'Een attentie groeit vaak uit tot méér' 'Zuid-Afrika moet eerlijk proces De Jonge garanderen' Interview toont "Frans "weisgus^nfetl^tiet Het ongeduld van WD-kamerlid Frans Weisglas Conventionele Orion kan niet op tegen onderzeeër Strafklacht van Goeree's afgewezen DONDERDAG 20 FEBRUARI 1986 PAGINA 15 'Handen Thuis' over ongewenste intimiteiten op werk: DEN HAAG - Een chef die zijn handen thuishoudt, maar wel de hele tijd opmerkin gen maakt van 'gezellig zo met zijn tweetjes' of, bij binnenkomst van een derde persoon zegt 'je verstoort ons gezellig samenzijn', is dat een ongewenste intimiteit? Ja zeker, stelt Riekie de Haan van de stichting Handen Thuis in Utrecht. „Wat bepalend is, is hoe een vrouw zoiets oppakt. Als zij het vervelend vindt, is het onge wenst. Ook als er niets gebeurt, kan de sfeer die door dat soort opmerkingen ontstaat, heel be dreigend zijn. Ongewenste inti miteiten hoeven niet direct uit handtastelijkheden te bestaan. Laatst belde een vrouw op, die had een collega die nooit aan •haar zat, maar tachtig procent van de opmerkingen die hij maakte, gingen over seks. Dat is ook niet leuk". Handen Thuis is een landelijk klachtenbureau waar mensen steun kunnen krijgen als ze op hun werk te maken krijgen met ongewenste intimiteiten. Het bu reau draait nu ruim twee maan den en heeft in die tijd zo'n 70 tot 80 klachten te verwerken gehad. Riekje kan alleen maar vaststel len dat de klachten veel ernstiger zijn dan vooraf werd verwacht: „We hadden gedacht dat we veel telefoontjes over billenknijperij en dergelijke zouden krijgen. Maar er bellen opvallend veel vrouwen die aangerand of ver kracht zijn". Ontslag Haar ervaring is dat pas bellen als de situatie heel ernstig is, als ze al in de ziekte wet zitten of ontslag hebben ge nomen. Dat het zover komt, is lang niet altijd te vermijden. Er is bijvoorbeeld een aantal klachten geweest van doktersassistentes en vrouwen die problemen had den met de eigenaar van het be drijf waar ze werkten. Dan zijn de gezagsverhoudingen zo, dat een vrouw eigenlijk geen andere keuze heeft dan weg te gaan. Riekje: „Het enige wat je dan nog kunt doen, is zoeken naar een manier om zo'n man duide lijk te maken dat hij iets heeft ge daan wat echt niet kon en probe ren de financiële schade die de vrouw door haar ontslag lijdt, te beperken". door Runa Hellinga Vaak groeit een situatie slui pend: een man die in het begin vriendelijk is, af ert toe een klei ne attentie meeneemt en zich een beetje extra om een vrouw be kommert. Dat beetje extra wordt steeds meer tot er een grens is bereikt waarvan zij denkt: dit wil ik niet meer. „Dan neett zij het gevoel dat ze er niets van kan zeggen omdat het al zover gekomen is. Er belde een vrouw, die ontslag had geno men omdat ze voelde dat de vol gende stap onvermijdelijk seksu eel contact zou zijn, wat ze niet zou kunnen weigeren". Huiverig Vrouwen kunnen bij de stich ting terecht om alleen maar hun verhaal te vertellen. Maar Han den Thuis geeft ook steun als een vrouw echt wil proberen iets aan de situatie te veranderen. „Uit gangspunt is dat de vrouw zelf moet beslissen hoever ze wil gaan: of ze er een zaak van wil maken of de kwestie op haar werk wil aankaarten". Veel vrouwen blijken huiverig om hun collega aan te klagen. Ze zijn vaak bang om als schuldige te worden aangewezen, als dege ne die het heeft uitgelokt. Of ze vrezen dat ze als oorzaak worden gezien van het verpesten van de sfeer op de afdeling. Riekje: „Opvallend is ook dat ze vaak zeggen: als ik het aan klaag, komt zijn vrouw het te we ten en dan gaat die ook door een hel, dat kan ik haar niet aan doen". De stichting heeft tot nu toe één vrouw begeleid in een straf proces tegen haar werkgever. De man is uiteindelijk tot een aantal maanden voorwaardelijk en een verlengde proeftijd van drie jaar veroordeeld. Een aantal vrouwen heeft aangifte bij de politie ge daan. E%n probleem daarbij is dat het meestal niet tot een straf zaak kan komen als er geen ge tuigen zijn. Daardoor wordt een groot aantal zaken uiteindelijk geseponeerd. Vertrouwenspersoon In het bedrijfsleven begint de ernst van het probleem zo lang zamerhand door te dringen. In een aantal bedrijven en instellin gen zijn inmiddels vertrouwen spersonen aangewezen waar vrouwen met klachten terecht kunnen. Dat is op zichzelf een goede zaak, maar de ervaring van Han den Thuis is, dat bedrijven zel den een duidelijk idee hebben wat zo'n vertrouwenspersoon ei genlijk moet doen: „De taak en de bevoegdheden van een ver trouwenspersoon staan niet zwart op wit en er is nooit over nagedacht wat je moet doen met klachten, hoe je de identiteit van de vrouw moet beschermen en wat er met de aangeklaagde man moet gebeuren". Die laatste vraag is ook niet zo maar te beantwoorden. Het hangt van de ernst van de klacht af en van de manier waarop de vrouw tegen de zaak aankijkt. Als zij geen bezwaar heeft tegen de aanwezigheid van haar colle ga als zijn opmerkingen of hand tastelijkheden ophouden, moet hem duidelijk worden gemaakt dat hij zijn gedrag moet verande- Maar het gebeurt ook dat vrou wen niet in staat zijn om nog lan ger met de betreffende collega om te gaan. Of dat de man nadat de zaak is aangekaart in pesterij en en treiterijen vervalt. Dan is overplaatsing of in het uiterste geval ontslag de enige oplossing. „Uiteraard van de man", bena drukt RieKje, „want hij is degene die ervoor gezorgd heeft dat zij in de problemen is gekomen". Riekje de Haan: 'Onzin om alles als ongewenste intimiteit te bestempelen'. (fotoGPD) Gezinszorg In de verzorgende beroepen blijkt het nogal eens voor te ko men dat patiënten handtastelijk worden. Gezins- en bejaarden verzorgsters krijgen regelmatig problemen met de mannen waar voor ze werken. Handen Thuis is een aantal keren uitgenodigd op vormingsdagen voor gezins- en bejaardenverzorgsters. Riekje: „Dan komen van heel veel vrouwen verhalen los. En het gaat soms ver. Ik hoorde bij voorbeeld laatst van een man, die echt verbaasd was dat de ge zinsverzorgster niet met hem naar bed wilde. Zijn vrouw lag in het ziekenhuis en de gezinshulp moest haar toch vervangen? Dat dat vervangen niet zover ging, kon hij zich eigenlijk niet inden ken". Vaak is de reactie op dat soort gevallen dan ook nog: zo'n man is zielig, die mist toch wat. Wij proberen instellingen op het pro bleem te wijzen. Je moet dat niet oplossen door er maar een ande re hulp naar toe te sturen. Ik vind dat een instelling zijn klanten duidelijk moet maken dat dat soort dingen niet kunnen en dat de hulp stopt als het wel ge beurt". De laatste tijd krijgt de stich ting steeds meer aanvragen van uit het Kort Middelbaar Beroeps onderwijs om daar voorlichting te geven. Riekje vindt dat een goede zaak: „Als meisjes erop voorbereid zijn dat dit soort din gen gebeuren, zijn ze eerder en beter in staat om te laten weten dat ze er niet van gediend zijn". „Door erover te praten wordt een taboe doorbroken, leren vrouwen dat ze niet de enige zijn die het overkomt. Ze moeten le ren dat het niets met hen per soonlijk te maken heeft, het kan iedereen overkomen. We krijgen telefoontjes van vrouwen die zeggen: ik snap niet wat hij in mij ziet, op mijn leeftijd en ik ben helemaal niet zo knap. Maar uiterlijk, leeftijd, dat doet er niet toe". „Je hoort vaak dat door de aan dacht voor deze problemen alles bestempeld wordt als ongewen ste intimiteit. Dat is natuurlijk onzin. We willen alleen duidelijk maken dat dingen die zoge naamd tot de gewone manier van met elkaar omgaan tijdens het werk horen, heel vervelend kun nen zijn en ook niet geaccep teerd hoeven te worden. En dat moet je als vrouw zelf kunnen bepalen". (Handen Thuis heeft vier maal per week een telefonisch spreek uur. Op maandag, woensdag en donderdag is dat van 13 tot 15 uur. Op dinsdag wordt het 's avonds gehouden, van 19 tot 21 uur. Het telefoonnummer is 030- 322734.) Tweede-Kamerlid voor de WD O heeft de afgelopen tijd links Neder land over zich heen gekregen. De reden: voor een gehoor van liberale jongeren in Uithoorn had Weisglas stevig uitgepakt over de zaak- Klaas de Jonge. „Het is niet accep tabel dat De Jonge voor langere tijd wordt onttrokken aan de rechtsgang in Zuid-Afrika", aldus Weisglas in Uithoorn. door Hans Geleijnse De reacties waren niet mis. "WD'er wil De Jonge uitleveren aan apartheidsbewind", „Weisglas collaboreert met Pretoria", „Ka merlid moet zijn mond houden". De 39-jarige Weisglas, niet het onaanzienlijkste lid van de WD- Tweede-Kamerfractie en voorma lig topambtenaar bij het ministerie van ontwikkelingssamenwerking, lijkt wat onbehouwen te zijn opge treden in de porseleinkast van de buitenlandse politiek. Weisglas' opmerking ("lever De Jonge nu maar uit") reikt naar kri tiek op CDA-minister van buiten landse zaken Van den Broek en groot vertrouwen in de Zuidafri- kaanse rechtspleging. Gaat de WD ondanks verbale kritiek op de apartheid als verwerpelijk sys teem, de Hollandse kastanjes voor Pretoria uit het vuur halen? Een week na zijn optreden in Uithoorn wappert Weisglas in zijn werkkamer in de Tweede Kamer met de handgeschreven tekst van zijn toespraak. „Het is veel on schuldiger dan men denkt", verze kert hij. De Jonge, in juni vorig jaar gearresteerd, vervolgens ontsnapt en sinds die tijd onder diplomatie ke beschutting gevangene „uit ei gen wil" in de voormalige Neder landse ambassade in Pretoria, kan daar niet eeuwig blijven zitten, ver zucht Weisglas. „Ik heb mijn opmerkingen ge maakt omdat volgens mij de on derhandelingen tussen Nederland en Zuid-Afrika op dood spoor wa ren geraakt en op een laag pitje stonden", aldus de WD'er. „En het is niet goed dat deze zaak blijft voortsudderen, niet voor De Jonge zelf, niet voor Nederland en Zuid- Afrika". Weisglas bestrijdt ook dat hij Van den Broek voor de voeten loopt met zijn kritiek. „Wat ik heb gezegd, geldt voor beide partijen. Er moet schot komen in de onder handelingen. Nederland moet De Jonge uitleveren, op voorwaarde dat hij een eerlijk proces krijgt in Zuid-Afrika. En een van de voor waarden daarvoor is, dat het plaatsvindt onder toezicht van Ne- Hoewel zijn uitlatingen in Uit hoorn anders doen vermoeden wa ren die, zegt Weisglas nu, in de eer ste plaats gericht aan Pretoria. „Daar moet men maar eens met garanties komen voor een eerlijk proces. Tot nu toe is er geen enkele officiële beschuldiging tegen De Jonge ingebracht. Dat kan zo niet langer duren", zegt hij. Kan er in het anti-communisti sche Zuid-Afrika wel een eerlijk proces plaatsvinden tegen een Ne derlander die wordt verdacht van hulp aan terroristische activiteiten van de verboden verzetsbeweging ANC, waarachter Pretoria immer de hand van het internationale REYKJAVIK (ANP) - De stationering van een Orion-verkenningsvüeg- tuig van de koninklijke marine op de luchtmachtbasis Keflavik in IJs land is tot nu toe een groot succes. Aldus overste J.P.W.J. Vorenkamp, commandant van het squadron dat met de Orion vliegt, in IJsland. Sinds half oktober vorig jaar heeft de Orion van het marinevliegkamp Valkenburg de IJslandse NAVO-luchtmachtbasis als thuishaven. Er is daar naast de bemanning van dertien koppen een vaste Nederlandse grondtroep van tien man aanwezig. De bemanning wordt om de twee weken afgelost en de grondploeg om de vier weken vervangen. „De samenwerking tussen de Nederlanders en de Amerikanen is pri ma", aldus overste Vorenkamp. „Wij zijn tevreden en de mensen die naar IJsland worden gezonden zijn zeer gemotiveerd. Er heeft zich zowel in als buiten diensttijd nog geen enkele wanklank voorgedaan", aldus Voren kamp. De Nederlandse marine beschikt over in totaal dertien Orions. Deze vliegtuigen worden onder meer gebruikt voor het opsporen van onder zeeboten. Eén van de wapens waarmee deze vliegtuigen vijandelijke zee boten kunnen uitschakelen is de nucleaire dieptebom. Deze nucleaire taak van de marine moet in de toekomst worden afgestoten. Dit gebeurt zodra de eerste kruisraketten in Nederland zijn geplaatst. Nucleaire dieptebommen zijn volgens de marine noodzakelijk om de modernste Russische onderzeeboten in tijd van oorlog te kunnen uit schakelen. Conventionele wapens zijn daartoe nog niet toereikend. „Men weet wat de noodzaak van nucleaire dieptebommen is. En zonder dat er iets bij onze bewapening verandert, wordt de nucleaire taak bij de marine weggehaald", aldus Vorenkamp. Het opsporen en het in tijd van oorlog bestrijden van Russische onder zeeboten is de belangrijkste taak van de Nederlandse Orions. Volgens de marine voorlichtingsdienst gaat er een steeds grotere dreiging uit van deze onderzeeboten. Het zoeken naar deze onderzeeboten vindt onder meer plaats op het noordwestelijk gedeelte van de Atlantische Oceaan. Volgens de marine is de mogelijkheid dat deze onderzeeërs de aan- en afvoerlijnen over zee tussen Europa en Amerika afsnijden een reëel gevaar. „In oorlogstijd zijn sommige vlootverbanden of zelfs individuele sche pen op zee van vitaal belang in de oorlogvoering op het land", aldus de marine-top. Daarbij valt bijvoorbeeld te denken aan transportschepen met vele duizenden mensen aan boord en aan grote Amerikaanse carriërs (vliegkampschepen). Onder oorlogsomstandigheden zal volgens de marineleiding het uiter ste worden gedaan om te voorkomen dat een dergelijk vlootverband wordt vernietigd door een onderzeeboot. „Helaas zal dit op dit moment nog niet kunnen door het tijdig inzetten van een torpedo", aldus de woordvoerder van de marine. De nieuwste Russische onderzeeboten waren zo diep en zo snel dat ze met bestaande conventionele wapens niet zijn uit te schakelen. „Om dan toch de onderzeeboot uit te schakelen voordat deze met grote kans op succes zijn wapens afvuurt, komt het NAVO-opperbevel voor de moelij- ke keus te staan of de nucleaire dieptebom als laatste redmiddel moet worden ingezet", zo luidt de lezing van de marine. Een belangrijk punt van waaruit de NAVO kan opereren om een derge lijke dreiging van Russische onderzeeboten zoveel mogelijk weg te ne men is de basis op IJsland. „Optimaal", zo noemen bemanningsleden van de Nederlandse vliegtuigen ter bestrijding van onderzeeboten de moge lijkheid om vanuit IJsland te werken. „In IJsland ligt het gebied waarbin nen wij deze schepen moeten zoeken als het ware naast de deur" De Nederlandse marine maakte overigens al voor oktober van de basis in IJsland gebruik en het eiland is vanwege de strategische ligging al sinds 1951 als NAVO-basis bij de Amerikanen in gebruik. Het land heeft zelf geen leger en is daarmee het enige land van de NAVO dat geen eigen defensie heeft. De verdediging van het eiland op de grens van de Poolcir kel is in handen van ruim drieduizend Amerikaanse militairen. De IJslandse bevolking stelt zich gereserveerd op tegenover deze Ame rikanen, die op hun beurt proberen zo min mogelijk op te vallen. Zo mogen de jongere militairen niet in uniform buiten de basis Keflavik komen en mogen ze van twaalf uur 's nachts tot zes uur 's morgens niet in disco's of restaurants komen. Twee speciale Amerikaanse politiemannen controleren dit samen met de plaatselijke politie. De IJslanders willen de laatste tijd steeds meer te vertellen krijgen over de NAVO-basis in hun land. Het ministerie van buitenlandse zaken, waaronder defensie valt, heeft aangekondigd dat IJslanders een fors aan tal specialistische functies de basis willen innemen. Deze plannen van de IJslandse regering vallen samen met de plannen van de NAVO om de luchtmachtbasis Keflavik uit te breiden en te moderniseren. Ook worden er twee radarstations aan de noordkust van het eiland gebouwd. De be doeling is dat deze radarstations onder andere door IJsland worden be mand. ziet? Weisglas sluit dat niet uit. „Ik weet dat er heel wat aanmer kingen te maken zijn op de rechts orde in Zuid-Afrika. Maar het moet mogelijk zijn dat De Jonge een uit zondering vormt, dat hij, dat klinkt wat wrang, door Zuid-Afrika posi tief wordt gediscrimineerd. Dus voorzover ik vertrouwen heb in de rechtsgang daar, geldt dat alleen voor de zaak-De Jonge". Er valt een diep stilzwijgen na de vraag wat met De Jonge moet ge-' beuren als hij bij een proces tot ge vangenisstraf wordt veroordeeld. Straf (geheel of gedeeltelijk) uitzit ten in Nederland bijvoorbeeld. Weisglas: „Dat zal ongetwijfeld een punt van bespreking zijn. Als ik daar meningen over geef, loop ik Van den Broek pas echt voor de voeten". Aan de andere Kant wenst nij er geen twijfel over te laten bestaan, dat overtreding van Zuidafrikaan- se wetten, mits in een „eerlijk pro ces" vastgesteld, moet leiden tot acceptatie van een opgelegde straf. „Ik vind dat niet onredelijk", zegt hij. ACTIE ZUINIG STOKEN TABEL VOOR DE WEEK VAN 10 FEBR. T/M 16 FEBR. 1986 WEERSTATION VALKENBURG 1.000 1.200 1.400 1.600 1.800 2.000 2.200 2.400 2.600 2.800 3.000 3.300 3.600 3.900 4.200 4.500 5.000 5.500 6.000 483 m3 606 729 855 980 1106 1233 1360 1485 1610 1736 1864 2052 .2240 2431 2620 2815 3132 3451 3770 De waarnemend hoofdofficier van justitie in Utrecht, mr. R. Behling, zal geen onderzoèk of vervolging instellen tegen de fractievoorzitters in de Utrechtse gemeenteraad. Het Zwolse evan gelistenechtpaar Goeree had een strafklacht tegen hen ingediend. De waarnemend hoofdofficier is van oordeel dat er geen sprake is van een strafbaar feit, door wie dan ook. "Iedereen heeft het recht iets dringend te verzoe ken", schrijft hij aan de Goeree's. "En de rechthebbende van een gebouw heeft het recht verhuur te weigeren". De fractievoorzitters (behalve van het CDA) hadden de beheer der van het gebouw 'Christelijk Sociale Belangen' in Utrecht dringend gevraagd geen zaal ruimte beschikbaar te stellen aan het evangelistenechtpaar omdat het zich beledigend en kwetsend over joden had uitgelaten. Volgens de Goeree's had een deel van het stadsbestuur met dit verzoek de grondwettelijke rech ten van vrijheid van vergadering, van godsdienst en van menings uiting met voeten getreden. De waarnemend hoofdofficier vindt die bewering "van elke grond ontbloot". (In december al verklaarde de officier van justitie in Leeuwar den een strafklacht van de Goe ree's tegen het Fries Anti-fascis- me-comité ongegrond. Dat had zaalverhuurders in deze provin cie gevraagd de Goeree's geen ruimte te verhuren). Bijbelgenootschap. Het Ne derlands Bijbelgenootschap gaat bijdragen in de kosten van een bijbeldrukkerij in China. Vol gende maand krijgen alle leden en begunstigers het verzoek hier voor een gift over te maken. De Chinese regering staaV in voer van bijbels niet toe. Wel gaf zij de protestantse kerken in het land gelegenheid bijbels te druk ken. In de laatste vijfjaar zijn 1,3 miljoen bijbels en een half mil joen nieuwe-testamenten ge drukt. Maar de vraag blijft groot. De kerken van China hebben een stichting in het leven geroe pen die zich gaat inzetten voor medische, educatieve en sociale projekten. Als eerste taak ziet de ze stichting de bouw van een ei gen bijbeldrukkerij. De Pedago gische Akademie van Nanking heeft bouwgrond toegezegd. De Wereldbond van Bijbelgenoot schappen is gevraagd, drukper sen te leveren en te zorgen voor scholing van grafisch personeel. Voor de inrichting van de drukkerij - die een kwart mil joen bijbels en een half miljoen nieuw-testamenten per jaar moet kunnen afleveren - zijn miljoe nen guldens nodig. Bijbelge nootschappen in Europa, Noord- Amerika, Nieuw-Zeeland, Au stralië, Japan, Korea en nog meer landen in Azië en Afrika zullen in maart een beroep doen op christenen en kerken om hier aan bij te dragen. Het Neder lands Bijbelgenootschap wil op z'n minst met f350.000 over de brug komen. Priesters. Bisschop Bar van Rotterdam zal op zaterdag 1 maart in de Adrianuskerk in Naaldwijk drs. H. A. Verbakei (32) tot priester wijden. Verbakei is de 75ste priester die aan de ho geschool voor theologie en pas toraat in Heerlen is opgeleid. De ze school vindt geen erkenning bij de Roermondse bisschop Gij- sen. Die richtte in 1975 het groot seminarie 'Rolduc' op. Bisschop Bar hoopt op 8 maart nog een priester te wijden: J. de Lange (29) in de kerk te Berkel. De Lange is Noordwijker van geboorte. Hij studeerde eerst in 'Rolduc' en later aan de Katholie ke Theologische Hogeschool in Amsterdam. Evangelisatiefonds. Het hoofdbestuur van de Confessio nele Vereniging in de Hervorm de Kerk heeft nu definitief beslo ten tot stichting van een 'evange lisatiefonds'. Doel is financiële hulp te bieden waar een predi kantsplaats van confessionele signatuur verloren dreigt te gaan. 'Aanlokkelijk vooruitzicht'. De Internationale Raad van Christelijke Kerken (ICCC) - de behoudende tegenhanger van de Wereldraad van Kerken - houdt dit iaar van 12 tot 26 juni in Seoul (Zuid-Korea) zijn twaalfde we reldcongres. Het algemeen secre tariaat van deze raad is gevestigd in Nederland (bij de hiervoor vrijgestelde christelijk-gerefor- meerde dominee J. C. Maris, die woont in Garderen). Thema van het congres is: "De kracht en toe komst van onze Heere Jezus Christus". Volgens een mededeling van de raad tonen de Koreaanse ker ken grote belangstelling en ver lenen ze alle medewerking. Er is logiesgelegenheid tegen geredu ceerde prijzen. Predikant-secretaris Maris ont popt zich hier als een professio neel reisorganisator. "Deelname aan zo'n internationale samen komst van bijbelgetrouwe chris tenen uit vele landen zou een unieke vakantie betekenen. Ver geleken met wat voor andere buitenlandse vakanties wordt uitgetrokken is een reis naar Ko rea niet zo duur. Een retour hebt u al voor f2690. Wie zich dit kan veroorloven, moet snel beslissen. Bel eens voor informatie". De psychologie van de recla memaker is ds. Maris ook niet vreemd. "Korea staat bekend als een voorbeeld van gezegende zendingsarbeid. Dit is een land waar men om 4 of 5 uur 's mor gens al samenkomt voor gebed. Het land en zijn bevolking te le ren kennen en er zich thuis te voelen onder gelovige christe nen, is een aanlokkelijk vooruit zicht". Boekjes. Bij de uitgeverij De Groot Goudriaan zijn twee boek jes verschenen in de serie Pas munt. Een boekje van drs. A. Noordegraaf over 'Kerk en sa menleving' en een van H. J. Tak ken over 'Evangelie en moslims'. Noordegraaf geeft vanuit zijn gereformeerde visie concreet aan, wat de taak en positie van de christelijke gemeente, in de we reld is. "De gemeente moet een zout in de samenleving zijn, maar het zout kan smakeloos worden". Takken - medewerker van een stichting voor getuigenis en dienst onder moslims in Neder land - geeft informatie over de islam en zoekt naar een christe lijke houding tegenover mos lims. "Voor christenen zijn mos lims naasten in de bijbelse bete kenis van het woord. Juist van christenen mag worden ver wacht, dat zij het heil zoeken van de vreemdeling in hun midden". Het boekje van Noordegraaf (58 bladzijden) kost f 10, dat van Takken (66 bladzijden) f 9,90. Hervormde Kerk: aangeno men naar Otterlo G. van Leijen Wilnis. Gereformeerde Kerken beroepen te 's Graveland kandi daat J G. Offringa Amsterdam Gereformeerde Gemeenten: be roepen te Benthuizen J. C. West strate 's Gravenpolder.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 15