'Dat het Lammenschansplein
is omgeschoffeld, blijft zonde'
Start fietsvierdaagse
Brigadiertje schrikt van
spelletje Noordwijker
Ing. A. Bounian na 36 jaar weg bij Waterstaat
actief in vrije tijd
Wandelende
scholieren
op pad gegaan
PAGINA 4
LEIDEN
DINSDAG 10 JUNI 1980
ALPHEN AAN DEN RIJN
- "Ik ben gehecht geraakt
aan de Rijn. Er is een hoop
opgeknapt. Daar heb ik erg
veel voldoening van". Na 36
jaar overheidsdienst, waar
van de laatste twaalf als
'baas van de Oude Rijn', is
ing. A. Bouman (61) ver
trokken bij Provinciale Wa
terstaat.
door
Raymond Peil
Begonnen bij de wegendienst. was
de Alphenaar de laatste periode
verantwoordelijk voor het wel en
wee van de rivier, van Woerden tot
Katwijk, in zijn functie als 'hoofd
vaarwegen, district Rijn'. Met een
receptie heeft hij vorige week offi
cieel afscheid genomen van zijn
dienst, waarna er tijd was om terug
te blikken op een lange carrière in
wegen en water van deze streek.
Erin gerold, dat is waarschijnlijk
de term die het meest van toepas
sing is op de entrée van Bouman
bij Waterstaat. "Ik heb, na mijn
diensttijd op de bonnefooi een
briefje gestuurd kijkt hij terug op
de jaren na zijn HTS-opleiding. Dat
lukte, toen kwam je zo nog aan
werk. Op 1 maart 1950 trad Bou
man in overheidsdienst.
"Ik kwam terecht bij de wegen-
dienst, bij het districtje Woubrug-
ge. We reconstrueerden wegen en
dergelijke hier in de omgeving.
Mijn eerste werk was de aanleg van
het fietspad langs de Wijde Aa. Dat
deden we met werklozen. Ik had er
bakkers, slagers en schoenmakers
bij lopen".
De nieuwe brug over de Hei
manswetering was eveneens een
project dat onder Boumans hoede
tot stand kwam. "De 'omlegging
Woubrugge' heette dat. Een colle
ga van mij maakte de bruggen, ik
de aansluitende wegen". Ruim
twaalf jaar. becijfert Bouman.
heeft hij bij wegenbouw gewerkt.
De Herenweg tussen Alphen en
Leimuiden en het kruispunt bij dit
dorp kwamen destijds tot stand. In
1963 werd het district Woubrugge
opgeheven en belandde Bouman
bij het district Rijnstreek-Zuid.
De aanleg van het Lammen
schansplein was daarvan het eerste
wapenfeit. "Dat is nu weer omge
schoffeld. Zonde". Het grootste
werk was de voorbereiding van de
Leidse Baan, de nooit voltooide
weg ter verbinding van Leiden met
Den Haag. "We waren er heel ver
mee. Het viaduct bij de Paapse
Laan en de tunnel Ter Horst heb
ben we gemaakt", schetst de Al
phenaar. met toch iets van treurnis
in zijn stem. "Alles is toen de grond
in geboord door de motie van
Borgman, die toen Statenlid was".
En nu Gedeputeerde is.
Plaatsvervangend districtshoofd
werd Bouman in Rijnstreek-Zuid,
in een tijd dat er geld te over was
voor de aanleg van wegen, waarin
de auto nog echt de heilige koe was
en de benzine betaalbaar. De weg
tussen Voorschoten en Leidschen-
dam, de tunnel onder de Churchill-
laan en de reconstructie-Bleiswijk
getuigen hier nog van.
Flexibel
De laatste van een serie reorgani
saties, waarbij de districten Rijn
streek-Zuid en Bollenstreek tot
Zuid-Holland-West werden verhe
ven, betekende Boumans afscheid
van de wegendienst van Water
staat. "Men vond mij flexibel ge
noeg om een andere richting op te
gaan. Vaarwegen. Dat zag ik hele
maal niet zitten. Ik was gespeciali
seerd in wegenbouw, had daarvoor
mijn diploma's gehaald".
De natte kant en de droge kant
van de civiel-technische dienst van
Provinciale Waterstaat, dat zijn
twee verschillende werelden. En
een warm hart ging - en gaat nog
steeds - meer uit naar de wegen:
als Bouman naar buiten kijkt en
het neerplenzende hemelwater in
ogenschouw neemt, laat-ie zich
ontvallen dat 'we achter komen
met asfalteren'.
"Ik werd hoofd vaarwegen van
het district De Rijn. Daar wist ik
geen flikker van en ik stond er he
lemaal alleen voor. Je hebt niet al
leen het beheer over de vaarwegen
maar ook dingen als landschaps
verordeningen. waterschapszaken,
ontgrondingsverordeningen, mi
lieu enzovoorts aan je hoofd. En ik
ben meer een doener dan een pra
ter", laat Bouman opnieuw iets van
ontstemming blijken.
Toch groeide ook de liefde voor
het natte werk. "Met de recon
structie van de jaagpaden tot fiets
paden hebben we veel eer inge
legd". verhaalt de vut ter, die als
vice-voorzitter van de Alphense
fietsvierdaagse Laura toch wel een
nuttige combinatie van functies in
zich verenigde.
Er was werk genoeg op en langs
de Rijn, van Woerden tot Katwijk.
"Toen ik er net was, was het een
vreselijk ouwerwetse boel. Ik heb
toen een keer bij Woerden gezien
dat Amerikaanse toeristen foto's
maakten van Waterslaatsperso-
neel, dat vletten met touwen voort
trok". Meer en beter materiaal, in
het laatste geval ook gemotoriseer
de vletten, was dus het eenvoudig
gevonden ei van Columbus.
Spandoeken
"Er was een hoop aan de Rijn te
doen", beklemtoont Bouman nog
eens. overigens weinig compli
menteus voor zijn voorgangerts
In gedachten vaart hij een gedeelte
van de Oude Rijn af. "Tussen
Woerden en Bodegraven is een stil
stuk. Daar is niet veel scheepvaart.
De sluizen horen bij het grootwa
terschap. De Crolesbrug, daar zijn
ook weinig moelijkheden".
Dan wijst Bouman erop dat ook
langs dit stuk Rijn onder zijn ver
antwoordelijkheid een fraaie fiets
route is aangelegd. "Daar was een
hoop tegenstand tegen. Grote
spandoeken bij de opening. De
mensen die langs die jaagpaden
woonden wilden helemaal geen
fietsers over de grond die zij zo n
beetje als hun tuin beschouwden.
Daar hadden we veel ellende van.
Gelukkig is dat later bijgedraaid
We varen - denkbeeldig - verder
stroomafwaarts, van Bodegraven
naar Zwammerdam. "Nooit pro
blemen", zegt Bouman na even
peinzen. Zwammerdam-Alphen?
"Daar had ik graag dat laatste stuk
je fietspad aangelegd, langs de
Kortsteekterweg. Maar we zijn ge
dwarsboomd. De hele buurt is op
geruid door een jurist, die daar
woont. Maar dat komt best goed".
De afgezwaaide ingenieur is er hei
lig van overtuigd dat het Fietspad
34, tussen Alphen en Woerden,
wordt voltooid, zij het dan niet on
der zijn hoede.
Alphen is een verhaal apart. "De
Alphense Brug heeft altijd in de
schijnwerpers gestaan, is altijd een
zorgenkindje geweest". Over de
vaarwegomlegging van de Oude
Rijn. al twintig jaar onderwerp van
discussie, laat Bouman zich liever
niet uit. Duidelijk is wel. hoewel de
Ing. N. Bonmangefotografeerd bij een deel van zijn werkterrein van de laatste twaalf jaar, de Oude Rijn bij
Alphen: "Vroeger werd gezegd dat de Rijn voor beroepsvaart is. Da's onzin". (foto win Dijkman)
Alphenaar het niet met zo veel
woorden zegt. dat hij zelf niet blij
zou zijn met zware beroepsvaart
door het recreatiegebied Zeger-
plas. Plus het feit dat het gevaar op
explosies, van brandstofschepen
in Alphens bebouwde kom. naar
Boumans idee behoorlijk wordt
opgeblazen.
Zwaaikom
Van de fietsverkeer naar de
scheepvaart - we laten het fraaie
tietspad Alphen-Koudekerk-Lei-
derdorp even voor wat het is - is in
het dagelijks werk van het dis
trictshoofd Oude Rijn een kleine
stap. Het belang van de zwaaikom.
die vlak bij Alphen is aangelegd
voor schepen tot een lengte van 85
meter, moet volgens Bouman niet
worden onderschat.
"Die is in scheepvaartkringen
zeer op prijs gesteld. In het begin
dacht men 'waarvoor ligt die kom
er'. Het ding heeft een miljoen gul
den gekost. Maar schippers waren
er erg blij mee. Je kon daar niet
eens achteruit varen. Terwijl de
Oude Rijn een hele drukke vaar
weg is".
Meer ten behoeve van het ver
voer over land, is er tijdens Bou
mans 'regime' ook het een en ander
aan bruggen gebeurd: "De Leider-
dorpse Brug is in mijn tijd hele
maal vernieuwd, de Spanjaards-
brug". schetst hij. "Nu de Zijlbrug
in de Willem de Zwijgerlaan nog.
Die kunnen we niet meer bijhou
den. Je blijft de bouten van het
houten dek aandraaien. En dat is
een pokkenwerk. Die houten brug
dekken moeten allemaal worden
vervangen".
Een zorgenkind, betoogt Bou
man verder, voor Waterstaat is het
beheer van het recreatie-eiland Ke-
verland. bij De Kaag. "Dat is te
hoog aangelegd en verzakt. Als je
bovendien ziet wat onze kanton-
niers er aan vuil van recreanten
weghalen, hele vletten vol". Hij
legt uiteraard ook een verband met
de explosieve groei die de recrea
tievaart het laatste decennium
heeft doorgemaakt.
"De provincie steekt een hoop
geld in de recreatievaart, bijvoor
beeld door ruime openingstijden
van de bruggen. Toen ik pas bij
vaarwegen kwam, was de Alphen
se Brug op zondag vier uur be
mand. Dat werd steeds meer. Later
gingen we ook andere bruggen op
zondag bedienen", herinnert Bou
man zich. "Vroeger werd gezegd
'de Rijn is voor beroepsvaart'. Da's
onzin. Je moet gewoon met je tijd
mee. De recreatievaart kun je niet
verwaarlozen. Dat hoort bij de
maatschappij".
Dergelijke zorgen heeft Bouman
nu achter zich gelaten. "Ik ga op
een prachtig tijdstip met vut", zegt
hij, doelend op de komende, rigou
reuze reorganisatie bij de provin
cie. De verschillende, ambtelijke
diensten van de provincie worden
namelijk anders ingedeeld. Institu
ten als de griffie, de planologische
dienst en Waterstaat verdwijnen en
worden bij directies onderge
bracht.
Daar had Bouman op zijn 61ste
geen zin meer in. Wat hem echter
het meest steekt is het feit dat 'zijn'
waterstaatsdistrict wordt opge
splitst. "Ik had een mooie dienst
opgebouwd. Die wordt nu door
midden gesneden. De mensen heb
ben daar vreselijk de pest in". Aan
de andere kant zet hij het ook van
zich af. "Daaraan heb ik nu geen
zorgen. Ik ben 61, het is mooi ge
weest".
LEIDEN - UTaai nets weer verwent de deelnemers van
de avondfietsvierdaagse, die de Leidse Toerfiets Ver
eniging Swift organiseert. Ongeveer 465 deelnemers
draaiden gisteravond na het startschot van sportwet-
Vanavond voert Swift de kilometervreters die 30 ki
lometer in de benen hebben door Sassenheim en Lis-
e, morgen naar de Braassemermeer, donderdag langs
6oiróer TesseUwr"de iredSen rond t^dens de eerste f
rit. Deze voerde hen langs Wassenaar en Katwijk.
J. Hoogeboom van Swift windt het deelnemersaan-
tal wat tegenvallen. Vorig jaar waren er in totaal 640,
becijfert hij, maar misschien komen er vanavond nog
wat meer bij. De fietsvierdaagse wordt namelijk uitge
smeerd over vijf avonden, zodat belangstellenden er
vanavond alsnog aan kunnen beginnen. Bovendien
biedt dit andere deelnemers de gelegenheid om een
avondie over te slaan of uit te rusten.
De deelnemende gezinnen met kinderen, die meestal
15 kilometer afleggen, toeren vanavond rond in Oegst-
geest, morgen in Zoeterwoude, donderdag in Hoog-
made en vrijdag ook in Hoogmade, zij het via een ge
heel andere route.
Mensen die nog willen deelnemen aan de avond-
fietsvierdaagse kunnen vanavond van start gaan bij
het zwembad De Zijl aan de Paramaribostraat, tussen
18.30 en 19.30 uur. (foto Holvast)
Lezers Schrijven
Amnesty
Afgelopen donderdagavond ben ik
naar een schrijfavond van Amnes
ty International geweest. De op
komst op deze avond was uiterst
treurig: welgeteld vijf mensen!!!!
Beste Leidenaars, heeft u dan he
lemaal geen idee wat er op dit mo
ment gebeurt in veel andere lan
den? Mensen worden op dit mo
ment van de straat gehaald, gemar
teld en vermoord.
Hier kunnen wij iets aan doen.
Het is niet veel wat we kunnen
doen, maar eens in de maand kun
nen we wel een stuk of vier brieven
schrijven. Dat kost wel een uur van
je tijd, maar als wij het niet doen,
wie doet het dan??
Zelf heb ik het gelukkig nooit
meegemaakt dat iemand van wie
ik houd zomaar van straat wordt
gehaald. Maar de ouderen onder u
kunnen zich toch wel de oorlog
herinneren, waarin dit toen aan de
orde van de dag was. Leidenaars,
het gebeurt nog steeds iedere dag,
zelf ieder uur. Nee, niet hier in Ne
derland, niet naast de deur, maar
waarom niet schrijven voor je me
demens in een ver vreemd land???
Er komen nog meer schrijfavon-
den voor gewetensgevangenen.
Denkt u er eens over na en kom
ook dinsdag 22 juni om acht uur
naar de Vredeskerk in Zuid-West.
Letty van Egmond
Langegracht 108
Leiden
Duivensport
Uitslagen wedvluchten uit
Chantilly.
De Blauwkras: 1, 2, 10 C. v.d.
Nieuwendijk; 3 comb. De Mooy;
4, 8 R. Verhoogt; 5 H. Koome; 6 B.
Diersman7 R. v.d. Geer; 9 comb.
V.d. Blom.
De Vriendenclub: 1 W. Vijl-
brief; 2 G. Stipdonk; 3 F. Com-
pier4 C. Gijsman; 5 A. Siera; 61.
Doornik; 7 N. Vogelenzang; 8, 10
W. Siera jr.; 9 gebr. V.d. Voorn.
De Reisduif: 1, 3 F. Penseel; 2
W. v.d. Hoogt; 4. 5, 6N.de Groot
en zn7, 8,9,10 W. Hartevelt.
De Rijnklievers: 1 W. Pielanen;
2 B. van Mil; 3 comb. Koster/
Akerboom; 4 A. Honders; 5, 8 J.
Zevenhoven; 6A.de Vries; 7,9,10
J. Kok.
LPC: 1,2, 10 P. de Haas; 3 W.
Onstenk; 4 P. Schlagwein; 5,9 C.
van der Horst; 6 J. Staffeleu; 7, 8
F. Gijsman.
De Snelvlieger: 1,9 A. v.d. Dop
en zn.; 2 F. Jansen; 3 H. v.d. Wal;
4 B. Vlekke; 5 comb. Blom/Schlag-
wein; 6 H. Montanje; 7 M. van
Klaveren; 8 L. v.d. Tuin; 10 J.
Groenendijk. Wedvlucht uit
Chartres: 1,2,3,9,10 J. Groenen
dijk; 4,5 B. Vlekke; 6 comb. Blom/
Schlagwein; 7 M. van Klaveren;
8 A. v.d. Dop en zn.
PV Leiderdorp: 1 H. van Laar;
2 T. Gijsman; 3 Comb. Reyka; 4 P
Sloos; 5 Comb. B-G; 6 F. van
Heusden7 J. van Alphen; 8 J.
van Laar en Zn.; 9 D. van Seggel-
len; 10 E. Broug.
Het Oosten: 1 T. van As Zn; 2 P.
Juffermans; 3 R. v.d. Nieuwen
dijk; 4, 7, 9 G. Hendrikse; 5, 6
Comb. Pracht Buysman; 8 P. van
Duyl; 10 J. Hartevelt.
Filmochtend
De film 'Neem het als een man,
mevrouw' staat woensdag op het
programma, op de filmochtend
voor vrouwen in het Leidse
Volkshuis. De film gaat over een
vijftigjarige huisvrouw die
droomt hoe alles anders had kun
nen zijn; vrouwen en mannen ne
men eikaars rol over. De vrouw
schrikt wakker en besluit iets
aan haar positie te veranderen.
De film duurt van tien uur tot
kwart voor twaalf in het Volks
huis aan de Apothekersdijk 33a,
waar ook kinderopvang is gere
geld.
Filosoof
Centrum Ex-'85 vertoont don
derdagavond een videofilm van
de onlangs overleden Indiase fi
losoof en auteur Jiddu Krishna-
murti. De video doet verslag van
de eerste van een serie lezingen
van Krishnamurti in 1985 te
Saanen in Zwitserland. 'Teder
mens kan in zichzelf zoeken naar
wat onvergankelijk is, omdat de
waarheid een land zonder wegen
is, niet te bereiken met behulp
van welke religie of secte dan
ook", is een uitspraak van Krish-
namutri, die meer dan vijftig
boeken op zijn naam heeft. De
bijeenkomst begint om acht uur,
het adres van Centrum Ex-'85 is
Middelstegracht 40.
LEIDEN - Hij zag er nu niet di
rect uit als iemand die moedwil
lig verkeersbrigadiertjes van de
sokken zou rijden, de verdachte
uit Noordwijk. Sterker nog, hij
draagt hen een zeer warm hart
toe, zoals gisteren bleek uit zijn
verklaring tegenover de kanton
rechter, alwaar hij verscheen om
dat hij ervan werd verdacht in de
Noordwijkse Zeestraat een stop
verbod van een elfjarig briga-
diertje te hebben genegeerd. "Ik
doe als spelletje altijd mijn kop
lampen even aan en uit, als ik de
voetgangersoversteekplaats na
der. En dan zwaaien we even
naar elkaar". Nee, met zijn hou
ding tegenover die jeugdver-
keersbrigade zat het wel snor.
Hoe kwam het dan dat het jon
getje tegenover de politie had
verklaard dat die man hem en
zijn fier omhooggeheven stop-
bord zomaar voorbij was gere
den, zodat hij zich als een haas
uit de voeten moest maken om
niet te worden overreden? Dit
verhaal werd bovendien beves
tigd door een omwonende, die
een en ander had zien gebeuren.
Die vond dat de man in de fout
was en had het kenteken van de
auto doorgegeven aan de politie.
Tja, dat wist de Noordwijker
ook niet. Hij vertelde de rechter
dat hij de bewuste ochtend, zoals
hij al drie jaar doet, heel lang
zaam vanaf de Molenstraat het
zebrapad was genaderd en een
halve meter ervoor was gestopt.
"Het brigadiertje was al van het
zebrapad af, hij stond op de
stoep, nogal geschrokken. Maar
de reden van dat schrikken ken
ik niet. Misschien was hij niet he
lemaal op de weg geconcen
treerd en schrok hij ervan dat hij
opeens mijn auto voor zich zag".
De officier hechtte meer waar
de aan de versie van het gebeur
de van het jongetje en de omwo
nende. Honderddertig gulden
boete eiste hij. De verdachte ver
zuchtte dat hij toch drie jaar, al
knipperend en zwaaiend, met
goed gevolg het zebrapad nader
de. "Dat is uw eigen manier,
maar niet de goede", vond de
rechter. "Sommige brigadiertjes
kennen u. Die weten: die meneer
seint nog even met zijn koplicht-
jes, hebben we weer plezier ge
had en nu aan de kant. Maar an
deren kennen u niet en dan
schrikken ze van zo'n auto die in
eens dichtbij is".
Toch vond hij de Noordwijker
maar een beetje schuldig. Aller
eerst lag het zebrapad wel erg
dicht bij de kruising, vond hij.
Reden waarom hy de man advi
seerde voortaan rustig op de
hoek te wachten tot de briga
diers van het zebrapad af waren,
in plaats van dat moment op
slechts een halve meter afstand
van het pad af te wachten. Hoef
den ze ook niet meer van hem te
schrikkerf. En ten tweede: de
man was te goeder trouw. Het is
niet zo dat als hij er met zijn auto
aan komt, de brigadiers van het
zebrapad af moeten rennen om
hun leven zeker te stellen. "In
dat geval had ik u een fikse boete
gegeven". Vijftig gulden legde
de rechter de brigadevriend op.
Stop!
Of de verdachte was tijdelijk
ziende blind en horend doof ge
weest, óf het autoarsenaal van de
Noordwijkse politie moest hoog
nodig in de revisie. De rechter
liet in het midden wat het meest
aannemelijk was. Maar vreemd
bleef hij het vinden dat agenten
er vorig jaar december in de Van
Panhuysstraat in Noordwijk
maar niet in slaagden de aan
dacht van de jonge automobilist
te trekken. Ze hadden zich uitge
put in het geven van signalen:
het op het dak gemonteerde
neon-stopbord in werking ge
steld, lichtseinen gegeven, de si
rene aangezet. Het had allemaal
niet mogen baten. De verdachte
was gewoon doorgegaan met wat
hij aan het doen was: veel te hard
rijden.
De rechter vroeg zich af wat
hem had bezield om onder het
oog van een politieauto, want die
had de jongen naar zijn eigen
zeggen wel zien staan. Formule
I-snelheden te hanteren. De ver
dachte leunde gemoedelijk over
het heKje heen terwijl hij het ant
woord gaf. "Ach, ik had moeilijk
heden met mijn vriendin gehad.
Nu ging ik met een stel vrienden
naar Amsterdam. Jongens onder
mekaar, u weet hoe ze zijn".
Of de rechter dat wist, werd
niet duidelijk. Wel dat de auto zo
ontzettend hard reed dat de
Noordwijkse politie, die de ach
tervolging had ingezet, op de
rijksweg richting Amsterdam
had moeten afhaken. Waarna
achtereenvolgens de politie in
Haarlemmermeer en Amsterdam
werden ingeschakeld. De laatste
slaagde erin de auto in de hoofd
stad staande te houden. Ook hier
blijft onduidelijk of de jongen en
zijn medepassagiers het hoor- en
zichtvermogen hadden verloren
en weer teruggekregen of dat er
het nodige mankeerde aan de au
to van de Noordwijkse politie.
Feit is dat het stopteken van een
Amsterdamse politiewagen zo
waar effect sorteerde: de jongen
stopte.
Weinig fraai vonden de rechter
en de officier het verkeersgedrag
van de verdachte. En was dit al
niet de -tigste keer dat hij voor te
hard rijden was gepakt en had hij
niet een voorwaardelijke ontzeg
ging van de rijbevoegdheid met
een proeftijd van twee jaar? De
rechter hield een bloemlezing
over de jaren '84 en '85: vijfen
tachtig kilometer te hard, tachtig
kilometer te hard, zeventig te
hard.
door
Simone van Driel
"Ik heb hier een hoop van ge
leerd", had de jongen na zijn aan
houding in Amsterdam tegen
over de politie verklaard/ De
rechter wilde weten wat dan pre
cies. "Dat het me een hoop geld
kost. Dat vind ik heel erg. En na
tuurlijk die proeftijd".
Waarna de jongen, thans werk
loos, op meelijwekkende toon
vertelde dat hy grote kans heeft
op een nieuwe baan, als hij zijn
rijbewijs mag houden. Want dat
justitie daar nu echt aan wilde
trekken, dat voelde hy op zijn
klompen aan. De officier toonde
geen medeleven: "Meneer staat
ontzettend zielig te doen. Als hij
zijn rijbewijs nodig heeft, dan
had hij daar vooraf aan moeten
denken, niet achteraf'. Honderd-
dertig gulden eiste hy voor het
negeren van het stopteken van
de Noordwijkse politie, 150 gul
den en vier maanden onvoor
waardelijke ontzegging van de
rijbevoegdheid voor het te hard
rijden.
Dat van dat stopteken bleef
vaag voor de rechter. Vrijspraak
gaf hij daarvoor derhalve. Heel
gevaarlijk vond hij wat de jongen
had gedaan, maar hij toonde zich
gevoeldig voor diens verklaring
dat "het nooit meer gebeurt" en
diens bewering dat hij die baan
alleen mét rijbewijs krijgt. Vijf
honderd gulden boete en toch
maar weer een voorwaardelijke
ontzegging van de rijbevoegd
heid gaf hij daarom voor de snel
heidsovertreding.
De jongen bleek van het slag
'Nooit tevreden'. "Kan er niet
wat af?"
De rechter, vriendelijk als al
tijd: "Hier wordt niet gepingeld".
De officier: die lustte hem
LEIDEN - Ongetwijfeld onder het
zingen van 'Een potje met vet' zijn
gisteravond precies 411 leerlingen
van drie scholen uit de Mors op
pad gegaan voor de eerste etappe
van de avondwandelvierdaagse.
De scholieren konden kiezen uit
afstanden van 5 en 10 kilometer en
hadden het weer zonder meer mee.
De Pacellischool, De Schakel en
Morskring doen mee aan deze wan
delvierdaagse. Voor vanavond
staat een tocht naar de Stevenshof
op het programma. Donderdag
wordt er voor het laatst gelopen,
onder begeleiding van een muziek
korps.
nauwkeurig bekeken voor de start van de avondwandelvierdaagse,
(foto Holvast)
De routbeschrijving wordt eerst nog ev
bij het vertrekpunt clubhuis Morschwijk.
