Klaverblad zet produktie stop De revanche van Johanna TainmeL poppenmaakster Amex betrekt opvallend pand aan Rooseveltstraat wekt boosheid gemeente Niet bouwen Zijloever DONDERDAG 11 JULI 1985 'Een gebied waarin je heer en meester bent' LEIDEN - Johanna Tammel, pop penmaakster: "Poppenmaakster, dat woord! Als je het tegen mensen zegt, hoor je ze denken: o, daar heb je d'r weer eentje die zit te prutsen. Wat ze vergeten is dat het een pro fessionele bezigheid kan zijn". Ze is 38, woont in Leiden en doet in september mee aan de poppen- biennale die wordt gehouden in het Poolse Krakow. Half juli moet ze haar poppen verzenden; het is dus kort dag, want ze moet nog vier exemplaren maken om haar expositie-collectie compleet te krijgen. door Wim Brands Op haar zesde - ze zat in de eerste klas van een Rudolf Steinerschool - maakte ze haar eerste pop. "Ei genlijk was het geen pop, het was meer het idee van een pop. Zo een tje die je maakte van een zakdoek en een bolletje watten. Uren mee bezig geweest; nu doe ik het in een paar minuten. Maar goed, toen ik indertijd dan eindelijk klaar was, was ik verduiveld trots op mijzelf. Dat had ik dan toch maar mooi ge maakt - dat gevoel". "Dat ik later ben doorgegaan met het maken van poppen, terwijl ik dus eigenlijk niet zoveel aanleg had getoond, komt doordat m'n moeder mij niet de poppen gaf die ik graag wilde hebben". Haar moeder: "Klopt. De poppen die zij wilde hebben, dat waren van die mama-dingen. Niet mooi". Dochter: "Ik bleef ze dus zelf maar maken. Ik had alleen moei lijkheden met het maken van de kop van de pop, het gezicht. Het leek nergens op: die kop had nooit menselijke trekken, hoe goed ik ook mijn best deed. Ook in de tijd dat ik niet zoveel poppen meer maakte, was dat voortdurend de vraag die mij bezighield: hoe vind ik een procédé om een zo goed mo gelijk gezicht te maken?" "Met andere woorden: datje dus geen uren bezig bent met het ma ken van een kopje. Ik was ook zo bezeten bezig met die vraag omdat ik inmiddels al had besloten om een professioneel poppenmaakster te worden, dat wil zeggen: ik wilde proberen om het te worden". Kunstgeschiedenis Op haar vijfentwintigste kwam Johanna Tammel in dienst van een kunsthandelaar aan het Rapen burg. "Vosmaer. Hij verkocht schildersmaterialen en artikelen op het gebied van kunstnijverheid. Van hem heb ik veel geleerd: hij was een ontwikkeld man, wist veel van kunstgeschiedenis, kos tuums... Die tijd beschouw ik daar om als mijn leerjongenstijd. Pop pen maakte ik toen niet zoveel. Ik was aan het zeefdrukken gesla gen". "Totdat die poppenrage ont stond. Aan het begin van de jaren zeventig was dat. Mensen verza melden antieke poppen en je had er ook nogal wat die opeens zelf poppen gingen maken. Ze kwa men ook bij ons in de winkel. Nu wist Vosmaer dat ik verstand had van poppenmaken, dus die men sen werden naar mij doorverwe zen. Zodoende zat ik er opeens weer middenin: hoe zet je een romp in elkaar? hoe schilder je het gezicht?" "Het probleem van het hoofd heb ik vrij laat opgelost. In '80 kwam ik op hét idee. Ik las een heel simpel boekje over poppen- maken, en in dat simpele boekje stonden een paar regels die mij aan het denken zetten. Vervolgens heb ik drie technieken samengevoegd en zie: ik had een eigen methode ontwikkeld om een hoofd te ma ken met menselijke trekken. En nog belangrijker: je hoefde geen dagen bezig zijn met die kop". Over haar methode wil Johanna Tammel geen feitelijkheden kwijt. "Nee, kom zeg! Het lijkt gemeen als ik tegen mensen zeg: ik verraad mijn procédé niet, maar aan de an dere kant: een parfumier vertelt zijn concurrentie toch ook niet wat van zijn parfum is!" "En dan zeggen veel i volgens altijd tegen mij datje mijn werk niet kunt vergelijken met dat van een parfumier. Waarom niet, vraag ik dan altijd. Ik ben toch ook professioneel bezig met iets dat ik zelf heb bedacht. Maar ik weet wel waarom al die mensen verwachten dat je je methode verklapt: die mensen denken in de sfeer van het amateurisme. Lekker knutselen". Creativiteit "Creativiteit - wat is dat nou? Is poppenmaken creatief werk? Het zal wel, maar wat ik veel belangrij ker vind: het is leuk werk. Werk dat ik zo beroepsmatig mogelijk probeer te doen, met in het achter hoofd altijd de gedachte: het mag niet teveel een beroep worden. Het moet me niet de keel gaan uithan gen. Ja inderdaad, ik ben geen ge makkelijk mens voor mezelf: het moet een beroep worden, maar ook weer niet teveel". "Ja waarom gaat een mens pop pen maken? Waarom al die ama teurs zich ermee bezighouden, laat zich raden: het is gezellig, leuk en ga zo maar door. Maar waarom heeft iemand op een bepaald mo ment de ambitie om het professio neel te doen? Ik denk dat ik - hoe kinderachtig dat ook klinkt - mis schien wel een eeuwig kind ben". "Natuurlijk komt er ook eer zucht om de hoek kijken: boven de middelmaat willen uitkomen. En dat heeft weer te maken met het feit dat ik vroeger op school niet kon meekomen. Dit is een soort re vanche voor mij, bewijzen dat er iets is waarin ik kan uitblinken. Een gebied waarin je heer en mees ter bent, waarin maar weinig men sen je de les kunnen lezen". "Ik ben al een tijdje bezig met wat voor mij de perfecte pop is. Wacht maar even, in de koelkast staat een voorbeeld... Kijk, dit is wat wij in vaktaal de voorloper van een mal noemen. Het is een kinder hoofd waarop je niet die starre uit drukking ziet die je meestal ziet". "Mijn poppen hebben sowieso •verschillende uitdrukkingen. Die Johanna Tammel gaat in september r noemt een uitdaging". corresponderen trouwens met.de stemming waarin ik verkeerde toen ik de pop maakte. Was ik in een sombere bui, dan heeft de pop meestal ook een sombere blik. Kin deren vinden een pop met een cha- grijnerige kop helemaal niet erg. Ik weet nog wel dat ik zelf vroeger mijn poppen altijd andere uitdruk kingen bezorgde met behulp van bijvoorbeeld make-up". Collega "Op die biennale in Polen ben ik geïntroduceerd door een Zweedse collega die honderd mensen in dienst heeft. Naar mijn weten heeft er nog nooit een Nederlander mee gedaan aan dat spektakel. Het is dus wat je noemt een uitdaging. Wat mijn verwachtingen betreft: ik win niks, maar ik hoop wel wat te winnen, natuurlijk". "Leuk is in elk geval dat ik daar in Polen alleen maar mensen zal te genkomen die het maken van pop pen serieus nemen en het werk niet beschouwen als gerotzooi in de marge. Zo denkt men hier na- LEIDEN - De gemeente Leiden zal morgen in een hoorzitting bij Provin ciale Staten haar teleurstelling uitspreken over het feit dat de provincie voorlopig geen toestemming geeft voor de bouw van bejaardenhuis Zij loever in Leiden-Noord. In het voorontwerpplan Wet op de Bejaardenoorden schrijft de provin cie dat de verzorgingscapaciteit in dit gebied geen aanleiding geeft om het nieuwbouwproject voorrang te geven boven andere gebieden. B en W van Leiden onderstrepen in een reactie op dit voorontwerpplan dat het gaat om een inwoneraantal van 38.000 van wie 3600 ouderen boven de 65 jaar. "Deze verzorgingsregio, waarvan de kern wordt gevormd door de oude stadswijken Groenoord, Noord en De Kooi, heeft een verzorgings capaciteit van 0,0. Was u aanvankelijk: in 1982 overtuigd door de argu menten die pleiten voor het realiseren van het verzorgingshuis, nu meent u deze onder druk van bezuinigingen weer te moeten wegpoetsen". Leiden verwijt de provincie dat niet de menselijke problematiek, maar het absolute getal de belangrijkste, zo niet enige maatstaf is geworden. "Wij hadden, gezien de vele contacten, gesprekken en inspraakacties in het verleden iets heel anders van u verwacht". Waar de gemeente Leiden vooral zwaar aan tilt is, dat de provincie bij de diverse overwegingen geen aandacht heeft geschonken aan de specia le problematiek van oude achterstandswijken. Vooral omdat de provin cie daar nog niet zo lang geleden wél gevoelig voor was. "Wij willen u dan ook keihard houden aan uw voornemen om ook wat betreft Zijloever uw beleid in dit opzicht een redelijke mate van continuï teit mee te geven ten opzichte van het verleden. Een ander belangrijk punt is, dat het ontbreken van een verzorgingshuis ook de wijkfunctie ten behoeve van zelfstandig wonende oudere wijkbewoners bijkans on mogelijk maakt. Voor het noordelijk verzorgingsgebied van Leiden geldt bovendien nog het grote aantal ouderen vanaf 75 jaar, dat 43 procent vormt van het aantal 65 plussers, waarmee het ontbreken van voorzienin gen nog eens schrijnend naar voren komt". ADVERTENTIE DEZE WEEK BIEDEN ONZE GOEDE RESTAURANTS U DIT FANTASTISCHE 4 GANGEN MENU melijk meestal over poppenma ken". "En eigenlijk is dat ook wel lo gisch tot op zekere hoogte, want er is zoveel kaf, er zijn zoveel mensen die pretenderen poppenmakers te zijn, maar absoluut geen verstand hebben van bijvoorbeeld de anato mie van de mens. En dan krijg je die rotzooi: groot hoofd, kleine voeten, alles zwabbert... De makers van deze produkten zijn ondertus sen wel de mensen met de grootste bek. Zij zijn er verantwoordelijk voor dat het vak professionele uit straling mist". "Ik kan me daar kwaad over ma ken, ja. Hoewel ik soms ook denk: ze doen maar. Ik wil bewijzen dat ik professioneel ben en daar heb ik die anderen niet voor nodig. Ge woon in m'n eentje blijven, onaf hankelijk, is voldoende. Dan komt er vanzelf een dag dat iemand zegt: zij behoort niet tot de grote groep die denkt dat je van de ene op de andere dag gewoon - alsof het niks kost - een vakman wordt. Daar is het allemaal om begonnen". DIRCK DIRCKZ HET RECHTHUIS DE MEERBERG SSSfl BOSRAND DIRCKSHOF HET HOGE DUIN TRESLONG Dubbele kater Kledingbedrijf groeit uit oude onderkomen LEIDEN Een schitterend ge bouw. Marc ten Bruggen Cate en Ronald de Vree, respectievelijk marketing manager en administra teur van Amex Fashion bv, laten voortdurend doorschemeren dat dat de enige kwalificatie is die recht doet aan het bijna gereed zijnde, nieuwe onderkomen van dit kledingbedrijf aan de Roose- veltstraat. Het grootste deel van de gevel bestaat uit blauwgetint, spie gelend glas. Op drie punten steekt de glazen gevel schuin naar voren, alsof een reuzehand de pui een stuk naar voren heeft getrokken en omhoog heeft gewrikt. Ronald de Vree (links) en Marc ten Bruggen Cate voor het nieuwe pand van Amex Fashion aan de Roosevelt- Ronald de Vree merkt, met zijn straat: "Distributiehal wordt één van de modernste van Europa". (foto Holvast) auto van het pand wegrijdend, dat LEIDEN - Een 46-jarige markt koopman uit Den Haag heeft van de marktdag gisteren in Leiden let terlijk en figuurlijk een kater over gehouden. De man werd 's och tends om kwart over negen op de Aalmarkt in kennelijke staat aan getroffen in zijn geparkeerde auto. Zijn marktkraam had de be schonken marktkoopman onbe heerd achtergelaten. Omdat de po litie inzag dat de man die dag niet in staat was om enige activiteiten te plegen, besloot zij zijn spullen maar in zijn wagen te laden. De wa gen is zo lang bij het politiebureau geparkeerd. De man is met de taxi naar huis gegaan en heeft daar zijn roes uitgeslapen. Gisteravond heeft hij zijn spullen weer opge haald. OP HETERDAAD - De politie heeft vanmorgen vroeg een 19-jari- ge Leidenaar op heterdaad betrapt toen hij een auto probeerde open te breken. De jongeman wordt er ook van verdacht die nacht enkele an dere auto-inbraken te hebben ge pleegd in de Beatrixstraat en de Antillenstraat. het gebouw ook in een ander op zicht schitterend is te noemen. Wanneer hij in het voorbijgaan een laatste blik op het pand werpt, knippert hij met zijn ogen. De zon weerkaatst fel op de eigentijds ge vormde gevel. Amex Fashion is nu nog geves tigd aan de Lammenschansweg. Het is een onderdeel van een be drijf dat zich bezig houdt met de verkoop van sportieve vrije- tijdskleding in 13 landen onder de merknamen Emanuelle en Mousta che. Amex houdt daarbij alles zo veel mogelijk in eigen hand. Het bedrijf ontwerpt de kleding, laat deze in Azië vervaardigen en ver deelt de kleren vervolgens onder een geselecteerd aantal detaillis ten. Daarnaast verzorgt Amex zelf de marketing, promotie en reclame voor zijn artikelen. De manier van werken van Amex kenschetst zich overigens ook door, zoals Ten Bruggen Cate het noemt, 'uniforme' aanpak. Bij alle vestigingen van het bedrijf worden dezelfde werkmethoden en strakke organisatiestructuur ge hanteerd en zelfs de inrichting van de kantoren en showrooms is ge lijkvormig. Succes Die aanpak heeft succes. De om zet van het bedrijf steeg aanzien lijk. De groei had echter wel tot ge volg dat Amex Fashion bv, waar de distributie van kleding voor de Be nelux wordt gecoördineerd en ver zorgd, in zijn pand aan de Lam menschansweg langzamerhand in de ruimtenood kwam. Vooral de distributieruimte was veel te klein geworden. Amex Fashion moet overigens niet worden verward met Amex International bv, het in ternationale hoofdkwartier dat de Een bloemetje LEIDEN Een Leidse vrouw is vannacht op nogal opmerkelijke wijze in de bloemetjes gezet. De vrouw werd midden in de nacht bezocht door een jongeman, die zij later beschreef als een 'punker met een hanekam'. De jongeman zette een grote bloemenbak met gera niums voor de deur neer met de mededeling dat dit een cadeautje was. De vrouw vermoedde dat de bloembak gestolen was, maar daar van is tot nu toe niets gebleken. verkoopvestigingen controleert en de reclame, promotie en produktie wordt coördineert. Amex Interna tional verhuist van een pand in Wassenaar naar de voormalige ves tiging van de Zilverfabriek in Voorschoten. Amex Fashion zocht daarom naar uitbreidingsmogelijkheden. Het bedrijf vond een geschikte plaats, niet ver verwijderd van zijn huidige onderkomen aan de Lam menschansweg: het voormalige complex van schrijfmachinefa- briek Adler aan de Rooseveltstraat. Dick Catalani, de 'huisarchitect' van Amex, liet zijn ideëen los op het pand en schiep een be drijfsruimte met een zeer eigentijd se inrichting en uiterlijk. Daarvoor was echter wel een grote verbou wing nodig. In feite bleven slechts de muren en het dak staan. De rest werd grondig gewijzigd en opge knapt. Modern In het nieuwe bedrijfspand van Amex Fashion is een kantoorruim te ondergebracht van ongeveer 2000 vierkante meter. Verder is er een distributiehal van ruim 3000 vierkante meter ingericht, onge veer het dubbele van wat Amex Fashion nu tot zijn beschikking heeft. Die hal wordt uitgerust met de laatste snufjes op het gebied van automatisering. De verdeling van de kleding, zo dat deze geschikt kan worden ge maakt voor verzending naar de verschillende detaillisten, zal wor den geregeld door een computer. De Vree: "Het wordt één van de modernste distributiecentra voor kleding in Europa". In het pand aan de Rooseveltstraat is verder een showroom en een aparte pre sentatie-ruimte ondergebracht waar detaillisten de kleding van Amex kunnen komen bekijken. Inmiddels wordt de laatste hand gelegd aan de verbouwing van het nieuwe Amexpand. Het is de be doeling dat de werkzaamheden over ongeveer twee weken zijn af gerond. Of Amex Fashion daarna meteen verhuist van de Lammen schansweg naar de Rooseveltstraat is overigens nog maar zeer de vraag. Ten Bruggen Cate: "We zit ten nu midden in een drukke pe riode. Het lijkt me niet verstandig om dan te gaan verhuizen. Het is beter om dat in september te doen, wanneer die drukke periode achter de rug is". LEIDEN - De koffiebranderij Het Klaverblad, sinds jaar en dag gevestigd aan de Korevaarstraat in Leiden, zal de produktie stopzet ten. Aan de Hogewoerd blijft nog wel een kantoor gevestigd waar men zich uitsluitend zal bezighou den met verkoopactiviteiten. Het markante bedrijfspand aan de Ko revaarstraat wordt volgend jaar ge sloopt om plaats te maken voor winkels en appartementen. Het Klaverblad is sinds 1769 ge vestigd in Leiden. Om bedrijfseco nomische redenen, de eisen die men aan een moderne koffiebran derij stelt, is het onmogelijk de produktie in fabriekspand aan de Korevaarstraat te handhaven. "Met name de eisen die de hinderwet stelt, maken het praktisch ondoen lijk het bedrijf midden in de stad voort te zetten. Bovendien is in Ne derland sprake van een overpro- duktie en ook om die reden onver standig de koffiebranderij in Lei den te handhaven", aldus een woordvoerder van het bedrijf» De grootverbruikersactiviteiten, produktie en levering, is door Het Klaverblad afgestoten naar bedrij ven in Duitsland en naar de firma Neuteboom in Almelo (één van de grotere onder de kleine Nederland se branderijen). De produktie van deze bedrijven is een veelvoud van wat Het Klaverblad de afgelopen jaren nog produceerde. Het Leidse bedrijf hield zich vrijwel uitslui tend bezig met de zogenaamde 'private-labels' (eigen merken van winkelbedrijven) en de produktie van het eigen Klaverblad-merk, be stemd voor Leidse horeca-inrich- tingen. Het Leidse merk, dat momenteel nog in het fabrieksgebouw aan de Korevaarstraat wordt geprodu ceerd, zal straks door een andere branderij worden geleverd. Het stilzetten van de produktie heeft inmiddels een drietal ontslagen ten gevolg gehad. Voor de overige werknemers die moesten afvloeien is elders een baan gevonden of an derzins een oplossing bereikt. Het stopzetten van de produktie- activiteiten van Het Klaverblad staat overigens los van de verkoop- bezigheden van het bedrijf. "Onze handelsactiviteiten zijn de afgelo pen jaren juist explosief gegroeid", aldus de bedrijfswoordvoerder. "Op dit moment is Het Klaverblad de vijfde in grotë van de bedrijven die zich met de warme drankensec tor bezighouden. De verwachting is dat we binnen twee jaar tot de allergrootste in deze sector zullen behoren". Het kantoor van Het Klaverblad is momenteel gesitueerd aan de Hogewoerd en blijft op die plaats gevestigd. In het kantoor zullen ongeveer zes mensen werkzaam blijven. De winkel aan de Hoge woerd, die enige tijd geleden is heropend, blijft eveneens gehand haafd. Het voormalige fabriekscomplex aan de Korevaarstraat is door Het Klaverblad verkocht aan de Haag se projectontwikkelaar Erica Be heer BV. De Haagse firma kwam deze week ook al in het nieuws door de aankoop van de Zuiderkerk aan de Lammen schansweg in Leiden. Het fabriekspand aan de Kore vaarstraat zal in december aan staande leeg worden opgeleverd. De bedoeling van de ontwikkelaar is het complex te slopen en aan de Korevaarstraat een nieuw gebouw neer te zetten met op de begane grond bedrijfsruimten (winkels en/ of showroom) en op de verdiepin gen acht ruime driekamer-apparte menten met flinke balcons aan de achterzijde. Het nieuwbouwontwerp, van de hand van de Leidse architect Van Oerle, verkeert nog in een pril sta dium. De woningbouw zal vermoe delijk worden gerealiseerd in de premie-A-koopsector. Verwacht wordt dat volgend jaar met de bouw zal worden begonnen. Het markante pand van de koffiebranderij dat binnenkort verdwijnt voor nieuwbouw.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1985 | | pagina 3