Schaken
Bridge
fl
POP
Geilneef wordt
romanticus
Positief
simplisme -
Toch weer
kippevel
Plicht weer
volbracht
Pretpop
f eestwave
Spijkerjasjes
slijten niet
Bijna te veel
van het goede
KRUISWOORD
ra
ZATERDAG 5 APRIL 1986
EXTRA
PAGINA 29
Bijdragen: Bart Jungmann
Wim Koevoet
Ariejan Korteweg
Jaap Visser
Prince
'Parade' (Warner brothers)
Van de vervaardiger van rond
uit geile, perfecte discostampers
met een onstuitbare beat groeit
het nog jonge fenomeen Prince
uit tot een hoogst interessante
musicus. Een ontwikkeling
waarvan op het verwarring zaai
ende 'Around the world in a day'
al het een en ander viel te be
speuren, een moeiteloos vast te
stellen feit na beluistering van de
almaar uitgestelde Prince-plaat
'Parade'.
Voorbode van 'Parade' is de
voortreffelijke single plus dito
clip 'Kiss'. Dit in feite bijzonder
sobere nummer is echter in het
geheel niet representatief voor
'Parade', in muzikaal noch in
tekstueel opzicht. Fans die dus
fan zijn geworden sinds 'Purple
Rain' zijn hierbij gewaarschuwd.
Laatje ook niet door de bepaalde
verwachtingen scheppende hoes
op het verkeerde been zetten.
Op 'Parade', net als de door-
braakelpee 'Purple Rain' een
soundtrack, pakt Prince name
lijk flink uit met hele kuddes
strijkers en blazers. Verder is
'Kiss' het enige Parade-stuk met
seksuele inslag.
'Parade' is Prince's meest ro
mantische plaat geworden. Zijn
geilneverigheid is verdwenen,
zijn pretentievolle projectmatige
aanpak is gekomen. Vooral het
lange sluitstuk 'Sometimes it
snows in april' laat een diepe in
druk achter. Het nummer is van.
een a-Princiaanse schoonheid.
Zoiets verwacht je niet van een
aalgladde, wulpse jongeman die
zijn aanbidders met een castra-
tenstemmetje toezingt te weten
hoe hij zich moet ontkleden.
Prince durft risico's te nemen.
Ik moet namelijk nog zien dat
deze plaat een millionseller
wordt.
WK
Joe Jackson
'Big World' (A M)
Tijdens het Torhout/Werchter
festival van vorig jaar kondigde
Joe Jackson aan niet meer voor
een groot publiek te willen optre
den. 'Big World' is een vervolg
op zijn poging zich te ontworste
len aan het mechanisme in de
popmuziek dat succes en schaal
vergroting onlosmakelijk met el
kaar verbindt. De plaat is opge
nomen tijdens optredens, die
Jackson met zijn band in januari
gaf in een kleine club in New
York. Een verrassende stap om
na het perfectionisme van 'Body
and Soul' terug te keren naar de
directheid van een live-opname.
Het publiek is niet te horen,
maar wel voelbaar aanwezfg.
Vijftien nummers staan er op
'Big World', Verdeeld over drie
plaatkanten. Het zijn evenzovele
bewijzen van het grote talent van
Jackson als songschrijver. Twee
liefdesliedjes (Tonight and Fore
ver en We can't live forever). Veel
op muziek gezette woede over
wat hij om zich heen ziet: Ronald
Reagan (Right and Wrong), de
Falkland-oorlog (Tango Atlanti-
co) en hypocrisie (Soul Kiss en
The Jet Set). Veel reisimpressies
ook, waarin hij een opvallende
voorkeur voor het verre oosten
aan de dag legt. En een prachtige
ode aan de gewone man (Man in
the street).
De mogelijkheden van het een
voudige instrumentarium wor
den uitputtend gebruikt: degelij
ke bas, stevige rockdrums, soms
een achtergrondkoortje en ver
der mooi pianospel van Jackson
zelf en fantasievolle gitaarsolo's
van Vinnie Zummo. De num
mers lopen uiteen van pure rock
en roll tot jazzy stukken, soms
zijn er zelfs invloeden van Brecht
en Weill. De vocalen blijven het
minst sterke punt, maar zijn be
ter dan ooit tevoren. Big World is
alles bij elkaar een heel mooie en
oprecht klinkende plaat. Een
verademing temidden van al die
albums van het moment, die
doen denken aan eieren die te
lang in een broedmachine heb
ben gelegen.
AK
Peter Hammill
'Skin' (Foundry)
Van de Britse zanger/gitarist/
componist/tekstdichter Peter
Hammill geen nieuws. Dat klinkt
als negatieve kritiek maar is
geenszins zo bedoeld. 'Skin' is
gewoon een echte Hammill-plaat
met eenvoudige doch allesbehal
ve hap-slik-weg-rock en intelli
gente én kippevel veroorzakende
teksten waarover je avondenlang
de ene boom na de andere kunt
opzetten. Kwaliteit dus waarop
je de klok gelijk kunt zetten.
Van 'Skin' valt verder nog te
zeggen dat de twee plaatkanten
heel verschillend zijn. Kantje A
bevat korte redelijk toegankelij
ke stukken, kantje B is meer
voor de hardcore fans. Hammill
weidt hier meer uit, tekent min
der sfeer maar biedt meer hou
vast.
In commercieel opzicht zal
Hammill niet veel aan zijn plaat
hebben. Zijn indringende en wat
mij betreft hoogst imponerende
stem, zo is mij gebleken, is voor
velen een niet te nemen hinder
nis. In artistiek opzicht is Skin
een schot in de roos. Hammill's
kleine doch koppige schare fans
heeft er gewoon weer acht
hooggstandjes bij.
WK
Rolling Stones
'Dirty Work' (CBS)
Een nieuwe van de Stones. Moet
je dan nog serieus gaan afwegen
en zeggen dat ze wel eens betere
platen hebben gemaakt of dat
het niet vernieuwend is? Vol
gens mij niet. De Stones is een
instituut van veertigers, die hun
gouden sporen hebben verdiend.
Het is al lang mooi dat ze nog zo
plichtsgetrouw hun werk doen.
'Dirty Work' bevat vooral veel
ouderwetse, oerdegelijke, smeri
ge rhythm and blues. Nummers
die zich in niets onderscheiden
van wat Jagger en Richards in de
jaren zestig en zeventig schre
ven. Uitschieter in dat genre is
'Had it with you', met een mes
scherp gitaarintro, waarop de
Stones het alleenrecht hebben.
De single 'Harlem Shuffle' is
daarbij vergeleken een zwakte
bod, dat niets aan het twintig jaar
oude origineel toevoegt. Twee
nummers vallen buiten het be
kende stramien. 'Too Rude' is
een reggae-achtig liedje, met
vreemd wegstervende ritmes en
een gezongen duet van Jagger en
Jimmy Cliff. In 'Sleep Tonight',
het mooiste nummer, laat Keith
Richards op zeer ontroerende
wijze horen dat hij nog steeds
niet kan zingen. Dat is een vera
deming, want het allesoverheer
sende gebral van Jagger komt
me soms de strot uit.
De plaat is opgedragen aan Ian
Stewart, de onlangs overleden
'zesde' Stone, maar voor mij is
het de plaat van Charlie Watts.
Hij drumt als een drogist: niks te
veel, niks te weinig. Prachtige,
droge klappen en als er even
ruimte is legt hij merkwaardige
jazzy accenten onder de r b.
AK
Katrina and the Waves
'Waves' (Capitol/EMI)
Katrina an the Waves operen
binnen een stijl waaraan altijd
behoefte zal bestaan: pretpop an
nex feestwave. Muziek die zich
in de omgeving van het middle
of the road-repertoire ophoudt,
maar dankzij de stem van Katri
na Leskanich en de in de band
verenigde kwaliteiten om sim
pelsongs te schrijven net niet in
een formule verzandt.
'Waves' ligt helemaal in het
verlengde van de verzamelplaat,
die vorig jaar werd uitgebracht
en de eerste kennismaking met
deze band was. Een handige
mengeling van new wave die niet
al te new is, van Zuidamerikaan-
se meedeiners, melodramatische
ballades en frisse pop. De hele
geschiedenis van de damesvoca
len is hier verenigd. Een enkele
keer neigt het zelfs naar plagiaat.
Zo worden in 'Tears for me' hele
stukken van 'Ich habe nur von
dir getraümt' van Nena overge-
Een kniesoor die daarover valt.
want in dit genre zijn alle moge
lijke akkoorden al honderden
malen op een rijtje gezet. De
stem van Katrina heeft aan varië
teit gewonnen. In 'Is that it'
klinkt ze heel soulful, 'Love that
boy' doet amper onder voor
Blondie en 'Stop trying to prove'
is een lekker commerciële blues.
Op de schrikbarend lelijke hoes
na valt op Waves weinig af te din
gen.
AK
The Del-Lords
'Johnny comes marching home'
(EMI)
The Del-Lords gaan op 'John
ny comes marching home' ver
der waar ze op Frontier Days op
hielden. Scott Kempner en Eric
Ambel vormen een opwindend
gitaar-duo en de snelle rock van
the Del-Lords is daar nog volle
dig op gebaseerd.
Alleen: de verrassing is eraf en
dat maakt 'Johnny comes mar
ching home' - waarop ook in pro-
duktionele zin niets noemens
waardigs is veranderd - iets min
der waardevol. Aan de andere
kant is het prijzenswaardig dat
songschrijver Kempner en zyn
vier discipelen het niveau weten
te handhaven en het is te hopen
dat deze elpee niet zo schande
lijk onopgemerkt blijft als de vo
rige.
'Spijkerjasjesrock' is de wat
cryptische omschrijving die me
voor de muziek van the Del-
Lords te binnen schiet. En dat
niet alleen vanwege de onloo
chenbare invloeden van groepen
uit de jaren zestig. Het geeft ook
aan dat The Del-Lords behoor
lijk stevig klinken, maar toch re
delijk gepolijst, zeker als het
viertal in de refreinen tot samen
zang besluit.
Slechts eenmaal op 'Johnny
comes marching home' blijven
de microfoons ongebruikt. Dat is
op 'Drug Deal'. Drummer Frank
Funaro geeft een soort marsrit
me aan en Kempner en Ambel
vechten één van hun sterkste gi
taarduels uit. Nog beter vind ik
'Soldier's Home', dat ook op kant
één te vinden is. Het zijn dat
soort nummers die me zeer be
nieuwd maken naar een live op
treden van the Del-Lords. En als
nu ditmaal wat meer mensen oor
hebben voor deze Amerikaanse
groep, zal het daar wellicht nog
van komen.
BJ
Joe Cocker
'Cocker* (EMI)
Het project Cocker is nu niet be
paald laag gebudgeteerd door
EMI. Na het geheel in Amerika
vervaardigde 'Civilized Man',
aanvankelijk afgekeurd door
producer Gary Katz (Steely Dan)
en vervolgens voor de helft op
nieuw gemaakt, is de beurs voor
Cockers elfde langspeler zo mo
gelijk nog verder opengetrok
ken.
Kosten noch moeiten zijn ge
spaard om van 'Cocker' iets op
merkelijks te maken. Het resul
taat mag er zijn. Een muzikale
grabbelton waarin zich uitslui
tend kwalitatieve verrassingen
bevinden. IJzersterke rock,
zwoele soul en meeslepende
blues. Een plaat waarop eigenlijk
alleen het oppervlakkige en door
Albert Hammond geschreven
'Don't you love me anymore' wat
uit te toon valt.
De 42-jarige 'gebaarmaker' uit
Sheffield valt onmiddellijk met
de deur in huis. 'Shelter me' heet
het stevige openingsnummer ge
volgd een typische Cocker-bal
lad 'A to Z'. Kant 1 wordt pas
send afgesloten met 'Don't drink
the water' geproduceerd door
Bernard Edwards (Chic en Sister
Sledge) die op dit nummer zelf
aan de bassnaren plukt.
Op de keerzijde toont Cocker
zich andermaal 'the king of the
cover'. Bij zijn uitvoering van de
Randy Newman-klassieker 'You
can leave your hat on' valt die
van niemand minder dan Jess
Roden in het niet. En dat zegt
véél. Eveneens van superieure
kwaliteit is de ode van Cocker
aan Marvin Gaye die gestalte
krijgt op 'Inner city blues'.'
Op 'Cocker' valt maar één ding
aan te merken: eigenlijk is het al
lemaal wat teveel van het goede.
Joe Cocker (foto pr)
Horizontaal:
1. telwoord, 3. telwoord, 5.
telwoord, 8. telwoord, 11. ou
de lengtemaat, 12. water in
Utrecht, 14. vruchtennat, 16.
dieregeluid, 17. jong dier, 18.
mondijzer, 19. nog eens!, 21.
jong dier, 23. water in Fries
land, 24. muzieknoot, 25. af
slagplaats bij golf, 27. land
bouwwerktuig, 28. bep. ver
lichting, 29. ik, 31. leraar, 33.
op dit moment, 34. titel, 35.
elpebeen, 36. uitgave, 38.
stuk akkerland, 40. brand
stof, 42. vertragingstoestel,
43. alleen, zonder gezelschap,
44. nieuw (in samenstel.), 45.
9e toon v. grondtoon af, 47.
levenslucht, 50. nummer, 53.
slede, 55. Russ. rivier, 57. na
schrift, 59. soort, 60. voormid
dag, 61. bevel, 62, badinrich
ting, 64. het Romeinse Rijk,
65. onder-officier, 66. soort
slee, 67. bid, 69. kreet, 70.
tocht, 72. water in Friesland,
74. toiletgerei, 76. Noorse
god, 77. lidwoord, 78. lange
smalle ondiepte in zee, 79.
Moh. hoofddeksel, 80. hoofd
deksel, 81. bitter vocht.
Verticaal:
1. jong dier, 2. regenworm, 3.
stempel, 4. titel, 6. briefaan
hef, 7. myth, verhaal, 9. getij
de, 10. zeegod, 12. vogelpro-
dukt, 13. wilde hond, 15. on
meetbaar getal, 17. soort zeil
boot, 20. heilige, 22. Duitse
nv., 26. voegwoord, 28. hoe
veelheid, 29. equator, 30. bep.
arts, 32. opstootje, 34. boze
geest, 37. avondmaaltijd, 38.
bosmeertje, 39. riv. in Schot
land, 40. familielid, 41. water
in Utrecht, 46. kloosterlinge,
48. waterkering, 49. vissers
gerei, 52. onbeduidend ge
praat, 54. wankelbaar, 56. uit
roep van afkeer, 58. deugd
zaam, 60. temperatuur onder
0°C, 61. Jap. bordspel, 63. mu
zieknoot, 66. bruto, 68. ge
loof, 71. dat is, 73. vogelpro-
dukt, 75. pers. vnw., 76. aarts
bisschop, 77. kindergeluid.
De prijs van 25,- werd toege
kend aan J. Batteram, Nachtega-
lenlaan 7, 2215 NP Voorhout.
De prijs wordt de winnaar toe
gezonden.
Oplossingen met vermelding
van 'Puzzel' voor donderdag op
briefkaart of in enveloppe zen
den aan Redactie Leidsch Dag
blad, Postbus 54, 2300 AB Lei
den.
Zoals Dirk Sikkel vorige week in
zijn afscheidskolom al aankon
digde, zal de schaakrubriek op
een nieuwe leest worden ge
stoeld. Ondergetekende en IM
Rinie Kuijf zullen de rubriek
beurtelings verzorgen. Kuijf, na
John van der Wiel de sterkste
schaker in de Leidse regio en
nummer 13 op de nationale rang
lijst, neemt het internationale
schaakgebeuren onder de loep.
Ondergetekende zal zich hoofd
zakelijk op het regionale en het
rand-gebeuren concentreren.
We beginnen de nieuwe serie
met een partij van onze schei
dende medewerker Dirk Sikkel.
Die heeft in zijn rubriek ontbro
ken. Logisch, want men wijdt
zich nu eenmaal niet zo snel aan
dergelijke zelfbespiegelingen.
Het betreft een duel uit de kam
pioenspoule van de interne com
petitie van het Leids Schaakge
nootschap, daterend uit 6 april
1982. Daarin neemt Sikkel het op
tegen de huidige voorzitter van
LSG, Charles Kuijpers, die in dat
jaar clubkampioen werd. Een ge
voelige nederlaag voor Dirk,,
maar de speler die hem de ko
mende tijd achter het bord ont
moet hoede zich voor overschat
ting. Sikkel, een gewezen hoofd
klasser, is er immers op gebrand
om nu een winstpartij ten behoe
ve van deze rubriek te produce
ren.
Sikkel-Kuijpers, Franse ope
ning.
1. e2-e4; e7-e6, 2. d2-d4; d7-d5,
3. Pbl-d2. De Tarrasch-variant,
genoemd naar de Duitse groot
meester die deze bestrijding van
de Franse verdediging introdu
ceerde. Ofschoon nooit wereld-
Het damkampioenschap van Ne
derland is dit jaar spannender
dan in de laatste jaren gebruike
lijk was. Gebruikelijk was dat
Rob Clerc en Jannes van der Wal
na enkele ronden al duidelijk
hadden gemaakt dat zij de sterk-
sten van het hele gezelschap wa
ren. Nu zal ik niet beweren dat
dat dit jaar niet zo is, maar na 5
ronden is er in ieder geval geen
duidelijke afscheiding: 1; Van
der Wal, Clerc en Palmer. 7 pun
ten 4; Vermin 6. en hierna volgt
een horde spelers met 5 en 4 pun
ten.
De reden hiervoor is ongetwij
feld dat er 3 plaatsen te vergeven
2ijn voor het wereldkampioen-
schap^ waarbij Clerc al geplaatst
Er wordt dan ook voor elke
punt fel gestreden.
Net zoals vorig jaar is Jannes
van der Wal weer de smaakma
ker van het toernooi. Ditmaal
echter laten de tegenstanders
zich niet zo gemakkelijk inma
ken. Met name omdat men Van
der Wal minder de kans geeft om
het spannend te maken; want als
het spannend wordt, dan is Van
der Wal zeer sterk zoals onder
staande partij laat zien.
Van der Wal-Bies.
1.32-28 20-25 2.37-32 14-20 3.41-
37 10-14 4.34-30 25x34 5.39x30 17-
Bondsvoorzitter Henk Maaten
zette de huldiging van het
60.000ste lid extra luister bij door
persoonlijk een passend ge
schenk te overhandigen. Het be
treffende lid, Liesbeth Goris uit
Jubbega, was daarvoor met 39
graden koorts uit bed getrom
meld, maar onderging met hel
denmoed alle feestgedruis dat er
zo plotseling rond haar persoon
tje was ontstaan.
De avond werd voortgezet met
een wedstrijd volgens de steeds
populairder wordende huiska
merformule volgens het TEST-
UW-BRIDGE systeem, waarbij
men spellen speelt met een bij
behorende scorestaat, ontleend
aan een groot toernooi. Dat heeft
het voordeel dat men direct de
score weet, terwijl men toch het
resultaat kan vergelijken met dat
van 100 andere paren.
DE EUROPA-CEPT-zegels heb
ben dit jaar als gemeenschappe
lijk thema "bescherming natuur
en milieu". Bij de bespreking
van de Liechtensteinse Europa-
zegels, een maand geleden, heb
ben we al opgemerkt dat dit the
ma waarschijnlijk tot vele mooie
zegels zou leiden. Het is daarom
extra verheugend te kunnen con
stateren, dat ook de twee Neder
landse Europa-CEPT-zegels, die
op 13 mei zullen verschijnen (50
en 70 cent) en waarvan de ont
werpen werden verzorgd door
Louis Radstaak uit Klein Doch-
teren bij Lochem, ook zeker het
aanzien waard zijn.
Louis Radstaak heeft bij het ont
werpen van de zegels - overigens
net als Rob Schroder vorig jaar
bij de kinderzegels - gebruik ge
maakt van verkeersborden om
zo de gevaren die natuur en mi
lieu bedreigen nog eens extra te
accentueren. Op de zegel van 50
cent (beige, roze-rood, donker
groen, lichtgroen, zwart, blauw,
rood en grijs) is de gebogen lijn
O
door
Ruud Dobbelaar
kampioen geworden, werd Tar-
rasch in de periode van 1890-1900
als de sterkste speler van de we
reld beschouwd. In de moderne
tijd geraakte de Tarrasch-variant
wat in de vergetelheid, totdat
Karpov in de zeventiger-jaren
nieuwe impulsen aan de opening
gaf. Vooral tijdens de WK-mat-
ches tussen Karpov en Kortsjnoj
werd hij veelvuldig toegepast.
3... Pg8-f6. Deze zet verraste Sik
kel enigszins, omdat Kuijpers tot
dan toe op de derde zet altijd
Pb8-c6 speelde. 4. e4-e5; Pf6-d7,
5. Lfl-d3; c7-c5, 6. c2-c3; Pb8-c6,
7. Pgl-e2; c5xd4, 8. c3xd4; f7-f6,
9. e5xf6; Pd7xf6, 10. 0-0; Lf8-d6,
11. Pd2-f3; Dd8-c7. Een agressie
ve, door Jan Timman geïntrodu
ceerde damezet.
12. Pe2-c3. De beide witte paar
den zijn in telkens twee zetten op
22 6.28x17 12x21. Een volledig
symmetrische stand, die meteen
overigens al weer wordt verbro
ken. 7.32-28 7-12 8.44-39 20-24
9.40-34 14-20. Nu is 30-25 niet zo
aantrekkelijk vanwege 18-23 25-
xl4 23x41 14x23 13-18 etc. en
men kan weer opnieuw begin
nen. 10.45-40 20-25 11.50-45 18-23
12.46-41 23x32 13.37x28. De korte
vleugel opsluiting is een feit.
15-20 14.41-37 1-7 15.47-41 21-26
16.31-27 4-10 17.37-32 10-15 18.41-
37 5-10 19.28-22 9-14 20.33-28 11-
17? Ik ben niet geheel zeker maar
het zou best wel eens kunnen dat
dit al de beslissende fout is.
Daarom had zwart 3-9 moeten
doen. Op zijn beurt kan wit al
leen met 49-44 12-18 en 12-17 ver
hinderen, maar die zet lijkt wat
prematuur. 21.22x11 6x17 22.27-
21! 16x27 23.32x21 13-18 24.38-32
3-9 25.36-31 8-13. Veel keus had
zwart niet, al zal de partij uitwij
zen dat hij dat niet geheel in de
gaten had. Zo verliest 18-23 door
49-44 en zowel 7-11 9-13 al 8-13
velden terecht gekomen, waar zy
omgekeerd in één zet op hadden
kunnen belanden. Tempoverlies
zou je denken, maar zo simpel
ligt dat uiteraard niet in het
schaakspel. 12a7-a6, 13. Lcl-
g5; 0-0, 14. Tal-cl!?. Op het mo
ment dat deze partij werd ge
speeld, werd deze zet nog als in
ferieur beschouwd. Dit nadat
Timman met zwart een overtui
gende zege in deze variant had
geboekt. 14 Lg5-h4 (ter dekking
van het veld f2) of het scherpe
Ld3-bl waren op dat moment de
gangbare zetten. De tekstzet
deed daarna echter alsnog op
gang, met als bedoeling het voor
bereiden van de paardmanoeu-
vre c3-a4-c5.
14....g7-g6?! Sikkels zet lykt ef-
fekt te sorteren, want zijn oppo
nent komt met een antwoord dat
alleen bij de tot dan toe gangbare
14de zet van wit correct lijkt. 15
Tfl-el? Nu wordt zwarts 14de zet
alsnog goed en zit wit met een
dodelijke zwakte op f2 opge
scheept. 15.... Pf6-g4, 16 g2-g3;
Dc7-f7 (Pc6xd4 is eveneens
sterk), 17. Ld3-e2 (ter dekking
van pion d4); e6-e5! (Zie Dia
gram). De witte stelling stort nu
als een kaartenhuis in elkaar. 18.
Pc3xd5. Ook deze truc (dreiging
Le2-c4.met penning van de da
me) sorteert voor wit geen effekt
meer. 18.... Lc8-e6, 19. d4xe5 (op
Pe3 is e4-e5 fataal); Le6xPd5, 20.
e5xLd6; Ld5xPf3, 21. Lg5-f4;
Lf3xLe2, 22. TelxLe2; Pg4-f6.
Zwart staat nu een gezond stuk
voor en won na luttele zetten.
Een leerzame partij, die illu
streert hoe nauwkeurig er in de
ze varaint door beide partijen
dient te worden gespeeld.
verliezen combinatief door 34-29
evt. gevolgd door 32-27! En op 9-
13 volgt 31-27! 7-11 (18-23 28-22
17x28 34-29! 24x44 42-38 26x17
27-22! etc., met dam op 5) 28-23!
18x29 (gedwongen) 34x23 25x34
39x30 19x28 32x23 13-18 (of?) 30-
xl9 18x29 35-30 14x23 27-22' 17-
x28 30-25 26x17 25x5 W De eni
ge overblijvende zet 7-11 verliest
door deze laatste manoeuvre
echter wel vooraf gegaan door
31-27.
26.49-44! 18-23 zie diagram
27.34-29 24x22 28.32-27 25x34
29.40x18 12x23 30.21x1 13-18
31.39-34 en zwart gaf op. Met zyn
laatste zet speculeerde zwart
overigens op 39-33 23-28 1x32 19-
24 27x18 24-30 35x24 20x36.
In de diagramstand had zwart
2 andere mogelijkheden (18-22
reken ik daar natuurlijk niet by)
die de uitslag echter niet hadden
veranderd: 1.7-11 31-27 en nu op
11-16 37-31,32x41 en 28-23, op 2-8
28-23 etc. en op 18-23 34-29 en 32-
27.
2.2-8 42-38 18-22 (op 18-23 28-22
en 38-33 terwijl 7-11 gewoon
beantwoord wordt met 21-16 on
danks 18-23 16x29 24x42 28-22!
17x28 32x23 19x28 43-38 42x33
30-24 etc.) 48-42 22x33 39x28 13-
18(7-11 31-27 11-1644-39 13-18 28-
23 etc.) 44-39 9-13 31-27 7-11 en nu
niet 21-16 wegens 17-21! met dam
op 48 maar gewoon 28-23.
door
Ton Schipperheyn
B 10 6 4
<?9 6
0853
10 8 7 5
H8752 N A V 9 3
H 10 5 2 wnCVB84
OV W U A4
V 4 2 Z A H 9
O A 7 3
OHB 10 9762
B63
Zuid, niemand. Zuid opende 3
Ru - pas - pas, waarna oost 4 Ru
een gedeelte uit de rode cirkel
van een stopteken. Deze lijn
schermt de "historische kasteel
tuin" af tegen een grijs vlak, dat
het verleden voorstelt waarin
veel historische tuinen zijn ver
dwenen door verwaarlozing, pla-
nalogische beslissingen of veran
derende modes. Dit laatste as
pect was er de oorzaak van dat de
oorspronkelijke 17e eeuwse tuin
van het Paleis Het Loo in Apel
doorn werd bedekt door een
landschapstuin. Voor de zegel is
een gedeelte van de reconstruc
tie genomen die in 1985 is vol
tooid, namelijk de boventuin.
Het perspectief is ontleend aan
een gravure van Romeyn de
Hooghe en ingevuld met de hui
dige situatie, zonder de bomen
uit de landschapstuin.
Op de zegel van 70 cent (violet,
bood om zyn grote kracht aan te
geven. West bood 4 Sch, oost 5 KI
(controle), west 5 Ru (controle),
waarop oost de bieding besloot
met 6 Sch.
Dat lijkt een prima contract
dat in de praktijk door de meeste
paren was gemist. Helaas voor
west verslikte hij zich in de
schoppenpositie met een wat
trieste één down ,tot resultaat.
Zuid startte met ruiten en keek
wat ongelukkig toen Ru V de
slag maakte; hij wist op dat mo
ment nog niet dat dit 'cadeau'
geen enkele waarde had. De win
nende voortzetting is nu Sch H
en Schoppen na, waarna noords
Sch B-10 er kan worden uitge
sneden. Overigens een bekende
'veilige speelwijze' Het is fout te
beginnen met Sch A (of Sch V);
tegen boer-vierde bij zuid is geen
kruid gewassen.
geel, blauw, zwart en rood) staat
een oude boom afgebeeld. De ro
de lynen op deze zegel vormen
de helft van een gevarendrie
hoek. De lijnen schermen de
boom zo veel mogelijk af tegen
lucht- en bodemverontreiniging,
beide uitgedrukt in een giftige
kleur. De aantasting is te zien in
de gedeeltelijke verkleuring van
de kruin. Helaas gaat deze voor
stelling al op voor vele bomen,
niet alleen in ons land, maar bij
na overal ter wereld.
Beide zegels zyn staand en van
beide zullen 13 miljoen stuks
worden aangemaakt. Dat is, on
danks het streven van de PTT de
oplagen te verminderen net zo
veel als van de Sexbierum-zegel.
We moeten hierbij echter de aan
tekening maken dat de PTT bij
Europa-CEPT-emissies altijd re
kening houdt met mogelijke
vraag en belangstelling uit het
buitenland. De zegels zullen te
koop zijn zolang de voorraad
strekt, maar uiterlijk tot 1 juni
1987.
