Amsterdam gaat de
hondepoep te lijf
Unieke vondst: resten van
een prehistorische steenbok
Wet moet subsidie
huur veilig stellen
Achtergrond
Hoopvolle toekomst voor Franse vinding
Protestanten
terug
uit Rome
MAANDAG 24 MAART 1986
PAGINA 9
Hondepoep te lijfHonde poep. Mensen kunnen zich
er vreselijk druk over maken. En soms ook wel te
recht. Zeker als de keutels op de stoep, een speelter-
reintje of grasveldje zijn gedeponeerd. Dan mag
men zijn boosheid best uiten.
Er zijn gemeenten die hondenbezitters verplich
ten met een schepje en plastic zakje achter hun
huisdier aan te lopen om zelf de uitwerpselen op te
ruimen. Het is een middel, maar geen oplossing.
Want hoeveel mensen doen 's morgens niet gewoon
de deur open om hun hond eruit te laten? Precies,
velen. Niet of nauwelijks te controleren dus van
wie dat dier is.
De Fransen lijken het ei van Columbus te hebben
ontdekt: de Caninette.
door
Jan Westerlaken
Amsterdam volgt - zij het nog
mondjesmaat - als eerste stad in
Nederland het voorbeeld van Pa
rijs. De Franse hoofdstad heeft
inmiddels hortderd Caninettes
rijden. Amsterdam twee. Maar
enthousiast is men wel. Net als al
die andere steden in ons land
trouwens, die een demonstratie
met de Caninette zagen.
De Caninette. Een echt Neder
lands woord is er (nog) niet voor.
Freek Doodeheefver, directeur
van schoonmaakbedrijven De
Gast, heeft het apparaat daarom
gemakshalve de hondepoepmo-
tor genoemd. De Amsterdamse
schoonmaker heeft het alleen
recht verworven om binnen Ne
derland met de Caninette te
werken.
Om wat voor apparaat gaat het
nu precies? De Caninette laat
zich het best omschrijven als een
zwaar opgetuigde motor met aan
beide kanten van het voorwiel
een slang met mondstuk. De
mondstukken worden over een
'hoop' geplaatst, opgezogen en
vervolgens in opvangbakken
achterop de motor gedeponeerd.
De motoren zorgen ervoor dat
stoepen, pleinen, sommige gras
veldjes en zelfs trappen van hon-
depoep worden ontdaan. Dage
lijks worden in Parijs zo'n vijfen
twintighonderd kilometer trot
toir schoongemaakt. Elke Cani
nette neemt vijfentwintig kilo
meter stoep en opstapjes per dag
voor haar rekening. Het apparaat
verwijdert niet alleen de honde-
poep, maar reinigt en desinfec
teert ook de tegels. Onaangena
me geurtjes komen daarbij niet
vrij.
Amsterdam is het vooral om
zijn binnenstad te doen. Daar ligt
de grootste ergernis. Maar twee
Caninettes zijn eigenlijk te wei
nig om die binnenstad van alle
hondepoep te ontdoen. Amster
dam is dan ook druk doende om
nog eens drie motoren in te zet
ten. Om de hele hoofdstad na te
lopen zijn er enkele tientallen
Caninettes nodig, zegt Doode
heefver.
De schatting is dat er in Neder
land thans rond de twee miljoen
honden zijn. Dit betekent dus ge
middeld twee miljoen honde
drollen per dag ofwel de op
brengst: vierhonderdduizend ki
lo hondepoep.
Onderzoek heeft al eens aange
toond dat een hondehoop nogal
wat irritatie opwekt. De praktijk
laat zien, dat niet elke hond een
milieuvriendelijke baas heeft.
Legio hondenbezitters nemen
niet eens de moeite om hun huis
dier aangelijnd uit te laten.
Weer Amsterdam - want daar is
het probleem werkelijk groot -
als voorbeeld. Een wandeling
over de trottoirs is voor de voet
ganger allang een soort verplich
te slalom geworden. Desondanks
trappen de Amsterdammers nog
gemiddeld vijf miljoen keer per
jaar in de hondepoep. Het is dan
ook niet zo verwonderlijk, dat de
ergernis over de hondehoop in
de hoofdstad zo is uit een on
derzoek gebleken - hoger scoort
(zestig procent), dan angst voor
de misdaad (53 procent).
Met de komst van de Caninette
kan dit allemaal tot het verleden
behoren, stelt Doodeheefver. Re
lativerend voegt hij eraan toe:
"De eigenlijke oplossing is na
tuurlijk dat de hondenbezitter de
keutels opruimt. Kijk maar eens
naar New York. De baas loopt
daar met een schepje en zakje
net zolang achter het dier tot het
zijn behoefte heeft gedaan. Je
zult in deze stad niet of mis
schien sporadisch een honde
hoop op straat aantreffen. Laten
we eerlijk zijn, zo goed als het in
Amerika is geregeld, zie ik hier
nog niet gebeuren. De Caninette
is daarom volgens mij een prima
oplossing om het probleem te üjf
te gaan. Parijs is er ook mondjes
maat mee begonnen. Nu rijden
er al honderd van die motoren.
Misschien zullen dat er in de toe
komst wel vele honderden zijn.
Wat ik daarmee wil zeggen is, dat
de Parijzenaars toch wel in hun
sas zijn met dit apparaat".
Belasting
Over de financiële kant wil
Doodeheefver niet zo veel kwijt.
Alleen dat hij met gemeenten die
met hem in zee willen gaan, praat
over het afsluiten van contracten
die een looptijd van drie tot vijf
jaar hebben.
Doodeheefver: "Hoe is de si
tuatie nu? Praktisch elke Neder
landse gemeente heft hondenbe
lasting. Geld dat in een algemene
pot verdwijnt. De centen gaan
overal heen, behalve naar de
hond. Er zijn maar heel weinig
plaatsen te vinden waar zo nu en
dan voor dat geld iets wordt aan
gelegd waarvan de hond plezier
heeft. Zo simpel is het. Maar de
hond gaat wel op allerlei manie
ren aan banden. Het beest moet
tóch zijn behoefte kwijt. Nou, om
die keutels op te ruimen zou de
hondenbelasting kunnen wor
den aangewend. Gemeenten zul
len daar niet zo veel voor voelen
vermoed ik politiek is het niet
spectaculair genoeg. Ik denk dat
er daarom drang vanuit de bevol
king moet komen om wat in die
richting te gaan doen. Nee, de
hondenbezitters hoeven niet per
se voor dat karretje te worden ge
spannen. Mensen die geen hond
hebben kunnen vanzelfsprekend
ook de gemeente verzoeken de
overlast eens daadwerkelijk aan
te pakken. Nu is die mogelijk
heid èr en kan er aan de honden
belasting een bestemming wor
den gegeven".
Hoe denkt Doodeheefver de
Nederlandse gemeenten rijp te
maken voor de Franse vinding?
Hij zegt: "We kunnen al begin
nen te wijzen op de goede voor
beelden in Parijs en enkele ande
re Franse steden zoals Nice en
Lyon. Wanneer ik naar Frankrijk
kijk wordt het daar een 'big hit'.
Zonder meer. Nederland kampt
met hetzelfde probleem. Als wij
alle uitwerpselen achter elkaar
leggen, hebben we elke dag een
lengte van rond de tweehonderd
kilometer. Een afstand van Am
sterdam naar Heerlen".
Demonstratie
"Wat doen we dus? We gaan
met de Caninette de boer op. An
ders gezegd, we gaan in die ge
meenten die belangstelling heb
ben het apparaat demonstreren.
Inmiddels zijn we er al mee in
Hilversum, Deventer, Venlo,
Eindhoven en Coevorden ge
weest. Binnenkort gaan we naar
Delft. Venlo voelt er best wat
voor. Alleen is hier een moeilijk
heid. Die plaats kent geen hon
denbelasting. Op de een of ande-
r zal er dus geld moeten
worden vrijgemaakt om de hon
depoep op te ruimen. En Lei
den? We hebben Leiden van in
formatie voorzien, maar het ge
meentebestuur loopt er nog niet
echt warm voor".
Ondanks het feit, dat een
plaats als Leiden de kat uit de
boom kijkt, is Doodeheefver op
timistisch. Nu rijden er (in Am
sterdam dus) nog maar twee Ca
ninettes. Hoeveel moeten dat er
aan het eind van de jaren tachtig
zijn?
"Dan speelt die drang van on
deraf toch wel een rol. In heel
Frankrijk zijn er op dit moment
475 van deze machines. Zetten
we dat getal af tegen Nederland,
dan zullen er hier dit jaar vijfen
twintig Caninettes moeten rij
den. Over drie jaar zullen dat er
rond de vijfhonderd moeten zijn.
Dat is een reëel aantal".
Voor elke motor is een berijder
nodig. Het rekensommetje is
simpel: werklegenheid voor i
stens vijfhonderd man. Boven
dien neemt de schoonmaker zelf
het onderhoud van de Caninette
voor zijn rekening. En dat levert
nog eens tien arbeidsplaatsen op.
'S-HEERENBERG - „Bij mijn we
ten is dit de allereerste vondst in
Nederland van resten van 'n steen
bok. Ik denk dat de wetenschap
hier heel benieuwd naar zal zijn".
De fanatieke verzamelaar van pre
historische zoogdierresten Dick
Mol uit 's-Heerenberg is bijzonder
opgetogen over de ontdekking, die
hij deze maand deed. Je zou het
rustig een lot uit de loterij kunnen
Dick Mol: „Begin vorig jaar
kreeg ik van de fossielenverzame
laar Jos Lankamp uit Aalten een
bot, gevonden in de ontgronding in
Azewijn, waarvan ik niet kon na
gaan van welke diersoort het af
komstig was. Ook andere kenners
wisten er geen raad mee".
"Totdat ik afgelopen zaterdag
een linker hoornpit kreeg van de
baggermachinist Jan Tangelder uit
Gendringen. Hij had die hoorn vo
rig jaar november opgebaggerd,
ook uit het Azewijnse gat, en voor
mij bewaard. Ik zag meteen dat de
ze hoorn niet van de vrij algemene
wisent was, maar op het idee van
de steenbok was ik niet gekomen".
Als een bus
De grote ontdekking volgde dit
weel-einde, toen Dick de twee
aparte delen tegen elkaar aan hield
en constateerde dat de beide
breukvlakken als een bus in elkaar
passen. De hoornpit sloot precies
aan op het andere stuk, de hersen
pan met achterhoofd. Uit vergelij
king met foto's in wetenschappelij
ke publicaties bleek duidelijk dat
het hier gaat om een prehistorische
steenbok. Dick greep direct de te
lefoon. Een deskundige op het ge
bied van pleistocene zoogdieren
van de universiteit van Utrecht
vertelde hem, dat in Nederland tot
nu toe geen vondsten bekend zijn
van deze diersoort.
Wat doet nou een steenbok in het
vlakke Azewijn? Dick: „De steen
bok leeft op een hoogte van 500 tot
5000 meter, in berggebieden. Ik
vermoed dan ook dat een dode
steenbok met het Rijnwater is
meegespoeld". Gezien de fossilisa-
tie is de ouderdom te stellen op het
ijstijdvak, en dan variërend van
120.000 tot 11.000 jaar geleden. Im
mers in Azewijn worden vooral
mammoetresten gevonden en de
steenbok was een van de metgezel
len van de mammoet. Het dier (ca-
pra ibex) draagt zware gebogen ho
rens en heeft een schouderhoogte
van 70 tot 92 cm.
Een bekende in Duitsland, Jo
seph Boscheinen, vond in 1972 een
steenbok bij Düsseldorf. In Zuid-
Duitsland zijn totaal vijf dergelijke
vondsten bekend. In Oost-Duits-
land één.
Dick Mol, die secretaris en pen
ningmeester is van de dit najaar
veertig jaar bestaande Werkgroep
Pleistocene Zoogdieren (plm. 200
leden in en buiten Nederland),
heeft zich helemaal toegelegd op
de mammoet. Hiervan heeft hij in
z'n verzameling zoveel onderdelen,
dat hij met een reconstructie van
een geraamte al een heel eind zou
komen. Veel hiervan is uit eigen
omgeving afkomstig.
Wat de nieuwe vondst betreft
Het is de laatste tijd roerig rond de
huursubsidie. Sommige bewinds
lieden pleiten ervoor om de rege
ling af te schaffen, terwijl staatsse
cretaris Brokx (volkshuisvesting)
juist druk bezig is de zaak in een
wet vast te leggen. Consumenten
organisaties verwijten het ministe
rie dat de voorlichting tekort
schiet, terwijl het ministerie vindt
dat dat allemaal wel meevalt Tijd
daarom om de zaken eens op een
rijtje te zetten.
door
Runa Hellinga
Dat veel mensen de regeling on
duidelijk vinden, is niet helemaal
verwonderlijk. Er is in de afgelo
pen jaren regelmatig aan gesleu
teld. De maximale huurgrens werd
verlaagd, er werden een aantal ser
vicekosten uit gehaald, er kwamen
nieuwe tabellen voor alleenstaan
den en jongeren. Wie dacht de re
geling precies te kennen, ontdekte
het jaar daarop dat er weer iets ver
anderd was.
Wet
Als alles goed verloopt, is die on
duidelijkheid binnenkort afgelo
pen. Dan gaat de wet op de indivi
duele huursubsidie in en daarmee
wordt het een stuk moeilijker om
steeds weer zaken te veranderen.
Die nieuwe wet zal overigens geen
gevolgen hebben voor de subsidie-
aanvragers. In de wet is alleen
maar vastgelegd wat de laatste ja
ren praktijk was.
Huursubsidie is bedoeld om
mensen met een laag inkomen aan
een redelijke woning te helpen.
Dat is niet alleen van belang voor
degenen die de subsidie krijgen,
maar ook in het belang van de
bouw en de volkshuisvesting. Zon
der huursubsidie zouden er voor
nieuwbouw- en stadsvernieu
wingswoningen niet veel huurders
te vinden zijn, want met een laag
inkomen kun je moeilijk honder
den guldens aan huur op tafel leg
gen.
De hoogte van de huursubsidie
wordt door drie dingen bepaald: de
huurprijs, de hoogte van het ge
zinsinkomen en de gezinssamen
stelling (gaat het om een huishou
ding met meer personen of een al
leenstaande).
konden betalen en door hun pen
sionering plotseling fors in inko
men achteruit gaan, moeten ver
huizen.
Ook gehandicapten in een dure,
maar aangepaste woning krijgen
subsidie. Het kost immers ook geld
om elders een goedkopere woning
opnieuw aan te passen. Voor al die
gevallen waarin mensen toestem
ming krijgen om een duurder huis
te huren, geldt echter dat ze de
huur boven 685 gulden zelf op
moeten brengen.
Er wordt bij de subsidieverle
ning van uitgegaan, dat iemand die
in een duurdere woning zit, daar
ook meer voor moet betalen. Zo
betaalt iemand met een minimum
inkomen bij een huur van 251 gul
den zelf 236 gulden. Huurt hij een
woning van 685 gulden, dan moet
hy meer dan 300 gulden zelf beta
len.
Het is niet zo dat iemand met een
minimuminkomen zomaar in een
woning van 685 gulden kan gaan
zitten. Als hij een goede woning
had, of ook voor minder geld ge
schikte huisvesting had kunnen
vinden, kan de subsidie geweigerd
worden. Mensen die plannen heb
ben om naar een duurder huis te
verhuizen, doen er daarom altijd
verstandig aan even bij de gemeen
te te vragen of ze dan nog voor sub
sidie in aanmerking komen.
Verzamelaar Dick Mol met het stuk steenbokschedel
wacht Dick Mol eerst het antwoord lijk opzienbarende vondst dan ook
af op een uitvoerige brief, die hij in het buitenland bekend",
direct heeft geschreven aan een Uit het goede persoonlijke con-
wetenschapper. „Het echte onder- tact tussen amateurs en weten-
zoek laat ik verder aan de weten- schappers zijn volgens Dick Mol
schap over. Daarvoor blijft de de laatste jaren al heel wat nieuwe
vondst beschikbaar. Ik verwacht ontdekkingen voortgekomen. Zo
dat er een wetenschappelijke pu- bleken er bijvoorbeeld tussen
blicatie komt in een tijdschrift, paardenresten ook botten van pre-
Doordat universiteiten deze tijd- historische ezels voor te komen en
schriften onderling uitwisselen, blijkt ook het nijlpaard hier te heb-
wordt deze voor Nederland tame- ben geleefd.
Maximumhuur
Bij het berekenen van huursub
sidie worden onder huurprijs de
kale huur en een aantal servicekos
ten verstaan. Niet alle servicekos
ten worden meegeteld. Lift, venti
latie en alarminstallatie vallen er
onder, evenals kosten van verlich
ting en schoonmaken van openba
re ruimten. De diensten van een
huismeester, het onderhoud van
de gemeenschappelijke groenvoor
zieningen, het onderhoud van
dienst- en recreatieruimten en de
beheers- en administratiekosten
komen tot een bepaald bedrag
voor subsidie in aanmerking.
Huur plus servicekosten mogen
per 1 juli 1986 (na de komende
huurverhoging) niet hoger zijn dan
685 gulden per maand. Woningen
met een hogere huur komen niet
voor subsidie in aanmerking. Voor
alleenstaanden onder de 23 jaar
geldt een lagere maximumhuur:
545 gulden.
Behalve de maximumhuur is er
ook een minimumhuur vastgesteld
die iedereen geacht wordt zelf te
kunnen betalen. Bij een huur die
lager is dan f 251,67 en voor alleen
staanden onder de 23 lager dan f
188,33 wordt geen subsidie ver
leend. Wie dus een huur betaalt on
der het minimum- of boven het
maximumbedrag, heeft in principe
geen recht op huursubsidie. Daar
zijn wel een paar uitzonderingen
op.
Zo geldt het maximumbedrag
niet voor bejaardenwoningen. Ge
zinnen van meer dan acht perso
nen mogen een duurdere woning
huren omdat beneden de 685 gul
den nauwelijks woningen te vin
den zijn die groot genoeg zijn. Ook
65-plussers kunnen subsidie krij
gen voor een duurdere woning als
ze daar al voor hun 64ste in woon
den. Daarmee wordt vermeden dat
die hun huur altijd zelf
Gezinsinkomen
Het tweede belangrijke punt is
het gezinsinkomen. De inkomens
van alle huisgenoten worden bij el
kaar opgeteld. Voor kinderen en
pleegkinderen is er een drempel:
de eerste 7.000 gulden die zij ver
dienen, worden niet meegeteld.
Het inkomen van de partner telt
wel volledig mee. Het totale gezins
inkomen mag niet meer dat 36.000
gulden zijn. Alleenstaanden boven
de 23 jaar mogen maximaal 32.000
gulden per jaar verdienen en jon
geren 28.500 gulden.
Over het algemeen is het belast
bare inkomen van het voorafgaan
de jaar het uitgangspunt voor de
subsidie. Dat kan heel lastig zijn
als iemand plotseling veel minder
gaat verdienen, bijvoorbeeld door
werkloosheid of echtscheiding. In
zo'n geval kan hij een schatting
maken van het inkomen dat hij
verwacht te krijgen. Is dat inko
men 25 procent lager dan het be
lastbaar inkomen van het jaar er
voor, dan wordt de subsidie toege
kend op basis van de schatting.
Huursubsidieaanvragen moeten
worden ingediend in de periode
van 1 juli tot 1 januari. De subsidie
wordt voor een jaar toegewezen en
gaat altijd op 1 juli in. Een tussen
tijdse aanvraag indienen is over
het algemeen niet mogelijk, maar
daar worden soms wel uitzonderin
gen opgemaakt als iemand onver
wacht in problemen komt. Dat is
de zogenaamde harheidsclausule.
i midden in een subsi
diejaar in inkomen achteruitgaan,
maar geen beroep op de hardheids
clausule kunnen doen, is er nog de
mogelijkheid om een woonkosten
toeslag bij de gemeentelijke socia
le dienst aan te vragen. Daarvoor
komt men overigens minder snel
in aanmerking dan voor huursub
sidie, omdat de sociale dienst het
bijstandsniveau als norm voor de
toeslag hanteert. Iemand die voor
de woonkostentoeslag is afgewe
zen, kan later dus wel in aanmer
king komen voor huursubsidie.
Huursubsidie wordt per drie
maanden uitbetaald. Veel mensen
vinden dat een bezwaar, omdat ze
hun huur immers per maand moe
ten betalen. In veel gevallen be
staat dan de mogelijkheid tot mati
ging. Dat betekent dat de verhuur
der de huursubsidie rechtstreeks
ontvangt en de huurder alleen
maar de maandelijkse huur, ver
minderd met de huursubsidie,
hoeft te betalen.
In zo'n geval helpt de verhuurder
of de gemeente ook met het invul
len van het aanvraagformulier. Die
hulp betekent overigens niet dat
de gemeente of de verhuurder ver
antwoordelijk is, als een deel van
de huursubsidie achteraf wordt te
ruggevorderd, omdat er teveel be
taald is. De aanvrager moet zelf in
de gaten houden dat de informatie
juist is.
Het bezoek van hervormde, ge
reformeerde en lutherse vertegen
woordigers aan het Vaticaan -
als vervolg op het pausbezoek vo
rig jaar aan Nederland - draagt
bij tot betere onderlinge verhou
dingen. Die kunnen van belang
zijn voor de oecumenische sa
menwerking in Nederland. "Het
wordt nooit meer zoals het is ge
weest", zei de gereformeerde sy
nodevoorzitter dr. H. J. Kouwen-
hoven na afloop.
Maar ook moet gezegd worden,
dat de protestanten ten aanzien
van concrete onderwerpen, zoals
'eucharistische gastvrijheid' (ge
meenschappelijke viering van
avondmaal en eucharistie) en
toelating van de vrouw tot het
ambt, een vastbesloten 'Rome'
tegenover zich vonden. Er zal
nog tientallen jaren geen schijn
van kans zijn dat vrouwelijke
studenten in de theologie de
riesterwijding ontvangen, ver-
laarde de gereformeerde predi
kant I. de Jong uit Maastricht,
die ook in de delegatie zat. Het
gezamenlijke communiqué
spreekt van 'ernstige verschillen
van mening'.
Het gesprek zal in Nederland
worden voortgezet, "in de hoop
meer concrete oplossingen te
vinden". De betrokken kerken
zullen daarvoor een commissie
oprichten.
Het feit dat deze zaken nu aan
de orde zijn geweest tussen pro
testantse 'leiders' en het Vati
caan kan volgens hulpbisschop
Lescrauwaet uit Haarlem een in
jectie zijn voor de oecumenische
samenwerking in ons land en
voor het werk van het Vaticaanse
'Secretariaat voor de eenheid' in
Rome. Kardinaal Willebrands,
voorzitter van dit secretariaat,
had in een gesprek met de pro
testantse afgevaardigden gezegd,
dat oecumenische samenwer
king in bepaalde streken een sti
mulans is voor andere gebieden.
In de slotverklaring wordt we
derzijds erkend, dat in het recen
te verleden kansen op meer sa
menwerking in ons land zijn ge
mist. Deze opmerking, zo ver
klaarde de lutherse synodevoor
zitter ds. A. Burghoorn, slaat niet
alleen op het bisdom Roermond
maar ook op andere bisdommen
én op de protestantse kerken.
De nood waarin de kerken in
Nederland als gevolg van de se
cularisatie (verwereldlijking) zijn
gekomen, zou een reden kunnen
zijn om de eucharistische gast
vrijheid uit te breiden, zegt het
communiqué. "Dit zou een on
derwerp voor verder gesprek
kunnen zijn". Volgens ds. De
Jong uit Maastricht gaat het hier
slechts om het ontvangen van
het sacrament - en dan nog in
noodgevallen - en zeker niét om
de bediening ervan.
Diepgaand
Bij aankomst op Schiphol uit
Rome stak aartsbisschop Simo-
nis zijn bewondering voor de
protestantse delegatie niet onder
stoelen of banken. "Het komt bij
na niet voor, dat op dit niveau
protestantse leiders zo intensief
spreken over omstreden vraag
stukken als gemengd huwelijk,
open communie en de plaats van
de vrouw in de kerk". Hij noem
de het bezoek 'van historisch be
lang'. "Wij hebben veel meer ge
meenschappelijk dan wat ons
scheidt, al is dat laatste wel diep
gaand. Aan meer eenheid en
eensgezindheid onder de kerken
zal nog heel lang en heel gedul
dig gewerkt moeten worden. De
bijbel blijft de gemeenschappe
lijke wortel en voedingsbodem,
hoewel de interpretatie ervan
nogal verschillend is".
Hét moeilijke punt is het ge
wijde ambt en de paus als zicht
baar centrum van de eenheid der
kerk. "Hij is méér dan de eerste
onder zijns gelijken", zei Simo-
nis. "Hij is de plaatsbekleder van
Christus. Dat blijft een struikel
blok, zeker in een tijd waarin
zeer democratisch wordt ge
dacht en veel mensen geen gezag
aanvaarden".
Een zeer diep verschil is ook
de vrouw in het ambt. Bij de pro
testanten is het ambt geen sacra
ment, bij de rooms-katholieken
wel. Simonis: "Als je de zaak in
zijn uiterste consequentie door
denkt, dan kan een vrouw geen
priester worden omdat Maria
dan de plaats van Christus zou
kunnen innemen". "Men kan
niet zeggen, dat Jezus net zo
goed vrouw had kunnen zijn".
Diakenwijding van vrouwen
noemde Simonis een 'open
kwestie'. Er wordt, naar de aarts
bisschop meedeelde, zwaar op
dit vraagstuk gestudeerd.
Geen diaken
Het diakenambt in de Neder
lands Gereformeerde Kerken -
een afsplitsing uit de jaren 60 van
de Vrijgemaakt-gereformeerden
met ongeveer 30.000 leden - blijft
voorlopig voor vrouwen geslo
ten. De Landelijke Vergadering
van deze kerk - te vergelijken
met een synode - bleek zaterdag
in Enschede zo verdeeld over de
ze zaak, dat ze met 19 tegen 15
temmen bij 7 onthoudingen be
sloot, 'thans' niet over te gaan tot
'het roepen van zusters der ge
meente tot de bediening van het
diakenambt in Christus' kerk'.
De kerk van Amsterdam-cen
trum had de Landelijke Vergade
ring gevraagd, uit te spreken dat
vrouwelijke toelating tot dit
ambt bijbels verantwoord is. In
vier gemeenten zijn al vrouwelij
ke diakenen: Oegstgeest, Gro
ningen, Baarn en Dordrecht.
Ds. H. J. van der Kwast uit
Heerde waarschuwde voor de
reacties op een positief besluit in
kerken waarmee de Nederlands-
gerèformeerden relaties onder
houden, zoals de Christelijke Ge
reformeerde Kerken. En ds. F.
van Deursen uit Apeldoorn advi
seerde de vergadering, in geval
van twijfel niets te doen. "Het ne
derige dienen van de zusters,
buiten het ambt om, kan zonder
enige belemmering doorgaan",
zei hij. Voor anderen was open
stelling van het ambt voor de
vrouw geen vraag.
Het voorstel om de kerk van
Amsterdam te vragen, terwille
van de vrede voorlopig geen
vrouwelijke diakenen te. benoe
men werd met 34 tegen 3 stem
men bij 4 onthoudingen verwor
pen. Er blijft dus plaats voor zelf
standige beslissingen. Een nieu
we commissie zal de Landelijke
Vergadering van 'breder advies'
moeten dienen.
Hervormde Kerk: beroepen
te Woubrugge kandidaat C. A.
van 't Hof Leiden, te Goud
swaard kandidaat J. C. de Groot
Ridderkerk; aangenomen de be
noeming tot bijstand in het pas
toraat te Wezep A. Gooijer, aan
staand emeritus-predikant te
Putten. Gereformeerde Kerken
Vrijgemaakt: bedankt voor
Eindhoven A. de Snoo Harder
wijk. Christelijke Gereformeer
de Kerken: bedankt voor Haar
lem J. Verhage Goes. Gerefor
meerde Gemeenten: bedankt
voor Vlissingen J. van Eckeveld
Zeist. Gereformeerde Gemeen
ten in Nederland: bedankt voor
Vlaardingen A. van Straalen Bar-
neveld. Baptistengemeenten:
bedankt voor Leiden Y Horjus
Hengelo.
