Bevrijdingsdag in teken strijd tegen fascisme Begrafenis ondernemer geen somber mens Brug gaat jaarlijks 17500 keer open Rechtspraak in Alphen Dierenarts niet sentimenteel Goed dansen is gewoon een kwestie van oefenen Prachtig, dat rijzende brood WOENSDAG 7 MEI 1986 PAGINA 13 Eindredactie Bert Paauw Telefoon 071 - 144941, toestel 242 Maandag was het weer 5 mei, bevrijdingsdag. Op 5 mei 1945 gaven de Duitsers in Nederland zich officieel over aan de geallieerden en was Nederland na bijna 5 jaar nazi-bezetting weer vrij. De laatste jaren wordt er niet meer alleen gefeest, maar staat 5 mei steeds meer in het teken van de strijd tegen racisme en discriminatie. Racisme en discri minatie waren de voedingsbodem van het fascisme, dat uiteindelijk leidde tot een wereldoorlog en de moord op bijna 6 miljoen joden. De opkomst van de Centrumpartij en andere ultra-rechtse partijen ma ken duidelijk dat racisme en discriminatie nog niet zijn uitgeroeid. In Delft organiseerden de gemeentepolitie en het 5-mei-komitee een prijsvraag voor middelbare scholieren. In verhalen, tekeningen of gedichten mochten ze hun visie geven over discriminatie. Havo- leerlinge Pauline Lamers van het Stanislascollege schreef het volgen de gedicht, waarmee ze een eervolle vermelding verdiende. Discriminatie Kijk, daar heb je weer die nikker die slaan we even in elkaar ik vind het maar een werkafpik- En die daar, dat is zo'n loeder ze is gescheiden van haar man nu is ze dus zo'n bijstandsmoeder ker waar een ander hard voor wat moet ie-hier? Laat hem daar werken kan Kijk, daar heb je weer die pun- Samen naar de film met blanken kies zwart? met hun haren recht omhoog riee, daar kunnen we niet aan be- ik vind ze stinken, ze zijn vies ginnen ik loop om ze heen met een grote blank en zwart hoort toch apart boog hoe kun je zoiets onnozels verzin nen En kijk, daar heb je die groenjek- ker Die actie met de handjes met die noemen ze nou 'Luie Koos' 'Touche pas a mon pote' hij is een vuile uitkeringstrékker vind ik toch zo'n stom idee hij doet geen reet, hij is werkloos die handjes gooien ze maar in de sloot r, aan zulke acties doe ik niet mee En die twee daar, dat zijn potten dat hoor je aan hun kakkige ge- Heb je het ienWat d t praat qei laat ze hier eens snel oprotten echt weerzoiets doms van Turken ingepakt tot en met je nek met sjalen, mutsen, broeken en jurken Dat je mensen zó durft af te kra ken dat je mensen zó discrimineert daar kan ik me zo kwaad om ma ken discriminatie is verkeerd. De heer Kramer is ongeveer der tien jaar begrafenisondernemer. Hij is een man van middelbare leeftijden is woonachtig te Bos koop. Hij heeft dit beroep geko zen omdat hij met mensen om wilde gaan. Dat is misschien een wat vreemde uitleg voor iemand die mensen onder de grond stopt. Wat heeft u hiervoor gedaan? "Een heleboel, waaronder ana list. Ik ben hiermee gestopt om dat ik alleen maar met dingen te maken had en ik wilde meer met (levende) mensen omgaan". "Zeker, in 1961 stond ik op het punt naar Pakistan te gaan via de Nederlandse vereniging van vrij willigers, maar dat is uiteindelijk toch niet doorgegaan. In 1962 ben jk naar Australië gegaan". r begra- Jazeker, de Bond voor begra- venisondernemers hebben sa men met de overheid voor een opleiding gezorgd die nu nog een jaar duurt maar waarschijnlijk 2 jaar zal gaan duren". Wat houdt die opleiding nu precies in? "Belangrijke dingen zijn: boekhouden, vakkennis en rechts en wetskennis en je moet mentaal sterk zijn. Je moet ook goed met mensen om kunnen gaan". U maakt vaak vervelende din gen mee, vindt u dat niet erg? "Ach, in elk beroep heb je wel vervelende dingen. Alleen denken de mensen dat je dat medeléven 'speelt'. Dat is niet waar. De mens kijkt altijd wat raar tegen de begrafenisondernemer aan. Ook dit vind ik onterecht. Ik ben een gewoon mens net als ieder- Hoe ligt de verhouding tussen het aantal begrafenissen en dat van de crematies? "Hier in de Rijnstreek is het Een gewone dag in Alphen aan den Rijn. De bakker bakt zijn brood, de die renambulance rukt uit om een gewonde kat op te halen, een wetsovertreder hoort met rode oortjes de kantonrech ter een 'vernietigend' vonnis uitspre ken, de brugwachter verleent een boot de vrije doorgang, een danser bereidt zich voor op een wedstrijd en uit een voorbijtrekkende stoet wagens blijkt dat ook de dood Alphen niet bespaard blijft. Zo'n gewone dag in Alphen wordt door een 3 Havo-klas (3E) van de scho lengemeenschap Albanianae op deze KITS-pagina beschreven. Dit gebeurt in het kader van een werkweek, waar bij de leerlingen van klas 3E zich heb ben verdiept in de manier waarop een krant wordt gemaakt. Zo kregen zij bij voorbeeld van drie journalisten te ho ren hoe je een interview afneemt en werden ze rondgeleid in één van de ge bouwen van de Damiate Holding, waar het Leidsch/Alphens Dagblad ook deel van uitmaakt. Naar eigen inzicht mochten de Al- banianae-leerlingen het grootste ge deelte van deze KITS-pagina vullen. Brugwachter Tamerus de die WlillVj Stakingen Werknemers in België hebben deze week voor 24 uur het werk neergelegd. In de nacht van maandag op dinsdag begon een staking tegen het beleid van de regering Martens. De Belgische vakbonden voelen weinig voor de bezunigingsmaatregelen van de regering. Medewerkers van radio en televisie staakten, evenals trein-, bus- en trambestuurders. De post \yerd niet bezorgd en vliegtuigen moesten het zonder begeleiding van de verkeerstoren stellen. De ambtenaren van wat in België de openbare dienst heet, willen geen salaris inleveren. Er moeten meer mensen worden aangenomen, en de verdiensten moeten gelijk blijven, vinden Bloemen De bloemenveiling Flora in Rijnsburg boekt dit jaar het ene record na het andere. Dat was ook deze week het geval. Maar... met moederdag in het vooruitzicht worden er op de veiling altijd goede zaken gedaan. Er was een aanmerkelijk grotere aanvoer van bloemen dan in 1985. Maandag werd voor ruim 2,6 miljoen gulden aan bloemen verhandeld. Dinsdag voor 2,7 miljoen gulden. De bloemen brachten echter minder op dan vorig jaar. Waarschijnlijk is dat de komende dagen in de bloemenwinkels ook te merken. Bandjes Cassettebandjes worden voorlopig nog niet duurder. Er zou in de winkel meer moeten worden betaald voor de bandjes door een heffing in verband met het 'overtapen' van muziek. Uit die heffing zou een tegemoetkoming aan de auteurs van muziekstukken worden betaald. De componisten en tekstdichters, maar ook de muzikanten lopen een aardige cent mis doordat hun platen worden opgenomen op bijvoorbeeld cassettebandjes en dus minder worden verkocht. Het ministerie van economische zaken is echter bang dat de verkoop van bandjes zal dalen als ze duurder worden. En daarvan zouden de winkeliers schade lijden. Eerst moet worden bekeken hoe die schade kan worden beperkt. matie willen. Dit is vrij laag. Dit komt door verschillende rede nen: religieuze of financiële. De meeste mensen denken dat cre maties duurder zijn, maar dat is niet waar". ARNO, PAUL, ANDRES, ANDRE en JAMSHID "Kan ik een openingetje krij gen?", klonk het door de mari foon. Het werd ons meteen dui delijk dat brugwachter J.J.Ta- merus niet voor niets op de Al- phense Brug zit. Sinds één jaar is deze Alphenaar daar werkzaam. Volgens de statistieken wordt deze brug per jaar 17500 maal ge opend. Eén van de grootste ergernis sen van de brugwachter is de op vatting: rood is doorlopen. "De mensen zijn net Belgen. Zien ze het licht op rood gaan, lopen ze juist door", aldus brugwachter Tamerus. In het verleden zijn daardoor ongelukken gebeurd. De brugwachter zegt de drukte niet vervelend te vinden. "Ik vind het wel gezellig, je ziet nog eens bekenden". Later zegt hij: "Je leert de schippers kennen. Pas heb ik er nog één i De heer Attema is één van de cir ca zestig kantonrechters die Ne derland telt. De plaats waar hij zijn werkzaamheden verricht, is gelegen aan de Wilhelminalaan 26. Dagelijks legt hij vonnissen op aan mensen die hoofdzakelijk de huur- en arbeidswet hebben overtreden. Wij stelden hem en kele vragen over de rechtspraak in Alphen. "Het kantongerecht vonnist al leen de dagelijks voorkomende overtredingen. Wanneer de ver oordeelde het niet met de uit spraak eens is, kan hij bij de rechtbank in hoger beroep gaan", aldus de heer Attema. Welke straffen worden het meest opgelegd? "De meeste straffen zijn geld boetes. Verder kunnen wij. de veroordeelde in hechtenis laten nemen, waarna de zaak wordt doorgespeeld naar een hogere rechtbank. Wij mogen namelijk geen gevangenisstraf uitspre ken". Kan men altijd in hoger beroep gaan? "Wanneer de uitspraak bene den de vijftig gulden ligt is deze bindend. Men kan dan niet in ho ger beroep gaan". "De media-acties niet, de voor lichting op school en bij de poli tie daarentegen juist wel. Het ligt Patrick (links) en Harold in ge sprek met kantonrechter Attema. (foto Will Dijkman) Draagt Alphen een slechte naam voor wat betreft het van dalisme en geweld op straat? "Daar kan ik niet echt op ant woorden, omdat een kantonrech ter geen vandalisme behandeld, maar ik denk dat Alphen boven het gemiddelde ligt". Tot slot nog een afsluitende vraag: in hoeverre wordt de straf beïnvloed door de publieke opi- "Er wordt weinig gelet op de denkwijze van het publiek. De inspraak is heel laag en er wordt dan ook volgens het wetboek be slist". IVO. PATRICK, HAROLD en BART Chinees restaurant gewezen". De brug gaat weer open, even zwaai en naar de schipper en het ge sprek gaat weer verder. "Als brugwachter schrijf je je op drukke dagen blauw", vertelt de sympathieke brugwachter terwijl hij de verschillende gege vens van het schip noteert. "Dat is voor de statistieken van Rijks waterstaat", legt hij ons uit. De besnorde brugwachter heeft zeer onregelmatige werktijden en werkt in totaal 44 uur per week. Toch vindt hij het werk leuk. "Het was eigenlijk een noodza kelijke uitkomst", legt hij uit. Jan Rootert, één van de vier "chi rurgen" van de dierenkliniek aan de v. Eyckstraat in Alphen a/d Rijn, is zowel dieren- als veearts. Dat meneer Rootert veel van die ren houdt is wel te merken aan de hoeveelheid huisdieren die hij bezit. Behalve een kat, een hond en een konijn heeft hij ook nog drie geiten, drieëntwintig scha pen, zesentwintig lammetjes en niet te vergeten drie kippen en een haan. Voor 1964 was er nog geen die renkliniek. De praktijk was in de meeste gevallen in huis geves tigd. In 1964 kwam er in Alphen een dierenkliniek. In de loop van de jaren is er natuurlijk veel ver anderd, nu hebben ze een rönt- genapparaat en een modern bea demingsapparaat met een grote operatielamp. Er werken vier artsen, drie as sistentes en af en toe stagelopers. De artsen Soede, Overgaauw, de Wit en Rootert behandelen zowel grote huisdieren (vee) als kleine huisdieren. Ook verplegen ze de dieren uit het vogelpark Avifau- Op de vraag hoe meneer Roo tert het vindt om een dier in te laten slapen, antwoordde hij: "We zijn met ons werk bezig, dus moeten we ons verstand gebrui ken en niet sentimenteel wor den, leuk vinden we het natuur lijk niet". De kliniek heeft veel kontakt met de dierenambulance, die er overigens niet alleen is om aan gereden dieren te vervoeren. Ze zijn er ook voor om dieren bij mensen op te halen die zelf geen vervoer hebben. Tot slot willen we nog zeggen dat we de indruk kregen, dat me neer Rootert zijn werk al elf jaar graag doet en er elke dag weer opnieuw veel plezier aan beleeft. "Doordat ik een ongeluk kreeg, werd ik arbeidsongeschikt voor schilder wat ik eerst was, en liet Rijkswaterstaat me stage lopen voor brugwachter". Foetert de brugwachter wel eens op andere brugwachters als hij zelf moet wachten voor een brug? "Natuurlijk, ik ben echt niet anders dan anderen". Trekt hij zich wat aan van mensen die op hem foeteren? "Ik hoor ze hier binnen niet, ik merk het al leen als ze gebaren maken". Er gebeuren wel eens ongeluk ken. "Ja, en het is veelal de schuld van de mensen zelf. Als ambtenaar krijg je gauw een schop", aldus de Alphense brug wachter. De drie vaste brug wachters van de Alphense Brug hebben pas geleden hun EHBO- diploma gehaald, zodat we dit stukje af kunnen sluiten met de afkorting EHBB oftewel Eerste Hulp Bij Brugwachters. NICOLE, DANIELLE, MAR JAN, JOLANDA en TANJA De Alphense dansschoolhou der, tevens Nederlands kam pioen Ruud Vermey stopt vol gend jaar met wedstrijddansen. Eén van de redenen waarom hij stopt is dat hij meer tijd aan zijn dansschool wil besteden. De 32-jarige Alphense dans schoolhouder begon zijn carriè re toen hij het Nederlands kam pioenschap in Latijns-Ameri kaanse dansen gewonnen had Dit jaar is hij voor de vijfde keer Nederlands kampioen ge worden. In 1985 is Ruud met zijn partner Debbie Fletcher als zesde geëindigd tijdens het we reldkampioenschap. Op 13-jarige leeftijd begon Ruud net als vele tieners ge woon bij een dansschool. Later ging hij ook wedstrijden dan sen en vervolgens specialiseer de hij zich in het Latijns-Ameri kaanse genre. Voor deze dan sen moet je gekleed zijn in Zuid-Amerikaanse kleding. Bij wedstrijden wordt er vooral ge keken naar de techniek en het ritme. Voor deze evenementen wordt Ruud Vermey meestal uitgenodigd en dan wordt alles voor hem betaald. Ruud zelf wordt niet gesponsord. De wedstrijden worden meestal door grote bedrijven financieel gesteund. Voor de wedstrijden moet hij twee uur per dag trai nen. Ruud Vermey stopt dit jaar met wedstrijddansen. Waar om? Ruud Vermeij: "Je kunt toch moeilijk je hele leven blij ven dansen in wedstrijdver band. Ik wil me nu wat meer gaan bezighouden met m'n dansschool. Tenslotte moet ik daar mijn brood mee verdie- In de zomer zal zijn dans school geheel verbouwd wor den. Ruud Vermey geeft ook les aan talenten buiten Alphen, zelfs uit Maastricht. Deze men sen krijgen privélessen van hem. Op de dansschool in de Zaalbergstraat geeft Ruud dansles aan jong en oud. Ook geeft hij les aan gehandicapten. Omdat Ruud Vermey pas twee jaar lesgeeft in Alphen kan hij nog niet zeggen of er Al phens talent is, maar hij denkt dat dat in de loop der jaren nog wel zal komen. Ruud Vermey: "Ik zie niet in waarom er in Al phen niet goed gedanst zou kunnen worden. Het is gewoon een kwestie van goed oefenen" ANNELIES, REMCO, CORI- NA en ANGELA /hsruitvsi.mtiijkhed, besmet Welras. inelK.) rnaGikdasmtf Wanken heren tens kijken- Om een uur of half drie, als de kroegen dichtgaan en de laatste bezoekers zich naar huis slepen, kraait de haan in huize Admiraal. "Als kleine jongen vond ik het prachtig om door de bakkerij van mijn vader te lopen", aldus bakker Admiraal die de bakkerij anderhalf jaar geleden overnam van De Graaf. Hij hield de oude naam aan omdat de bakkerij een goede naam had. Mocht u zelf kiezen wat u later wilde worden? "Ja, mijn vader vond datje zeil een beroep moest kiezen. Daarom zijn ook maar twee van de zeven zonen bakker geworden. Nadat ik van de mavo kwam wilde ik naar de bakker- school". In de bakkerij werken naast de bakker ook nog helpers. Deze komen de bakker altijd vanaf zes uur 's morgens helpen. De bak ker kan de helpers ook om drie uur laten beginnen, maar deze man is verslaafd aan het bakken, hij wil het zelf doen. Als de bak ker ziek is dan proberen de hel pers hun werk nog beter te doen, ze willen dan laten zien dat ze ook goed kunnen bakken. De bakker, wiens vrouw in de winkel helpt, bakt per dag onge veer 700 broden in zo'n 100 ver schillende soorten. Als hij brood overhoudt gooit hij dat weg. De recepten van het brood maakt hij zelf. /vis nij vindt dat een brood niet lekker is verandert hij het re cept. Een paar keer per jaar wisselen de bakkers van het bakkersgilde tips en recepten uit. Vier keer per jaar wordt er door contro leurs van het gilde een controle uitgevoerd. Die is onverwacht. Wat bakker Admiraal erg aan spreekt is het rijzen van het brood. "Het omhoog komen van het brood vind ik het meest fasci nerend", besluit hij. RENUKA, PIETER, DIETER en MARCO (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 13