A1 zeven jaar met iemand leeft, dan.
Nicole moest lang wachten op succes
Arno Hintjens keert "zijn kind" T.C. Matic de rug toe
VoorschQtens
koor met
jeugdig elan
Tienjarig jubileum LVC met
Katrina and the Waves
Bevrijdingspop in Haarlem
WOENSDAG 23 APRIL 1986 ^^■■KTTTCÏl^HHH PAGINA 25
Zanger Arno Hintjens: "Rock 'n roll
T.C. Matic begon als de beste
band van België, werd daarna
de beste band van de lage lan
den, en nog later de beste
band van het vasteland van
Ëuropa. Maar in de Engelsta
lige wereld kregen de muzi
kanten uit Oostende geen voet
aan de grond. Zanger Arno
Hintjens heeft de groep on
langs verlaten om voor zich
zelf te beginnen. Zijn eerste
soloplaat verscheen vorige
week. Hij speelt ook een rol in
de speelfilm Skin van de Bel
gische regisseur Guido Hen-
dricx.
HAARLEM (GPD) - "Dat is een
Re. Een G.", zegt Arno Hintjes, na
dat hij zijn mondharmonica weg
legt. Hij heeft net voorgedaan hoe
je op het instrument het geluid van
een naderende stoomlocomotief
imiteert. Het is een grapje dat zo
oud is als de blues zelf. Danny
Stoafpipe, Sonny Terry, de traditie
en Arno past daarin. Hintjens heeft
al meer dan twintig jaar zo'n hele
set bluesharpen, en hij sleept ze
overal mee naar toe. "Dat is een
goedkoop instrument. Ik ben een
bluesman, heb ik altijd gezegd.
Mijn roots liggen in de blues".
Alleen kwam die bluesharp er
niet aan te pas in T.C. Matic, de
Belgische band die bij onze
zuiderburen dezelfde functie be
kleedde als Golden Earring bij ons.
Kortgeleden kwam het overlij
densbericht van de band. Een paar
drukbezochte afscheidsconcerten
in Nederland en vier controversië
le platen zijn alles wat er van de
band resteert.
Hintjens gaat echter verder. Een
contract voor een nevenproject
werd omgebouwd tot een solocar
rière, waaraan twee andere leden
van T.C. Matic bijdragen: gitarist
Jean-Marie Aerts en toetsenman
Serge Feys. Tot opluchting van de
grote aanhang van de band kan ge
meld worden dat het platendebuut
(Arno) van hoog niveau is. De elpee
demonstreert een flexibele muzi
kaliteit, waarop bluesstukken als
Down and Out, Miss Nell en When
the Rock (lost his Roll) worden af
gewisseld met scat-zang in Qu'est
ce que c'est? en Afrikaanse sou-
kous-muziek in Yooh. Binnen twee
maanden gaat Hintjens hier weer
op tournee.
Ye'Ye'. de laatste plaat van T.C.
en ik niet. Ik mocht dat niet. Ik
werd zo opgeslokt in die groep. En
ik heb dat aanvaard, he?, let op!".
"Die split is in één dag gekomen.
En iedereen was eigenlijk blij dat
het gebeurde. Maar ik niet. Het was
na een optreden in Frankrijk. Ik zei
tegen de mensen: geloof je nog in
de groep? Ik heb de indruk van
niet. En iedereen zei niets. Soms
moet je dat niet zeggen met woor
den. Als je zeven jaar met iemand
woont en leeft, dan...".
de man die de band oprichtte. Nau
welijks ruimte voor de rokerige
stem, nog minder soul dan voor
heen. Arno: "En ik zeg: shit! Ik wil
nummers maken die open zijn.
Waarin ik plaats krijg om te zingen, "Amai!
en waar een gitaar klinkt als een mij".
gitaar, en een drum als een drum.
Ik geloof dat we dat verloren heb- HarleV
ben door de techniek. Jean-Marie,
hè? In het begin dat hij bij T.C. Ma
tic speelde deed hij dat op één ver
sterker. Op het laatst stond hij met
een Bogey, twee Marshalls, en syn-
- Heb je dat al eens gedaan
Lacht. "Néééé..."
de filn
gitaar. Hoe komt 'm dat? Hij is
misschien een slachtoffer gewor
den van techniek, zoals er vele mu
zikanten slachtoffer werden van
techniek. Ik kwam soms in zalen
van 2000 man niet door de P.A.-in-
stallatie. Ik vraag me nu af: hoe
komt het dat ik nog een stem
heb?".
Wrijvingen
"Op het laatste van T.C. Matic
voelde ik me gegeneerd dat ik al
tijd de aandacht kreeg. Ik kreeg
het gevoel dat ik alles moest ver
antwoorden aan de groep. In de
groep begonnen wrijvingen te ko
men. Ik voelde me geremd. Ik ga
nu een film spelen, vroeger kon ik
me dat niet permitteren. Toen ik
een solocontract sloot met Virgin
was er grote paniek in T.C. Matic.
Amai! Hij doet ook een keer iets
alleen! Iedereen deed al iets alleen,
"Dat is een verhaal van een type
dat uit Frankrijk terugkomt in Bel
gië. Hij heeft mensen om hem heen
die hem als een held zien. Ze ge
bruiken hem om hun frustraties en
agressiviteit bot te vieren. Het zijn
mensen die niet kunnen leven.met
het systeem. En hij eigenlijk ook
niet, maar hij zoekt rust. Hij vindt
zijn rust bij een vrouw. Maar wordt
door omstandigheden weer gecon
fronteerd met het systeem en het
geweld. En ik ben die persoon".
- Kon op je lijf geschreven zijn.
"Chico is 24 jaar in die film en ik
ben 37. Nee, ik speel een rol, hè, bij
Guido Hendricx. Ik vind een optre
den harder dan theater en dan film.
Een optreden kun je maar één keer
doen. Je kan niet zeggen: stop, we
doen het over. In de film kan dat
wel".
"Ik rijd in de film met een Harley
tussen mijn benen. Dat had ik nog
nooit gedaan. Ik kan het nu".
- Hoe is dat in het dagelijks le
ven? Val je daar wel eens uitje rol?
"Ik snap het. Ik ben 37 jaar. Ik
heb het voordeel dat ik de leeftijd
heb dat ik alles kan relativeren. Ie
mand die op mijn plaats staat in de
bizniz, maar 18 of 21 is, dat moet
verschrikkelijk moeilijk zijn. Ik
ben heel populair nu. In België,
Frankrijk, Nederland. Het pro
bleem daarvan is... je vrienden,
hè... Ik kan moeilijk op stap gaan
met vrienden. Als ik ergens met ze
binnenkom, dan maken anderen
met hen contact. Om mij. Als ik er
niet meer ben, dan spreken de
mensen niet meer tegen mijn
vrienden. Ik kan daar niets aan
doen. Ik vertrek uit het café en ie
dereen stapt op. Dus ga ik altijd al
leen op stap".
Fortuinen
"D'r komen mensen naar je toe
en die weten alles over je. Tenmin
ste, dat denken ze. En ik weet niet
eens hoe die mensen heten. Dan
moet ik zeggen: hoe noem jij je ei
genlijk? Ik heb je nog nooit gezien.
Dan is dat een shock voor ze. Die
léééven met mij".
"Voor mij is dat nog niet zo erg.
Maar we zaten bij de opnamen van
YeYe tegelijk in de studio met Du-
ran Duran. Dag en nacht lagen
daar dertig meisjes van 16. 17 jaar
op de stoep. De jongens van Duran
moesten over die meisjes stappen
om in de studio te komen. Dat
moet verschrikkelijk zijn".
"Kijk, iedereen is op zoek naar
de liefde eigenlijk - of dat nu een
man naar een vrouw is, of een man
een vrouw. En als ze verliefd zijn
op elkander, zijn veel mensen nog
ongelukkiger dan wanneer ze al
leen zijn, hè? En misschien ben ik
bang. Misschien ben ik bang om
verliefd te zijn. Als ik echt verliefd
ben voel ik me niet O.K.".
"Als je als muzikant constant on
derweg bent, en er zit een vrouw
thuis te wachten - of ze is er juist
niet -, écht jongen, dat maakt mij
kapot. En ik heb dat meegemaakt.
Ik heb fortuinen verspeeld aan te
lefoons. En als ze drie, twee dagen
niet belt, jongen, was ik naar de
kloten".
"Een vrouw kan de verliefdheid
beter controleren dan de man. Een
vrouw hoeft haar hand maar uit te
steken... de meeste vrouwen kun
nen dat elke dag. En wij maar een
keer in het jaar. Wij zijn de hond.
act like a dog". Hij snuffelt ter illu
stratie. "En een vrouw niet. Een
vrouw ontvangt, hè?".
- Die blues-stemming, dat neer
slachtige dat je wel eens laat zien,
zoals in het nummer Down and out.
is dat niet vaak gecultiveerd, hè?
"Ja. Op een moment wordt het
een cliché". Maar het bestaat. Kijk,
nu scheer ik me even twee dagen
niet. Niet omdat ik geen tijd heb,
maar omdat ik het gewoon even
prettig vind om me niet te scheren
Dat is met de blues ook zo. Die
droefheid kun je alsof het een jasje
is even aantrekken.
"Misschien is dat ook een vorm
van zelfvernietiging. Wjj zitten in
een sfeer van rock 'n' roll. Het is
een deel van je leven. Ik denk dat
rock 'n' roll pijn is. een pijn die je
graag hebt. Kijk, ik voel me niet
lekker in nieuwe kleren. Ik voel me
lekkerder in een beetje versleten
kleren. Ik voel me niet lekker in
propere dingen. Zo'n baard, dat
staat er, en het zit lekker".
"Jjga. De pater noemt dat zelf
kastijding. Hahaha"
Het Voorschotens Christelijk Vo
caal Ensemble o.l.v. Michel Have-
nith. M.m.v. Caroline de Jongh, so
praan, Rita Dams, alt, Simon
Schouten, countertenor, Ad van
Baasbank, tenor, Peter Dijkstra,
bas, Bert Mooiman, orgel en hef
Utrechts begeleidingsorkest. Ge
hoord op 22 april in de Moeder
Godskerk te Voorschoten.
VOORSCHOTEN - Een jeudig
elan straalde gisteravond uit
van het ruim vijftig jaar oude
Voorschotens Christelijk Vo
caal Ensemble. De jonge diri
gent Michel Havenith, die de
laatste drie jaar het koor onder
zijn hoede heeft, wist de acht
tiende eeuwse uitvoeringsprak
tijk zoals die nu weer opgeld
doet, gestalte te geven in een
lichtvoetige uitvoering.
Daarbij bleek de keuze van
de zangsolisten gunstig: allen
beschikten over een heldere
strakke toonvorming, waar
door de solozangstemmen ook
in combinatie een transparante
klank vormden. Ook het
Utrechts Begeleidingsorkest
droeg in een bijna swingende
speelvreugde bij tot het geheel,
geholpen door de betrouwbare
continuospeler Bert Mooiman.
'Hercules' choice' van Han
del beschrijft de tweestrijd van
de Griekse halfgod Hercules,
die moet kiezen tussen het luis
teren naar de lust en de deugd.
Uiteindelijk kiest hij voor de
laatste. Sopraan Caroline de
Jongh wist als de lust de verlei
dingen op aanlokkelijke wijze
te laten klinken, nu eens ly
risch, dan weer dansant. De alt
Rita Dams gaf als de deugd met
haar afwisselend energieke en
elegante voordracht het juiste
tegenspel. De countertenor Si
mon Schouten beschikte over
een heldere soepele stem en gaf
de tweestrijd van Hercules
('where shall I go?') op bewo
gen wijze weer. Tenor Ad van
Baasbank onderscheidde zich
in de aria 'Epjoy' door een bril
jant gezongen coloratuur (veel
noten op één lettergreep) op
het slotwoord 'endless joy'.
Na de pauze werd de Nicolai-
mis van Haydn uitgevoerd. In
drukwekkend klonk het 'cruci-
fixus' met de klagende aan
zwellende tonen in het solisten
kwartet, gevolgd door het 're-
surrexit' (Hij is opgestaan),
energiek gezongen door het
koor. Dit koor wist de juiste ac
centen en stemmingen te tref
fen, zoals in het feestelijke glo
ria, het koninklijke sanctus en
het gedragen agnus dei.
De bas Peter Dijkstra die al
leen in Haydn meezong paste
zich door zijn lichte manier van
zingen goed bij de andere solis
ten aan. Door de opstelling in
deze voor concerten niet ideale
ruimte zat het publiek nogal
ver van het koor af. Deson
danks was er veel respons en
enthousiasme voor de verrich
tingen van alle musici.
FRANK DEN HERDER
HILVERSUM (GPD) - Het verhaal
moet inmiddels door zeker negen
van de tien Amerikaanse negerzan
geressen zijn verteld: vader was
predikant, moeder zong graag een
deuntje in dè keuken en dochter
lief kwam via het gospelkoor in de
discomuziek terecht. Het relaas
van Nicole (McCloud), de momen
teel in Nederland met Don't you
want my love' vlot centjes incasse
rende zangeres uit Florida, is wei
nig anders dan dat van een Randy
Crawford, Jennifer Holiday en nog
een serie Tamla Motown-zangeres-
door
Dolf Ruesink
Het is echter om meer dan één
reden, dat de met een Jacksons-
toontje zingende huisvrouw uit de
States de nodige aandacht ver
dient. Hoewel de in Rochester,
New York, geboren Nicole
McCloud al in haar tienerjaren me
nig bandje en orkest versleet, werd
ze pas vorig jaar in een discotheek
ontdekt en wapperden liefst drie
gerenommeerde Amerikaanse la
bels met een contract. MCA, Poly
gram en CBS streden om haar gun
sten en het was de laatste maat
schappij die een opmerkelijk vijf-
jarencontract sloot, met een voor
uitzicht op tien langspeelplaten
„Het succes is erg lang uitgeble
ven, eigenlijk stond ik op het punt
om het bijltje erbij neer te gooien"
blikt een iets te laat in de televisies
tudio gearriveerde Nicole terug op
haar verleden. Het feit dat ze 's
ochtends geen 'wake up call' in het
hotel heeft gekregen, betekent een
forse vertraging van het bliksem
bezoek aan Nederland. Nicole's tot
over discoheupen reikende haren
vragen dagelijks namelijk een tijd
rovende kam- en vlechtsessie.
Mijn optredens" zo stelt de zan
geres oprecht vast, „stelden vroe
ger niet al teveel voor. Kleine
clubs, slecht eten in de goedkoop
ste restaurants en weinig verdien
sten". Toch kon de frêle dominees
dochter in haar geboortestad reke
nen op een fanatieke supporters-
schare, die het locale talent met
zorg koesterde. Het vertrek naar
Florida greep het thuisfront zelfs
zo aan, dat er een verrassend af
scheid werd geënsceneerd. „In Ro
chester ging ik elk jaar naar 'The
Highland Ball', een feest met zo'n
veertig plaatselijke groepen en één
topattractie. Tot mijn grote verba
zing bleek ik er die keer - ik was
toen zestien jaar - zélf te mogen
spelen. En het aardige was dat The
Commodores er als hoofdattractie
stonden. Met Lionel Richie heb ik
toen ondermeer nog 'Easy' gezon
gen. De meest markante gebeurte
nis uit mijn carrière".
Zowel New York als Florida
brachten de aanbidster van Mo-
town-muziek niet de erkenning
waar ze al vanaf haar jeugdjaren
naar verlangde. „Ik heb daarom
nog één keer een grote stap ge
waagd en ben naar Miami gegaan,
een actieve stad op het gebied van
de levende muziek. Je hebt er ont
zettend veel clubs en discotheken,
waar beginnende artiesten nog de
kans krijgen op te treden, wat geld
te verdienen en onder de aandacht
van platenmaatschappijen kunnen
komen". Dat laatste gebeurde toen
een welgestelde clubeigenaar on
der de indruk raakte van z'n voor
enkele maanden vastgelegde pupil
en met producer Lou Pace op de
proppen kwam.
Overzee
Na de met muziek
tv-serie Miami Vice en de
succesvol roffelende conga's van
The Miami Sound Machine, maakt
Nederland dan nu kennis met de
Miami Disco Queen. Een term die
Nicole zelf in de mond neemt, doch
direct wenst te relativeren. „Mijn
elpee bewijst denk ik, dat Nicole
Zangeres Nicole van 'Don't you want my love': "James Brown blijft m'n grote voorbeeld"
een zangeres is met een veel breder eigen genre een onafhankelijk be-
bereik dan alleen de dance-clubs staan te kunnen opbouwen",
en disco's. Ik zing ook ballads, hou Het bezoek aan Nederland,
van soul en stevige rhythm „mijn eerste trip overzee", heeft
blues. James Brown is en blijft Nicole niet de tijd gegeven, die ze
mijn grote voorbeeld. Deze elpee wilde benutten voor het maken
en mijn komende platen moeten van foto's en het rustig bekijken
bewijzen dat ik all-round ben. Ho- van haar zeer tijdelijke uitvalsbasis
pelijk weet ik een link tussen al die Amsterdam. „Er was onverwacht
soorten muziek te leggen. Ik veel belangstelling voor me van de
droom er al jaren van om met zo'n media, dus het was hard werken.
Ik heb mijn camera voortdurend
bij me gehad, niet één plaatje kun
nen schieten. Jammer, want de
cultuurgeschiedenis van Europa
trekt me enorm. Op zo'n moment
besef je dat Amerika heel wat min
der op heeft met historische waar
den. Als je in New York een oud
gebouw hebt wordt dat meteen af
gebroken, omdat men dat lelijk
vindt".
LEIDEN - Het Leids Vrijetijds
Centrum (LVC) viert in de maand
juni zijn tienjarig bestaan met een
aantal bijzondere activiteiten. De
feestmaand wordt geopend met
een optreden op donderdag 5 juni
van de Engels/Amerikaanse band
Katrina and the Waves, die vorig
jaar hits had met 'Walking on suns
hine' en 'Going down to Liver
pool'. Onlangs verscheen van hen
de LP 'Waves'.
Tweede hoogtepunt moet een
avond worden met als titel 'Leiden
gaat vreemd'. Leden van Leidse
bands uit heden en verleden als La
Peste, Firestorm, El Zagazir, The
Mo, Touchwood, Cartoons, Cadil
lac Walk, Dummies, Kowers en
Ivy Green vormen samen gelegen
heidsformaties. Er zijn rock-,
blues-, big band-, r b-, reggae- en
afrocombinaties. Op zaterdag 14
juni zullen ze laten horen wat het
oefenen heeft opgeleverd.
Donderdag 12 juni wordt een
popquiz gehouden. Iedereen met
een brede belangstelling voor mu
ziek uit de periode 1955-1986 kan
zich opgeven bij het LVC. Muziek-
journalist Swie Tio stelt de quiz sa
men, Fer Abrahams is de presenta
tor. Op 20 mei wordt een voorron
de gehouden.
HAARLEM - In het stadion van voetbalclub Haarlem wordt op 5 mei voor
de zesde maal Bevrijdingspop gehouden. Raymond van het Groenewoud
met zijn band opent het festival om 15.30 uur. Uit eigen land komen
Mother of Spear. Sjako!, De Dijk en de Nits. De Engelse zanger/gitarist
Billy Bragg maakt om ongeveer 20.00 uur zijn opwachting. Romeo Spi-
nelli Beri-Beri, een negenmansgroep uit België, sluit vanaf 22.40 uur
het festival af. Van die laatste groep maakt Bart Peters deel uit, die het
festival ook zal presenteren. In het stadion is ook een grote markt aanwe
zig.
Een tweede quiz wordt gehou
den op woensdag 18 juni. Dan gaan
teams van Filmhuis, Kijkhuis,
LAK-cinema en Leidsch Dagblad
met elkaar in de slag om eikaars
filmkennis te testen.
The Barneys, een Fools-muziek-
theatergroep uit Engeland, geven
een optreden op vrijdag 6 juni. Ivy
Green* uit Hazerswoude, dat twee
weken geleden nog op overtuigen
de wijze het tienjarig jubileum
vierde, speelt op vrijdag 20 juni.
Het slotfeest wordt waarschijnlijk
opgevrolijkt door Claw Boys Claw,
het puikje van de Amsterdamse gi
taarbands.
Dan zijn er nog twee avonden
rond een thema. 'Het bal van de ro
de dood' is de naam van een hor-
rorfeest, dat op vrijdag 13 juni
wordt gehouden (als dat maar goed
gaat). De tweede 'Night at the
cocktailclub' is op zaterdag 21 juni.
Op beide avonden wordt de zaal in
stijl aangekleed, van de bezoekers
wordt hetzelfde verwacht.
Katrina and the Waves.
De LAK-cursussen presenteren
zich op zaterdag 7 juni. Op dezelfde
dag ook een filmmarathon. Een
schaakvluggertjes-tournooi om de
LVC-cup wordt gehouden op dins
dag 10 juni. Een tafeltennistour-
nooi, annex -demonstratie staat op
het programma voor dinsdag 24 ju
ni. Drie dagen later een gekostu
meerde swingavond.
Het programma zal in de komen
de weken nog worden aangevuld.
Gedurende de feestmaand is in het
gebouw van het LVC aan de Bree-
straat de tentoonstelling Tien jaar
LVC' te bekijken.
1(1) Living Doll - Cliff
Richard en Young
Ones
2(3) Kiss - Prince en The
Revolution
3 9) A different corner -
George Michael
4 2) Jeanny - Falco
5(6Just buggin - Whistle
6(4Absolute beginners -
David Bowie
7(5The promise you made
Cock Robin
8 (13) A kind of magic -
Queen
9(8) Harlem shuffle - Rol
ling Stones
10 7) Conga - Miami Sound
Machine
11 (11) Don't waste my time -
Paul Hardcastle
12 (10) Borderline - Madonna
13 (19) A love bizarre - Sheila
14 (27) Reach - Gerard Joling
15 (21) Don't you want my love
Nicole
16 (12) Zonder jou - Erik Afe-
17 Live to tell - Madonna
18 (22) I won't steal away - Ti
me Bandits
19 (17) Move away - Culture
Club
20 (24) Geil - Bruce en Bongo
21 (15) When the going gets -
Billy Ocean
22 Dictator - Centerfold
23 (14) Cry to heaven - Elton
John
24 (16) Burning heart - Survi
vor
Jericho - Simply Red
Just like that - Gemini
De beloning - Frank
Boeyen Groep
Dreaming of you - Dol
ly Dots
lk dans dus ik besta -
Goede Doel
Waltzing Maria - BZN
We've got tonight -
Anita Meyer/Lee To-
Kyrie - Mr. Mister
ledereen doet 'I - Ro
bert Long
All the things she said -
Simple Minds
Alice I want you just
for me - Full Force
Living in another
world - Talk Talk
Digging your scene
Blow Monkeys
Alles heeft ritme
Frizzle Sizzle
Het is nop met te laat
Frank Affolter
Love missile Fl-ll - Si-
gue Sigue Sputnik
(Stichting Ned. Top 40)
25 (18)
26 (36)
27 (38)
28 (26)
29 (29)
34
35 (23)
36 (25)
37 (37)
38
39 (30)
40 l
