Bridge
Filatelie
pf Ai
POP
Kitsch met
een grote K
De betere
disco
Dat valt weer
niet tegen
Draai de knop
maar ver open
Absolute
stilstand
Fantasie is
ver te zoeken
Vonk wil maar
niet overslaan
KRUISWOORD
OPLOSSING
f
®®SorinaBQ°apS®
□□BB aan
.•*dBk.E3BHaa
JÊLJÊL
i i 1.
m
A Hf II4
mm w.
Awrwr®t%
ZATERDAG 19 OKTOBER 1985
EXTRA
PAGINA 3fc
Bijdragen: Bart Jungman
Wim Koevoet
Ariejan Korteweg
Marc almond
'Stories of Johnny' (Virgin)
Marc Almond schrijft kitsch met
een grote K. Zijn brouwsels
staan bol van holle pathetiek,
plastic liefdesverklaringen en
versleten symboliek. Doordat hij
dit er allemaal zo duimendik bo
venop legt, heeft 'Stories of
Johnny' een komische impact
meegekregen die de zaak over
eind houdt. De lp is verder
prachtig geproduceerd en fraai
ingezongen door Almond.
Toch weet ik niet goed wat ik
met deze plaat aan moet. Lach-
stuipen en braakneigingen vech*
ten om het hardst als ik het
hoogst eigenaardig gekapte man
neke hoor zingen: 'My candle
burns'. De plaat wemelt van dat
soort momenten. Het gevoel dat
Almondiedereen in de maling
neemt, groeit bij herhaaldelijke
beluistering.
Die mogelijkheid moet ook ze
ker niet worden uitgesloten. Een
paar jaar geleden kondigde deze
helft van het Soft Cell-duo aan de
muziekbizz de rug te zullen toe
keren. Lange tijd hoorden we
niets meer van hem maar nu ligt
'Stories of Johnny' in de winkels.
Het tegenstrijdige in deze plaat
zit 'm vooral hierin dat de kans
aanwezig is dat het publiek dat
de plaat koopt, het gebodene se
rieus zal nemen. Zij die Almond
niet serieus nemen immers zul
len ook zijn plaat niet kopen.
WK
Nona Hendryx
'The Heat' (RCA)
Nona Hendryx was vroeger één
van de LaBelles, ondersteunde
daarna een blauwe maandag de
Talking Heads vocaal en bouwt
nu al weer een tijdje aan een so
locarrière als zangeres van het
betere discowerk. Ze heeft de
stem en het voorkomen om in
die bedrijfstak met de besten
mee te komen en verschilt op
één punt van haar concurrenten:
ze schrijft haar eigen repertoire.
Of ze daarmee een streepje voor
heeft is twijfelachtig. Ze compo
neert aardig, maar niet verras
send. Haar nummers missen de
kwaliteit onvergetelijk te wor
den. Daar komt bij dat Nona de
neiging heeft ze muzikaal nogal
op te rekken. Aan de andere
kant: haar werk klinkt veel per
soonlijker dan dat van de meeste
funky zangeressen.
Het grote verschil van 'The
Heat' met diens voorganger 'Art
of defense' schuilt hem in de pro-
duktie. Bill Lasswell produceer
de Nona kaal en subtiel, Arthur
Baker pakt het veel zwaarder
aan. In de meer funky nummers
komt- ze goed tot haar recht,
'Rock this house' is een toon
beeld van hoe het wel moet. De
ballades staan er echter nogal cli
chématig op. Vooral 'Time' is een
draak met een veel te lange
staart.
In zijn geheel vond ik de pro-
duktie van Lasswell wat span
nender. Nona Hendryx wint het
royaal van Nina en Nena, maar
komt nog lang niet bij Tina in de
buurt.
AK
Roger Daltrey
'Under a raging moon' (Virgin)
Een soloplaat van Roger Daltrey,
ik hield m'n hart vast. Op de laat
ste live-plaat van The Who wist
hij soms niet meer dan een arm
zalig gepiep uit z'n keel te wrin
gen, en tijdens Live Aid was hij
ook niet best bij stem. En dan al
die slappe ballades die hij als so
lozanger heeft gezongen, dat be
loofde niet veel goeds.
Welnu, 'Under a raging moon'
valt werkelijk alles mee. Geen
zwijmelarij, maar stevige, net
niet te trage nummers in de goe
de Engelse rocktraditie, met veel
gitaren en zelfs een paar harmo
nica-solo's. De nummers werden
geschreven door ervaren compo
nisten als Pete Townshend, Russ
Ballard en Bryan Adams, die
goed hebben aangevoeld wat
Daltrey met z'n stem kan. Alan
Shacklock zorgde voor een stevi
ge produktie en schreef ook het
beste en meest swingende num
mer: 'It don't satisfy me', dat een
intro a la Led Zeppelin heeft en
een vervolg dat sterk aan de ou
de Free doet denken. Daarin laat
Daltrey ook horen dat hij in de
studio nog steeds met de besten
meekan, al zal hij het peil van
'Who's next' nooit meer halen.
In sommige teksten wordt met
nostalgie op het verleden terug
geblikt. Er zijn ook muzikale ver
wijzingen naar vroeger, zoals het
intro van het titelnummer, dat
regelrecht is ontleend aan 'Baba
O'Riley'. In datzelfde nummer
een curieus intermezzo met ze
ven drummers, die ieder een solo
van twee maten slaan. Ook Zak,
het zoontje van Ringo Starr, is
daarin van de partij. Wat wil je
nog meer.
AK
The Waterboys
'This is the sea' (Ariola)
Ook de derde elpee van The Wa-
terboys heeft het vermogen de
luisteraar te overvallen, hem of
haar in de luisterfauteuil weg te
drukken. Toepasselijk in dit ver
band zijn de tekstregels 'That
was the river/This is the sea' van
het krachtige titelstuk waarmee
de plaat afsluit.
Het gevoel te worden overrom
peld maakt, eenmaal gewend aan
de orkestrale kracht waarvan
Waterboy nummer één Mike
Scott zijn composities voorziet,
plaats voor een gevoel van wel
dadigheid. Het is heerlijk weg
drijven op de hoogdravende
maar gedreven muziek van The
Waterboys.
The Waterboys kunnen de slag
met U2 en de Simple Minds met
gemak aan. Sterker nog, The Wa
terboys winnen het als het aan
komt op variatie en geloofwaar
digheid. De bombast van Scott is
ook substantiëler. Hij durft het
aan het wervelende vioolspel van
Steven Wickham een centrale
plek in het geluidsspectrum te
laten innemen, daar waar zijn
Schotse en Ierse tegenhangers
een voorkeur voor het creëren
van nep-orkestjes uit vervormde
gitaren en speakervullend syn-
thesizergeloei aan de dag leggen.
Wat U2 en de Simple Minds ook
niet hebben zijn blazers van het
kaliber Thistlewaite (sax) en Lo-
rimer (trompet).
Met die blazers, die viool, zijn
eigen piano en gitaren stapelt
Scott klankenlaag op klanken-
laag. Om het een en ander te er
varen dient de volumeknop zo
ver mogelijk open te worden ge
draaid. Dat hij niet mooi zingt -
hij heeft het stemgeluid van een
schorre kraai - is jammer maar
geeft het geheel toch iets ontroe
rends mee. Net zoals bij Dylan,
Scott's Grote Voorbeeld.
WK
The Motels
'Shock' (Capitol/EMI)
Arme Motels. Ze gaan gebukt on
der de doem van een uitstekend
debuut. Zes jaar geleden verras
ten ze met een plaat vol intelli
gente nummers, smaakvol gear
rangeerd en mooi gezongen. Een
parel aan de verblekende kroon
van de Amerikaanse westcoast.
Sindsdien zyn alle pogingen
om dat debuut te evenaren op
niets uitgelopen. Soms maakten
ze nog wel eens een nummer dat
echte klasse heeft, maar het bleef
by incidenten. 'Shock' is een
proeve van absolute stilstand. Er
wordt voorbeeldig gemusiceerd
hoor, daar niet van. Ruimtelijke
gitaren, echootjes op de juiste
plaats, uitgekiende blazers en
keyboards. Maar het is allemaal
zo keurig en steriel. Van de frisse
emoties is niets meer over. Mar
tha Davis zingt alsof ze een
spoedcursus heeft gevolgd bij de
firma 'Dertien in een dozijn'.
Alleen de ballades zijn nog
enigszins acceptabel. 'Cries and
whispers' is aardig en het met si-
tar-achtige geluiden versierde
'Icy Red' haalt het peil van de
Motels van vroeger. Voor het
overige: beluister alsnog eens de
debuutplaat en laat deze 'Shock'
links liggen.
AK
John Cale
'Artificial Intelligence' (Ariola)
De opvolger van. het fraaie 'Ca
ribbean Sunset' is maar voor de
helft gelukt. Ook op 'Artificial
Intelligence' zijn weliswaar
fraaie, beklemmende teksten te
vinden maar doordat de muzika
le omlijsting zeker op kant twee
te wensen overlaat, klinkt alles
lang niet zo intens als had ge
kund.
Schuldig hieraan is vooral toet
senist James Young. Juist door
dat hij een sleutelrol vervult, is
het negatieve effect van zijn dis
functioneren extra groot. Young's
spel is clichématig, fantasieloos.
Hfj haalt op elk van de negen
songs hetzelfde trucje uit. Het
zelfde geldt - zij het in iets min
dere mate - voor de luie percus
sionist Dowdall.
Een andere klacht betreft het
ontbreken van Cale's boeiende
paranoia, zijn duels met de pia
no. Daarvoor is niets in de plaats
gekomen. De plaat klinkt over
matig zakelijk en hier en daar
zelfs gladjes.
Toch staan er een paar mooie
stukken op. 'Black Rose' is het
mooist. Werkelijk beneden alle
peil en Cale onwaardig is 'Chine
se Takeaway', een aaneenscha
keling van klassieke themaatjes,
gelardeerd met gelach van de
muzikanten die blijkbaar nog
plezier hebben ook in het maken
van dergelijke James Last-troep.
WK
Madness
'Mad not mad' (Virgin)
Van een gezelschap vrolijke gek
ken in de traditie van Ian Dury
heeft Madness zich ontwikkeld
tot een popgroep die zichzelf en
haar publiek serieus neemt. No
digde 'One step beyond' nog uit
tot een gezellige pogo, met 'Our
House' schreef Madness een
nummer in de beste traditie van
de melodieuze popmuziek.
De huidige single 'Yesterday's
Men', waarin een kritische noot
over de Britse politiek wordt ge
kraakt, kan een zelfde karakte
ristiek krijgen. Maar een tikkel
tje saai is het nummer trouwens
wel. En om de lijn van karakte
ristieken door te trekken: dat
zelfde geldt ook voor 'Mad not
mad', de laatste Madness-elpee.
Het klinkt zeer welluidend, maar
de vonk wil niet echt overslaan.
De rivier, the Madness is een
kabbelend beekje geworden en
een stroomversnelling hier en
daar zou het er wel wat aantrek
kelijker op maken. McPherson
en de anderen moeten ter inspi
ratie nog maar eens 'One step
beyond' en 'Absolutely', de twee
eerste elpees, beluisteren.
HORIZONTAAL
1.ouderwets kookgerei, 10-
.scheidsrechter, II.beslag op
vreemde schepen, 12.zekere
slaapziekte, 13.lichaams
vloeistof, 14.hofbal, 17.parti
in rechtsgeding, 18.gewa
pend geleide, 19.ijzeren hef
boom, 22.1ekkernij, 24.hand
schrift voor de pers, 25.kleur
26.gewoonterecht (Ind.), 29
.gevoel v. bewondering, 30
.dag, adieu (Eng.), 31. iem
met wie men een briefwisse
ling onderhoudt.
VERTICAAL
2.nalatenschap, 3.vreemde,
4.deel v.h. onderricht, 5.mu-
ziekinstrument, 6. één v.d.
Ned. Antillen, 7.kuis, zedig,
8.gierigaard,vrek, bekrom
pen persoon, 9.grenspost, 15-
.buit, 16.spade, 20.Spaans
gras. 21.Hongaarse dans,
22.één der Ned. Antillbn,
23.op de bodem, 27.beest, 28.
verdriet.
samaHB! B flBHBBB
IB OkiHr IBuB
SQHejaaa BBDBDBB
sqhbeb' a 'ioaaas
De prijs van 25,- werd toege
kend aan T. Verduijn, Da Costa-
straat 37, 2406 AS Alphen a.d.
Rijn.
De prijs wordt de winnaar toe
gezonden.
Oplossingen met vermelding
van 'Puzzel' voor donderdag op
briefkaart of in enveloppe zen
den aan Redactie Leidsch Dag
blad, Postbus 54, 2300 AB Lei
den.
f g h
WP Wfc
[E
Omdat ik de maand oktober in
het buitenland verblijf krijgt u
de komende vier weken in deze
rubriek een aantal opgaven 'uit
blik'. In diagram I staat wit totaal
gewonnen, maar na l.c7? kan
zwart zich opeens redden. Hoe?
In diagram II h^eft zwart een
gevaarlijke vrijpion op b3, maar
zijn koning staat enigszins geëx
poneerd. Op welke fraaie wijze
kan wit aan zet hiervan profite-
In diagram III is wit binnenge
vallen op h7. Na Dh8+ levert dit
echter weinig op. Hoe moet wit
aan zet het dan wel spelen?
De witte vrijpion in diagram
IV lijkt aardig geblokkeerd.
Toch kan wit aan zet hiermee
winnen. Hoe?
Oplossingen volgende week.
Tot mijn grote spijt heb ik totaal
nog geen aandacht besteedt
het kampioenschap van Neder
land voor junioren. Nu er echter
niet zoveel nieuws is over de
match Clerc-Gantwarg heb ik nu
de gelegenheid daarvoor om de
ze tekortkoming goed te maken.
Het in Westerhaar georgani
seerde toernooi, dat in juli werd
gespeeld, kende een verrassende
winnaar. Namelijk de Vordenaar
Wieger Wesselink, die de favorie
ten Vander Zee, Krayenbrink en
Budé voor bleef. De volledige
eindstand luidt:
1. Wesselink 9-13, 2. Budé,
Krayenbrink, Van der Zee 9-12,
5. Keetman 9-10, 6. Nas 9-8, 7.
Hoopman 9-7, 8. Van der Tak,
Kooistra 9-6, 10. Van der Berg 9-
4.
Hieronder een min of meer
theoretische overwinning van de
kampioen.
Nas Wesselink. 1.33-29 17-22 2.
39-33 11-17 3. 44-39 7-11 4.50-44 1-
7 5. 31-26 16-21 6. 32-28 19-23 7.
28x19 14x23 8.35-30 10-14 9.30-24
23-28 10. 40-35 20-25 11. 24-20 15-
x24 12.29x20 14-19 13.20-15 11-16
14. 44-40 5-10 15. 34-30 25x34 16.
De meesterklasse, de hoogste
competitie-afdeling in de Neder
landse Bridge Bond, heeft dit
jaai* een geheel ander gezicht ge
kregen. De directe toelating van
CPP, een op initiatief van een
aantal topspelers gestichte nieu
we club, veroorzaakte een nogal
ingrijpende verschuiving. Door
dat het aantal clubs oneven is, zal
versterkte degradatie plaatsvin
den. Daaraan gekoppeld werd
een nieuwe competitievorm
geïntroduceerd. Na 9 wedstrij
den zullen de teams worden ge
scheiden in een kampioenspoule
en een degradatiepoule, waarin
vervolgens nog een hele compe
titie wordt afgewerkt.
De oprichting van de CPP had
met name voor "USS grote gevol
gen, omdat juist die club de
meeste spelers kwijtraakte. In
tern loste mep dat op door voor
de twee hoogste teams selectie
wedstrijden uit te schrijven, het
geen onder meer tot gevolg had
dat het vorig jaar gedegradeerde
damesteam zich opnieuw in de
hoogste klasse speelde.
De onderlinge wedstrijd in de
competitie werd vervolgens een
prestigestrijd die verrassender
wijs door de dames wérd gewon
nen. Mede dank zij een door Elly
Schippers goed afgewerkte 3 SA,
die als volgt lag:
O
4 AB75
V 982
O H3
B 10 3 2
HET KAN NIET worden ont
kend dat de posterijen van de
Duitse Bondsrepubliek bijzon
der vasthoudend zijn wat betreft
de motieven op de traditionele
Wohlfartsmarken, de weldadig
heidszegels. Ook dit jaar weer, en
voor de twaalfde keer in succes
sie een "flora"-serie: (stro)bloe-
men en. bessen, zij het deze keer
aangevuld met vogels en insec
ten. Zowel op de Duitse als op de
Westberlijnse zegels staan bor
duurwerkjes met bloemen en
bessen, ontleend aan een midde
leeuws gebedsboek. De zegels
van beide series hebben waarden
van 50 20 pf., 60 30 pf., 80
40 pf. en 12Ö 60 pfennig. Dag
van uitgifte: 15 oktober.
Op 15 oktober heeft de Duitse
Bondsrepubliek verder de 175e
geboortedag herdacht van de
schrijver Fritz Reuter (7 novem
ber 1810 - 12 juli 1874). Reuter
behoort samen met Groth en
Brinckman tot de grondleggers
van de nieuwe Nederduitse let
terkunde. In.de jaren '60 versche
nen zijn beroemdste boeken, o.a.
"Ut mine Stromtid", dat tot de
wereldliteratuur behoort en door
C.J. Kelk werd vertaald "Mijn
leertijd op het land". Op de 80
pf.-zegel een portret van Reuter
en diens handschrift.
WP
IB
40x29 9-14 17. 37-31 19-23 18. 29-
24 7-11 19. 35-30 23-29 20. 45-40
29x20 21.15x24 10-15 22.30-25 28-
32 23. 38x27 21x32 24. 33-29. Nas
heeft het nieuwtje van Van der
Wal gespeeld 22.30-25. Van der
Wal-Stokkel Kamp. v. Ned. '84).
Op zijn beurt speelt Wesselink
het zwarte tegenspel geheel an
ders dan tot nu toe in de partij is
voor gekomen. Ik zeg in de par
tij, omdat Wesselink precies het
schema volgt zoals ik eenmaal in
deze rubriek heb gesuggereerd.
2422-28 25. 39-34 17-22 26.
34-30 11-17 27.40-35 2-7 28. 42-38
7-11 29. 38x27 17-21 30. 26x17 12-
x32 31. 47-42 11-17 32. 43-39 4-9
33. 49-43 6-11 34. 42-37 16-21 35.
39-34 21-27 36. 31-26 14-20!.
De omsingeling is totaal mis
lukt, al is het de vraag of het ooit
iets geweest is.
37. 25x14 9x20 38. 30-25 18-23
39. 29x9 20x40 40. 35x44 3x14 41.
37-31 15-20 42. 44-39 20-24 43. 39-
33 28x39 44. 43x34 8-13 45. 48-43
13-19 46. 43-39 24-30 47. 34-29 32-
38 48. 25x34 38-42 49. 26-21 17x37
50. 41x21 22-27 51. 21x32 42-47.
En wit gaf op.
Tot slot nog de oplossingen
van de problemen van 28-9: Dl,
wit schyven op 32, 34, 36, 42, 43,
47-50, zwart 8, 11, 14, 17, 18, 21,
23, 35, 45, 34-30!!! 35x24 50-44!!!!!
en wat zwart nu ook speelt, hy
loopt altijd een combinatie. Fan
tastisch. D2, wit 27-29, 32-34, 37,
38, 43, 44, 48. 34-30, 27-22, 29-23
(9-14), 33-29, 28-22. 22x2. 2x15.
door
Ton Schipperheyn
H932
V V B 10 6 5
O B 10 8 2
-
N 10 6
W O ^743
W,° O 7 54
z H V987
V84
9 AH
O A V 9 6
A654
Zuid was gever, NZkwetsbaar.
Aan beide tafels werd 3 SA be
reikt, in plaats van het betere 4
Ha, maar daar gaat het nu niet
om. West startte klaveren en dat
stelde de leider al direct voor een
probleem. Eddy Roosnek rede
neerde als volgt: Sch A moet
goed zitten, anders bereik ik
nooit de tafel en dan kan ik het
schudden. Als West inderdaad
Sch A heeft, kom ik tot 8 slagen.
Ergo de snit op Ru H heb ik ook
nodig. Lukt die dan maak ik 4
ruitenslagen en daarom kan ik
nu net zo goed een paar harten
tjes opruimen. Op grond van dié
redenering nam hij de vierde kla
veren én gooide op tafel twee
hartentjes en twee schoppentjes
af. Hij incasseerde Ha A en Ha H,
speelde schoppen naar de heer
(ging goed), Ha V en vervolgens
Ru B. Mis en eentje down.
Elly Schippers was wat zuini
ger op de hartens. Zij nam ook de
vierde klaveren en gooide van ta
fel twee ruitens en twee schop
pens af. Ook zij incasseerde de
hoge hartens en stak via Sch H
over naar tafel (west mag niet ne
men). Nu volgde nog drie har
tens, hetgeen leidde tot:
9
C> 10
O B 10
-
AB
-
O H 3
-
N o 10
WO v75
Z 9
V8
O AV
-
Op de laatste harten speelde
zuid Sch 8 bij, West gooide vlot
een ruitentje af. (Zet hij Sch A
sec, dan wordt hij daarmee inge
gooid en mag ruiten spelen in de
vork.) Nu volgde Ru B en zuid
zat voor de cruciale beslissing:
snijden of niet? Ze trok de goede
conclusie, sneed niet en maakte
9 slagen.
door
Hero Wit
NOORWEGEN - Onder de ti-
tel "Het Noorse beroepsleven"
werd door Noorwegen op 4 okto
ber een velletje in omloop ge
bracht met vier 2 kr.-zegels met
een bijslag van 1 kroon. De mo
tieven op de zegels zijn ontleend
aan de "offshore"-industrie. Op
lage: 1 miljoen velletjes.
Dan kwam Noorwegen, even
eens op 4 oktober, met twee ze
gels gewijd aan het 200-jarig be
staan van de volksbibliotheken.
Een zegel van 2,50 kr. (oplage 9
miljoen) vraagt aandacht voor de
Deichman Bibliotheek. Op de ze-
gel een oud boek met een portret
van Deichman, de stichter van
het bibliotheekwezen. Een zegel
van 10,00 kr. (oplage 3 miljoen)
verbeeldt het interieur van een
moderne bibliotheek.
OOSTENRIJK - Op 15 mei
werd het 200-jarig bestaan van
het bisdom St. Pölten gevierd
met de uitgifte van. een 4,50 s.-
zegel (oplage 3,6 miljoen). De ze
gel toont de bisschopsdeur van
de bisschoppelijke residentie,
alsmede het wapen van het bis
dom.
Ter gelegenheid van het feit
dat 250 jaar geleden in Innsbruck
de Johannes-von-Nepomuk-
kerk werd ingewyd werd in het
bisdom Innsbruck een aan de
bouwmeesters Gumpp gewyde
tentoonstelling gehouden. Deze
tentoonstelling werd postaal
luister bygezet door de uitgifte
op 17 mei van een 3,50 s.-zegel
(oplage: 3,5 miljoen) waarop de
voorzijde van de Johannes-von-
Nepomuk-kerk, een van de
bouwwerken van de Gumppfa-
milie.
Het 6000 inwoners tellende
plaatsje Garsten, de op drie na
grootste melkleverancier van
Wenen, bestaat 1000 jaar. De 4,50
s.-zegel (oplage 3,5 miljoen), die
op 7 juni naar aanleiding daarvan
verscheen, laat Garsten zien naar
een kopergravure van Georg
Matthaus Fischer (1628-1696).
STEMPELNIEUWS - In ver
band met deelneming van de Fi
latelistische Dienst van de PTT
aan de internationale postzegel
tentoonstelling "Italia '85" te Ro
me van 25 oktober tot en met 3
november wordt een bijzonder
stempel gebruikt. Correspon
dentie naar: Filatelistische
Dienst PTT, Postbus 30102, 9700
RP Groningen.
Roger Daltrey.
