'Ik sta achter de strips die ik uitbreng' Elke dag sterft een stad als Leiden uit Niet aan het handje van de leraar kortweg 'ij WOENSDAG 9 APRIL 1986 PAGINA 17 PAGINA VOOR JONGEREN Eindredactie Bert Paauw Telefoon 071 - 144941, toestel 242 .Zelfmoord In de afgelopen jaren is het aantal zelfmoorden onder jongeren enorm gestegen. Daarom moeten scholen spreekuren gaan instellen waar jongeren over hun problemen kunnen praten, vindt een werkgroep van TNO in Leiden. Het rondsturen van vragenformulieren onder leerlingen kan ook helpen om problemen tijdig te signaleren. Kernproeven De Russische leider Gorbatsjov wil met de Amerikaanse president Reagan snel praten over een stopzetting van proeven met kernwapens. Maar Reagan voelt daar helemaal niets voor. De Russen zijn klaar met hun testprogramma, en wij nog niet. Als wij nu stoppen, geven we de Russen een voorsprong, zegt Reagan. Bovendien zou het Star-Warsprogramma gevaar lopen als er geen kernproeven meer komen. Daarvoor zijn nog een heleboel kernproeven nodig. Vakken Economie en natuur-, schei en wiskunde worden steeds populairder als eindexamenvak. Aardrijkskunde en geschiedenis daarentegen zitten in het slop. Bijna alle leerlingen hebben Nederlands en Engels in het vakkenpakket, terwijl Duits en Frans een lichte teruggang vertonen. Op 21 april mogen ongeveer een kwart miljoen leerlingen gaan testen wat ze in de afgelopen jaren allemaal hebben opgestoken. Dan beginnen de eindexamens. Bezuinigen Het kabinet is er dan toch uitgekomen: in 1987 wordt 9 miljard bezuinigd. Daarmee hebben premier Lubbers en zijn CDA dan toch hun zin gekregen en heeft de WD bakzeil gehaald. De burgers en de bedrijven moeten van die 9 miljard gulden er 4 opbrengen. De belasting op allerlei produkten (btw) gaat omhoog. Verder wordt er gekort op de gezondheidszorg, de ministeries, de ambtenaren en de uitkeringen en mogen bedrijven minder aftrekken voor de belasting. Verslapen De dammer Jannes van der Wal moet een extra tweekamp spelen om deel te kunnen nemen aan het wereldkampioenschap dammen. Dat kwam op een wel heel onnozele manier. Hij viel op weg naar de wedstrijd in slaap in de trein en reed zo een paar keer op en neer tussen Groningen en Zwolle. Drie uur te laat kwam hij in Utrecht aan en zodoende verloor hij zonder ook maar een zet te hebben gedaan. Jannes was wel kwaad. De conducteur had me wel even mogen wekken, vond hij. IachtergrqndI "Wat zij kunnen kan ik ook. In 1981 had ik het idee. nu heb ik de kunst van het strip ma ken wel afgekeken, in economi sche zin dan. Ik dacht, laat ik de gok maar eens wagen. Ik had trouwens altijd al geëxperimen teerd." Hans van den Boom uit Aerdenhout is 34 jaar. Tussen 1979-'81 werkte hij bij de tijd schriften-gigant VNU, waar hij marketing deed voor de week bladen Eppo en Tina. Wat hij echter wilde was zelf een uitge verij in strips opzetten. Dat ge lukte met zijn kleine, maar goed geoliede bedrijf Arboris. Daar mee ging hij dezelfde kant op als zijn toenmalige baas Rob Harren die ook als zelfstandige uitgever het stripvak betrad en nu onder meer directeur is van Lombard Nederland. "Ik trof het niet toen ik begon, want in 1982 stortte de hele strip- markt in. De uitgevers hadden juist hun top met de produktie bereikt, de winkels lagen vol met stripboeken, maar de mensen kochten niet meer. Dat was voor my meteen de vuurdoop, die we gelukkig overleefd hebben", al dus Hans van den Boom, die ove rigens kan stoelen op een stevige ondergrond. Hij studeerde na melijk af als bedrijfseconoom. De jonge Arboris-directeur haalt er een lijstje bij ter illustra tie. In '82 produceerde men 838 titels, die lijn dook omlaag tot 694 titels vorig jaar. "Dit jaar zal nog lager zijn", voorspelt Hans van den Boom. "Het beeld is enigszins geflatteerd, omdat een aantal boeken als verzamelal- bum geldt". Vijf jaar geleden startte hij als co-producent van een Duitse uit gever, in 1982 kwam hij met een eigen produktie op de markt, waaronder het vermaarde twee tal, de gebroeders Schuiten. "Het STRIPTOPTIEN 1. (1) De kattige kat (Suske en Wiske), Paul Geerts/Vander- steen (Standaard); 2. (3) Vuur uit de hemel (Buck Danny), F. Bergese/J. M. Char- lier (Novedi); 3. (2) Sjef van Oekel raakt op drift, Theo v.d. Boogaard/Wim T. Schippers (Oberon); 4. (4) Het noodlot van een despe rado (Durango), Yves Swolfs (Archers); 5. (-) Oom Dagobert en de noodtoestand, W. Disney (Obe ron); 6. (-) Superknudde (F.C. Knud de), Toon van Driel; 7. (9) De witte hel (Rode Ridder); 8. (5) Baby blue (De Blauwbloe- zen), Lambil/Cauvin (Dupuis); 9. (10) Donald Duck-album, Walt Disney Productions (Oberon); 10. (-) De Supersmeris (De Brok kenmakers), Christian Denayer (Lombard). Veel mensen wachten gespan nen af wat er binnenkort tevoor schijn komt uit de archiefkasten van de Verenigde Naties. Daar worden allerlei stukken bewaard over het leven van mensen die er gewerkt hebben en dus ook over Kurt Waldheim. Hij was jaren lang de hoogste baas van de VN, een organisatie waarbij de mees te landen van de wereld zijn aan gesloten. Het is de bedoeling dat landen die ruzie hebben, daar met elkaar praten in plaats van oorlogvoeren. Toen Waldheim op het hoofdkantoor in New York werkte, heeft hij daarvoor hard zijn best gedaan. Waldheim is Oostenrijker. Hij is al in de zestig, maar doet toch mee aan de presidentsverkiezin gen die begin mei in zijn land worden gehouden. Maar een paar weken geleden maakte een joodse organisatie bekend dat Waldheim in de oorlog 'fout' is geweest en in Joegoslavië en Griekenland bij massamoorden betrokken was. Daarom zouden de mensen niet op hem moeten stemmen. Waar of niet waar? Waldheim zegt dat het allemaal valse be schuldigingen zijn. Hij geeft wel toe dat hij de laatste oorlogsjaren militair is geweest. In een boek over zijn leven had hij juist ge schreven dat hij in die tijd alleen maar studeerde. Maar, zegt Wald heim nu, met moorden heb ik niets te maken gehad. Ais iemand een hoge post by de VN krijgt wordt zijn verleden altyd onderzocht. Het rapport wordt bewaard in de archieven. Gehoopt wordt nu dat de Ver enigde Naties binnenkort duide lijkheid kunnen geven over Waldheim. Hoe dat ook afloopt, een rare zaak blijft het. In Oostenrijk wa ren veel mensen het eens met Hitier, maar als Waldheim dat ook was, is het raar dat dat nooit eerder bekend is geworden. Als Waldheim echt onschuldig is, dan klopt er iets niet met de stukken die het Joods Wereld Congres en ook Joegoslavische kranten hebben verspreid. Die zouden dan vervalst zijn en de vraag is natuurlijk waarom. In Oostenrijk gaan geruchten dat Waldheims tegenkandidaat bij de verkiezingen er achter zit. Veel succes heeft hij dan niet, want Waldheim blijft heel popu lair in zijn land. TON VAN BRUSSEL Jonge uitgever Hans van den Boom van Arboris zijn meer goede verhalen dan ik zou kunnen uitgeven". "Waaraan ik beslist niet mee doe is de hausse in pornostrips. Op de Bredase stripdriedaagse zou ik me in een stand met deze boeken niet thuis voelen. Je moet er achter kunnen staan, let terlijk en Figuurlijk". Het klinkt bijna spijtig, maar Hans van den Boom vervolgt: "De meerderheid van mijn au teurs komt uit het buitenland. Ik kan geen Nederlandse auteurs opdracht geven, want dan zou de opbrengst minimaal zijn. Tenzij zo'n album aanslaat, maar die kansen zijn klein. Aan een strip zit voor een tekenaar maanden werk. Ik zou tienduizenden aan salaris moeten betalen, dat kan echter alleen nog in een groot land". Al is Arboris dan piep-klein, de uitgeverij mag er trots op zijn een eigen, heel verzorgd maand blad uit te geven: Titanic dat nu aan zijn derde jaargang toe is. "Het werd destijds door anderen gestart, maar die kwamen in de problemen. Ik wilde de gok toen wel aan. Hoewel we er met de uitgave nog niet zijn, is de ont wikkeling positief'. Titanic, met een oplage van 12.000 exempla ren, moet het vooral van de losse verkoop hebben, want het blad telt slechts 1000 abonnees. Het blad geldt natuurlijk ook als platform, van de auteurs ko men albums op de markt. "Ik vind dat in Titanic ook eigen pro- dukties horen, maar dat moet nu eenmaal mondjesmaat zijn". Zo'n eigen produktie levert dan toch Jan Vervoort (Melior). En van de inmiddels internatio naal geapprecieerde Dick Mate- na verschynt vanaf het volgende nummer een krankzinnig ver haal dat zich afspeelt op een gi gantisch ruimteschip, in totaal 44 pagina's en speciaal voor Titanic gemaakt. Bovendien komt er van Frank Bierkenz, een nog jong ta lent, een serie korte verhalen van telkens zes pagina's. Om nieuw Nederlands stripta lent te stimuleren heeft Hans van den Boom een prijsvraag uit geschreven. Hy krijgt geregeld materiaal toegestuurd dat niet of net niet geschikt is voor publica tie. Vaak is het gebrek a^i teken- ervaring dat plaatsing in de weg staat. Daar wil hij nu iets aan doen. FRANS KEYSPER was toen heel moeilijk om aan goede titels te komen. Er waren nog enorm veel uitgevers actief en ik moest de kruimeltjes op pakken. Men ging eerst naar de grote uitgevers. Pas als die 'nee' zeiden kwam men bij mij". Hans van den Boom liep na tuurlijk het risico een stevige, miskoop te doen. "Ja, maar als eenmansbedrijfje had ik veel la gere kosten, geen 'overhead'. Dat is in 1981/82 mijn redding ge weest. Mijn bedrijf zat gewoon in ppn wnnnhnis" Begonnen met drie titels geeft Hans van den Boom er nu zo'n 25 per jaar uit. "Mijn kleinste opla ge is duizend (De elfen van Po- marolius), mijn allergrootste 16.000, namelijk de Torens van Schemerwoude van Hermann". Daarvan komt trouwens over twee weken een nieuw deel uit: Eloi'se van Grimbergen. "Uitgeven doe ik gevoelsma tig; ik ben de commerciële man èn uitgever tezamen. Ik geef ook wel eens een boek uit waarvan ik weet dat ik er niks van zal verko pen, maar wanneer het fantas tisch is, doe ik het toch. Dat moet natuurlijk niet teveel gebeuren, anders ga je er aan kapot". "Mijn criterium is dat de strip er niet alleen goed moet uitzien met mooie plaatjes, maar dat ook het verhaal goed moet zijn. Het geheel moet inhoud hebben, zo moet een volwassen strip zijn. Wat dat betreft is het moeilijk en makkelijk tegelijk. Je kunt kie zen uit een gigantisch aanbod. Er Wat een heleboel scholieren aan het voortgezet onderwijs waar schijnlijk allang wisten, heeft de Nijmeegse professor Matthijssen onlangs in een wetenschappelijk verantwoord rapport vastgelegd: een kwart van de leerlingen heeft een hartgrondige hekel aan school. De helft heeft moeite om zich overeind te houden in het schoolleven. Toch gaan een hele boel leerlingen graag naar school: voor de gezelligheid en om elkaar te ontmoeten. Velen hebben hun beste vrienden op school. In zijn rapport, dat de titel 'De ware aard van het balen' heeft meegekregen, stelt professor Matthijssen vast dat nogal wat scholieren de school als een soort gevangenis zien. Zij heb ben moeite om zich te concentre ren, vinden dat de leraren te strak en te schools met de leer lingen omgaan, vinden de lessen saai en twijfelen heel sterk aan het nut van wat ze op school le ren. Bovendien denkt de profes sor dat veel meer leerlingen ba len dan ooit was gedacht. In zijn rapportje schrijft pro fessor Matthijssen verder dat die problemen niet ontstaan doordat de leerlingen geen zin hebben en zich niet inspannen. Naar zyn idee is het schoolwereldje, waar in leerlingen terechtkomen, ge woon ontmoedigend: het enige dat telt zijn cijfers en de leerstof houdt helemaal geen rekening met wat je zelf, als scholier, inte ressant vindt. Daardoor leren de meesten hooguit om een vol doende te halen en niet omdat ze er wat van denken op te steken. Daar komt nog het volgende probleem bij: die cijfers moeten wel voldoende zijn om een diplo ma te halen. Maar als blijkt dat zelfs met een diploma op zak een schoolverlater nauwelijks kans op een baan heeft, dan wordt het ook steeds minder de moeite waard om je in te spannen voor dat diploma. Professor Matthijssen heeft in zijn onderzoek ook vastgesteld dat de saaiheid op school tot ge volg heeft dat de leerlingen de boel een beetje proberen op te vrolijken, klieren en spijbelen. Dat er daardoor minder wordt geleerd, ligt voor de hand. Bo vendien moeten de leraren dan weer strenger optreden, waar door de school nog weer verve lender wordt en het nog harder nodig is om het gezelliger te ma ken. En zo beland je van het ene in het andere probleem. Het einde van het liedje is dan dat de lera ren erop uit zijn de leerlingen zo veel mogelijk te laten doen, ter wijl de leerlingen juist proberen zich zo weinig mogelijk in te spannen. Om daar wat tegen te doen, zijn de leraren zo druk be zig, dat het echte lesgeven in de knel komt. Daarom vindt professor Mat thijssen dat de leerlingen minder aan het handje van de leraar moeten meelopen en zelf wat meer mogen beslissen wat er in de lessen gebeurt. De manier van lesgeven is hard aan verandering toe, zegt-ie in zijn rapport. Bo vendien moet de leerstof minder saai, meer levensecht worden, zodat het de leerlingen aan spreekt. Anders is het straks voor niemand meer leuk op school. Elke dag sterven 40.000 kinderen en 60.000 volwassenen van de honger. Je kunt het je nauwelijks voorstellen: elke dag sterft een stad als Leiden helemaal uit. En dat terwijl er eten genoeg is voor iedereen. Het is 'gewoon' een kwestie van verdeling. 'Honger hoeft niet', heet daarom de actie week die zaterdag begint. Ook voor voedsel geldt dat het gaat naar degene die er het mees te voor betaalt. En zo gebeuren er hele vreemde dingen. Een paar voorbeelden: in Amerika, de grootste graanproducent ter wereld, ligt de tarwe en de maïs soms gewoon weg te rotten, ter wijl in het land zelf 40 miljoen mensen niet genoeg te eten heb ben. Die hebben geen geld om het te kopen en dus krijgen ze niets. In Mexico zijn 4 van de 5 kin deren ondervoed terwijl de koeien daar meer graan opeten dan alle Mexicanen bij elkaar. Want die koeien kun je slachten. En export van het vlees levert meer geld op dan wanneer je van dat graan brood bakt. In Nederland verdwijnen grote hoeveelheden fruit en groente op de afvalhoop. De boeren en tuin ders hebben namelijk met de re geringen van de Europese Ge meenschap (EG) afgesproken dat ze een minimumprijs krijgen. Halen ze die prys niet op de vei ling, dan koopt de EG alles voor die minimumprijs op en vernie tigt het of slaat het voedsel op. Zo komen we aan de boterberg, de melkplas en de overvolle graanpakhuizen. Die overschot ten naar de hongerlanden sturen is duurder dan opslaan of vernie tigen en dus gebeurt dat opstu ren niet. Hongersnood of niet. In veel arme landen wordt vis gevangen. Die eten ze dan niet zelf op, maar die gaat vaak direct naar de rijke landen als dieren- voer. De eigenaren van honden en katten hier kunnen voor het dierenvoer meer betalen dan de arme mensen in de landen zelf. Dus krijgen de honden en katten hier de vis, terwijl de mensen zelf het zo goed zouden kunnen ge bruiken. De rijken moeten dus eigenlijk de armen helpen. Maar hoe moet dat? Hoe kun je ervoor zorgen dat hulp inderdaad terecht komt bij de 450 miljoen(!) mensen die. honger lijden? Dat is niet zo makkelijk. Want in veel arme landen zijn geen democratische regeringen en is er een klein groepje rijken dat alles bestuurt. Als je bijvoorbeeld een fabriek geeft, komt die vaak in handen van die paar rijke i geringsleiders. We kunnen natuurlijk ook si naasappels, katoen, sojabonen en koffie in die landen kopen, zo dat de arme landen geld krijgen om eten te kopen. Maar de ellen de is dat het vaak weer die paar rijken zijn die de plantages bezit ten en flink aan de uitvoer ver dienen. Soms pakken ze zelfs de arme boeren nog hun stuKje grond af om daar koffie op te ver bouwen. En voedsel geven helpt ook al niet echt. Wel op korte termijn natuurlijk. Maar gratis voedsel sturen gaat op de lange duur wel ten koste van de kleine boeren. Die kunnen niet voor niets voed sel verbouwen, maar al dat gratis voedsel maakt de prijzen vaak zo laag dat ze het uiteindelijk opge ven en alleen nog maar eten voor zichzelf verbouwen. Dan stort de voedselproduktie helemaal in. Maar is er dan helemaal niets dat we hier zelf kunnen doen? Jawel. We kunnen ervoor probe ren te zorgen dat onze regering er heel goed op let dat de 5 miijard gulden die Nederland dit jaar aan ontwikkelingssamenwer king uitgeeft, terecht komt bij de mensen die het echt nodig heb ben. En in Derde-Wereldwinkels kun je koffie en andere dingen kopen, waarvan de opbrengst naar de armen gaat. Natuurlijk, dat is niet zo veel, maar alle klei ne beetjes helpen. Ook bij een probleem dat zo groot is als de honger. SJAAK SMAKMAN 'die fceH is niet 60ecl ak to»fcfètedwi kennenl iah cntolsnd-lohden tn Jieder/and-amsfecdawr, da's «06 k dtëu maar somaiie<&ti kfee! (Soedan IfoHMiy wit Weet?) moGadisHo... KHavtom-- s x Budapest.Je Een kind in Ethiopië drinkt zijn dagelijks waterrantsoen fdae dat rvx, mis 1 5eWMl - WH* J* 1 motefijk cjoe nat n% zaire-Kinshasa...Tur*> Wa TJ? Mz.^naco-rnonaco VJa hoor^\zjmtó-iusjka .5ynf e<juador.Qüito\ bahamas - nassaoT éroen)an<t - n tëwitit - wwcitrèni«le■S'«öva^hin^fon (.B//e//4-BwoN\thiii<Ö[ jofspain... 4tcfeck GacMr! r to «aim lianHtfewn Wil.. métfl Rekenen en daav ben ik ock Niet zo)1 heldin.. n mmwti (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 17