Haakje is vitaal deel
van hengeluitrusting (1
Bridge
VISSPORT
Pop
Visitekaartje
is overbodig
Handenvol
overuren
Symfonisch superlatief
Lange halen, snel thuis
gATERDAG 27 JULI 1985
EXTRA
PAGINA 23
DOOR BRAM VAN LEEUWEN
ln de loop der eeuwen heeft de
vishaak een belangrijke rol ge
speeld in de visvangst. Zowel bij
de beroepsvisserij als in de sport.
Aan de vorm is in de loop der tij
den niet zo gek veel veranderd
(foto pr)
Een van de meest vitale onderde
len van de hengeluitrusting is
nog altijd het vishaakje. De
vorm, grootte, sterkte, scherpte
en wijze van bevestiging aan de
lijn bepalen in sterke mate of we
de vis die we hebben vastgesla-
gen uiteindelijk ook kunnen bin
nenhalen. Dat op het oog zo sim
pele haakje heeft inmiddels een
lange historie achter zich.
Wie bijvoorbeeld bepaalde
schilderingen uit Egypte van
zo'n tweeduizend jaar voor
Christus goed bekijkt ziet daarop
afgebeeld mensen die vissen met
iets dat op een hengel en een vis
haak lijkt. In de grijze oudheid
werden die haken vaak uit bot
ten van dieren of mensen gesle
pen. Er zijn ook haken gevonden
die van steen of hout waren. Ook
scherpe stekels en doorns van
bepaalde planten werden ooit ge
bruikt om de vis te kunnen be
machtigen.
Was het maken van zo'n haakje
in die tijd een stukje noeste huis
vlijt dat vaak dagen werk vroeg,
vandaag de dag hoeven we maar
de dichtstbijzijnde hengelsport
winkel binnen te stappen en we
kunen een keuze maken uit de
meest uiteenlopende vormen.
De meest voorkomende in het
uitgebreid assortiment zijn wel
de limerick, de Aberdeen, de
round-bendhaak en de
arendsklauw. Wie als beginnend
hengelaar wordt geconfronteerd
met zo'n wentelend rek vol zak
jes met haakjes vraagt zich in ge-
moede af waarom er zoveel ver
schillende haakjes zijn en waar
om de grootte en de vorm zo
sterk verschillen.
Een van de meest opvallende
verschillen in uitvoering is het
eind van de haaksteel. Aan het
ene haakje zit een oogje, het an
dere is voorzien van een plat ge
slagen uiteinde dat we bledje
noemen. De beginnnde henge
laar zal meestal voor het oogje
kiezen omdat zo'n haakje het ge
makkelijkst te bevestigen lijkt
aan de lijn.
Dat de ervaren sportvisser vrij
wel altijd de voorkeur geeft aan
een haak met een bledje heeft de
volgende redenen: wanneer de
juiste knoop wordt gebruikt
komt het haakje werkelijk kaars
recht aan het lijntje te hangen.
Wanneer de lijn bovendien aan
de binnenzijde van het bledje
wordt gehouden is de inhakings-
kans het grootst.
Verder is bij haken met ogen
meestal niet mogelijk die kno
pen toe te passen die de grootste
treksterkte hebben. En dat kan
van groot belang zijn wanneer
een fors exemplaar is gehaakt.
Voor wie nog nooit zelf een haak
je heeft aangezet volgt hierna de
instructie voor een vrij simpele
maar bijzonder sterke knoop.
Pak de haak beet en sla het uit
einde van de nylonlijn dubbel en
wel zo dat de lus in de bocht van
de haak komt te zitten. Vervol
gens pakken we het losse uitein
de beet en wikkelen dat een keer
of vijf, zes om de haaksteel en de
lijn. Er ontstaat nu een soort lus
je bij de haakbocht. Daar duwen
we het uiteinde van de lijn door.
Vervolgens trekken we tegelij
kertijd aan beide uiteinden van
de lijn zodat de wikkelingen
strak om de haaksteel komen te
liggen. Het enige waarop u moet
letten is dat er geen wikkeling
van de haaksteel glijdt.
Probeer het ook zo te doen dat
de wikkelingen naast elkaar en
niet over elkaar komen te liggen.
Scheve wikkelingen verzwakken
de knoop en verhogen de kans
op lijnbreuk.
Dat de grootte van de haak be
palend kan zijn voor het al dan
niet vangen van een vis kan ik
het best illustreren met een voor
beeld uit de zeevisserij. Je kunt
bij het vissen kleine scharhaak-
jes gebruiken, maar ook de veel
forsere gulhaak. Vist u met zo'n
grote gulhaak en pakt een schar
retje het aas dan is de kans dat u
zo'n platvisje vangt niet erg
groot. De haak staat immers in
geen verhouding tot de grootte
van de bek van de schar.
Zitten er echter scharhaken
aan uw onderlijn en wordt de
zeepier of zager door een kabel
jauw opgepeuzeld dan is de kans
dat u die gul binnenhaalt ook vrij
gering. Immers de kabeljauw
heeft een grote maar vrij weke
bek. Wanneer de vis moet wor
den gedrild zal het haakje in kor
te tijd losraken omdat het onvol
doende houvast heeft in de zach
te bek.
Zinloos
Daarom moeten we bij het be
palen van de haakgrootte reke
ning houden met vissoort
waarop we het hebben ge
munt. Het is zinloos om met
een haakje nummer 14 te probe
ren een karper aan de haak te
slaan want het beest buigt zo'n
minuscuul haakje bij de eerste
beste beweging recht. Daar
tegenover staat dat een forse kar-
perhaak niet eens in de bek van
een klein voorntje past.
Er is echter nog een tweede
factor waarmee rekening moet
worden gehouden. Dat is het aas
dat we gebruiken. Vissen we bij
voorbeeld met de worm dan ver
dient een langstelige haak te
voorkeur. Zo'n haak maakt het
mogelijk de worm een flink stuk
op de steel te rijgen. Wanneer de
haaksteel bovendien dun van
draad is zal de worm langer in le
ven blijven en een grotere attrac
tiviteit voor de vis tentoonsprei
den.
Vissen we daarentegen met
een zachte aardappel dan is juist
weer een flink haak met een dik
ke steel aan te bevelen. Daarmee
wordt voorkomen dat de haak bij
het inwerpen door de aardappel
snijdt en in twee stukken wordt
gespleten. Er zijn trouwens nog
wel wat foefjes te bedenken om
dat euvel te voorkomen, bijvoor
beeld door een broodkorstje, een
grassprietje of een stukje ge
kookte macaroni in de haak
bocht te leggen.
Soms is de grootte van de haak
ook afhankelijk van het seizoen.
Wanneer we in de zomer- en
herfstmaanden op brasem vissen
gebruiken we daarvoor flinke
broodvlokken of een stuk of vier,
vijf maden. Die vragen om een
flinke haakmaat.
In de winter daarentegen, wan
neer de bijtlust van de vis over
het algemeen veel geringer is ge
bruiken we kleine stukjes brood
en af en toe een deegje een pun
tje smeerkaas. Automatisch ge
bruiken we dan ook veel kleinere
haken.
Haken hebben soms bijzonde
re eigenschappen. Het is al weer
jaren geleden dat ik eens in con
tact kwam met de Amsterdamse
hengelsportwinkelier Koolwijk.
Het was een mannetje, dat op
héngelsportgebied allerlei expe
rimenten uitvoerde. Zo probeer
de hij eens in Vinkeveen een fo
reldorado te stichten, wat op een
complete mislukking uitliep.
Wormenfarm
Verder haalde hij ooit de lan
delijke pers met de eerste profes
sioneel opgezette wormenfarm
die hij achter zijn hengelsport
zaak in Amsterdam-Zuid had op
gebouwd. Maar waar ik het met u
over wil hebben is zijn 'bloed-
haakje'. Koolwijk verkocht na
melijk haakjes die rood van de
kleur waren. De minuscule haak
jes vertoonden volgens de uitvin
der een treffende overeenkomst
met de slijkwormpjes in het wa
ter. En aangezien dat een van de
grote delicatesse van de vis is,
propageerde hij zijn vinding als
'het enige haakjes ter wereld dat
vis zonder aas vangt'.
Er zijn destijds mensen ge
weest die het bloedhaakje in de
praktijk hebben uitgeprobeerd
en inderdaad bevestigden dat er
wel voorntjes en baarsjes mee te
vangen waren zonder het haakje
van aas te voorzien. Anderen we
zen het als pure onzin van de
hand.
Volgende week meer over de
haak.
Bijdragen: Wim Koevoet
Ariejan Korteweg
Kid Creole and
the Coconuts
'In praise of older women and
other crimes' (Sire)
De paus kan zonder visitekaar
tje door het leven en zo heeft ook
Kid Creole geen introductie
meer nodig. Bovendien, dankzij
de aanstaande zomerhit 'Endi-
cott', eep Creools portret van de
gewone man, weet iedereen in
middels dat de nieuwe plaat van
Kid Creole in de winkel ligt. Het
is er allemaal weer: de megafoon-
koortjes van de Coconuts, dat
lekkere slaggitaartje, de net niet
voorspelbare vibrafoon van Coa-
ti Mundi en de ironische zang
van Kid Creole himself,
je dat gemene gladakker-snor
retje kunt afhoren. Als er al iets
óp deze Creole-plaat is aan te
merken, kan het hoogstens zijn
dat er niets nieuws onder de zon
is. Zolang die zon er dan tenmin
ste is, geeft dat eigenlijk niets.
Deze plaat is net als een tiende
vakantie naar de mediterranée,
en ook dat kan leuk zijn.
Na allerlei muzikale zijpaden
wist Creole in 1983 met drie hits
de knoppen van de kassa te vin
den. Daar wijkt hij nu geen
duimbreed meer van af. Hij is bo
vendien vakman genoeg om in
Take me' toch te verrassen met
een vleug rock roll en de le
vensles in 'Caroline was a drop
out' kan iedereen zich ter harte
nemen. Daar staan een paar slap
pere nummers tegenover en ook
de twee rechttoe-rechtaan bijdra
gen van Coati Mundi zijn aan mij
minder besteed. Dan blijft er
echter nog genoeg vertier over.
AK
New Model Army
'No rest for the wicked' (EMI)
In een rockband van drie muzi
kanten moeten alle instrumen-
;ten overuren maken. De gitaai
staat er alleen voor om de melo-
;dielijnen uit te zetten, de bas
■heeft het druk om de gaten die
daardoor vallen te dichten, zodat
;de drums op ritmisch gebied
handenvol werk moeten verzet
ten. Dat kan resulteren in een
hecht en vitaal geluid, zoals je
dat vroeger hoorde bij de Cream
en de Who. De jonge Engelse
band New Model Army houdt
idie traditie hoog.
Twee jaar geleden debuteerde
het drietal op een klein, onafhan
kelijk label. Nu is bij EMI de eer
ste echte LP uitgebracht. Die be
vat elf nummers, waar de daden
drang vanaf straalt. Bijna tien
jaar na dato klinkt er de direct
heid van de eerste punk in door.
Snelle, bijtende muziek, bij vla
gen zelfs naar hardrock neigend.
De afwisseling is vooral te dan
ken aan het gitaarwerk: brede
akkoorden, fel staccato, echoën
de solo's en akoestische slagpar
tijen. De bassist kleurt het geluid
Engels zoals een scheut melk dal
doet met thee.
EMI, ooit ook al eens door de
Sex Pistols in het zonnetje gezet,
doet met New Model Army op-
.nieuw aan zelfbeschimping. In
de teksten wordt hard tegen de
gevestigde orde aangeschopt.
Zanger Slade the Leveller (de
naam spreekt boekdelen) zingt
ze met een verbetenheid die in
combinatie met de muziek au
thentiek aandoet. ak
Marillion
'Misplaced Childhood» (EMI)
'Misplaced Childhood' is de mooiste 'symforockplaat' ooit gemaakt.
Marillion, oer-Brits, is ook de beste symfonische rockband van deze
tijd. Daar waar 'bejaarde' collega-groepen als Yes, Genesis e.d. hun
bestaan met pijn en moeite een elpeetje verlengen met goedkope
riedeltjes die door producers als Trevor Hom tot enorme ballonnen
worden opgeblazen, blijven zanger Fish en de zijnen de symfonische
rock en hun grondbeginselen trouw.
Marillion lijkt inderdaad veel op Genesis. Dat wordt de groep ver
weten door de tegenstanders, dat maakt de groep voor de fans juist zo
aantrekkelijk. Want Marillion lijkt op een Genesis dat niet meer be
staat, het Genesis met Peter Gabriel als zanger. Marillion voorziet
zodoende in nostalgische behoeften. Eén van de mooiste stukken die
dat oude Genesis ooit heeft gemaakt heet Supper's Ready van de
elpee Foxtrot. Een speelkant lang worden daar met muziek de meest
uiteenlopende tafereeltjes - van lieflijk tot uiterst geweldadig - aan
eengeregen.
Marillion nu heeft met 'Misplaced Childhood' zijn eigen Supper's
ready. Grootste verschillen: 'Misplaced Childhood' duurt twee plaat
kanten, kent nog veel meer stemmingen en is daardoor nog geva
rieerder. 'Misplaced Childhood', met adembenemende vocalen, is
veel 'politieker' en spannender dan Supper's ready. Op Misplaced
Childhood staat ook de mooiste symforockhit ooit gemaakt: 'Kay-
leigh'. WK
Clan of Xymox
'Clan of Xymox' (4AD/Boudisque)
Clan of Xymox is als enige Nederlandse groep tot nu toe de eer te
beurt gevallen voor het roemruchte Engelse 4AD-label te mogen op
nemen. Bij het horen van de plaat is het niet moeilijk te begrijpen
waarom. Dit label heeft een naam op te houden als grossier in prille
Weltschmerz. Ook Clan of Xymox zwelgt daarin. Allemachtig, wat
een treurigheid weer. Eerst al een hoes waarop je na drie keer kijken
nog niet ziet om welke groep het gaat en dan nummers met titels als:
'No words', 'Cry in the wind', 'Stumble and fall'. Daar word je niet
vrolijk van.
Anders dan bijvoorbeeld Cocteau Twins of This Mortal Coil kan de
droefheid van deze Nijmegenaren me niet in vervoering brengen.
Hun muziek is smaakvol, harmonisch, stemmig, noem maar op, maar
heeft o zo weinig karakter. Treurigheid uit een potje. Gitaren en toet
sen zetten simpele melodielijnen uit van het genre 'lange halen, snel
thuis'. Voor de afwisseling is er soms een synthetisch roffeltje, alsof
iemand met twee vingers een schrijfmachine bedient. De zang zou
het nog kunnen opkrikken, maar mist alle kleur. Kortom, muziek als
motregen van vijf jaar geleden, die doet vermoeden dat de depressie
van Xymox door de eigen klanken wordt veroorzaakt.
Het aanbod van topprestaties
van Leidse schakers is op dit mo
ment bijzonder groot. John van
der Wiel speelt een hoofdrol in
het interzonetoernooi te Biel en
Jeroen Piket draait goed in het
OHRA-toernooi. Van beide spe
lers één partij.
Wit: Van der Wiel; zwart: Mar
tin (Spanje) 1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3.
LB5 a6 4. La4 Pf6 5. 0-0 b5 6. Lb3
Lb7 7. d4 Pd4: 8. Pd4: ed4: 9. e5
Pe4 10. c3 dc3:!? (Hiermee laat
zwart een scherpe aanval over
zich heen komen; het alternatief
was d3) 11. Df3 d5 12. ed6: Df6!
(Beter dan Pd6: 13. Lf7:)
a b c d
f g h
Kd8) 14. Dg4+ Ke8? (Deze fout is
beslissend. Zwart had Kd8 moe
ten spelen met als mogelijk ver
volg 15. Pc3: Dg6 16. Df3 f5 17.
Lf4 en zwart kan vechten) 15.
Pc3 h5 (Op Pc3: volgt 16. Tel+
Pe4 17. Te4: Le4: 18. De4: en 19.
Da8.) 16. De2 De5 17. Pe4: Le4:
18. f3 Lc5+ 19. Khl en zwart gaf
op.
Wit: Farago (Hong.); zwart: Pi
ket. 1. d4 Pf6 2. c4 g6 3. Pc3 Lg7 4.
e4 d6 5. Le2 0-0 6. Pf3 e5 7. 0-0
Pc6 8. d5 Pe7 9. Pd2 c5 (Een wei
nig gespeelde zet die doorgaans
met Tbl en b4 wordt bestreden)
10. dc6: bc6: 11. b4 d5 (Deze be
vrijdende zet moet tot aktief
stukkenspel leiden; wit zoekt het
in taktische complicaties) 12. b5
d4 13. Pa4 d3 14. Lf3 cb5: 15. cb5:
Ld7 16. Pc5 (b5 is niet te verdedi
gen) Lb5: 17. a4 Lc6 18. La3 Te8
19. Tel Pd7 20. Pd3: Pb6 21. De2
La4: 22. Pc5 (Wit lijkt niet genoeg
voor de pion te hebben en het is
In het toernooi van Westerhaar,
waarover ik u vorige week be
richtte, zijn enkele leuke "kurz"
partijen gespeeld. Hiervan wil ik
u er twee laten zien. Lemmens
(België) - Martens (Suriname).
1.35-30 17-22 30-25 11-17 40-35
0-11 34-30 10-24 30x19 14x23 25-
xl4 10x19 7.35-30 0-10 45-40 1-0
50-45 22-27 31x22 17x28 33x22
18x27 32x2116x27 13.38-33 12-18
42-38 18-22 48-42 23-28?! Na een
wat afwachtende opening neemt
zwart plotseling onverwachte ri
sico's. Een beetje teveel naar
mijn mening. 37-31 7-12 30-25
19-24 31-26 12-18 19.40-34 10-14
41-37 13-19 37-31 8-13 47-41 3-8
42-37 8-12 44-40 24-30. Vrijwel
gedwongen, vanwege lichte
combinaties. 25.34-29! 30-34??
Zwart heeft kennelijk geen klok
ken horen luiden, want een com
binatie van één zet diep moet wit
toch ook gezien hebben?! Na ge
woon 30-35 is er niets aan de
hand voor zwart al moet hij na
20-24 wel eerst even 19x30 slaan.
39x30 28x48 30-24! 19x30 25x34
48x25 40-34 25x32 37x10 en nu
zwart na even een stuk voorge-
Bij een EK waar zoveel sterke
spelers aanwezig zijn, valt na
tuurlijk een lawine van leuke
spellen te bewonderen. De Ita
liaanse federatie stimuleerde het
vastleggen daarvan door flinke
geldprijzen beschikbaar te stel
len voor de drie fraaiste spellen,
beschreven in het Daily Bulletin.
Jean Paul Meyer won de tweede
prijs, maar hij was dan ook waar
nemer bij het virtuoze Franse
team.
H
VA6542
O 7 5 4 3
HB6
A V 3 2 N B54
QB7 wn^Hvio
OAB10 2 O 9 8 6
A 7 3 Z ♦V10 92
10987 6
983
O HV
854
Perron als west opende 1 SA,
door Chemla verhoogd tot 3 SA.
Noord startte met een kleine har
ten voor de heer, gevolgd door
Ru 9 voor vrouw en aas. Ru B
DE BEDREIGINGEN van plan
ten- en diersoorten, veroorzaakt
door de mens, hebben de afgelo
pen tientallen jaren steeds grote
re en onheilspellender vormen
aangenomen. Gelukkig zijn er al
velen die inzien dat er, voor het
te laat is, snel iets moet gebeu
ren. In dit verband is het ook ver
heugend dat er (steeds meer) ze
gels verschijnen die attenderen
op de levensbedreigende situatie
van plant en dier. In de rubriek
van veertien dagen geleden be
schreven we bijvoorbeeld nog
een Duitse zegel die erop wees
dat het voor de door de zure re
gen aangetaste bossen "vier voor
twaalf' is.
Het is daarom ook van de Ne
derlandse PTT een goede ge
dachte geweest met natuurbe
schermingszegels te komen. Op
10 september zullen twee bijzon
dere zegels worden uitgegeven
gewijd aan bedreigde dieren en
wel de bruinvis en de zeehond.
De waarden van de zegels - bei
de liggend - zijn 50 cent en 70
cent en de ontwerpen werden
verzorgd door de Amsterdam
mer Anton Beeke, die hiermee
debuteert. Beeke heeft de dieren
in het zwart in silhouet afge
beeld, hetgeen een zeer bijzon
der effect geeft.
Op de zegel van 50 cent staat
een bruinvis afgebeeld en een
diagram dat het aantal op de Ne-
O
was voor de heer, waarop zuid
harten retourneerde. Noord nam
Ha A en speelde harten terug,
oost aan slag. Ru 8 werd geïncas
seerd en verplaats u nu eens op
de stoel van west. Hij heeft 5 sla
gen in de rode kleuren en hij
heeft er dus nog 4 nodig. NZ heb
ben twee slagen en noord heeft
vrij zeker nog twee vrije hartens,
met een entree. Waarom? Omdat
noord anders de tweede harten-
ronde niet zou hebben genomen.
West moest dus in een zwarte
kleur drie slagen maken zonder
van slag te gaan. Dat lukt als zuid
Sch H-tweede heeft, maar dat is
onwaarschijnlijk; zuid is kort in
de rode kleuren. Perron zag maar
één kans. Hij speelde een kleine
schoppen en legde in de hand
Sch A!
Eddy Roosnek paste overigens
tegen Duitsland ook een dergelij
ke speelwijze toe:
derlandse kust aangespoelde
bruinvissen weergeeft geduren
de de jaren 1945 tot en met 1984.
Verder de tekst: Bruinvis - Pho-
coena phocoena - (Linnaeus)
1785.
dan ook de vraag of zwart met
zijn volgende zet de zaak terecht
forceert) Lh6!? 23. Pa4: Dd2: 24.
Db5 Dd4 25. Lb2! Dd6 26. Tfdl
De6 27. Lg4 Dg4: 28. De5: Kf8 29.
h3 Df4 30. Dh8+ Pg8 31. La3+
Te7 (Van een dergelijke stelling
zou menig zwartspeler de zenu
wen krijgen) 32. g3 Df3 33. Le7:+
Ke7: 34. Pb6: ab6: 35. Tal Tc8 36.
Dd4 KfB 37. Ta7
Le3 38. Dd6+? (Na fe3: heeft
zwart slechts eeuwig schaak)
Kg7 39. Ta2? (Nog steeds kan
fe3:) Lc5 40. De5+ Pf6 en wit gaf
staan te hebben inmiddels een
stuk achterstaat gaf hij op.
Zelf ging ik ook éénmaal snel de
boot in, en wel tegen een andere
Belg. Vermin-Casaril. 1.34-29
17-22 40-34 11-17 45-40 6-11 31-
26 16-21 32-28 19-23 28x19 14x23
7.35-30 10-14 50-45 1-6 30-24 23-
28 40-35 20-25 24-20 15x24 29x20
14-19 13.20-15 11-16 37-31 7-11
34-29. In een kloksimultaan van
Harm Wiersma enige tijd gelegen
speelde ik ook zo met wit, toen
ging het zo verder: 5-10 45-40?!
10-14 40-34 21-27 42-37 19-23
29-24 27-32 38x27 17-21 26x17
12x32 34-30 25x34 39x30 28x50
37x10 en o.a. omdat zulte stan
den voor een simultaangever
zeer moeilijk zijn, streek wit later
de winst op. Casaril doet het ech
ter anders. 9-14 41-37 3-9 38-32
19-23 42-38 23x34 32x23 18x29
39x30?? 25x34 33x24. En hoewel
ik "voor de zekerheid" eerst 39-
x30 had geslagen, zodat zwart
geen vrij tempo had, volgde nu
34-40 en er restte mij niets an
ders dan op te geven. Tot slot het
diagram van deze week. Na 107
zetten en 9 uur en 18 minuten
aaneengesloten kon zwart na het
gespeelde 50-11 eindelijk de
winst opstrijken via 45-34 en 29-
24 ondanks het feit dat schijf 15
nog op dam komt. Deze partij-
duur scheen volgens ingewijden
een nieuw wereldrecord te zijn.
door
Ton Schipperheyn
984
A VB 6
O V 10 9
10 8 7
VB 10 75 N A 6 3
10 7 5 4 3 w n 9 8 2
O H 4 O 863
H Z ♦B654
H2
H
O A B 7 5 2
AV932
Roosnek als zuid (W/OW) open
de in de vierde hand 1 Ru, west 1
Sch, noord doublet (negatief,
toont hartens), oost pas, zuid 3
KI, noord 3 Ru, zuid 3 SA. West
kwam uit met Sch V, oost het aas
en schoppen terug, zuid aan slag.
Het lijkt er op dat de ruitensnit
goed moet zitten. Er is evenwel
één extra kans: KI H kan sec val
len. Roosnek sloeg dus eerst KI
A en werd ruim beloond, zoals
het spel laat zien. Hij nam Ha H
over, sneed KI B er uit en maakte
10 slagen. Aan de andere tafel
zette zuid zijn geld direct op de
ruitensnit en ging kansloos
down.
lychloorbifenylen (PCB's), gech
loreerde koolwaterstoffen. Hoe
wel nog niet veel bekend is om
trent de precieze werking van
PCB's in allerlei organismen, is
al wel bekend geworden dat deze
stoffen bij zoogdieren de vrucht
baarheid van de wijfjes verla
gen". Als tekst staat op deze ze
gel: "Zeehond - Phoca vitulina
Linnaeus 1758.
Beide zegels zijn uitgevoerd in
zwart, lichtblauw en rood en de
oplage van beide is 14 miljoen
stuks.
Een zeehond staat op de zegel
van 70 cent, alsmede de struc
tuur van een PCB-molecule. De
PTT geeft hierbij het volgende
als toelichting: "De mens neemt,
evenals veel zoogdieren, een po
sitie in aan het einde van de
voedselketen. Door het zich op
hopen van giftige stoffen - o.a.
PCB's in organismen aan het
einde van deze voedselketen is
deze positie kwetsbaar. Veron
derstellingen over de oorzaak
van de achteruitgang van de zee
hond wezen eerst in de richting
van kwik, daarna in die van po-
Op 1 januari 1986 krijgt Neder
land er een provincie bij: Flevo
land. Ter gelegenheid daarvan
zal de PTT naast de gewone
briefkaart een bijzondere geïllu
streerde briefkaart uitgeven. Dat
gebeurt dan tegen het einde van
het jaar; de juiste dag van uitgifte
zal later worden bekendge
maakt. Van de kaart zullen drie
miljoen stuks worden aange
maakt.
