Boris Becker,
het produkt
van Ion Tiiiac
Pech voor Post ondraaglijk
'De volgende keer komt
iemand met een geweer'
Ook Johan Lammerts laat ritzege glippen
Pedersen verlangde al
naar de soldeerbout
LONDEN (ANP) - Twaalf maan
den geleden verliet Boris Becker,
met gescheurde enkelbanden,
Wimbledon in een rolstoel. Zondag
als kampioen, maar nog niet op
handen gedragen, zoals zijn voor
gangers uit een vorige generatie
Rod Laver, Lew Hoad en Ken Ro-
sewall, of de bijna even jeugdige
triomfators van de laatste tien jaar
Björn Borg en John McEnroe, die
in weerwil van zijn soms nukkig
gedrag in Groot-Brittannië een ge
weldig grote groep supporters
heeft.
Boris Becker, de Duitser, heeft
die populariteit ondanks zijn ge
weldige prestaties van de laatste
maand in Londen, winnaar van
Queens Club, ongenaakbaar op het
„heilige" gras van Wimbledon, niet
kunnen afdwingen. De Engelsen
zagen in hem in de eerste-plaats de
man die komt om te winnen en niet
om te spelen.
Becker, toch ruim vier maanden
jonger dan de winnaar van het
jeugdtoernooi, de Chileen Leonar
do Lavalle, is het product van Ion
Tiriac, die zich voor het eerst na
drukkelijk gemanifesteerd heeft
als kampioenenmaker. Het kaartje
van de Roemeen, gehangen aan de
winnaar, verfraait in veler ogen de
kampioen niet. Tiriac, de program
meur van de prille kampioen, ziet
voornamelijk het geld in de sport
en de winst - voor hem - die uit de
sportrhan kan komen. Hij durft te
investeren, nam een risico toen hij
vorig jaar de ouders van Becker de
garantie gaf, dat hun zoon door zijn
werkwijze in drie jaar miljonair
zou zijn.
Sindsdien denkt Tiriac voor Bo
ris Becker. Hard, koel en zakelijk,
zoals de jongste winnaar van de All
England Championships speelt.
Becker is slechts aanspreekbaar
via Tiriac, de obligate vragen tij
dens persconferenties moet hij toe-^|
staan voor een uitgebreider ge-m
sprek moet geld op tafel komen.
Na Wimbledon ligt de prijs voor
een gesprek van twee uur met Bec
ker op 150.000 gulden (één-derde
voor Tiriac), voor het begin van het*
toernooi op Queens Club was die
prijs slechts 10.000 gulden.
Vakantie
Zondag vertelde Becker in Lon
den: „Ik ga eerst een weekje
vakantie nemen, thuis. In Monte
Carlo." Die opmerking heeft ook
de Westduitsers door de ziel gesne
den. Zij vinden dat het thuis van
Becker in Leimen is, een plaatsje
in de buurt van Heidelberg. Daar
heeft iedere inwoner, van het mo
ment dat de regen in de eerste
week te Londen ophield en Becker
door slopende vijf-setters tegen
Nyström en Mayotte zich bij de
sterkste acht aanmeldde, ieder de
zelfde spanning gevoeld. De hele
Bondsrepubliek stond achter het
wonderkind, dat zo weinig speels
heid in zijn spel doet. Zondagmid
dag tijdens de finale stonden vol
gens het Instituut voor Communi
catieonderzoek in Neurenberg
11,18 miljoen TV-toestellen, een
derde van het totaal in West-Duits-
land, afgestemd op ZDF, dat de di
recte reportage verzorgde.
Tiriac, die Becker naar Monte
Carlo deed verhuizen, besliste ech
ter anders. „Lein^en moet maar
even wachten. Becker dient eerst
een paar dagen rust te hebben, hij
moet uit de kring van spanning,
druk en belangstelling. Misschien
dat wij donderdag naar Duitsland
gaan. De plaatsen voor de vlucht
van Londen naar Nice zijn al lang
besproken en dat wordt niet meer
veranderd." Het feest in Leimen,
dat voor maandag was voorzien,
zal dus moeten worden uitgesteld
tot vrijdag. Eerder is de held van
het feest in geen geval te bezichti
gen.
Wat Becker zelf wil, telt in deze
zaken niet. Voelt hij zich dan niet
meer thuis in Leimen „Er is de
laatste weken zo veel gebeurd, dat
ik mij werkelijk verheug op een
paar dagen rust." Becker geeft zich
helemaal over aan Tiriac. „Ik heb
alles aan mijn manager en mijn
trainer Günther Bosch te danken.
Wij vormen een uitstekende groep.
Ik behoor nu tot de tien beste ten
nissers van de wereld. Voor mij is
John McEnroe nog altijd de beste.
Ik zou echt niet weten of ik hem nu
al kan verslaan."
Winnen van McEnroe, die Bec
ker eind maart in het toernooi van
Milaan al in de eerste ronde aan de
kant zette (6-4, 6-3), is het volgende
grote doel van de Duitser. Daarom
twijfelt hij of het wel verstandig is
er een volle week uit te breken.
„Het leven gaat verder. Ik wil in ie
der geval weer helemaal fit zijn als
ik op 22 juli aan het toernooi in
Indianapolis begin."
Dat soort problemen kan Becker
gemakkelijker overleggen met
Bosch dan met Tiriac. De Roe
meen beoordeelt zijn goudvink op
zijn prestaties. Tiriac: „Becker
moet niet gevormd worden tot een
Westduitse topspeler, maar tot een
wereldster." Bosch, die na de Wim-
bledonfinale meer emoties toonde
dan de winnaar zelf, zei: „Boris is
geestelijk veel verder dan andere
jongens van zeventien. Hij heeft ja
ren overgeslagen en het lachen
gaat hem soms moeilijk af. In de
laatste jaren is hij duidelijk veran
derd. Hij heeft zichzelf beter onder
controle, hij laat zich gemakkelij
ker leiden. Maar hij blijft een ge
weldige patriot, hij is voor alles
Duitser."
Improvisatie
Zo'n opmerking gaat Becker wat
te ver. „Ik speel tennis zoals ik ben
en ik ben zoals ik tennis speel." En
met die instelling hebben juist de
Engelsen een beetje moeite. Bec
ker is nog veel kouder dan Björn
Borg, die wel eens de Zweedse ijs
berg werd genoemd. In de strijd is
hij soms net zo ongelikt als John
McEnroe en dat wordt van een
Duitser wat moeilijker gepikt dan
van een Amerikaan. Maar Becker
is ook geen Henri Leconte, de acte
rende tennisster, die voor, maar
vooral mét, het publiek speelt, die
op Wimbledon iets van het luchti
ge Franse bracht en niet zoals Bec
ker veel van het grimmige Duitse.
Zondagavond is hij even uit die
ijzeren ring gestapt. Tijdens het ga
la-diner van de All England Tennis
Club in het chique Savoy-Hotel.
Naast voorzitter Hazzard Hading-
ham zaten Martina Navratilova en
Boris Becker, die niet meer geza
menlijk op de dansvloer hoefden,
want van die traditie heeft Wimble
don al jaren geleden afstand ge
daan.
In zijn toespraak tot de exclusie
ve groep van 400 genodigden volg
de hij de vaste lijnen van het proto
col. Hij bedankte voor het ere-lid-
maatschap dat hem werd aangebo
den en voor al het andere dat hem
in de afgelopen twee weken was
gegund. Hij roemde de samenwer
king met zijn manager Tiriac en
trainer Bosch. En toen, heel plotse
ling, voor het eerst in vier weken
Londen, wist Becker niet hoe ver
der te gaan. „Mijn God", stamelde
hij. De onderbreking duurde maar
een paar seconden en Becker ver
volgde met: „Ik viel even stil op
het moment dat ik mij realiseerde
DINSDAG 9 JULI 1985
Didi Thurau na handgemeen uit Tour gezet
Boris Becker bij het verlaten
Die mensen antwoordden met
een donderend applaus voor de im
provisatie van de tennisster, die al
op zestien-jarige leeftijd afscheid
nam van zijn jeugd, van school
ging, zijn vriendenkring, verliet,
sindsdien het object van Ion Tiriac
is en in feite niet eens tijd heeft
voor een vriendinnetje.
PONTARLIER (GPD) - Van zijn
laatste Tour de France wilde Didi
Thurau iets moois maken. De Duit
se wielrenner bewaarde immers
nog zulke mooie herinneringen
aan de Ronde, 'zeker aan die van
1977 toen hij in dienst was bij Peter
Post en vijftien dagen in de gele
trui rondreed. Aan de goede voor
nemens van de inmiddels 31-jarige
•Thurau, die rijdt voor de ploeg van
wereldkampioen Claude Criquie-
lion (Hitachi), kwam gisteren ech
ter een abrupt einde.
De enige Westduitse deelnemer
aan deze Tour knokte zichzelf er
weer uit. Voor het begin van de
tiende etappe greep hij in Epinal
de voorzitter van de jury, de Belg
Raymond Trienne in dit geval, bij
zijn overhemd vast en rammelde
hem door elkaar. „Ik sla je kop er
af, ik zorg ervoor dat je in het zie
kenhuis komt", riep de doldrieste
Thurau. Het incident gebeurde zo
kort voor de start, dat de jury niet
terstond maatregelen kon nemen.
Volgens het reglement hing Thu
rau uitsluiting boven het hoofd en
met die boodschap ging Félix Lé-
vitan gisteravond ook naar hem
toe. De driftige Duitser kreeg bo
vendien een flinke boete (500 gul
den) en loopt de kans dat hij voor
zeer lange tijd wordt geschorst. De
Tour-jury gaat de UCI (de interna
tionale wielerunie) voorstellen om
Thurau voor één jaar uit koers te
halen.
Furieus
Het incident tussen Thurau en
het Belgische jurylid had nog te
maken met de tijdrit van zaterdag.
De Duitser kreeg toen een minuut
straf omdat hij in het wiel was blij
ven zitten van de Fransman Charly
Mottet die hem had ingelopen.
Mottet werd derde, maar volgens
Thurau deed de Fransman, die
geen straf kreeg, dat niet op eigen
kracht. „Hij zat meer bij mij in het
wiel dan andersom", aldus Thurau.
„Op een gegeven moment loste ik
hem zelfs, maar toen stayerd* Gui-
mard hem weer terug bij mij. Ik be
grijp er niets van dat de jury dat
niet heeft gezien. Het komt zeker
omdat hij een Fransman is en ik
een Duitser".
Thurau noemt het een nalatig
heid van zijn ploegleider Albert de
Kimpe, dat hij pas zondagmorgen
vlak voor de start ontdekte dat de
jury hem een paar plaatsen had te
ruggezet. „De Kimpe behoort alle
comminiqués te lezen, maar dat
heeft hij niet gedaan. Ik hoorde het
van renners uit een andere ploeg.
Meteen ben ik op de jury afgestapt,
maar er was niet voldoende tijd
meer om er over te praten".
Dat hoopte de nog steeds furieu
ze Westduitser in Epinal te kunnen
doen. „Zonder dat ik één woord
had gezegd, stuurde dat Belgische
jurylid me al weer weg. Hij zei: jij
moet niks zeggen, want jij bent
wielrenner, terwijl wij toch juist de
mensen zijn die hier het werk moe
ten doen. Om dat principe gaat
het".
Thurau ontkent echter dat hij li
chamelijk contact heeft gehad met
de Belg. „Ik heb hem niet gesla
gen, maar die man heeft gewoon
iets tegen mij. Voor de proloog had
ik ook al moeilijkheden met hem.
Hij wilde me verbieden om op een
speciale fiets te rijden. Daardoor
raakte ik behoorlijk uit mijn con
centratie".
Albert de Kimpe probeerde gis-
PONTARLIER (GPD) - Zelfs al
zou Peter Post 's morgens in
clownspak aan de ontbijttafel ver
schijnen, dan nog wordt er waar
schijnlijk niet gelachen in het hotel
van zijn ploeg. De pech in deze
Tour wordt onverdraagzaam en
slurpt gulzig het zelfvertrouwen
uit de dit voorjaar nog zo trotse
équipe. „Het is goed", zei Henk
Lubberding gisteren in Pontarlier,
„dat bepaalde jongens er opgewekt
onder blijven, want er zijn er toch
een paar die het er af en toe flink
moeilijk mee hebben".
Op de top van de Larmont, een
lastige puist in de Jura van de
tweede categorie zeven kilometer
buiten Pontarlier, was Johan Lam
merts gisteren de ongelukkige. De
Westbrabantse knecht had met een
krachtige jump het falen van de
kopmannen enigszins kunnen
rechtzetten en het einde van de
malaise kunnen inluiden. Maar net
als Eric Vanderaerden (3x), Peter
Winnen en Theo de Rooy beging
hij in de slotfase een kapitale fout.
„Op het routekaartje had ik gezien
dat de sprint een beetje bergop zou
zijn. Daaraan had ik m'n versnel
ling aangepast. Het was een tandje
te licht. Effe 'n stommiteitje...".
Kleine foutjes, die in de Tour
grote gevolgen hebben. Ze beslis
sen over winnen of verliezen. Voor
de geroutineerde Lammerts werd
het een nederlaag tegen de debute
rende Deense beroepsrenner Jor-
gen Pedersen uit de Italiaanse
ploeg van playboy-tijdrijder Ro
berto Visentini. Een hard gelag
voor de Brabander, want hij heeft
aangekondigd aan het eind van dit
seizoen de ploeg van Post te zullen
verlaten, omdat hij de status van
kopman verlangt. De ex-winnaar
van de Ronde van Vlaanderen eist
die garantie ook bij z'n nieuwe
ploeg, maar aan zijn koelbloedig
heid als afmaker moet sinds de
tiende Tour-etappe toch worden
getwijfeld.
„Zo'n kans", realiseerde Lam
merts zich ook wel, „krijg ik deze
Tour nooit meer. Een enorme te
leurstelling, want ik reed echt goed
vandaag. Alleen heb je daar niets
aan als je niet wint". De noeste
werker had op het terrein met een
aankomst bergop, waar hij niet
echt verwacht werd bij de eersten,
het lot in eigen hand. Uiterst eco-
PONTARLIER (GPD) - Op wie-
lergebied is Denemarken een mini
staatje én in deze Tour de France
vormt hun afvaardiging een min
derheid van twee man. Toch heb
ben ze al flink van zich doen spre-
,ken. Kim Andersen, ploegmaat
van Bernard Hinault, fietste vier
dagen in de gele trui en gisteren in
Pontarlier werd zijn landgenoot
Jorgen Pedersen verrassend rit
winnaar. „Dit geeft me de moed
om door te gaan", zei de 25-jarige
renner uit Kopenhagen.
De Scandinaviër in Italiaanse
dienst was eigenlijk van plan ge
weest om er maar de brui aan te
geven. De overgang van bejubelde
amateur in Denemarken naar on
bekende beroepsrenner in Italië
viel hem zwaar. „Ik was gewend
om veel te winnen en nu lukte het
ineens niet meer. Tja, een ritje in
de Ronde van Aragon, dat was al
les. Toen ik in mei in de Ronde van
'Romandië reed had ik ineens zin
om mijn fiets aan de kant te gooi
en. Het was verschrikkelijk slecht
weer en ik was niet vooruit te bran
den. Toen verlangde ik echt weer
terug naar mijn baantje als elektri-
ciën".
Het nakomen van de contractue
le verplichtingen (waaraan de no
dige lires verbonden zijn) won het
van de lokroep van de soldeerbout.
In zijn nieuwe thuis aan het schit
terende Gardameer kwam hij tot
inkeer. Zeven Deense titels (twee
keer op de weg, vij finaal op de
baan) en vijfde plaatsen op de ach
tervolgingsnummers van wereld
kampioenschappen en Olympi
sche Spelen moesten toch iets be
tekenen. „Echt zelfvertrouwen
kreeg ik pas weer toen ik zaterdag
in de tijdrit beter reed dan Kim An
dersen. Het was geen topprestatie,
maar dergelijke kleine dingen kun
nen je net over een dood punt heen
helpen".
- Een domper op die vreugde was
dat hij een dag later kopman Vi-
sehtini in elke beklimming moest
duwen. Mooie Roberto mocht niét
moe worden. „Ik heb daarna tegen
de ploegleider gezegd dat ik van
daag voor m'n eigen kans wilde
gaan. Dat mocht". Hij gaf er zijn
carrière een duw in de goede rich
ting mee. En vandaag is het weer
gewoon de beurt aan Visentini.
nomisch, zonder te uitbundig aan
de leiding te komen van de drie
vluchters was hij naar de top gere
den. Geheel volgens het scenario-
Post. Alleen de „plot" die de Am-
stelvener in alle grote eendags-
koersen steeds gereed had, ont
brak opnieuw.
„Je moet oppassen dat je daar
niet over gaat liggen nadenken",
stelde wegkapitein Lubberding.
„Onderweg ben je er wel mee be
zig, maar 's nachts moeten we toch
gewoon slapen. Anders ga je er aan
kapot. Kijk, zo'n Eric Vanderaer
den loopt toch nog gewoon grap
pen te maken. Aan één kant geluk
kig, want hij helpt er anderen mee
door de moeilijke periode". Toch
blijft het een feit dat de Belg bij
lange na niet aan de verwachtingen
heeft kunnen beantwoorden en
zijn tijd is voorlopig voorbij.
„Hij heeft het geel wel gehad,
maar het ging toch om een rit. Dat
zal nu stukken moeilijker wor
den", aldus Lubberding. Daar
komt nog bij dat Phil Anderson
ook net iets te 'kort komt om de
equipe honderd procent te motive
ren. „We zien het nog wel zitten
met hem, hoor", legde Lubberding
uit, „al is het een feit dat-ie hier de
supervorm had moeten hebben,
die hij in de Ronde van Zwitser
land had".
Het moreel is gebroken en alleen
een ritsucces kan voor een ople
ving zorgen. En de gretigheid daar
voor is er wel. Zo wipte Gerard
Veldscholten na 56 kilometer mee
in een vluchtformatie. Dertig kilo
meter slechts duurde dat avontuur.
„Het zat weer eens tegen", legde
Lubberding uit, „want er was geen
renner uit de ploeg van Kelly bij.
Die hebben de achtervolging toen
ingezet". Lammerts verzeilde in
een volgende kopgroep van acht
man met onder anderen Adrie van
der Poel. Die streekgenoot uit de
concurrerende equipe van Jan
Raas probeerde het op de top van
de voorlaatste col, maar kreeg geen
ruimte. Toen daarop Lammerts
met Pedersen achter de Fransman
Dominique Arnaud (ploegmaat
van Hinault) aanknalde, bleef Van
der Poel zitten.
Het had iets weg van een goed-
makertje. Na de hulp die De Rooy
de dag tevoren aan Ducrot bood,
wilde men blijkbaar iets terug
doen. „Onzin", vond Van der Poel,
„ik heb daar niks mee te maken. Ik
rij voor mijn eigen kansen. Dat ik
niet reageerde kwam alleen omdat
ik even moest herstellen van die
vluchtpoging".
Het trio met Lammerts bleef
weg, al sloot kort voor het einde de
Spanjaard Gaston nog aan. Dat die
niet onmiddellijk doorging bewees
wel dat de aankomst niet lastig ge
noeg was voor de echte klimmers.
Daardoor kwam ook de positie van
Bernard Hinault volstrekt niet in
gevaar. De wegdansende Colum-
biaantjes ging hij hoogstpersoon
lijk terughalen en alleen de Span
jaard Pedro Delgado (in het klasse
ment op 9 minuut 14) kreeg de
ruimte om het restant van de oor
spronkelijke kopgroep in de laat
ste meters te achterhalen. Hij pas
seerde zelfs Van der Poel nog, die
de moed in de benen liet zakken
toen hij besefte dat er geen eer mee
te behalen was.
teravond nog wel zijn renner, voor
wie twee Duitse tv-stations spe
ciaal naar Frankrijk waren geko
men, in koers te houden. Maar de
jury en Lévitan waren overbidde-
lijk. „We moeten deze zaak zeer
ernstig opnemen", zei Lévitan. „Ik
kan niet tolereren dat wielrenners
op de vuist gaan met juryleden. De
volgende keer komt er misschien
iemand met een geweer. Deze
maatregel was echt nodig".
Weemoed
Thurau kon gisteravond dus zijn
koffers pakken. „Ik begrijp er niets
van. Wielrenners mogen niet eens
protesteren. En als ik uit koers
wordt gehaald, waarom mogen
Kelly en Vanderaerden dan wèl
blijven? Die hadden het een paar
dagen geleden in de sprint toch
ook met elkaar aan de stok?".
Thurau keert nooit meer terug in
de Tour, de wedstrijd waaraan hij
zijn wielercarrière voornamelijk te
danken heeft. In 1977 stond heel
Duitsland op zijn kop toen hij in
het geel reed. Nog één keer wilde
hij het thuisfront laten genieten.
Zijn besluit om na het komende
winterseizoen, waarin hij nog veel
zesdaagsen wil rijden, te stoppen
staat vast. Thurau heeft een toe
komst als projectontwikkelaar in
huizen op het oog.
„Op deze Tour had ik me zo goed
voorbereid. En het ging goed. Voor
die ellende met dat jurylid begon
stond ik achttiende in het alge
meen klassement en leek mijn doel
om bij de eerste twintig te eindigen
haalbaar. Daarom ben ik er zo ka
pot van dat de jury hier met twee
maten meet. Boetes interesseren
me niets. Die minuut straf vind ik
veel erger".
Met weemoed denkt Thurau te
rug aan zijn periode bij Peter Post.
In die ploeg kon hij schitteren,
daarna zonk hij diep weg. „De
grootste fout in mijn carrière heb
ik gemaakt toen ik bij Post weg
ging. Daar heb ik veel spijt van ge
had. Ik nam die beslissing op een
moment dat ik het zelf beter dacht
te weten. Bij geen enkele andere
ploeg was de organisatie zo goed
als bij Post. Dat merk ik nu weer.
Post had van die tijdstraf meteen
zaterdag al werk gemaakt. De Kim
pe had het niet eens in de gaten".
Achteraf heeft Thurau er ook
veel spijt van dat hij zijn loopbaan
in een Belgische ploeg moet beëin
digen. Vorig jaar kreeg hij een aan
bieding van Inoxpran, maar die
Italianen hadden ook de Zwitsers
Mutter en Breu al ingelijfd en had
den te veel buitenlanders in dienst.
„Dus kwam ik bij De Kimpe te
recht", zegt Thurau nu. „Die man
kan niets organiseren. Als wereld
kampioen zou Criquielion de zaak
in handen moeten nemen, maar die
durft niet. Kennelijk hebben alle
renners schrik voor hun plaats".
Paul Sherwen
mag blijven
PONTARLIER (GPD) - Bijna een
half uur na de sluiting van de tijd-
controle de finish passeren en toch
nog mogen starten. Het is nog
nooit gebeurd in de Tour de Fran
ce. Gisteren streken de internatio
nale commissarissen echter.over
hun hart voor de Brit Paul Sher
wen, die meer dan een uur na win
naar Pedersen de top van de Cote
de Larmont bij Pontarlier bereikte.
„U heeft hiermee, heren", preekte
Tour-directeur Félix Lévitan
streng, „een gevaarlijk precedent
geschapen".
Dat vond de jury niet. De Neder
lander Wim Jeremiasse legde uit
dat er reden genoeg was om gena
de te hebben met de ongèlukkige
Sherwen. De renner uit de Franse
ploeg van Raphael Geminiani
kwam al na één kilometer ten val.
Hij bleef liggen, werd onderzocht
en met rugpijn vervolgde hij zijn
eenzame weg. „Door het hoge tem
po en het feit dat een half uur na de
passage van het peloton het pu
bliek al op de weg werd toegelaten,
was het onmogelijk voor hem om
op tijd te komen".
De uitslag van de tiende etappe
Ronde van Frankrijk is:
Gribaldy) op 0.47; 7. Bagot (Fra, Oeana)
op 1.00; 8. Delgado (Spa, Perurena) op 1.18;
9. Van der Poel (Ned, Raas) op 1.27; 10.
Mare Madiot (Fra, Guimard) op 1.30; 11.
Kelly (Ier, De Gribaldy); 12. Lemond (VSt,
Kochli); 13 Van Impc (Bel. Reverberi); 14
Pascal Simon (Fra, Berland) zelfde tijd als
Madiot; 15 Hinault (Fra, Köchli) op 1.33;
16. Ruiz Cabestany (Spa, Perurena); 17. An
derson (Aus, Post); 18. Zoetemelk (Ned,
Raas); 19. Winnen (Ned, Post); 20. Wellens
(Bel. Wouters) allen zelfde tyd als Hinault;
33. Veldscholten (Ned, Post) op 1.33; 47.
ais Ducrot; 117. Vanderaerden (Bel, Post)
op 5.47; 123. Pieters (Ned, Minguez) op
6.17; 128. Nydam (Ned, Raas) op 11.49; 130.
Teun van Vliet (Ned, Swerts) op 12.28; 133.
Solleveld (Ned, Raas) zelfde tijd; 161 en
laatste: Sherwen (GBr, Geminiani) op
Uit koers genomen: Thurau (BrD, De Kim-
Opgegeven: Jesus Ibanez (Spa, Minguez)
Het algemeen klassement na de tiende
etappe is:
1. Hinault (Fra, Köchli) 45 uur 56 minuten
en 57 seconden, 2. Lemond (VSt, Köchli)
op 2 minuten en 16 seconden, 3. Kelly (Ier,
De Gribaldy) op 2.42, 4. Bauer (Can, Koch
li) op 3.21, 5. Anderson (Aus, Post) op 3.28,
6. Roche (Ier, Geminiani) op 3.44, 7. Mottet
(Fra, Guimard) op 4.11, 8. Pascal Simon
(Bel, Raas) op 10.15, 57. Lammerts (Ned,
Post) op 12.18, 59. Herrera (Col, Meza) op
12.37, 63. Van Meer (Ned, De Gribaldy) c
Raas) op 15.07,71. Wijnands (Ned, Raas) o
16.32, 76. Manders (Ned, Raas) op 19.52, 80.
Jan van Houwelingen (Ned, Swerts) op
20.38, 86. Ducrot (Ned, Raas) op 23.03, 88.
Lubberding (Ned, Post) op 23.32, 95. Teun
van Vliet (Ned, Swerts) op 25.46,96. Kuiper
(Ned, Swerts) op 25.50, 98. De Rooy (Ned,
Post) op 26.20, 99. Nulens (Bel, Post) op
26.24, 122. De Keulenaer (Bel, Post) op
33.15, 125. Nydam (Ned, Raas) op 34.35,
128. Solleveld (Ned, Raas) op 35.41, 144.
Pieters (Ned, Minguez) op 50.56, 161. en
laatsteSherwen (GBr, Geminiani) op
1.24.34.
Bergkl assement:
1. Herrera (Col, Meza) 79 punten, 2. Van der
Poel (Ned, Raas) 57, 3. Bernaudeau (Fra,
Ocana) 46,4. Pedersen (Den, Boifava) 44, 5.
Millar (GBr, Berland) 44, 6. Schepers (Bel,
Godefroot) 31.
Shapiro (VSt, Raas) op 2.07; 52. Rooks
(Ned, Post) zelfde tyd; 67. Van Meer (Ned.
De Gribaldy) op 2.56; 75. Nulens (Bel, Post)
op 3.21; 77. Kuiper (Ned, Swerts); 80. Pee-
ters (Bel, Raas) beiden m dezelfde tijd als
Nulens; 91. Adri van Houwelingen (Ned,
Swerts) op 4.07; 94. Jan van Houwelingen
(Ned, Swerts) op 4.30; 99. Ducrot (Ned,
Raas) op 4.52; 101. Wynands (Ned, Raas);
103. Leo van Vliet (Ned, Raas); 111. Lub
berding (Ned, Post); 113. De Rooy (Ned,
Post); 114. Manders (Ned, Raas); 115. De
Keulenaer (Bel. Post) allen in dezelfde tijd
Post) op 5.22,12. Zoetemelk (Ned, Raas) op
5.23, 13. Bazzo (Fra, Ocana) op 5.48, 14. Fo
rest (Fra, Berland) op 5.49,15. Mare Madiot
(Fra, Guimard) op 6.05,16. Criquielion (Bel,
De Kimpe) op 6.13, 17. Poissoq (Fra, Gui- 1
mard) op 6.25, 18. Jerome Simon (Fra, Ge-
miniani) op 6.37,19. Schepers (Bel, Godef
root) op 6.47, 20. Mutter (Ita, Boifava) op
7.42, 21. Millar (GBr, Berland) op 7.49, 22.
Visentini (Ita, Boifava) op 6.20,22. Ruiz Ca- L
bestany (Spa, Perurena) op 7.49, 23. Van Raas op 2.02.
Vanderaerden (Bel, Post) 131, 3. Lemond
(VSt, Köchli) 114, 4. Van Brabant (Bel,
Wouters) 110, 5. Anderson (Aus, Post) 104,
17. Van der Poel (Ned, Raas) 56.
Impe (Bel, Reverberi) op 7.55, 24. Winnen
(Ned, Post) op 7.57, 25. Andersen (Den,
Köchli) op 8.09, 33. Vanderaerden (Bel,
Post) op 8.54, 34. Shapiro (VSt, Raas) op
Algemeen ploegenklassement:
1. Köchli 153 uur 17 minuten en 04 secon
den, 2. Post op 11 minuten en 40 seconden,
3. Guimard op 12.19, 4. Raas op 15.39, 5.
Berland op 16.06, 6. Boifava op 16.15.
