Dammen
Bridge
POP
Eerbetoon aan
Kurt Weill
Ontaarde
cowboys
Pastorale
joggers
Robuust en
ontroerend
Macho nog net
te pruimen
Prietpraat en
koele swing
Drukte
om niks
KRUISWOORD
OPLOSSING
E K
1 C
wm 'm
wm,e
id
ZATERDAG 16 NOVEMBER 1985
EXTRA
PAGINA 31
Bijdragen: Bart Jungmann
Wim Koevoet
Ariejan Korteweg
Kurt Weill is één van de grootste
theatercomponisten van deze
eeuw. Hij schreef de muziek bij
'Mahogonny' en de 'Dreigrosche-
noper' van Bertolt Brecht, moest
als joods musicus al in 1933
Duitsland verlaten, vestigde zich
in New York, waar hij tot aan zijn
dood in 1950 één van de meest
succesvolle componisten op
Broadway was. Hij schreef 'Mac-
kie Messer', 'Surabaya Johnny',
'The Alabama Song' en 'Sura
baya Johnny', liedjes die nu nog
iedereen kent en op het repertoi
re staan van zowel operagezel
schappen als popgroepen.
Bekende composities van
Weill zijn nu op de plaat gezet
door hedendaagse muzikanten
met zeer uiteenlopende achter
gronden. Popmuzikanten als
Sting, Lou Reed, Marianne
Faithfull, Tom Waits, Todd
Rundgren en Richard Butler van
de Psychedelic Furs doen mee,
maar ook het Armadillo String
Quartet en Van Dyke Parks en
jazzmuzikanten als Carla Bley es
Charly Haden. Ieder van hen
heeft zichzelf niet verloochend,
maar Weill juist zoveel mogelijk
naar de eigen hand gezet.
De resultaten zijn zeker op
merkelijk maar niet altijd even
geslaagd. Todd Rundgren maalt
Weill fijn in een discodreun,
Charlie Haden ontneemt er alle
venijn aan met zoemende baslij-
nen en de 'Alabama Song' van
The Doors was heel wat sfeervol
ler dan deze versie.
Tom Waits, Lou Reed en Ma
rianne Faithfull leveren prachti
ge, doorleefde vertolkingen en
Van Dyke Parks is de muziek
van Weill op het lijf geschreven.
Het is ontzettend jammer dat de
Duitse teksten van Brecht in een
Engelse vertaling worden gezon
gen. Dat doet afbreuk aan deze
aardige poging de muziek van
Weill een verdiende tweede
jeugd te bezorgen.
AK
Tex and the Horseheads
'Life's so cool' (ENigma)
Tex and the Horseheads doen
zich voor als ontaarde cowboys,
maar het zou me niks verbazen
als Mr. Ed het enige paard is met
wie ze op vertrouwde voet staan.
Het leuke van deze poseurs is,
dat ze met gevaar voor eigen le
ven balanceren op de grens van
pastische en oprechte emoties.
Ze spelen de klassieke country-
riedels, maar voegen daar een
portie gemenigheid aan toe, die
de gebroeders Dalton, als ze nog
leefden, versteld zou doen staan.
Het begint al leuk, met een piep
stem-variant van het beroemde
'Toad' van Cream. Verder veel
zwaar overstuurde gitaarrockers
om eens lekker tegenaan te leu
nen, door John Doe, van de
groep 'X' smeuïg geproduceerd.
Maar ook zielige meezingers,
waarin de fles en de spuit van al
le ellende de schuld krijgen. Mijn
sympathie gaat uit naar dat laat
ste genre.
Wat deze paardekoppen onder
scheidt van andere gitaarbands
is zangeres Texacala Jones. Ze
klinkt soms als een met pek en
veren begoten Patti Smith, dan
weer als Nina Hagen die in een
cactus is gaan zitten. Toch is het
maar goed dat ook gitarist Mike
Martt een deel van de solozang
voor zijn rekening neemt. Want
Texacala zingt uitzinnig, maar
niet altijd even goed.
Als het comité ter bewaking
van de goede zeden lucht' krijgt
van deze plaat, wordt de hoes
minstens helemaal volgeplakt
met waarschuwende stickertjes,
als de scabreuze fotootje van Te
xacala al niet tot een banvloek
leidt.
AK
The Alarm
'Strength' (IRS/CBS)
"Een eenzame man in een eenza
me straat", "Alles wat ik wil is
iemand om in te geloven", "Wijk
nooit van mijn zijde". Weieens
eerder gehoord, deze drie regels?
Natuurlijk, al honderden keren.
Dit keer zijn het drie (vertaalde)
beginregels van The Alarm, dat
van de teksten een rozenkrans
van clichés maakt.
Met de debuutplaat schaarde
The Alarm zich bij het team van
pastorale joggers, dat momenteel
de dienst uitmaakt in de Engelse
popmuziek. 'Strength' ontbeert
het vleugje oprechtheid, datje de
voorganger nog zou kunnen toe
dichten. Dit is Okke Jager in de
disco, een ontkerstende beatmis
met alle pathos vandien. Bij het
akoestische slotnummer zie ik in
gedachten de aanstekertjes al
branden. En die zanger zich
maar overschreeuwen, om te la
ten horen dat hij eerlijk waar op
het scherpst van de snede leeft.
Gitaar en mondharmonica red
den wat er te redden valt. Veel is
dat niet, want ook composito
risch is er een nijpend gebrek
aan ideeën en het restantje oor
spronkelijkheid wordt tot wan
staltige proporties opgeblazen:
opblaaspop.
"Geef me liefde, geef me hoop,
geef me kracht" brult zanger Mi
ke Peters, terwijl Bisschop Gij-
sen in zijn vuistje lacht. Als er
nog rechtvaardigheid bestaat,
brult pater Peters tevergeefs.
AK
Joni Mitchell
'Dog eat dog' (Geffen)
Net in de periode dat de jazzo's
(zoals Sting, Sade, Working
Week en Everything but the girl
in het muziekblad Vinyl worden
genoemd) het voor het zeggen
hebben in de hedendaagse pop
muziek, komt Joni Mitchell na
een lange reeks van jazzy albums
met een plaat op de proppen
waarop de swing van de jazz het
veld heeft moeten
de beat van de rock.
Alleen daardoor al is 'Dog eat
dog' de avontuurlijkste plaat die
Mitchell sinds jaren heeft ge
maakt. Het zijn vooral de mo
menteel in excellerende vorm
verkerende Thomas Dolby (toet
sen en co-producer) en de strak,
ingetogen drummende Vinnie
Colaiuta (ex-Zappa) die een roek-
stempel op de plaat drukken. De
zeker voor Mitchell-begrippen
robuuste muziek doet het erg
goed als motor voor haar sociaal
bewogen teksten. Dat mag op
vallend heten want op vorige pla
ten zoals 'Wild Things Run Fast'
kwam de al weer bijna veertigja
rige zangeres niet verder dan wat
gemijmer over (alweer) een nieu
we liefde. Deze keer haalt Mit
chell keihard uit naar reactionai
re televisie-evangelisten. Humor
is er in 'Smokin' en romantiek
met een zeker voor de mannelij
ke luisteraars lelijk addertje on
der het gras in 'Lucky girl'.
Eén nummer is gewijd aan het
hongerlijdende Ethiopië. Hoe
wel het Afrikaanse voedselpro
bleem al flink is uitgekauwd
door popartiesten, slaagt Mit
chell er toch in om met 'Ethiopia'
te ontroeren. In twee zinnetjes
zet ze de onethische benade
ringswijze door een bepaald deel
van de media af tegen het leed
van een moeder uit Ethiopië: 'A
T.V. star with a P.R. smile/Calls
rour baby IT while strolling
through your tragic trials'.
WK
Robert Palmer
'Riptide' (Ariola)
Met 'Powerstation', de gelegen-
heidssupergroep met onder
meer Rober Palmer en de ge
broeders Taylor van Duran Du-
ran - zo blijkt nu - heeft de eerst
genoemde een muzikale route
uitgestippeld die hij ook in zijn
uppie wil blijven volgen. Dat wil
zeggen: ruig gitaarwerk, knallen
de drums, een wild-funkende
bas en lullige teksten over meis
jes die heel graag (Addicted to lo
ve) of helemaal niet (You need
the discipline of love) willen.
'Riptide' is zeker geen slechte
plaat, al was 'Pride', Palmer's vo
rige, veel beter. Pluspunt van
'Riptide' is de enorme dynamiek
die van de plaat uitgaat. Feestjes
die ten onder dreigen te gaan aan
gezapigheid kunnen met 'Ripti
de' nieuw leven worden ingebla-
Toch overheerst bij mij de er
gernis. Twee jaar hebben we
moeten wachten op meneer Pal
mer en dan komt hij op de prop
pen met een plaat die een half
uurtje duurt en waarvan hij zelf
maar drie nummers heeft ge
schreven. Weer kon hij het niet
laten zichzelf op de hoes te zet
ten. Hadden de hoezen van Pal
mer's vorige platen veel weg van
de omslag van een gewaagd
'Bouquetje', deze keer lijkt hij re
clame te maken voor een of an
der scheerschuim. Palmer is en
blijft een nog net te pruimen ma
cho. In tekst, beeld en muziek.
WK
Grace Jones
'Slave to the rhythm' (EMI)
'Sommige mensen vinden je inti
miderend, maar ik vind je heel
leuk. Bedankt voor je komst".
"Dank je wel, Paul".
Dergelijk gebabbel besluit de
elpee 'Slave to the rhythm'.
waarin Grace Jones in elk geval
voor één primeur zorgt: inter
view op elpee. Tussen de num
mers door mag fotomodel/zange
res/actrice inzicht geven in haar
verleden, haar motieven, haar
toekomst en wat dies meer zij.
Oppervlakkige prietpraat, aange
vuld met het donkere stemgeluid
van acteur Ian McShane die ver
telt over de geheimen en versla
ving van het ritme en de verplet
terende indruk die Grace Jones
maakt.
Grenzeloze ijdeltuiterij natuur
lijk, zo grenzeloos dat het haast
weer leuk wordt. Grace Jones
wordt op deze elpee gepresen
teerd als een fenomeen waar de
hele wereld verbaasd van op
keek en dat viel toch wel mee,
dunkt me. Maar dat neemt niet
weg dat 'Slave to the rhythm' een
aardige en bij vlagen aanstekelij
ke elpee is geworden.
Trevor Horn is precies de juis
te producer voor Grace Jones.
Hij is een man die alles dik aan
zet, effectenbejag niet schuwt en
dat sluit mooi aan bij de stijl van
Jones. De single 'Ladies and
Gentlement: Miss Grace Jones'
is daar het beste bewijs van. De
andere eerbewijzen aan Koning
Ritme variëren veelal op dat rit
me. Met een uitgekiend instru
mentarium wordt het een koele
swing waar Grace Jones het pa
tent op heeft. Leuk om een paar
keer te draaien, maar dan zal irri
tatie over het verbindend gebab
bel toch de overhand krijgen,
5 ik.
BJ
Elton John
'Ice on fire' (Rocket)
In zestien jaar tweeëntwintig el-
pee's maken, er zijn maar weinig
popmuzikanten die aan het ge
middelde van Elton John tippen.
Dat de kwaliteit bij al die kwanti
teit wel eens achterblijft, is lo
gisch. Dat 'Too low for zero' en
'Breaking Hearts' een opvolger
van lager allooi zouden krijgen,
dus niet verrassend.
'Ice on fire' is, in overeenstem
ming met de titel, een wisselval
lig album van tegenstellingen ge
worden. Slechts drie nummers
beklijven, de rest is of aan de
saaie kant of te opgejaagd. De
single 'Nikita' is van dat eerste
een typerend voorbeeld, in dat
sfeertje schreven Bernie Taupin
en hij al zoveel en zoveel betere
'Wrap her up' is zo'n geval van
overspannen rock and roll. Elton
John is het best op dreef in vro
lijke popsongs ('Candy by the
pound') of gedragen ballades
('Shoot down the moon') en ie
mand die byna veertig is, zal
toch zo langzamerhand wel we
ten waar zijn grenzen liggen. Met
'Wrap her up' worden die over
schreden. Een hoop drukte om
niks. Maar kun je iets anders ver
wachten als je Wham-zanger
George Michael uitnodigt voor
een duet?
BJ
Horizontaal
2. gratis, 8. kostbaar, 9, ver
voermiddel, 10. geveinst, 11.
tropische boom, 13. oud
noors prozawerk, 16. gul in
het onthalen v. gasten, 20. ie
mand van adel, 21. niet over
vloedig, karig, 22. wandel
stok dat tevens als stoeltje
kan dienen, 23. Europ, in
woonster, 24. eens op een
tijd, 25. heden, 26. droog
schuur, 27. boven het norma
le, 28. de ritus betreffend, 32.
rustteken, 35. verharde huid,
37. auto die in dezelfde rich
ting rijdt, 38. graanpakhuis,
39. honingbij, 40. algebra.
Vertikaal
1. grote gehoorzaal, 2. gebo
gen, 3. omslagdoek, 4. vóór
alles, 5. Amerik. filmprijs, 6.
vlees aan stokje. 7. plaats, 11.
kunstglas, 12. dieet, 14. be
taalmiddel, munt, 15. degeen
die zich met een adres tot de
Hi
0
5 P
i
T
A
A
L
'jj'ABiOjT
1'
T
r:
F
-A;' R i'J
N
E
P
5
L
E
E-P'R U 1 :M
F
M
E
c
R
'<1)0 j' u:<c;
C
II
R
I
K
H
't|N-E T j|e
01
5
•J
IE
K
A.
K
l
W
E|R
K<E Z E.LiS
RMJ
Mi
Ei"<["iiN N' E
0 j V E R
E
NIS, ;i j'O CIE N
Wsi
r T
sb
cJW
L
s
LIUi 1 IM E RUIN
N
-
m
J
1 j ,'B ,L .0
R
E
N
t>
EM
E
N|T JR EFTsff
U
G
Ri
r
eL
p\y
_Je I 'a y jnOë
ElRlBiOjL ClE'N
bevoegde macht wendt. 16.
geleuter, 17. satijn weefsel, 18.
glasgordijnen, 19. kegel ge
vormd door bevriezend drup
pelend water, 29. godin v.d.
vrede, 30. enig in zijn soort,
31. intiem, 33. uniek, 34. bij
belse figuur, 35. meer in N-
Amerika, 36. verlichtingsarti
kel.
De prijs van 25.- werd toege
kend aan J. Oosterom, Nieuw
Voordorpstraat 48. 2251 TC
Voorschoten.
De prijs wordt de winnaar toe
gezonden.
Oplossingen met vermelding
van 'Puzzel' voor donderdag op
briefkaart of in enveloppe zen
den aan Redactie Lcidsch Dag
blad, Postbus 54. 2300 AB Lei
den.
Een sportwedstrijd om het we
reldkampioenschap is altijd van
geheel andere orde dan andere
sportevenementen. Ook bij scha
ken is dat zo. Het kandidaten
toernooi in Montpellier ging wel
iswaar nog niet direct om het we
reldkampioenschap. maar toch
was er een veel grotere spanning
voelbaar dan bij het Hoogoven-
of OHRA-toernooi.
Op de partijdige toeschouwer
(vrijwel elke niet-Rus hoopte dat
Timman zich zou plaatsen) heeft
de spanning een merkwaardige
uitwerking. Overal rond de tocr-
nooizaal zag men groepjes scha
kers die zenuwachtig de partijen
analyseerden, hetzij met zak-
schaakspelletjes, hetzij uit het
hoofd aan de hand van televisie
beelden uit de zaal. Met name de
laatste drie ronden was dit een
zeer frusterende bezigheid, want
de belangrijke partijen waren
moeilijk te doorgronden en de
uitslagen vielen vanuit ons
standpunt tegen.
In de komende rubrieken hoop
ik iets van de spanning over te
kunnen brengen aan de hand
lïMMXM+m
A A
van partijen uit de slotronden.
Nu een partij toen alles nog goed
ging en Timman samen met So-
kolov en Tal een punt voor
sprong op de rest van het veld
Wit: Seirawan; zwart: Timman.
Vandaag wil ik u een stand voor
schotelen. die op het oog zeer
eenvoudig is, maar o zo verrader
lijk. De diagramstand kwam
voor tussen Meijer met wit tegen
Léone met zwart uit de competi
tiewedstrijd Westerhaar-D.A-
.V.O. In de partij volgde: 1. 45-40
17-21 2. 40-34 12-17 (verhinderd
27-22 elementair met 21-27 32x12
23x43! 39x48 en 24-30) 3.34-30 23-
29 4. 27-22 15-20 (ook 23-29 had
makkelijk remise gegeven) 5. 22-
xll 16x7 6. 28-22 7-12 7. 22-17 21-
27! 8. 32x21 (eerst 17x8 is ook re
mise) 29-34 9. 17x8 34x41 10. 8-3
26x17 11. 3x26 en omdat nu weer
nagedacht kon worden werd de
ze stand remise gegeven. Was het
nog tijdnood gewezen dan had
wit zeker nog zwart's volgende
zet afgewacht. 41-47 is nl. verbo
den door 26-31 47x29 31x9! enz.
Op het eerste gezicht is het par
tijverloop zeer normaal en niet
voor verbetering vatbaar of
schoon wit een klein voordeeltje
heeft in de zwarte schijf op 15,
terwijl de tempoverhouding ge
lijk is. Volgens de theorie echter
zou wit voordeel moeten hebben.
Hoe is dat mogelijk? Het ant
woord moet men zoeken in het
partijverloop welke toch voor
verbetering vatbaar is. Lezers die
De Nederlandse Bridgebond
heeft afscheid genomen van de
Volmac toptraining en daarmee
een zeer succesvolle periode in
het damesbridge afgesloten. Dat
gebeuren had een feestelijk tin
tje, waarbij Joop van Oosterom,
Jan Mol en Jan Nijenhuis, dege
nen die het allemaal mogelijk
hadden gemaakt, in het zonnetje
wei den gezet en ondermeer een
wedstrijdje speelden met en te
gen hun pupillen. Tijdens dat ui
terst genoegelijke partijtje kwam
een bijzonder interessant spel op
tafel:
8532
9HB108
O A H
962
O
10 9 6
9 7 4 3
O 10 4 3 2
H V
N A H 7
W 0 OVB8
Z ♦AB87543
V B 4
A V 6 5 2
O 9 7 6 5
10
Oost, OW. Oost opende 1 KI,
zuid 1 Ha, west pas, noord 3 Ha.
Oost bood nog 4 KI (zit er in) -
DEZE WEEK, op 12 november,
heeft de Deutsche Bundespost in
de serie "Grundgedanken der
Demokratie" een 80 pfennig-ze-
gel uitgegeven ter gelegenheid
van het 30-jarig bestaan van de
Bundeswehr. De zegel toont het
teken van dit krijgsmachtonder
deel.
De Bondsrepubliek heeft op 12
november behalve deze Bundes-
wehr-zegel nog drie zegels uitge
geven en daar zitten er twee tus
sen die vooral thematische filate
listen deugd zullen doen. Eén
daarvan is een 80 pf.-zegel die het
150-jarig bestaan van de Duitse
spoorwegen memoreert en te
vens Johannes Scharrer (1785-
1844) herdenkt, die 200 jaar gele
den werd geboren en die op 14
mei 1833 een van de mede-op-
richters was van de spoorwegen.
De zegel toont de eerste rit met
de Adler, die op 7 december 1835
op de "Ludwigsbahn" van Neu
renberg naar Fürth begon.
Dan bracht 12 november zowel
in de Bondsrepubliek als in
West-Berlijn de jaarlijkse kerst-
zegels: op de Westduitse zegel
van 80 40 pfi, Christus geboor
te, een schilderij op het altaar
van de dom van Münster van
Hans Baldung, genaamd Grien
(1485-1545) en op de Westberlijn-
se zegel van 50 20 pfi, Aanbid
ding, deel van het Driekonin-
N
W° ov
Z +B875
1 c4 g6 2 Pc3 c5 3.g3 Lg7 4.Lg2
Pc6 5.a3 a6 6. Tabl Tab8 7.Da4 d6
8 b4 Lf5 9 Lc6:+ (Wit kan do ver-
leiding niet weerstaan) bc6: 10.D-
c6:+ Ld7 ll.Daö: Lc3 12.dc3: Pf6
13.Pf3 Ta8 (Zwart heeft altijd re-
omdat hij de witte dame
eeuwig achterna kan zitten: hoe
hij moet winnen was hier nog
niemand duidelijk, ook Timman
niet, getuige de komende zether-
halingen) 14.Db7 Tb8 15.Da6 0-0
16.Lh6? (Jaagt de toren naar een
goed veld en zet de loper op een
slecht veld) Ta8 17.Db7 Tb8 18-
-Da6 Te8 19.0-0 Ta8 20.Db7 Tb8
21.Da7 Ta8 22.Db7 (diagram) (Nu
vindt Timman een prachtige
winstplan. Ziet u het vanuit de
diagramstelling ook?) Lf5 23.Tal
Le4 24.Db5 Dc8ü (Zo dreigt
zwart niet alleen Lc6 25.Db6 Ta6
maar ook een dodelijke konings-
aanval) 25.bc5: Dh3 26.Le3 Teb8
27.c6 Tb5: 28.cb5: Pg4 29.Tfbl
Lf3: 30.ef3: Ph2: en wit gaf op.
De oplossingen van de opga
ven van vorige week: I: l.Pde5:
Pe5: 2.Pe5: Ke5: 3.Kfi3; II: l.h5:
III: l.LfB: IV: l...Db6+ 2.Ke8
Db8+ 3.d8D Db5
door
Hans Vermin
dat zelf willen uitzoeken dienen
hier te stoppen met lezen. Voor
alle anderen hier het antwoord.
Wit moet beginnen met 1. 39-
34!! Het verschil met 1. 45-40 is
het duidelijkst wanneer we het
partijverloop volgen 1. 17-21 2.
34-30 12-17 3. 45-40 23-29?? 4. 28-
23! 19x39 5. 30x10! 15x4 6. 27-22
17x28 7. 32x43. De zet 4. 23-29
is dus niet goed. Zwart staat ech
ter al zeer precair. Speelt u het
volgende maar na: 3. 13-18 4.
40-34 17-22 (de zet 14-20 brengt
de nederlaag alleen sneller dich
terbij) 5. 28x17 21x12 6. 33-28 12-
17 (23-29 34x23 18x29 verliest
achterelkaar door 27-22, beter is
24-29 al geeft dat een slecht eind
spel na 28-22 29x40 22x24 40-44
24-20 etc.) 7. 38-33 17-21 8. 34-29
23x34 9. 30x39 18-23 10. 39-34 15-
20 11. 27-22 en zwart is gedoemd
om alle schijven weg te geven.
Zwart moet het dus na 1. 39-34
anders doen. B.v. 1.13-18 2.45-
40 23-29 3. 34x23 18x29, maar ook
dat is ontoereikend. 4. 40-34 29-
x40 5. 35x44 17-21 6. 28-22! 12-18
7. 22x13 19x8 8. 27-22 12-17 8. 32-
28 12-17 9. 22x11 16x7 10. 28-22
14-19 11. 22-18 21-27 12. 44-40 27-
31 13. 40-35 31x42 14. 38x47 en op
de volgende zet is 25-20 beslis
send.
Tot slot van dit artikel wil ik u
nog laten zien hoe zwart toch nog
vrij eenvoudig remise maakt.
Dat gaat zo 1. 39-34 17-21 2. 34-30
12-18! 3.45-40 23-29 4.28-23 19x39
5. 30x8 29-34 6.40x29 39-44 en on
danks schyfvoorsprong kan wit
niet meer winnen. Ja, ja, dam
men is niet zo eenvoudig als me
nigeen denkt.
door
Ton Schipperheyn
pas - pas, waarop noord na enig
denken de bieding besloot met 4
Ha, gedoubleerd door oost.
West startte KI H, gevolgd door
KI V, getroefd door zuid. Deze
speelde Ha A en zag oost niet be
kennen. Zuid vervolgde met
twee hoge ruitens en schoppen
van tafel, voor oosts heer. Deze
incasseerde ook Sch A en speel
de klaveren na in deze positie:
In de praktijk deed zuid het
verkeerd. Hij troefde laag, in de
overtuiging dat hij het contract
anders niet zou kunnen maken.
Zuid hoopte dat west een klave
ren meer en een ruiten minder
zou hebben (gezien oosts bieden
overigens niet waarschijnlijk). In
dat geval troeft zuid vervolgens
een ruiten op tafel, steekt over
naar Sch V, troeft nogmaals rui
ten en troeft een schoppen hoog
in. Optisch leidt troeven met Ha
V in de diagramsituatie ook tot
verlies, west gooit schoppen af
en zuid kan later niet meer de
hënd bereiken zonder dat west
een troef maakt. Maar. de grap
pige situatie doet zich voor dat
wests schoppen de hoogste is en
dat had zuid niet ingecalculeerd.
Gooit west namelijk Sch 10 af,
dan trekt zuid drie ronden troef,
gooit op de derde troef van ta
fel... Sch V af en noord maakt de
rest met Sch 8 en Sch 5. West
moet dus ruiten afgooien, waar
na zuid eveneens de rest maakt
via Sch V, drie troeven*en de
laatste schoppen. Het contract
gaat altijd down als oost na Sch
H direct klaveren speelt en dus
niet Sch A incasseert, waardoor
bovengenoemde speelwijze on
mogelijk wordt.
door
Hero Wit
genaltaar, van de dezelfde schil
der, tekenaar en etser.
Tot slot verscheen een 80 pf.-
zegel met een symbolische voor
stelling ter gelegenheid van het
feit dat veertig jaar geleden de
eerste van de 12 miljoen Duitse
vluchtelingen of Heimatvertrie-
benen naar hun land terugkeer
den. Over deze zegel is al enige
commotie ontstaan omdat de
DDR, Polen en Bulgarije hebben
laten weten brieven gefrankeerd
met deze zegel onbestelbaar te
zullen terug sturen.
LIECHTENSTEIN - We heb
ben het bij Duitsland al gezien:
we zijn weer in de kerstzegeltyd
aangekomen. Liechtenstein
heeft zijn jaarlijkse kerstzegels
voor 9 december op het program
ma staan en afgebeeld worden de
geschenken die de Drie Konin
gen meebrachten: 35 rappen,
wierook; 50 rappen, goud en 80
rappen, mirre.
In 1980 kwam Liechtenstein
met een serie zegels met afbeel
dingen van antieke jachtwapens.
Deze serie krijgt nu min of meer
een vervolg met drie zegels waar
op gardewapens uit de rustka
mer van de vorst van Liechten
stein. Waarden: 35, 50 en 80 rap
pen.
Blijft over om als laatste Liech
tensteinse emissie van dit jaar te
melden een serie gewijd aan het
theater: 50 rp., drama; 80 rp.,
commedia dell'arte en 1,50 fr..
opera buffa.
IN 'T KORT - Hongarije: 3 de
cember, 2 ft., 100e geboortedag
Kato Haman, vrouwenbeweging;
3 dec., 2 ft., 100e geboortedag
dichter en schrijver Bela Balasz;
17 december, 1 ft., kerstzegel; 21
december. 1. 1. 2, 2, 4, 6 en 8 ft.
heropening joods museum te
Boedapest;
28 december. 1.1.2. 2.4, 6 en 8
ft., beschermde vogels, uilen; 2
januari, velletje met 20 ft.-zegel,
90 jaar Hongaars Olympisch Co
mité; 12 februari, 1. 1, 2. 2, 4. 6 en
8 ft.. Donaubruggen en een vel
letje met een 20 ft.-zegel.
Grace Jones
Kurt Weill
Diverse
muzikanten
