Viskleding maakt of
breekt de hengelaar
Dammen
VISSPORT
JAZZ -Bijdragen:
Knappe neo-bop
uitjapan
Opgewekte
neurotici
Verbeke kan
nog swingen
Baker zonder
puntjes op i
S
sSSt,
-S
O
O
ÉI
B
ZATERDAG 7 JUNI 1986
EXTRA
PAGINA 33
DOOR BRAM VAN LEEUWEN
Een uitknoopbare voering van
een visjack heeft als voordeel dat
zo'njack zowel in de zomer als in
de winter kan worden gedragen.
Het is u als hengelaar ongetwij
feld wel eens opgevallen dat het
soms minder fraai weer is. Het
Nederlandse klimaat geeft nu
eenmaal geen enkele waarborg
dat er aan of op het water gunsti
ge weersomstandigheden be
staan. Daarom is het noodzake
lijk met de aanschaffing van een
hengeluitrusting rekening te
houden met de grilligheden van
de weergoden.
Nu is er op het gebied van
viskleding en attributen die be
scherming bieden tegen koude
regen en wind ontzettend veel op
de markt. Vandaar dat ik ditmaal
een aantal weerzaken de revue
wil laten passeren.
Een van de belangrijkste voor
waarden om een visdag niet let
terlijk en figuurlijk in het water
te laten vallen is dat de hengelaar
zelf goed beschermd is tegen de
elementen. Nu is er kleding te
koop die een uitstekende be
scherming geeft tegen bijvoor
beeld wind of regen, maar toch
voor een sportvisser onbruik
baar is.
Voor een hengelaar geldt na
melijk nog een tweede eis waar
aan kleding moet voldoen: de
visser moet er zich gemakkelijk
in kunnen bewegen. Armen en
benen moeten vrij kunnen bewe
gen. Ik heb wel eens een onge
twijfeld oerstek vispak gezien.
Maar het materiaal was zo dik en
stug, dat de drager zich gevoeld
pioet hebben als het bekende
mannetje van de Michelin-ban-
den.
Bewegen kon de hengelaar
zich nauwelijks en al bij een
loopje over korte afstand was hij
doodmoe. Je zult met zo'n pak
een hele dag door de polder moe
ten ploeteren om met de spinner
een snoekje te pakken.
Dan is er nog zoiets als een per
soonlijke voorkeur. Er zijn bij
voorbeeld vispakken uit één
stuk in de handel, de zogenaam
de visoveralls, maar er zijn er ook
in twee delen. Dus een jack met
een losse broek. Beide vispak
ken hebben zowel voor- als nade
len.
Een eendelig pak heeft het gro
te voordeel dat je nooit last hebt
van opkruipende kleding in de
rug. Vooral in herfst en winter
kan dat zeer hinderlijk zijn. Im
mers een hengelaar moet tijdens
een visdag nogal eens bukken en
bij zo'n beweging komt de rug al
snel bloot.
Een nadeel van een eendelig
pak is weer dat je hem moeilijk
kunt uittrekken als je bijvoor
beeld je behoefte moet doen.
Voor het kleinere werk is er in de
meeste pakken wel een rits inge
bouwd, maar voor de grote bood
schap is een ingrijpende uit-
kleedpartij vereist. En dat zie je
hengelaars niet zo snel doen tij
dens een vrieskoude dag.
Goede pakken hebben overi
gens een rits aan de voorzijde die
zowel aan de onder- als aan de
bovenkant kan worden geopend.
En diezelfde pakken hebben ook
een overslag met klitteband
waardoor de wind buiten wordt
gehouden. Het voordeel van een
tweedelig pak is datje bij gunsti
ge weersomstandigheden de
broek kunt uitlatenm en alleen
het jack kunt dragen. Bovendien
hebbben sommige jacks het
voordeel dat de voering uit-
knoop- of uitritsbaar is. Ze zijn
dus in alle seizoenen te gebrui
ken.
Waar je bij het kopen van een
vispak goed op moet letten is of
er voldoende ruime zakken in
zitten die gemakkelijk bereik
baar zijn. Een hengelaar heeft
meestal nogal veel kleine spul
letjes bij zich die binnen handbe
reik moeten zijn.
Een andere zaak van groot be
lang is de kwaliteit van de naden.
Die moeten zeer goed gelast zijn
om lekken of inscheuren te voor
komen. De meeste vispakken
van goede makelij hebben bo
vendien een extra versterkt zit
vlak. Dat is vooral van vitaal be
lang voor hengelaars die vanuit
een roeiboot vissen. Dat geschuif
over zo'n zitplank tijdens het
roeien zorgt namelijk voor extra
slijtage.
Viskleding kan op twee manie
ren worden opgebouwd. Je kunt
uitgaan van warmtekleding die
op het blote lichaam wordt ge
dragen, een zogenaamd pool- of
bodypak, terwijl dan voor de bo
venkleding kan worden volstaan
met wind- en waterdichte kle
ding. Bijvoorbeeld een goed
windjack met capuchon en een
regenbroek.
Het is ook mogelijk een vispak
te kopen die tegelijkertijd zowel
voor warmte als voor- droogte
zorgt. In het algemeen zijn dat de
overalls met een gewatteerde
voering, of de tweedelige vispak
ken met al dan niet uitknoopbare
voering.
Een belangrijke eis waaraan
goede vispakken moeten vol
doen is dat ze goed uitwasemen.
Vaak wisselen de temperaturen
tijdens de visdag nogal sterk ('s
ochtends vroeg koud, later op de
dag warmer) zodat er condens-
vorming kan optreden.
Dan is de vraag welke kleur
vispak kopen we? Een gewetens
vraag omdat er tegenstrijdige be
langen in het spel zijn. Een op
vallende kleur heeft het voordeel
dat de hengelaar in noodsituaties
eerder wordt opgemerkt. Daar
tegenover staat dat de vissen de
hengelaar ook eerder kunnen op
merken.
U zult voor u zelf moeten bepa
len wat het zwaarst weegt. Groe
ne en donkerblauwe pakken zijn
het minst opvallend en zullen
daarom de vis niet gemakkelijk
veijagen. Oranje of gele pakken
zullen de vis eerder afschrikken,
maar bieden wel een grotere
kans op hulp.
Voor de sportvisser die graag
op het ijs vist is een pak in felle
kleuren zeker aan te bevelen. Dat
geldt ook voor de zeevisserij
waar eveneens een zeer opvallen
de kleur van geen enkele invloed
is op de visvangst.
Voor de zeevisserij zijn overi
gens pakken in de handel die de
laatste jaren nogal opgang ma
ken. Ze zijn volkomen water
dicht zijn en vanwege de thermi
sche voorzieningen bieden ze
ook kans op overleven wanneer
je onverhoopt in ijskoud zeewa
ter zou belanden.
Deze zogenaamde overlevings-
pakken zijn ontworpen speciaal
ten behoeve van de arbeiders op
de olieplatforms voor de kust. Ze
kosten enkele duizenden gul
dens per stuk, maar voor de vei
ligheid hadden de olieconcerns
dat graag over.
Inmiddels zijn er al goedkope
re 'survivalsuits' in de handel,
maar ook bij de goedkoopste
moet u altijd nog rekenen op een
bedrag van minimaal 400 tot 500
gulden. Het is ook zaak zo'n pak
bij een bonafide handelaar te ko
pen want er zijn nogal wat uit
voeringen die als overlevings-
pakken worden aangeprezen
maar dat beslist niet zijn.
Komen we bij het schoeisel.
Een paar goede kaplaarzen zijn
vooral op regenachtige visdagen
onmisbaar. In de winter zijn ze
echter uit den boze. Dan bieden
hoge leren schoenen (bijvoor
beeld de kistjes uit militaire
dienst) een betere kans op war
me onderdanen.
Koop laarzen of ander schoei
sel zodanig ruim dat daarin de
poolsokken of sockets gemakke
lijk kunnen worden gedragen. Is
de zaak te klein dan krijg je toch
snel koude voeten. Het probleem
van de koude handen is op te los
sen met een paar pocketwar-
mers. Koop wel een paar goede
en niet van die goedkope dingen
waar je hele kleding naar gaat
stinken.
Koude handen zijn niet pleze-
rig, maar natte evenmin. Vooral
wanneer er met brood als aas
wordt gevist kunnen doorweekte
vingers het soms onmogelijk ma
ken een goede vlok of pluim op
de haak te zetten.
Hier moet een visparaplu uit
komst bieden. Ook die zijn er in
vele verschillende uitvoeringen.
Neem een zodanig ruime dat u er
helemaal onder kunt zitten en
dat ook uw vistas niet in de drup
hoeft te staan. Let er op dat de
plu is uitgerust met stevige balei
nen zodat hij niet bij het eerste
de beste stootje wind binnenste
buiten wordt geblazen.
Zorg ervoor dat op de top van
de paraplu een ringetje is ge
maakt zodat hij met een touwtje
en ijzeren pen te veranderen is
als het nodig mocht zijn. Om de
levensduur van het scherm te
verlengen is het belangrijk de
plu na een regendag uit te klap
pen en zo te laten drogen. Nooit
nat in een foudraal laten zitten.
Verwijder op gezette tijden ook
het vuil van hét scherm.
Willem S. Winsemius en
Wim Wirtz
Kazumi Watanabe: Mobo
Splash. Gramavision (Polydor).
De 'verwestersing' van de Japan
se muziek levert ook op jazzge-
bied nog bijna dagelijks nieuwe
produkten op, met ditmaal een
opmerkelijke uitschieter: de LP
Mobo Splash van de Japanse gi
tarist/toetsenist Kazumi Watana
be. De plaat bevat een mengeling
van fusion, funk en zelfs neo-bop
in een stuk met een duidelijk eer
betoon aan de grote Thelonious
Monk. 'Sometimes we say
Monk'.
De bezetting is modern en her
bergt een grote variëteit aan
elektronische effecten als onder
grond voor vrijelijk ronddolende
solisten, die de sterren van de he
mel blazen. Het leidt soms tot
prachtige stukken, die enigszins
vergelijkbare Japanse groepen
als Casiopea en Ippu-Do ver in
de schaduw plaatsen. Vooral de
dominante saxen (twee alten en
een tenor) dragen hiertoe bij, zo
als in het openingsstuk op kant I,
'Afternoon in the Park', en - met
een heel mooie alt - in 'Izayoi'.
De gitarist Watanabe vertoont
een sterke overeenkomst met
John Scofield en Pat Metheny,
zowel wat de snaarvoering als de
klankkleur betreft. Hij is snel,
fantasierijk en dynamisch, zoals
bijvoorbeeld naar voren komt in
het stuk 'Crisis III' en - opnieuw
- 'Sometimes we say Monk'.
De plaat bevat acht stukken en
werd vorig jaar gemaakt in To
kio.
W.W.
Curlew: 'North America' (Moers
Music 02042, Pling Plong re
cords).
de groep Curlew bouwt zijn mu
ziek op uit een mengsel van
funk, new wave, pop, blues en
country met een vrije ritmiek en
improvisaties uit de Engelse
school van gitarist Derek Bailey.
Een hoofdrol is weggelegd voor
altist George Cartwright, die ze
ven van de dertien stukken
schreef. Daarnaast hebben we
cellist Tom Cora en bassist en gi
tarist Fred Frith, die voor het ge
luid van de groep als voor de ove
rige composities een belangrijke'
rol spelen. Frith is bekend van de
groep Material van Bill Laswell.
De muziek wordt gekenmerkt
door een veelheid van korte,
vaak vrolijke motiefjes met veel
maatwisselingen uit bovenge
noemde stijlen, zonder dat er
sprake is van zich ontwikkelend
muzikaal materiaal. Het maakt
daardoor een neurotische indruk
en roept de sfeer op van een
troosteloze moderne stad buiten
de werkuren, maar dan met deze
muziek op je walkman. Deze, ge
lukkig niet altijd onvriendelijke
muziek is weinig te horen, met
uitzondering van het jaarlijkse
jazzfestival in het Duitse Moers,
waarvan de organisator ook de
producent van deze plaat is. In
het nummer Knee Song 2 roept
gast-cornettist Butch Morris, be
kende als dirigent van de David
Murray Big Band, de sfeer op
van Miles Davis. In Mink's
Dream wordt de vioolklank van
Polly Bradfield toegevoegd. Het
krankzinnige ritme komt van
Rick Brown vier nummers. Met
een weinig bluesy gespeeld Fee-
lin' Good van de wijlen Missis
sippi blueszanger J. B. Lenoir
wordt de plaat met zang en een
lach besloten.
WSW
Harry Verbeke en Carlo de Wijs:
'Mo de Bo' (Timeless.
Harry Verbeke: 'Romantic Bal
lads' (Timeless).
Tenorist Harry Verbeke, 64 jaar
en nog steeds in full swing,
maakte vorig en dit jaar twee pla
ten in samenwerking met een
nieuw talent, de 40 jaar jongere
hammondorganist Carlo de Wijs.
Het zijn platen die regelrechte
bij kaarslicht, maar dertien in
een dozijn.
W.W.
Amstel Octet met Chet Baker:
'Hazy Hugs' (Limetree MLP
198601).
Voor hun tweede plaat van sep
tember vorig jaar heeft het Am-
steloctet de in Europa verblij
vende legendarische trompettist
Chet Baker weten te strikken
voor vier van de zes gespeelde
stukken. Dit omdat Baker te laat
op de sessie kwam en hij weer op
tijd in Luik moest terug zijn.
Chet Baker, die zelf niet de pun
tjes op de i zet, is mogelijk door
zijn aanwezigheid de aanjager
van de sfeer. De ingespeeldheid
van de Hollanders is groot. In
Shifting Down doet Baker met
zijn sfeervolle maar slordige
toonvorming duidelijk onder
voor de na hem spannend sole
rende saxofonist Dick de Graaf.
De muziek wijkt geen duim
breed af van het recht moderne
jazzpad en klinkt zeer gediscipli
neerd door de overdadige arran
gementen van bassist Hein van
de Geijn en Herman Dijkstra.
Het geheel ademt een koele in
trovertheid uit, zoals vaak te ho
ren bij Europese jazz big bands.
Het octet, dat meer als een uit
gebreid combo klinkt, bestaat uit
deels wat oudere Nederlandse
bebop musici als baritop-hoor-
nist Evert Hekkema en de Gro
ningse trompettist Edu Ninck
Block. Altist Kees van Lier van
diverse Noordhollandse bands
heeft de toon van een Piet
Noordijk. John Engels is de
drummer bij uitstek. De jongere
spelers zijn bariton-saxofonist
Jan Vennink en pianist Bert van
de Brink, die in Someday you'll
leave me een gloedvolle en ro
mantische solo heeft, na een be
wogen verhaal uit het boeiende
leven van Chet Baker. Dit is een
ouderwetse jazzplaat zoals ook
de andere veertien uit de Neder
landse catalogus van Limetree.
WSW
door
Rinie Kuijf
Het leven van een modale scha
ker heeft zo zijn voor- en nade
len. Mooie reisjes naar het bui
tenland maken is bijvoorbeeld
iets waar je de gemiddelde bur
ger afgunstig mee kunt maken.
Dat die reisjes niet allemaal even
leuk zijn ondervond ik laatst tij
dens een studentenlandenwed-
strijd in Heidelberg. Het Neder
landse team zou het daar opne
men tegen de Fransen, Engelsen
en de Westduitsers.
Daar in Heidelberg aangeko
men bleek er niets georganiseerd
te zijn. Wij brave schakers wer
den in een jeugdherberg gestopt
samen met allerlei gillende jon
gelui van rond de 15 jaar. Terwijl
ik even een Wandelingetje door
de fraaie stad maakte, besloten
de anderen in overleg met de
schaakbond maar een hotel te
gaan zoeken. Toen ik terugkwam
was iedereen vertrokken en er
restte mij niet veel anders dan
een overnachting in de jeugdher
berg.
Dezelfde middag zou om 4 uur
de eerste ronde beginnen. De
Fransen waren niet op komen
dagen en de volslagen chaoot die
als organisator van dit evene
ment optrad wist hierover te
melden dat dat lag aan de slechte
organisatie binnen de Franse
schaakbond(l) Vervolgens zei hij
het wel enigszins te kunnen be
grijpen daar de Fransen op zijn
verzoek om een team te sturen
helemaal niet hadden gerea
geerd. De Engelsen waren intus
sen, na een reis van ongeveer 20
uur (trein - boot - trein), wel gear
riveerd maar keerden gezien de
omstandigheden eigenlijk het
liefst direct weer terug. Na veel
geharrewar werd besloten om 3
kruiswed strijden te spelen,
waarbij telkens 4 spelers van ie
der land tegen elkaar speelden.
Elk team bestond uit 8 spelers.
De eerste dag speelden wij goed
en we scoorden 5,5 punt uit 8
partijen. Vol goede moed gingen
we die avond Heidelberg bezich
tigen.
De volgende dag begon om 1
uur de tweede ronde. We speel
den in de aula van een studen
tenflat. De organisator had tegen
de mensen achter de bar gezegd
dat hij niet zeker wist hoe laat er
begonnen zou worden, dus deze
mensen bleven weg. Sommige
deuren in het gebouw waren op
slot, dat betekende dus het ge
bouw uit om via een andere deur
drie hoog naar het toilet te gaan.
Ik wist ondertussen mijn team
genoten te verbazen door de vol
gende opening op het bord te zet
ten: Thesing-R. Kuijf. I.d4-d5
2.pf3-pf6 3.1g5-pe4 4.1h4-Dd6!?
(dreigt Db4 schaak) 5.pbd2-
Dh6!? diagram 1. Een zeef op
merkelijk idee, voor het eerst ge
speeld door Psahis. De bedoe
ling is g7-g5 te spelen, om na lh4-
g3, pe4xg3 wit te dwingen met de
f-pion te slaan, waarna zwart met
f7-f5 de witte stelling lamlegt en
de zwakte op e3 fixeert. Wit pa
reerde dit met: 6.Del, maar na 6...
pc6! 7.c3 Dh5! (dreigt weer g5)
was hij gedwongen af te wikke
len. 8.pxe4-dxe4 9.Dg5-Dxg5
10.pxg5-h6 ll.ph3 (pxe4-f5 kost
een stuk) e5 en zwart had een
prettig eindspel, (wordt ver
volgd).
b c d e f g h
Het zal bij u vast ook wel eens
voorkomen dat het een rommel
tje is thuis.Bij mij is dat vandaag
zo. Aangezien ik geen zin heb om
het op te ruimen zal het zo nog
wel een tijdje blijvep. Het lijkt
me om bovenstaande reden wel
gepast om ditmaal een rommel
rubriek te maken.
We beginnen met een luchtig
partijtje. Van de Wouden-Bron-
string (1-2-1986) 1. 32-28 18-23 38-
32 12-18 31-27 7-12 37-31 20-24 43-
38 14-20 6. 41-37 10-14 49-43 5-10
34-29 23x34 40x29 20-25 29x20 15-
x24 11. 46-41 1-7 31-26 10-15 37-31
14-20 41-37 9-14 27-22 18x27 16.
31x22 4-10 44-40 24-29 33x24 20-
x29 47-41 3-9 36-31?? 29-33 21. 38-
x29 12-18 en tegen zoveel geweld
kon wit niets meer bedenken en
gaf de pijp aan Maarten.
Van de heer Zijlstra uit Alphen
aan de Rijn kreeg ik een reactie
binnen over mijn partij tegen
Bies die ik een tijdje geleden be
sprak. In diagramstand gaf ik
Deze week een smakelijk brid-
gemenu, samengesteld uit twee
internationale hapjes, te weten
een spel gespeeld door de 81-jari-
ge Joel Tarlo en - een leuke te
genstelling - een spel van één van
onze junioren, gespeeld tijdens
een oefenwedstrijd in Denemar
ken.
Joel Tarlo is één van de grote
Engelse sterren uit de na-oorlog-
se jaren en dat hij het op hoge
leeftijd nog niet is verleerd, be
wijst dit spel uit een recent toer
nooi in Marbella:
H9
9H102
<C> H87 2
B983
10 2
9 B943
A 9 5 4
4» A 6 5
N *6864
C> 7 6
O 10 6 3
H 7 4 2
W 0
Z
AV753
O A V 8 5
O VB
4» V 10
Tarlo als zuid was in 2 Sch be
land; niet zo handig, 3 SA is na
tuurlijk beter. West startte met
Sch 10. Zuid nam op tafel en
speelde Sch 9, gedekt met de
boer, genomen met de vrouw.
Zuid ging er inmiddels van uit
dat de schoppen wel niet 3-3 zou
den zitten en er dreigen dus 4
IEDER JAAR komt het defini
tieve uitgifteprogramma voor
het komende jaar iets eerder uit.
Dat is een hele goede zaak en
daarmee komen we steeds meer
op de lijn te liggen die in het bui
tenland wordt gevolgd. Het pro
gramma 1987, dat nu voor ons
ligt, telt twintig bijzondere ze
gels, waarvan negen met bijslag.
Het uitgiftejaar wordt op 6 ja
nuari ingezet met de reeds
maanden geleden aangekondig
de zegel ter gelegenheid van het
50-jarig huwelijksfeest van prin
ses Juliana en prins Bernhard.
Deze zegel krijgt een waarde van
75 cent en zal, hoewel daar ver
der nog niets over is bekendge
maakt naar verwachting wel een
afwijkend formaat krijgen.
Op 10 februari dient zich een
gecombineerde uitgifte aan. Een
zegel van 65 cent zal aandacht
vragen voor het door de Verenig
de Naties uitgeroepen Jaar van
de Daklozen en een zegel van 75
cent staat in het teken van het
100-jarig bestaan van het Leger
des Heils in Nederland.
Voor 10 maart staan twee ze
gels gepland gewijd aan de Ne
derlandse literatuur. Er zullen
wr AffrA
door
Hans Vermin
aan dat zwart waarschijnlijk het
beste 3-8-12 kan doen. In plaats
daarvan speelde ik 3-9 waarmee
ik alle winstkansen weggooide.
De heer Zijlstra stelt echter voor
om 18-22 te doen met als vervolg
38-33 (er dreigde 14-20) 17-21 34-
29 23x34 30x39 19-23 en zwart
verovert alle strategische velden
met eenvoudige winst. Tot mijn
verbazing kwam ik deze "winst
gang ook tegen in een groot Ne
derlands Dagblad. Harm Wiers-
ma geeft in deze krant dezelfde
winstgang aan. De heer Zijlstra
en Wiersma hebben echter het
volgende over het hoofd gezien
-
<3 B943
O 9 5
6
18-22 38-33 17-21 33-28! 22x33 34-
29 23x34 30x28 en hoewel zwart
nog steeds voordeel heeft zie ik
geen winst meer b.v. 21-27 32x21
16x27 43-38 3-8 37-32 27-31 28-22
8-12 32-27 31-36 27-21 36-41 25-20!
14x25 22-17 12-18 17-11 41-47 38-
32 47-41 32-27 41-23 11-7 23-45 7-1
18-22 27x18 45x26 en zwart komt
geen stap verder meer in dit
eindspel.
M
m
m
9
w,
9
9/
9
M
B
Mi
m
9
W
9
W/
9.
M
W
verliesslagen. Hij vervolgde met
Ru V, maar toen OW Ru A direct
namen, gevolgd door KI A en KI
H leken de vooruitzichten som
ber. Tarlo evenwel zag een heel
slimme voortzetting. Dit was in
middels de positie:
-
C H 10 2
OH 8
«fb B 9
beide gevallen maakt zuid de
rest. Hij had zich knap in troef
ingekort, teneinde oosts twee
troeven te kunnen opvangen met
een vork in zijn eigen hand. Dat
lukt alleen op de beschreven ma
nier; de lezer kan het zelf uitpro
beren.
-
(?V7 4
O H B 10 5 2
V9542
V9 6 4 2
O 2
O 8 7 4
f AB73
N 86
O 7 6
w 0 O 10
Z 7 4
V 7 5
O AV85
<0 -
-
Tarlo stak over naar tafel via de
snit op Ha B! Vervolgens troefde
hij KI B(!) en ging opnieuw naar
tafel via Ha H. Op Ru H ver
dween Ha V en nu volgde de
vrij'e KI 9. Zou oost troeven, dan
troeft zuid over; troeft oost niet,
dan verdwijnt in zuid Ha A. In
N ♦AB10 3
WO
w u OA V63
Z +H106
H 8 7 5
CAHB 10 963
O 9
*8
Het spel uit Denemarken. Zuid
opende (OW kwetsbaar) 4 Ha, ge
volg door een doublet door oost,
4 Sch door west en tenslotte 5 Ha
door noord. West startte prima
met een kleine troef voor zuid
die vervolgde met Ru 9, klein -
klein - Ru V! Zuid maakte ver
volgens 11 slagen. Is er een ma
nier het contract down te spelen?
Ja, wel degelijk! Oost moet de
eerste ruiten niet nemen. Hij le
vert aldus één slag in, maar krijgt
er twee voor terug. Opnieuw aar
dig om thuis eens uit te probe
ren.
dan zegels verschijnen naar aan
leiding van de 100ste sterfdag
van Eduard Douwes Dekker, bij
velen beter bekend als Multatuli
(55 cent) en 300ste sterfdag van
Constantijn Huygens )75 cent).
Dan komen we bij de jaarlijkse
zomerzegels. Die kunnen geno
teerd worden voor 7 april. We
moeten constateren dat de zo
merzegels hetzelfde lot onder
gaan als de kinderzegels (dit na
jaar): door de tariefsverhoging
per 1 juli is het aantal zegels per
serie van vier naar drie terugge
bracht. Het thema voor het vol
gend jaar is als gebruikelijk weer
bijzonder aardig: monumenten
van bedrijven en techniek. De ze
gels zullen waarden krijgen van
55 30 cent, 65 35 cent; serie-
prijs 2,90. Ook nu krijgen we
weer een boekje waarin twee ze
gels van 55 30 cent zullen zitten
en twee van 75 35 cent. De prijs
van het boekje bedraagt 3,90.
De Europa-CEPT-zegels zullen
het volgend jaar als thema heb
ben: moderne kunst, met de na
druk op architectuur. De zegels
In waarden van 55 en 75 cent
staan op het programma voor 12
mei.
De laatste serie voor de zomer,
een gecombineerde uitgifte,
komt op 16 juni. Twee zegels
zullen zijn gewijd aan honderd
jaar veilingwezen in Nederland
(55 en 65 cent) en een zegel (75
cent) aan 150 jaar Groninger
Maatschappij van Landbouw.
Op 1 september krijgen we de
vijfjaarlijkse Rode-Kruisserie. Of
eigenlijk is het geen vijfjaarlijkse
serie. Want na de oorlog zijn er
echte Rode-Kruisseries uitgeko
men in 1953 (vijf zegels), 1957
(vijf zegels), 1963 (vijf zegels),
1967 (vijf zegels), 1972 (vijf ze
gels), 1978 (één zegel en een
strookje met drie zegels) en 1983
(vier zegels en een boekje). De
Rode-Kruisemissie van volgend
jaar zal aandacht vragen voor
binnenlandse activiteiten van
het Rode Kruis. De zegels zullen
verschijnen in waarden van 55
30 cent, 65 35 cent en 75 35
cent. Net als in 1983 kunnen we
ook nu een boekje tegemoetzien.
Harry Verbeke met de Wessel
Ilcken-prijs, die hij in 1968 won.
(archieffoto)
associaties oproepen met de pe
riode van de moderne swing - de
jaren veertig, begin vijftig - in de
Verenigde Staten, waar de na
men van Milton Buckner en Wild
Bill Davis nog steeds voortleven
in de beste tradities van het orgel
in de jazz.
Carlo de Wijs speelt in een ver
gelijkbare stijl, die in combinatie
met de makkelijk voortkabbe
lende tenorsax van Verbeke en
ondersteund door drummer Ar-
noud Gerritse en bassist Hein
van de Geijn een aangenaam
klankbeeld oplevert.
De LP Mo de Bo, zo genoemd
naar de troetelnaam van De Wijs'
vriendin, bevat zeven stukken,
waaronder het bekende 'On a
misty night', 'How long has this
been goin' on' en 'The lamp is
low'. Het zijn overwegend mak
kelijk in het gehoor liggende
stukken, waarin Verbeke blijk
geeft van een bewonderenswaar
dige dynamiek.
De andere plaat - 'Romantic
Ballads' - is van een wat minder
gehalte. Op deze LP overheerst
het cliché, in voor de hand lig
gende stukken als 'Stella by
Starlight', 'Willow weep for me'
en 'Georgia on my mind'. Leuk
