Q
n
Verbrokkeld beeld van Engelse samenleving
Een geslaagd cryptogram
Ernstig geval van onmacht
Moskouse leven op prettige manier herkenbaar
VRIJDAG 21 FEBRUARI 1986
PAGINA 19
'ZOO': de prettige absurditeiten van Greenaway
'ZOO'; regie: Peter Greenaway; hoofd
rollen: Andrea Ferreol, Brian en Eric
Deacon; theater: Kijkhuis, Leiden
De beschrijvingen die het Kijkhuis
voor zijn films heeft, zijn door
gaans meer curieus dan informa
tief. Maar voor 'ZOO' is een aardige
typering gevonden: cryptogram.
Greenaway's film kent weer vele
lagen en die zitten vaak in de dub
bele betekenis van een woord.
De titel bijvoorbeeld slaat niet al
leen op de dierentuin, waarin de
film zich voor een deel afspeelt (het
Rotterdamse Blijdorp diende als
decor). Hij kan ook worden gelezen
als een letter gevolgd door twee cij
fers: een Z met twee nullen. Hoe
dat in elkaar steekt, wordt aan het
eind van dit stukje nog enigszins
duidelijk. Verwacht bij Peter Gree
naway echter geen volledige klaar
heid. Hij speelt een woord- en kijk
spel met de toeschouwer waarbij
de laatste vooral geen antwoorden
op alle opgeworpen vragen moet
verlangen.
Een uitgesproken en sluitende
thematiek achter 'ZOO' is evenmin
te vinden of het zou de verhouding
mens-dier moeten zijn. De dieren
zitten in kooien en de mensen ach
ter de tralies van hun eigen nor
men, daar lijkt het in eerste instan
tie naartoe te gaan. Maar Greena
way hinkstapspringt alweer verder
door zijn dieren- en mensentuin.
Bovendien wekt zo'n omschrij
ving de indruk van een zware film
dat is 'ZOO' allerminst. Het is
i bizarre komedie waar veel ple-
te beleven, ook al blijven
de diepere bedoelingen en verwij
zingen grotendeels onder de op
pervlakte. "Ik hoop dat mensen er
naar kunnen kijken als puur amu
sement", heeft Greenaway zelf ge
zegd en dat lukt heel goed.
'ZOO' begint met een ongeluk.
Een auto komt in botsing met een
laagvliegende zwaan. Twee vrou
wen komen daarbij om het leven.
Het zyn de echtgenotes van Os
wald en Oliver, tweelingbroers en
allebei werkzaam als dierkundigen
in de dierentuin. In hun wanhoop
willen se per sé weten waarom het
noodlot juist hen moest treffen. Ze
duiken in de evolutieleer van Dar
win en krijgen een bijzondere inte
resse in het rottingsproces na de
dood.
Bovendien sluiten Oswald en
Oliver vriendschap met Alba Be
wick, de vrouw die de auto be
stuurde. Ze heeft een been bij het
ongeval verloren. Greenaway toont
haar voornamelijk liggend in bed
en in een vast kader waarbij alles
in volmaakte symmetrie is. Daarin
past een tweeling uitstekend en
met beide broers begint ze een
amoureuze relatie. Het resterende
been moet er ook al snel af, want
dat verstoort immers de symmetri
sche verhoudingen.
Behalve deze drie zijn er nog een
paar randfiguren waarmee Greena
way zijn rariteitenkabinet vult. Al
lereerst de chirurg Van Meegeren
(een rol van Gerard Thoolen) die zo
graag de schilder Vermeer zou wil
len zijn. Hij heeft Alba haar benen
ontnomen en gebruikt haar voor
zijn Vermeer-fantasieën. Trou
wens: Greenaway steekt zijn liefde
voor de Hollandse Meester even
min onder stoelen of banken.
De hoer en verhalenvertelster
Venus van Milo vinden we voorna
melijk in het kielzog van de twee
ling. Dit prototype van de ideale
vrouw (deze Venus heeft allebei
haar armen nog) kan de broers ech
ter seksueel niet behagen, ze ver
kiezen de gemankeerde Alba.
Als ze zo gedrieën in bed liggen,
typeert Alba hun relatie als een Z
met twee nullen met haar zelf in de
rol van de laatste letter van het al
fabet. Dat kan in verband worden
gebracht met een woordspelletje
van Alba's dochter: voor elke letter
van het alfabet de naam van een
dier zoeken. De *Z staat voor een
zebra, het enige dier dat zijn eigen
tralies draagt.
Deze toelichting van 'ZOO' is een
zeer beperkte. Er gebeurt oneindig
veel meer, zaken die niet of nauwe
lijks in schrijftaal is te vatten.
Greenaway heeft zijn film volge
stopt met grappen, voorzetten en
schijnbewegingen. Sommigen zul
len er wellicht door geïrriteerd ra
ken en hem te weinig concreet vin
den. Maar de lichte toonzetting en
de voortdurende verrassende ab
surditeiten maken zijn kost uitste
kend verteerbaar. Zelfs voor men
sen die niet van kruiswoordpuzzels
houden.
Frances Barber en Venus van Milo in 'ZOO'.
'Plenty'; regie: Fred Schepisi; hoofdrol
len: Meryl Streep, Charles Dance en
Tracey Ullman; theater: Lido, Leiden; al
le leeftijden
Als een kangeroe springt 'Plenty'
door de tijd. Onder leiding van Au
straliër Schepisi overbrugt de film
in twee uur een tijdspanne van
twintig jaar en doet dat in minstens
tien sprongen. Meryl Streep
springt als enige steeds mee, waar
bij heur haar steeds anders zit,
maar ze nauwelijks ouder wordt.
'Plenty' is een film geworden die
- ongetwijfeld onbedoeld - een ty
pische stervehikel is geworden. In
elke scene is Streep degene om wie
het draait. Ze speelt Susan, een
nerveuze, onevenwichtige en
egoïstische vrouw. Het getuigt van
moed om een film aan zo'n persoon
op te hangen en dat kan natuurlijk
ook alleen maar met Meryl Streep
in de hoofdrol. Welke andere top
actrice zou dit aandurven, laat
staan aankunnen?
Net als het geval was met 'Sop
hie's Choice', een vergelijkbare
film, draagt zij de film. Er zitten
fragmenten in die langdurig beklij-
Bijvoorbeeld als Streep een
diplomatiek diner in de war schopt
of als ze bij de chef van de diploma
tieke dienst clementie vraagt voor
haar echtgenoot. Die rol wordt ge
speeld door Charles Dance, een ac
teur die eerder te zien was in de
tv-serie 'The jewel'and the crown'.
Het zoveelste voorbeeld van En
gels acteertalent dat ook in de klei
nere rollen een interessante keuze
biedt. Sting is van de partij en ook
Tracey Ullman doet mee. Beiden
veelzijdige talenten.
Sam Neill heeft het kleinste rol
letje, maar wel een belangrijke. Als
de geheim agent Lazar heeft hij
een soort symboolfunctie in de
psyche van Susan. Ze hebben een
romance voor één nacht, ergens in
bezet Frankrijk. De vrijblijvend
heid van die ontmoeting, hun geza
menlijke strijd voor een betere we
reld maakt een steeds diepere in
druk op naar en krijgt naarmate de
jaren vorderen een steeds grotere
waarde. Een zelfde thematiek als
'De Aanslag' dus.
De bevrijding brengt Susan wei
nig goeds. De duffe relatie met een
diplomaat contrasteert met de
spanning van de oorlog, net als
haar geestdodende baantje bij een
havenbedrijf.
Uiteindelijk krijgt de trooste
loosheid van naoorlogs Engeland
haar toch in de greep en dat wordt
er in de jaren vijftig niet beter op.
Na een crisis vlucht ze in een hu
welijk met diplomaat (Dance).
Maar dat milieu van omzichtig taal-,
gebruik en formele omgangsvor-'
men is haar volstrekt
vreemd. Ze droomt steeds vaker
over de oorlogsjaren en wordt voor
haar omgeving daardoor ook moei
lijker, om niet te zeggen onuit
staanbaar.
De film is geschreven door Da
vid Hare die daarvoor een eigen to
neelstuk bewerkte. Dat is drama
tisch gezien ook duidelijk merk
baar. Voor film is het een tamelijk
verbrokkelde opzet en dat wreekt
zich ook in de achterliggende ge
dachte achter 'Plenty'. Het wil een
beeld geven van dé Engelse maat
schappij in die periode van twintig
jaar, maar dat lukt niet erg. In de
fragmentarische opzet komt die so
ciale geschiedenis weinig tot zijn
recht en beperkt het plezier van
'Plenty' zich tot het vakmanschap
van de acteurs. Voor een grotere
reikwijdte hadden de makers in
hun tijdschema moeten schrap
pen.
BART JUNGMANN
Sting en Streep zoals in 'Plenty' te zien zijn.
'Moskou gelooft niet in tranen'; regie: Vladimir Mens-
hov; hoofdrollen: Vera Alentova, Irina Muravyova en
Raisa Ryazanova; theater: Kijkhuis, Leiden (tot en
met zondag).
In de schaduw van de opening van zaal I van
Het Kijkhuis, beleeft 'Moskou gelooft niet in
tranen' in zaal II zijn première. Beter laat dan
nooit zou je kunnen zeggen, want deze Russi
sche film werd al in 1981 onderscheiden met
de Oscar voor de beste buitenlandse film.
Blijkbaar zag de jury in deze produktie een op
leving van de Russische cinema, die volgens
velen al jaren in het slop zit.
Dankzij de zegetocht van 'Oblomov' langs
de filmhuizen is de belangstelling voor recente
films uit de Sowjet-Unie in ons land aanzien
lijk toegenomen. Dat is een goede zaak, want
Rusland is en blijft een natie met een indruk
wekkende filmtraditie.
Die Oscar zou 'Moskou gelooft niet in tra
nen' wel eens te danken kunnen hebben aan
het feit dat de film zich op een drietal punten
duidelijk onderscheidt van de overige films uit
Rusland die in het-westen te zien zijn. Wan
neer bij ons wordt geklaagd dat zoveel Neder
landse films in de oorlog spelen, vergeet men
dat een belangrijk aantal gerenommeerde
films uit de Sowjet-Unie diezelfde periode be
handelen.
Op zichzelf is dat dus helemaal geen schan
de. Een ander soort Sowjetfilm kenmerkt zich
door grote aandacht voor folklore. Meestal zijn
dit films afkomstig uit Sowjetrepublieken met
een sterke eigen cultuur, zoals öeorgië. Een
derde opvallende eigenschap van de Russi
sche film is, dat er vaak sprake is van verfil
mingen van klassiekers uit de wereldlitera
tuur.
In 'Moskou gelooft niet in tranen' ontbreken
al deze elementen en dat resulteert in een bij
zonder verfrissende film. Centraal staat het da
gelijks leven van een aantal doodgewone men
sen in een normale woon- en werksituatie in
een grote stad zoals er zoveel zijn. Geen heroï
sche daden van personen die slechts dragers
van ideeën in plaats van mensen zijn en geen
pittoresk decor, wat in Moskou niet zo moei
lijk te vinden zou zijn. De film volgt gedurende
ongeveer twintig jaar het leven van drie vrien
dinnen. Katia raakt verliefd op een
man van de televisie, Rudik. Zij krijgt een
kind van hem en wordt prompt in de steek
gelaten. Ludmilla trouwt de ijshockeyer Ser
gei en Antonina vindt het geluk bij de goed
moedige Kolia.
Dat alles zeker geen rozegeur en maneschijn
is, wordt duidelijk in het tweede deel van de
film, dat een groot aantal jaren later, speelt.
Sergei is aan de drank geraakt en bedelt bij
Ludmilla om geld, ook al zijn ze reeds zeven
jaar gescheiden. Antonina heeft het druk met
een groot gezin, maar leeft in betrekkelijke
harmonie. Het zwaartepunt ligt geheel bij Ka
tia. Zij heeft zich van eenvoudige arbeidster
opgewerkt tot directeur. Nu heeft Rudik wel
belangstelling voor haar, maar zij probeert de
liefde van een bankwerker, Gosja, te winnen.
Aangezien deze van mening is dat een man
meer moet verdienen dan de vrouw, verzwijgt
Katia hem haar functie.
Uit alle problemen en verwikkelingen blijkt
duidelijk, dat het leven in Moskou niet veel
verschilt van dat in welke andere grote stad
dan ook. Dat maakt deze film op een zeer pret
tige manier herkenbaar.
LEONARD ENGEL
'Maria'; regie: Peter Jan Rens; hoofdrol
len: Peter Jan Rens, Liesbeth Sjollema
en Jeanne Marleau; theater: Trianon,
Leiden; alle leeftijden
Eind 1983 zat acteur Peter Jan
Rens gloedvol bij Sonja Barend uit
te leggen met wat voor revolutio
naire opzet hij de financiering
Vrouw als wapen
'Militaire Academie'; regie: Andrew Su-
german; hoofdrol: Ann Dusenberry;
theater: Euro, Alphen; 16 jaar
'Militaire Academie' is een pikante
komedie waarin een meisje carriè
re maakt in het Amerikaanse de
fensie-apparaat. Naar sex hunke
rende superieuren beloven Melin-
da van alles en zo bereikt ze snel de
top van het Pentagon. Omdat de
Russische militairen ook tekort ko
men, kan Melinda haar vaderland
tevens van dienst zjjn. Ze zet een
operatie in Siberië op touw, waar
bij vrouwelijk schoon het wapen
is.
dacht te regelen voor een speel
film, die 'Maria' zou gaan heten.
Als 80.000 landgenoten hun bio
scoopkaartje alvast vooruit wilden
kopen, dan leverden hun tientjes
Rens acht ton op. Daarmee kon hij
dan meteen aan de slag.
In de gauwigheid had de voort
varende Rens er geen rekening
mee gehouden dat films ook gedis
tribueerd moeten worden door ie
mand die óók geld wil verdienen.
Maar Maria werd toch gedraaid en
afgewerkt. Deze week is het mo
ment aangebroken dat duizenden
vaderlanders mogen bemerken dat
ze een kat in de zak hebben ge
kocht. Er is de laatste tien jaar in
ons land geen enkele film tot stand
gebracht die zó beroerd is als 'Ma
ria'.
Het schijnt dat 'filmen' toch een
vak is en één hoofdrol in 'Branden
de Liefde' is voor Peter Jan Rens te
weinig geweest om het te leren.
Uitgangspunt voor 'Maria' is een
verhaal dat een 85-jarige reumapa-
tiënte aan Rens vertelde in de tijd
dat hij zich nog als fysiotherapeut
nuttig maakte. Als 20-jarige meisje
was ze ooit verdwaald geraakt tus
sen Italiaanse fascisten en verliefd
geworden op een zekere Paolo, de
minst erge schavuit van het stel.
Toen Paolo met Maria de benen
wilde nemen, werd hij als deser
teur doodgeschoten. Tot in het te
huis voor gehandicapte bejaarden
is ze over deze gestorven minnaar
blijven treuren.
In de film geeft Maria haar ge
schiedenis prijs tijdens een vakan
tie, waar een verliefde verpleger
(Peter Jan Rens) haar sterk doet
denken aan Paolo indertijd. Ma
ria's herinneringen zijn vervat in
een kruismontage met scènes in
het vakantie-oord, waar trouwens
het voltallige verplegend personeel
uitsluitend bezig lijkt elkaar de
bedden in te trekken.
Er ontstaan daar zulke zotte toe
standen, dat er naar het Italiaanse
drama evenmin nog serieus te kij
ken valt. Zelfs een in eerdere films
bekwaam gebleken acteur als
Huub Stapel komt er nu bij te
staan als een gefiguurzaagde harle
kijn.
Het is ondoenlijk om in te gaan
op alle ridicule details en techni
sche miskleunen. Zelfs het opsom
men van de grove fouten zou meer
plaatsruimte vergen dan deze film
verdient. Het komt er alles bij el
kaar op neer dat Peter Jan Rens
geen script kan schrijven en geen
film kan regisseren. Een nachtelijk
Jeanne Marleau en Peter Jan Rens in 'Maria'.
uitstapje, bijkt ongegeneerd over
te gaan in daglicht, waarna volgens
het script daarna toch iedereen laat
thuiskomt.
Het is heel pijnlijk allemaal. Niet
alleen voor alle mensen die in goed
vertrouwen een paar ton gelapt
hadden. Het vervelendste is ook
niet dat Rens nu kletterend op zijn
gezicht valt. Het ergste is eigenlijk
dat Rens in zijn zelfoverschatting
ook nog een aantal professionele
acteurs en van filmcarrières dro
mende amateurs voor gek zet. Zo
erg dat het maar de vraag is of ze
nog ooit opnieuw voor een filmrol
gevraagd zullen worden. Laat deze
Maria zo spoedig mogelijk ten he
mel worden opgenomen.
PIETER VAN LIEROP
BIOSCOPEN
(OP)NIEUW
'Vrijdag de dertiende, deel vijf - grie
zelfilm, Luxor, Leiden
'Plenty' - Lido, Leiden
•Militaire academie' - Euro, Alphen
'Invasion USA' - actiefilm met Chuck
Norris, Euro, Alphen.
'Maria' - Trianon, Leiden
BLIJVERS
'Prizzi's Honor' - Jack Nicholson op
dreef in persiflage op Mafia-film, City,
Katwijk.
'King Solomon's Mines' - spektakel in
Afrika met reeks flauwe grappen, Ci
ty Katwijk, Euro, Alphen.
'A Chorus Line' - groots opgezet dans-
spektakel met een wat vals klinkend
sentiment, Lido, Leiden
'De Aanslag' - Harry Mulisch
verfilmd, niet volledig geslaagd, Lido,
Leiden
'In de schaduw van de overwinning' -
De schimmige scheidslijnen tussen
verzet en collaboratie. City. Katwijk.
'White nights' - Harmonieuze mengel
moes van dansfilm en politieke thril
ler, Studio, Leiden.
'Back to the future' - Vermakelijke
reis terug naar de toekomst, Lido,
Leiden, Euro, Alphen.
'Welrd Science' - Twee jongens tove
ren een mooie vrouw uit de computer
en veroveren de wereld, Euro, Al
phen.
SEXFILMS
'Jünge Madchen, heisse Körper' -
Rex, Leiden.
'Sexboat' - City. Katwijk
NACHTFILMS
'Erotische kunstjes' - Rex, Leiden.
'Weird Science' - Euro, Alphen.
'Militaire Academie' - Euro, Alphen.
•Private teacher* - Euro, Alphen.
'Good girl, bad girl' - Euro, Alphen.
DEN HAAG
'A chorus line' - Asta (463500), al.
'Out of Africa' - Asta, al.
'Commando' - Asta, 16 jr.
'White nights' - Babylon (471656), al.
'Out of Africa' - Babylon, al.
'Macaroni' - Babyion, 16 jr.
To live and die in L.A.' - Cineac
(630637), 16 jr.
'Death Wish 3' - Cineac, 16 jr.
'RAN' - Cineac, 16 jr.
'A chorus line' - Euro (667066), al.
'De aanslag' - Metropole (456756), al.
'Maria' - Metropole, al.
'Back to the future' - Metropole, al.
'West side story' - Metropole, al.
'Teachers' - Metropole, al.
Fright night' - Odeon (462400), 16 jr.
'Brewster's millions' - Odeon, al.
'Back to the future' - Odeon, al.
AMSTERDAM
White nights' - Alfa (278806), al.
'Kiss of the spiderwoman' - Alfa, 12 jr.
'Plenty' - Alfa. al.
'La historia oflcial' - Alfa, 16 jr.
'Un amour de Swann' - Alhambra
(233192), al.
'Amadeus' - Alhambra, al.
'A chorus line' - Bellevue Cinerama
(234876/266227), al.
'Commando' - Cinerama, 16 jr.
'Out of Africa' - Calypso (266227/
'In de schaduw van de overwinning'.
Calypso, 12 jr.
'Supergirls do the navy' - Centraal
(248933), 18 jr.
'Les uns et les autres' - Cineac
(243639), al.
'My beautiful Laundrette' - Cinecen-
ter (236615), 16 jr.
'Prizzi's honor' - Cinecenter, 12 jr.
'Once upon a time in America' - Cine-
center. 12 jr.
'Le thé harem d'archimède' - Cine-
center, 16 jr.
'Out of Africa' - Cinema (151243), aL
'De aanslag' - Cinema, al.
'RAN' - City (234579), 16 jr.
'Maria' - City, al.
To live and die in L.A.' - City, 16 jr.
'Death wish 3' - City, 16 jr.
•Brewster's millions' - City, al.
'Firght night' - City, 16 jr.
'Back to the future' - City, al.
'Zoo' - Kriterion, (231708), 16 jr.
'Charley' 'Fitzcarraldo' - Studio K
(231708), 16 jr.
'Amber's erotische dagvulling' - Pari-
sien (248933), 18 jr.
To live and die in L.A.' - Rembrandt-
pleintheater (223542), 16 jr.
'Back to the future' - Rembrandt-
pleintheater, al.
'Kaos' - The Movies (245790), 16 jr.
'Oriane' - The Movies, 16 jr.
'When father was away on business' -
The Movies, al. 16 jr.
'De aanslag' - Tuschinski (262633), aL
Teachers' - Tuschinski, al.
Tuschinski, 16 jr.
'King Solomon's mines' - Tuschinski,
12 jr.
'The best of Bond' - Tuschinski, 12 jr.
'Macaroni' - De Uitkijk (237460), 16 jr.
TELEVISIE
Een sterk voorbeeld van de bloei
van de Hongaarse cinema is 'De
tijd staat stil' van Peter Gothar.
Zoals het maatschappelijk leven
in dit Oosteuropees land vrijer is
geworden, zo is het filmklimaat
daar ook verbeterd. Van die toe
genomen vrijheid profiteerde
Gothar. De film speelt in 1963,
zeven jaar nadat de Hongaarse
opstand is neergeslagen. De re
gering van Kadér laat langzaam
de teugels vieren. De vader van
hoofdpersoon Denes was bij de
opstand betrokken, zijn broer en
hij worden daar dagelijks mee
geconfronteerd (20.20 uur, don
derdag, België 2).
Op dezelfde zender een dag la
ter 'Love at first bite', een persi
flage op het Dracula-genre. Geor
ge Hamilton speelt ditmaal de
bloederige edelman die zich in
een kist naar New York laat ver
voeren. Hij is verliefd geworden
op een foto-model (Susan Saint
James) en treft haar in een disco
theek. Het model is zelf ook wel
gecharmeerd van die Europeaan
met zijn grappige accent, haar
vriend niet (21.30 uur).
Steve McQueen en Faye Duna-
way komen we iets later op de
avond tegen in 'The Thomas
Crown Affair', een ingenieuze
thriller van Norman Jewison. De
eerste speelt een excentrieke
miljonair die uit een soort pro
test bankovervallen uitvoert.
Geen van de bendeleden kent el
kaar en dat verwart het politie
korps danig (23.35 uur, Neder
land 2).
De VPRO heeft beslag weten
te leggen op 'Stranger than Pa
radise', het grote succes van
Film International vorig jaar.
Susan Saint James, te z
'Urne at first bite(foto pn
Een opvallend vormgegeven-
film van Jim Jarmusch en een
tijdsbeeld van de jaren tachtig.
Twee Newyorkers en een Hon
gaars meisje trekken samen door
de VS op weg naar Miami voor
een korte vakantie (zondag, Ne
derland 2, 22.45 uur).
Sydney Pollack en Robert
Redford, samen ook verantwoor
delijk voor 'Out of Africa', maak
ten in 1973 'The way we were'.
Barbra Streisand en Redford
spelen twee uiteenlopende types
die ondanks maar pok door poli
tieke ontwikkelingen in hun
land naar elkaar worden gedre
ven (Duitsland 1, 23.45 uur, vrij
dag).
FILMHUIZEN
'Brazil', een verfrissende paro
die op Orwells '1984', is tot en
met zondagavond in het Film
huis LVC te zien. Terry Gilliam
is de regisseur. (21.15 uur).
Woensdag wordt hier om acht
uur 'The last wave' van de Au
straliër Peter Weir vertoond. De
ze thriller gaat over een advocaat
die een aantal Aboriginals verde
digt, maar zelf diep bij de zaak
betrokken raakt.
'Witness' van Peter Weir is
donderdag (20.00 en 22.15) en
vrijdag tot en met zondag (21.15
uur) bij het LVC te zien. Met Har
rison Ford als politie-inspecteur.
'Les 400 coups' van Francois
Truffaut wordt dinsdagavond bij
K O gedraaid. Deze eerste lan
ge speelfilm van de toen (in 1959)
27-jarige regisseur kreeg meteen
de prijs voor de beste regie op
het festival van Cannes. De film
behandelt het thema van de
spanning kind-volwassene, dat
later steeds in Truffauts werk te
rugkeert. (20.15 uur).
Bij LAK-Cinema krijgt de kor
te kunstzinnige Nederlandse
film dinsdagavond aandacht.
Om 20.00 uur 'Angels en Angels'
en 'The Spirit', twee films van
Dick Verduit, wiens beeldende
kunst vanaf 25 februari bij LAK-
galerie te zien is. Vanaf 22.00 uur
draaien achtereenvolgens 'Life
and Death' van Joost Roelofsz,
'De meester en de reus' van Jo-
han van der Keuken en 'Reis
door het zand' van Andreas Ha
melberg.
Behalve de twee op deze pagi
na besproken premières in Het
Kijkhuis, staan daar verder op
het programma: 'Los Santos in-
nocentes' van Mario Camus
(maandag 20.00 en 22.15 uur),
'Kindergarten', een anti-oorlogs
film (dinsdag 19.30 en 22.15 uur),
'The Hotel New Hampshire'
(woensdag 20.00 en 22.15 uur) en
'Poulet au vinaigre' van Claude
Chabrol (donderdag tot en met
zondag 20.00 en 22.15 uur).
