'Een brug te weinig'
op video Koudekerk
'Zo'n belevenis geeft kick'
Elke bonsai-boom op
leeftijd is kunstwerk
bONDERDAG 23 JANUARI 1986
r
REGIO LEIDEN
PAGINA 15
Verkeersproblematiek in woord en beeld
KOUDEKERK AAN DEN RIJN - 'Een brug te weinig' is de titel van een video en folder
die de gemeente Koudekerk heeft uitgegeven om de aandacht te vestigen op de hachelij
ke, precaire en vaak onveilige situatie op de route Gnephoek, Hoogewaard, Dorpsstraat
vice versa. Om niet alleen met woorden, maar ook visueel duidelijk te maken waar de
problemen liggen, heeft de gemeente de 'clip' laten maken. "Ik denk dat wij de eersten in
Nederland zijn die de plaatselijke problemen op het gebied van verkeer en ruimtelijke
ordening met een videofilm bij andere overheden bekend maken", meldde burgemeester
L.V. Elfers gisteravond tijdens de presentatie ervan.
De film, die is gemaakt door Jac
ques Voskuil en dertien minuten
duurt, wordt gecopieerd. De co-
piën worden gestuurd naar de
Commissaris van de Koningin in
Zuid-Holland, de directeur van de
provinciale planologische dienst
en naar de gedeputeerde die het
streekplan Zuid-Holland Oost be-
(handelt.
Koudekerk wil graag dat in dat
streekplan de aanleg van een twee
de brug over de Rijn, aan de Al-
phense kant van het dorp, wordt
opgenomen. "Koudekerk kijkt al
jaren naar deze brug uit", aldus
burgemeester Elfers, "maar helaas
denkt de provincie nog niet zoals
I wij".
door
NellBruynes
Om aan de Koudekerkse wens
meer aandacht te geven is onder
leiding van W. van Gent van de af
deling algemene zaken de genoem
de folder vervaardigd. De burge
meester vertelde dat er instem
ming met dit plan is van de ge
meente Alphen aan den Rijn en dat
ook Woubrugge zeer positief heeft
gereageerd. Andere voorstanders,
zo noemde Elfers, zijn de Kamer
van Koophandel, de bedrijvenver
eniging, de ondernemersvereni
ging en het IGOR.
Elfers: "Op een vergadering
waar werd gesproken over het
streekplan bleek dat de aanwezige
Statenleden niet op de hoogte wa
ren van de Koudekerkse proble
men. Vandaar deze folder en vi
deo".
"Wij hebben ook de Vereniging
van Nederlandse Gemeenten ge
meld wat wij hier aan het doen zijn.
Morgen krijgen we bericht of men
hier een artikel dan wijdt in het
blad van deze vereniging", liet El
fers blijken aan alle instanties te
hebben gedacht.
De problemen over de tweede
brug gaan samen met de recon
structie van het tweede gedeelte
van de Hoogewaard, vanaf de Wei-
dedreef tot aan de Gnephoek. "We
hopen dat de provincie medewer
king wil verlenen aan de recon
structie", sprak Elfers. De verbete
ring van de weg zal 3,3 miljoen gul
den gaan kosten en of (en wanneer)
daarvoor krediet komt is nog niet
bekend. De tweede brug zal vol
gens Elfers 'een miljoen of tien'
kosten en over wie dét moet beta
len, zei Elfers: "We moeten een ver
deelsleutel vinden die voor ieder
een acceptabel is".
Hoewel de brug nog in een ver
verschiet ligt, vindt Koudekerk het
toch raadzaam om nu alvast te star
ten met het trekken van de aan
dacht van de betreffende overheid.
Wethouder M. Tensen (PvdA) zegt
te vrezen dat, wanneer de Hooge
waard zal zijn verbeterd, het ver
keer daar nog meer zal toenemen.
"Met alle gevolgen vandien. We
moeten dus tijdig starten".
Knelpunten
Een brug te weinig. Het verkeer
tussen Alphen aan den Rijn en de
westelijke Randstad (Leiden, Den
Haag, Rotterdam) is aanzienlijk.
Veel forensen gebruiken de route
Gnephoek, Hoogewaard, Dorps
straat als sluiproute. Daarin doen
zich tal van knelpunten voor. De
Gnephoek is smal en bochtig. Ook
de Hoogewaard en Dorpsstraat zijn
smal. Tussen deze knelpunten ligt
het Koudekerks industrieterrein.
De bedrijven die hier zijn geves
tigd maken voor de afvoer van de
produkten gebruik van lang en
zwaar en transport. Er zijn tankau
to's van een gewicht tot dertig ton,
terwijl combinaties van vijftien tot
veertig meter lengte soms wel tot
zestig ton wegen. Er zijn in dit ge
bied bedrijven gevestigd die een
totaal van 40.000 ritten per jaar ma
ken. Veel van dit zware verkeer
verlaat de gemeente via de 5,5 me
ter smalle Koudekerkse brug.
Het transport van de produkten,
zo zeggen de bedrijfsvoerders, on
dervindt veel hinder van zowel de
hoge verkeersintensiteit (vier- tot
vijfduizend voertuigen per etmaal),
als van de genoemde knelpunten.
Er gaat veel kostbare tijd verloren.
Ook de omwonenden ondervin
den veel overlast van het zware
verkeer. En voor het grote aantal
schoolkinderen dat dagelijks on
derweg is naar en van Alphen is de
ze situatie ronduit onveilig te noe-
Om aan al die problemen een
einde te maken, streeft Koudekerk
gesteund door het plaatselijke be
drijfsleven naar de aanleg van een
brug over de Oude Rijn nabij de
oostgrens van de gemeente. Deze
brug zou in het zuiden, op Alphens
grondgebied, op de daar geplande
verbinding tussen de aan te leggen
nieuwe rijksweg 11 en de huidige
rijksweg 211 kunnen aansluiten.
Zowel Koudekerk als Alphen
heeft gepleit voor opneming van
de brug in het streekplan. Ook de
Kamer van Koophandel is een
voorstander van de brug. "De aan
leg van een nieuwe verkeersbrug
ter hoogte van Koudekerk juicht
de Kamer toe, omdat de bereik
baarheid van de industriegebieden
dan zal worden verbeterd", schreef
de Kamer van Koophandel vorige
maand nog.
Ook het IGOR, een samenwer
kingsverband van gemeenten in
deze regio, is van mening dat een
tweede brug over de Rijn een goed
alternatief is om de problemen die
de industrie heeft op te lossen. "De
huidige verbindingen lopen door
woongebieden. Met de brug wordt
een bijdrage geleverd aan de ver
betering van het woonmilieu in Al
phen aan den Rijn en omliggende
gemeenten", aldus de reactie van
het IGOR.
De bedrijvenvereniging Koude
kerk aan den Rijn vindt onder
meer dat een dergelijke brugver-
binding, bij voorbeeld, een simpele
drie meter hoog gelegen (ophaal-
De levensgevaarlijke oversteek v
)brug kan zijn. De brug zou vanuit
het in het centrum van Koudekerk
gelegen brugwachtershuisje op
eenvoudige wijze kunnen worden
bediend.
brugverbinding zou
de regio Alphen aan den Rijn ook
zeer ten goede komen. Het zware
transport uit Koudekerk hoeft dan
niet meer via de woonbuurten
Gnephoek, Oudshoorn en Ridder-
vielrijders op de Hoogewaard.
veld in Alphen te rijden. De be
bouwde kom van Alphen en Kou
dekerk is er bij gebaat als het
re verkeer rechtstreeks, vis
brug, kan aansluiten op het lande
lijk wegennet. Koudekerk stelt
als voorwaarde dat bij aansluiting
van de Gnephoek op de Landlust-
weg afdoende maatregelen worden
getroffen ten aanzien van het ge
motoriseerde verkeer om sluipver
keer. te weren.
(foto Will Dijkman)
Een tweede bxug over de Rijn,
kortom, kan alleen maar in het
voordeel werken van de mensen
die in deze omgeving wonen èn
werken. De bedrijvenvereniging
schrijft in haar reactie op de plan
nen: "Een regionale oplossing die
van harte zal worden toegejuicht,
zowel door de bewoners uit de re
gio als door het belangrijke indus
triële bedrijfsleven in Koudekerk
aan den Rijn".
Vier vingers
afgerukt bij
bedrijfsongeval
NIEUW-VENNEP - Bij een onge-
lyk met een hydraulische pers zijn
bij een 24-jarige inwoner van
Nieuw-Vennep gisteren vier vin
gers afgerukt. De man is naar het
ziekenhuis van de Vrije Universi
teit in Amsterdam gebracht.
De inwoner van Nieuw-Vennep,
in dienst bij een plaatselijk bedrijf
dat landbouwwerktuigen maakt,
was op het moment van het onge
val bezig met de vervaardiging van
maaischotels. Naar de toedracht
van het ongeluk wordt een onder
zoek ingesteld door de arbeidsint
spectie.
Radio's gestolen
ALPHEN AAN DEN RIJN - Uit
de showroom van een garage aan
de Gouwestraat in Alphen heeft
een onbekende kans gezien drie
dure radio-cassetterecorders te de
monteren, die in een demonstratie-
paneel zaten. De apparaten kosten
tussen de 1300 en 1400 per stuk.
Kees-Jan Butter (16) finalist Piano Driedaagse in Rotterdam
ALPHEN AAN DEN
RIJN - Een echte ster. Zo
voelde de zestienjarige
Kees-Jan Butter zich na
de finale van de onlangs
gehouden PianoDrie
daagse in de Rotterdamse
Doelen. Afgeladen met
bossen bloemen mocht de
Alphenaar zich na het
concert in de Kleine Zaal
terugtrekken in de chique
kleedkamer met diverse
zachte fauteuils en een
zeer luxe slaap- en badge
legenheid.
door
Mark van Dijk
"Je weet dat in die kleedkamer
de meest beroemde muzikanten
hebben rondgelopen. Het geeft
een geweldig gevoel om daar ook
eens te mogen zijn en dat con-"
cours mee te maken", aldus de
getalenteerde pianist. "Zo'n be- 4
levenis geeft een enorme kick en
dat stimuleert weer de muziek
studie. Na die ervaring studeerde
ik het hardst".
Het moment dat haar zoon nog
in kostuum uit de solistenruimte
kwam en de bossen bloemen bij
na niet meer in zijn armen kon
houden, is ook de moeder van
Kees-Jan haarscherp bijgeble
ven. Beiden lijken dat ogenblik
nog eens mee te maken als ze er
thuis over praten. Ze wisselen
daarbij stralende blikken. Maar
mevrouw Butter kan relativeren:
"Je weet dat de volgende dag de
bakker weer voorde deur staat".
Kees-Jan Butter was een van
rijkste is wel de podiumervaring.
Voor een groot publiek moet je je
zenuwen in bedwang kunnen
houden en jezelf niets aantrek
ken van kuchende toeschouwers
of van de fotografen". Behalve in
Rotterdam heeft Kees-Jan But
ter vorig jaar ook de finale weten
te bereiken van het Edith Stein-
concours in Den Haag.
"En je komt overal dezelfde
deelnemers tegen. Het is een
enorm klein wereldje, want dat
selecteert zichzelf', aldus de Al
phenaar. Hij zit op het Christelijk
Lyceum in het vijfde jaar gymna
sium en kan vanwege het huis
werk niet meer dan anderhalf
uur per dag studeren.
Na de middelbare school wil
hij muziekwetenschappen stude
ren in Utrecht en deze opleiding
na twee jaar combineren met het
conservatorium. Kees-Jan But
ter: "Ik wil me zo breed mogelijk
oriënteren. Een echte concert
pianist worden, is voor slechts
heel weinigen weggelegd. En ik
kan nu moeilijk inschatten of ik
daarvoor de nodige capaciteiten
bezit".
Opvijzelen
*Kees-Jan Butter aan de piano ...Even een ster...
de zes finalisten van het landelij
ke pianoconcours in Rotterdam,
waaraan in totaal 175 kandidaten
deelnamen, amateurs van alle
leeftijden. De jongeren waren
daarbij aardig in het voordeel,
volgens Butter, omdat deze re
gelmatiger spelen en nog in een
'groeifase' verkeren.
Oudere amateur-pianisten zou
den hun spelniveau moeilijk
kunnen vasthouden. De tech
niek is hun wakke kant, omdat
deze muzikanten minder regel
matig studeren. Een uitzonde
ring geldt vanzelfsprekend voor
de beroepsmusici. Dezen noemt
de Alphenaar ware 'notenvre
ters'.
De zes winnaars van de Piano
Driedaagse hebben een abonne
ment gekregen voor de pianose
rie in De Doelen. Bovendien zijn
ze uitgenodigd voor een optre
den in een avondvullend pro
gramma met de pianovirtuoos
Daniël Wayenberg. Het uitvoe
ring wordt gegeven in zaal De
Drie Maenen te Ouderkerk aan
den IJssel op zaterdag 25 januari.
Zwemmen
De Alphenaar is al sinds zijn
(fotoNanno Bloupot)
zesde jaar leerling van de plaat
selijke streekmuziekschool. Me
vrouw Butter: "Dat hoort net als
zwemmen bij de opvoeding". De
eerste jaren voor een algemene
muzikale vorming en daarna
kreeg hij daar les op de vleugel.
Kees-Jan Butter is momenteel
leerling van Arthur de Bussy.
Deze muziekpedagoog heeft
hem ook voorbereid op de diver
se concoursen.
Butter: "Als die pianowedstrij
den passen in het studieschema,
zijn ze heel nuttig voor je spelni
veau. Je werkt dan tenminste er
gens naar toe. Maar het belang-
Voorlopig wil de vwo-leerling
zijn niveau nog heel wat opvijze
len. Hij hoopt het komend voor
jaar hoge ogen te gooien op het
door de streekmuziekschool
georganiseerde Communication
Talentenconcours. De voorron
den daarvoor worden gehouden
van 21 april tot 7 mei.
Maar kunnen muzikanten zich
in een wedstrijd wel aan elkaar
meten? "Natuurlijk wel", aldus
Butter. "Zeker als je let op de
techniek, de gekozen stukken en
de muzikaliteit van de deelne
mers. En wanneer er uitsluitend
pianisten aan meedoen, kan er
helemaal goed worden vergele
ken. Vooral als je de gespeelde
stukken zelf kent. Je hoort
werkelijk alles".
"Een bonsai kan in feite elke
boom zijn, mits je ze in minia-,
tuur kan kweken. Bonsai bete
kent boom in pot. Ze mogen niet
groter worden dan 1,20 meter",
vertelt de Boskoper E.H. de
Groot, importeur van de beroem
de Japanse miniatuurboompjes
en organisator van de Bonsai
show die morgen begint. "In fei
te is het een show over Japanse
tuinen, maar dat trekt niet. Bon
sai spreekt de mensen veel meer
aan".
Edo de Groot is een van de drie
Nederlandse groothandelaren in
Bonsai-bomen. Hij is eigenaar
van het import- en exportbedrijf
Edo-Bonsai, dat is gevestigd aan
Den Ham, 22 in Boskoop waar
ook de tentoonstelling wordt ge
houden. Twaalf jaar geleden ver
trok De Groot voor het eerst naar
Japan om daar Boskoopse kwe-
kerijprodukten te slijten. "Toen
zag ik bonsai en was meteen ver
kocht. De eerste keer heb ik er
meteen veertien meegenomen",
vertelt de Boskoper, die zich zes
jaar geleden geheel ging toeleg
gen op de handel in bonsai en de
aanleg van Japanse tuinen.
Om een en ander wat meer be
kend te maken organiseert De
Groot shows, waarop bonsai en
Japanse tuinen te zien zijn. De
show die morgen begint, is al
weer de zevende. Ditmaal toont
De Groot een Japans theehuisje
gelegen in een tuin met bassin en
bruggetjes. Op de tentoonstel
ling staan meer dan vijfhonderd
bonsai-bomen.
De jongste bonsai die wordt
getqpnd, is pas zeven jaar oud.
De oudste 85. Voor een bonsai is
dat niet oud. De Groot heeft zelfs
een boom van 250 jaar. "Maar die
is niet te koop", vertelt De Groot
als hem wordt gevraagd wat zo'n
boom kost. "De kunstwaarde
van die boom is toch 20.000 gul
den. Kunstwaarde, want het is
een kunstobject". De prijs van
een bonsai wordt voor een groot
deel bepaald door de leeftijd.
Hoe ouder, hoe mooier, hoe
duurder, is een regel die meestal
opgaat. Kleine boompjes - toch
zo'n tien jaar oud - zijn er vanaf
vier tientjes, maar de prijs kan
flink oplopen. Een dure boom
wordt dan ook niet meer gezien
als een tuindersprodukt, maar
als een kunstobject.
Vanwege de hoge prijs wordt
een bonsai - oorspronkelijk een
boom die buiten behoort te
staan, maar inmiddels zijn er ook
exemplaren voor binnen te krij
gen - vaak in de tuin vastgezet.
Wordt zo'n boom onverhoopt
toch gestolen, dan is de dader
vrij gemakkelijk te achterhalen,
zegt De Groot. Daarvoor is een
registratiesysteem opgezet en
omdat vooral de duurdere bo
men echte kunstwerken zijn, is
herkenning later niet moeilijk.
Daarbij komt dat het bonsai-we
reldje in Nederland vrij klein is.
Omdat de bomen zo duur zijn,
geeft de Boskoper garantie. Zijn
bomen zijn slechts te koop bij 25
deskundige middenstanders, die
door hem geregeld worden ge
test. "Als er iets niet goed is,
stoppen we gelijk met zo'n ver
koper. Wij zijn heel erg streng al
dus De Groot, die de deskundig
heid van de verkopers nodig -
heeft voor zijn garantie. Gaat een
boom dood en blijkt na onder
zoek dat het niet aan slecht on
derhoud heeft gelegen, dan
wordt de schade vergoed. Hetzij
met een nieuwe boom, hetzij met
geld.
Het onderhoud van een bonsai
is erg- belangrijk. Daarom ver
strekt De Groot ook handleidin
gen bij zijn boomppjes. "Eigen
lijk is het heel eenvoudig. Regel-
matig water en voeding geven en
als de boom ziek is ook behande
len. Sommige mensen spuiten de
boom niet als die bladluis heeft,
omdat ze het zonde vinden om
zo'n dure boom te spuiten. Dat is
dus de verkeerde voorzichtig
heid. Bovendien moeten de bo
men één keer in de twee jaar
worden verpot en dienen ze een
tot twee keer per jaar te worden
bijgeknipt".
De boompjes worden klein ge
houden door ze in kleine potten
te plaatsen, die in Japan speciaal
worden gemaakt. Verdtt- worden
bij het verpotten de wortels bij
geknipt en wordt het boompje
regelmatig gesnoeid. De zo ken
merkende vorm van een bonsai
wordt bereikt door de takken te
spannen met draadjes of in een
bepaalde richting te leiden met
bamboestokken. "Je moet z'n
grote broer in de natuur zo goed
mogelijk benaderen, maar de ka
rakteristieken benadrukken".
De laatste tijd verschijnen er
overigens steeds meer nep-bon-
sai op de markt. "Wij herkennen
ze a la minute, maar de consu
ment niet. Mensen hikken nogal
eens tegen de prijs aan. Handige
jongens, beunhazen, hebben
daarop ingespeeld. Die nemen
een gewoon boompje, snoeien
dat en verkopen het als bonsai.
Vaak nog in een verkeerd potje
ook. Dan denken die mensen dat
ze voor vijftig gulden een echte
bonsai hebben gekocht, terwijl
ze niets meer hebben dan een
verknipt boompje van 12,50 gul
den in een potje van nog geen
tientje. Daarom moeten de men
sen zich altijd eerst wenden tot
de Nederlandse Bonsai Vereni
ging".
De bonsai-show waarop voor
het eerst in Europa ook Sai Kei
(miniatuurlandschappen uit Chi
na) te zien zijn, opent morgen om
tien uur. Tot en met dinsdag kan
iedereen dagelijks tussen tien en
vijf uur gratis wandelen in de Ja
panse tuin in Boskoop.
HENNY VAN EGMOND
Boompaal
Palen naast een boom kunnen
stormschade aan het gewas niet
altijd voorkomen. Het nut van
een paal wordt door velen be
twijfeld. Desondanks wordt ér,
vrijwel altijd naast een jonge
boom een paal in de grond ge
plaatst om scheefgroeien te voor
komen. De tegenstanders hier
van zeggen dat een paal de wor
telontwikkeling van een boom
vertraagd. Om goed vast te
groeien moet een boom juist
schudden in de wind, zo zeggen
dé tegenstanders. Door naast de
boom een halfhoge paal te plaat
sen kan dit nadeel vfrorden voor
komen. De jonge aanplant zal
voldoende bewegen en wordt te
gelijkertijd beschermd tegen
scheefgroeien. Op niet erg win
derige plaatsen is een paal overi
gens lang niet altijd noodzake
lijk. Bij fruitbomen moet wel al
tijd een paal worden geplaatst.
De boom heeft immers door de
vracht vruchten veel te verdra
gen.
Het is raadzaam aandacht te
besteden aan de kwaliteit van de
paal. Zwakke palen breken bii
Edo de Groot tijdens de voorbereiding i
gulden.
Naam
Met de regelmaat van de klok
wordt het assortiment aan bloe
men en planten uitgebreid met
nieuwe rassen. Veel van deze
'pasgeborenen' zijn toevalstref
fers: een kweker ontdekt tussen
zijn gewas een afwijkend exem
plaar, onderzoekt dit en dan
blijkt dat er door een speling van
de natuur (officieel heet dit mu
tatie) een nieuw ras is ontstaan.
De meeste nieuwe rassen zijn
echter pas na jaren veredeling
door beroepsveredelaars tot
stand gekomen. Om te voorko
men dat andere plantvermeerde-
raars zomaar nieuwe rassen over
nemen zonder te betalen voor al
het werk dat veredelaars hier
voor hebben verricht, is het zoge-
naamde kwekersrecht inge
voerd. De nieuwe rassen van vrij
wel alle plantsoorten zijn hier
door beschermd.
Een kweker of veredelaar die
denkt een nieuw ras te hebben
gevonden meldt dit bij de Raad
voor het Kwekersrecht. De raad
begint dan, in samenwerking
met het Rijks Instituut Voor Ras
sen Onderzoek (RIVRO) in Wa-
geningen, een uitgebreid onder
zoek. Er wordt bekeken of het
ras wel echt nieuw is, of er spra
ke is van homogeniteit en of het
ras in verschillende opeenvol
gende generaties wel dezelfde ei
genschappen houdt.
Het onderzoek neemt vaak een
paar jaar in beslag. Als de Raad
zegt dat het inderdaad een nieuw
ras betreft en ook aan de overige
eisen is voldaan, dan mag de
kweker van het ras een naam
voor zijn produkt bedenken. Ook
aan de naam worden voorwaar
den gesteld. Er mag bijvoorbeeld
geen ander ras van dezelfde plan-
tesoort met die naam voorko
men. Een nieuwe roos mag dus
niet Sonia (een bestaand rozen-
ras) worden genoemd, maar een
nieuwe fresia mag wèl die naam
krijgen. De naam mag evenmin
onbetamelijk zyn.
Als ook de naam door de Raad
is goedgekeurd kan de kweker of
veredelaar zijn ras op de markt
brengen. Er zyn dan inmiddels
wel enkele jaren verlopen sinds
het moment dat de vondst werd
gedaan.
Niet alle planten zijn be
schermd door het Kwekersrecht.
Zo kunnen nieuwe violen zonder
probleem op de markt worden
gebracht.
