Binnenvaartwedstrij d met veel hindernissen De problemen van de kleine koffiebranderij Overleg moet zorg voor zwakzinnigen coördineren Gemeente mag pand Hansenstraat slopen blNSDAG 30 JULI 1985 I 1985U Ruud Philipsen met in zijn han- de Amsterdam-serie van de JPTT waaraan hij heeft meege- oerkt. (foto Holvast) uEIDEN - De Leidse ontwerper s" luud Philipsen is één van de drie >ntwerpers die de nieuwe Amster- ie iam-serie voor de PTT hebben ge- naakt. Philipsen ontwierp de post egel die betrekking heeft op de ail-manifestatie in Amsterdam. 'I "Ongeveer een jaar geleden kreeg ik de opdracht van de PTT", rertelt Philipsen. "Ze wilden drie >ostzegels hebben die een aspect ran Amsterdam verbeelden. En zo werd besloten om één zegel te wij- I len aan tweehonderd jaar zee- yaartkundig onderwijs, één aan ïonderd jaar Rijksmuseum en één lan Sail, het zeilgebeuren". )"Voor die Sailzegel werd ik aan- jezocht. Hoe mijn postzegel eruit- det? Op de achtergrond zie je een :eil, dat om te beginnen. En verder ïeb ik een lijnenspel, de tuigage ran een platbodem, ontworpen, iet zijn onderdelen van een ldas- liek zeilschip". kunnen zeggen dat mijn ichtergrondgedachte altijd is ge veest: proberen om een relatie te eggen tussen de essentiële dingen an het zeilen". Volgens Philipsen is de PIT te vreden over zijn zegel. "Ik heb ten- ninste geen Wachten gehoord. En vergeet niet: ze hebben de zegel geaccepteerd. Dat zegt genoeg: als te mijn ontwerp niks hadden "ge vonden, dan hadden ze wel gezegd: dit kan niet". jESTOORD - Wederom is de mo- lilofoon van de Leidse politie gis teren vijfmaal gestoord. De laatste naai was om half vier vannacht. )e nog onbekende stoorzender ;omt steeds een paar minuten met nars- en blokfluitmuziek in de ucht. Als de wagens van de politie ^bp dat moment in de Merenwijk ijden, is de verbinding met het po- itiebureau totaal verbroken. LEIDEN - Langzaam druppelden gisteren wat schepen van de bin- nenvaartwedstrijd Brugge-Am- sterdam de Leidse wateren binnen. De Leidse bruggewachtster werkte zich letterlijk in het zweet om de eerste binnenschipper, Jan Velt huis van de "Isis", door de Rem- brandtbrug te loodsen. Het beloof de aantal van dertig werd echter niet gehaald. "Motorpech of zij waren achter op geraakt door het slechte weer. Vooral in het Hollands Diep heeft het nogal gespookt", aldus Leo Meijer die namens de gemeente Leiden de schippers en hun be manning opwachtte. Daarbij kwam dat veel schepen dachten dat de finish bij Allemansgeest in Voorschoten lag, het punt waar ge stempeld moest worden. Bovendien was op het formulier dat de wedstrijdboten hadden ge kregen een lijst met verkeerde tele foonnummers van de Leidse brug- gewachters gezet. "Een foutje van de landelijke organisatie. Stom, maar de meeste schippers wisten de weg toch wel te vinden. Die kwamen gewoon lopend hier aan en belden toen naar de haven dienst om de brug te openen". Niettemin waren de meesten gis teravond te laat om nog het Galge water te bereiken. Toch werd het nog gezellig in het Leidse etablissement bij de Mors- poort, waar de varensgezellen wer den onthaald op een maaltijd, die naar gelang de avond vorderde werd weggespoeld met de voor schippers zo onmisbare Beeren- burger. Burgemeester Goekoop sjouw de, als goed gastheer, zelf met de dienbladen rond om de 'zeelieden', onder wie de Amsterdamse wet houder Jan Schaefer, van hun natje en droogje te voorzien. Onder de zeilende binnenvaart schepen behoort ook de "Isis", een varend atelier, waarop acht kunste naars de tocht van Brugge naar Amsterdam visueel vastleggen. Aquarellen, foto's, houtsneden en grafieken worden tijdens de tocht geëxposeerd en de videokunste naar Willem van der Schalie legde een en ander vast. De tocht van de "Isis" is een een malig project. Hoewel het schip maar kort in Leiden aan de kade ligt, had men over aandacht niét te klagen. "De mensen die hier bin nenliepen, hadden echt belangstel ling voor ons werk. In veel plaat sen was het publiek alleen geïnte resseerd in het schip en namen ze ons werk op de koop toe", aldus Rini Bus die zich toelegt op aqua relleren. Jan Velthuis, schipper-schilder en eigenaar van de Isis, hoopt later in Leiden een expositie over de tocht te kunnen inrichten. "Het zou mooi zijn hier in De Waag nog eens dit werk te laten zien. Nu is de tijd te kort". LEIDSE LAKENFEESTEN 15 JULI T/M 3 AUGUSTUS 1985 LEIDEN - Het kan zijn dat een dagverblijf voor oudere geestelijk gehandicapten zijn opnamenor men verlaagt. Het gevolg is dat een aantal geestelijk gehandicapten dan wel dagopvang maar geen thuisopvang heeft, omdat een ge zinsvervangend tehuis geen norm- verlaging toepast. Instellingen die de zorg van geestelijk gehandicapten hebben zijn tamelijk vrij in hun toelatings- Ergernis over muziekavond LEIDEN - Een muziekavond van cafés aan de Nieuwe Beestenmarkt in het kader van de Lakenfeesten, heeft gisteravond een stroom van klachten bij de politie opgeleverd. Bewoners van de Hansenstraat, Oude Singel, Stationsplein, Ko ningstraat meldden dat de muziek veel te hard stond. De café-eigenaaren die een ont heffing tot twee uur hadden, heb ben na enen in goed overleg met de politie het geluidsvolume terugge bracht en de ramen van hun bedrijf gesloten. Daarna zijn er geen klachten meer binnengekomen. Aanranding LEIDEN - Een 26-jarige vrouw uit Zetten heeft gisteren bij de politie aangifte gedaan van een aanran ding. De vrouw zou zondagavond omstreeks negen uur zijn lastig ge vallen door twee jongens die uit' het Luxor-theater kwamen. De jongens in de leeftijd van 18 tot 20 jaar volgden haar, werden hand tastelijk en uitten schunnige taal. Om van ze af te komen, heeft de vrouw één van de twee een biljet van honderd gulden toegestopt, waarna ze beiden de benen namen. beleid. Dat heeft tot gevolg dat de voorzieningen nogal eens niet op elkaar aansluiten. Mede om dat te voorkomen is voor het gebied Lei den/Katwijk onlangs het Regionaal Overleg Zwakzinnigenzorg opge richt. Dit in navolging van het ge bied Alphen en Bollenstreek, dat al eerder een ROZ kreeg. Edward Jonker van het Sociaal Pedagogisch Centrum, een instel ling waar ouders van zwakzinnige kinderen in eerste instantie naar worden verwezen, constateert dat financiële regelingen het aanbod van voorzieningen eveneens be lemmeren. De ene instelling-krijgt zijn geld uit de pot van de algeme ne wet bijzondere ziektekosten, terwijl een andere instantie van subsidies van het ministerie van wvc moet zien rond te komen. Dat werkt bijvoorbeeld in de hand dat mensen die eigenlijk geschikt zijn voor een gezinsvervangend tehuis, maar wèl geregeld gedragstherapie nodig hebben, daarvoor niet bij een internaat kunnen aankloppen. Omdat het internaat geld krijgt voor gedragstherapie voor interne patiënten. Taak Het ROZ, dat als het aan de over heid ligt een instituut wordt waar de instanties 'niet omheen kun nen', zal een belangrijke taak krij gen om het aanbod van voorzienin gen aan de individuele behoeften aan te passen. De behoefte en mo gelijkheden zullen op die manier beter op elkaar kunnen worden af gestemd. Jonker: "Hier in Leiden, Katwijk en omgeving zijn veel soorten voorzieningen. Dus is ook het aantal stichtingen groter. Hoe meer stichtingen hoe meer overleg en vergaderingen nodig zijn. Orga nisatorisch is dat een moeilijke si tuatie". Aan het ROZ nemen leden van verschillende instanties deel, zoals dagverblijven, scholen voor bui tengewoon onderwijs, de sociale werkvoorziening, internaten en de federatie van ouderverenigingen. Er zijn drie secties gevormd, te we ten: wonen, dagbesteding en thuis- begeleiding/vrije tijd. Het gaat er om een platform te zijn voor over leg en samenwerking van alle in stanties in de regio Leiden/Katwijk die op een of andere manier ten dienste van verstandelijk gehandi capten werkzaam zijn. De vraag die tijdens het overleg permanent centraal zal staan, is volgens Jon ker "wordt er zorg op maat gele verd?" Juiste plek Dat aan die pasklare zorg nog wel het een en ander ontbreekt, blijkt uit dé dagelijkse praktijk van het Sociaal Pedagogisch Centrum. Wanneer ouders daar komen om advies over de juiste plek voor hun kind, staat hun een groot aantal mogelijkheden ter beschikking. Maar dat wil nog niet zeggen dat hun kind op de juiste plaats terecht komt. Volgens Jonker gebeurt het vaak dat ouders hun kind op de wacht lijst voor een gezinsvervangend te huis laten zetten, terwijl het zeer geschikt zou zyn voor een project begeleid wonen. "Ouders horen dat er weinig van dergelijke projec ten zijn en zetten hun kind dan maar op de wachtlijst van een ge zinsvervangend tehuis. Zo draai je natuurlijk in een cirkel rond. Want dan komen er lange wachtlijsten voor gezinsvervangende tehuizen, waarop de overheid zegt: "Dan moeten er meer gezinsvervangen de tehuizen komen". Terwijl er ei genlijk meer projecten begeleid wonen nodig zijn. De maatschappij heeft dus de neiging om zichzelf in stand te houden. Het aanbod van voorzieningen schept de behoef te". Terwijl het juist andersom zou moeten zijn. Door het ROZ hoopt men in de regio Leiden/Katwijk daarin verandering te brengen. LEIDEN - De gemeente mag een pand aan de Hansenstraat slopen om een achter het huis gelegen binnenterrein bereikbaar te ma ken. De Raad van State gaat met de sloop akkoord en wijst daarmee een beroep van buurtcomité Groenoord daartegen af. Het grootste bezwaar van het buurtcomité tegen de sloop betrof de gedwongen verhuizing van een 73-jarige bewoonster die daar grote moeite mee heeft. "Ze is er ziek van geworden. Als ze moet verhui zen dan vrees ik dat de gevolgen catastrofaal zullen zijn", zei haar zoon bij de zitting van de hoogste beroepsinstantie over deze zaak in april van dit jaar. Verder zei het buurtcomité er bang voor te zijn dat er grote ver vuiling zou optreden als het terrein aan twee kanten toegankelijk wordt gemaakt (dat is al gebeurd aan de Haarlemmerweg). "Op een ander terrein in de buurt is het al een troep geworden", aldus een woordvoerder. De gemeente wil het terrein voor een deel gaan gebruiken als par keerplaats en voor een deel als speelterrein voor kinderen. "De buurt is gebaat bij parkeerruimte en wij hebben gekozen voor twee openingen omdat dat de duidelijk- Waarom 'Het Klaverblad' de poorten sloot LEIDEN - In het gebouw ruikt het nog onmiskenbaar laar koffiebonen, maar de kof fiebranderij 'Het Klaverblad' lan de Korevaarstraat is ver- iwenen. Nog even en ook het lebouw zal worden afgebroken >m plaats te maken voor win- lels en appartementen. Het be- Irijf, E.P. Leidsche Koffiebran- lerij, blijft evenwel in Leiden, 'anuit deze stad zal men de verkoop van koffie blijven re kten. En men blijft ook gewoon offie leveren aan de Leidse ho reca, als vanouds. Izarin, één van de directeuren ran de E.P. Leidsche Koffiebran- lerij: "Koffie?" En weg is hij om wee kopjes koffie te halen. Op de schouw in zijn werkkamer staat ien antieke klok, geflankeerd door ren aantal pakken koffie. Als Iza- in terugkomt gaat de telefoon. Hij 'oert een gesprek in het Duits - 'Das ist nicht wichtig" - later zal duidelijk worden dat de directeur vaak in het Duits moet door Wim Brands "Een aantal factoren zijn bepa lend geweest voor ons besluit om de koffiebranderij te sluiten", ver telt Izarin. "Om te beginnen is het om verschillende redenen zeer moeilijk om hier in de binnenstad te werken. Goed, dan denk je na tuurlijk direct: verplaats het be drijf naar buiten de stad. Maar dat zou een te dure investering wor den. Voorts is het in deze tijd niet bepaald makkelijk om een kleine branderij - en dat waren we - draai ende te houden". "Kijk, een paar geleden dachten we nog: we hoeven het grootver bruik niet af te stoten als we een ander bedrijf inlijven. Even voor de duidelijkheid: grootverbruik, dat betekent: leveren aan het grootste ministerie tot de kleinste strandtent. Hoe dan ook, wij heb ben twee jaar geleden de E.P. Pro- hama, een koffiebranderij in Dalf- sen, overgenomen om greep te blij ven houden op het grootverbruik. Dat is ons dus niet gelukt. Vandaar dat we de koffiebranderij in mei dit jaar hebben gesloten. Het grootver bruik hebben we vervolgens afge stoten naar Neuteboom in Alme lo". "Wij richten ons nu vooral op de verkoop van koffie, thee, oploskof- fie en cacaoprodukten, de warme drankensector zogezegd. In Ham burg, Berlijn en Italië worden die produkten voor ons gemaakt; wij zorgen dan voor de rest. Het groot ste deel van die produktie betreft overigens 'private labels'. En dat wil zoveel zeggen als: koffie maken voor andere bedrijven". Na een korte pauze: "Weet u wat het is? De kleine koffiebranderijen zullen het zeer moeilijk krijgen. Overleven kan volgens mij alleen als ze zich richten op een bepaald deel van de markt. Ja, dat hadden ze allemaal niet voorzien in de tijd dat ze deze brander gebruikten". In zijn handen heeft Izarin een overblijfsel uit het verleden van de Leidse koffiebranderij. Pruikmaker Mevrouw Molkenboer gaf de zil veren koffiebrander aan haar man toen zij vijfentwintig jaar getrouwd waren. De geschiedschrijver van het bedrijf, mr. A.J. Versprille, oor deelt niet altijd even positief over haar, maar daarover later meer. Be zoeken wij allereerst de oprichter van de branderij. Jacobus van der Kreek kocht in 1769 van Jan Boekelaar een huis en erf aan de zuidzijde van de Hoge- woerd. Hij legde daarvoor 1250 gul den op tafel, voor die tijd ongetwij feld een groot bedrag. Van der Kreek was pruikmaker van be roep. Waarom hij opeens kruide nier werd, kan Versprille ons niet vertellen, maar laten we het er maar op houden dat het maken van pruiken ook niet alles is. De voormalige pruikmaker moet in elk geval een handig zakenman zijn geweest, want toen hij stierf liet hij een vermogen na van 28.056 gulden. Dochter Maria nam in 1800 de zaak over. Over haar weet Ver sprille te zeggen dat zij een piente re, jonge vrouw was. En: "Zij kreeg het niet gemakkelijk, want het was immers in die moeilijke Franse tijd, toen administratief alles zo op poten werd gezet". De meest kleurrijke persoon iq de geschiedenis is ongetwijfeld de al eerder genoemde mevrouw Mol kenboer, die een tijd later de touw tjes in handen had. Ze was rijk en werd daarom 'Gouden Naatje' ge noemd. Een merkwaardige vrouw. Ze was gul en zuinig tegelijk. Ze schonk enorme bedragen aan de kerk en aan de armen. Uit zuinig heid liet ze echter de aardige, oude trapgevel van Hogewoerd 15 ver vangen door een smakeloze boven- pui. Proever Het bedrijf groeide in de loop der tijd gestaag, meldt Versprille. Had men aanvankelijk één brander, la ter werden dat er vijf. Ook het pa tent dat men verkreeg van de Ver enigde Oost-Indische Compagnie zal ongetwijfeld tot de groei van de branderij hebben bijgedragen. In 1925 werd aan de Korevaar straat de vernieuwde branderij in gebruik genomen. Het kroondo mein van de vakman, aldus Ver sprille, die in hoger sferen belandt als hij het werk van de proever be schrijft: "De proever heeft een la boratorium nodig met noorderlicht als een kunstschilder. Hij keurt im mers de koffie en thee behalve op reuk en smaak ook op uiterlijk, kleur en brand. Hij moet een grote kennis hebben van de soorten met hun exotische namen en weten van klimaat en gesteldheid van de lan den van herkomst". Een proever moet een onfeilbare smaak hebben. "We hebben eens gelezen dat Engeland zijn 'testers' D. Izarin (links) in de winkel i zegt hij. zo duur betaalt/Dat is te begrijpen, want deze experts zijn alles waard. Eén der héren firmanten van 'Het Klaverblad' heeft deze gave en heeft naam als zodanig in .ons land. Deze kostbare persoonlijkheid is zo volkomen door de charme van koffie en thee gegrepen dat hij vaak heel kostbare soorten op de wereldmarkt koopt. Dat eenvoudig niet kan laten, zoals een bibliophiel een kostbaar oud boekwerk niet aan een ander gunt". Hoofdlijnen "Het proeven van koffie is een kunst apart", vertelt Izarin. "Je drinkt het dus niet op, maar zuigt het tegen het verhemelte en vervol gens spuug je de koffie uit. Ben je een kenner, dan weet je: deze mé lange is goed, of: deze mélange klopt niet helemaal". Kan Izarin ook alle soorten on derscheiden? "De hoofdlijnen", antwoordt hij. "Ik weet: dit is een Robusta en dat een Columbia. De kennis van mijn collega is echter veel groter. Hij kan zeggen: deze koffie komt uit Oeganda en is ge groeid boven de 1500 meter". Het gesprek komt op het samen stellen van mélanges. "Voor de Leidse horeca doen we dat nog steeds", vertelt Izarin. "Alleen branden we dus niet meer. Tegen- i Het Klaverblad die wél blijft bestaan. "Daar richten x woordig is het zo dat er volgens on ze specificaties wordt gebrand. De samenstelling hebben we, met an dere woorden, nog steeds in han den, op papier namelijk". "Je hebt overigens nog wel gele genheden - cafés, restaurants - die een eigen koffie willen. Zo leveren wij bijvoorbeeld een bijzondere mélange aan een restaurant aan Wassenaar. Die mensen hebben zo gezegd een huiskoffie". "Het gaat om een koffie waar iets meer 'Kenia' dan gewoonlijk in zit. Het is een echte topkwaliteit. Maar als ik zeg topkwaliteit moet je wel bedenken dat je die koffie niet te lang mag laten staan. Het is: zetten en niet lang daarna opdrinken, dan is-ie goddelijk. Een ochtendje laten pruttelen en af en toe uitschenken is funest voor deze koffie". Italië De toekomst van het Leidse be drijf. "Ik denk", zegt Izarin, "dat we er verstandig aan hebben ge daan om de bakens te verzetten, dus: branderij afstoten en je rich ten op de grote verkoop". "Concentratie moet wel, want anders wordt overleven moeilijk. Weetje trouwens dat de concentra tie in het koffiewezen pas na de oorlog op gang is gekomen? Nou kijk, vroeger had je dus talloze winkeltjes waarin ook koffie ge brand werd. Die situatie tref je te genwoordig nog veel aan in landen als België, Duitsland en Italië. Win kel plus branderijtje". "Hoe dan ook, de expansie in Ne derland is een naoorlogs feno meen. Het zwaartepunt van een be drijf als Douwe Egberts lag tijden lang in Friesland. Daar kwam ver andering in toen er sprake was van een nieuwe tendens: de opkomst van de ketens en de supermark ten". "In die tijd deden zich ook in het koffiewezen een paar belangrijke veranderingen voor. Zo werd het bijvoorbeeld mogelijk om de koffie gemalen te bewaren. De weg naar fabrieksmatige produktie werd ge opend. En dat proces was vérvol gens niet meer te stoppen". Het zal de meeste kleine brande rijen in Nederland in de toekomst dus wel vergaan als 'Het Klaver blad'? "Zoals ik al zei: blijven be staan kan volgens mij alleen dan als ze zich richten op een bepaald deel van de markt. Dus bijvoor beeld: een bepaald soort koffie ma ken, koffie die ook de aandacht trekt door afwijkende verpakking. Doen ze dat niet, dan ziet het er in derdaad somber uit". Onze koffie is inmiddels koud geworden. heid ten goede komt, anders wordt het kruip-door-sluip-door", aldus de motieven van de gemeente ver woordt door een ambtenaar. Bij de Hansenstraat is gekozen is voor een onderdoorgang, waarbij alleen het onderste deel van het pand ge sloopt moet worden. De bejaarde bewoonster zal een geschikte an dere woning krijgen, zo belooft de gemeente. Mede daarom ging de provincie al akkoord met dit sloopplan van de gemeente. De Raad van State sluit zich daarbij aan: de onder doorgang is onvermijdelijk en de gemeente toont zich bereidwillig genoeg ten opzichte van de bejaar de bewoonster. Leidenaar Roem wereldkampioen modelauto-racen LEIDEN - Leidenaar Rody Roem is vannacht in het Japanse Tokio wereldkampioen modelauto-racen geworden. De 23-jarige Roem, woonachtig in de Milanenhorst eindigde vorige maand nog als der de bij het Europees kampioen schap dat in Heemstede werd ge houden. Een andere Nederlander, Peter Bervoets legde op de WK vannacht beslag op die plek. Kantonrechter beslist later over conflict in dierenasiel LEIDEN - De ontslagprocedure tegen het beheerdersechtpaar van het dierenasiel aan de Besjeslaan, aangespannen door het bestuur van het Dierenopvangcentrum van Leiden en omgeving, is uitgesteld. Het echtpaar Tiele zou op 7 augus tus voor de kantonrechter moeten verschijnen. De Dierenbescher ming heeft het voor elkaar gekre gen dat de zaak nu pas op 29 augus tus dient. Woordvoerder Schouten van de Dierenbescherming meldde vanmorgen dat er nu meer tijd is om een verweerschrift op te stel len. "We hebben nu goede hoop op een gunstige afloop. En we zijn ook in overleg getreden met de ge meente". Het bestuur van het Dierenop vangcentrum heeft de zaak onder de rechter gebracht, omdat het ar beidsbureau nog geen aanleiding ziet voor ontslag. Volgens het Die renopvangcentrum springt het echtpaar Tiele onzorgvuldig om met de tarieven voor de verkoop van de dieren. Tiele zou weieens beneden dat tarief gaan zitten als de toekomstige eigenaar het be drag niet kon betalen. De Dierenbescherming heeft verder zaterdag 3 augustus een open dag georganiseerd. Van 10.00 uur tot 16.00 uur kan bij het diere nasiel aan de Besjeslaan worden aangeklopt. Voorzieningen beter op elkaar laten aansluiten )ntwerper uit siden maakt Speciale zegel poor Sail '85

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1985 | | pagina 3