Antartica kiioelt van het leven'
Ik hoop maar dat hij er
niets van zal overhouden
Eindelijk grootste
scheepsfraude aller
tijden voor rechter
Wat wordt degodgeleerdheidin misbruikt!
Greenpeace wil wereldnatuurpark in zuidpoolgebied
Achtergrond
Reportage
UTRECHT - Het is vanzelfspre
kend dat er landen zijn die heel
snel met de exploitatie van het
continentale plateau van Antarc
tica willen beginnen. Het gebied
ten zuiden van de 60ste breedte
graad zit vol waardevolle minare-
len als olie, goud en zilver. Een
groot aantal landen heeft sinds
de ontdekking van dit continent
in de vorige eeuw, een claim ge
legd op een gedeelte van het ijzi
ge gebied.
De milieu-organisatie Green-
peace wil echter niet dat Antarc
tica wordt geëxploiteerd. Het
was in eerste instantie de bedoe
ling dat vier mensen van de mi
lieugroepering zouden overwin
teren in het gebied. Maar het
schip Greenpeace was door de
enorme hoeveelheid ijs en de ex
treem slechte weersomstandige-
De bemanning van de 'Greenpeace', het schip van de gelijknamige milieu-organi
satie heeft het Zuidpoolgebied op symbolische wijze uitgeroepen tot wereldna
tuurpark. Tegelijkertijd zijn op alle Greenpeace-kantoren door de gehele wereld
ambassades van Antarctica geopend.
De milieu-organisaties wil hiermee de aandacht vestigen op de gevaren die het
laatste onbedorven continent bedreigen. Volgens Greenpeace voeren op dit mo
ment achttien landen in het diepste geheim overleg om zo snel mogelijk een ver
drag tot stand te brengen waarin de exploitatie van de minerale rijkdommen in
het Zuidpoolgebied wordt geregeld. Onderzoeken hebben duidelijk gemaakt dat
zich onder de pakken sneeuw en ijs waardevolle minarelen bevinden zoals goud,
zilver, platina, koper chroom, nikkel, titanium, lood, zink en olie.
door
Gerard Dielissen
heden niet in staat het Ross-ei-
land te bereiken. Het pakijs was
dit jaar tweemaal zo dik als ge
bruikelijk. Nadat het schip op 20
december uit Australië was ver
trokken, besloot kapitein Pete
Bouquet uiteindelijk terug te ke
ren om onnodige risico's te ver
mijden.
Lies Vedder van Greenpeace
Nederland was teleurgesteld
toen ze het nieuws hoorde. "We
hadden natuurlijk op een over
wintering gerekend. Maar het
kan niet. De risico's zijn te groot.
We proberen nu wel om de over
wintering volgend jaar door te la
ten gaan. Toch is de reis niet voor
niets geweest. De ervaringen die
nu zijn opgedaan, kunnen vol
gend jaar uitstekend worden ge
bruikt. Het enige probleem is het
geld. We hopen dat we tegen die
tijd genoeg middelen hebben om
weer zo'n dure campagne te kun
nen betalen". Lies Vedder geeft
toe dat het vergaan de 'Southern
Quest' op 11 januari - het schip
werd door het pakijs gekraakt -
een rol heeft gespeeld bij het af
blazen van de actie.
Het waren niet alleen de slech
te weersomstandigheden die
Greenpeace tegenwerkten. Van
af het begin hebben landen als
Australië, de Verenigde Staten
en Nieuw-Zeeland de milieu-or-
Nog hoopvol gestemd keek deze Greenpeace-medewerker naar de ijsschotsen toen de Southern Quest de
poolcirkel passeerde. Later zou het schip vastlopen in het pakijs. (foto ap>
ganisatie tegengewerkt. Landen
die betrokken zijn bij het Ver
drag van Antarctica (waaronder
Nederland) lieten blijken liever
geen pottekijkers in het gebied
toe te laten. Nieuw-Zeeland wei
gerde bijvoorbeeld een vergun
ning af te geven voor een radio-
en satellietverbinding voor het
op te zetten basiskamp. Australië
verzocht Greenpeace nadrukke
lijk af te zien van de overwinte
ringsplannen. Maar toen de
Greenpeace eenmaal toch op
weg was richting Antarctica,
weigerden zowel de Verenigde
Staten als Nieuw-Zeeland ijs- en
weerberichten door te geven
vanaf hun station op het Ross-ei-
land. De Southern Quest kreeg
evenmin belangrijke weersinfor
matie, waarop de kaptein het er
toch op waagde. Met de bekende
gevolgen.
Risico's
Volgens Greenpeace is Antarc
tica niet alleen maar een ijzig,
koud en winderig gebied. Het
krioelt er van het leven. "Er is
een enorm veelzijdige schake
ring aan levensvormen en onge
twijfeld zijn talloze dier- en plan
tensoorten nog niet eens ont
dekt", zo laat Greenpeace weten.
Een eventuele olieramp heeft
desastreuze gevolgen voor het
gebied. Schuivende ijsmassa's
maken opruim-werkzaamheden
vrijwel onmogelijk, terwijl door
de kou natuurlijke afbraak
slechts zeer langzaam gaat.
Bovenal vreest Greenpeace dat
de krill, een garnaalachtig dier
tje, het slachtoffer wordt van ex
ploitatie. De krill is van groot be
lang omdat het de basis vormt
voor de hele voedselketen in dat
gebied. Maar ook de gevolgen
voor vogels, zeehonden, walvis
sen en met name pinquins zijn
groot bij rampen. Ook politiek
vreest Greenpeace veranderin
gen. In 1961 trad een verdrag in
werking waarin twaalf landen af
spraken dat het gebied slechts
voor vreedzame doeleinde mag
worden gebruikt; kernontplof
fingen alsmede het dumpen van
radio-actief afval zijn verboden
en dat er de vrijheid bestaat voor
wetenschappelijk onderzoek.
Tevens 'bevriest' het verdrag
alle posities die in 1959 door ver
schillende landen werden inge
nomen. Een groot aantal landen
claimt een bepaald deel van An
tarctica. Slechts vijftien procent
is niet geclaimd. Nadat de eerste
groep van twaalf landen (onder
andere Argentinië, Australië, De
Verenigde Staten, Engeland en
de Sowjet-Unie) zich achter het
verdrag schaarden, sloot zich la
ter een tweede groep aan. Neder
land is als een van de waarne
mers bij de vergaderingen be
trokken.
Natuurpark
Greenpeace vindt de kans
reëel dat het Verdrag in het ge
drang komt nu er landen zijn die
op korte termijn met de exploita
tie willen beginnen. Het is laat,
zo stelt Greenpeace, maar nog ze
ker nog niet te laat om stappen te
ondernemen om dit laatste 'on
bedorven continent' met zijn
kwetsbare dierenleven te be
schermen. "Een wereldnatuur
park is daarvoor de enige garan
tie", zegt Lies Vedder.
De beginselen van een wereld
natuurpark zijn volgens Green
peace: totale bescherming van al
het dieren- en plantenleven in
Antarctica; Antarctica moet be
houden worden als laatste wil
dernis op aarde; Antarctica moet
een gebied blijven waar slechts
op beperkte schaal wetenschap
pelijk onderzoek mag worden
bedreven. Daarbij zal de samen
werking tussen wetenschappers
uit alle landen alsmede de vrije
uitwisseling van wetenschappe
lijke resulaten gewaarborgd
moeten zijn.
Allergie houdt tweejarige kleuter Roy al maandenlang in ziekenhuis
ZAANDAM - Iedere dag zit Lies-
beth Deen uit Zaandam zo'n ze
ven uur in ziekenhuis De Heel.
Ze bezoekt dan haar tweejarig
zoontje Roy, een cara-patiëntje.
Roy heeft een ernstige vorm van
astma doordat hij allergisch is
voor onder andere huisstof, die
ren, vochtschimmels en tocht.
Zolang zijn moeder niet in een
centraal verwarmde nieuwbouw
woning woont, kan Roy op me
disch advies niet naar huis.
door
Gerhard Stavenuiter
Uitzicht op een nieuwe eenge
zinswoning lijkt er niet te zijn.
Liesbeth heeft een flat aangebo
den gekregen, maar dat is vol
gens haar en de behandelende
kinderarts geen oplossing. "Ik
eet niet meer, ik slaap niet meer,
ik word er helemaal gek van",
zegt mevrouw Deen.
Het begon in juni vorig jaar.
Roy - toen twee jaar en drie
maanden oud - kreeg longont
steking. Na twee weken mocht
hij weer naar huis, maar daarna
volgde een maandenlange perio
de waarin hij een paar keer
moest worden opgenomen met
longontsteking en voorhoofds
holte-ontsteking. Tot men de
oorzaak ervan ontdekte: allergie.
Op 10 november moest hij
weer naar het ziekenhuis met
een zware longontsteking. Eerst
kwam hij te liggen op de geïso
leerde infectie-afdeling, sinds be
gin januari ligt hij in een eigen
kamer op de kinderafdeling.
"Het gaat nu dankzij de medicij
nen redelijk met hem. Maar we
moeten enorm goed oppassen
met tocht en stof. Familieleden
die huisdieren hebben bijvoor
beeld, kunnen alleen op bezoek
komen als ze eerst onder de dou
che gaan en schoongewassen
kleren aantrekken".
'Prima'
Roy kan niet naar huis zolang
zijn moeder nog in de vooroor
logse woning in het centrum van
Zaandam woont, aldus kinder
arts Vonk van De Heel. "Ja, die
jongen is verder prima. Hij kan
alleen niet terug naar de huidige
woning van zijn moeder. Daar
zou hij doodziek worden. Daar
om houden we hem hier". Lies
beth zit al maanden achter een
nieuw huis aan, maar gemeente
en wonigbouwvereniging zeggen
haar niet meer te kunnen bieden
dan een flat.
"En dat is niet verantwoord",
zegt Liesbeth, "want op een gale
rij tocht het altijd en daar is Roy
super en super-allergisch voor.
Bovendien zou ik hem nooit al
leen kunnen laten, want als-ie
bijvoorbeeld beneden speelt en
een hond aait, kan hij weer een
zware en gevaarlijke astma-aan
val krijgen. En die allergie houdt
hij zeker tot zijn puberteit. En
moet je zo'n jongen dan tot die
tijd op je balkonnetje houden?
Dat is toch sociaal onverant
woord?"
Kinderarts Vonk beaamt dat.
"Zo'n flat met tochtige galerijen
moet ze zeker niet aannemen. Ik
heb wel meer van die voorbeel
den. Als mensen in een huurwo
ning van een woningbouwver
eniging wonen, is er zo een ander
huis. Maar mensen die een eigen
huis hebben of een woning hu
ren van een particulier, worden
aan hun lot overgelaten", zegt
hij.
'Greep'
De gemeente beroept zich op
de medische urgentieverklaring
van de Dienst Volksgezondheid
(DVG). "De arts van de DVG zegt
dat een nieuwe flatwoning me
disch gezien voldoende is en dat
advies is bindend voor de com
missie woonruimteverdeling",
zegt ambtenaar Van Hal van de
afdeling woonruimteverdeling
bij de gemeente Zaanstad.
Voorlopig zit Liesbeth iedere
dag van 10 uur tot half een en 's
middags van drie tot zeven uur
in het ziekenhuis. Als het weer
het toelaat en de lucht niet te
vochtig is, maakt ze met Roy een
wandeling door een park. An
ders blijven ze in de speelzaal,
totdat Roy in slaap valt. "Ik hoop
maar dat hij er niet iets psy
chisch aan overhoudt", zegt
Liesbeth.
Kinderarts Vonk: "Volgens op
gave van het ziekenhuis kost ie
dere verpleegdag bijna 600 gul
den. Maar zolang er een medi
sche reden id om de jongen hier
te houden - en die is er - betaalt
het ziekenfonds het eerste jaar
de kosten. Daarna worden de
kosten betaald op grond van de
Algemene Wet Bijzondere Ziek
tekosten. Dus in principe kan dit
eindeloos doorgaan. Maar dat dit
nadelige invloed heeft op de psy
chische ontwikkeling van zo'n
opgroeiend kind is zonder twij
fel".
ROTTERDAM - De grootste
morgen eindelijk voor de Rotter
damse rechter. Precies zes jaar na
dat de supertanker Salem op mys
terieuze wijze voor de kust van Se
negal in de diepte van de Atlanti
sche Oceaan verdween, moet de
Rotterdamse zakenman Anton R.
zich verantwoorden voor zijn aan
deel in de miljoenenzwendel. Be
halve het schip, leek bij deze ramp
ook de lading van 196.000 ton ruwe
olie, met een toenmalige waarde
van 56 miljoen dollar, verloren te
zijn gegaan.
Al na twee dagen bleek de cata
strofe onderdeel te zijn van wat
Scotland Yard later 'de grootste
fraude aller tijden' zou noemen.
Want toen de onder Liberiaanse
vlag varende Salem op 17 januari
1980 bij prachtig weer plotseling
ten onder ging, zat het schip al
sinds 28 december 1979 niet vol
olie, zoals de verzekeringsgigant
Lloyd's in Londen was wijsge
maakt. Elf van de twaalf tanks wa
ren in het Zuidafrikaanse Durban
aan een buitengaatse boei gelost.
Er kwam dan ook geen vloedgolf
ruwe olie maar slechts een klein
plasje boven drijven toen het schip
binnen 26 minuten op een van de
dieptepunten in de Atlantische
Oceaan verdween.
door
Bas Hoppel
Bovendien had de bemanning,
die het spelletje keurig meespeelde
en er zonder enige verwonding
vanaf kwam, er alles aan gedaan
om het mogelijk langdurige ver
blijf in de twee reddingboten zo
aangenaam mogelijk te maken. Be
halve de voorgeschreven nood
voorraden waren er voldoende
sloffen sigaretten, een flinke hoe
veelheid pizza's, grote hoeveelhe
den eersteklas crackers, blikken
vol grapefruitsap, lakens en de
kens in de sloepen.
De Griekse kapitein Georgoulis,
die al eerder een zeer goed verze
kerd vrachtschip 'had verspeeld'
en naar later is gebleken niet be
voegd was als gezagvoerder met
een mammoetwerker te varen, had
er bovendien nog aan gedacht om
alle passen van de 24 bemannings
leden plus 47.000 dollar, genoeg
voor de thuisvlucht, mee te nemen.
Alleen het logboek van het schip
was hij in 'de grote paniek' verge
ten.
Libanees
Hoofdfiguur in het mysterie van
de verdwenen supertanker is de in
middels in Houston tot 35 jaar cel
veroordeelde Amerikaanse Liba
nees Soudan. Hij had slechts twee
maanden vóór de in scène gezette
scheepsramp het schip, de toenma
lige 'Sea Sovereign', voor ruim 12
miljoen dollar gekocht en het voor
het dubbele laten verzekeren. De
betaling van de 12 miljoen dollar
had hij geregeld via de Zuidafri
kaanse Merca Bank. Zuid-Afrika
zat toen krap in de olie omdat het
zijn trouwe olieleverancier Iran
verloor als gevolg van de val van de
sjah.
Bovendien gingen de grote olie
maatschappijen, geteisterd door
eerdere schandalen en bedreigd
door steeds verdergaande sancties
van de OPEC-landen, zich steeds
voorzichtiger opstellen. Dat was
een kans voor de toen 54-jarige
Rotterdamse zakenman R., des
tijds groothandelaar in belasting
vrije sigaretten en alcohol, wiens
zaken in die tijd niet zo voor de
wind gingen. In één klap dacht hij
zijn slag te kunnen slaan toen olie
kopers uit Zuid-Afrika nog inten
siever dan voorheen de vrije Rot
terdamse oliemarkt afstroopten.
Drie zaken waren op dat moment
al geregeld: de tanker, de beman
ning die zijn mond kon houden en
Zuid-Afrika als afnemer. Alleen de
lading ontbrak nog. Die werd ge
vonden bij de kleine Italiaanse
oliehandel Pontoil Trading. In
Koeweit had die 196.000 ton ruwe
olie gekocht en was zelf naarstig op
zoek naar een tanker. Tegenwoor
dig zou dat geen enkel probleem
zijn, maar toen, in de periode van
de oliecrisis, lag dat allemaal niet
zo gemakkelijk.
Onderweg werd de olie verkocht
aan Shell, wat niet ongebruikelijk
is. Verwonderlijk is het wel dat de
voor 43 miljoen dollar ingekochte
ruwe olie door de Italianen voor
maar liefst 56 miljoen dollar is ver
kocht en dat die door Shell twee
dagen na het zinken van de Salem
werd betaald. In hoeverre Shell
een dubieuze rol heeft gespeeld zal
waarschijnlijk nooit kunnen wor
den achterhaald. Zeker is wel dat
Shell op de hoogte was van het los
sen van de olie in Zuid-Afrika, om
dat de oliemaatschappij met BP
mede-eigenaar is van de boei in
Durban, waar het lossen gebeurde.
Opbrengst 7,75 miljoen
De Rotterdamse zakenman R.
wordt beschouwd als het brein
achter de fraudezaak. Hij wordt er
van verdacht de diefstal van de olie
en het - na het vullen van de tan-
kerruimen met zeewater opzette
lijk tot zinken brengen van het
schip te hebben georganiseerd.
In het Griekse Pireus, waar juist
vorige week het proces tegen de
gearresteerde kapitein van de Sa
lem is begonnen, is R. voor zijn be
moeienissen al eerder bij verstek
tot drie jaar gevangenisstraf ver
oordeeld. Jarenlang procederen
door zijn raadsman heeft kunnen
voorkomen dat R. niet eerder dan
morgen voor de Rotterdamse rech
ter verschijnt. Aanvankelijk werd
hem valsheid in geschrifte, oplich
ting, diefstal, verduistering en he
ling ten laste gelegd. Uit de voor
niet-juristen vrijwel onleesbare
dagvaarding blijkt echter dat daar
van alleen het eerste punt overeind
is gebleven.
Een ex-medewerker van R. heeft
bij het proces rond de hoofdfiguur
Soudan in Houston verklaard dat
R. 7,75 miljoen dollar had ontvan
gen voor zijn rol in de Salem-trans-
actie. Dat is toen niet tegengespro
ken. De Rotterdamse zakenman,
tot afgelopen weekeinde onbereik
baar en waarschijnlijk verblijvend
in zijn riante villa in Sparye, heeft
steeds ontkend iets met de zaak te
maken te hebben gehad.
„Hoe kunt u nu toch denken dat
ik als kleine jongen met zoiets
groots te maken heb, terwijl daar
grootmachten als Shell en de rege
ring van Zuid-Afrika bij betrokken
zijn?", zei hij eind december 1981
tegen twee journalisten van het
weekblad De Haagse Post, de eni
ge verslaggevers die hij ooit voor
drie minuten te woord wilde staan.
„Ik heb heus wel wat anders te
doen dan vragen van u te beant
woorden", voegde hij eraan toe. „U
komt daar nog wel achter: alles is
een misverstand". Na morgen we
ten we hoeveel jaar daar voor staat.
Nederlandse kerken en ker
kelijke organisaties beginnen
deze maand een 'informatie- en
actiecampagne' tegen economi
sche steun aan de apartheid in
Zuid-Afrika. Deze actie, die
drie maanden zal duren, wordt
gevoerd onder het motto
'Steunt uw geld apartheid?' Ze
is een antwoord op de dringen
de vraag van Zuidafrikaanse
kerken om effectieve economi
sche drukmiddelen te ontwer
pen en te bevorderen. De be
langrijkste punten daarbij zijn
het toerisme naar Zuid-Afrika,
een boycot van produkten uit
dat land en het terugtrekken
van investeringen uit Zuid-
Afrika.
Op zaterdag 22 februari om 2
uur wordt in de Janskerk in
Utrecht het startsein voor de
campagne gegeven.
In een speciale actiekrant
herinnert ds. C. B. Roos, voor
zitter van de sectie 'internatio
nale zaken' van de Raad van
Kerken, eraan, dat de Neder
landse kerken door de eeuwen
heen nauwe banden hadden
met de kerken in Zuid-Afrika.
"In de laatste decennia hebben
wij tot onze verbijstering moe
ten constateren, dat de blanke
kerken in dat land met een
blanke theologie de grondsla
gen hebben gelegd voor een
systeem dat in de hele wereld
onder de Nederlandse naam
'apartheid' berucht is gewor
den". "Het is afschuwelijk en
beschamend om met eigen
ogen te zien waartoe 'godge
leerdheid' kan worden mis
bruikt! Om miljoenen zwarte
mensen te onderdrukken, te
kleineren, in arnloede gevan
gen te houden, in thuislanden
te dumpen". "Als kerken kun
nen wij niet werkeloos toezien
of onze handen in onschuld
wassen".
Daarom onderhoudt de Her
vormde Kerk alleen nog con
tacten met die groeperingen in
Zuid-Afrika die zich tegen de
apartheidspolitiek opstellen.
Roos, ex-voorzitter van de her
vormde synode, is ervan over
tuigd, dat economische maatre
gelen de laatste vreedzame
middelen zijn om Zuid-Afrika
tot bekering te brengen. "En
die middelen moeten snel door
regering en bedrijfsleven hier
worden ingezet, anders is het te
laat".
Ds. H. Huting, de tegenwoor
dige voorzitter van de synode,
noemt het een uitvlucht als
wordt gezegd dat druk vanuit
Nederland weinig voorstelt en
dat alleen druk van alle wester
se landen sémen resultaat kan
hebben. "Zo kun je nog een
poosje doorgaan. Maar de vraag
'Steunt üw geld apartheid?'
blyfl. De kerken hebben ge
sproken. Duidelijk. Als u in dét
spreken over apartheid en te
rugtrekking van investeringen
de evangelische boodschap
herkent, moet dat gevolgen
hebben".
Bittere noodzaak
"Wat een vernedering is de
zwarten aangedaan!", roept dr.
H. J. Kouwenhoven, voorzitter
van de gereformeerde synode,
in deze actiekrant uit. "Hel
apartheidssysteem veroorzaakt
een ten hemel schreiend on
recht en leed". "Op geslepen
wijze heeft de Zuidafrikaanse
regering jaar in jaar uit met dro
gredeneringen en valse belof
ten de buitenwereld zand in de
ogen gestrooid. Sinds de zwar
te bevolking haar woede niet
langer kon bedwingen en het
Zuidafrikaanse leger in de
zwarte woonwijken dood en
verderf mocht zaaien, zijn ons
allen de schellen van de ogen
gevallen".
Kouwenhoven vindt de ker
kelijke actie 'Steunt uw geld
apartheid?' bittere noodzaak.
"Want zijn wij mogelijk mede
plichtig aan het vreselijke ver
driet dat de zwarte bevolking
lijdt? De apartheidsmachine
wordt mede door Amerika en
Europa draaiende gehouden.
Die laten hun financiële en eco
nomische belangen zwaarder
wegen dan de pijn die op de ge
zichten van zovelen staat te le
zen. Met deze actie kan ieder
een signaal geven aan regering
en bedrijfsleven dat wij partij
moeten kiezen".
Informatie over het actiema
teriaal kan men krijgen op het
adres Kromme Nieuwegracht
10, 3512 HG Utrecht, telefoon
030-319714. Het materiaal bevat
naast de speciale actiekrant
brochures over de economi
sche banden met Zuid-Afrika,
de economische situatie daar,
het toerisme en de boycot van
Zuidafrikaanse produkten.
Verder suggesties voor actie en
liturgie, een strooifolder en affi
ches. Men kan ook een werk
map aanvragen (f. 10); daarin
zit al het actiemateriaal.
Vrijlating. De ambassa
deur van de volksrepubliek
China in ons land, Guo Jie,
kreeg van de Raad van Kerken
een brief met het verzoek om
vrijlating van een negental met
name genoemde christenen die
in China gevangen zitten. Som
migen van de negen zijn ouder
dan 80 jaar.
De Raad van Kerken zegt in
de brief, verheugd te zijn over
de sinds 1978 toegenomen
godsdienstvrijheid in China.
Hij vraagt de ambassadeur, zijn
invloed uit te oefenen om chris
tenen daar onvoorwaardelijke
vryneia te geven. Onlangs is
een bisschop vrijgelaten, maar
'wel onder bepaalde voorwaar
den.
De negen, die al vóór 1978 ge
vangen zaten, hebben geen ge
legenheid gehad hun trouw aan
China te tonen, schrijft de Raad
van Kerken. "Deze christenen
vragen alleen erkenning van
hun religieuze overtuiging en
een kans om mee te werken aan
de opbouw van het land". De
brief herinnert eraan, dat de
christelijke gemeenschap in
China in het verleden een be
langrijke bijdrage heeft gele
verd aan het onderwijs.
Met pensioen. Ds. J. A. G.
van Zanten in 's Heer Abtsker-
ke (Z.) gaat in april met pen
sioen. Hij kreeg bekendheid
door zijn voorzitterschap van
de hervormde synode (1970) en
van de commissie 'Geldwer
ving' van de Hervormde Kerk.
Achttien jaar (1962 tot 1980)
was hy predikant in Wasse
naar. Na zijn pensionering
wordt hij 'bijstand in het pasto
raat' in Veessen (Gelderland).
Hervormde Kerk: beroepen te
Veenendaal (deelgemeente 'Sola
Fide') J. Alma Schoonebeek;
aangenomen het beroep tot zen
dingspredikant te Managua (Ni
caragua) kandidaat J. B. Noor-
dergraaf Utrecht, het beroep tot
zendingspredikant voor de ar
beid als pastoraal medewerker te
Managua kandidaat mevrouw M.
J. Stout.
Nederlands Gereformeerde
Kerken: beroepen te Maassluis
W. van der Veer Rijsbergen.
Christelijke Afgescheiden Ge
meenten: aangenomen naar
Waddinxveen hr. N. van der
Want Dordrecht.
