Hoe integer is de makelaar? ZATERDAG 18 JANUARI 1986 EXTRA PAGINA 19 door Gerard van Putten De makelaar moet zich beter verkopen op de onroerend goedmarkt. Oftewel: het imago van de makelaar moet worden opgevijzeld. Dat standpunt vertolkt de Nederlandse Vereniging van Makelaars. Want meer dan ooit staat de reputatie van de beëdigde adviseur ter discussie... Eens stond het woord makelaar zo ongeveer synoniem voor onkreukbaarheid. Na minder vleiende publicaties in een geïllustreerd weekblad over bemiddelaars die bereid bleken zich in te laten met zwart geld-transacties, rijst menigmaal de vraag: hoe integer is de makelaar? Zeker, nu de NVM onlangs ook nog de namen van 21 leden uit de administratie lichtte. „We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat een grote groep wordt aangekeken op de daden van een kleine minderheid. Los daarvan: de makelaarsbranche moet zo zuiver mogelijk worden gehouden. Vandaar onze kritische opstelling ten opzichte van de leden". Erg gecharmeerd van de passage in de jaarrede van NVM-voorzitter Ja ger over het royement van 21 leden waren ze niet bepaald, de rond 2000 Nederlandse gekwalificeerde be middelaars in onroerend goedtrans- acties. In meerderheid vonden ze dat die aankondiging afbreuk deed aan het vorige week vrijdag afgesto ken juichverhaal over de gunstige ontwikkelingen op de woning markt, waar de verkoop in 1985 lan delijk met vijftien procent steeg en het aanbod tegelijkertijd toenam met bijna drieduizend huizen. „Dat zoiets in de wereld kan wor den gebracht, daar kan ik heel nij dig om worden", is de veelzeggende reactie van R.H. Eibers, mede-eige naar van de Leidse makelaardij Fi des, op de openhartige verklaring van de NVM-voorzitter. „Het pu bliek zou uit zo'n bericht kunnen concluderen dat de makelaars maar wat aan rotzooien. En dat, terwijl verreweg de meeste makelaars hun werk goed doen, hun zaakjes netjes en naar behoren regelen". De schrik voor een nieuwe confronta tie met belastend materaal zit er goed in. in de wereld van de makelaardij. De branche is vorig jaar herhaalde malen in opspraak gebracht door de schimmige praktijken van 'kwaden', waar ook de 'goeden' op zün aangekeken. Vandaar dan ook dat de makelaars het liefst had den gezien dat de kaarten van de afge voerde leden als een goed te bewaren ge heim aan het NVM-archief zouden zijn toevertrouwd. Geen vervolgmaatregel „Het was eigenlijk ook niet de bedoe ling dat dit besluit in de publiciteit zou worden gebracht. Helaas is dat wel ge beurd", onthult drs. E.J. Peelen, hoofd van de commercieel economische dienst van de belangenvereniging voor make laars. Op het verenigingskantoor in Nieuwegein leeft de vrees dat de uitge sproken straf wordt uitgelegd als een vervolgmaatregel op de „hier als een bom ingeslagen" publicaties in Nieuwe Revu, waarin ook NVM-voorzitter Jager werd opgevoerd als een makelaar die niet ongenegen zou zijn geweest te be middelen in een transactie waarmee zwart geld was gemoeid. Bij hoog en bij laag houdt Jager vol dat hij zich niet heeft gemengd in dergelijke zaken. Hij heeft het bij die ontkenning gelaten, de NVM heeft wel tevergeefs gepoogd langs juridische weg de bandjes van de opgenomen gesprekken van de 'onder- zoekjournalisten' met makelaars los te weken van het weekblad. "Ik wil er de nadruk op leggen dat dat opgeblazen verhaal voor ons niet de aan leiding is geweest om onze normen te verzwaren", zegt drs. Peelen. „We heb ben hier altijd al een strak reglement ge hanteerd. Binnen een vereniging gebeu ren er altijd dingen die niet door de beu gel kunnen. Allicht zal er in zo'n grote groep wel eens iets tussendoor slippen. Waar gewerkt wordt, worden nu een maal fouten gemaakt. Voor ons is het be langrijkste aspect dat de onafhankelijk heid van de makelaar gewaarborgd moet zijn, diens zelfstandigheid moet vast staan door het bezit van 51 procent van de bedrijfsaandelen. Een makelaar mag niet in loondienst zijn, hij moet full time bezig zijn in de makelaardij. Hij mag zich ook niet inlaten met ongeoorloofde nevenactiviteiten, hij mag ook geen hui zen kopen of verkopen. Een makelaar mag, wil hij lid blijven of worden, ook niet uitsluitend en alleen werkzaamhe den uitvoeren voor een bank. Op dit al les wordt hier scherp toegezien". Niet natrappen Peelen laat zich er niet over uit, waar om de NVM de 21 makelaars heeft afge voerd. Laat staan dat hij namen en plaat sen wenst te noemen, „want wij willen niet natrappen". „Het gaat in elk geval niet om makelaars uit Leiden of omge ving", verzekert de Oegstgeester make laar B.J. Proper, sinds jaar en dag de be langenbehartiger van de Leidse NVM- makelaars in de afdeling Den Haag. In z'n algemeenheid hoeft een roye ment niet per se in het verlengde te lig gen van een gepleegd verraad aan de be roepsethiek. Terecht wijst R.H. Eibers als woordvoerder van de NVM-make- laardy Fides erop dat een makelaar, die om de een of andere reden nalaat de con tributie af te dragen evenzeer een briefje kan verwachten waarin wordt meege deeld dat-ie zich voortaan als ex-lid van de belangenvereniging mag beschou- „Zeker de eerste vijfjaar willen we ge royeerde leden niet terugzien in ons be stand", verklaart drs. Peelen. „Wie na die periode weer lid wil worden, zal net als andere makelaars die zich bij ons wil len aansluiten de hele ballotageprocedu re moeten ondergaan". De makelaar die vrijwillig de hypo theek van de „strenge erecode van de vereniging" op zich wil leggen, wordt eerst door een NVM-commissie van ma kelaars uit de regio op diens antecen- denten onderzocht. Op advies van die re gionale NVM-vertegenwoordigers be slist de landelijke ballotagecommissie (Peelen: „Om de schijn van vriendjespo litiek te vermijden mogen daarin geen mensen zitten die enige relatie met de betrokken makelaar onderhouden") over het al dan 'niet toekennen van het lidmaatschap. Twintig makelaars volde den vorig jaar niet aan de toelatingseisen van de NVM. De makelaar die van de ballotagecommissie wèl het NVM-vig- net (Proper: „Een visitekaartje. Ik kan me niet voorstellen dat een makelaar geen lid wil worden") mag voeren, is ver plicht zich gedurende twee jaar als 'kan didaat-lid' in het verenigingsleven te be geven. Waarbij hij tevens het mentor schap van een NVM-makelaar uit zijn omgeving moet gedogen. Pas nadat de makelaar zich in die twee jaar heeft ge dragen naar de gedragsregels van de NVM, wordt-ie als volwaardig lid geac cepteerd. Integriteit Van de ongeveer 2000 makelaars plooit 87,5 procent zich naar de erecode van de vereniging, die volgens drs. Pee len veel verder gaat dan de wet waaraan een makelaar zich per definitie heeft te houden. Hij durft niet voor de integriteit van ieder lid in te staan, „het zal best weieens gebeuren dat ook een NVM-lid zich bezondigt aan iets dat niet door de beugel kan". „Zoals ook beslist niet mag worden gesteld dat makelaars die niet bij de NVM zijn aangesloten, niet bona fide zijn. Je hebt ook hele goede niet- NVM makelaars". Waarmee de aspirant-koper van een woning en de huisbezitter, die z'n wo ning in de verkoop wil doen, nog geen antwoord heeft op de vraag welke make laar naar eer en geweten z'n belangen zal behartigen en welke makelaar genegen is zich te begeven over de grens van het, „betamelijke advies". De Oegstgeeste- naar Proper, de nestor van de Leidse makelaars, formuleert een kernachtig standpunt: „Bekleed je volgens de wet een vertrouwenspositie, dan moet je geen adviezen geven waarmee je buiten de wet treedt. Doe je dat wel, dan schaad je de branche". Hij kan zich indenken dat een deel van het publiek de drempel van een makelaarskantoor na de verha len over het gesjoemel met zwart geld („Heel dom als je op dergelijke voorstel len ingaat") met enige vrees neemt. „Toch valt het wantrouwen mee", is de ervaring van drs. Peelen. En als dat al bestaat, dan wordt dat volgens hem ge koesterd door mensen die nooit met ma kelaars van doen hebben gehad. „De meer kritische mensen vragen zich af: hoe heeft Nieuwe Revu dat onderzoek verricht? In hoeverre berusten de feiten op waarheid, die vraag kun je je name lijk ook stellen. Want in theorie is een makelaar verplicht een verkoper, van wie hij een ondertekende verkoopop dracht in bezit heeft, in te lichten als er een gegadigde voor z'n pand is geweest. Alleen met die restrictie dat de gegadig de met een voorstel is gekomen dat niet door de beugel kan. Dat bewuste blad heeft er de draai aangegeven dat een ma kelaar zich dan al inlaat met dergelijke praktijken". Zekerheid „Wie zich tot een van onze leden wendt" zegt Peelen ook, „heeft in elk ge val de zekerheid dat-ie die makelaar op diens handelwijze kan aanspreken bij de Adviescommissie Voorwaarden en Ta rieven of bij de tuchtrechter. Zowel de adviescommissie als de tuchtrechtbank wordt gevormd door drie personen, van. wie er twee stammen van buiten de ma kelaardij. De voorzitter behoort tot de rechterlijke macht, doorgaans gaat het om een kantonrechter. Het andere lid dat niet uit de wereld van de makelaardij komt, is meestal een vertegenwoordiger van de Kamer van Koophandel". „Wij kennen een laagdrempelige be roepsprocedure. De kosten blijven be perkt tot een bedrag dat beneden de honderd gulden ligt. Iemand die een ge schil heeft met een makelaar die niet bij onze vereniging is aangesloten, die zal zich moeten wenden tot de rechter. En dan kan het gebeuren dat het bedrag waarover de partijen in de clinch liggen, verre wordt overtroffen door de proces kosten. Bij de NVM geeft de Adviescom missie Voorwaarden en Tarieven een bindend advies over tariefskwesties, de tuchtrechter spreekt een oordeel uit over de handel en wandel van een make laar in relatie tot de erecode van de ver eniging". Het „saneringsproces dat binnen de vereniging aan de gang is", leidt tot een beter aanzien van de NVM, is het oor deel van de Vereniging Eigen Huis. „In het verleden", beweert zegsman Van Loon van de consumentenorganisatie, „trokken bepaalde makelaars zich geen moer aan van de uitspraken van hun ei gen Adviescommissie Voorwaarden en Tarieven. Zei die commissie: jij moet de courtage terugbetalen, dan verdomden ze dat gewoon. Zodat je als consumen tenorganisatie wel gedoemd was naar de rechter te stappenwat weer een hoop kosten met zich bracht. Toen de NVM nog NBM heette, de Nederlandse Bond van Makelaars, toen had men dikwijls moeite om de fouten van hun leden toe te geven. Nu constateer ik dat de NVM daadwerkelijk leden schorst, de zwakke broeders eruit gooit. Ze nemen daar in Nieuwegein hun doelstellingen kenne lijk serieuzer dan voorheen. En dat vin den wij een positieve ontwikkeling" Klachten Wat niet wegneemt dat er op de bu reaus van medewerkers van consumen tenorganisaties nog talloze klaagbrieven belanden. Zoals het ook in de wereld van makelaars bekend is dat sommige collega's het niet al te nauw nemen met hun onafhankelijke status. Er zijn er, die voor bankinstellingen werken. Volgens drs. Peelen van de NVM. omdat de ban kiers met het binnenhalen van make laars dachten een groter afzetgebied voor hun hypotheken te verkrijgen. De omstreeks 1980 ingezakte woonmarkt is volgens ingewijden een andere reden die bepaalde makelaars heeft aangezet tot het bedenken van trucs die „niet des makelaars" zijn. Een beetje makelaardij, belichaamd door twee compagnons en een loontrekkende, moet ai gauw een jaaromzet van tweeënhalf a drie ton draaien om rond te komen. Maar vele kwamen in de beginjaren tachtig niet toe aan die inkomsten, ze balanceerden op de rand van winst en verlies, andere makelaardijen belandden in de rode cij fers. „In de afgelopen jaren is het aantal klachten over makelaars wel duidelijk afgenomen", meldt Eigen Huis-mede- werker Van Loon. „Op de onroerend goedmarkt hebben twee ontwikkelin gen dat proces in gang gezet. Door de ingezakte huizenmarkt is het aandeel van de niet-gekwalificeerde bemidde laar verminderd. En daarmee vele klach ten. De tweede reden: binnen de georga niseerde makelaardij is. vnornitinne»^ op de wettelijke maatregel, de dubbele courtage afgeschaft. De toenmalige NBM maakte destijds gebruik van stan daardformulieren die het standpunt ver rieden: de enige gezonde transactie is een tweezijdige. Jarenlang hebben de consumentenorganisaties zware druk uitgeoefend op de Tweede Kamer en de regering. Eindelijk ligt dat wetsontwerp er nu, dat erin voorziet dat courtage al leen bij de verkoper in rekening mag worden gebracht". Provisiefuikmethode Maar een nieuwe klachtenbron is in tussen aangeboord. Volgens Van Loon hebben enige makelaars in „bepaalde streken van het land" (naar verluidt: in Amsterdam, in 't Gooi en in Den Haag) de „provisiefuikmethode" bedacht. „Die komt erop neer dat bijvoorbeeld vijf ma kelaars elkaar vinden in een advertentie- collectief. Ze spelen elkaar het balletje toe door te adverteren met hun totale aanbod van panden. Stel dan het geval voor van de consument die interesse heeft voor een bepaald pand. Die stapt bij een van die vijf makelaars naar bin nen en dat kan dan net bij de makelaar zijn die het pand niet in de verkoop heeft. Dan gebeurt het, dat die makelaar dat nalaat te vertellen en de man aan het lijntje houdt. Waarna de aap pas uit de mouw komt als de koop wordt gesloten, dan blijkt ineens een hele andere make laar het pand in de verkoop te hebben gehad. Dan komt het voor dat zo'n ma kelaar doodleuk zegt: ik heb diensten voor u verleend, ik heb wat van de koop som afgekregen en daar verlang ik wel bemiddelingscourtage voor". „Dat kan dus niet", veroordeelt ook NVM-medewerker Peelen dergelijke praktijken. „Courtage mag alleen wor den berekend als er een koopopdracht is gesloten". Van Loon zet ook vraagtekens bij de opstelling van sommige makelaars in hun positie als hypotheekadviseur. „Wij vragen ons af of de makelaars wel vol doende objectiviteit in acht kunnen ne men. Herhaaldelijk hebben wij vastge steld dat mensen die op grond van hun inkomen in aanmerking komen voor een premie A-woning, een hypotheek op le ven zijn geadviseerd. Terwijl een annuï teitenhypotheek doorgaans voor die in komensgroep voordeliger is. Wij kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat de extra-bonus die de afsluiting van een hy potheek op leven bovenop de provisie oplevert, voor een makelaar aanleiding kan zyn om een hypotheek op die basis te adviseren". Geen jota Naar de mening van NVM-medewer ker Peelen klopt van de uitleg van Van Loon „geen ene jota". „Het hoeft niet al tijd zo te zijn dat de annuïteitenhypo theek de voordeligste vorm is. In de praktijk kan een hypotheekvorm op le vensverzekering best eens voordelig uit vallen. Dat hangt helemaal af van de per soonlijke omstandigheden. De consu mentenorganisaties leunen naar buiten toe erg zwaar op de annuïteitenhypo theek, binnenskamers hebben ze ook begrip voor onze mening. Maar ze moe ten nu eenmaal leden hebben, vandaar die kretologie". Hij verwijst voor het gemak naar het zogeheten 'Stappenplan' van de NVM waarin de cliënt stap voor stap naar een hypotheekvorm wordt geleid die het beste bij hem past. Peelen zegt ook dat vele klachten over makelaars in wezen ongegrond zijn. Te denken valt bijvoorbeeld aan de koper die steeds informatie heeft ingewonnen bij een makelaar over een huis, dat bij hem in de verkoop stond. Na de koop stuit zo'n koper dan op een mankement of meerdere mankementen. „Ook al heeft de koper voortdurend inlichtingen ingewonnen, zolang er geen koopop dracht is getekend hoeft een makelaar uit eigener beweging geen inlichtingen te verstrekken over eventuele opknap- kosten. De makelaar behartigt immers de belangen van de verkoper. Wel moet- ie de gegevens verstrekken, die ook de verkoper bekend zijn. Als een muur een scheur vertoont die schuil gaat achter een fornuis, dan moet de makelaar wel vertellen over het bestaan van die scheur". Geen bescherming Nog altijd genieten de werkzaamhe den van een makelaar geen wettelijke bescherming, alleen de titel 'makelaar' is beschermd. Zodoende is iedereen ge houden zich op te werpen als adviseur in de onroerend goed-branche, al mag men zich dan niet uitgeven voor makelaar. Vele van die ongediplomeerde adviseurs presenteren zich als 'specialisten in on roerend goedbemiddeling'. „Niet al die mensen zyn malafide, er zitten ook hele goeie onder", weet make laar Proper. „Dat is waar", beaamt drs. Peelen. Maar hij vindt het zo langzamer hand wel tijd worden dat niet terzake- kundige lieden de toegang tot de onroe rend goedmarkt wordt ontzegd. „Toen Lubbers nog minister van economische zaken was heeft hij gezegd: het zou een goeie zaak zijn om deze functie aan kwa liteitseisen te onderwerpen. Staatssecre taris Van Zeil heeft gezegd: we zullen die gedachte handen en voeten geven door de SER een advies te vragen. Dat is vorig jaar uitgebracht Van Zeil heeft toegezegd op korte termijn met een be slissing te zullen komen. De wet zal naar alle waarschijnlijkheid alleen de wo ningmarkt aangaan, niet de bedrijfsob- jecten. De opvatting is, dat de zakenwe reld wel voor zichzelf kan opkomen. Mocht zo'n beperkende, de individu be schermende maatregel worden inge voerd, dan moet er wel rekening worden gehouden met de bestaande situatie". Proper: „Sommigen moet inderdaad dispensatie worden verleend". Een huizenhandelaar als de Leidenaar Keij heeft „met verbazing en teleurstel ling" kennisgenomen van het advies. In middels is er een vereniging van bemid delaars opgericht. Ze willen er bij de re gering voor pleiten „dat voor ons de deur wordt opengehouden".Bij Onroe rend Goedbemiddeling Michel Verheij B.V. in Leiden wordt niet gewacht op een tegemoetkomende houding in de vorm van oogluikende handhaving van de huidige toestand. „Hier", zegt woord voerster Lies Kuipers, „wordt hard ge studeerd voor het makelaarsdiploma. Wij doen nu precies hetzelfde werk als een makelaar, de mensen worden net zo netjes behandeld als by de makelaar, wij beschikken alleen niet over dat papier tje. En dat wekt toch wel wantrouwen, nu zien we nog wel eens mensen naar de makelaar gaan". Studie De makelaarstudie vergt twee jaar, het examen wordt afgenomen onder auspi ciën van de Nederlandse Federatie van Makelaars. Zelf al veertig jaar makelaar weet B.J. Proper dat er gediplomeerden zyn die .jaren" op beëdiging door de rechter moeten wachten. „Die mensen zijn weliswaar theoretisch onderlegd, maar ze zijn minder goed op de hoogte van de plaatselijke situatie. Zodat ze geen afgewogen taxatierapport over een pand kunnen uitbrengen". Na het behalen van het diploma moet de kandidaat-makelaar een test afleg gen, die wordt afgenomen door de com missie makelaardij van de Kamer van Koophandel. In Leiden hebben eronder anderen zitting in: drie makelaars, een notaris, een econoom, een jurist en de secretaris van de Kamer van Koophan del. De commissie wordt geleid door een neutrale voorzitter. Proper: „De kandi daat krijgt als opdracht een object in de regio te taxeren. Uit die test moet blij ken of-ie zyn omgeving kent. Want ie mand die hier als makelaar wil gaan werken, zal moeten weten dat een object halverwege de Haarlemmerstraat meer waarde vertegenwoordigt dan een pand aan het eind van diezelfde straat, in de buurt van de Pelikaanstraat". „Inderdaad", bevestigt drs. Peelen de woorden van Proper, „is de makelaars- branche plaatsgebonden. Vandaar dat-ie dan alles moet weten van de ontwikke lingen op de onroerend goedmarkt, ter plaatse. Op die kennis wordt een kandi daat kritisch getest, zoals wij als NVM de leden kritisch benaderen. In het be lang van het publiek. Zou er geen consu mentenorganisatie als de Vereniging Ei gen Huis bestaan, dan richtten wij die alsnog op. Want de makelaarsbranche moet zoveel mogelijk zuiver worden ge houden". Oegstgeestenaar B.J. Proper, nestor van de makelaars in Leiden en omgeving: "Uit deze contreien is niemand geroyeerd". (jjchilligen - verkPPP MakSi Koppes Aidap»30 AlptoaW 01720-34561 Makelaars zijn niet gelukkig met publiciteit over royement van 21 'collega's' (foto Wim Dijkman)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1986 | | pagina 19