'Engeland is toe aan
nieuwe komieken'
De onverwachte terugkeer van Sam Cooke
Pinkpop al uitverkocht
Afrika-festival in Utrecht
Openingsexpositie galerie
ziekenhuis speelt op zeker
WOENSDAG 14 MEI 1986
KUNST
PAGINA 27
Eerste soulzanger die zwart èn blank bereikte
Dankzij een reclame
de belangstelling
GELEEN (ANP) - Pinkpop, het grootste Nederlandse openluchtpopfesti
val, is al uitverkocht. Ongeveer 45.000 kaarten zijn over de toonbank
gegaan, en voor meer mensen is maandag in het Daemensportpark in
Geleen geen ruimte. Het is voor het eerst sinds jaren dat Pinkpop weer
uitverkocht is. Dit duidt op succes voor de nieuwe formule, die voor deze
17de editie van het festival is gekozen: meer jonge, verrassende groepen
in plaats van reeds lang en breed gevestigd popwerk.
Pinkpop opent op tweede pinksterdag om negen uur de poorten. Het
Limburgse talent Gejleinderts en Vrienden opent om half tien het festi
val. Daarna volgen Howard Hughes and The Western Approaches, Green
on Red, Neerlands trots Claw Boys Claw, Blow Monkeys, Cock Robin,
Fine Young Cannibals, The Cult en The Waterboys.
De finale is aan The Cure toebedeeld, die rond half negen aan een
anderhalf uur durend optreden begint. De recorddrukte op Pinkpop '86
zal het nodige gedrang met zich meebrengen, en de Pinkpoporganisatie
raadt bezoekers daarom aan om geen kleine kinderen mee te nemen.
ENSCHEDE (GPD) - 'Don't
know much about History'. In
derdaad! In heel wat huiska
mers wordt dezer dagen ge
vraagd wie toch die zanger is in
dat filmpje van die spijker-
broeken-gigant. Menig vader
en moeder schudt het wijze
hoofd. Dat zoon- en dochterlief
nog nog nooit van Sam Cooke
hebben gehoord. Eén van de
grootste soulzangers aller tij-,
den. Doordat die spijkerbroe
ken-vogels een halve minuut
van zijn 'Wonderful World' in
een Ster-spotje stopten, komt
de 22 jaar geleden doodgescho
ten Ster helemaal terug.
Ex-manager Allan Klein, die
ook manager is geweest voor
The Beatles en The Rolling
Stones, heeft zelfs plannen
voor een film over de Sam
Cooke die nu postuum terug is
in de hitparade.
Het is eigenlijk een bizar verhaal.
Vooral het einde van Cooke's car
rière in '64 en zijn 'comeback' ruim
20 jaar later, door dat Levis-spotje.
Plotseling is Cooke weer dagelijks
op de radio en zelfs op de buis.
Want het jonge volkje neemt geen
genoegen meer met een prachtige
single alleen. Er moet een clip bij,
een videofilmpje.
Dus hebben de platenbazen,
toen duidelijk werd dat Cooke aan
een 'comeback' begon, ijlings een
filmpie geschoten. Wel in stijl trou
wens. In zwart-wit, met bekende
'Vijftigers' en 'Zestigers' als de ge
broeders Kennedy, Nikita
Chroesjtsjov, Fidel Castro, de ge
neraals Eisenhower en De Gaulle,
Winston Churchill en een piepjong
B-acteur, ene Ronnie, ook later be
kend om z'n cowboy-rollen...
Een filmpje vol herinneringen
aan de jaren '50. Sam Cooke zingt
daarbij zoetgevooisd z'n 'Wonder
ful World', een hit uit '59. 'Don't
know much about History...', is de
eerste regel.
Cooke's 'history' is ook een
beetje de geschiedenis van de jaren
'50 en '60. Op z'n 20ste, in '51, kreeg
hij zwart-Amerika aan z'n voeten,
als lid van de gospelgroep the Soul
Stirres. De platenmarkt (en niet al
leen de platenmarkt...) was in die
tijd strikt gescheiden. Er waren
'witte' en 'zwarte' radiostations.
Negers draaiden en kochten emo
tionele gospelplaten als van The
Soul Stirres; blanken luisterden
naar de 'pop' van Frank Sinatra en
Dean Martin, dat soort werk. Met
zijn warme, sensuele stem - pre
cies passend in het gospelrepertoi
re van die dagen - werden The
Soul Stirres met Sam Cooke mate
loos populair. Bij zwart-Amerika
tenminste.
Zijn manager geeft hem in '56 de
raad eens wat 'wereldlijk' repertoi
re op te nemen. Alleen dan zal hij
het hele publiek in de VS kunnen
„pakken". Onder de naam Dale
Cooke (gekozen om z'n gospelpu-
bliek niet voor de borst te stuiten)
neemt hij 'Lovable' op. Met dezelf
de warme klankkleur als op z'n go
spelsingles zingt hij dat deuntje.
Maar de (blanke) platenbaas van
het (gospel)label Specialty is niet
blij met Cooke's ommezwaai. Hij
verkoopt het wereldtalent aan het
piepkleine label Keen.
Keen brengt in '57 de volgende
popsong uit, 'You send Me', een
schitterend getimed, ingetogen
stuk. Een millionseller: 1,7 miljoen
singles alleen in de Verenigde Sta
ten. Cooke bereikt zwart en wit,
voor het eerst. Als een van de eer
ste negers doorbreekt hij de 'ras
senscheiding' in de platenbusi-
ness. Dat ziet het platenconcern
RCA, ook 'eigenaar' van Elvis
Presley. Cooke wordt de eerste be
langrijke zwarte artiest op het
RC A-label.
Hit na hit volgt. 'Chain Gang',
'Bring it on home to me' (samen
met het jonge talent Lou Rawls),
'That's where it's At', 'Cupid',
'Another Saturday night', 'Twistin'
the night Away'. 'Frankie and
Johnnie'.
Sam Cooke vergeet de gospel
trouwens niet. Als rijk man wordt
hij in '60 een van de eerste zwarte
eigenaren van een eigen platenla
bel, Sar/Derby Productions. Het la
bel steunt gospelgroepen, geeft
hen kansen materiaal uit te bren
gen. Cooke ontdekt vele talenten,
zoals vele talenten later Cooke ont
dekken. Lou Rawls, Billy Preston
(later in de armen gesloten door
The Beatles), Johnnie Taylor, Bob
by Womack; ze beginnen in Cook
e's eigen stal, Star.
De gospel/popzanger wordt beju
beld, vooral door dames. Na 11 de
cember '64 aanbidden velen wijlen
Sam Cooke. Een aantal revolver
schoten maakt een eind aan z'n le
ven, zoals later bij John Lennon en
Marvin Gaye. De pop-naslagwer
ken hebben allemaal een eigen ver
sie van wat die nacht gebeurde.
Meestal 't betrouwbaarst en zeker
't dichtst bij de bron is het Ameri
kaanse blad Rolling Stone. De ge
gevens over Cooke's dood zijn aan
dat blad ontleend.
Cooke sterft in de nacht van 11
december '64. „Gunned down in a
Los Angeles motel room under
mysterious en ansavory (walgelij
ke) circumstances, he nonetheless
died a martyr's death", aldus Rol
ling Stone. Volgens getuigen
verklaringen neemt Cooke, ge
trouwd met zijn schoolliefde Bar
bara Campbell, de 22-jarige Elisa
Boyer mee van een feestje. Hoewel
hij beloofd heeft haar naar huis te
zullen rijden, gaat hy naar een mo
tel. Daar schrijft hij in met 'Mr. and
Mrs. Cooke'.
Elisa Boyer verklaart later voor
de rechtbank dat ze aan hem heeft
gevraagd haar naar huis te bren
gen. Cooke zou haar gedwongen
hebben de motelkamer binnen te
gaan. Daar, verklaart ze, rukt de
zanger haar de kleren van 't lijf. Ze
vlucht wanneer Cooke in de bad
kamer is en neemt z'n kleren mee.
Hij volgt haar, in regenjas. Terwijl
Elisa de politie belt uit een tele
fooncel, klopt Cooke op de deur
van motelbeheerster Bertha
Franklin. Hij wil weten waar Elisa
Boyer is. Volgens mevrouw
Franklin breekt Cooke de deur
open en bedreigt haar. In het ge
vecht dat volgt trekt mevrouw
Franklin een revolver en schiet,
drie keer. Als de gewonde zanger
weer lijkt aan te vallen, pakt me
vrouw Franklin een stok en slaat
op hem in. Sam Cooke is dood als
de politie arriveert. Niet bepaald
een heldendood voor een held, een
Ster.
Dat doet niets af aan Cooke's
kwaliteiten en belang voor de pop
muziek. De 'mooie jongen', aanbe
den door vrouwen, is in de eerste
plaats dé grote inspirator van jonge
zwarte artiesten, die - nadat Cooke
de weg had geëffend - blank en
zwart kunnen aanspreken. Mensen
als Otis Redding, Al Green, Smo-
key Robinson, Jonny Nash en Mar
vin Gaye. Dat bewijzen ook de vele
covers van zijn songs, die na zijn
dood door (meestal blanke) groot
heden worden opgenomen
zou te lang worden om alle Sam
Cooke-stukken van latere Sterren
te noemen. Een paar: The Animals,
Rod Stewart, Steve Miller, Cat Ste
vens, The Stones.
Cooke komt terug. Dankzij die
lui van de spijkerbroeken. In Enge
land staat „Wonderful World" al in
de hitparade, ons land zal zeker
volgen. Het is niet de meest sympa-
tieke manier om terug te komen,
door een Ster-spotje. Het zou beter
zijn als in muzieklessen op scholen
aandacht werd besteed aan men
sen als Cooke en hun invloed op de
hedendaagse muziekindustrie.
1 2) A different corner -
George Michael
2(6) Wonder full world - Sam
Cooke
3(3) Live to tell - Madonna
A 1) Living doll - Cliff Ri
chard Young Ones
5(4) A kind of magic - Queen
6 (11) Rock me Amadeus - Fal-
7 (10) Dictator - Centerfold
8(5) Kiss - Prince Revolu
tion
9(8) Reach - Gerard Joling
10 (13) Bad boy - Miami Sound
Machine
11 7) A love bizarre - Sheila E
12 9) Don't you want my love -
Nicole
13 (17) ledereen doet't - Robert
Long
14 (16) Quiet eyes - Golden Ear
ring
15 (12) Just buggin - Whistle
16 (19) All the things she said -
Simple Minds
17 (23) There'll be sad songs -
Billy Ocean
18 (22) Your love - The Outfield
19 (14) Absolute Beginners -
David Bowie
20 (15) Geil - Bruce Bongo
21 (24) Alles heeft ritme - Frizz
le Sizzle
22 (18) Jeanny - Falco
23 (32) You gotta be mine - No
vo band
24 (35) Sledgehammer - Peter
Gabriel
25 (20) The promise you made -
Cock Robin
26 (37) One step - Kissing the
Pink
27 Have you ever had it
blue - Style Council
28 (21) Harlem shuffle - Rolling
Stones
29 (39) Hello darling - Tippa
Irie
30 (26) Just like that - Gemini
31 (25) I won't steal away - Ti
me Bandits
32 Prisoner of love - Millie
Scott
33 (34) Stars - Hear 'n Aid
34 The Honeythief - Hips-
way
35 (31) Waltzing Maria - BZN
36 (27) Don't waste my time -
Paul Hardcastle
37 You to me are everything
- Real Thing
38 Right between the eyes -
Wax
39 (29) Borderline - Madonna
40 (28) De beloning - Frank
Boeyen Groep
SS Bob Geldof wil weer muziek in
LONDEN (RTR) - Popzanger Bob Geldof, die miljoenen guldens bijeen
heeft gebracht voor de hongerigen in Afrika, wil in december een eind
maken aan zijn „Band Aid project" en zich weer volledig gaat concentre
ren op het maken van muziek.
„Ik wil niet dat Band Aid een instituut wordt", zo zei de 34-jarige Ier in
een telefonisch vraaggesprek met de BBC-televisie. „Ik wil nu weer mijn
eigen leven gaan leiden".
Geldof, de zanger van de groep de Boomtown Rats, zei dat het nooit
zijn plan is geweest om van Band Aid een langlopend project te maken.
Band Aid maakte in 1984 een Kersthitsingle voor de stervenden in Afrika,
en organiseerde Live Aid, een gigantisch simultaan popconcert aan beide
zijden van de Atlantische Oceaan. Samen bracht dit meer dan 375 miljoen
dollar op.
MONTREUX (GPD) - André van
Duin in Montreux. Niet op vakan
tie, maar puur voor het werk. Wie
zijn carrière op de voet heeft ge
volgd, kan daar op zijn minst ver
baasd over zijn. De komiek heeft
immers nog nooit blijk gegeven
van zelfs maar een vleugje inte
resse voor een internationale uit
bouw van zijn loopbaan. In de 26-
jarige historie van de Gouden
Roos was Van Duin ook nog nim
mer te zien in Nederlandse inzen
dingen.
Toch een curieuze zaak op een
festival waar jaarlijks het beste
wordt getoond dat in de diverse
landen te koop is op het gebied
van televisieamusement. Maar
het is er dan uiteindelijk toch nog
van gekomen. Van Duin maakt de
ze week zijn debuut in Montreux.
Niet als de bij ons zo vertrouwde
gekke bekken trekkende artiest,
maar als commentator buiten
beeld in de door het Nederlandse
tv-publiek zo riant gewaardeerde
dierentuinprogramma.
Een gesprek met Van Duin aan
de vooravond van de vertoning
van dit programma in Montreux
kan daarom met maar één vraag
beginnen. Koestert hij thans wèl
buitenlandse aspiraties?
Van Duin: "Dat is inderdaad het
geval, maar dat dat is eigenlijk
meer naar aanleiding van een re
cent bezoek aan de MIP-televisie-
beurs in Cannes. Noodgedwongen
bovendien, want er is momenteel
buiten Engeland niks interessants
te beleven op comedygebied. Bijna
al het oude materiaal dat we in de
door
Dick Versteeg
loop der jaren in Nederland heb
ben gemaakt voor theater en tv,
gaan we nu in het Engels opne
men. Daar maken we dan program
ma's van 45 minuten van, die we
volgend jaar op de MIP gaan pro
beren te slijten aan buitenlandse
televisiestations.
"We hebben er meer dan vol
doende materiaal voor, want we
kunnen kiezen uit meer dan hon
derd sketches. Nu moeten we ons
dus vreselijk op die Engelse taal
gaan storten. Een voordeel is dat al
die sketches al helemaal zijn uitge
probeerd, met alle improvisaties.
Dus het improviseren in het En
gels hoeft niet meer, en dat is na
tuurlijk het moeilijkst".
- Dit alles kan consequenties heb
ben voor jouw carrière. Grote con
sequenties misschien wel.
Van Duin: "Ach, ik weet het niet.
We gaan gewoon die Engelse din
gen maken. Maar ik zie mijzelf nog
niet naar het buitenland toe gaan.
Ja, misschien een keer om de film
pjes te promoten, maar ik ga geen
tournees draaien buiten Neder
land".
- Heb je indicaties dat er een
markt is voor die Engelse versies?
"In Engeland hebben ze wel be
hoefte aan nieuwe gezichten. De
jonge komieken komen daar nau-
André van Duin
kijkt in
Montreux
voorzichtig
over de grens
welijks aan de bak. Het zijn nog al
lemaal de gevestigde jongens die
succes hebben. Het is een tendens
die je overal ziet en niet alleen op
comedygebied. Als er op tv een
nieuwe quiz komt, wordt die
slechts zelden gepresenteerd door
een nieuw gezicht, maar vrijwel al
tijd grijpt men dan terug op een ou
de rot.
"Toch is er talent genoeg, ook bij
ons. Het beroerde is dat we geen
theatertraditie hebben zoals in En
geland. Het is een kwestie van
mentaliteit en opleiding. In Enge
land heb je speciale theaterscholen
en ook vanuit het gewone onder
wijs wordt er al belangstelling voor
theater en dergelijke gekweekt. En
hoe gaat dat in ons land? In mijn
jeugd ben ik geloof ik een keer
naar het Scapino Ballet geweest en
dat was het zo'n beetje".
- Er is een periode geweest dat
veel mensen in Nederland zeiden:
"Och, die Van Duin is wel aardig,
maar niet echt geweldig. Daarna
kreeg je de periode dat het erg in
was om Van Duin leuk te vinden,
maar ook dat is er nu weer een
beetje af.
"Ja, dat is waar. Ik ben nu net als
Fred Emmer. Je komt zó vaak op
de televisie, het is niets bijzonders
meer. Je kan de mensen ook niet
echt meer overeind krijgen met de
mededeling dat Van Duin 's
avonds op de televisie komt. Zo
van 'jongens dat wordt lachen'. Dat
is er niet meer bij. Ze kennen je ty
petjes en het is een gewoonte ge
worden. Het is niks bijzonders
meer. Plus dat we weinig andere
komieken hebben, dus als er wat te
lachen valt dan komt dat toch
meestal weer neer op die Van
Duin".
- Leidt dat misschien tot het over
schakelen op iets geheel anders?
"Buiten de comedy? Nee, dat
denk ik niet. Maar omdat we op dat
gebied nu alles al hebben gedaan
in Nederland is het misschien niet
zo onverstandig om eens in het
buitenland te gaan kijken. Je kunt
niet steeds leuker worden, je kan
alleen maar proberen te consolide
ren en dan maar hopen dat de men
sen dat nog een tijdje leuk blijven
vinden".
-Je bent wel eens eerder een kijk
je op dit festival komen nemen.
Daar ben je nog wat wijzer van ge
worden?
"Ik was hier vijf jaar geleden op
advies van Ralph Inbar. Het viel
me een beetje tegen, vooral omdat
er verhoudingsgewijs zo ontzet
tend weinig comedy-programma's
worden ingestuurd. En er is nog
niet veel veranderd intussen. Ei
genlijk is dat heel wonderlijk, want
er is toch zo'n enorme behoefte aan
comedy. Kijk maar naar Neder
land. Daar kun je de mensen in de
zalen niet kwijt. Jos Brink, en alles
waar maar om te lachen valt loopt
goed. Er is een enorme behoefte,
maar zo weinig aanbod".
- Gebrek c
talent?
"Geen gebrek, denk ik. Eerder
geen kans krijgen. Hoe zou je als
nieuw talent aan de gang moeten?
Je schrijft aan een omroep en dan
krijg je meteen zo'n mooi afdank-
briefje terug. Vroeger had je de
schnabbeltoer. Toen ik begon kon
je als onbekend grappenmaker aan
de slag. Je werd dan door een thea
terbureau gewoon in een program
ma gezet. Dan werkte je wèl elke
dag en kon je ontzettend veeld er
varing opdoen. Je kwam in allerlei
mogelijke en onmogelijke situaties
terecht. In café's, in weilanden,
sporthallen en theatertjes. Daar
door kreeg je een enorme goeie on
dergrond en basis om uiteindelijk
een beetje een allround-artiest te
worden. Maar die leerschool be
staat niet meer. Als je nu komiek
wilt worden zou ik echt niet weten
hoe je in godsnaam moet begin
nen. Als je meteen op tv komt mis
je de ervaring en ga je meestal de
mist in. Je moet dus eerst een paar
jaar aan de gang, maar waar?".
- Ten slotte nog even terug naar
de Gouden Roos. De Nederlandse
inzending is door jou van een En
gelse tekst voorzien. Een tekst die
bijna beter overkomt dan de oor
spronkelijke Nederlandse versie.
Het moet heel spannend zijn om
hier de reacties daarop te veme-
"Ik vind de Engelse tekst ook
leuker. Die taal leent zich er ook
uitstekend voor. Ik ben heel be
nieuwd hoe men er hier op gaat
reageren. Als er niet gelachen
wordt hebben ze het kennelijk niet
verstaan. Maar ach, het gaat er na
tuurlijk toch uiteindelijk om hoe
de jury het vindt. En die moeten
alle programma's zien en ik heb
ook begrepen dat ze verplicht zijn
om nuchter te blijven. Ja toch?".
CAT STEVENS - Voormalig pop
zanger Cat Stevens, die zijn carriè
re opgaf en moslim werd, wil een
"come-back" maken om Afghaan
se vluchtelingen te helpen. Cat Ste
vens, die tegenwoordig Yusuf Is
lam heet, gaat een nummer opne
men, zijn eerste sinds zijn bekering
in 1977, om de Afghaanse moslims
humanitaire hulp te kunnen bie
den.
De ex-zanger, die kortgeleden
een kamp voor Afghaanse vluchte
lingen heeft bezocht, begon in fe
bruari met "Muslim Aid", een or
ganisatie die moslims moet mobili
seren om hulp te geven aan vluch
telingen, met name in Sudan en Af
ghanistan.
UTRECHT (GPD) - Dat popmu
ziek en Afrika niet altijd recht
streeks met hongerbestrijding te
maken hebben, is op zaterdag 31
mei te horen in Utrecht. Liefst
twaalf uur muziek van Afrikaanse
bodem wordt in een door de stich
ting Africa Mama van de grond ge
tild landelijk Afrika-festival ten ge
hore gebracht. Een logisch uit
vloeisel van de maandelijkse Afri
can Music Nights.
Openingsexpositie 'Zeven kunste
naars' - werk van René Daniels, Mar
iene Dumas, Joris Geurts, J.C.J. van
der Heyden, Lucassen, Emo Verkerk
en Carel Visser. AZL-galerie (geves
tigd in de nieuwbouw van het Aca
demisch Ziekenhuis) is geopend ma.
t/m vr. van 10-17 uur en za. en zo.
van 14-17 uur.
LEIDEN - De 'branche-verva
ging' in de kunst lijkt zich verder
doorgezet te hebben; na de kof
fie- en theehuizen en verpleeg
huizen heeft het Leidse Acade
misch Ziekenhuis zich gevoegd
bij de openbare gelegenheden
waar beeldende kunst wordt
geëxposeerd en hopelijk aan de
man gebracht. Een speciaal hier
voor opgezette galerie opende
gisteren de poorten. De vraag
rijst of het ziekenhuis naast de
zorg voor de patiënten ook nog
als taak moet hebben kunstliefde
te bevorderen en of er hier spra
ke is van (valse?) concurrentie
met het Leidse kunstgebeuren.
Wat dit laatste betreft, de AZL-
galerie wil zich vooral op lande
lijk niveau gaan manifesteren en
bovendien kan extra tentoonstel
lingsruimte nooit kwaad.
De algemeen directeur van het
ziekenhuis, de heer Peters, liet er
in zijn openingswoord geen on
duidelijkheid over bestaan dat
hij het wel tot de taak van het
AZL rekende kunst te exposeren
om daarmee een open verbin
ding met de samenleving tot
stand te brengen door middel
van een uitgesproken kunstbe
leid. De verwezenlijking van dit
idee was mogelijk door de steun
van een aantal bedrijven, die een
beginkapitaal voor het aanleg
gen van een eigen collectie
schonken en aan de inrichting
hebben bijgedragen. Een patio
op de benedenverdieping is om
getoverd tot een bescheiden
maar zeer bruikbare expositie
ruimte. Voor de openingsten
toonstelling is een selectie ge
maakt uit het werk van zeven
kunstenaars die in Nederland of
daarbuiten naam hebben ge
maakt - een keuze die past m het
toekomstige beleid.
D? organisatoren stellen met
nadruk in de beknopte maar ver
zorgde catalogus dat het gaat om
een persoonlijke keuze waarin
evenwel enkele leidraden te ont
dekken zijn die in de opstelling
duidelijk naar voren komen. Zo
wordt bijvoorbeeld een link ge
legd tussen schilderkunst en
sculptuur in het werk van Carel
Visser en Emo Verkerk; de
Francis Bebey en Charles Ewaiye
(Kameroen), Tcure Kunda (Sene
gal) Abeti Makisini (Zaire) en de
balletgroep Kodia uit Kongo zullen
duidelijk maken dat er ook binnen
de Afrikaanse muziek ontwikke
lingen gaande zijn. Verscheidene
genres als juju, high life, soukous,
makossa, wara-wara zullen aan
bod komen.
Stichtingsvoorzitter Joseph
Nganga, zelf muzikaal actief in de
band Tribu, over de doelstelling
van het festival: „We willen duide
lijk maken dat het Afrikaanse con
tinent meer dan alleen de tamtam,
droogte en honger heeft voortge
bracht. Al eeuwenlang is er een ry-
ke cultuur, die tot voor kort nau
welijks in het Westen bekend was.
Om de mensen daar op een plezie
rige manier mee kennis te laten
maken is de muziek het geeigende
middel, maar er is meer. Het Afri
ka-museum uit Berg en Dal zal ex
poseren, er is werk van Afrikaanse
beeldende kunstenaars, allerlei
Afrikaanse produkten als stoffen
kleding en kunstnijverheid zijn ei
en natuurlijk is de Afrikaanse keu
ken vertegenwoordigd".
Kaarten voor het festival, dat var
12 tot 24 uur de Utrechtse kunstijs
baan geheel van karakter zal doen
veranderen, zyn voor 25 gulden bij
alle VW-kantoren verkrijgbaar
De opening van de galerie in het Academisch Ziekenhuis trok gisteren
veel belangstellenden. «foto Fred Rohdei
beeldhouwer Carel Visser com
bineert verschillende materialen,
veren en uitgeknipte kunstrepro-
dukties, zodat een andere con
text ontstaat in zyn voornamelijk
vlakke stukken, terwijl Verkerks
uit beschilderd doek samenge
stelde portretten meer ruimtelijk
worden ervaren.
Gezondheid
Evenals by Verkerk wijken de
indringende portretten van de
enige vrouw in het gezelschap,
Mariene Dumas af van traditio
nele beelden; waar eerst de uit
drukking van het individuele ka
rakter voorop stond zijn bij Du
mas verschillende kanten van
het menselijk bestaan in het por
tret weergegeven. Dit laatste
vond ik sterk aanwezig in 'Die
moeder van die veroordeelde'.
Een andere verbinding is daar
naast tot stand gebracht tussen
toch zo verschillende kunste
naars als J.C.J. van der Heyden
en René Daniels. De een schept
met weinig middelen in abstrac
te vorm een beeld van de visuele
ervaring van ruimte, de ander
doet dit met een nadrukkelijker
verfbehandeling.
Tenslotte blijven Joris Geurts
en Reinier Lucassen over. De
naam van Lucassen wordt vaak
verbonden met kleurrijk en figu
ratief werk maar de drie geexpo-
seerde schilderijen vormen het
tegendeel daarvan. Joris Geurts'
bijdrage bestaat uit een drietal
vierkante abstracte composities
waarin het spel van elkaar krui
sende lijnen en cirkelvormige
bewegingen doet denken aan
een min of meer automatisch
handschrift.
Het kwalitatief goede werk op
deze expositie is een goed begin
maar lijkt ook erg 'safe'. De doel
stelling van de AZL-galerie - veel
mensen met kunst in aanraking
te laten komen en tevens lande
lijk een rol te spelen - is geen ge
makkelijke opgave te noemen.
In elk geval is in deze opzet het
aantal potentiële bezoekers
groot. Hopelijk zal het beleid op
het publiek inspelen, maar daar
naast is het te hopen dat de gale
rie niet gaat fungeren als ver
lengstuk van toonaangevende
kunsthandels en galeries. Mis
schien dat eigen initiatief en vol
doende financiële hulp het mo
gelijk maken andere dan reeds
gebaande wegen in te slaan. De
nieuwe behuizing van het AZL is
de moeite waard om te bekijken,
wat samen met de aantrekkelijke
expositie een reden kan zijn ook
of juist in blakende gezondheid
een bezoek aan het ziekenhuis te
brengen.
NANCY STOOP
