De politie
wenst geen
pottekijkers
Europol: slagvaardig
Interpol in het klein
Waarschuwende vinger van kerken tegenover IKV
Achtergrond
Censuur pers in Zuid-Afrika
Politiekorpsen in W.-Europa verenigen zich
Havencontroleurs dreigen met acties
Liberale jongeren willen
koningin uit de regering
PAGINA 6
MAANDAG 11 NOVEMBER 1985
JOHANNESBURG Wat al
wekenlang als een zwaard van
Damocles boven de in Zuid-Afri-
ka werkende journalisten hing,
is het afgelopen weekeinde een
feit geworden: televisieteams, fo
tografen en radioverslaggevers
mogen niet langer werkzaam zijn
bij rellen in de gebieden waar de
noodtoestand van kracht is.
door
Ruud de Wit
En officieel 'geaccrediteerde'
schrijvende journalisten moeten
zich eerst melden bij de dienst
doende politie-officier, die hen
dan 'op alle manieren' zal bij
staan bij hun journalistieke ar
beid. Vertegenwoordigers van de
audiovisuele media die zich des
ondanks in onlustgebieden be
vinden, staat inbeslagneming
van hun apparatuur te wachten
en een maximale boete van
20.000 rand (f 24.000 gulden) of
tien jaar gevangenisstraf.
De schrijvende buitenlandse
pers die zich in een onlustgebied
ophoudt en geen 'politie-escorte'
heeft, wacht eveneens arrestatie
en, hoewel dat niet met zoveel
woorden is gezegd, wellicht uit
wijzing.
De eerste voortekens van deze
censuurmaatregel dateren van
ruim een maand geleden, toen de
minister van wet en orde Le
Grange op een verkiezingsbij
eenkomst van de regerende Na
tionale Partij de buitenlandse
pers, en in eerste instantie televi
sieteams, ervan beschuldigde
geld te hebben gegeven aan
zwarte jongeren om rellen te
schoppen. Een beschuldiging
die daarna door vele regeringsge
trouwe blanken, variërend van
ministers, politiewoordvoerders,
politici en Zuidafrikaanstalige
journalisten is overgenomen,
zonder dat er ooit ook maar het
geringste bewijs boven tafel is
gekomen.
Daarna is het rond de buiten
landse pers in Zuid-Afrika niet
meer rustig geweest, waarbij het
voortdurende geweld in de
Kaapprovincie een essentiële rol
heeft gespeeld. Hoewel daar pas
sinds twee weken de noodtoe-
standswetten van kracht zijn,
trad de politie er reeds weken
lang op alsof zij aan niets en nie
mand verantwoordelijkheid ver
schuldigd was.
Slechts de buitenlandse pers
en een aantal Zuidafrikaanse
journalisten probeerden deson
danks toch een beeld te geven
van wat er werkelijk aan de hand
was. De Zuidafrikaanse rege
ringsgetrouwe pers en vooral de
staatsradio en -televisie beperk
ten zich daarentegen tot het
weergeven van de officiële poli
tierapporten, die overigens
slechts een uiterst summiere op
somming geven van wat er in
werkelijkheid gebeurt.
Ondanks intimiderend optre
den slaagden het leger en de poli
tie er niet in de feitelijke omvang
van hun geweld verborgen te
houden, wat onder meer bleek
toen op 15 oktober twee televi
sieteams van CBS getuigen wa
ren van een afschuwelijke val die
door de politie was opgezet tegen
stenengooiende jongeren.
Verscholen in kratten achterop
een vrachtwagen reed een aantal
politieagenten enige keren door
de kleurlingenwijk Athlone, en
toen deze vrachtauto met stenen
werd bekogeld, kwamen de
agenten te voorschijn en open-
KAAPSTAD - Een 'monddood' gemaakte journaliste demonstreert
voor het gebouw van de krant Argus in de Zuidafrikaanse stad
Kaapstad. Kort na het nemen van deze foto werd de vrouw gearres
teerd. De fotograaf kreeg te horen dat hij van het gebeuren beter geen
foto's kon maken, anders zou hij zelf ook worden aangehouden.
De censuurmaatregelen dienen in de eerste plaats om de belangen te
dienen van de regering-Botha. Plaatjes van geweld versterken alleen
maar het negatieve beeld van Zuid-Afrika, vindt de Zuidafrikaanse
overheid. Dus kan het publiek voortaan foto's verwachten die moeten
laten zien dat het 'best wel mee valt'. Zoals deze foto van minister
Botha van buitenlandse zaken die het dochtertje van een partijlid een
versnapering aanbiedt. (foto api
den zonder waarschuwing het
vuur. De geschokte cameramen
sen van CBS moesten constate
ren, dat 'dit Trojaanse paard' drie
doden had opgeleverd, terwijl de
politie ongestraft durfde te ver
klaren dat 'alle methoden geoor
loofd zijn om onlusten onder
controle te krijgen en wet en or
de te handhaven'.
Maar door de verontwaardigde
reacties van de buitenwereld was
het ook zeker, dat de Zuidafri
kaanse regering, met de hete
adem van de politie in haar nek,
iets zou gaan doen tegen de bui
tenlandse pers. Vooral de tussen
tijdse verkiezingen onlangs, die
aantoonden dat een grote groep
blanken het hervormingsproces
van staatspresident Botha al veel
te ver vindt gaan, was voor de ad
viseurs van de regering het over
tuigende bewijs, dat er toegege
ven moest worden aan de druk
van de conservatieve vleugel
binnen de Nationale Partij, on
der leiding van minister Louis le
Grange. „Als wij met alle midde
len de wet en orde willen hand
haven, dan hebben we geen pot
tenkijkers nodig en zeker geen
buitenlandse pers, die toch al
zo'n vertekend beeld van de si
tuatie in Zuid-Afrika geeft", al
dus Le Grange.
Het gaat in de huidige situatie
om twee zaken. De eerste is: in
hoeverre spelen de media, en
met name de visuele media (tele
visie), een rol in het ontstaan en
de escalatie van geweld? Een
journalistiek-ethische kwestie,
die zeker niet alleen in Zuid-Afri
ka speelt. Het antwoord van de
Zuidafrikaanse regering ligt voor
de hand: het zou lang niet zo on
rustig zijn geweest en het geweld
zou niet dermate zijn opgelopen,
als er geen camaraploegen bij
aanwezig waren geweest. Televi
sieteams en fotografen werken
escalerend en stimulererend op
rellenschoppers, die menen dat
ze via de internationale pers ex
tra aandacht voor hun zaak kun
nen krijgen.
In het geval van de Zuidafri
kaanse situatie echter is de kri
tiek op de media het omdraaien
van de feiten. Nagenoeg de hele
wereld heeft zich inmiddels op
gesteld tegen de apartheid en
daarom krijgt de strijd van de be
volking tegen die apartheid extra
grote aandacht. Tegenover dit
binnenlandse verzet staat het po
litie- en legerapparaat, dat met
alle middelen dit verzet probeert
neer te slaan. En wat de media
doen, is niet alleen de redenen
van het verzet tegen de blanke
apartheidsminderheid overbren
gen, zij geven ook nog talrijke
bewijzen, hoezeer het zoge
naamd 'bewaren van wet en or
de' gepaard gaat met een hard
heid van optreden, die in elk ge
val in de westerse wereld niet
aanvaardbaar is.
Het is dan ook onzinnig, te be
weren, zoals de regering doet,
dat de aanwezigheid van de pers
invloed heeft op de escalatie van
het geweld. Want de talrijke do
den en gewonden, onder wie vele
jeugdigen en vrouwen, zijn be
slist niet het gevolg van het op
treden van de pers, maar in de
eerste plaats van de politie en het
leger.
De tweede kwestie is of er nu
sprake is van censuur in Zuid-
Afrika. Die vraag moet wel dege
lijk bevestigend worden beant
woord. En niet alleen vanwege
de recente maatregelen. Aller
eerst zijn er de beperkingen in de
toelating van journalisten. Ne
derlanders bijvoorbeeld moeten
een speciaal visum hebben, dat
slechts wordt toegekend na een
uitgebreid en langdurige 'veilig
heidsonderzoek'. De Nederland
se opstelling tegenover Zuid-
Afrika heeft er ook toe geleid, dat
er slechts een paar Nederlandse
journalisten officieel geaccredi
teerd zijn in Zuid-Afrika.
Ook kan moeilijk worden ge
negeerd, dat reeds vóór de meest
recente stappen van de regering,
de politie regelmatig het vrijuit
werken van journalisten onmo
gelijk maakte. Zonder officiële
toestemming van regeringsin
stanties en de politie was het bij
voorbeeld niet mogelijk bepaal
de woonwijken of gebieden bin
nen te gaan. Daarbij komt, dat
ook de binnenlandse pers met
handen en voeten gebonden is
aan allerlei wettelijke bepalin
gen, waardoor het onmogelijk is
ANC-leiders te citeren, te schrij
ven over wantoestanden in ge
vangenissen of de energieproble-
matiek van het land. En dit alle
maal onder het mom van de bin
nenlandse veiligheid.
Duidelijk is inmiddels wel ge
worden, dat de censuurmaatre
gelen allereerst de belangen die
nen van de regering-Botha en
zijn blank-conservatieve achter
ban. Nu het internationale beeld
van Zuid-Afrika zo slecht is ge
worden, moet op allerlei manie
ren geprobeerd worden om ieder
geval de belangrijkste verwek
ker van dit beeld, de journalist,
uit te schakelen. Want de dage
lijkse negatieve en geweldddadi-
ge berichtgeving vanuit Zuid-
Afrika is zeker een ven de be
langrijkste oorzaken geworden
van de gedachte, dat het land in
vlammen staat.
Triest is dat de blanke minder
heidsregering, die zo hard roept
de westerse cultuur en normen
te verdedigen tegen het 'door
Moskou geleide, verderfelijke
marxisme', zich nagenoeg iden
tiek opstelt als deze gehate en
verfoeide tegenstander.
De discussie over de noodzaak van een hechte
samenwerking tussen politiekorpsen uit West-
europese landen is de laatste weken plotseling
verhevigd. De toenemende criminaliteit in dit
deel van de wereld, de plannen tot afschaffing
van de grenscontrole in Europa en de trage
werkwijze van Interpol voeden de behoefte
aan een Europese, van Interpol afgeleide orga
nisatie.
Europol, zoals de nieuw op te richten organi
satie al gemakshalve wordt genoemd, is nu en
kele maanden onderwerp van bespreking in de
bijeenkomsten van EG-ministers van justitie.
In het eerste halfjaar van 1986, wanneer Neder
land het voorzitterschap van de Europese Ge
meenschap bekleedt, zal onder leiding van mi
nister Korthals Altes (justitie) opnieuw over
Europol worden gesproken.
De Amsterdamse politiecommissaris Siets-
ma uitte onlangs in Zutphen op een congres
over recherchewerk kritiek op Interpol en
pleitte voor de oprichting van Europol, die
zich volgens hem niet moet beperken tot het
uitwisselen van gegevens over misdaad en
misdadigers. Een gesprek met het hoofd van
de Nederlandse afdeling van Interpol, J. van
Straten, over de kritiek op Interpol, de wense
lijkheid van Europol en over de bevoegdheden
van een dergelijke organisatie.
DEN HAAG - Begin oktober be
sloot de algemene vergadering van
Interpol, het wereldomvattende sa
menwerkingsverband van politie
korpsen, tot de oprichting van een
Europees secretariaat. Drie men
sen, twee politiefunctionarissen en
een administratieve kracht gaan
dat secretariaat bemannen. „Be
schouw het maar als de voorloper
van een Europees bureau, van Eu
ropol", zegt J. van Straten, hoofd
van de Nederlandse afdeling van
Interpol.
door
Jos Heymans en
Huub Klompenhouwer
Met de oprichting van het Euro
pees secretariaat is een lang ge
koesterde wens van Van Straten in
vervulling gedaan. Zeven jaar gele
den, tijdens de jaarvergadering van
Interpol in Panama, opperde hij al
een dergelijk idee. Het sleutel
woord was toen regionalisering.
„Ik heb gepleit voor regionale bu
reaus om met name krachtiger te
kunnen optreden tegen de handel
in drugs. Maar men had er geen
oren naar. Ik was destijds een roe
pende in de woestijn".
Volgens Van Straten is Interpol,
waarbij 134 landen zijn aangeslo
ten, door zijn omvang te log en te
traag. Snelle uitwisseling van gege
vens is niet mogelijk, Interpol is
niet geautomatiseerd. Iets minder
dan de helft van de aangesloten
landen heeft zelfs geen radiover
binding met elkaar. Bovendien
heeft elk land zijn eigen rangschik
king in de aanpak van de verschil
lende vormen van criminaliteit. De
bestrijding van de drugshandel
krijgt in West-Europa grote voor
rang. Maar in de producerende lan
den, waar die handel van enorme
economische betekenis is, stellen
de vervolging en opsporing weinig
voor. De medewerking van politie
korpsen in die landen is dan ook
gering.
„Met de oprichting van regionale
bureaus zouden bijvoorbeeld de
belangen van de Westeuropese lan
den in die drugsproducerende ge
bieden beter kunnen worden be
hartigd", zegt Van Straten. „Omdat
dat niet gebeurde, gingen de lan
den buiten Interpol om zelf men
sen naar die gebieden sturen. Ne
derland nam daartoe het voortouw
en stationeerde via de ambassades
politiemensen in onder meer Thai
land, Peru en Pakistan. Doel was
en is om een optimale samenwer
king met de autoriteiten in die lan
den te bewerkstelligen, waardoor
het mogelijk wordt tot een effectie
ve uitwisseling van informatie te
komen. Maar het is wel een kostba
re oplossing".
Secretariaat
Drie jaar geleden kwam als ge
volg van de toenemende criminali
teit in dit werelddeel het idee voor
de oprichting van een Europees
bureau opnieuw ter sprake. Op ini
tiatief van de politie in Wiesbaden
(West-Duitsland) werd een bijeen
komst van belangstellende landen
belegd. Dat leidde tot de instelling
van een werkgroep van vijf landen
(West-Duitsland, Nederland, Dene
marken, Frankrijk en Zwitser
land), die iri april van dit jaar be
sloot tot de oprichting van een Eu
ropees secretariaat, als onderdeel
van Interpol.
Van Straten: „Het is een krach
tenbundeling van Europese landen
die mogelijk is, omdat we in grote
lijnen dezelfde ideeën hebben over
de bestrijding van criminaliteit.
Het mag dan voortgekomen zijn
uit onvrede met de trage werkwijze
van Interpol, het betekent echter
geen uitholling van Interpol. Inte
gendeel zelfs, het Europees secre
tariaat betekent een versteviging
van de onderlinge banden binnen
een deel van Interpol. De organisa
tie wordt er alleen maar door ver
sterkt".
Niet alleen de kritiek op Inter
pol, ook de Europese plannen tot
opheffing van de controle aan de
EG-grenzen hebben geleid tot de
oprichting van het secretariaat. In
de toekomst zullen politiekorpsen
in Europa elkaar steeds meer no
dig hebben. „Stel nu, dat het
werkelijk tot afschaffing van de
grenscontrole komt. Dat betekent
dan dat allerlei criminelen vrijelijk
door West-Europa kunnen reizen.
Dan besluit een politieman aan de
grens tussen Italië en Joegoslavië
of een misdadiger ons land kan
binnenkomen. De openstelling van
de grenzen heeft ongetwijfeld eco
nomische voordelen, maar de be
strijding van de criminaliteit is er
absoluut niet mee gediend".
Opsporing
Het is de bedoeling dat het secre
tariaat in de loop der jaren uit
groeit tot een echt Europees bu
reau, waar een aantal poltiemensen
bezig is met het verzamelen en ana
lyseren van informatie over binnen
Europa gepleegde criminaliteit.
Ook zal dat bureau coördinerend
moeten gaan optreden bij de op
sporing van misdadigers. Europol
wordt een soort mini-Interpol, dat
door zijn kleinschaligheid
slagvaardiger kan zijn.
„Wat de Centrale Recherche In
formatiedienst (CRI) binnen Ne
derland doet, moet Europol binnen
Europa gaan doen", verduidelijkt
Van Straten. „Een centraal punt,
waar informatie over criminaliteit
wordt doorgegeven en opgevraagd
en waar misdaad wordt geanaly
seerd. Maar de feitelijke aanhou
ding van misdadigers blijft een
zaak van de plaatselijke politie
korpsen. Interpol, Europol en de
CRI hebben geen executieve ta
ken. Nationaal zou dat nog wel
kunnen. Plaatselijke korpsen vra
gen bij aanhoudingen af en toe as
sistentie van de CRI. Dat gebeurt
dan altijd op verzoek van de plaat
selijke politie, het initiatief gaat
nooit uit van de CRI. Internatio
naal is dat onmogelijk, omdat poli
tiemensen geen bevoegdheden
hebben in andere landen".
ROTTERDAM (ANP) - De werkne
mers bij de controlebedrijven in de
Rotterdamse haven - in totaal 500
man - dreigen met acties als niet
wordt voldaan aan hun eisen voor
een nieuwe cao. Dit bleek zater
dagavond op een ledenvergadering
van de Vervoersbond FNV, die
door 130 man werd bezocht.
Volgens FNV-bestuurder Cees
van Nimwegen zullen de eisen nog
eens in een brief aan de werkge
vers worden geformuleerd, waarna
er op zeer korte termijn onderhan
delingen moeten beginnen. Bij het
controlebedrijf Caleb Brett, dat
een eigen» bedrijfs-cao heeft, is af
gelopen week al een stiptheidsac
tie begonnen.
De belangrijkste cao-eisen van
het controlepersoneel zijn een goe
de uniforme reiskostenregeling,
het niet verplicht kunnen worden
WILDE STAKING - Bij het Gro
ningse transportbedrijf Nijdam is
gisteravond een wilde staking uit
gebroken. Ruim twintig van de 36
chauffeurs in vaste dienst eisen
van de directie een volledige toe
passing van de cao-beroepsgoede-
renvervoer over de weg. De chauf
feurs zijn van plan voorlopig te
voorkomen dat vrachtwagens van
Nijdam uitrijden.
Concreet willen de chauffeurs
een correcte inschaling van het
personeel en een correcte betaling
van de reis- en verblijfskostenver
goeding. Veel chauffeurs zijn vol
gens de stakers te laag inge
schaald. Bovendien is de vergoe
ding voor reis- en verblijfskosten
volgens de chauffeurs bij Nijdam
ruim een tientje per etmaal te laag.
tot het werken in de late nacht
dienst, vijf procent arbeidstijdver
korting die volledig wordt inge
roosterd en deelname aan de ver
vroegde uittredingsregeling voor
57Vfe-jarigen, zoals die in het stuk-
goedakkoord is vastgesteld.
Met name dit laatste punt ligt
volgens van Nimwegen bij de con
trolebedrijven moeilijk, omdat de
werkgevers zich op het standpunt
stellen dat de bedrijven zelf kun
nen beslissen of ze hier aan mee
willen doen. De begeleidingscom
missie die het stukgoedakkoord
heeft uitgewerkt vindt echter dat
de regeling voor alle sectoren - dus
ook voor kantoorpersoneel - geldt.
Inmiddels heeft de werkgevers
organisatie in de Rotterdamse ha
ven SVZ laten weten dat de cao
onderhandelingen voor de contai-
nerbedrijven vanmiddag zou wor
den hervat. Dit gebeurde nadat
donderdag de avondploeg bij de
ECT het werk een uur neerlegde.
DORDRECHT (ANP) - Een mo
dern constitutioneel koningschap
in Nederland is 'vooralsnog aan
vaardbaar', maar de politieke in-
vloed van de koningin moet uitge
sloten worden, met name bij kabi
netsformaties. Bovendien mag de
koningin geen deel meer uitmaken
van de regering en moet er een
door de Tweede Kamer gekozen
minister-formateur komen, die in
beginsel minister-president wordt.
Dit zijn enkele staatkundige her
vormingen waartoe de liberale jon
geren, verenigd in de JOVD, dit
weekeinde op een congres in Dor
drecht hebben besloten.
Enkele andere hervormingen
hebben onder meer betrekking op
het kiesstelsel: de liberale jongeren
willen dat gedeeltelijk het distric
tenstelsel wordt ingevoerd en dat
de verhouding tussen de partijen
in het parlement door evenredig
heid worden bepaald. Het aantal
zetels in de Tweede Kamer moet
worden uitgebreid tot 200.
Tenslotte spreken de liberale
jongeren zich uit tegen acties van
burgerlijke ongehoorzaamheid ten
aanzien van het kernwapenbesluit
"omdat die acties niet voldoen aan
de door de JOVD gestelde voor
waarden ten aanzien van burgerlij
ke ongehoorzaamheid".
JD
Tijdens een congres van de Jon
ge Democraten (JD) heeft voorzit
ter Hein Jaarsma zaterdag gezegd
dat D'66 te veel onder de plak zit
van beoogd lijsttrekker Van Mier-
lo. Volgens Jaarsma maakt D'66
een van de moeilijkste perioden
van haar bestaan door omdat de
partij haar opwaartse lijn bijna uit
sluitend heeft te danken aan de
man die op essentiële punten niet
de mening van de meerderheid van
de partij deelt.
De kerken oefenen zware druk
uit op het Interkerkelijk Vredes
beraad (IKV) om geen acties van
burgerlijke ongehoorzaamheid
te ondernemen. Dat blijkt uit
voorlopige reacties van de ker
ken op de nota 'De maat is vol',
waarin het IKV-bestuur zijn
standpunt over buitenwettelijk
gedrag uiteenzet. Aan de hand
van deze nota bepaalt de Cam-
pagneraad van het IKV op 7 de
cember zijn definitieve stand
punt.
Het hervormde kerkbestuur is
'zeer kritisch' over burgerlijke
ongehoorzaamheid, zo staat in
een brief van IKV-voorzitter J.
van Putten aan de Campagne-
raad. De rooms-katholieke bis
schoppen willen alleen mee ver
antwoordelijkheid dragen voor
standpunten en acties als die met
hen zijn besproken en als zij er
hun fiat aan hebben gegeven.
Het bestuur van de Remon
strantse Broederschap heeft la
ten weten, dat een oproep van
het IKV tot buitenwettelijke ac
tie een breuk tussen het IKV en
de Remonstrantse Broederschap
zou betekenen.
Ook binnen de Raad van Ker
ken - waarbij alle kerken die lid
zijn van het IKV zijn aangesloten
- bestaan grote bezwaren.
Slechts een paar kleine kerkge
nootschappen (Quakers, doops
gezinden) stemden in met het
verzoek van de Basisbeweging
van kritische groepen en Ge
meenten om zich uit te spreken
vóór de Beweging Weigering De
fensiebelasting.
In zijn nota 'De maat is vol'
schrijft het IKV-bestuur, dat het
zijn kracht blijft zoeken in acties
die passen binnen het wettelijk
kader van de Nederlandse staat.
Als iemand aan buitenwettelijke
actie wil meedoen, is dat een per
soonlijke keuze. Dat mag niet
van bovenaf worden opgelegd,
zegt de nota. Ook het belang van
het IKV als organisatie weegt
mee. "Als alle leden van het da
gelijks bestuur persoonlijk zou
den besluiten aan een bepaalde
actie mee te doen en aan dit be
sluit bekendheid geven, zou
daarvan niet eenzelfde werking
uitgaan als van het IKV als orga
nisatie?"
Het plaatsingsbesluit geeft 've
len van ons' reden tot buitenwet
telijke actie. "Alleen geweldloze
acties zijn aanvaardbaar". "Ze
moeten gericht zijn op herstel
van de democratische besluit
vorming en het plaatsingsbesluit
ongedaan maken".
Gesprek. De rooms-katholie-
ke bisschoppen en de organisa
toren van de alternatieve 8 mei
manifestatie (op het Malieveld
ter gelegenheid van het pausbe
zoek) willen het gesprek voort
zetten. Zaterdag hebben ze el
kaar voor het eerst in Utrecht
ontmoet. De bisschoppen zullen
zich beraden over voorstellen,
zowel uit eigen kring als van de
gesprekspartners, om dit ge
sprek vruchtbaar te kunnen voe
ren.
Dat is de inhoud van een ge
meenschappelijk communiqué.
Van de kerktop waren de bis
schoppen Simonis en Ernst aan
wezig. Een belangrijk punt van
gesprek is de verhouding tussen
het kerkelijke gezag en bewegin
gen van onderop.
Overleden. In Zutphen is op
83-jarige leeftijd dr. E. Emmen
overleden. Van 1946 tot 1967 is
hij algemeen secretaris geweest
van de hervormde synode.
Hervormde Kerk: beroepen
te Lekkerkerk ('t Venster) C.
Quist Middelharnis, te Akkrum
kandidaat mevrouw H. P. Hum
mel Groningen, te Heerlen kan
didaat G. H. J. Gerelings Leider
dorp, te Vinkeveen J. H. C. Olie
Opheusden, te Wijnjeterp-
Duurswoude (Fr.) A. D. Poort
man Echteld; aangenomen naar
Krimpen aan de IJssel W. J. J.
Koelewijn Woubrugge; bedankt
voor Capelle aan de IJssel R. van
Kooten Zeist, voor Wijk (bij
Heusden) W. Arkeraats Giessen-
dam.
Gereformeerde Kerken Vrij
gemaakt: beroepen te Heemse
A. de Snoo Harderwijk.
Gereformeerde Gemeenten:
aangenomen naar Werkendam J.
Mol Elspeet; bedankt voor Haar
lem N. W. Schreuder Goes, voor
Oosterland (Z.) J. W. Verweij
Ridderkerk, voor Lisse J. J. van
Eckeveld Zeist.
