Zetten en drukken was liefhebberij van me 'Flora snelst groeiende veiling van Nederland' Eeuwenoude kademuren worden gerestaureerd Noordwijkse uitgever Jan Buijze verlaat na 50 jaar zijn bedrijf VRIJDAG 18 APRIL 1986 NOORDWIJK - Ogenschijnlijk heeft hij geen moeite met zijn vertrek uit het bedrijf. Maar toch verraadt hij zo nu en dan dat het hem meer doet dan hij wil doen voorkomen. Bijvoorbeeld door de opmerking dat hij vaker dan een andere oud-werknemer nog wel eens een gangetje naar de drukkerij aan de Voorstraat zal maken. "Bovendien.word ik commissaris van het bedrijf', zegt hij, daarmee aangevend dat hij voeling zal blijven houden met het familiebedrijf. "Maar de toekomst is nu aan de jongens, voor mij is het afgelopen", zwakt hij die laatste opmerking wat af. Jan Buijze, directeur van de ge lijknamige Noordwijkse drukke rij en uitgeverij Buijze Pers, gaat met pensioen. Hij is 65 jaar ge worden en bovendien ruim 50 jaar werkzaam in het bedrijf. De fakkel wordt overgenomen door twee zoons: Loe en Hans Buijze. Vandaag is in Het Hof van Hol land aan de Voorstraat in Noord- wjjk-Binnen een receptie. door Kees van Kuilenburg Buijze heeft 'het vak' bij wijze van spreken met de paplepel in gegoten gekregen. Als lagere- schooljongen stond hij al achter de drukpers of achter de zetbok. "Het mocht wel niet van de ar beidsinspectie, maar ja zo gaat dat in een familiebedrijfje. Boe renzoons werken tenslotte ook al vroeg mee in het bedrijf van pa. Bij ons was dat niet anders. Ieder vrij uurtje moest worden benut". In 1926 trad de jonge Jan Buijze, die toen net 15 jaar was gewor den, officieel in dienst van het bedrijf van zijn vader. "Bedrijf was een groot woord, hoor. Va der deed het werk in de drukke rij en moeder runde de boekwin kel". Gekke tijd Die drukkerij was in die jaren nog gevestigd aan de Van Lim burg Stirumstraat in Noord wijk. Alles werd er nog met de hand gedaan. Onvoorstelbaar als je nu een blik in de moderne drukkerij aan de Voorstraat werpt, maar Jan Buijze heeft met de hand let ters gezet en miljoenen velletjes papier op de drukpers gelegd. "Maar ik had daardoor het vak wel in de vingers. En kon later, toen de drukkerij groeide, overal waar dat noodzakelijk was in springen. Dat deed ik met ple zier, want zowel het zetten als het drukken was een liefhebberij van me". Buijze vond de tijd om zich op alle mogelijke manieren in het vak te bekwamen. Zo behaalde hij een aantal diploma's op de Amsterdame grafische school, waar hij ook kostprijs berekenen leerde. "Ik heb het altijd leuk ge vonden, dat werken met cijfers en staatjes. Vandaar dat dat di ploma mij het meeste voldoe ning heeft gegeven. Vooral ook omdat ik alleen maar een lagere school-opleiding had". Wat de nu vertrekkende uitge ver zich uit die beginjaren vooral herinnert is dat het vooral een gekke tijd was, die eerste jaren in de drukkerij. Veel drukwerk werd vervaardigd voor de bloem bollenexportbedrijven in de streek: prijskranten drukken. "Dat was ontzettend hard werken. Vaak werkten we de he le zaterdag door en als'het nodig was stond je ook een flink deel van de avond achter de zetbok of de pers. Die prijskranten moes ten op tijd de deur uit. Als onder nemer kijk je dan niet op een uurtje extra. Dat heb ik trouwens nooit gedaan". In 1937 deed een nieuw feno meen de intrede in het bedrijf: Buijze ging een 'eigen' krant uit geven, 'Huis aan huis' genoemd. Aanvankelijk alleen als adver tentieblad, dat twee keer in de week verscheen, later werd er ook nieuws in opgenomen. Vier jaar later, in de oorlog, moest Buijze de uitgave door de papier schaarste staken. J. Buijze: "Ik heb altijd met plezier achter de drukpers gestaan". Dat betekende niet dat er geen werk was in de drukkerij. Voor de 'ondergrondse', het verzet, verzorgde Buijze de uitgave van een blad dat door een aantal Leidse studenten werd volge schreven. Achteraf bekeken zegt Buijze dat hij daarmee een groot risico nam. "Maar dat besef dan je niet. Je doet het gewoon als er een beroep op je wordt gedaan. Dat heeft niets met vaderlands liefde of zo te maken, je doet je plicht en daarmee uit. Maar als je later hoort van collega's die iets dergelijks deden en'die daarvoor werden doodgeschoten, dan gaat er wel wat door je heen. Boven dien, we kregen voor dat werk eten. Dat was soms hard nodig, want vaak stonden er bloembol len op het menu". Kort na de bevrijding begon Buijze met de uitgave van 'De Zeekant'. De eerste weken had het bedrijf nog geen stroom, maar dat was geen beletsel om de krant toch uit te geven. "Dan draaiden we de pers met de hand. Je moest wat doen om de concurrent - het andere plaatse lijke blad, 'De Noordwijker' - voor te blijven". Aanvankelijk besloeg De Zee kant niet meer dan vier pagina's. "Als dat er meer werden en dat gebeurde nog wel eens door een groot advertentieaanbod, moest er uiteraard harder worden ge werkt. Dan werkten we gewoon donderdagnacht door om de krant tijdig op de pers te krijgen. Want op vrijdag moest hij in het dorp worden bezorgd. De abon nee rekent op een vaste tijd op de krant en daar moet je aan vol doen". Klus In 1951 deed de eerste zetma chine zijn intrede in de drukkerij van Buijze. Tot die tijd werd alles nog met de hand gezet. "Dat was niet zo erg, maar vooral het 'dis tribueren', het weer terug leggen van de loden lettertjes in de let terkast, was een gigantische klus. Soms wasje daar anderhal ve dag mee bezig. En dat terug leggen, oudere zetters kunnen zich dat wel herinneren, was niet de meest geliefde kant van het vak", weet Buijze uit eigen erva ring. Maar niet alleen hield Jan Buij ze zich bezig met het werk in de drukkerij. Ook schreef hij zelf verslagen voor De Zeekant. La ter ook voor De Voorhouter en De Noordwijkerhouter. Zo be zocht hij 30 jaar lang de gemeen teraadsvergaderingen in de kust plaats, maar ook was hij aanwe zig bij vergaderingen in Voor hout en Noordwijkerhout. "Vooral die begrotingsvergade ringen in de maand november staan me nog bij. Dan kon ik geen raadsleden meer zien op het laatst. Maar een maand later zat je er toch weer. Ik moest wel, maar ik vond het ook wel leuk werk. Anders had ik het geen 30 jaar uitgehouden". Geleidelijk aan is het bedrijf Uitgebreid. Aan het eind van de jaren zestig en beginjaren zeven tig werd een groot aantal bladen in de streek tussen Haarlem en Leiden overgenomen. Nu geeft Buijze 16 van dergelijke huis- aan-huisbladen uit. In het begin van de jaren '70 werd al het druk werk afgestoten en richtte het bedrijf zich vooral op het uitge ven van de kranten. Ook werd een rotatiepers aangeschaft. In de jaren 1972 tot 1975 scha kelde het bedrijf over van het loodzetten op het zogenaamde fotografisch zetten. Buijze was daar vlot bij. "Je neemt er kennis van en dan neem je de beslissing om mee te doen", zegt hij. De Noordwijker heeft nog geen mo ment spijt gehad van dat besluit. Iedereen in het bedrijf is soepel overgeschakeld. Jongeren wat gemakkelijker dan de ouderen, maar iederen heeft zijn plaatsje gevonden. En tot tevredenheid, want ik hoor van niemand meer dat hij terug wil naar het lood- tijdperk". Het bedrijf is uitgegroeid tot een uitgeverij met 50 vaste mede werkers. Bovendien heeft Buijze nog zo'n 70 losse medewerkers in dienst. "Wat ik ook leuk vind, is dat we in al die jaren ook nog een aantal journalisten in dienst heb ben gehad, die nu een goede baan elders hebben, ook bij dag bladen. Die hebben bij ons het 'vak' geleerd". Vrije tijd Het pensioen van Buijze bete kent niet dat hij op zijn lauweren gaat rusten. Hij is nog voorzitter van het district Rijnland van het Koninklijk Nederlands Onderne mers Verbond. "Daar stop is vol gend jaar mee en dan hoop ik meer tijd te kunnen vrijmaken voor mijn hobby: de geschiede nis van de streek en van de fami lie Buijze". Vooral dat laatste heeft sterkt de aandacht van Buijze. Hij is hoofdredacteur van het familie RIJNSBURG - Bloemen veiling Flora in Rijnsburg isde snelst groeiende vei ling in Nederland. Het com plex in de Kamphuizerpol- der zal tegen het jaar 2000 tweemaal zo groot zijn als op dit moment. Deze ver wachting sprak de voorzit ter van het veilingsbestuur, W.A.J. van Nobelen, giste ren uit na het slaan van de eerste paal voor een uitbrei ding van het veilingcom plex in de Kamphuizerpol- der. In de eerste drie maanden van dit jaar heeft de veiling een 'stormach tige' groei doorgemaakt. De stij ging van de omzet bedroeg ruim 19 miljoen gulden. Dat is bijna 19 pro cent meer ten opzichte van de eer ste drie maanden van vorig jaar. Dit resultaat is onder meer het ge volg van de goede prijzen die zijn betaald voor bolbloemen. Maar ook de vraag naar andere soorten bloemen is toegenomen. Van Nobelen: "Volgende week dinsdag maken we in een rapport, dat onder meer aan de gemeente Rijnsburg zal worden aangeboden, de prognoses voor het jaar 2000 of ficieel bekend". De 'eerste' paal die gisteren de grond in ging is be doeld voor de uitbreiding van het aanvoergedeelte van de veiling. De bebouwde oppervlakte van de bloemenveiling zal binnen 15 jaar zijn verdubbeld tot ruim 25 hectare, zo vertelde Van Nobelen. Uitbreiding is volgens hem nood zakelijk omdat de huidige hal te klein is geworden. De nieuwe aan- voerhal, die eind dit jaar al in ge bruik moet worden genomen, wordt ruim 11.000 vierkante meter groot en gaat ongeveer 9,5 miljoen gulden kosten. "Deze nieuwbouw geeft op- blad 'Buijzenissen'. Een kroniek die eens in de drie maanden ver schijnt en waarin de belevenis sen van de familie Buijze worden beschreven. Nu moet ik nog veel aan anderen overlaten, maar straks hoop ik zelf meer in de ge schiedenis te duiken". nieuw de snelle groei aan die Flora doormaakt sinds de ingebruikne ming van het veilingcomplex in 1980. Dit blijkt verder uit het feit dat binnenkort ook wordt begon nen met een uitbreiding van het kopersgedeelte met 5000 vierkante meter, terwijl naar verwachting op korte termyn door de ledenverga dering toestemming wordt gege ven voor een nieuwe uitbreiding met 5000 vierkante meter", aldus de voorzitter. Als deze uitbreidingen zijn vol tooid, zal de oppervlakte van het Rijnsburgse veilingcomplex ruim 125.000 vierkante meter bedragen. Dat was eind 1980 bij de opening van het nieuwe complex in de Kamphuizerpolder nog 80.000 vier kante meter. De noodzaak om veiling Flora uit te breiden heeft volgens Van len grofweg drie redenen: "Aller- veilmgvoorzitter W.A.J. van Nobelen na het slaan van de eerste paal: "Veilingcomplex is in het jaar 2000 twee eerst de grote toeloop van het aan- kee zo groot". (foto Dick Hogewoning» tal leden. Dat zijn er op dit moment de afgelopen jaar toegenomen en producten te verwerken. We zijn in nen. De vier die er nu zijn kunnen meer dan 2000. Ten tweede is het ten derde is er meer ruimte nodig het nieuwe veilingcomplex in 1980 het werk amper nog aan", aldus de aantal produkten en bedrijven in om de stroom van in- en uitgaande met twee veilingklokken begon- voorzitter. Meisje gewond bij aanrijding NOORDWIJKERHOUT - Een 17- jarig meisje uit Noordwijkerhout is gisteravond gewond geraakt bij een aanrijding op de 's-Graven- damseweg in haar woonplaats. Het meisje wilde met haar bromfiets de weg oversteken naar een benzine station. Kennelijk had zij de auto van een 36-jarige Hillegommer niet gezien. Bij de aanrijding die ontstond liep het meisje een dubbele beenbreek en een hoofdwond op. Ze werd door de eerstehulpdienst naar het academisch ziekenhuis in Leiden vervoerd. V. Salman (26) volgt wethouder Van Duijn in Noordwijk op NOORDWIJK - De formatie van het college van burgemeester en wethouders dat de komende vier jaar samen met de gemeenteraad Noordwijk zal besturen, is rond. Nieuwe man in het college CDA'er Victor Salman (26). Salman volgt wethouder C. van Duijn op, die al voor de verkiezingen had laten we ten afscheid van de politiek te zul len nemen. Evenals de afgelopen vier jaar zal het college bestaan uit twee CDA- wethouders, een wethouder van de VVD en een wethouder van de PvdA. Het is inmiddels zeker dat voor beide laatste groeperingen A. Admiraal en J. Bedijn hun wethou derschap zullen prolongeren. Dat geldt ook voor CDA-wethouder en 'formateur' van het nieuwe college, P. Warmerdam. De groepering Noordwijks Be lang, de grote winnaar van de ver kiezingen in Noordwijk, is bij de formatie uit de boot gevallen. Noordwijkse Belang behaalde vooral ten koste van de VVD drie zetels. De VVD beschikt in de nieuwe raad eveneens over drie ze tels. Het CDA streefde echter naar voortzetting van de huidige coali tie die het naar de mening van de christen-democraten goed heelt gedaan. Hoewel de verdeling van de ver schillende portefeuilles onder de wethouders nog niet rond is, staat het inmiddels vast dat Warmerdam de portefeuille financiën zal gaan beheren. Welke portefeuilles nieuwkomer Salman gaat behrcn is nog niet zeker. "Met het naar vo ren schuiven van Salman heeft het CDA de verkiezingsleus gestand gedaan dat ook de jongeren mee tellen", aldus een woordvoerder. Victor Salman stamt uit een be kend Noordwyks bollenkwekers geslacht. Hü studeerde aan het in- stituuut Nijenrode. Verder heeft hij een studie bedrijfskunde achter de rug. Momenteel studeert hij rechten. Salman is al enige tijd ac tief in de politiek, in het bijzonder binnen de CDJA, de jongeren-af deling van de christen-democra ten. Door de lage waterstand van de afgelopen decennia is de houten funde ring van de kademuren gaan rotten. Het gevolg daarvan is dat hele stuk ken muur zijn ingestort. (foto Wim Dijkman) Miljoenenkarwei in centrum Rijnsburg RIJNSBURG - Het eeuwe noude centrum van Rijns burg ondergaat in de ko mende jaren een ingrijpen de opknapbeurt. De hon derden jaren oude kademu ren van de Vliet en de nog oudere bruggen over het water in de kern van het bloemendorp zullen in oude luister worden hersteld. "Begonnen wordt deze zomer met het opknappen van de slechtste stukken in de kademuur", zegt G. van Bekkum, chef van de civiele afdeling van gemeentewerken. In totaal moet er in de loop der jaren ongeveer een kilometer muur wor den gerestaureerd. De kosten voor de eerste jaren worden geraamd op ruim drie mil joen gulden. "Het herstel van de kademuren gaat ongeveer 4000 gulden per strekkende meter kos ten", zo heeft Van Bekkum bere kend. "In totaal zal er alleen al voor de restauratie van de kademuren acht miljoen gulden nodig zijn". Maar eerst wordt begonnen met het vernieuwen van de slechtste stukken in de walmuur. Wanneer dat werk klaar zal zijn en wat daar van de totale kosten zijn valt vol gens Van Bekkum nog niet te zeg gen. "Het werk beperkt zich im mers niet alleen tot de kademuren, ook de SmidstTaat- en de Koe straatburg zullen worden gerestau reerd", aldus Van Bekkum. De kademuren van de Vliet zijn in de afgelopen jaren steeds verder verzakt. De oorzaak is bekend: "De waterstand is de laatste decennia laag geweest. Daardoor kwam de houten fundering van de walmu- ren om en nabij de watergrens te liggen. Dat is de reden dat de hou ten palen begonnen te rotten met alle gevolgen vandien", verklaart de Rijnsburger de slechte staat van de kademuren. Metselwerk Daarbij komt ook de slechte kwaliteit van het metselwörk", zegt Van Bekkum. "Vroeger was de samenstelling van de metsel specie van mindere kwaliteit dan tegenwoordig". Een voorbeeld van de aftakeling van de oevermuren is de Koestraatbrug. Daar is een hele hoek uitgevallen. De lage waterstand, die mede re den is voor de slechte staat van de kade wordt veroorzaakt door ge ringe capaciteit van het Oegstgees- terkanaal om het overtollige water af te voeren. "Het waterpeil moet daarom steeds laag worden gehou den om bij regenval het teveel aan water te kunnen afvoeren. Dat te veel aan water komt onder meer door de verstedelijking in dit ge bied", aldus de chef van de civiele afdeling. Hoewel bij de restauratie van de Koestraatbrug rekening wordt ge houden met het feit dat deze weer gebruikt moet kunnen worden door autoverkeer, verwacht Van Bekkum niet dat in de toekomst weer auto's over de brug zullen rij den. "Maar het is een politiek heet hangijzer, dus ik laat mij daarover liever niet uit", merkt Van Bek kum voorzichtig op. De bomen die langs de Vliet staan hoeven volgens Van Bek kum niet te verdwijnen. "De fun dering van de nieuwe walmuren zal op een zodanige manier worden aangebracht dat de bomen daar geen noemenswaardige schade van zullen ondervinden", aldus de chef civiele werken. Het gedeelte van de Vliet dat in de jaren zestig is dichtgegooid, zal volgens Van Bekkum niet meer worden opengegraven. "Hoewel dit wel mooier is voor het aanzicht van het dorp, is dat financieel niet haalbaar. Er lopen onder meer al lerlei leidingen door de vroegere bedding van de Vliet en die verleg- Restauratie van de eeuwenoude kademuren gaat ruim 4000 gulden per gen is geen haalbare kaart". strekkende meter kosten. (foto wim Dijkman»

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 25