'Triathlon is
geen modegril'
'Alleen de nrestaties 1
el
lei
i'
Historisch argument Birmingham
Henk Ruhling veertig jaar in hetboksvak9
m
PAGINA 14
SPORT
ZATERDAG 7 DECEMBER 1985
- Komende woensdag verdedigt
Alex Blanchard voor de derde
keer zijn Europese titel in het
halfzwaargewicht. De Amster
dammer moet dit keer zien af te
rekenen met de Brit Dennis
Andries. Net als vorig jaar sep
tember tegen Jassmann zal onze
landgenoot dus opnieuw buiten
Nederland aan de bak moeten.
Zijn manager Henk Ruhling
wilde zich, na het financiële
échec tegen Caramanolis
Rotterdam (april dit jaar), niet
opnieuw een buil vallen.
„Wat ik in het buitenland ver
dien, wil ik in eigen land niet
meteen weer verliezen", stelt
Ruhling, die dezer dagen trou
wens wat te vieren heeft. De 65-
jarige big-boss van de broodpu-
gilistiek zit op de kop af veertig
jaar in het 'vak'. In 1945 kreeg
hij zijn promotor-licentie en
sinds kwart eeuw timmert de
Zandvoorter ook internationaal
aan de weg. De aan sigaren ver
slaafde jubilaris oefent dan ook
vijf 'beroepen' uit: hij is mana
ger, promotor, matchmaker,
agent en hoekman tegelijk.
Een druk baasje. „Mijn tele
foonrekening bedraagt 's zo-
s zo'n f 3500 in de twee
maanden, maar tijdens het
boksseizoen kan dat wel oplo
pen tot f 7000". Die investering
verdient Ruhling overigens
dubbel en dwars terug. „Ik
werk met percentages. In het
buitenland liggen die hoger dan
hier. In Nederland deel ik vaak
mijn aandeel met de trainer".
Henk Ruhling, niet de popu
lairste man in de Nederlandse
bokswereld, maar wel één waar
je niet om heen kunt. „Het inte
resseert me geen moer of ik wel
of niet populair ben. Prestaties
tellen, zo word je internationaal
gewogen. Ik werk hard en ben
betrouwbaar. Anders houd je
het in de 'familie' niet zo lang
uit als ik".
ZANDVOORT (GPD) - ..Ja. ik heb
altijd gedacht: als ik 65 ben, dan
verkas ik naar Zuid-Amerika, naar
Uruguay het liefst. Een mooi land,
vriendelijke mensen, heerlijk kli
maat. Maar helaas, het boksen is
dood in Uruguay. Kwestie van ver
keerde promoting. Ook in dat land
werd alles duurder, maar de prijs
van het toegangskaartje voor een
bokspartij bleef laag. De gages kel
derden, sterke boksers kwamen er
zodoende niet meer in de ring, zo
dat ook de publieke belangstelling
achteruit ging. De vicieuze cirkel,
hè. Ik wilde in Uruguay nog wat
geld verdienen met het boksen, dat
is nu uitgesloten".
„Niks doen, op m'n lauweren
rusten? Nee, daar heb ik nog geen
trek in. Ik zie om me heen mannen
van boven de 65, die zijn gestopt
met werken. Ze teren zowel geeste
lijk als financieel in of gaan snel
dood. Niets voor mij. Zolang ik nog
plezier in m'n werk heb, ga ik door.
Ik zit nu veertig jaar in het vak, heb
de pensioengerechtigde leeftijd,
maar er zal voorlopig niets veran
deren. Ik houd van deze business".
In het vak
„Kort na de oorlog kwam ik in
het vak terecht. Ik had een begin
kapitaal van f25.000, een aardig be
drag in die tijd. Ik moest concurre
ren met Theo Huizenaar, hij was dè
man in Nederland, had zo'n tien
boksers in zijn stal. Ik werkte sa
men met Piet van de Graaf en mijn
geluk was dat Lud van Dam van de
ene dag op de andere opstapte bij
Huizenaar en bij Van de Graaf te
recht kwam. Ik organiseerde het
kampioenschap van Nederland in
het middengewicht. Van Dam te
gen Bep van Klaveren, in het
Olympisch Stadion. Er kwamen
4000 mensen op af, een kaartje
kostte 15 piek. De boksers verdien
den een gage van f 7500 de man.
Dat was m'n eerste gevecht van be
tekenis".
„Twee of drie jaar na de oorlog
organiseerde ik m'n eerste Europe
se kampioenschap: Chiel de Roode
tegen Livio Minelli, in de Haagse
Dierentuin. We hielden er met z'n
drieèn f 750 aan over, ieder f 250
dus ja, het was vallen en opstaan in
die tijd. Maar na 1950 was de markt
uitgesproken slecht. Er viel geen
droog brood te verdienen. Toen
ben ik me maar gaan oriënteren in
het buitenland. Ik kwam in contact
met de big-boss in West-Duitsland,
Joachim Göttert, is 70 inmiddels.
Ik bouwde ook wat relaties op in
Frankrijk, in Spanje. Zo kwam ik
in de 'familie' terecht. Ik was actief
en betrouwbaar, ik moest buiten
landse boksers engageren. Dat
ging me goed af, ik werd geaccep
teerd".
Zuid-Amerika
„In 1957 leerde ik Zuid-Amerika
kennen. Ik ging met Wim Snoek
naar Montevideo, naar Sao Paulo
en naar de Nederlandse Antillen.
Ik hielp Snoek aan een partij of
tien. Zo vergrootte ik m'n relatie
kring, ook over de oceaan. Ik doe
nu nog steeds zaken in Zuid-Ame
rika".
„Ook in Zuid-Afrika kom ik
graag. Principiële bezwaren? Ten
eerste bemoei ik me niet met de
politiek, het enige wat je van me
zou kunnen zeggen is dat ik het te
genovergestelde van een commu
nist ben. Maar ik vind dat politiek
niets met sport heeft uit te staan.
Bovendien bestaat er al vele jaren
in Zuid-Afrika in de sport geen
apartheid meer. Er zijn genoeg
zwarte buitenlandse boksers die
zonder morele bezwaren in Zuid-
Afrika in de ring verschijnen. Ook
de oud-wereldkampioen Floyd
Petterson, een neger toch, is er een
graag geziene gast. Natuurlijk, ik
maak het ook mee dat boksers er
per se niet willen vechten. Dat
ook".
Cassius Clay
„In Nederland begon de boks-
sport weer te leven toen de AVRO
de wedstrijden van Cassius Clay
op de buis bracht. Ik merkte dat
meteen. Ik maakte een grotere om
zet dan ooit tevoren. Mijn invloed
in het buitenland werd ook groter.
Huizenaar werd een dagje ouder,
buitenlandse promotors wilden al
leen nog met mij zaken doen. Ik
gaf mijn boksers veel werk. De ga
ges waren zodoende aantrekkelijk
voor de promotors. Op die manier
krijg je dus ook veel aanbiedingen.
Ik ben de enige manager in Neder
land geweest die na de oorlog drie
Europese kampioenen voort
bracht: Fighting Mack, Rudi Koop-
mans en Alex Blanchard. Ik hoop
dat André van den Oetelaar, die
binnenkort tegen Frank Bruno
komt te staan, de vierde wordt in
dat rijtje".
„Trouwens, dat Van den Oete
laar zo'n kans krijgt, dat heeft-ie
grotendeels aan mij te danken, al is
het natuurlijk een prestatie van
formaat om in Brazilië voor 15.000
man de nationale kampioen Rodri
guez neer te krijgen. Ik noem je vijf
namen die eerlijk gezegd eerder in
aanmerking komen als officieel
uitdager. Rottoli, Currie, Evange-
lista, Nato en Tangstad, stuk voor
stuk uitgerust met een betere pres-
tatielijst. Dank zij mijn relaties in
Europa heb ik de EBU-kandidaat-
stelling van Van den Oetelaar er
door weten te drukken. Nee, dat
heeft niets met geld te maken. Elf
landen doen mee aan de stemming,
- Alex Blanchard: 'Zijn
de vijf naties waar de eerder ge
noemde boksers vandaan komen
kiezen natuurlijk hun eigen man,
net als Nederland dat doet. Blijven
er dus nog vijf landen over: België,
Luxemburg, Zwitserland, West-
Duitsland en Oostenrijk in dit ge
val. Dan bel ik wat, ik push Van
den Oetelaar. Die mensen daar zeg
gen: oh, die is van Ruhling, dus die
zal wel goed zijn. Zo kom je aan je
voorkeursstemmen. Ja, een mid
delmatige bokser met een goeie
manager schopt het een eind ver
der dan een goeie bokser met een
middelmatige manager. Dat is be-
Populariteit
„Op waardering zit ik niet te
wachten. Voor populariteit koop ik
niets. De Bank van Lening doet
geen zaken met- populariteit En
te hoogvindt Ruhling. (archieffoto)
wat 'men' zegt, zegt mij geen moer.
Alleen prestaties tellen, internatio
naal word je daarop beoordeeld.
En ik heb toch alles bij elkaar zo'n
20 tot 25 wereldkampioenschap
pen georganiseerd, om over Euro
pese titelgevechten maar te zwij
gen. Dat moeten er rond de 60 zijn
geweest".
„Maok, Koopmans en ook Blan
chard waren niet de makkelijkste
jongens om mee te werken. Een ij
zeren wet is bovendien: hoe ster
ker de bokser wordt, hoe moeilij
ker hij gaat doen. Vrienden gaan
zich er mee bemoeien, die zeuren
over: je gage is te laag, of je tegen
stander is te sterk. Maar er zijn ook
jongens, die me na afloop van hun
carrière dankbaar zijn. Die laten
me zien hoeveel ze aan hun sport
hebben over gehouden".
„Van Koopmans heb ik sinds hij
is gestopt nooit meer iets gehoord,
Blanchard vindt dat hij te weinig
wedstrijden krijgt. Is ook zo, twee
per jaar is te weinig voor een Euro
pese kampioen. Maar dat ligt ook
aan hem, hij moet zich maar aan
passen aan de financiële mogelijk
heden in Nederland. Zijn gage-
wensen liggen te hoog. Bovendien
kan ik geen al te grote risico's ne
men. Als ik een sterke Europeaan
laat komen, die minder weegt dan
79.378 kilogram en die Alex onver
hoopt knock-out slaat, dan is Blan
chard wel zijn Europese titel kwijt.
Ongeacht of die partij nu wel of
niet is afgesloten als kampioens
wedstrijd. Alleen een Amerikaanse
bokser zou kunnen, maar dat ligt
niet zo eenvoudig. Bovendien
moet je aan het publiek denken.
De mensen willen waar voor hun
geld, voor tien rondjes staan ze niet
te dringen".
Zorgvuldig
„Ik kom er openlijk voor uit dat
ik zorgvuldig ben in de opbouw
van een neo-prof. Zo'n jongen
moet 'gebracht' worden, zoals ze
dat noemen. In het begin geen ster
ke jongens als tegenstander, dat
kan hét definitieve einde beteke
nen van een loopbaan die nog moet
beginnen. Wat dat aangaat is de
markt op dit moment klein. Vroe
ger had iedere manager wel een
bokser of vier, vijf in praktisch ie
dere gewichtsklasse. Dat was voor
dat de hoogconjunctuur zijn intre
de deed, vóór de zeventiger jaren.
Als promotor heb je verantwoor
ding af te leggen. Als iemand uit
het buitenland mij vraagt of ik een
geschikte tegenstander voor zijn
pupil heb, dan moet ik wikken en
wegen. Moet het een kanjer zijn, of
iemand die uit moet komen tegen
een talent dat 'gebracht' moet wor
den. Is dat laatste het geval en ik
stuur een bokser die veel te sterk
is, dan gooi ik m'n eigen ruiten in".
„Ik voorzie een goed boksjaar in
1986. We hebben een paar talent
volle nieuwelingen: jongens als
John Emmen en Gerri Kraus. Van
den Oetelaar gaat op voor de Euro
pese titel in het zwaargewicht, Ver-
rips maakt een kans op het Euro
pees kampioenschap. En ja, be
langrijk wordt wel of Alex zijn titel
behoudt. Dat is heel belangrijk
voor de bokssport".
„Klopt, de affaire-Reddick heeft
onze sport geen goed gedaan. Maar
daar kon ik natuurlijk weinig aan
doen. Twee maanden later zou
Blanchard in de ring staan tegen
Caramanolis, het zou dus wel erg
stom van me zijn geweest om het
publiek even daarvóór beet te ne
men. De NBB heeft een onderzoek
ingesteld, ik ben van alle blaam ge
zuiverd. De onderzoekscommissie
zou nog dieper graven, maar of ze
al zijn opgeschoten? Die agent van
Reddick, Jonston, schrijft me nog
wel eens. Waar zijn gage blijft. Ik
weet ook niet zeker of die man wel
afwist van het bedrog, maar ik ga
natuurlijk nooit meer met hem in
zee. Een tweede keer is er bij mij
dan niet bii".
Hoekman
„Ik doe vijf dingen tegelijk: ma
nager, promotor, matchmaker,
agent en hoekman. Hoekman, dat
is een apart vak. Ik heb drie keer in
de hoek gestaan tégen Mohammed
Ali. Met Mildenberger in '66, met
Blin in '70 en met Rudi Lubbers in
'73. Het is je taak om de sterke pun
ten van jouw man tot zijn recht te
laten komen door de zwakke pun
ten van de tegenstander uit te bui
ten. Verder ben je verzorger. Als er
een bloeding is, door een scheur bij
voorbeeld, dan stop ik die. Daar
ben ik niet slecht in, al zeg ik het
zelf. Een kwestie van feeling én het
juiste middel. Ik heb twee zulke ja
pen boven de ogen van Mildenber
ger dicht gekregen".
„Hier werkt men nog altijd met
collodium, buiten Nederland trou
wens verboden om te gebruiken.
Dat goedje mag niet in het oog ko
men, anders is het foute boel. Bo
vendien wordt het hard en moet 't
na de wedstrijd weer worden ver
wijderd. In een volgende partij
blijkt zo'n met collodium behan
delde wond vaak kwetsbaar. Ik
werk met adrenaline, een vloeistof,
lijkt net water. Het knijpt de ade
ren dicht, het laat geen littekens
achter. Ik zag het eens in het bui
tenland, van dat soort ervaringen
steek je dus veel op. Zó zag ik ooit
Angelo Dundee, de begeleider van
Ali, de handen van zijn bokser in
binden. Heel anders dan wij ge
wend zijn, toen ben ik het ook
maar eens op die manier gaan pro
beren".
BUITENLANDS VOETBAL
WEST DUITSLAND:
Waldhof Mannheim - Fortuna Düsseldorf
2-1, Borussia Dortmund - Saarbriicken 3-
1, Bayer Leverkusen - Hannover '96 4-1.
Stand:
1. Werder Bremen 17-25
2. Bor. Mönchengladbach 16-22
3. Bayern München 17-22
4. Bayer Leverkusen 18-22
5. Hamburger SV 17-21
6. SV Waldhof Mannheim 17-20
Terwijl het leeuwedeel van de mensheid zich nog altijd afvraagt of triathlon nu sport
of verdwazing is, blijft het aantal beoefenaars van deze duursport gestaag groeien. In
alle uithoeken van het land worden inmiddels gecombineerde zwem-, flets- en hard
loopwedstrijden georganiseerd over de klassieke afstanden van bijna vier, honderd
tachtig en ruim tweeënveertig kilometer of een deel daarvan, de zogenaamde halve en
kwart triathlons. Ons land kent inmiddels vele honderden triathleten die het over één
ding eens zijn: triathlon is geen kortstondig modeverschijnsel, maar de sport van de
toekomst. Die mening is kennelijk ook het bedrijfsleven toegedaan, want steeds meer
sponsors proberen met behulp van triathleten hun naamsbekendheid te vergroten.
Puma, de Duitse fabrikant van sportschoenen en sportkleding, gaat vanaf 1 januari
zelfs een compleet triathlonteam sponsoren. Voorlopig wordt er een slordige tiendui
zend gulden aan kleding en materiaal in deze zeventien man/vrouw sterke équipe
gestoken. Fietsbandenfabrikant Pariba en Kyolic, producent van een voedingssupple
ment op knoflookbasis, zijn aangetrokken als co-sponsors van het Puma Triathlon
team (PTT) dat deze week in het Noordwijkse bowlingcentrum werd gepresenteerd.
Het PTT met uiterst links sponsor Wim Meutstege en Fred Klootwijk (met bril). Tweede van rechts Robert
Springer en naast hem Jacques van Beelen met snor). Op de voorste rij de complete nationale vrouwentop:
Carla Krauwel, Marian Kiep en Mia Wijten (van links naar rechts). (foto Holvast)
NOORDWIJK - Het verhaal is al
bijna klassiek. Een recreatief
strandloopje dat een beetje uit de
hand liep. Jacques van Beelen
kreeg wat last van zijn rug. Niet zo
vreemd natuurlijk, want als kapper
sta je bijna de hele dag in een licht
gebogen houding. Wat gedraaf
over het strand had niet alleen ver
lichting van de pijn, maar ook de
deelname aan een mini-triathlon
tot gevolg. Van Beelen was meteen
'bekeerd' en besloot zijn leven
drastisch te veranderen.
Twee jaar later voelt Van Beelen
zich een heel ander mens, fitter
vooral, niet alleen lichamelijk,
maar ook geestelijk. Toch wil hij
het wat rustiger aan gaan doen.
Niet als kapper, maar als triathleet.
Van Beelen verwacht namelijk dat
het hem als coördinator van het
PTT simpelweg aan de tijd zal ont
breken om weer een zwaar wed
strijdseizoen af te werken.
Van Beelen is de afgelopen an
derhalf jaar actief geweest in het
triathlonteam Noordwijk dat bij de
wedstrijden om het zogenaamde
super prestigeklassement dikwijls
de aandacht trok. Van Beelen: "Als
er ergens een wedstrijd was, reis
den we er altijd met een bus naar
toe. Bovendien hadden we eenheid
in kleding. We vielen dus op, met
als gevolg dat er kandidaat-spon
sors op ons af stapten".
Onder wie de in 1980 afgekeurde
en inmiddels door Puma ingelijfde
voetbalprof Wim Meutstege. De
voormalige Spartaan en Ajacied
besloot met Van Beelen in zee te
gaan en in vier maanden tijd werd
het regionale triathlonteam omge
bouwd tot een landelijke duur-
sport-formatie. Van Beelen: "We
hebben nu van alles in huis. Top
pers, subtoppers en jonge talenten.
Ze komen uit alle hoeken van het
land, Heerlen, Groningen, Vlissin-
gen en de Achterhoek. Ik ben er
heilig van overtuigd dat we met de
ze groep succes gaan boeken. Niet
alleen in prestatief opzicht, maar
vooral wat de groepspresentatie
betreft".
Voorzichtig
Volgens Wim Meutstege is dat
laatste vooralsnog het belangrijk
ste. "Prestaties zijn meegenomen,
maar zijn voor ons geen halszaak.
Voorop staat de uitstraling van het
team. Daar hebben we bij de selec
tie sterk op gelet. Het klinkt mis
schien wat vreemd, maar we heb
ben bewust een aantal toppers la
ten vallen. Verzamel je alleen de
beste triathleten in één team dan
door
Jaap Visser
vergrootje de interne concurrentie
en dus de druk op je teamleden.
Dat willen we voorkomen. Triath
lon is een jonge, zware sport waar
in je voorzichtig met de beoefe
naars moet omspringen. Ga je ze
pushen dan lopen ze zich één voor
één over de kop. Daar heeft dus
niemand iets aan. Ook de sponsor
niet".
"Een gezonde opvatting", meent
de voormalige tennistrainer Fred
Klootwijk. De 33-jarige gymnas
tiekleraar uit Oegstgeest. die ook
fysiologie doceert op de trainers
opleiding van de KNVB, is blij met
de voorzichtige benadering door
sponsorvertegenwoordiger Meut
stege. "Volgens mij de enige juiste.
Meutstege beseft dat niet alleen
het sponsoren van een topsporter
reclame oplevert. Jongens die als
eerste over de streep komen, wor
den vaak als niet te benaderen
grootheden beschouwd. De massa
identificeert zich veel makkelijker
met de zwoegende man die 63ste
wordt. Voor een sponsor is het dus
nog helemaal niet zo gek als ook
r 63 met zijn naam loopt".
dag lopend op school te komen. In
het begin vonden ze dat volslagen
krankzinnig. Nu zijn ze er aan ge
wend en beschouwen ze de triath
leet niet langer als een of ander
dwaasd
BIRMINGHAM (AP) - De Britse stad Birmingham, die zich kandidaat
heeft gesteld voor de Olympische Spelen van 1992, heeft in de race om de
toewijzing een historisch argument in de strijd geworpen.
In de propagandafolder zeggen de organisatoren dat men heeft ontdekt
dat de grondlegger van de Olympische Spelen, baron Pierre de Couber-
tin, zich heeft laten inspireren door de Olympische Spelen van Much
Wenloek. een slaperig marktstadje vlakbij Birmingham.
De Coubertin zou in 1890 - zes jaar voor de eerste echte Olympische
Spelen - een bezoek hebben gebracht aan het stadje, waar toen net deze
Much Wenloek Spelen plaatsvonden. Uit de archieven blijkt dat de spe
len bestonden uit polsstokverspringen. hardloopwedstrijden over ver
schillende afstanden, en wielerwedstrijden en paardesport. Ook zou er
een antiek soort vijfkamp zijn beoefend. De Coubertin zou erelid zijn
gemaakt van het Much Wenloek Olympisch Genootschap, dat binnen
kort 100 jaar bestaat. Een oude eikeboom zou nog steeds aan het bezoek
van de baron herinneren.
Volgens de folder uit Birmingham zou de Coubertin Groot-Brittannië
beschouwen als de bakermat van de Olympische beweging, hetgeen ook
zou moeten blijken uit het feit dat hij de spreuk van de Spelen, "niet
winnen, maar meedoen is belangrijk" voor het eerst geuit zou hebben
tijdens een mis in de Londense St. Paul's Cathedral.
Volgens de organisatoren maakt Birmingham een goede kans, ook om
dat veel van de benodigde accommodatie al aanwezig is. Een groot aantal
van de Olympische onderdelen zal kunnen worden gehouden in het Na
tional Exbition Centre, en de paardesport kan worden ondergebracht in
de historische Stoneleigh Abbey, waar ook de wereldberoemde Royal
International Horse Show wordt gehouden; de organisatie hoeft dan al
leen nog maar te zorgen voor een stadion, een zwembad, een wielerpaleis
en een Olympisch Dorp.
Reclame
Klootwijk, volgens Van Beelen
"een brok levende reclame voor
het triathlon", behoort zelf tot de
subtoppers in het PTT en heeft
zich het afgelopen seizoen opge
worpen als begeleider van de
sterkste Nederlandse vrouw Carla
Krouwel. Zo'n dertien jaar geleden
begon hij met duursport ("Eerst
wat wielrennen, toen marathon-
schaatsen en uiteindelijk de tri-
sport"), zoals de meesten, om zijn
eigen fysieke mogelijkheden af te
tasten. "Inderdaad, op zoek naar
m'n grenzen, waarbij ik voor me
zelf de voorwaarde heb gesteld dat
het nooit ten koste van m'n gezin
netje mag gaan. Vijf jaar geleden
verklaarde ik iedereen die aan een
triathlon meedeed voor volslagen
gek en nu ben ik zelf al zo ver dat ik
zeg: 'Verrek, Almere is niet eens zo
zwaar'. Ik ben laaiend enthousiast
over deze sport, maar dat wil niet
zeggen dat ik op school duursport
ga verkopen. Onbewust breng ik
wel de trisport wat dichter bij de
leerlingen. Simpelweg door elke
Getikte
Robert Springer is nooit als oer
mens, "maar wel als een getikte"
afgeschilderd. Vooral door zijn
voetbalmaten van LFC. De 17-jari-
ge Leidse scholier zwaaide vorig
jaar af in de Al omdat de mentali
teit hem niet aanstond. "Na twee
blokjes lopen waren ze al moe",
verbaast Springer zich nog steeds.
"Twee rondjes en dan partijtje, dat
kon mij niet bevredigen".
De duursport des te meer. In het
afgelopen seizoen voltooide Sprin
ger negen mini-triathlons en daar
in ontpopte hij zich als zo'n groöt
talent dat hij benaderd werd door
Van Beelen. Voorlopig is Springer,
die door zijn vader met de trisport
in aanraking kwam, aangetrokken
als kandidaat-lid. "Ik moet mijn
plaats in het team nog afdwingen.
Ik hoop dat het lukt, want ik wil in
deze sport verder komen, de top
halen. Ik train nu vijftien uur per
week en zou gemakkelijk meer aan
kunnen. Maar ik doe rustig aan, al
les in overleg met m'n vader".
Fred Klootwijk: "Die man is ver
standig genoeg. Hij weet wat hij
doet. Vroeger werden talenten
over de streep gesleurd, letterlijk
en figuurlijk. Nu wordt er voor
zichtig mee omgesprongen. Een
bewijs dat deze sport volwassen
wordt en zeker geen modegril is.
Let maar op: de trisport gaat een
nog grotere vlucht nemen".
Slechte dag
McDonald's
LEIDEN - Bij de vrouwen is in de
zaalvoetbalcompetitie weer van al
les mogelijk. McDonalds 2, de lijst
aanvoerder in de eerste klasse, ver
loor verrassend van rode lantaarn
drager Bax (1-2). Nu zijn opeens Ji-
pis Tweesprong en Zwarte Wolf de
voornaamste gegadigden voor de
titel.
In de Groenoordhal verraste Bax
vriend en vijand met een 1-2 zege
op McDonalds 2, dat de tegenstan
der een handje hielp door in eigen
doel te schieten. Badeloch Tangel
der bracht de stand daarmee op 0-
2. De ploeg uit Leiden kwam nog
terug tot 1-2, maar verder liet Bax
het niet komen. Het was trouwens
toch een slechte dag voor McDo
nalds, want het eerste verloor
kansloos met 3-6 van Jipis Twee
sprong. Zwarte Wolf profiteerde
eveneens van de misstap van de
koploper. Het klopte dankzij twee
doelpunten van Debbie de Jong
THB Girls met 2-1. Jose Kortekaas
scoorde tegen vóór THB. Jipi en
Zwarte Wolf staan er nu relatief het
beste voor.
In de tweede klasse verspeelde
SJZ de kansen op de titel door met
5-2 van Foreholte te verliezen.
Yvonne Sekreve (2), Loes van Ee-
den, Jolanda den Hollander en Ma
ria Kerstens hielpen de Voorhout-
se ploeg aan de goals. Lugdunum
kan nu weinig meer gebeuren. Het
versloeg Kraan Saloon in de THB-
hal met 0-16. Ook het tweede team
van Bax zit in de derde klasse op
rozen. De ploeg won met 0-9 van
Warmunda.
Stand eerste klasse: McDonalds 2 9-12, Ji
pis Tweesprong 8-11, Zwarte Wolf 7-9,
THB Girls 9-7, McDonalds 8-6, Bax 9-5.
Stand tweede klasse: Lugdunum 7-12, SJZ
8-11, Transvaal Girls 7-8, Foreholte 7-6,
Kraan Saloon 8-5, THB Girls 2 7-2. Stand
derde klasse: Bax 2 9-17, Stompwijkse
Girls 9-13, FC Lisse 9-9, Warmunda 9-4,
Foreholte 2 18-3.
Van der Haar
volleybalcoach
WOERDEN (ANP) - Johan van der
Haar zal tijdelijk inspringen als
trainer-coach van de nationale
vrouwen volleybalploeg. Het be
stuur van de Nevobo heeft Van der
Haar aangezocht voor de toernooi
en rond de jaarwisseling omdat er
nog geen beslissing is genomen
over de opvolging van de coach bij
de vrouwen, Peter Murphy, die de
ploeg naar de derde plaats leidde
bij de strijd om het Europese kam
pioenschap.
Van der Haar zal de nationale
vrouwen ploeg, in overleg met
Murphy samenstellen voor de toer
nooien in Sindelfingen (20-22 se-
cember), Apeldoorn (27-30 decem
ber) en Bremen (1-5 januari).
De Nevobo heeft geen nationaal
mannenteam op de been kunnen
brengen voor de Haarlemse drie
daagse (21-23 december) en het Dy-
namotoernooi in Apeldoorn. Twee
verenigingen fungeren als stand-
