Dia-positief beeld van Koninginnedag Koninginnedag nu, maar ook vroeger 'Een prachtige dag. 'n Magnifieke Koninginnedag' 'Verheugend, zoveel animo in Warmond' 'Zo'n optocht, moet dat echt zo vroeg?' PAGINA 2 REGIO LEIDEN DONDERDAG 1 MEI 1986 Hoe beleeft u Koninginnedag 1986? Dat was onze vraag aan zes min of meer bekende inwoners van Voorschoten, Wassenaar, Warmond, Leiderdorp, Zoeterwoude en Oegstgeest. We vroe gen een kunstenaar, burgemeester, moeder/vrcdesvrouw, ge meentesecretaris, oud-brandweercommandant/marktmeester en een Oranjevereniging-bestuurder hun eigen belevenissen op Koninginnedag op papier te zetten. Dat deden ze, allen op hun eigen wijze. Op deze pagina vindt u hun verslagen. Het uitsteken van de nationale driekleur vormt voor mij tradi tiegetrouw het beginpunt van de viering van de verjaardag van H.M. de Koningin. Zo ook dit jaar. De weersomstandigheden zijn gelukkig gunstig en de zon schijnt volop. De kinderen zijn vrolijk gestemd. Aan de kle ding is te merken dat het voor jaar eindelijk gekomen is. Veel leerlingen van de basis scholen hebben aan de oproep van de Vereniging tot Viering van Warmondse Feesten, zich met versierde hoofddeksels te tooien, gevolg gegeven. Het is voor de jury geen eenvoudige opgave de gemaakte hoofddek sels te beoordelen. Voorafgegaan door de Mu ziekvereniging 'St. Matthias' gaat de op de Laan van Ooster geest geformeerde stoet een rondgang maken door het dorp. Na deze rondgang neemt de burgemeester voor het ge meentehuis de aubade in ont vangst. Zij schetst daarbij de betekenis van het Vorstenhuis voor ons land. Onder luid ap plaus worden daarna de prijzen aan de kinderen uitgereikt. Het daarna volgende deel van Koninginnedag wordt gevuld met een voetbaltoernooi op het sportpark 'Overbos', een pop pentheater voor de kleine en spelen voor de grote kinderen. De dag wordt besloten met een oranjebingo en het optreden van de Warmondse groep 'Vil la'. Het is verheugend te mogen vaststellen dat voor de viering van Koninginnedag nog steeds veel belangstelling bestaat. Voor velen blijkt het koning schap en in het bijzonder de draagster daarvan nog waarde te hebben. Degenen die de oor logsjaren 1940-1945 hebben meegemaakt weten uit eigen ervaring wat het betekent geen Koningin meer als staatshoofd te hebben. Tegen deze achtergrond heb ik dit jaar weer met veel genoe gen aan de feestelijkheden op Koninginnedag deelgenomen. Ik twijfel er niet aan dat het overgrote deel van mijn dorps genoten daar hetzelfde over denkt. Persoonlijk hopp ik nog vele Koninginnedagen te mo gen meemaken. Deze dagen hebben een samenbindende waarde. Ik ben van mening dat onze samenleving aan deze da gen een duidelijke behoefte heeft. C. ZOETEMELK De Zoeterwoudse Paulien van Yperen is, behalve moeder van twee kinderen, contact persoon van de werkgroep 'Zoeterwoude voor Vrede'. Vroeg opstaan is nooit mijn sterkste kant geweest, maar op een vrije dag als vandaag kost het me extra moeite. Waarom is die optocht altijd zo vroeg? Als ik geen kinderen had, bleef ik lekker liggen. Om tien voor negen ga ik met de kinderen de deur uit, op weg naar het Muziekcentrum, waar de optocht begint. Peter en Maijolein hebben allebei hun fiets versierd, wel sober, want het moest allemaal gisteravond na het eten nog gebeuren. In voorgaande jaren deden ze dat op school en dat bespaarde me een heleboel rommel aan snip pers crèpepapier in de tuin. We beginnen de dag met een winteijas, want ondanks het mooie weer is het nog maar 3 graden. Als we op de Schenkelweg aankomen, blijkt de optocht al vertrokken: we zijn vijf minu ten te laat. Dankzij de muziek vinden we snel waar we moe ten zijn. Peter en Marjolein kij ken opgelucht. Het tempo is hoog ais je loopt (zoals de mees te ouders) en laag als je moet fietsen: verschillende kinderen vei liezen regelmatig hun even wicht of botsen tegen iemand aan. Ondanks dat is het alle maal erg gezellig: trots kijken de kinderen en lachende ou ders. Na een flinke tocht door het dorp komen we bij huize Em- maus. De burgemeester houdt een kort, obligaat toespraakje en daarna wordt het Wilhelmus gespeeld. Er wordt nauwelijks meegezongen. Durft niemand het of kan niemand het meer zingen? Ikzelf raak in de war met de tekst, sinds ik een vre deslied ken op de wijs van het Wilhelmus. En dan, eindelijk naar de kof fie! Een rustig half uurtje thuis, hoewelrustig? Marjolein po pelt om naar het Loetheveld te gaan voor de spelletjes. Uitein delijk besluit ze om vast voor uit te gaan. Op het Loetheveld zijn alle kinderen al druk bezig. Ouders staan in de rij of maken foto's. Chris neemt het eerste voor zijn rekening, ik het tweede. Om twaalf uur gaan we weer naar huis. Voor de zoveelste keer denk ik: wat fijn dat het zulk heerlijk weer is! Ik herin ner me van vroeger ook alleen maar koninginnedagen met mooi weer. Het zal wel een se lectieve herinnering zijn. 's Middags is het vrij rustig. Marjolein gaat ergens spelen en Chris gaat met Peter naar de modelschepen kijken. Ik maak van m'n uurtje alleen thuis ge bruik om te gaan weven. Als ie dereen weer terug is drinken we thee in de tuin. De rest van de middag spelen de kinderen buiten. De enige schaduw vandaag komt via kranten en journaal steeds dichterbij: de radioactie ve wolk uit de Sowjet-Unie. Het bepaalt ons opnieuw bij de gevaren van kernenergie en kernbewapening. PAULIEN VAN YPEREN Herman Hilgeman, secretaris van de Wassenaarse Oranje vereniging 'Koningin Wilhel- Vrij vroeg in de morgen word ik wakker. Met een lied. dat zingt in mijn hoofd. Typisch: 'A toi la gloire" (U zij de glorie). Het lied van Koningin Wilhel- mina, naar wie mijn Oranjever eniging is genoemd. Een inspi rerend lied, dat Jezus eert als Overwinnaar. Als eenvoudige oranjebestuurder mag ik daar uit inspiratie putten, ook voor dit werk. Dat is een mystiek motief, verborgen, maar véél- zeggend, als het gaat om de band tussen Nederland en Oranje. Koningin Wilhelmina sprak het eens uit, staande voor het standbeeld van de Huge noot Caspard de Coligny: 'Christ avant tout', Christus vóór alles. Ik sta voor het Van Heecke- ren-huis in de Wassenaerstraat. Die naam roept herinneringen op aan de historische banden die sinds eeuwen bestaan tus sen Orapje-Nassau en Wasse naar. Het was Jenne van Pola- nen (Van Wassenaar) die in het huwelijk trad met Engelbrecht van Nassau en zodoende als éérste een band smeedde tus sen Nederland en Oraiye, een band die niet meer te breken was en is. Op deze basis vieren wij Koninginnedag, óók in Wassenaar. In de voortuin van een huis aan de Johan de Wittstraat hij sen twee jongens de Neder landse vlag. Een oud vader lands lied sprak van 'O schitte rende kleuren van Nederlands vlag'. Taal van voor de oorlog. Neem je niet zo gauw meer in de mond. Maar dat rood-wit- blauw plus oranje doet het van morgen bijzonder goed in de helder-blauwe lentelucht. En je ademt de puurheid en vrijheid van dit ogenblik dankbaar in. Er worden trouwens veel vlag gen uitgestoken, aan de Zuylen van Nijeveltstraat bijna huis aan huis. Leve de koningin! En... leve de lente! Wat een ver rukkelijke dag na al die kou en grauwe luchten! 'Mag ik een vlaggetje, me neer'. Ja, Koninginnedag is de dag van een vlaggetje, een hoedje en een toeter. Kleine kinderen hebben hun eigen op- tochtje: feestelijk uitgedost en goed gemutst. Fleurige feeën, kleurige Indianen en de leerlin gen van school Bellesteyn ver schijnen met zelfgemaakte kroontjes op het hoofd. Oranje is immers de króón op onze sa menleving. Zo heeft de vorige voorzitter van de Oranjevereni ging het eens geformuleerd. Drumfanfare Duindorp uit Scheveningen brengt een oran je-aubade voor Huize De Burcht en spelen en zingen het Wilhelmus. De burgemeester hijst de vlag. De oudere dames en heren zijn er kennelijk door verrast en verheugd. Als zij het oude volkslied horen, trillen er bij hen snaren van een lang, vaak bewogen leven, mee! Bur gemeester Schoute spreekt hen toe. De toonzetting van zijn hartelijke woorden brengt de oranje-zon binnen de muren van deze burcht in Wassenaar. De sporthal, met vele kraampjes en stands is omge toverd in een ware feest-zaal. Grote banieren in de nationale kleuren en oranje verlichting. Uren hebben de bestuursleden hieraan gearbeid. Het resultaat is fantastisch! Een van de kraampjes wordt bemand door het Comité Wassenaar steunt Boys Towns, een ontwikke lingsproject in India. De oran jevereniging, die de liefde van Koningin Prins voor land en volk van India deelt, betrekt dit project graag in het feestelijke oranje-gebeuren. Het doel is in eerste instantie de bouw van een groepshuis, waar kinderen kunnen worden opgevangen en opgevoed tot een menswaardig bestaan. In de geest van Oran je! Honderderden tieners vin den in de avonduren hun weg naar het Groot Toppop Festi val, ook al weer in de sporthal, waar Avro's Toppop Discolym- pics een volume-rijk akous- tisch vuurwerk produceert. Er valt geen overtogen woord. Het vandalisme gaat aan deze tie ners voorbij. Een gelukkig ver schijnsel. Een aardig verschijn sel is ook, dat orapje de mode kleur van het seizoen is. Velen zijn daarin gekleed. Een dat doet warm aan. Orarye is in. Tot in lengte van dagen, hopen we. Het laatste plaatje, 't Is nacht. De sporthal is zojuist ontdaan van zijn feest-tooi en feest-ac- cessoires. Nog een héél karwei voor de oranjebestuurders. Je moet heel wat sjouwen voor dit oranjebedrijf. Maar je doet het doorgaans met plezier. Je bouwt zodoende het plóótselij- ke verjaarspartijtje van de Ko ningin. En als er dan heel wat grote en kleine mensen komen en er van genieten, zeg je aan het eind: 'Graag gedaan'. HERMAN HILGEMAN Koninginnedag '86 in de Leidse regio. Op de foto Foto onder: het Warmonds jeugdcircus Atleta was boven: sterke man Cees de Vreugd gaat aan de Öegst- gistermiddag m Leiderdorp op bezoek. In een volle geester Lange Voort een fiets te lijf. Zijn krachtverto- tennishal De Munnik wisten ze het publiek geboeid be- ning resulteerde uiteindelijk in een geheel nieuw mo- rig te houden. Onder meer met de act 'het zwevende del vouwfiets. Wiens fiets hij onder handen had, vertelt meisje'. Alleen nog ondersteund in haar nek zweeft de het verhaal niet... Warmondse in de lucht. (foto's Fred Rohde) Voorschotenaar J.G. Lekker- kerker, oud-brandweercom mandant, oud-marktmeester, oud-voorzitter van ijsclub en Benvenuto ("Maar dat hoeft niet allemaal in de krant. Dat geeft toch allemaal niks?") Zet er maar boven: Koningin nedag vroeger en nu. Dat fijkt me wel aardig. Nou, als jongens leefden wij naar het koningin- nefeest toe. Het was een van de hoogtijdagen. Want wat had je voor de rest voor dagen die te rugkwamen? Paardenmarkt. Maar daar hield het mee op. 's Morgens om acht uur was het reveille bij de Nederlands Her vormde dorpskerk. En daar stond je dan in je feestkleding! De jongens droegen een mooie broek, jack of blouse, de meis jes een lange jurk. En allemaal een strik of sjerp. Daarna was het kinderop tocht. Bij Nieuw Voordorp was de opstelplaats, meestaL dan. Prachtig. Voor de scholen was het een hele eer om het beste uit te komen. Na de optocht en het zingen kregen we een trac- tatie. Snoepjes en een ijsco van 5, 10 of 15 cent, naargelang de leeftijd. Voor de kinderen was er zaklopen, kussenslaan op een paal over het water en var- kensblaastrappen. 's Middags waren er volks spelen. Kuipjessteken, ringste ken. Paard en tilburie, heer en dame, al dan niet versierd, 's Avonds op de Voorstraat speel de Benvenuto enkele plechtige nummers. Daarna ging Voor schoten hossen en deinen. Het was een groot familiefeest en alle notabelen deden mee, met hoge hoed en jacquet. Een indruk dat dat maakte op ons kleine jongens! Ik zal trouwens nooit vergeten hoe een van die hoge heren onder een vetpotje was gaan staan dat overliep. Helemaal onder het vet. Om elf uur was het afgelo pen, na de lampionnen-op tocht. Tegenwoordig is het feest veelzijdiger geworden. Dat kan ook niet anders, omdat Voor schoten veel groter is gewor den. De kermis is ook belang rijk. Ik heb veel respect voor de leden van de oranjevereniging, Rien van der Nat, kunstenaar/ galeriehouder in Leiderdorp. ondanks de opwaaiende geur van oranje hard lopers langs ons huis is gisteren 30 april, als een zonovergoten dag aan mij voorbij gegaan. RIEN VAN DER NAT Mr. Sj. H. Scheenstra, burge meester van Oegstgeest. Als ik tegen half negen in onze voortuin de vlag met wimpel hijs, is het nog heel stil in de Oranjelaan. 't Is alom pais en vree. Ik zie nog geen andere vlag. De vogels uit het Bos van Wijckerslooth zijn mijn getui gen. Zij zingen een vrolijk lied. Dat ligt ook voor de hand: want de zon belooft véél goeds van daag! Dit wordt een zonnige en feestelijke Koninginnedag! Tegen negenen laten de bron zen klokken van de Sint Willi- brord zich horen. Zij beieren hun feestelijke tonen over ons uit, ten teken dat het feest gaat beginnen. Daarom gaan mijn vrouw en ik op weg. Traditiege trouw naar 'Het Witte Huis' Telkens begint daar de dag voor de Oranjevereniging en het gemeentebestuur met hun partners onder het genot van koffie en orapjegebak van Kraaij. Als we er aankomen, staat de kleine Anne-Fleur Va rekamp klaar met een beeldig Biedermeierboeket voor mijn vrouw. Een vasfP attentie, die dankbaar wordt aanvaard. Op een dag als vandaag is je ambt een duo-baan, tenminste, zo zien wij het. Met plezier geven we ons dan ook aan het pro gramma over. Na de koffie en véle goede wensen aan Hare. Majesteit moeten we snel naar ons raad huis voor het aanhoren van de aubade. Vanaf het bordes is het mooi om te zien hoe het plein dan een functie heeft. Honder den burgers kómen uit alle la nen van Oegstgeest om samen vaderlandse liederen te zingen ter ere van hun vorstin. In mijn toespraakje wijs ik op die on derlinge band jegens ons vor stenhuis, die politieke verschil len (wat die in Oegstgeest ook mogen zijn) overstijgt. Die band komt in het bijzonder tot uitdrukking in ons volkslied. We zingen het dan samen in volle overtuiging. Inmiddels staan 19 aange spannen combinaties klaar voor het ringrijden. Dit onder deel zal ik zeker niet missen. Elk jaar geniet ik hier intens van. Vandaag kan ik dat genoe gen zelfs vanaf mijn balkon in het raadhuis beleven. Een fraai gezicht: die mooie wagens, maar vooral het span Gelder landers met hun hoge witte be nen, de stoere Friezen en de vu rige hackneys. Ja, de hackneys stalen voor mij de show! In het park bij de Jelgers- makliniek konden de kinderen intussen met allerlei spelletjes hun hart ophalen. Ons bezoek daar kon maar kort zijn, want om half twaalf nam de receptie bij het MEOB een aanvang. Daar kan de burgemeester niet ontbreken. Het is een reünie, die jaarlijk se receptie ter gelegenheid van Harer MEgesteits verjaardag. Het is er goed toeven. We besef fen dat op alle schepen van de vloot vandaag "alle hens aan dek", wordt geboden om een toast uit te brengen op onze ko ningin. Na een vlotte speech van de nieuwe directeur, de heer L.J. Antonides, heffen we dan ook het glas met champag ne en roepen driemaal met ver ve "hoezee"! De goede banden met het MEOB-gebeuren en de gemeente worden weer beves tigd. In prima sfeer kun je van gedachten wisselen. Ik mag dat wel. We zeggen de schouten-bij nacht vaarwel en gaan voor een snelle (smakelijke en voedza me) lunch naar "Chez Henry". Een welkome stop, die de Oranjevereniging heeft inge last. Veel tijd wordt ons niet ge gund, want de parachutisten zijn al in aantocht. Zij landen zeer fraai in het Hofbroucker- park. De laatste parachutist laat de Oegstgeester vlag fier wapperen tegen de strak blau we lucht. Het is feest zonder twijfel! Spoorslags moet ik nu naar de irislaan, waar ook nu weer de autobehendigheidswed- strijd wordt gehouden. Ik zal daar de deelnemers het start sein geven. Tot mijn genoegen komt als eerste een kakelverse Oegstgeester wethouder aan de start. Vastberaden en snel leidt hij zijn Jetta over het parcours. Hij valt echter niet in de prij zen. De heer Van Veen schat de breedte om te passeren bij een hindernis wat te royaal in en krijgt daardoor knap wat straf- punten. Hij dacht misschien aan de smalle marges in de po litiek, maar je hoeft ze ook niet te smal te nemen. Zeker niet op Koninginnedag. Dan gaan wij naar een Neder landse primeur. Naar een Oos tenrijks idee heeft de Oranje vereniging een sjoelbak laten fabriceren van 8 meter lang. Die sjoelbak mag ik inwijden. Het blijkt een mixture van sjoe len en curling te zijn. Met enige oefening is dit een spannend spel. Het lijkt me een goed idee de sjoelbak in het raadhuis te plaatsen. Dan kunnen we ons verpozen tijdens langdurige en diepdelvende debatten. Terwijl we aan het sjoelen waren, gaven majorette- en tambourkorpsen een show op het gazon aan de Lange Voort, maakten 150 kinderen allerlei leuke krijttekeningen op het trottoir, trokken aan de Hof- dijck diverse groepen touw en passeerde een volgeladen paar- detram. Ik zag nog net een ster ke Kees de Vreugd zijn formi dabele krachten tonen. Vlakbij maakte een meisjeskwartet speelse muziek uit de Barok. Daar bovenuit zwiepte het ge luid van de kermis aan de Lijt- weg. Zo heeft 'elck wat wils' vandaag. Tegen vijven treffen we de harde kern van de Oranjever eniging op het terras bij 'Ches Henry'. Een Parijs tafereel. Het is nu tijd om even uit te blazen, je in de zon te koesteren en een pilsje te pakken. "Burgemeester", wordt mij gevraagd, "komt u vanavond op het Oranjebal?" "Dat niet", antwoord ik plichtsgetrouw, "vanavond moet ik op verzoek over dit festijn een bijdrage voor het Leidsch Dagblad schrijven". "Een leuk idee", zegt men. Terwijl "men" danst, heb ik zojuist de vlag weer ingehaald. Het is weer half negen. Er is weer rust in de Oranjelaan. De vogels zingen andermaal hun lied. Het was een prachtige dag. Een magnifieke Koninginne dag. Oegstgeest was een echt Oranjedorp! Mr. Sj. H. SCHEENSTRA voor de organisatie van het he dendaagse feest en de uitvoe ring daarvan. Toch zou het aan beveling verdienen wanneer het bestuur in officiële kleding zou lopen. Dat doet de 3 okto- bervereniging in 'Leiden ook, zeker weten. In deze tijd wordt er minder gevlagd en als je het feest zo ga deslaat krijg je het gevoel dat het wat oppervlakkiger is ge worden. Maar als je goed kijkt, zie je dezelfde overtuiging. Een getuigenis van oprechte, welge meende oranjegezindheid, on danks alle strijd en partijzucht. Ik vind: als de oranjes weg zou den gaan, word je er niet beter op. Het geeft een binding in het volk. Veertien dagen geleden ben ik in de koninklijke stallen geweest. Als je ziet wat daar staat. Nee, ik ben trots op ons koningshuis. En ik voel me blij dat ik nog steeds kan meedoen aan het feest. Ik ben niet overal ge weest hoor, want dan loop je je poten uit je kont. Zo'n oude Voorschotenaar als ik heeft na tuurlijk ook heel wat te kletsen. Als ik hen niet zie, dan zien zij mfi wel. Mijn vrouw zegt steeds maar: wie is dat nou weer? Nou ja, dan zeg ik: dat is er een van die. Want ja, ik heb altijd overal ingezeten. Voor het stukje wilde ik de schijnwerpen richten op twee hoogtepunten: de optocht met een compliment voor Avanti en - DVS uit Katwijk, want die lie pen zo keurig netjes. En het tweede hoogtepunt was de tap toe, al is er ten aanzien van de organisatie en verlichting van de taptoe nog veel te leren. Dan weer waren ze aan de ene kant en dan weer aan de andere kant. Dat geeft een onderbre king. Dat moet niet. O ja, voor ik het vergeet: 's Avonds waren we bij Moerkerk van de Hofweg. Vijftig jaar ge trouwd. Kregen ze een aubade. Leuk hè. J.G. LEKKERKERKER DONDERDAG Leiden Antonius Clubhuis Lange Mare, blues concert The Jimmy Johnson Band, 20.30 uur. Filmhuis LVC - Breestraat, 'Je vous sa- lue Marie', 20 en 22.15 uur. LWH - Langegracht 65, soos, 21-1 uur. Leiderdorp Sjelter - Heemraadlaan, 1 mei-viering PvdA, PSP/PPR, 20 uur. Muzenhof - Gordijnsingel, klaverjassen en sjoelen met buurtver. De Buitenge wonen, 20 uur. Voorschoten Moeder Godskerk - Baron S. v.d. Oye- laan, concert Britisch Choir, 20 uur. Oegstgeest Gemeentecentrum - Lijtweg, filmlezing over berging van schepen, 20.15 uur. VRIJDAG Leiden Rijksmuseum van Volkenkunde - Steenstraat, spelletjes uit Indonesië voor kinderen vanaf 9 jaar, 14 uur. Lutherse kerk - Hooglandse kerkgracht. Englisch Choir zingt "King Arthur'. 20.15 uur. Folkclub Horus - Herenstraat 1. open podium. 21 uur. LEIDSCH DAGBLAD GEEN KRANT ONTVANGEN? Bel van maandag t 'm vrijdag tussen 18.00- 19.30 uur. telefoon 071-123143, en de krant wordt na 19.30 uur alsnog bi) u bezorgd. 's Zaterdags kunt u bellen van 16.30- 18.00 uur, telefoon 071-123143, en de krant wordt na 18.00 uur alsnog bij u bezorgd. Kantoor Lelden: 071-144941, maandag t/m vrijdag van 08.00- 18.00 uur.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 2