'Meer dan de helft
viel zo in slaap'
'Atleten zijn nogal onzeker'
'Wereldbeker
staat voorop'
Deelname van Timman aan
Hoogovenstoernooi onzeker
Leidenaar maakt orthopedische maatschoenen voor topsporters
PAGINA 16
SPORT
ZATERDAG 23 NOVEMBER 198",
Edward Maasdijk terug uit Sjanghai
LEIDEN - "Ik wist echt niet wat me overkwam. Sta ik daar voor een gehoor van tachtig
man mijn praatje te houden en zie ik opeens de een na de ander voorover zakken. Zo. de
handen op de tafel en het hoofd erop. Bij één of twee denk je nog: nou ja. Maar echt. je kan
hel geloven of niet. meer dan de helft lag na een minuut of twintig gewoon te slapen. Dan
vraag ik je toch. Dacht ik toch wel effe waar ben ik in godsnaam aan begonnen".
Nu, een week terug uit China waar
hij op uitnodiging van de stad
Sjanghai twee maanden verbleef
om zijn kennis op het gebied van
zwemtraining over te dragen op de
toppers aldaar kan Edward Maas
dijk hartelijk lachen om deze op
merkelijke gewaarwording.
"Maar", voegt hij er snel aan toe.
"op dat moment wist ik totaal geen
raad met de situatie. Je denkt in
eerste instantie dat het aan jou ligt.
Dat je het niet goed brengt, of zo.
Pas later hoorde ik van een West-
duitse trainer die daar toevallig
ook was dat hem exact hetzelfde
was overkomen. Net als hij ben ik
bij een volgende lezing dan maar
als een gek tekeer gegaan
Schreeuwen, vuist op tafel en dat
soort dingen. En ik moet zeggen:
het hielp."
Biljarter
Dick Jaspers
baart opzien
WESTENDORP (ANP) - De deva-
luatie van de nationale titelstrijd in
het anker-kader 47/2 heeft zich gis
teren doorgezet tot op de biljarts.
Van de twaalf spelers in Westen
dorp, hebben alleen Hans Vuitink
en Dick Jaspers zich aan het verval
onttrokken. Het duel tussen de
oudste en de meest belovende spe
ler van het toernooi, krijgt vandaag
zijn ontknoping wanneer zij elkaar
ontmoeten in de laatste ronde van
poule B. Een strijd van de routine
tegen de aanstormende jeugd. Vui
tink op jacht naar zijn vijftigste ti
tel. Jaspers misschien op weg naar
zijn eerste nationale senioren kam
pioenschap.
Voor de jonge biljarter uit St.
Willebrord lijkt het succes deze
maand niet op te kunnen. Het be
gon met een opzienbarend optre
den bij de nationale titelstrijd
bandstoten in Alblasserdam. Het
werd gevolgd door een Europese
jeugdtitel in het libre. In het Ach-
terhoekse gehucht blijkt hij niets
aan vorm te hebben ingeboet. Hij
was donderdag de eerste in het
toernooi die de benodigde 350 ca
ramboles in één beurt bij elkaar
kreeg. Het was hem nog niet eerder
gelukt. Zijn eerste drie partijen
kwam hij zonder kleerscheuren
door. Dat was niet alleen te danken
aan zijn goede prestatie maar ook
het gevolg van een gebrek aan
kwaliteit bij zijn opponenten. Want
Boer, Klijn en Van Manen horen ei
genlijk bij een Nederlands kam
pioenschap in de ere-klasse niet
thuis. Moyennes van respectieve
lijk 25.84, 32.85 en 25.65 zijn niet
echt aansprekende resulaten.
Het siert Jaspers dat hij zijn ster
ke optreden ook in de partij tegen
Burgman voortzette. De speler uit
St. Willebrord ging van acquit met
een- serie van 276. Burgman, num
mer vijf van de vorige titelstrijd in
Steen wijk, reageerde met een serie
van 101 niet naar behoren. De man
uit Baarn lijkt net als de meeste an
deren niet in vorm. Hij ging al on
verwacht tenonder tegen Klijn en
imponeerde ook in zijn andere par
tijen niet.
In de tweede beurt maakte Jas
pers het karwei af en bereikte de
laatste vier. Zijn opponent slaagde
er niet in, in de nabeurt een remise
te bewerkstelligen. Het benadruk
te zijn matige spel.
Burgman bevindt zich echter in
„goed" gezelschap. Ook ervaren
kader spelers als Vet en Van de
Ven komen in Westendorp abso
luut niet tot hun beste spel. Zij
winnen nog wel, maar hebben daar
een ongekend hoog aantal beurten
voor nodig. Volgens Vet ligt de
oorzaak van het matige spel in het
gehanteerde poule-systeem. Een
nederlaag kan direct uitschakeling
betekenen. „Het spelen op een
goed moyenne heeft bij dit sys
teem geen zin. Winnen is het enige
dat iemand verder kan brengen.
Omdat verlies verstrekkende ge
volgen kan hebben, speelt een deel
zo slecht. Het Avé-systeem, waarin
iedereen tegen iedereen speelt, is
veel eerijker. Het is ook geen toe
val dat bij de vorige kampioen
schappen het gros wel goed stond
te biljarten. In Steenwijk werd ook
het Avé-systeem gehanteerd".
Strijdig met de stelling van Vet is
het sterke optreden van Vuitink en
Jaspers. Zij lijken zich nergens iets
van aan te trekken en spelen hun
eigen spel. Vuitink kan daarbij na
tuurlijk bogen op een enorme erva
ring. Zijn jeugdige tegenstrever op
weg naar de titel, vaart op groot en
thousiasme en een goede vorm.
„Het is voor mij ook nauwelijks te
geloven, zo goed gaat het. Zelfs als
ik wat minder sterk stoot, loopt het
toch goed af. Ik weet niet hoe het
komt. Het kan eigenlijk nooit zo
doorgaan. Ik merk echter wel waar
het schip strandt".
Dit aardige voorval staat overi
gens niet op zichzelf. Typeert zelfs
min of meer de wijze waarop de
voormalige Leidse topzwemmer
daar in China soms met handen en
voeten moest werken om zijn
standpunten duidelijk te maken.
"Communiceren met di
is een groot probleem", zegt hij nu.
"Omdat niemand daar ook maar
een woord over de grens spreekt
loopt alles via een tolk. Behalve
tijdrovend en onprettig lijkt het
ook nog alsof niets goed over
komt. Seconden worden dan mi
nuten en jongens opeens meisjes.
Je Verkeert continu in het ongewis
se of ze het wel kunnen volgen en
of ze de soms niet eenvoudige stof
ook kunnen bevatten. Dat gebrek
aan contact was groter dan ik
dacht. Is me een beetje tegengeval
len. Ik had gedacht dat het alle
maal vlotter zou verlopen."
Ondanks die soms als zeer hin
derlijk ervaren taalbarrière ("Op
zondag, mijn vrije dag daar, liep ik
compleet verloren door de straten,
niemand zei wat") gelooft de huidi
ge trainer van de Amsterdamse
topclub De Dolfijn dat zijn missie
naar het op zwemgebied nog on
ontgonnen China toch redelijk suc
cesvol is geweest. "Vooropgesteld
natuurlijk dat twee maanden in fei
te tekort zijn om direct aanwijsba
re resultaten te kunnen boeken,
denk ik dat ik ze toch het een en
ander heb bijgebracht. Sommige
trainers daar waren zo leergierig
dat ze zelfs buiten de officiële uren
om naar me toe kwamen. Vooral
die zullen wijzer van onze opvattin
gen omtrent het topzwemmen wij
zer zijn geworden".
Op het gebied van techniek be
hoefde Maasdijk hen niets te leren.
"Dat zit goed daar. Kunnen ze hier
zelfs nog een puntje aan zuigen.
Maar van een gerichte training was
geen sprake. Geen schema te vin
den. Van begrippen als pieken en
interval hadden ze zelfs nog nooit
gehoord. Gewoon, elke dag twee
kilometer rechtuit in zogenaamd
toer-tempo. En een week of zes
voor een kampioenschap elke trai
ning sprinten. Vinden ze het nog
gek dat er juist op die titelstrijd
zulke slechte tijden worden ge-
Maasdijk, in '82 zesde van de we
reld en nog altijd in het bezit van
een nationaal record, hield niet al
leen lezingen in Sjanghai, maar
stond'ook elke dag aan de rand van
het bassin. Om te constateren dat
die stad van twaalf miljoen inwo
ners talent zat in huis had. "Het
beste wat er op zwemgebied voor
handen was zat op die school. In
tern, dus de ideale situatie voor een
trainer. Er was zelfs één jongetje
die beduidend sneller was dan de
Nederlandse kampioen van die
jaargang. Een potentiële wereld
topper dus. Maar of hij er ooit komt
is de vraag. Gezien de methodiek
Edward
Maasdijk gaf les
in Sjanghai. En
concludeerde dat
hel zwemmen
daar nog niet veel
voorstelde.
(foto Holvast)
die ze er daar op na houden vrees
ik van niet."
Hoewel Maasdijk dus echt niet
de illusie heeft dat zijn verblijf al
daar revolutionaire' omwentelin
gen op zwemgebied tot gevolg zal
hebben hoopt hij toch dat er iets
zal blijven hangen. "Alles wat ik
heb gezegd is genoteerd en gaat
heel China rond. In elk geval één
trainer daar in Sjanghai, Wang ge
naamd, nam alles onmiddellijk
over en was na vijf weken zeer en
thousiast over de progressie die hij
met zijn leerlingen maakte. Maar er
was er bijvoorbeeld ook één, even
eens Wang genaamd, die helemaal
Australische hockey coach:
niets van mijn theorie moest heb
ben. Ik heb het idee dat de molen
daar alleen hard draait als het om
turnen, volleybal of tafeltennis
gaat. Er waren ook al Amerikaanse
coaches geweest, maar daar heb ik
in de benadering dus niets van te
rug kunnen vinden. Ik heb een stel
aanbevelingen gedaan voor de toe
komst. Wat ze er mee doen blijft
een vraagteken. In elk geval kreeg
ik bij mijn vertrek een compliment
over mijn aanpak. Het genoegen
was wederzijds. Want ik heb wél
twee schitterende maanden ge
had".
AD VAN KAAM
PERTH (ANP) - De vroegüjdige ze
kerheid van het behoud van de
Champions Trophy leidde gisteren
in Perth niet tot wilde Vreugdeto
nelen in het Australische kamp.
Dat had verschillende oorzaken.
Ten eerste zijn de Australiërs hoc
keyers langzamerhand gewend ge
raakt aan successen en ten tweede
kon er na de zeges in de eerste drie
wedstrijden, achtereenvolgens op
Nederland, India en Groot-Brittan-
nië, al haast niets meer mis gaan.
Coach Richard Aggiss somde nog
een oorzaak voor de opvallend in
getogen vreugde na de zwaar be
vochten 2-1 zege op West-Duits-
land op. „Natuurlijk zijn we blij
met deze toernooiwinst in eigen
land. Maar voorop staat voor ons
het' toernooi om de wereldbeker
volgend jaar in Londen. Daar
werken we met z'n allen naar toe.
De winst daar is voor ons van on
eindig veel meer belang dan de eer
ste plaats in Perth".
Hoewel Australië sinds 1981 tal
rijke grote toernooien heeft gewon
nen ontbreken de twee belangrijk
ste titels nog: Olympisch kam
pioen en wereldkampioen. In Los
Angeles beleefden de Aussies vo:
rig jaar een enorme deceptie door
als grote favorieten buiten de me
dailles te blijven. „We hopen die te
leurstelling in Londen uit te wis
sen", zegt Aggiss, die van 1969 tot
en met 1974 deel uitmaakte van de
„hockeroos".
Als de huidige dertigers van het
Australische team (Davies, Char-
lesworth, Batch, Bell en Walsh) in
de nabije toekomst zullen afhaken
staat een legertje jonge hockeyers
klaar om de open gevallen plaatsen
op te vullen. Dat is vooral een ge
volg van het feit, dat er sinds april
1984 in Perth een speciale hockey-
school bestaat als onderdeel van
het Australische Sport Instituut
(AIS). Hockey is de negende tak
van sport, die in de AIS is opgeno
men en de eerste, die een eigen
school heeft gekregen buiten Can
berra. De hockeyschool in Perth
krijgt niet alleen donaties vanuit
Canberra, maar ook van de rege
ring van de deelstaat West-Austra-
lië.
Kweekvijver
Op de hockeyschool is jaarlijks
plaats voor in totaal ongeveer 35
getalenteerde jongens en meisjes,
die bovendien een studiebeurs
krijgen. Onder leiding van de
bondscoaches Richard Aggiss
(mannen) en Brian Glencross
(vrouwen), geassisteerd door een
topspeler (Terry Walsh) en top-
speelster (Pam Glossop) wordt we
kelijks circa vijftien uur getraind,
in de vroege ochtend en in de
avond. Op de universiteit van
West-Australië ondergaan de AIS-
leden tests op het gebied van bio
mechanica, sportpsychologie, fy
siologie en voeding. Aggiss: „Het
doel van de hockeyschool is het
scheppen van optimale omstandig
heden om topspelers en -speelsters
te produceren. Bijna alle leerlin
gen, die we in 1984 en dit jaar had
den, hebben in vertegenwoordi
gende teams gestaan. Op deze ma
nier hopen we onze hoge positie op
de wereldranglijst te kunnen vast
houden. Hopelijk is het ook een ge
schikte kweekvijver om een keer
de wereldbeker en Olympisch
goud te
LEIDEN - De middenafstandloper
Han Kulker, marathonman Cor
Lambregts, maar ook bijvoorbeeld
de hockeyer Ewoud van Asbeck
doen geregeld een beroep op hem.
Het is ongeveer een jaar geleden
dat orthopedisch maatschoenma
ker Jacques Kerstjens (44) in con
tact kwam met een vertegenwoor
diger van een bekend sportschoe-
nenmerk. Sindsdien sleutelt hij re
gelmatig aan het schoeisel van top
sporters, die baat lijken-te hebben
bij de door Kerstjens gemaakte
aanpassingen. Een uitkomst? "Dat
kun je wel stellen", zegt Cor Lam
bregts, vorig jaar nog deelnemer
aan de Olympische marathon.
door
Fred Segaar
NSF-arts Peter Vergouwen stelt
zich iets gereserveerder op ("We
hebben contacten met drie ortho
pedische schoenmakers, Kerstjens
is er één van"), maar uit het feit dat
hij de in Zuid-Holland wonende
atleten massal naar hem door
stuurt, blijkt dat Kerstjens ook zijn
vertrouwen heeft gewonnen.
Toen hij zich zestien jaar geleden
in Leiden vestigde was het hard-
loopbaccil nog niet uit Amerika
overgewaaid en hadden ook top
sporters de weg naar zijn 'praktijk'
in de Pieterkerkgracht nog niet ge
vonden. Daar kwam verandering
in toen half Nederland zich 's
avonds in trainingspak begon te
hijsen. "Logisch dus dat ik meer
werk kreeg. Mond-op-mond-
reklame deed waarschijnlijk de
rest", doelt de orthopedisch
schoenmaker op de contacten met
Vergouwen, het Ameriaanse sport-
schoenenmerk en een aantal atle
ten.
De kwalificatie 'gat in de markt'
vindt Kerstjens niet op zijn plaats.
"Dat is in mijn geval niet zo, want
ik hield me al lang bezig met het
maken van mpatschoeisel. Het ver
helpen van klachten van sporters
was maar een kleine stap verder.
Je moet gewoon héél goed je werk
doen. Dèn kom je er".
Omwegen
De in Venlo geboren en getogen
Jacques (spreek uit Sjaak) Kerst
jens heeft heel wat omwegen ge-
Voetbal - Drie Iraanse voetballers,
volgens eigen zeggen leden van de
nationale verzetsbeweging tegen
ayatollah Khomeiny, hebben in de
Bondsrepubliek Duitsland asiel
gekregen. De bekendste van de
drie spelers, die op zoek zijn naar
een Westduitse club, is de voorma
lige international Hamid Almassi.
Tijdens de interlandwedstrijd
tussen Iran en India had de 29-jari-
ge Almassi in tegenstelling tot zijn
medespelers geweigerd het portret
van de geestelijk leider uit te rol
len. Daarop werd hij uit de nationa
le ploeg gezet. Almassi en de twee
anderen betaalden elk een borg
van ruim twaalfduizend gulden,
zodat zij hun land mochten verla
ten.
maakt voordat hij was waar hij nu
is. Zijn vader oefende hetzelfde be
roep uit, met die aantekening dat
de enige sportschoen die toen be
stond het gewone gympie was. Hij
trad in zijn voetsporen, maar moest
daarvoor wèl de grens oversteken.
"In Nederland was wel een oplei
ding, maar die was op de industrie
gericht. Ik wilde juitst individueel
werken. In Duitsland waren er
meer patiënten dan hier. Dus ging
ik daar naartoe. Later heb ik ook
nog een tijdje in Oostenrijk geze
ten".
Waarna hij ging werken in de
Leidse de Anna Kliniek, waar hij
ook het laatste deel van zijn studie
afrondde. De volgende stap was
een eigen bedrijf. Omdat het
'spreekuur op zaterdag geregeld
werd bezocht door sporters, ruim
de hij voor die groep een speciale
dag in. "Ik doe alles in nauwe sa
menwerking met mijn compag
non, fysiotherapeut Bart Jan Klop.
"Dat werkt bijzonder duidelijk.
Het is onmogelijk om op je eigen
houtje iets te doen".
Kulker
Dat gebeurt dan ook niet. Ver
gouwen of Klop signaleren de bles
sure en Kerstjens maakt de schoen
vervolgens op maat. Maar vaker
wordt de schoen 'behandeld' om
kwetsuren te voorkomen. Zoals
dat bijvoorbeeld gebeurde bij Han
Kulker. De Holland-atleet had last
met zijn achillespezen. Kulker: "Ik
had daar wat lichte problemen
mee. Het was zeker niet van lang
durige aard, maar ik ben een stuk
voorzichtiger geworden. Via mijn
fysiotherapeuit ben ik ongeveer
drie maanden geleden bij Kerst
jens terecht gekomen. Hij heeft
toen aangepaste zolen voor me ge
maakt. Daar loop ik overigens niet
altijd op, want je voeten voeten
moeten de afwisseling aankunnen.
De waarde van die aanpassing kan
ik nog niet helemaal inschatten".
Els Vader had twee gebroken
middenvoetsbeentjes en klopte bij
hem aan. "Voor haar heb ik een
speciale aanvulling in de schoen
gemaakt. Daardoor worden de
breukplaatsen ontlast. Het blijkt
nu goed met haar te gaan", zegt
Kerstjens".
Marathonloper Cor Lambregts
had rugklachten, die verdwenen
nadat hij in februari bij de Leide
naar speciale zolen had laten ma
ken. "Via mijn sponsor ben ik met
hem in contact gekomen", zegt
Lambregts. "Die zolen bevallen me
erg goed. Ik heb zelfs een tweede
paar laten maken. "Inmiddels heb
ik wel weer een andere blessure,
maar van m'n rug heb ik geen last
meer".
"Ik wou dat er meerdere ortho
pedische schoenmakers in Neder
land waren", hoopt Peter Vergou
wen op een uitbreiding van het 'gil
de'. "Individueel werken is immers
heel goed. Maar het moet ook weer
niet te extreem worden. In Afrika
lopen de mensen op blote voeten
en blijken geen klachten te heb
ben. Ik bedoel maar. Blessures
kunnen ook voorkomen worden
door met de voeten te trainen. Oe
fentherapie is heel belangrijk. Dat
Kerstjens maakt een schoen op maat. "Je moet héél goed werken. Dan kom je eï".
(foto Holvast)
Aan het eind van elk studiejaar
worden de aankomende sterren
van de hockeyschool beloond met
een trip naar Europa of Azië. An
derhalve maand geleden speelde
de AIS-ploeg onder leiding van Ag
giss en Walsh ook enkele wedstrij
den in Nederland. „Die trip is een
essentieel onderdeel van het pro
gramma", aldus Aggiss. „De spe
lers en speelsters doen uit de eerste
hand ervaring op over de verschil
lende manieren, waarop in de we
reld hockey wordt beoefend. Ze
maken ook kennis met de verschil
lende interpretaties van de
scheidsrechters. Dat kan hier in
Australië niet worden opgedaan,
omdat wij onze eigen stijl hebben
ontwikkeld".
Teamwerk
Australiërs hebben een stijl ont
wikkeld, die tussen de Europese
en de Aziatische wijze van hoc
keyen in ligt. Aggiss: „Je zou kun
nen zeggen, dat de manier van le
ven in Australië in ons spelletje
weerspiegeld wordt. Van nature
zijn Australiërs gokkers. We hou
den wel van een beetje risico ne
men, en dat doen we ook op het
hockeyveld. We zijn fit, geven niet
snel op en houden van avontuur.
Onze spelers staan bekend om hun
goede techniek en uitgekiende
passes. Wat ook heel belangrijk is,
ons 'spel is gebaseerd op teamwerk,
niet op solisme".
Australië heeft zich sinds 1981
een meester getoond in het winnen
van sterke toernooien, waarin vol
gens het systeem van een halve
competitie werd gespeeld. „Toen
het er in toernooien volgens het
knock out systeem, zoals de strijd
om de wereldbeker en de Olympi
sche spelen, op aankwam, lieten
we het afweten", weet Aggiss maar
al te goed. „Maar daarbij spelen zo
veel dingen een rol. Het is nu een
maal zo, dat er bijzonder weinig
krachtsverschil bestaat tussen de
top zes van de wereld. Dat bete
kent, dat er altijd een verrassing
mogelijk is". Op eén ding is Aggiss
in ieder geval heel trots. „Tussen
december 1982 en de Olympische
Spelen hebben we zes van de zé
ven toernooien, waaraan we deel
namen, gewonnen. Geen enkel
sportteam in Australië kan ons dat
nazeggen".
wordt door atleten nog wel eens
vergeten".
Bijna iedereen sport tegenwoor
dig en het aanbod van de schoenen
is groot", zegt Kerstjens. "Dus ko
men er klachten naar voren. Zoals
dat ook gebeurt met gewoon
schoeisel. Als mensen het over
aangepaste schoenen hebben, den
ken ze altijd meteen aan enorme
lompe, dikke gevallen. Maar dat
hoeft niet. Aangepaste schoenen
hoeven helemaal niet lelijk te zyn.
Ik kan ze veranderen zonder datje
ziet dat het orthopedische maat
schoenen zijn".
Zweetvoeten
Het vervaardigen van orthope
disch maatschoeisel neemt hem nu
helemaal in beslag. "Maar een paar
jaar geleden was ik 's winters de
weekeinden vrij. Ik had toen toe
vallig de beschikking over een la
boratorium. Toen heb ik me toege
legd op het maken van een middel
tegen zweetvoeten. Ik heb het ont
dekt. Dat spul werkt écht", doet hij
zich even voor als wonderdokter.
Nu hij sinds een jaar merkgebon-
den atleten onder zijn hoede heeft,
is er nauwelijks meer tijd voor der
gelijke experimenten. "Het ligt
zelfs in de bedoeling dat ik in de
toekomst mee ga naar wedstrijden.
Wat dat betreft zou het leuk zijn al
de Olympische Spelen hier worden
gehouden. Dan kan ik ter plaatse
aanpassingen maken. Dat is nodig.
Atleten zijn nogal onzeker".
HILVERSUM (GPD) - Indien Jan
Timman zich in december plaatst
voor de kandidatenmatches wordt
de organisatie van het Hoogoven
schaaktoernooi met een onaange
name situatie geconfronteerd. In
Wijk aan Zee waren zowel Timman
als zijn tegenstander in de kandi
datenmatches Arthur Joesoepov
uitgenodigd. Omdat de wereld
schaakbond heeft beslist dat de
eventuele ontmoeting tussen de
Nederlander en de Rus op 8 januari
moet beginnen lijkt Hoogovens
reeds bij voorbaat beroofd van
twee van zijn grootste trekpleis
ters.
Timman dient echter eerst af te
rekenen met Tal. Dat gaat hij
hoogstwaarschijnlijk vanaf 2 de
cember in Montpellier probei en.
De wereldschaakbond heeft de
Franse stad deze herkansing toege:
wezen ondanks aanbiedingen uit
Merano en Tilburg. Het wachten is
nog op een toezegging van Franse
zijde dat de twee schakers voor
hun extra inspanningen een finan
ciële vergoeding krijgen. Montpel
lier wilde eerst niet verder gaan
dan het uitreiken van het prijzen
geld dat staat voor de vierde (in no
vember door Tal en Timman ge
deelde) plaats in het kandidaten
toernooi. Daarmee gingen de beide
grootmeesters .echter niet akkoord.
„Komt die extra vergoeding er
niet, dan gaat de tweekamp met
Tal wat mij betreft niet door", liet
Timman weten.
Mocht Timman zich via Tal een
ronde verder spelen dan stuit hij
dus op Joesoepov. Die matclvwas
officieus gepland voor 15 februari
waardoor zowel Timman als Joe
soepov in principe in staat zou zijn
geweest het Hoogovenstoernooi te
spelen van 17 januari tot 2 februari.
Organisator Hans Bakker was der
halve zwaar teleurgesteld toen hij
vernam dat de FIDE het eventuele
duel tussen Timman en Joesoepov
hadden vervroegd naar 8 januari.
De Sowjet-Rus zal in elk geval niet
van de partij kunnen zijn (hij is im
mers al definitief geplaatst voor de
kandidatenmatch) en ook zijn er
vraagtekens over de komst van de
tweede Rus Rafael Vaganjan. Ook
hij speelt in de kandidatenmatches
(tegen Sokolov) en al is daarvoor
nog geen datum geprikt het lijkt lo
gisch dat Vaganjan eveneens niet
naar Wijk aan Zee komt.
In de Noordhollandse badplaats
kan men dus op zoek naar mini
maal twee en waarschijnlijk drie
invallers. Onderhandelingen met
de Russische schaakbond over
plaatsvervangers van Joesoepov
en Vaganjan zijn inmiddels gaan
de. Voor het wegblyven van Tim
man zijn nog geen maatregelen g^
troffen. Bakker wil eerst afwach
ten of de Amsterdammer van Tal
wint. Bij verlies zijn namelijk alle
speculaties van de baan en kan
Timman gewoon naar Wijk aan
Zee komen. Zeker is wel dat Viktor
Kortsjnoi van de deelnemerslijst is
afgevoerd. De Zwitser is in januari
niet beschikbaar en wordt vervan
gen door de Joegoslaaf Ljubojevic.
