Van de Hel in de hemel.
Hockeyteam blijft
ver onder de maat
Max van Balgooy in technisch comité
Karate in Leiden
L.F.C. -
VELO
Vonk naar
FC Twente
Commercie slaat toe in klassiekers
Ayrton Senna
in training
de snelste
ZATERDAG 12 APRIL 1986
SPORT
PAGINA }5
L.EIDEN - Max van Balgooy is ge
kozen in het technisch comité van
de European Badminton Union
(EBU). Dé Rijnsburgse internatio
naal scheidsrechter is de opvolger
van Ruud Kopp, die is afgetreden
in verband met zijn leeftijd.
Het technisch comité is een arbi-
tersbond, die §treeft naar het stan
daardiseren van spelregels in de
badmintonwereld. Deze groep
mensen houdt zich ook bezig met
de "kwaliteitsbewaking van
scheidsrechters en het aanwijzen
van de hoogste bazen van arbiters
voor grote toernooien", aldus Van
Balgooy.
Van Balgooy (54), die is voorge
dragen door de Nederlandse Bad
minton Bond, zag zijn uitverkie
zing tijdens het onlangs gehouden
Europees Kampioenschap worden
bevestigd. De op het Rijksherba
rium in Leiden werkzame Van Bal
gooy dankt zijn toetreding aan de
goede naam die de Nederlandse
badmintonscheidsrechters in het
algemeen en hij in het bijzonder
heeft. In 1982 werd hy zelfs geko
zen tot beste arbiter van Neder
land. In het technisch comité zijn
niet alle landen vertegenwoordigd.
"Het is een selectie naar de kwali
teit van het scheidsrechterskorps",
weet .Van Balgooy.
Per land neemt één afgevaardigde
zitting, die voor de periode van één
jaar wordt gekozen. "Als ik niet
goed zou functioneren, dan kan de
EBU na een jaar weer van me af',
weet hij. Vooralsnog gaat Van Bal
gooy, die zelf nog actief is bij Ga-
mepoint, daar niet van uit. Daar
voor heeft hij in de badmintonwe
reld een te goede naam opge
bouwd.
"Het wordt door sommigen be
schouwd als een erebaan, maar je
moet wel degelijk hard werken.
Bijvoorbeeld het bedenken en ver
beteren van spelregels. Een aantal
daarvan brengt altijd problemen
met zich mee. Ik denk daarbij aan
de regels waarbij het waarne
mingsvermogen van de scheids
rechters een belangrijke rol speelt
Verder kan worden gedacht aan de
moeilijkheden die met de intrede
van de sponsors zijn ontstaan en
het materiaal waarmee moet wor
den gespeeld".
"Mijn benoeming heeft geen offi
cieel tintje gekregen. Je merkt er
eigenlijk niks van. Je krygt een
briefje thuis met een heleboel huis
werk", aldus Van Balgooy, die ook
als scheidsrechter actief zal blij
ven. Althans, in Nederland en Eu
ropa. Buiten dit werelddeel 2al hij
niet meer als spelleider in actie ko
men, "want de internationale bond
heeft sinds kort een leeftijdsgrens
ingesteld. Als je vijftig jaar of ou
der bent kom je niet meer in aan
merking".
"Daar staat tegenover dat ik
dankzij mijn toetreding in het tech
nisch comité een belangrijke in
vloed krijg op het scheidsrechters-
wezen in Europa".
Naast genoemd tweetal geven op het toernooi, waaraan door de Karate
Bond Nederland overigens geen enkele ruchtbaarheid is gegeven, nog
enkele toppers acte de presence. Fred Rooyers bijvoorbeeld, de wereld
kampioen kick-boksen is van de partij evenals ex-wereldkampioen kara
te Toon Stelling. Ook de school van Otti Roethof heeft met mensen als
Hans Nijman en Dudley Josepa als vanouds weer enkele ijzers in het
Hoewel het karate een aantal verschillende stijlen kent, zoals bijvoor
beeld het shotokan, wado, kempo en goja, wordt dit kampioenschap on
der één noemer afgewerkt. Bij wedstrijden namelijk vallen die verschil
len niet op. Dit in tegenstelling tot by de kata's, de zogenaamde technie
ken. Daaraan herkent men de stijlen.
De titelstrijd in de Vijf Meihal begint morgen om 10.30 uur. De finales
in de diverse gewichtsklassen zullen rond 16.00 uur plaatsvinden
Zondag
Henny Bllkm.n I 0,718-730351
Aanvang 14.00 uur
Boshulzerkade
ENSCHEDE (ANP) -
Twente heeft de technische staf
>r de komende jaren rond.
Gisteren maakte het bestuur
van de Enschedese eredivisie-
vereniging bekend dat Theo
Vonk opvolger wordt van Frits
Korbach als oefenmeester bij
FC Twente. De huidige trainer
van Sparta gaat werken onder
de supervisie van Kees Rijvers.
De vroegere oefenmeester van
Twente, PSV en Oranje is in
Enschede als technisch-direc-
teur aangesteld.
1 Bij NAC wordt Leen
Looyen met ingang van het ko
mende seizoen de opvolger
Bob Maaskant als oefenmees-
van de Bredase eerste divi-
i sieclub. Looyen, momenteel
nog werkzaam bij het Waal-
wykse RKC, tekende een c
tract voor één jaar.
(GPD) - Monumenten zijn
niet meer heilig in de wie
lersport. Het geld is zalig
makend geworden. De klas
siekers staan in de steigers
en krijgen een opknap
beurt, die het karakter nog
net niet aantasten maar de
kleine charmes van die
wedstrijden wel akelig weg
poetsen. De koersen wor
den gecorrigeerd. Niet om
dat de modernisten dat wil
len, maar omdat het kapi
taal tradities kan slopen.
Plannen voor een wereldbe
ker, volgens de succesfor-
mule van het proftennis en
de autoracerij, met klassie
kers in hartje zomer als het
moet. Een idee dat is ont
sproten aan het brein van
de voorzitter van de FICP,
de internationale wieler
bond van het proffietsen.
Het zijn inderdaad niet de klein
sten van de wielersport die voor
geld een knieval maken. Vicente
Torriani, de belangrijkste organisa
tor van Italië, zwichtte voor op
standige middenstanders van San
Remo, die de voorjaarsklassieker
met als startplaats Milaan niet
meer in hun op zaterdag vaak zo
druk beklante Via Roma wilden
zien eindigen. In de Ronde van
Vlaanderen werd achteloos een
nieuwe bult in het parcours gelegd,
de Patersberg, die het al vrij snel
traditioneel geworden gekrioel op
de Koppenberg tot het verleden
moest laten behoren. En morgen in
I Roubaix ligt de eindstreep van Pa-
rijs-Roubaix (anno 1856) niet lan-
ger op de betonnen Velodrome van
de Noordfranse plaats, maar op
een gewone straat: de Avenue des
Nations.
Postorderbedrij f
Een aankomst met een naam,
waarvan er in Frankrijk vele hon-
derden zijn. Met één verschil: aan
die Avenue in Roubaix staat het
hoofdkantooj van Frankrijks
grootste postorderbedrijf La Re-
doute. Dat kwam op de proppen
V? met een premie van f 50.000 vóór
de winnaar en f25.000 voor num-
j mer twee. Twaalf keer het bedrag
ook weer interessant en ze zullen
daar zeker niet stil gaan staan tij
dens de sprint. Maar er is toch iets
weggehaald. Het was een van de
weinige klassiekers die op een wie
lerbaan aankomt en dat geeft toch
iets speciaals. Ik vond dit jaar in
Milaan-San Remo het feit dat we
niet op de Via Roma aankwamen
ook een gemis. Die tocht door San
Remo gaf een extra spanning. Nu.
was het plof van de Poggio af en
meteen aankomst. Een sfeer van
niks. Alles wat je aan die klassie
kers verandert is niet altijd een ver
betering. Zo vind ik dat voor
jaarsklassiekers in de kou moeten
worden verreden. Met slecht weer,
want we hebben toch met wegren
ners te maken. En klassiekers in de
zomer, zoals dat in sommige plan
nen de bedoeling is, dat past niet.
Wind en regen horen erbij, net ei
genlijk als die aankomst op de wie
lerbaan bij Parijs-Roubaix".
EDDY MERCKX (1968, 1970,
1973): „Voor sommige sprinters is
het een nadeel. Als je wat handiger
bent op de piste dan een ander, heb
je er een voordeel bij. Hoewel na
zo'n zware tocht is de scherpte er
bij de meesten toch wel wat af. Ik
ben er alleen aangekomen, maar
ook wel eens met anderen. Ik heb
er Van Springel verslagen en in
1968 ben ik geklopt geweest door
De Vlaeminck. Het is een traditie
die weg is en dat is spijtig. Men zou
het beste niet te veel aan klassie
kers veranderen, al zijn het toch
vooral sentimentele gevoelens die
ik daarbij uitspreek. Soms is een
verandering namelijk best een ver
betering, zoals de Cipressa in Mi-
laan-San Remo en de Patersberg in
de Ronde van Vlaanderen, maar
een wedstrijd als Parijs-Tours heb
ik voor de spurters altijd een ge
weldige klassieker gevonden. En
dat is nu de Herfstprijs, Blois-Cha-
viile, geworden. Dat is dus weer
een slechte verandering".
WALTER GODEFROOT (1969):
„Men is bezig de monumenten te
onthoofden. Milaan-San Remo met
een andere aankomst, Gent-Wevel-
gem met een aankomst andersom
omdat de zon ander.in de came
ra's van de televisie schijnt en zon
dag dus Parijs-Roubaix niet op de
wielerbaan. Het is allemaal jam-
ROGER DE VLAEMINCK (1972,
1974, 1975, 1977): „Spijtig voor Pa
rijs-Roubaix. maar nu ik zelf niet
meer koers interesseert het me niet
zoveel meer. Ik vraag me wel af of
je zo iets moet doen voor geld... Ik
heb er veel gewonnen, dus ik be
waar goede herinneringen aan die
aankomst. Maar ook slechte. Bij
voorbeeld in 1976 toen ik met Mare
De Meyer en Francesco Moser de
piste opdraaide. Ik was er zeker
van te winnen, maar ik werd ge
klopt. In Parijs-Roubaix is dat
mijn grootste nederlaag geweest".
JAN RAAS (1982): „Komen we
niet meer toe op de wielerbaan?
Dat wist ik echt niet. Nee, inder
daad. Nu zie ik het op het route
schema dat ik gisteren van Hilaire
(de assistent-ploegleider, red.) heb
gekregen. De aankomst is op de
Avenue des Nations. Toch is het
van Hem naar de finish gewoon
vier kilometer, net als vroeger.
Toen ik Won was eerst Ludo Pee-
ters van mijn ploeg weg. Hinault
reed het gat dicht en daarna werd
er veel gedemarreerd. Stefan Mut
ter kwam voorop en ik sprong mee.
Op een heuveltje, nee, eigenlijk
meer een oprit, reed ik hem er af.
Toevallig keek ik om, anders zou ik
toen nog niet voluit door zijn ge
gaan. En dan dat moment dat ik
die baan op reed: dat was heel spe
ciaal. Maar ja, nu is er een premie
van f50.000 voor de eerste en 25
mille voor de tweede. Ja, dat wist
ik wél. En als je dat afweegt tegen
die aankomst op de baan, dan zeg
ik: ik was liever op de weg gefi
nisht met zo'n premie, dan op de
piste in Roubaix".
HENNIE KUIPER (1983): „Het
geld heeft zyn intrede gedaan en
daarvoor valt er een stuk traditie
weg. Ik weet nog dat er een intens
bly gevoel zich van mij meester
maakte. Ik had nog pech gehad op
de keien en toen ik op die baan
kwam was het even de hemel op
aarde. Op het laatste rechte eind er
naar toe, onder de rode vlag, had
Lévitan me al gefeliciteerd door
zijn duim omhoog te steken. En bij
het binnenrijden van de baan zag
ik supporters, die altijd op vaste
plaatsen stonden. Maar het is ook
wel eens anders geweest. Ik weet
nog dat ik de eerste keer 35e werd.
Ik kwam binnen met drie kwartier
achterstand. Op een verlaten wie
lerbaan, want erg druk was het
toen niet meer. Weinig ambian-
dat een renner normaal verdient
met een klassieke zege. Dus moest
Felix Lévitan niet erg lang naden
ken voordat hij een vette knipoog
gaf aan die geldschieter. Per slot
van rekening stond de koningin
van de Franse wegwedstrijden al
enige tyd ter discussie.
Belangryke renners als Bernard
Hinault maakten de Tour-organisa
tor in het verleden wel duidelijk
niet altijd even gecharmeerd te zijn
van de gedachte om artiest te moe
ten zijn in dat gekkenhuis vol on
begaanbare karrepaden, die ver
bonden door asfaltwegen sampn
de Hel van het Noorden vormen
De enige manier om dat verzet tij
dig te breken was met geld. Daar
moet een stukje traditie voor wij
ken.
Verlaten
Zondag zal de wielerbaan van
Roubaix verlaten zijn. De tribunes
leeg en geen amateurs en junioren
op de piste, die een afwachtings-
wedstrijd rijden. En het typerende
geluid van knarsende tandwielen,
met een dikke laag modder die het
laatste druppeltje olie heeft bedekt
en de verderlichte racemachines in
logge herenfietsen heeft veran
derd, zal er al evenmin klinken. Pa
rijs-Roubaix zonder die aankomst,
waaraan zoveel dierbare herinne
ringen verbonden zijn. De verlos
sing uit de hel ziet er dit jaar anders
uit. Acht ex-winnaars van Parijs-
Roubaix kijken terug op hun laat
ste kilometers en de anderhalve
ereronde op de Velodrome.
FRED DE BRUYNE (1957): „Die
apotheose in die kuip zal weg zijn.
Je komt uit de hel, je rydt alleen
door die poort en dan volgt die ont
ploffing. Het moment dat die men
senmassa jou ziet. Bijna een kilo
meter lang, zo'n twee minuten, rij
je een ereronde. Dat heb ik er voor
al van onthouden. Op de kasseien
ben je aan het dokkeren en je weet
niet waar je uit zult komen. Ik her
inner me nog dat ik op een kilome
KARATSJI (Van een speciale ANP-verslaggever) - Het overzicht van de Nederlandse
dadendrang bij het achtste hockeytoernooi om de Champions Trophy is beperkt geble
ven tot een gelukkige zege en een gelijkspel, dat evenmin door kunde en vastberaden
heid in de wacht werd gesleept. Slechts de defensie van Oranje stemde tot enige tevre
denheid. Het vraagt veel voorstellingsvermogen en optimisme om bij de volgende grote
toernooien, zoals over een halfjaar bij de strijd om de wereldbeker in Londen, te rekenen
op rendement van die goede defensie.
Tegen West-Duitsland was een re
delijke verdediging gisteren alvast
niet genoeg. Het team van bonds
coach Klaus Kleiter had de Neder
landse hockeyers kenneiyk de
voorgaande dagen niet aan het
werk gezien, de voorzichtige en
schrikachtige benadering laat zich
anders niet verklaren. Hoewel de
Westduitsers niet in de buurt kwa
men van hun eerdere verrichtin
gen, waren de gebruinde maar in
het veld o zo bleke Nederlandse
hockeyers verre van een serieuze
bedreiging. Dankzij de zege van 2-1
mochten de Westduitsers voor het
eerst in de achtjarige historie van
het in Pakistan uitgevonden eve
nement de Champions Trophy met
de andere souvenirs inpakken.
Regeringsleider Zia-ul-Haq arri
veerde te laat in het hockeystadion
van Karatsji om het Duitse vreug
dedansje mee te maken. Het staats
hoofd bleef ook veel misère be
spaard. Het hele toernooi over
ziend, en de behaalde laatste plaats
in ogenschouw nemend, vond
bondscoach Wim van Heumen het
resultaat nog wel meevallen. Dat
deed het misschien ook wel, als er
gelijk wordt bijverteld welke norm
wordt gesteld. "De norm was niet
normaal', reageerde Van Heumen.
"De helft van de ploeg heeft dit
toernooi maar op vijftig procent
kunnen spelen. Diepeveen was
vanochtend nog doodziek. Sommi
gen hebben al voor de derde keer
last van diarrhee. Met name voor
spelers als Diepeveen en Bovelan-
der, die het van hard werken moe
ten hebben, is dat funest. Er was.
geen kracht op het middenveld.
Jan Hidde Kruize speelde zelfs
vaak als meest verdedigende, ter
wijl hij juist de aanvallendste van
het middenveld moet zyn, de spit
sen kregen daarom onvoldoende
ondersteuning en voeding".
De eindstand is:
1. West-Duitsland
2. Australië
3. Pakistan
4. Gr-Brittannlè
5. India
6. Nederland
5-8 (10- 5)
5-5 (12- 9)
5-5 7- 6)
5-5 6- 6)
5-4 6-10)
5-3 5-10)
klaagzang was weer het oude
liedje, al had Van Heumen gelijk
dat de laatste wedstrijd tegen
West-Duitsland nog meeviel. Een
korte combinatie slaagde nu soms
wel en er werden zelfs enkele kan
sen gecreëerd. Door de onbezon
nen wijze, waarmee er werd omge
sprongen, was het echter niet .meer
dan lichtpuntje in diepe duisternis.
Om succes te hebben, worden to
taal andere maatstaven aangelegd,
dan waarvan de Nederlandse hoc-
keyselectie, en vooral de coach
zich in Karatsji bediende. Het was
waar, dat het spel van Oranje tegen
de Westduitsers in sommige op
zichten aanleiding was voor een
positieve opmerking. De eerste
twintig minuten deed Nederland
niet voor de opponent onder.
Klaassen, die als een van weinigen
wel een constant toernooi speelde,
verving de geblesseerde Ties Krui
ze, heel behoorlijk.
De middenvelders Maassen en
Delissen, die Hidde Kruize -hij ver
stapte zich- kwam aflossen, deden
aandoenlijk hun best, maar het to
taal bleef meewarige opmerkingen De Braziliaan Ayrton Senna trekt niet alleen op de baan i:
ontlokken aan de kijkers. Toch de monteur rechts.
stond Nederland na drie minuten
al bijna op voorsprong na een straf-
corner van Bovelander. De harde
inzet van Diepeveen werd echter
door Blöcher van de lyn gehaald.
Omdat de Westduitsers, die don
derdag bij het slotbuffet demon
stratief wegliepen, omdat het te
lang duurde en ze waren gekomen
om te hockeyen en te winnen, ook
niet de standvastigheid toonden
van de vorige dag, leek het gezicht
van Van Heumen nog even gered
te kunnen worden.
de 21e minuut was die indruk
voorbij. Reek soleerde dwars door
de Nederlandse verdediging en
Hilgers hoefde de voorzet nog
maar aan te raken. Toen Fischer
tien minuten later een van zijn be
faamde strafhoekslagen losliet (2-
0), bood Orarye al weer de ver
trouwde aanblik: gebogen en
hoofdenvol zelfbeklag. Na de pau-
r ook daarbuiten de meeste belangstelling. Let op
JEREZ DE LA FRONTERA (AFP)
- De Braziliaan Ayrton Senna heeft
in de eerste officiële training van
de Grand Prix van Spanje de beste
rondetijd gereden. Op het volgens
de Lotus-coureur moeilijke circuit
realiseerde hij de tijd van 1.21,605.
De tweede en derde plaats op de
voorlopige trainingslijst zijn voor
Nigel Mansell en de winnaar van
de Grand Prix van Brazilië, Nelson
Piquet, beiden met Williams. Op
vallend is de zesde tijd van de Oos
tenrijker Gerhard Berger met de
Benetton. Ook de Ferrari's vielen
op, maar dan in negatieve zin: bes
te Ferrari-ryder was Stefan Jo
hansson met een tiende tyd, voor
de Brit Martin Brundle in de nieu
we Tyrrell. De andere Ferrari van
Alboreto was slechts 13e met
1.26.554. Van de 25 deelnemers
deed de Italiaan Alessandro Nanni-
ni met de tweede Minardi na pro
blemen niet aan de officiële trai
ning mee. De training begon te
laat, omdat Spaanse politieman
nen de baan bezetten.
ze, die nog snel even werd gebruikt
voor extra training op de strafcor-
ner met Van Grimbergen en Bove
lander, wensten de Westduitsers
zich niet meer bovenmatig in te
spannen. De Champions Trophy
glom hen al tegemoet. Vijf Neder
landse strafcorners, kansen voor
Parlevliet, Delissen en Van Grim
bergen en doelman Leistra, die de
geblesseerde Bos verving, niet
meer in moeilijkheden, duidden er
zelfs op dat Oranje zo slecht nog
niet was.
In werkelijkheid was het niet
meer dan een vrome wens, die ge
zien de prestaties terecht niet werd
ingewilligd. Slechts Bovelander
was in de slotminuut een succesje
gegund. De Bloemendaler liet zien,
waarom hij by zijn club de korte
hoekslag met geweld mag afwer
ken. "Iedereen is erg teleurgesteld
over zijn spel in karatsji. Het liefst
zouden ze door de grond gaan of
wensten ze, dat ze in hun nest wa
ren gebleven", schoot Van Heu
men uit zijn slof. "Door de onvoor
ziene omstandigheden hier, die
van erg veel invloed zijn geweest,
kan ik aan het resultaat geen con-
sekwenties verbinden. De uitslag
is teleurstellend, maar ik kan het
niemand kwalijk nemen".
De Brabander en het bestuur van
de Nederlandse hockeybond zul
len bij de komende evaluatieverga
dering ook bij zichzelf te rade moe
ten gaan. In een land met zoveel
hockeyers en zoveel kunstgrasvel
den, moet het mogelijk zijn met
een beter team op de proppen te
komen. Een laatste plaats bij den
toernooi kan misschien niet altijd
worden voorkomen, de stijl van
Karatsji in de toekomst zeker wel.
LEIDEN - Morgen vindt in de Vijf Meihal het nationale kampioenschap
karate plaats. Daaraan nemen ruim honderdvijftig karateka's deel, af
komstig uit het gehele land. Onder hen bevindt zich slechts één Leide-
naar: Bernie Martijn.
Namens sportschool Jurojin had zich tijdens de Zuidhollandse kam
pioenschappen destijds ook Patrick Halkema het recht op een startbe
wijs verworven. Vanwege een belangrijk examen een dag later heeft hij
evenwel moeten afzeggen voor de titelstrijd. Het risico op een blessure is
te groot.
Over de kansen vart de 27-jarige Martijn, tweede van Zuid-Holland, is
geen zinnig woord te zeggen. Zijn trainer Ino Alberga hoopt op een derde
plaats. "Meer zit er, reeël gesproken, echt niet in. De klasse waar hij in
uitkomt, die tot 75 kilo, is uitermate sterk bezet Zo komt daar bijvoor
beeld Kenneth Leeuwin in uit, de huidige Europese kampioen. Die is
alleen door diskwalificatie af te stoppen. En dan is er nog Lorenzo Larijn.
ook al zo'n fantastische karateka. Nummer drie worden zou al heel mooi
zyn."
Toen: de groten van het peloton waaronder Basso, Merckx, Jansenm en Gimondi finishen op de wielerbaan in
Roubaix. Nu: aankomst voor het gebouw van een postorderbedrijf. (foto gpdi
ter van de baan een lekke band
kreeg, maar ik had gelukkig vol
doende voorsprong om een ander
wiel te kunnen steken. Dan kreeg
ik die staande ovatie van de men
sen. Vooral voor het publiek is het
jammer. Op de weg vangt men van
de renners maar een glimp op. In
de Velodrome kun je ze helemaal
met de ogen volgen. En ook een
sprint kan helemaal bekeken wor
den. Verder zal de wedstrijd niet
veranderen. Aankomsten kunnen
romantiek aan een koers geven.
het principe blijft er door onaange
tast".
RIK VAN LOOY (1961, 1962 en
1965): „Die aankomst is altijd zo
geweest. Dat is een beetje folklore.
Daar moet men niet aanzitten. Een
klassieker moet zijn eigen zaken
houden. Ik denk dat de aankomst
op de straat koud aan zal doen. Die
geldprijs is toch maar symbolisch.
Toen ik won was dat 30.000 Belgi
sche francs, maar dat was dus wel
meer dan 20 jaar geleden. Toch telt
het geld niet als ge Parijs-Roubaix
kunt winnen. In zo'n koers is de
overwinning het belangrijkste.
Men zou dus niet de piste als aan
komst moeten verlaten. Ook uit
sportief oogpunt niet, want zo'n
aankomst leent zich niet voor onre
gelmatigheden in de sprint. Die
ziet men meteen".
PETER POST (1964): „Die
f 50.000 voor de winnaar maakt het
