De speurtochten van het notariaat JÈÜai|of^/5... kiek* Wn oOTbl;^... larvse Erfgenamen soms pas najaren opgespoord OPROEP ERFGENAMEN Stamboom uitgeplozen tot in de zesde graad ZATERDAG 5 APRIL 1986 EXTRA i^^^-^^BJJLAG^AhH1E^EIDSCH/ALPHEN^AGBWD PAGINA 19 door Gerard van Putten Het naaste bloed verwerft het goed, zo zegt de wet. Maar zo eenvoudig ligt het soms niet voor een notaris. Die heeft de taak om in geval van een erflating tot in de zesde graad bloedverwanten van een overledene op te sporen, waar ook ter wereld. Dat kan leiden tot een jarenlange speurtocht, waarbij hij zo nu en dan in de huid van een detective dient te kruipen. Gerard van Putten ondervroeg een aantal notarissen in de Leidse regio. „Soms voel ik me echt Sherlock Holmes". Niet zelden komt het voor dat door iemands dood de familieband wordt aangehaald. Het definitieve af scheid van een wederzijdse dierbare heeft menigmaal geleid tot een weerzien van broers, zusters, neven, nichten, ooms of tantes, die elkaar al jaren uit het oog waren verloren. Het gebeurt ook dat mensen tijdens een erfeniskwestie door een notaris op eikaars verwantschap worden gewezen. Legio verhalen zijn er in omloop over ondernemende dollarverzamelaars van Nederlandse komaf, wier verscheiden het leven van verre familieleden van de een op de andere dag radicaal verander de. Zonder dat ze voordien zelfs maar het flauwste benul hadden gehad van het bestaan van de overleden Ameri kaanse suikeroom, verviel juist door de nalatenschap van diens fortuin de nood zaak tot zenuwslopend gebalanceer langs de rand van het bestaansmini mum. Populair gezegd: de dood van un cle Jack heeft in het verleden al heel wat Jannen met de Pet boven Jan gebracht. Gênant „In m'n carrière heb ik een keer een dergelijk geval bij de hand gehad", ver telt de Katwijkse notaris mr. Huigen. Zich beroepend op zijn ambtsgeheim laat hij wijselijk in het midden hoe des tijds de reacties waren van de erfgena men, maar na een peiling onder enige van z'n vakbrpeders kan voetstoots wor den aangenomen dat de dood van de één niet per definitie verdriet bij de ander oproept. „Als adagium geldt: het naastë bloed verwerft het goed. Maar de binding van de erfgenaam met de overledene reikt soms niet verder dan alleen het bloed verwantschap", spreekt een Leidse no taris (die om hem moverende redenen niet bij naam genoemd wenst te worden) vanuit zijn praktijk. Hoe bot er kan wor den gereageerd door afstammelingen van personen die het tijdelijke met het eeuwige hebben verwisseld, blijkt wel uit het relaas van een andere, eveneens niet nader te noemen notaris: „Na een uitgebreid onderzoek had ik eens een fa miliestamboom geschetst. Ik vroeg één van de erfgenamen of hij die wilde heb ben. Nee, was het antwoord, die mag je houden. Geef mij het geld maar, maak dat maar zo snel mogelijk over op mijn rekening". Een bijeenkomst op een notariskan toor waarop de verdeling van een nala tenschap moet worden afgehandeld, wil wel eens ontaarden in een familiereünie tijdens welke hebzucht de gedachten- wisselingen naar een gênant niveau laat afglijden. Ruziënde broers en zusters, die elkaar verbeten het bezit van pa's Friese staartklok en postzegelverzame- verklaren dat in afwachting van de boe delverdeling niets aan de nalatenschap zal worden onttrokken, deze notaris staat er niet voor in dat die belofte altijd wordt nagekomen. „Ik sluit niet uit dat er van tevoren nog gauw even iets uit huis wordt gesleept. Of dat er een greep wordt gedaan in het geldkistje van de overledene. Sancties tegen dergelijke praktijken zijn vrijwel onmogelijk. Hooguit kun je een taxateur aanzoeken om die te laten inventariseren wat er zich zoal in huis bevindt". In verreweg de meeste gevallen laten bezittingen en schulden van overleden personen zich echter vrij soepel verde len onder de nabestaanden. Zeker als er ooit een testament op de langstlevende levenspartner is opgemaakt. De Leidse notaris: „Als er sprake is van een ouders/ kinderen-situatie zou ik iedere ouder willen adviseren een testament op de langstlevende te laten opmaken. Dat werkt enorm preventief. Daarmee wordt voorkomen dat kinderen hun erfdeel gaan opeisen, zodra een van de ouders komt te overlijden. Alleen degene die op grond van het testament in het bezit is gesteld van een verklaring van erfrecht, mag beschikken over de bankrekening van de overledene. Een testament op de langstlevende zal kinderen er ook van weerhouden dat ze met meubilair gaan slepen, terwijl een van de ouders nog in leven is. Want dan maakt men zich schuldig aan huisvredebreuk. Menigeen de kinderen, zodat de ouder in het genot blijft van de nagelaten goederen. Anders zou het kunnen gebeuren dat een van de kinderen de stoel onder het zitvlak van pa of ma vandaan haalt". Een erfenis hoeft niet per se te worden aanvaard. De wet biedt de erfgenamen bescherming in het geval de erflater schulden heeft gemaakt die op de datum van overlijden niet waren afgelost. Wie voor niet meer lasten dan de baten van de erfenis wenst op te draaien, kan bij de griffier van de arrondissementsrecht bank kenbaar maken dat-ie de nalaten schap beneficiar wenst te aanvaarden. Voor de erfgenaam die geen prijs stel op bezit en schuld van de overledene staat de mogelijkheid open om de nala tenschap te verwerpen. Ook een derge lijke verklaring moet worden afgelegd bij de griffie van de arrondissements rechtbank, waarna de erfgenaam langer als erfgenaam wordt beschouwd Ten slotte kunnen twijfelaars eer denktijd van maximaal vier maanden claimen op grond van het zogeheten recht van beraad. „Maar", waarschuwt de Leidse nota ris, „haalt een erfgenaam de inboedel uit het huis van de erflater, zegt-ie de huur ling bestrijden, de eerder opgevoerde Leidse notaris heeft ze aan tafel gehad. Behandeling van een dergelijke zaak vereist veel tact, laat hij niet na te bena drukken. „Het gaat me te ver om een no taris te betitelen als een vredesrechter. Wei mag worden verwacht dat-ie zich onpartijdig opstelt. Dat-ie ook alle denk bare pogingen in het werk stelt om de kijvende partijen nader tot elkaar te brengen. Maar een notaris heeft geen executoriale bevoegdheid, er bestaat geen boedelrecht. Kom je er niet uit, dan ben je wel genoodzaakt om een 'proces verbaal van zwarigheden' op te maken. Daarin worden de standpunten van de erfgenamen uiteengezet, waarna het ge heel ter beoordeling aan de kantonrech ter wordt voorgelegd". Al dienen erfgenamen ten overstaan van notaris of rechter bij eed of gelofte te denkt datje een heel vermogen moet be zitten om een testament te laten opma ken. Maar dat is een misverstand. Voor de kosten hoef je het niet te laten. Een notaris vraagt 120 gulden voor het opma ken van een eenvoudig testament, daar bij komen dan nog 18 gulden leges". Regeling Is er geen testament, dan geschiedt de boedelscheiding krachtens de wet. Een erfenis waarop de achtergebleven part ner met kinderen voor een gelijk deel aanspraak kunnen maken wordt in het jargon van notarissen aangeduid als huis, tuin en keuken-geval. De Leidse notaris opnieuw: „Voor een soepele en tegelijk bevredigende afhandeling van een zaak is het wel nodig dat er een rege ling wordt getroffen tussen de ouder en Een ieder die bekend is met woon- of verblijfplaats van bloedverwanten en/of nakomelingen van: JOHANNES GUSTAVUS JACOBUS WENTZEL, qeboren 3 mei 1853; - HENRIËTTE JOHANNA VERMEER, geboren te Batavia op 9 december 1877; JENNI WILHELMlNA VERMEER, geboren te Bata via op 19 januari 1880; - JAN HENDRIK CHRISTOFFEL VERMEER; gebo ren te Batavia op 25 december 1881; - WILLEMINA BURCHARDA HUlJGENS, geboren te Rijnsburg op 16 oktober 1840; WILLEM ABRAHAM ADRIAAN MARIE HUiJ- GENS, geboren te Leiden op 23 september 1844 ANNA ISABELLA MARIA ELISABETH HUU- GENS. geboren te Rijnsburg op 23 november 1851. gelieve hiervan vóór 1 mei 1986 opgave te doen bij notaris Mr. G. J. F. Scholten te 's-Gravenhage (2582 ED), Willem de Zwijgerlaan 1 (t.a.v. Mr. H. H. Augstein). (tekening Ron Alma) van het huis op of betaalt-ie uit de nala tenschap bijvoorbeeld de achterstallige contributie van de kruisvereniging, dan loopt hij grote kans dat hij wordt gezien als de erfgenaam die de nalatenschap zonder meer aanvaardt. Met alle lusten en lasten". Speurwerk Mensen die in eenzaamheid zijn ge storven, die bij leven geen testament hebben laten opmaken en van wie niet direct valt vast te stellen wie hun wettige erfgenamen zijn, bezorgen notarissen uren, dagen, maanden, zo niet jaren speurwerk. Voordat een nalatenschap van een overleden burger toevalt aan de Staat, dient te worden nagegaan of er er gens op de wereld nog een 'bloedver want' in leven is. „Niet dat het vaak voorkomt, maar als een dergelijk geval zich aandient moetje een soort stamboomonderzoek gaan ver richten. Je moet zoeken naar bloedver wanten tot in de zesde graad aan toe", legt de Alphense notaris mr. Van Beek uit. „Dat kan jaren aanlopen. Amster damse notarissen zijn bijvoorbeeld tien tallen jaren bezig geweest met de afwik keling van nalatenschappen van joodse mensen die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Zolang er geen zeker heid bestaat omtrent de identiteit en ver blijfplaats van alle bloedverwanten, ben je wel verplicht ermee door te gaan". Tenzjj het bedrag van de nalatenschap nen wel heel lang op zich heeft laten wachten; van mensen geboren op of om streeks 1850 mag redelijkerwijs toch worden aangenomen dat ze ten minste 30 jaar geleden zijn overleden. „Maar de namen die in die advertentie werden ge noemd, zijn niet de namen van de over ledenen. Het zijn de namen van de groot ouders", zo geeft Augstein opheldering. Gekloofd Die mededeling vraagt om toelichting, en die wordt verschaft door de Katwijk- se notaris Huigen en diens medewerker Elburg. Zij kennen de te volgen proce dure in erfeniskwesties als deze. Recen telijk hebben ze er zelf nog twee afge wikkeld. Wat eindigt in een complete schets van een familiestamboom, begint meestal met een eenvoudig telefoontje van een begrafenisondernemer, een di recteur van een bejaardentehuis of van een bankemployé die meedeelt dat er nog geld staat op het spaarbankboekje van die en die mevrouw, die zojuist is overleden. „Als de overledene geen kinderen heeft, als er ook geen kleinkinderen zijn die op grond van plaatsvervulling voor hun erfdeel kunnen opkomen in het ge val hun ouders al dood zijn en leven ook de broers of zusters van de overledene niet meer, dan moet de nalatenschap worden gekloofd. Dat wil zeggen: de na latenschap valt uiteen in twee helften. De ene helft is bestemd voor de bloed verwanten in de moederlijke linie, de an dere valt toe aan die in de vaderlijke li nie. Om tot die verdeling te kunnen ko men, moet je twee generaties terugwer ken, teruggaan naar de grootouders van de overledene, oftewel twee keer om hoog en dan weer naar beneden". Als professioneel genealoog kan de notaris uiteindelijk terechtkomen bij de kindskinderen van de broers en zusters van de wederzijdse grootouders van de overledene. Een waar regiment van bloedverwanten kan een dergelijk on derzoek opleveren; eens telde mr. Hui gen bij een boedelverdeling 96 erfgena- Het laat zich raden dat lang niet ieder familielid zomaar valt op te sporen. Dik wijls gaat daar een schriftelijke zwerf-, tocht langs vele instanties aan vooraf. Het trouwboekje of paspoort van de overledene levert als regel het eerste aanknopingspunt op. De bevolkingsre gisters van de gemeenten vormen van zelfsprekend een informatiebron, al wil een spoor nog wel eens doodlopen in Rotterdam, in Arnhem of in Zeeland. In Rotterdam en in Arnhem, omdat als ge volg van bombardementen in de Twee de Wereldoorlog vele gegevens verloren zijn gegaan. In Zeeland als gevolg van de Watersnoodramp in 1953. Alsnog achterhaald Een andere bron is het Centraal Testa menten Register dat uitsluitsel geeft over alle testamenten die er na 1923 zijn opgemaakt. Mocht de overledene ooit een testament bij een notaris hebben la ten opmaken, dan kan aan de hand van de informatie die het CTR verstrekt de naam van de functionaris of diens opvol ger worden getraceerd. En aangezien ie dere notaris verplicht is de bij hem opge maakte testamenten dertig jaar in een brandvrije kluis te bewaren, is het be paald niet denkbeeldig dat de namen en adressen van erfgenamen van de overle dene alsnog worden achterhaald. Te meer omdat de testamenten na die ter mijn worden opgeslagen in de Centrale Bewaarplaats in Den Haag. Andere gewilde inlichtingenbronnen zijn de opsporingsdiensten van het Le ger des Heils en het Rode Kruis, het bu reau Genealogie en de Rijksinspectie van Bevolkingsregisters in Den Haag. Een vergeelde ansichtkaart van een al ja ren geëmigreerd familielid kan voor een notaris de aanleiding vormen om de hulp van een ambassadeur of consul in te roepen. „Het plaatsen van een advertentie in binnen- of buitenlandse bladen is door gaans de laatste poging om erfgenamen op te sporen", zegt de Alphense notaris Van Beek. In elk geval heeft de oproep in het Am sterdamse ochtendblad de Haagse kan- De oproep van notaris Augstein: "Opmerkelijk genoeg ook een reactie van iemand die hier drie huizen van daan woont". niet in verhouding staat tot de te maken kosten; de leges die gemeenten verlan gen voor informatie uit bevolkingsregis ters kunnen immers aardig oplopen. .In dat geval wikkelen notarissen de zaak op een praktische manier af. Uit de nala tenschap worden de kosten van de be grafenis of crematie betaald, alsmede het doktershonorarium. Als er dan al een bedrag overschiet valt dat by afwe zigheid van bloedverwanten tot in de zesde graad toe aan de Staat. Onlangs plaatste kandidaatnotaris mr. Augstein van het Haagse notariskantoor Scholten een oproep in een Amsterdams ochtendblad. In de advertentie werd verzocht om opsporing van nakomelin gen van personen, geboren halverwege de vorige eeuw. Lezing van de tekst wet tigde de indruk dat de afwikkeling van de nalatenschap van genoemde perso- didaat-notaris mr. Augstein een stroom van reacties opgeleverd. „Uit het buiten land, maar opmerkelijk genoeg ook van iemand die hier drie huizen vandaan woont". Vallen al die reacties wel serieus te ne men, lijkt een voor de hand liggende vraag. Augstein: „Pas later zal blijken hoeveel mensen er in alle oprechtheid hebben gereageerd en hoeveel er heb ben gedacht: kom, ik laat maar eens wat van me horen, wie weet valt er wel wat te halen. Maar iedereen zal aan de hand van een uittreksel uit het bevolkingsre gister toch moeten bewijzen dat-ie een kind is van die en die. Deze nalaten schap is heel gecompliceerd en tegelijk heel interessant. De zaak heeft veel on derzoek gevergd en vergt nog steeds na speuringen. Af en toe heb ik het gevoel dat ik meer detective dan notaris ben".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 19