'Op veel mensen kom ik onwerkelijk over'
Laurie Anderson is een spion in de wereld van de technologie
Dichter vindt vierde vaderland
RO Theater wil uitbreiden
Lachen
met de
mond vol
WOENSDAG 7 MEI 1986
KUNST
MADRID (GPD) - „Buenos noches Senores y Senoras.
Bienvenidos. La primera pregunta es: ?Que' es ma's ma
cho, pineapple o knife?". Met deze indringende vraag naar
het taalkundige geslacht van woorden als de ananas en het
mes begint Home of the Brave, Laurie Anderson's vierde
elpee. De Newyorkse multi-mediakunstenares kreeg het
idee voor de song Smoke Rings bij het volgen van een
tv-cursus Spaans.
Taal, de moderne media en futuristische technologie spe
len nog evenzeer een rol van betekenis in het werk van de
38-jarige Laurie Anderson als vier jaar geleden, toen ze in
ons land opzien baarde met gedeelten uit haar, in totaal
acht uur durende performance United States, pts. I-IV.
Sindsdien is haar ster snel gerezen. Ook buiten de avant-
garde, in theaterkringen en de muziekwereld, wordt An
derson gezien als een van de invloedrijkste artiesten van
onze tijd.
In Spanje begon afgelopen weekeinde een nieuwe tour
nee, onder de titel Natural History, die haar eind deze
week naar Carré in Amsterdam (7 en 8 mei; beide concer
ten uitverkocht) en later deze maand naar Groningen (29
mei) en Nijmegen (30 mei) zal brengen. De huidige tournee
vormt een bewerking van de elpee Home of the Brave en
bevat ook enkele gedeelten uit de gelijknamige film, die
binnenkort in première zal gaan.
„Toen ik van de laatste Europese
tournee terugkeerde nam ik het al
bum Mr. Heartbreak op, ging ver
volgens op tournee en maakte di
rect daarna de film. Ik maakte die
film om bepaalde technieken die ik
tijdens concerten had ontwikkeld,
vast te leggen zodat ze niet verlo
ren zouden gaan. Maar deze tour
nee, Natural History, is weer een
soort bewerking van de film. Ik
zou oorspronkelijk alleen naar Eu
ropa komen om de film te introdu
ceren. Zo van, zijn er nog vragen?
Maar ja, van het een komt het an
der", zegt de workaholic Ander
son.
„Bij Natural Histoiy gaat het om
een concertbenadering, niet om
door
John Oomkes
1 1) Living doll - Cliff Ri-
chard and the Young
Ones
2 2) A different corner -
George Michael
3 6) Live to tell - Madonna
4 4) A kind of magic -
Queen
5 3) Kiss - Prince and the
Revolution
6 (19) Wonderfull world -
Sam Cooke
7 8) A love bizarre - Sheila
E
8 9) Reach - Gerard Joling
9 (10) Don't yopu want my lo
ve - Nicole
10 (12) Dictator - Centerfold
11 (36) Rock me Amadeus -
Falco
12 5) Just buggin' - Whistle
13 (34) Bad boy - Miami
Sound Machine
14 (11) Absolute beginners -
David Bowie
15 (16) Geil - Bruce/Bongo
16 (40) Quiet eyes - Golden
Earring
17 (25) Iedereen doet 't - Ro
bert Long
18 7) Jeanny - Falco
19 (23) All the things she said-
Simple Minds
20 (13) The promise you made
- Cock Robin
21 (14)
22 (33)
23 (29)
24 (26)
25 (18)
36 (37)
37
38 (28)
39
40 (30)
Harlem Shuffle - Rol
ling Stones
Your love - The Out
field
There'll be sad songs -
Billy Ocean
Alles heeft ritme -
Frizzle Sizzle
I won't steal away - Ti
me Bandits
Just like that - Gemini
Don't waste my time -
Paul Hardcastle
De beloning - Frank
Boeijen
Borderline - Madonna
Move away - Culture
Club
Waltzing Maria - BZN
You gotta be mine -
Novo Band
Conga - Miami Sound
Machine
Stars - Hear n Aid
Sledgehammer - Peter
Gabriel
Love missile FL11 - Si-
que Sique Sputnik
One step - Kissing the
Pink
Zonder jou - Erik Me-
sie
Hello darling - Tippa
Irie
Cry to heaven - Elton
John
(Stichting Ned. Top 40)
een performance zoals bij United
States het geval was. Het heeft een
heel ander ritme, de bedoeling is
anders. Het is een verzameling
songs die door een kleine groep
mensen gespeeld kan worden. Ik
heb anders dan in de film slechts
twee zangers (Phillip Ballou en
Bemie Diggs - voorheen koorzan
gers bij The BeeGees - red.) en een
toetsenman (Keith Lebolt - red),
meegenomen. Maar ik zie nu al
weer uit naar het maken van een
grote performance, omdat ik vlak
voordat ik op tour ging nog even
haastig songs heb geschreven, zo
als The Day the Devil comes to get
you en Babydoll. Babydoll is voor
de allerlaatste repetitie geschre
ven."
Normaliter
De tournee gaat aan de film voor
af. Home of the Brave is Ander
son's eerste kennismaking met het
filmmedium. „Oorspronkelijk wil
de ik een film maken over onder
werpen als kunstmatige intelligen
tie. maar tijdens het draaien kreeg
de film een steeds andere invul
ling. Zodat het hele proces uitein
delijk neerkwam op het leren
filmen. Ik wil tijdens concerten en
performances beelden oproepen
Multimedia-kunstenares Laurie Anderson: "Mensen zijn blij te 2
je werkelijk bestaat" <r,
die aansluiten bij de songs die je regisseur en acteur - de zaak is zo
speelt, en de acts die je opvoert". dat de regisseur altijd wint... Maar
„Het is geen goed idee om de be- bovendien moest ik als regisseur
langrijkste rol te spelen in je eigen ook nog eens tegen mijn eigen ge-
film. Je creëert daarmee je eigen zicht, mijn eigen ponum aankij-
gevecht om de macht. Normaliter ken. Drie maanden dag en nacht
heb je al een krachtenstrijd tussen mixen, sneden. De eerste maand
Expositie Perelesjin in Leiden
LEIDEN De Russische litera
tuur is één, al doen de Sowjets er
veel aan om dat te voorkomen. Ze
bestaat uit drie hoofdcircuits, die
te eniger tijd en te eniger plaats on
derling verbonden worden. In de
eerste plaats is er het officiële Sow-
jet-circuit, waarin wel degelijk ook
goede romans en gedichten gepu
bliceerd worden. Daarnaast is er de
zg. samizdat, de officieuze litera
tuur van de Sowjet-Unie, met de
hand vermenigvuldigd en doorge
geven.
Tenslotte is er de literatuur in
ballingschap, waar de beste schrij
vers naar het lijkt haast onvermij
delijk terecht komen. In de Ver
enigde Staten leven zo bv. Solzje-
nitsin, Limonov en Brodski, in
Frankrijk Sinjavski en Maximov,
in Duitsland Zonivjev en Kopelew,
in Engeland Boekovski. Maar ook
in andere tijden en andere landen
hebben de gemeenschappen van
Russische ballingen belangrijke
schrijvers voortgebracht. In het
Verre Oosten bijvoorbeeld leefden
tussen de twee Wereldoorlogen
300.000 voor de Roden gevluchte
Russen. In de brieven, reisbe
schrijvingen en verhalen van
Slauerhoff en Terborgh wordt van
hun aanwezigheid aldaar getuige
nis afgelegd. Uit de 'Chinese' Rus
sen is de belangrijke dichter Valeri
Perelesjin voortgekomen.
Gisteren werd in aanwezigheid
van deze dichter in de Leidse Uni
versiteitsbibliotheek een tentoon
stelling geopend met de titel 'Vale
ri Perelesjin. Dichter met drie va
derlanden' (Rusland, China en Bra
zilië). Nederland wordt het vierde
vaderland, weliswaar niet van de
dichter zelf, maar dan toch van zijn
werk. Perelesjin heeft namelijk
zijn hele archief vermaakt aan de
Leidse Universiteitsbibliotheek.
Die kan nu beschikken over een
compleet archief van een moderne
Russische dichter, een tamelijk
unieke zaak. Het archief is boven
dien interessant, omdat het veel
gegevens bevat over het leven van
de Russische ballingen in het Ver
re Oosten. Daarnaast bevat het uit
gebreide en belangrijke correspon
denties met vele vooraanstaande
Russische letterkundigen, onder
wie Gleb Struve, de wereldbe
roemde Russisch-Amerikaanse
Slavist (1898-1985) en bezorger van
het verzameld werk van Mandel-
stam en Achmatova.
door
Murk Salverda
Valeri Perelesjin werd in 1913 in
lrkoetstk geboren. Op zijn zevende
vluchtte hij met zijn moeder en
broertje naar Harbin in Mantsjoe-
rije, een stad waar ongeveer
130.000 Russen woonden. Daar
heft hij tot 1939 gewoond en
schoolgegaan. Daar werden tussen
1937 en 1944 zijn vier'eerste dicht
ROTTERDAM (ANP) - Het RO Theater wil het stadsgezelschap van Rot
terdam worden om straks de nieuwe stadschouwburg te bespelen. Daar
voor moet het huidige budget van ruim vier miljoen gulden met bijna
twee miljoen gulden worden verhoogd tot een bedrag van ruim zes mil
joen gulden, zo staat in een gisteren gepresenteerd rapport. Met het Rijk
en de gemeente Rotterdam zal hierover binnenkort worden onderhan
deld.
De leiding van het RO Theater en de directie van de nog in aanbouw
zijnde schouwburg - de opening is in 1988 gepland - vinden dat de positie
van Rotterdam als „tweede stad in Nederland" en de ontwikkelingen op
toneelgebied in deze stad een volwaardig stadstoneelgezelschap met een
dergelijk budget rechtvaardigen.
Het budget van ruim zes miljoen gulden moet het mogelijk maken dat
er in de eerste drie jaar na de opening van de nieuwe schouwburg vijf
grote produkties per seizoen worden gespeeld. De artistieke leiding van
het gezelschap (Jos Thie en Antoine Uitdehaag) denkt hierbij aan een
grote Shakespeare-produktie, een muziektheaterproduktie, een kome
die, een jaarlijkse familievoorstelling en een nieuw geschreven Neder
lands stuk. Dit betekent dat het gezelschap moet bestaan uit vaste groep
van 25 acteurs, aldus het rapport. Ro Theater en de schouwburgdirectie
willen per 1 oktober weten waar ze aan toe zijn om tijdig contracten met
acteurs te kunnen afsluiten.
FILMPRIJS (ANP) - De film Deltafinale van de cineasten Joop Burcksen
en Ruud Herblot, geproduceerd door Mundofilm in Hilversum, is op het
19dc US Industrial Filmfestival in Chicago onderscheiden met een Gold
Camera Award. Vorig jaar ontving deze film over de bouw van de storm
vloedkering in de Oosterschelde al de Prix d'Amsterdam als beste Neder
landse opdrachtfilm voor een algemeen publiek, aldus Mundofilm.
ging nog, maar daarna... als ik dit
gezicht ooit nog eens zie. sla ik de
hand aan mezelf. Ik kon het niet
langer hebben"
„De enige manier waarop ik die
situatie kon overwinnen, was dat
ik mezelf als in een droom begon te
zien. Heel klassiek, als een in
drieën gesplitste persoonlijkheid:
de regisseur, de hoofdrolspeelster
en de toeschouwster. In Talk Nor-
mal, een van de songs op de elpee
en in de film, komt die situatie let
terlijk naar voren. Ik had een keer
door vermoeidheid een merkwaar
dige ervaring van uittreding. Ik
werd vanuit die droom wakker en
het was of ik mezelf daar beneden
zag zitten schrijven aan mijn eigen
droom".
Spion
In minstens drie songs op de el
pee komt het begrip droom dan
ook terug. „Dat is vanuit een soort
nostalgie naar slaap ontstaan", zegt
Laurie lachend. „Ik heb bijna twee
jaar niet geslapen, zou je kunnen
zeggen. Ik weet niet of je kwets
baarder bent in een droom dan in
werkelijkheid, maar het zou kun
nen. In Talk Normal komt een
droomsituatie voor waarbij ik ie
mand tegen het lijf loop die denkt
met een kloon van mij te maken te
hebben. In werkelijkheid zou
zoiets een kwetsbare ervaring
zijn".
„Op veel mensen kom ik onwer
kelijk over. Ze kennen me van fo
to's, films, tv-werk; je zou kunnen
zeggen dat ik me in de tweede di
mensie beweeg. Als je mensen in
werkelijkheid tegenkomt zijn ze
blij dat je echt bestaat. Op een per
soonlijk niveau is het een zaak die
hard kan aankomen, die jezelf kan
verwoesten als je niet oppast. In
deze show zit een scène die ik nog
niet heb gespeeld, die handelt over
mijn functioneren als artiest. In
wezen heb ik de plicht om als een
goede spion te functioneren. Om
rond te kijken naar de ontwikke
lingen in moderne technologie en
daarvan in mijn shows melding
van te maken. Als mensen naar mij
kijken in plaats van naar mijn con
cert kan ik niet goed functioneren
als spion. Een spion kan niet
werken als hij betrapt wordt".
Luchthavens
Ze heeft niet zoals vele andere
Amerikaanse artiesten haar tour
nee door Europa niet op het laatste
moment afgelast. „Het enige na
deel is dat we ons op veel luchtha
vens bevinden tijdens het rondrei
zen. Ik maak geen enkel voorbe
houd om maar niet in Europa op
tournee te hoeven gaan. Er wonen
hier veel mensen die nooit iets van
het terrorisme zullen merken -
maar zij gaan niet elke dag naar
luchthavens. Roepen niet elke dag.
Hi!, I'm from America. Dus leren
we nu het Canadese volkslied zo
dat we spontaan in een ander lied
kunnen losbarsten".
Home of the Brave is als thema
ontleend aan het Amerikaanse
volkslied. The Star Spangled Ban
ner, waarin Amerika wordt gezien
als het land van de vrije mensen,
het thuis van de dapperen van
geest. Laurie: „Ik vertegenwoordig
het ministerie van buitenlandse za
ken niet. Vandaar dat ik... alleen
maar als een Amerikaans burger
over de ontstane situatie wil pra
ten. Ik heb mijn eigen ideeën over
Ronald Reagan. We waren in Au
stralië op tournee toen de bomaan
val op Libië plaatshad. Toen we te
rugkwamen in de VS had 90 pro
cent van de Amerikanen zich rond
de nationale vlag verzameld. En ik
dacht, zijn ze krankzinnig gewor
den?".
„Televisie is erg machtig, en Ro
nald Reagan is er een meester in.
Hij is een matig acteur. Maar, ik
geef hem dit na, hij heeft één goede
daad op zijn naam. Toen de Spa-
ceshuttle explodeerde, gelastte hij
de Troonrede (State of the Union)
af, en maakte hij een korte toe
spraak voor de kinderen. Je weet
nog wel dat zich onder de astro
nauten een onderwijzeres bevond,
dus elk kind in de VS keek die dag.
Reagan richtte zich rechtstreeks
tot hen: O.K, zei hij, als je risico's
neemt, moet je dat soms met je le
ven betalen. Toen was hij de va
der... en op dat niveau was hy erg
goed. Maar nu zit hij in Japan, tus
sen al die ontwikkelde mensen".
„Ik kom net terug van Japan, en
op elke hoek van de straat waren
acht politiemensen te vinden. Per
kruispunt maakt dat 32! Die staan
daar niet om het verkeer te regelen.
Ze waren tot de tanden bewapend
in verband met de politieke top
ontmoeting. Als je dus daar die
vraag voor de kiezen krijgt - que'
es mas macho, Japan o VS, dan...
Natuurlijk komt juist in Japan de
agressiviteit van Reagan's buiten
landse politiek duidelijk over. In
plaats van dat de Japanners daar
hun neus voor ophalen, roept het
gevoelens op om zich even agres
sief te tonen. Als mensen die man
serieus nemen, weet je niet wat de
gevolgen zijn".
Sony-klooster
„Ik kijk nu heel anders tegen Ja
pan aan dan bij mijn eerste kennis
making met dat land. Ik bezocht
dit keer een boeddhistisch kloos
ter, en tot mijn stomme verbazing
zag ik dat Sony een bepaald ge
deelte had afgehuurd. Topkrach-
ten van Sony zaten daar in afzon
dering bijeen. Als je dat niet de ril
lingen bezorgt, dan weet ik niet
wat dat wel doet. De Japanse eco
nomie zit sluw in elkaar - het is de
verbinding van geld en eer. Ik had
tijdens mijn Japanse tour te maken
met iemand die een fout had be
gaan, en hij moest zich daar voor
excuseren. Hij kreeg het woord
sorry niet over zijn lippen. Hij
pleegde bij wijze van spreken lie
ver harakiri. In Rusland had je iets
dergelijks met de ramp in Tsjerno-
bil. Ze vertellen ons dat daar maar
twee mensen het leven bij inge
schoten hebben?".
Wubbo Ockels
Een ontmoeting met de Neder
landse astronaut Wubbo Ockels
leidde tot een speciaal nummer tij
dens de huidige tournee. Ockels
huldigt volgens haar de opvatting
dat moderne technologie de nieu
we parasitaire levensvorm op aar
de is. Hij vreest dat technologie
ons als levensvorm zal verdringen.
Alleen vroeg ze hem tijdens het ge
sprek om zijn contactlenzen te ver
vangen door een bril omdat zyn
lenzen waren gemarkeerd met een
X en als gekken rond zijn irissen
draaiden.
Laurie: „Hij is echt gek! Hij is zo
intens! Hij klaagde over Alan She
pherd, de maanreiziger. Wubbo
zei: ik vroeg Alan hoe het was om
over de maan te lopen. En hij kon
het me niet vertellen! Wubbo zei:
maar Alan, dacht je niet over de
toekomstige stedenbouw op de
maan? Wubbo vindt dat een astro
naut ook nog eens een dichter be
hoort te zijn. Jullie moeten hem
zover mogelijk de ruimte inschie
ten".
In Madrid zet het voorjaar even
aarzelend in als in de rest van Eu
ropa. Tegenover Laurie's hotel be
vindt zich het Prado met een fyne
collectie van het werk van Goya,
een man die in zijn tijd de vinger
aan de pols hield. Anderson is er al
geweest. „Goya was een man met
een hart. De manier waarop hij een
situatie kon vastleggen in een ets,
en die ets bijna de rol van een tele
gram kon geven, is uniek. Op 2 mei
1808 kwamen de Madrilenen in op
stand tegen Napoleon. De Fransen
namen represailles. Goya tekende
dat. Er hangt een ets in het Prado
waar hij laat zien hoe de lijken wer
den opgestapeld. Onder die hoop
levensloze lichamen schrijft hij al
leen: niemand hielp hen. Ik wou
dat ik zoiets kon uitdrukken".
bundels uitgegeven, die nu bijna
onvindbaar zijn. Tussen 1939 en
1952 woonde Perelesjin achtereen
volgens in Peking, Tientsin en
Sjanghai. Het accent van de bijzon
der belangwekkende tentoonstel
ling - met prachtige en zeldzame
foto's, handschriften en andere do
cumenten - ligt op de Chinese pe
riode.
Het is vermakelijk om te zien
welke wisselende vormen Pereles-
jins overlevingsdrang kennelijk
heeft aartgenomen. Zo is hij jaren
lang monnik geweest van de Rus-
sisch-Orthodoxe Kerken en werkte
hij in die hoedanigheid mee aan
het periodiek 'Hemels brood',
waarvan de covers werden opge
sierd door portretten van Christus
en van bebaarde monniken. Later
werkte hij voor persbureau Tass en
het pro-Sowjet-tijdschrift 'Van
daag', dat werd verlucht met goed-
geschoren reuzen van bouwvak
kers. Na de machtsovername door
Mao zat Perelesjin een tijdlang in
een Chinese gevangenis wegens
zijn homosexuele praktijken. In
1952 slaagde hij erin een visum
voor Brazilië te krijgen. Daar werd
hij in 1957 bibliothecaris bij de Bri
tish Council.
Pas vanuit het. cultureel gezien,
minder perifere Brazilië kreeg Pe
relesjin contact met andere Russi
sche schrijvers, overal in het Wes
ten. Maar toch duurde het nog tot
1968 voor er weer nieuwe bundels
van Perelesjin verschenen, in
West-Duitsland dit keer, in kleine
oplagen. In zijn latere gedichten
bundels, vijf in getal, wordt homo-
sexualiteit een steeds belangrijker
en openlijker thema. Ook maakt de
dichter naam met briljante verta
lingen van Chinese en Portugese
poëzie in het Russisch.
De tentoonstelling is te zien in de
Universiteitsbibliotheek, van 6 mei tot
12 juni. Bij de tentoonstelling versche
nen twee eenvoudige maar goed ver
zorgde boekjes: een simpele, maar de
gelijke catalogus, verzorgd door Jan
Paul Hinrichs door wiens bemiddeling
de collectie naar Leiden kwam. En
'Vanuit de verte', een boekje met acht
tien gedichten van Perelesjin, in proza
vertaling van Jan Paul Hinrichs (J 7,50
J 1,60 porto op giro 55 126 34 t.n.v. de
Stichting De Lantaarn. Burggraven-
laan 100, 2313 HX Leiden).
Deze vertalingen maakten eerder
deel uit van 'Cahiers van De Lantaars',
no. 36, maar zijn inmiddels sterk ver
beterd.
Perelesjin houdt twee openbare le
zingen over literatuur en literair leven
in de Russische emigrantengemeen
schap, die van 1920 tot 1950 in Harbin
en Sjanghai bestond. Eén keer in het
Engels (vanmiddag 7 mei, 16.00 uur in
het Centraal Faciliteitengebouw, Wit
te Singelcomplex, zaal 201) en een keer
in het Russisch (13 mei, zelfde gebouw
en tijdstip, zaal 147).
Theater tussen de middag trekt veel publiek
Toneelgroep Centrum met 'Fijne
Slaapkamergordijnen' van Paul
Haenen. Gespeeld door Ingeborg El
sevier. Luk van Mello), Debbie Kor-
per en Frank Rigter. Regie: Peter
ROmer. Gezien op 6 mei in de Leidse
Schouwburg.
LEIDEN - Een huis aan huis ver
spreid maandjournaal, reclame
borden door de stad, gereduceer
de prijzen, een opname van de
1.2.3. show, herhalingen van suc
cesvolle voorstellingen, exposi
ties. een chansonfestival; het is
goed te merken dat er een nieu
we directie in de Leidse Schouw
burg huist die veel in het werk
stelt om de belangstelling voor
het theater weer aan te wakke-
En met succes. Want wie van
tevoren had durven voorspellen
dat de eerste lunchpauzevoor
stelling meer dan honderd be
zoekers zou trekken was zelf
voor niet helemaal honderd ver
sleten. Honderddertig mensen
brachten gistermiddag hun pau
ze in de schouwburg door. In het
Amsterdamse Bellevue is dat
heel gewoon. Voor een Leidse
primeur is het tamelijk opzienba
rend.
Toneelgroep Centrum heeft in
middels een traditie van enige ja
ren als het gaat om toneel tussen
de middag. Toneelschrijvers als
Paul Haenen en Wim Schippers
hebben vaardigheid ontwikkeld
in het maken van stukken die
een uurtje de alziende blikken
van de chef doen vergeten, en je
ondertussen ook niet opzadelen
met de problemen van toneelper
sonages. Verstrooiing van het be
tere soort, die gedijt bij geknis-
per van broodzakjes, geklok van
thermoskannen en zacht ge
smak.
'Fijne Slaapkamergordijnen'
van Paul Haenen is zo'n stuk.
Een journaliste van het maand
blad 'Mens en gevoelens' (Inge
borg Elzevier) bezoekt een man
(Luk va Mello). Zogenaamd met
het doel om hem over computers
uit te horen, maar in feite zijn an
dermans relaties het enige waar
in ze belang stelt. Na enig aan
dringen van haar kant is hij al
snel bereid zeer openhartig te
worden. Een kalverliefde in de
zandbak, een puberale aanbid
ding voor een oude lerares, een
vader met pedofiele neigingen
en een moeder die het graag met
stieren zou doen, een homosek
suele verkenning op latere leef-
tyd - dat alles en nog wat meer
krijgt ze boven tafel. Zoveel zelfs
dat ze vreest dat de grenzen van
haar ruimhartige blad worden
overschreden als ze alles zou op
schrijven.
Met alle seksuele dubbelzin
nigheden vandien is het bijna
een linksige variant op het Thea
ter van de Lach. Bijna, want Hae
nen is bijdehand genoeg om plat
vloersheid te vermijden. De mo
raal is ook anders. Bij hem geen
schouderklopjes voor kontkny-
perij; taboes worden doorbroken
zonder dat mensen er zich van
bewust schijnen te zijn. En dat is
wel zo aardig. De vermenging
van interview en fragmenten uit
het verleden maken dat er vol
doende afwisseling is.
Gezien het succes zal er vol
gend seizoen in de schouwburg
ongetwijfeld vaker te lachen zijn
met de mond vol.
ARIEJAN KORTEWEG
