, Braassemermeer en de Wijde Aa moet worden versterkt en de plassen moeten beter bereikbaar worden. Bovendien moeten de recreatieve voorzienin gen - hotels, trekkershutten - op de oevers worden uit gebreid. Dit is hard nodig omdat ,de provincie Zuid- Holland en met name de oostelijke Rijnstreek als wa tersportgebied in de con currentiestrijd met Fries land steeds verder achterop raakt. De hele provincie Zuid-Holland is overigens, ondanks voldoende wa tersportgebied en een aanzienlijk botenbestand, niet in trek voor wa tersportvakanties. Zuid-Holland herbergt 21 procent van het natio nale botenbestand en ruim een derde deel van de Nederlanders die voor korte tijd op een boot ver blijven, komt naar deze provincie. Tóch trekt Zuid-Holland slechts veertien procent van de nationale bootvakanties. Friesland is blijk baar veel aantrekkelijker. Daar brengt ruim een derde de boot vakantie door. Voor het toerisme in de oostelij ke Rijnstreek is de watersport van groot belang. Toch blijkt dit gebied het af te leggen tegen de Friese wa teren. Daarom hebben de Kamer van Koophandel Rijnland, de pro vincie en de gemeenten opdracht gegeven om te onderzoeken welke ontwikkelingsmogelijkheden er zijn voor de toeristische sector in de oostelijke Rijnstreek. Deze stu die is een onderdeel van een groter onderzoek dat is bedoeld om een verklaring te zoeken voor het feit dat de oostelijke Rijnstreek zo wei nig merkt van het economisch her stel. De deelstudie geeft suggesties om de oostelijke Rijnstreek aan trekkelijker te maken voor toeris ten en sluit aan op het Toeristisch- Recreatief Ontwikkelingsplan (TROP) voor Zuid-Holland., Dit plan heeft zich al kritisch uitgela ten over de aantrekkelijkheid van het gebied voor de watersporters. De makers van de deelstudie (Eco nomisch Technologisch Instituut en Coöperatief bureau voor be leidsadvisering Frons) zijn wat dat betreft niet veel optimistischer. Maar ze doen wel aanbevelingen. In de studie staat zelfs een actie programma voor het watertoeris me, waarbij steeds de gezamenlij ke promotie van het toerisme als belangrijk wordt beschouwd. Ver der wordt geadviseerd om verhuur van surfplanken, kano's, salonbo ten en kajuitzeiljachten uit te brei den en trekkershutten te plaatsen. Ook voor het beter benutten van de niet-waterrecreatie worden voorstellen aangedragen. Verdere ontwikkeling van Avifauna in Al phen aan den Rijn en een hotelac commodatie bijvoorbeeld, waarbij ook de mogelijkheid van een ver gader- of congresgebouw moet worden overwogen. In de studie wordt de landrecrea- tie als zwak ontwikkeld bestem peld. De dagrecreatie en de ver- blijfsrecreatie moeten worden uit gebreid. De onderzoekers hebben daarbij rekening gehouden met het feit dat de toerist de laatste jaren minder ver, minder vaak, minder lang en minder duur met vakantie gaat. AARLANDERVEEN - De Al- phense politie heeft een in Aar- landerveen gevonden ringslang 'uitgewezen' en bij de Nieuw koop 'over de grens gezet'. Het onderkruipsel maakt nu de om geving van de Nieuwkoopse plassen onveilig. Een bewoonster van Aarlan- derveen trof de slang-gisteren in haar tuin aan. Twee politie agenten gingen er onver schrokken op af. Hun moedig optreden zagen ze beloond. Met een hark werd de tachtig centi meter lange slang in de tang ge nomen en in een plastic zak ge deponeerd. Een in Alphen wonende des kundige werd geraadpleegd, die meedeelde dat het om een ongevaarlijke Italiaanse rings lang gaat. Het beestje bijt wel, maar verontrustend is dat niet. Er schijnt daarbij geen gif vrij te komen. Daarmee was het probleem nog niet opgelost, want de poli tie zat nog altijd met het reptiel opgescheept. Om te voorko men dat de Alphense politie straks weer in een andere tuin op jacht naar de slang moet om in paniek geraakte Alphenaren van dienst te zijn, werd beslo ten de slang 'uit te wijzen'. Op een weiland bij de Nieuwkoop- se plassen werd het dier weer vrijgelaten, waarop de politie mannen zich als een haas uit de voeten maakten. In maart van dit jaar werd ons land opgeschrikt door een bij zondere nog gevaarlijkere vorm van varkenspest, de zoge naamde Afrikaanse variant. Een eerste geval werd ontdekt in Zoetermeer waar terstond enkele duizenden varkens werden afgemaakt en vernietigd. Vervolgens werd het vervoer van varkens en ander vee in een groot gebied verboden om ver spreiding van de besmetting te voorkomen. Na enig onderzoek werd duidelijk dat de door Afrikaanse pest getroffen varkensmesterij in Zoetermeer de beesten voed sel had gevoederd dat onvoldoende was gekookt. De bacteriën in de uit Spanje afkomstige voedselresten waren niet gedood waardoor Afrikaanse varkenspest kon uitbreken. Opnieuw werd een smet geworpen op varkensmesterijen die voedselresten verwerken. In Nederland zijn tussen de 100 en 209 grote bedrijven die voedselafval ophalen bij zieken- en be jaardenhuizen en restaurants. Dat afval moet volgens de wet goed worden gekookt zodat de bacteriën zijn gedood alvorens ze te eten worden aangeboden aan varkens. Maar in het verle den ging het vaak bij die varkensmesterijen fout. Al langer wordt van verschillende zijden bij de regering aangedrongen op een verbod van dergelijke mesterijen. En dat is er in april ook van gekomen. De Swillbedrijven, zoals die mesterijen worden genoemd, mogen geen afval meer ophalen en voederen aan varkens. Een maatregel die vooral ook is genomen om de export van varkensvlees - jaarlijks voor een bedrag van ruim 5 miljard gulden - veilig te stellen. Onder de eigenaars van Swillbedrijven heerst grote boosheid en ontevredenheid over de maatregel van staatssecretaris Ploeg. Aan het woord komen twee mesters uit Hillegom die zich net als hun collega's elders in de regio zwaar gedupeerd voelen. HILLEGOM - De varkens- mesters P. Meiland en P. Kamstra voelen zich in de steek gelaten. Zelfs het Landbouwschap heeft vol gens hen geen vinger uitge stoken1 om de door staatsse cretaris Ploeg gedupeerde bedrijven te helpen. "Het is zoals het altijd gaat: de goe den moeten onder de kwa den lijden". selresten. Zowel Meiland als Kamstra haal den zelf etensresten op in de regio Haarlem. "Dat ging op hygiënische wijze. Wij verschaften vaten waar in dan de resten werden gedepo neerd. Vervolgens werden die op gehaald en het afval werd in grote ketels gekookt. Nooit een centje last gehad. Met chloor werden de vaten gereinigd en schoon naar de leveranciers gebracht", schetst Meiland de werkwijze. Verkocht Sinds het verbod op het voede ren van etensresten, is het perso neel van de beide mesterijen thuis. Dat betekent toch voor vier men sen geen werk meer. Meiland heeft zelfs zijn varkens verkocht. Hij zag er geen brood in om de beesten op een andere manier te voeren: "Ik had er zo'n 700. Ik zie het niet zit ten om die beesten meel te gaan voeren. Dat rendeert pas op een aantal van 2000 varkens en die mo gelijkheden heb ik hier niet". Kam stra houdt de beesten nog aan in de hoop dat het verbod wordt opgehe ven en hij dus weer op goedkoper voer kan overgaan. door Henk van der Post De beide Hillegommers geven de schuld aan het falend controlesys teem. "Alle mesterijen moeten ge regeld worden gecontroleerd. Maar daar komt nauwelijks iets van te recht", aldus Kamstra die zelf vier jaar geleden een keer is gecontro leerd. Meiland zelf kreeg twee maanden voordat Ploeg het verbod uitvaardigde nog een nieuwe ver gunning voor de duur van driejaar om varkens juist wel met voed selresten te voederen. "Het zijn gewoon Italiaanse praktijken. Daar krijg je ook een vergunning die dan meteen weer teniet wordt gedaan". Kamstra heeft een groot spandoek aan de gevel van zijn woning aan de Oo- steinderlaan in Hillegom bevestigd waarop hij duidelijk te kennen geeft zijn varkens weer kliek te wil len voeren. Hij heeft ongeveer 1000 varkens en voedert ze nu meel, aardappelstoomschillen (van chips- en patatfabrieken) en melk en papafval dat wordt teruggege ven aan de melkfabriek. Maar dat Varkensmester Kamstra geeft door middel van een spandoek aan zijn is alles by elkaar een stuk duurder woning aan de Oosteinderlaan duidelijk te kennen wat hij wil. dan het verstrekken van voed- (foto wim Dijkman) Meiland hikt wel aan tegen de hoge investeringen die hij zich de afgelopen jaren heeft getroost om zijn bedrijf draaiende te houden: "Ik heb een ketel staan die me meer dan 10.000 gulden heeft ge kost. Wat krijg ik ervoor? Zeven cent een kilo bij de sloop. Ik schat dat ik de afgelopen jaren dik een half miljoen heb geïnvesteerd waarvan ik geen cent terug zie. Laatst heb ik nog negentien meter schuur aangebouwd". Zowel hij als Kamstra hebben kritiek op de wijze waarop de over heid het probleem heeft aange pakt. "Er was al langer kritiek op de Swillbedrijven. Maar om die nu allemaal maar op te doeken omdat er ergens in Zoetermeer Afrikaan se varkenspest uitbreektDat is geen beleid. Al die maatregelen die tegen de pest zijn genomen hebben veel meer gekost dan bijvoorbeeld het uitkopen van de grote Swillbe drijven". Milieu Als voorzitter van de Swillver- eniging in Nederland - Swill is En gels voor keukenafval - heeft Mei land bij kamerleden en tal van in stanties aan de bel getrokken, maar ving steeds bot. Hij meent dat de afwegingen van de regering lang niet altijd zuiver zijn geweest. Er was angst dat het buitenland de grenzen zou sluiten en ook onder druk van het zuiden - Brabant en Limburg waar de meeste 'gewone' mesterijen zitten - zal de regering overstag zijn gegaan. Een beleid van lik-me-vestje, aldus de Hille gommers. Daarin speelt volgens Meiland ook mee dat de vele varkens in Ne derland de spoeling erg dun heb ben gemaakt. Er zijn in ons land 19 miljoen varkens en dat aantal neemt nog toe. Maar ook in het bui- Meiland voor zijn lege schuur waar tot voor kort nog 700 varkens verbleven. Op defoto(vlnr) Ronald Teeuwen, P. Kamstra en dochter, P. Meiland met diens zoon Sjaak. (foto wim Dijkman) tenland stijgt dat aantal snel. De marges zijn smal geworden en de risico's daardoor groter. De hoop van de beide heren is nog gevestigd op het Landbouw schap dat zal pogen staatssecreta ris Ploeg er toe te bewegen een schadevergoeding te betalen om de verloren gegane investeringen of de extra kosten voor ander voer te compenseren. Maar de verwach tingen zijn niet erg hoog gespan nen. Ten aanzien van het milieu ver wachten Meiland en Kamstra ern stige problemen. De beide bedrij ven samen haalden tot voor kort bijna 3 miljoen kilo voedselresten op bij tal van zieken- en bejaarden huizen en restaurants in de omge ving. Waar blijven die nu met het afval? vraagt Meiland zich af. "Het valt eigenlijk onder de hinderwet. Maar de meeste bedrijven zullen proberen op zo goedkoop mogelij- de voedselresten zien kwijt te raken". Meiland vervolgt: "Een deel van het voedsel zal door kleine bedrijf jes worden opgehaald waar het zonder te worden gekookt aan beesten wordt gevoederd. Dat le vert dus nog meer gevaar op. Voorts zal een deel via het riool verdwijnen. Binnen de kortste ke ren zal het rioolstelsel door al dat vet verstopt raken en zullen straten blank komen te staan zodra het gaat regenen". ALPHEN AAN DF.N RIJN - Vier grote waterwegen trek ken een spoor van ergenis door Alphen aan den Rijn. Ri vieren en kanalen in een gemeente betekenen bruggen en die gaan altijd net open als jij komt aanrijden. Door de twee vrijwel haakse bochten in de Oude Rijn, bij Gouw- sluis en bij het Rijnoordziekenhuis, moet de weggebruiker in Alphen niet zelden twee of drie Rijnbruggen passeren. De andere drie grote waterwegen, die bijdragen aan het bruggenleed in Alphen, zijn de Gouwe, Aarkanaal en de Heimanswetering. Vandaag heeft wethouder W.G.C. tienduizenden bezoekers aan het de Jong van openbare werken in jaarmarkt in de weg zat, blijkt welk Alphen de honderdste brug ge- essentiële rol de brug in het maat- plaatst. Omdat gelukkig het me- schappelijk verkeer heeft. Zonder rendeel van die honderd oeverver- bruggen kan niet. Op pontjes bindingen geen bewegende brug- wachten, daar heeft de stadsmens gen zijn, vond het gemeentebe- geen tijd en geduld meer voor. stuur deze mijlpaal toch een reden De gemeente bezit drie grote om een klein feestje te houden. bruggen: de Koningin Juliana- In Alphen wordt over bruggen brug, de Albert Schweitzerbrug en bijna even vaak gepraat als over de Rijnhavenbrug. De overige gro- net weer. Er is altijd wat op aan te te bruggen in Alphen zijn eigen- merken, het zijn onoverkomelijke dom van de provincie, zoals de Al- fenomenen die men gelaten maar phense brug, Hefbrug, de Steekter- mokkend over zich heen laat ko- brug en 's Molenaarsbrug. men. Maar als zo'n brug het echt laat afweten, zoals enkele jaren ge- De ambtenaren van de dienst leden een kapotte Alphense brug openbare werken houden aan de hand van een dik boekwerk, 'On- derhoudsschema bruggen, duiker- bruggen, steigers, leuningcon structies en dergelijke' de staat van de bruggen bij. Bij de kleine brug getjes is de situatie gezond. Min stens twee keer per jaar doen de technische ambtenaren de ronde. Als er wat kapot is, wordt dat snel hersteld. Meer zorgen zijn er over de grote bruggen. Er is zo weinig geld voor onderhoud beschikbaar, dat het nauwelijks genoeg is om de reling een kwast verf geven. De gevolgen, die dit zuinige beleid kunnen heb ben, zijn bij de Koningin Juliana- brug maar al te duidelijke aan het licht getreden. Twee jaar geleden werd voor 1,8 miljoen aan de brug vertimmerd. Toen hield Alphen er tenminste nog een vrij liggend fietspad aan over. De 1,3 miljoen die thans nodig is om onder meer het betonrot aan de brug te herstel len, is het regelrechte gevolg van achterstallig onderhoud. Met spijt denken de ambtenaren hoeveel mooie bruggetjes in wandel- en re creatiegebieden niet voor dat geld gebouwd zouden kunnen worden. Onlangs besloot de gemeente raad na een pittige discussie de Schweitzerbrug en Julianabrug ook op zondag te bedienen. De ex tra kosten hiervoor zijn begroot op 27.000 gulden. Alleen dit extra be drag is al het dubbele van het tota le bedrag dat voor civiel-technisch en bouwkundig onderhoud be schikbaar is. Hoewel hét Alphens gemeente bestuur dus weinig geld voor goed onderhoud over heeft, kosten de drie grote bruggen toch al wel het nodige. Op de begroting voor dit jaar staat een bedrag van 638.770 gulden voor bediening en onder houd. Verreweg het grootste deel van dit bedrag is nodig om de acht vaste brugwachters te kunnen be talen. Als de oudste brug in Alphen noemen de ambtenaren het houten bruggetje bij de kinderboerderij in het Bospark. Ook de gemetselde boogbrug aan de Kortsteekterweg nabij 'De Dikke Molen' is al oud, maar de preciese datum ervan weet men niet. Een betonbrug aan het Rietveldse pad over de Alphen- sche Wetering zou al bijna zestig jaar oud zijn. Eeuwenoude bruggetjes kent men in Alphen niet. Die zijn al lang verdwenen of door een nieuwer ex emplaar vervangen. Van de grote gemeentelijke bruggen zijn de Ko ningin Julianaburg (1952) en Rijn havenbrug (1955) de oudste. De Albert Schweitzerbrug be staat dit jaar tien jaar en is dus de meest recente. Het is ook de groot ste brug in Alphen. Op 11 oktober 1976 opende Rhena Schweitzer de naar haar vader vernoemde brug, de beroemde arts uit Lambarene. Van heel wat bescheidener afme tingen is het prefab-bruggetje, dat wethouder W.G.C. de Jong van middag heeft geplaatst. Van dit soort zijn de meeste van de hon derd. Het bruggetje is geplaatst over een sloot langs de voormalige Herenweg, tussen Lokhorst en Broekhorst. Het bruggetje is 11.50 meter lang en 2.25 meter breed. Een karakteristiek ophaalbruggetje sluit de Kromme Aar van de Zegerplas af. RIJNSATERWOUDE - Een inwo ner van Rijnsaterwoude heeft de afgelopen nacht bij de politie aan gifte gedaan van de vermissing van zijn portemonnee met daarin vijf tienduizend gulden. De man is gis teren voor zaken en voor een be zoek aan het strand naar Noord- (foto will Dijkman) wijk en Noordwijkerhout geweest.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 18