'Was De Waard
nog maar hier'
vni
Het lot van iedere journalist...
ii-uit
Spasski en
Timman
breken af
RCL-Noordwijk
KNVB en NOS: principe-akkoord
VRIJDAG 18 OKTOBER 1985
SPORT
PAGINA 13
DOOR RUUD PAAUW
Hoewel het vandaag vrijdag is en niet dinsdag toch een Vrij-uit op
deze plaats. Voor één keer een extra rubriek. Dit naar aanleiding van
de presentatie van het boek Vrij-uit, tien jaar nadat de eerste afleve
ring in het Leidsch/Alphens Dagblad verscheen. Auteur Ruud Paauw
overhandigde gisteravond het eerste exemplaar aan staatssecretaris
Van der Reyden (foto Loek Zuyderduin).
Paauw schreef voor de gelegenheid een column, die hij gisteravond in
de kantine van de voetbalvereniging Rijnsburgse Boys voorlas en
hierbij is afgedrukt. Van der Reyden vervaardigde het voorwoord
voor het boekwerk, een bloemlezing uit de wekelijkse sportrubriek.
In de bundel is een greep gedaan uit de laatste acht jaar, waarin zo'n
320 rubrieken zijn verschenen.
We weten het allemaal: het lot
van iedere journalist is dat de
krant waarin vandaag dat
prachtige stuk van hem staat
morgen wordt gebruikt om de
vis, de bietjes en niet te vergeten
de bloemen in te verpakken.
Staatssecretaris Van der Rey
den herinnerde daar nog even
kernachtig aan in het voorwoord
dat hij zo vriendelijk was voor
mijn bundeltje te schrijven.
Ik heb, als piepjong journalist,
dat noodlot een keer proberen te
keren door de groenteman drin
gend te verzoeken de krootjes niet
te wikkelen in dat voortreffelijke
stuk van mij, maar in een andere
editie van de krant. Hij keek mij
door zijn kijkglazen even aan
met de blik van: wat heb ik nou
aan mijn fiets hangen? En toen
heb ik het maar zo gelaten.
De produkten uit handen van
journalisten zijn eendagsvliegen.
En soms zijn ze niet eens dat. Een
enkele keer is het nieuws waar de
journalist zo ijverig achteraan
heeft gezeten al een uur nadat de
krant uit is achterhaald. De
maalstroom van het nieuws staat
nu eenmaal geen moment stil.
Is dat een drama voor de beoe
fenaar van de journalistiek? Nee.
Wie werk van eeuwigheidswaar
de wil afleveren, moet dit vak
niet kiezen. Zo eenvoudig is het.
Maar toch... de ijdelheid
stroomt waar zij niet mag gaan.
Een zeker genoegen maakte zich
van mij meester toen de directie
van het Leidsch Dagblad mij in
het jubileumjaar van de krant in
staat stelde een bundel samen te
stellen uit de tien jaar dat ik stoei
in mijn eigen speeltuin: Vrij-uit.
Het betekent dat een deel van je
eendagsvliegjes een wat langer
leven wordt waardig gekeurd.
Voorbij de vis, de krootjes en de
chrysanten.
Ik schrijf ongeveer veertig Vrij
uit stukken per jaar. Om de bun
del samen te stellen moest ik mij
dus door zo'n 400 stukken heen le
zen. Ik kan u zeggen dat dat ze
ker niet altijd een genoegen was.
Te veel eigen produktie achter el
kaar consumeren leidt tot een ze
kere kriegeligheid, merkte ik.
Vaak heb ik moeten terugden
ken aan die wildvreemde vrouw
die mij eens op een sportveld
aansprak met de woorden: "Bent
u nu die meneer Paauw van die
vreselijke stukjes". Ik was bijna
bereid haar alsnog gelijk te ge
ven. Bij het herlezen van sommi
ge rubrieken kreeg ik soms het ge
voel dat ik skeletten uit de gang
kast trok.
Boodschappen
Van de eerste vier jaar van
Vrij-uit bleek helaas weinig
bruikbaar. Ik had dan bij elk
stukje een toelichting moeten
schrijven wie wie was en dat leek
me toch te gek. Bovendien was ik
in die tijd de verheven bood
schapper die vond dat er naar
hem geluisterd moest worden,
want ik had het goede voor.
Dat levert zelden aangename,
goed leesbare stukken op, en ze
ker niet zoveel jaar later. Hier
mee hoop ik duidelijk te hebben
gemaakt waarom de bundel die
tien jaar Vrij-uit beslaat pas be
gint bij het jaar 1978.
Als rubriekschrijver onderga
je door de jaren heen veranderin
gen. Dat merk je natuurlijk niet
van de ene week op de andere,
daar gaat tijd overheen. Pas bij
het teruglezen van zoveel rubrie
ken zie je dat de zware bood
schap plaatsmaakt voor ironie,
cabaret en een soort frivole be
rusting. Al moet ik wel tot mijn
spijt toegeven dat ik de predi
kant, die diep in mij huist, nooit
geheel het zwijgen heb kunnen
opleggen. Op zeker moment is de
verheven vinger er toch weer.
Waarom toch, Ruud, denk ik la
ter dan, maar dan is het kwaad
al geschied. De rechtgesneden
waarheid staat er weer.
Het schrijven van een rubriek
als VRIJ UIT is wat men in de
vaktaal columnistenwerk noemt.
Ik wil het daar nu toch even over
hebben, omdat ik weet dat daar
veel onbegrip en misverstand
over bestaat.
Een columnist is iemand die
een vaste plaats in de krant heeft
en daar naar hartelust mag doen
en laten wat-ie wil. Hij is niet ge
bonden aan de regels die elders
in de krant gelden.
Hij mag één ding niet: hij mag
geen puur nieuws in zijn kolom
metjes stoppen. Nieuws behoort
op de gewone zakelijke manier in
de krant te komen. Dat vereist
een speciale techniek, waarbij de
journalist zelf zich van mening
onthoudt.
De columnist reageert op het
nieuws dat al eerder in de krant
heeft gestaan en waarvan ieder
een kennis heeft kunnen nemen.
Hij gaat daar op zijn manier
mee aan de haal, knaagt er aan
zoals een konijn aan een winter
wortel. Hij werpt het nieuws des
noods in de soep en maakt er
snert met kluif van.
Generaal
De columnist is de generaal in
zijn eigen zandbak, de admiraal
van zijn eigen badkuip. Het
beeld dat nu voor u oprijst is
waarschijnlijk dat van de dorps
gek. Maar zo zou ik het, ook ter-
wille van mijn vrouw en kinde
ren, toch niet willen noemen.
Ik zeg het daarom liever zo: de
columnist belicht kanten van het
nieuws die in de gewone, keurige
berichtgeving nogal eens in de
schaduw blijven.
"Je bent niet objectief', krijg ik
nogal eens naar het hoofd gewor
pen. Inderdaad, ik ben niet ob
jectief, ik ben zo subjectief en ei
genwijs als ik groot ben. Maar ik
moet dat ook zijn. Het is mijn
zandbak en ik bak mijn zand
taartjes op mijn manier. Kleur
loosheid is het ergste wat je een
columnist kunt verwijten. Dan
moet-ie er mee stoppen.
Omdat een columnist altijd al
leen speelt, merk je al gauw wat
zijn hobby's zijn en zijn stok
paarden. Ik schrijf nogal eens
over Olympische Spelen, waar
voor ik nu eenmaal een nooit ver
blekende liefde koester. Wat er
ook allemaal niet aan deugt.
Ik schrijf ook nogal eens over
zojuist overleden sportlieden die
in hun tijd groot waren, maar de
huidige generatie niets meer zeg
gen. Bep Bakhuys, de beste aan
valsleider van West-Europa in de
jaren dertig, kreeg bij zijn dood
in Voetbal International, ons
grootste voetbalweekblad, zegge
en schrijve 25 regeltjes.
Ik vond het een schande, maar
kenmerkend voor het geringe his
torische besef van de meeste hui
dige sportjournalisten. In zo'n
geval wurm ik net zo lang in mijn
archief tot ik een behoorlijk ver
haal over de man boven water
heb. En als dat niet lukt bel ik ir.
Ad. van Emmenes, die mij dan
altijd trouw terzijde staat. En
die op zijn 88ste nog altijd een
geheugen als een dijk heeft. We
moeten niet denken dat er voor
Johan Cruijff geen grootheden
hebben bestaan.
Ik weet het: ik schrijf vaak over
voetbal. Mijn vrouw zegt wel eens
dreigend: die rubriek gaat toch
niet helemaal over voetbal, hè?
Ze heeft daarin gelijk, dus pro
beer ik steeds voor afwisseling te
zorgen. Maar het blijft toch wel
beperkt, je kunt nu eenmaal niet
alle takken van sport nauwgezet
volgen.
Zolderkamer
Hoe gaat het schrijven van de
rubriek nu in zijn werk? Sommi
gen denken dat het een karweitje
is dat zich in een uurtje laat kla
ren. Ik zou dat ook wel graag
zien, maar zo is het helaas niet.
Ik verzamel de hele week door on
derwerpen, lees de nodige kran
ten en tijdschriften en maak zon
dagavond de selectie.
Maandag begin ik er aan te
schrijven.
Vroeger, toen de elektronica
ons nog niet teisterde, deed ik dat
op de zolderkamer thuis. In het
schemerduister dat daar altijd
heerste, voelde ik mij het beste
thuis. Een van onze katten hield
mij altijd gezelschap, wat wel
eens moeilijkheden gaf, omdat
hij per se op mijn aantekeningen
wilde slapen en ook wel eens
woest met zijn staart op mijn
toetsenbord sloeg.
Als het werk niet erg lukte,
steeg de sigarenrook tot mistdik-
te. Mijn vrouw voelde meestal
wel aan wanneer er op de zolder
kamer moeilijkheden waren. Ze
meldde zich dan in de deurope
ning met de woorden: "Zal ik
dan maar een glaasje port voor
je inschenken?"
Ik ging daar altijd gretig op
in. U ziet de huichelarij: wel de
wielrenners dopinggebruik ver
wijten en er zelf schaamteloos ge
bruik van maken.
Sinds de beeldschermen op de
redactie de typemachines hebben
verdrongen, schrijf ik de rubriek
op de krant. Het is niet helemaal
meer wat het geweest is. Ik mis
mijn kat, mijn zolder en - zeker -
het glaasje port.
Is er altijd stof genoeg? Meestal
wel. Meestal is er zelfs te veel en
dan moetje gaan snijden en hak
ken in je eigen stukjes. Dat is heel
tijdrovend werk, want je vindt
natuurlijk dat er eigenlijk niets
uit kan. Alle in de zandbak ge
maakte gebakjes moeten mee.
Een heel enkele keer, als de
sportweek tamelijk bloedarmoe
dig is geweest, is het wel eens zoe
ken en puzzelen. De heer Van der
Reijden schetste in het voorwoord
wel aardig het probleem waar
voor de columnist dan staat. De
ruimte in de krant is voor hem
gereserveerd en hij heeft hem
maar té vullen. De columnist
moet er zijn of het hem uitkomt of
niet. Hij mag niet overslaan.
Pierre van Gemerden reserve bij RCL
LEIDERDORP - Weemoedig duikt Pierre van Gemerden geregeld in zijn sportieve verle
den. Vooral de driejarige periode, die RCL en Theo de Waard aan elkaar verbond, staat de
28-jarige Leiderdorpse voetballer nog helder voor de geest. Niet toevallig vierden Van
Gemerden en de zaterdageersteklasser onder de heerschappij van de inmiddels bij SSS
werkzame oefenmeester redelijke succ.essen.
door
Rob Onderwater
Pierre van Gemerden passeert een tegenstander: "fer moet ruimte voor humor zijn". (archieffoto Holvast
Over de degradatie werd in die tijd
spanne nauwelijks gesproken, om
dat RCL ver van de onderste rang
lijst-plekken bleef verwijderd.
Hoe anders is de huidige situatie.
De technische leiding van de van
Roodenburg afkomstige Laurens
Mouter heeft de Racing en Van Ge
merden momenteel nog weinig ge
luk gebracht. Vorig seizoen ver
lengden de roodwitten dankzij een
ontsnappingsclausule (winnaar
van een degradatiecompetitie) het
eersteklasserschap. Dit jaar is het
niet beter met RCL gesteld: twee
uit zes en op de laatste plaats in IB.
En tot overmaat van ramp is Van
Gemerden inmiddels verzocht in
de dug-out plaats te nemen.
"Verreweg de sterkste klasse
waarin we nu spelen", oordeelt
Van Gemerden. "Vorig jaar had
den we het geluk dat er nog een
slechtere ploeg was. Nu zijn we
duidelijk zwaarder ingedeeld. Dat
is één oorzaak. Een ander feit is dat
we in vergelijking met vorig jaar
een stuk zwakker zijn geworden".
Om uiteenlopende redenen
moest RCL afscheid nemen van
aanvoerder Dick van der Bijl, René
Kammenga en Paul Wesel, hoewel
de laatste inmiddels de trainings
activiteiten heeft hervat. "Jongens
die een balletje in de ploeg kunnen
houden", meent de computer-pro
grammeur. "Nu lijden we te snel
balverlies, er wordt ook te gehaast
gespeeld. Omdat we zo weinig
punten halen, begint de ploeg
steeds verkrampter te voetballen.
Van het aardige spelletje dat we
een tijdje geleden speelden is niets
meer over".
Hetgeen met een duidelijke 0-3
thuisnederlaag tegen IJsselmeer-
vogels werd gedemonstreerd.
"Duidelijk werd in die wedstrijd",
analyseert Van Gemerden, "dat we
het taktisch verkeerd deden. Spe
len met drie aanvallers ligt RCL
überhaupt al moeilijk, daarnaast
moesten in die wedstrijd van-
achteruit lange ballen worden ge
geven. Mouter zou een teken geven
wanneer we de opbouw beter zou
den verzorgen. Ik wacht nog steeds
op dat seintje".
Een aanklacht tegen de trainer?
"Nee, het is een beste vent, is uiter
mate enthousiast. Maar soms zet ik
vraagtekens achter zijn aanpak. Hij
wil met RCL per se aanvallend spe
len. Dat gaat gewoon niet met deze
ploeg. Eindelijk is Mouter afge
stapt van het systeem met drie
spitsen. Een taktiek met twee spit
sen is mij op het lijf geschreven.
Juist dan ben ik als aanvaller op
z'n sterkst. Maar ik zit mooi op de
bank. Aan de ene kant kan ik die
beslissing wel begrijpen. Ik speel
niet bepaald de sterren van de he
mel en scoor nauwelijks. Dan doe
je het als aanvaller niet goed. Maar
de trainer kan mij op een andere
plek proberen. Onder De Waard
heb ik ook op het middenveld ge
speeld".
Speelverbod
Gelukkig is Pierre van Gemer
den geenszins met het van hoger
hand opgelegde speelverbod. "Ik
speel liever, dat is logisch. Maar ik
verwacht dat ik er binnenkort wel
weer in zal staan. Dat duurt geen
twee weken meer. Ik weet zeker
dat ik beter ben dan een aantal jon
gens van RCL-één. Die overtui
ging houd my op de been".
Onder het bewind van Theo de
Waard belandde Pierre van Gemer
den ook een keer op de reserve
bank. "Dat had niets te maken met
slechte prestaties. We hadden ge
woon ruzie en wilden geen van
tweeën toegeven. Eind van het
liedje was dat ik tegen Nieuw Lek-
kerland al na twee minuten moest
invallen. Zette-ie mij expres op
Kees Koudstaal, een kanjer van
een spits. Ik heb sportief revanche
genomen, want die Koudstaal
kwam er niet aan".
"Ik bedoel maar", wijst Van Ge
merden aan, "De Waard kon mij
opnaaien. Mouter spreekt mij min
der aan. Bij Roodenburg werd hij
op handen gedragen, bij ons gaat
het er anders aan toe. Waar dat aan
ligt weet ik niet. Wij liepen weg
met Huguenin. Over hem waren ze
bij Roodenburg weer niet tevre
den".
"De belangrijkste taak van een
trainer", vindt Van Gemerden, "is
dat hij voor sfeer zorgt. Voetballen
hoefje die gasten echt niet meer by
te brengen. Maar de trainer vindt
het kennelijk van groot belang dat
de bal bij een één-twee met deNbui-
tenkant en niet met de binnenkant
van de voet wordt gespeeld. Dat
zijn toch futuliteiten".
Baas
"Hij wil graag de baas zyn", ka
rakteriseert hij zijn oefenmeester,
"dat is te begrijpen, alleen ben ik
het soms niet eens met de wijze
waarop hij dat doet. Voetballers
houden van een geintje. Het moet
natuurlijk niet te gek worden,
maar ik vind dat er ruimte voor hu
mor moet zijn, ook al verkeren we
nu in moeilijkheden. Ten slotte is
het voor mij een hobby. Maar Lau
rens is niet gediend van grappen,
laat dat soms op een wat kinder
achtige manier blijken. Heel jam
mer, want het zou goed zijn voor de
sfeer. Die is overigens niet slecht
hoor, laat dat duidelijk zijn. Mouter
ligt best wel goed in de groep".
Die de strijd tegen Noordwijk
van morgen met angst en beven te
gemoet ziet. "PEC Zwolle tegen
Ajax. Zo moet je RCL-Noordwijk
een beetje zien. Vroeger konden
we met jongens als Jan van Duyn
en Koos Haneveld qua bluf nog
enig tegenwicht bieden, nu wor
den we in verbaal opzicht al volle
dig afgetroefd. Ik ga niet vertellen
dat wij kansloos zijn, maar feit is
wel dat ik mij geen gewonnen wed
strijd tegen Noordwijk kan herin
neren. Gelukkig spelen we nu 4-4-
2, met dat systeem maken we meer
kans".
Zenuwen
Bij de zesde seizoennederlaag zal
Pierre van Gemerden niet bij de
pakken neer gaan zitten. "Het is
natuurlijk een zenuwenbedoeling
nu we weer tegen die laatste plaats
aanhikken. Elke wedstrijd moét
gewonnen worden, dat is om gek
van te worden. Ook al is de kwali
teit minder dan vorig jaar, deze
ploeg hoeft niet te degraderen.
Zaak is dat we tot de winterstop de
aansluiting met de andere ploegen
behouden. En dan maar hopen op
de terugkeer van van Kammenga
en Van der Bijl. Met die twee erbij
kunnen we ons handhaven".
Ondanks alle sores traint Van
Gemerden "nog steeds met plezier.
Want ook al draaien we de laatste
seizoenen niet best, die zaterda-
geersteklasse blijft natuurlijk leuk.
Radio erbij, dat hoefje in de twee
de klasse niet te verwachten. Spe
len tegen Be Fair of zo is minder
interessant dan tegen IJsselmeer-
vogels".
"Die partij", sluit hij zijn betoog
weemoedig af, "hadden we onder
De Waard trouwens nooit verloren.
Was hij er nog maar".
MONTPELLIER (ANP) - Weens is
een opening, die in de toernooi-
praktijk tamelijk weinig wordt toe
gepast. Spasski greep er gisteren
naar, omdat hij na het overwerk
van de vorige dagen by het kandi
datentoernooi in Montpellier ook
wel eens een rustige dag wilde heb
ben. Het pakte echter heel anders
uit. Timman koos met zwart voor
de scherpste variant. Spasski liet
zich ermee in. Een grote combina
tie zette het bord in brand. Spasski
leek met een toren en drie pionnen
tegen twee lichte stukken aan de
winnende hand. Maar het reken
werk had zoveel tyd gekost, dat er
in totaal nog twintig minuten voor
vijftien zetten over was. Geduren
de die tijdnoodfase speelde Tim
man op zijn best. Spasski was ge
dwongen de kwaliteit te geven en
toen de veertigste zet op het bord
stond, was er een toren eindspel
ontstaan met zes pionnen voor wit
tegen een paard en drie pionnen
voor zwart.
De uitslagen zijn:
Nogueiras (Cub) - Portisch (Hon) Vi-Vz, So-
kolov (Sov) - Spraggett (Can) 1-0, Smislov
(Sov) - Seirawan (Vst) afgebroken, Tsjernm
(Sov) - Joesoepov (Sov) Vi-Vi, Beljavski
(Sov) - Tal (Sov) 'At-'/i, Short (Eng) - Vagan-
jan (Sov) Vè-Vi, Spasski (Fra) -Timman
(Ned) afgebroken, Kortsjnoj (Zwi) - Ribli
(Hon) VtM.
De stand:
1. Joesoepov en Portisch 3V4 pnt, 3. Tal 3,4.
Timman 2xh en 1 afg.partij, 5. Short, Bel
javski, Nogueiras, Sokolov en Vaganjan
2Vt, 10. Smislov en Seirawan 2 pnt en 1 af
g.partij, 11. Tsjernin en Kortsjnoj 2 pnt, 14.
Spasski V/2 en 2 afg.partijen, 15. Ribü V/2
pnt en 1 afg.partij, 16. Spraggett 1 pnt
Gari Kasparov
laat zich
niet verrassen
MOSKOU (AFP/Reuter) - Een ver
rassing in zijn favoriete nimzo-In-
dische verdediging heeft Anatoli
Karpov niet geholpen de achter
stand van een punt tegen Gari Kas
parov weg te werken.
De surprise zat in de negende zet
toen Karpov zijn paard op a5 zette.
Kasparov, briljant winnaar van de
vorige party, dacht drie kwartier
na voor hy met c5 drie witte pion
nen achter elkaar zette. In de Tsjai-
kovski-zaal in Moskou werden de
witte stukken als niet bepaald ac
tief beoordeeld. Er kwam vervol
gens een complexe stelling op het
bord met winstkansen voor beide
spelers. Na de loperruil en vier zet
ten om de posities te vereenvoudi
gen bezaten beide spelers niet
meer dan hun dame, een paard en
en vijf pionnen. Een remise was lo
gisch en werd bij de 29e zet over
eengekomen. De stand werd daar
door 9-8 voor Kasparov.
Heger kiest
vier 'Leidse'
basketballers
AMSTERDAM (ANP) - Leiden
is met vier spelers vertegen
woordigd in de door bonds
coach Vladimir Heger samen
gestelde voorlopige selectie
voor het Nederlands basketbal
team, dat 21 november in en te
gen Hongarije een kwalificatie
duel speelt voor de wereldtitel
strijd in Spanje.
De eerste drie wedstrijden in
de groep zyn al afgewerkt. Ne
derland bezet met vier punten
de tweede plaats achter het on
geslagen Joegoslavië. Honga
rije volgt met twee punten. Het
puntloze België sluit de rij. Het
toernooi om het wereldkam
pioenschap vindt volgend jaar
juü plaats. Van de zeventien
man worden er twaalf opgeroe
pen voor een trainingsstage in
Papendal op 16 en 17 novem
ber. Uit die groep kiest Heger
de uiteindelijke tien man voor
het duel tegen Hongarije. De
voorlopige selectie is: Hagens,
Heijdeman, Kragtwijk en Ema-
nuels (allen Leiden), De Waard,
Schilp en Van Noord (allen
Den Helder), Bottse, Esveldt en
Pieterse (allen Den Bosch), De
Vries en Esajas (beiden Haaks
bergen), Te Velde en Van Poel
geest (beiden Canadians), Van
de Lagemaat (Werkendam),
Ebeltjes (Enschede) en Van Es
sen (Weert).
ADVERTENTIE
Zaterdag a.s. in de Bloemerd
14.30 uur
Advertentie aangeboden door
Noorlander Bouw bv, Leiderdorp
ZEIST (GPD) - Negen clubs in het betaalde voetbal
weten nog niet of zij cameraploegen van abonnee-tv in
hun stadions zullen toelaten. De negen stemden gis
teravond tydens een geheime algemene ledenverga
dering van de sectie betaald voetbal tegen de overeen
komst tussen KNVB en FilmNet/ATN.
De dwarsliggers (o.a. Feyenoord, PSV, FC Twente,
Sparta, Fortuna S en FC Den Haag) plaatsen vraagte
kens achter het uitzenden van een voetbalwedstrijd,
terwijl er elders nog wordt gespeeld. In geval van'een
boycot, kan de KNVB de clubs niet verplichten zich
aan de overeenkomst met FilmNet te houden.
De voorzitter van het sectiebestuur, André van der
Louw, wilde Feyenoord-voorzitter Gerard Kerkum
geen inzage geven in het contract met FilmNet. Ker
kum wilde het contract eerst voorleggen aan zijn me
de-bestuursleden en enkele juristen voordat hij zich
ergens toe verplichtte. Hoewel het gevolg was dat ne
gen clubs tegen stemden, won het sectiebestuur toch
de stemming met 20-11.
Vreemd genoeg mocht FC Den Haag-voorzitter Dé
Stoop na afloop van de vergadering het contract wel
zien. „Ik heb er gewoon om gevraagd en gekregen",
aldus Stoop. „Bij het doorlezen viel het me overigens
op dat er nogal wat punten in staan die tijdens de
vergadering helemaal niet aan de orde zijn geweest.
Misschien is dat wel de reden dat Kerkum werd ge
weigerd de details te bekijken. De clubs die voorlopig
tegen hebben gestemd hebben in ieder geval juist ge
handeld. Gezamenlijk hebben we de afspraak ge
maakt om dit contract zo snel mogelijk in eigen gele
deren te bespreken en dan pas te beslissen. Zoals het
er vanavond in Zeist toeging sloeg nergens op. Be
wust of onbewust, we zijn verkeerd, onvoldoende
geinformeerd".
De slechts dertig aanwezige clubs schaarden zich
wel unaniem achter het principe-akkoord dat KNVB
en NOS gistermiddag bereikten over een tweejarig
contract. De NOS betaalt de voetbalbond jaarlijks
1.850.000 gulden, een ton meer dan het vorige con
tract, en mag daarvoor zes voetbalsamenvattingen per
weekeinde op de televisie brengen. Dat is een samen
vatting meer dan in het 'oude' contract was opgeno
men. De zondagmiddageditie van KRO's Brandpunt
zal deze wedstrijd elke week voor zijn rekening ne
men. De radio mag voortaan al vanaf een half uur na
het begin van een wedstrijd flitsen uitzenden.
De NOS en de KNVB bereikten eveneens overeen
stemming over het uitzenden van live-wedstrijden op
vrijdagavond, eerder het breekpunt in de onderhande
lingen. Dat mag zes keer per jaar, alleen mag de uit
zending niet samenvallen met het normale competi
tieprogramma. De. NOS zal met de thuisspelende ver
eniging een financiële regeling treffen.
Ook de overeenkomst met FilmNet geldt voor twee
jaar.
ADVERTENTIE
Sportpark
zaterdag a.s.
„De Vliet''
aanvang 14.30 uur
A
De Sleutels-Jodan Boys ^0Per)
Deze advertentie is aangeboden door het bestuur van
v.v. De Sleutels aan onze sponsor de firma
Kooreman Meubelen bv
W. Barentzstraat en Nieuwe Rijn, Leiden
