Gezicht
Bootvluchtelingen houden
verlangen naar eigen land
Tour de France,
Amstel Gold Race,
maar ook de
Ronde van Noordwijk.
'Alpheuse' Vietnamezen bouwen nieuwe toekomst op
Met cha-gio
Nederlandse
markt op
BREEDEVELD,
verkoopster v/m
Jcm
NIEUWINLEIDEN
Figuurproblemen van de vrouw
Je eigen
LEIDSCH DAGBLAD
DINSDAG 2 JULI 1985
In Alphen, Bodegraven en Nieuwkoop
wonen circa zestig Vietnamese boot
vluchtelingen. In 1981 zijn ze via Sin
gapore in Nederlandse opvangcentra
terecht gekomen en daarna in verschil
lende gemeenten gehuisvest. Anders
dan nu met de Tamils uit Sri Lanka het
geval is, heeft de Nederlandse samen
leving de groep Vietnamezen zonder
tegenwerpingen geaccepteerd.
Naar schatting wonen in het hele
land 6000 bootvluchtelingen. Tot 30
april 1975, toen de Vietcong de Zuid-
vietnamese hoofdstad binnentrok,
hebben de media veel aandacht aan de
strijd in Vietnam geschonken. Met na
me aan de Amerikaanse deelname in
de gevechten. Na de val van Saigon
werd de stroom publikaties steeds
dunner. Alleen de roekeloze vluchtpo
gingen van radeloze Vietnamezen, die
zich zonder voldoende voedsel en drin
ken met onhandelbare en overvolle
bootjes de Chinese Zee op waagden,
haalden de wereldpers nog.
Na 1981 is het rond de bootvluchte
lingen, zoals de voor het communisti
sche regiem uitgeweken Vietnamezen
worden genoemd, stil geworden. Met
vallen en opstaan proberen ze een
nieuw bestaan op te bouwen. Het ver
langen naar hun vaderland, waar fami
lie en vrienden zijn achtergebleven,
blijft sterk leven.
ALPHEN AAN DEN RIJN
"Iedere dag moeten wij
erbij stilstaan dat wij dank
zij uw hulp nog leven. Als
wij een appel eten, dan
moeten we daarbij beden
ken, dat we dat aan u te dan
ken hebben".
door
Henk Houtman
Zoekend naar woorden probeert
Kim Hoa (36) een overdreven lij
kende dankbaarheid uit te druk
ken voor de gastvrijheid die zij en
haar overige landgenoten in Al
phen genieten. Het ernstige ge
zicht doet vermoeden, dat ze met
haar gedachten bij de vlucht uit
Vietnam is. Gedurende vier lange,
hete dagen in november 1980 heeft
zij, samengepakt met 302 andere
vluchtelingen op een gammel
bootje, de dood in de ogen gezien.
Verschillende mensen waren al be
wusteloos geraakt, toen het Neder
landse vrachtschip 'Nedlloyd Si-
noutskerk' de drijvende doodskist
in de Chinese Zee paaide. De opva
renden werden in een net, als wa
ren ze vissen, aan boord gehesen.
Kim Hoa en haar echtgenoot
Nguyen Van Ni (38) zijn oorspron
kelijk afkomstig uit Cambodja.
Vandaar zijn ze in 1970 gevlucht
naar Zuid-Vietnam. Tien jaar
woonden ze er. Met de komst van
de communisten moest Kim Hoa
gaan werken. Ze werd aangesteld
als bedrijfsleidster van een restau
rant in Saigon. Haar man werkte
bij een Franse bierbrouwerij. "Als
je voor een buitenlandse firma
werkte, dan werd je door de com-
Ngo Van Thuan, ex-kapitein van
het Zuidvietnamese leger.
munisten als een vijand be
schouwd. Ik moest vluchten, want
het werd te gevaarlijk", vertelt
Nguyen.
Het vissersbootje dobberde
stuurloos op het water, toen het
werd ontdekt door een marine
vliegtuig van de Amerikanen. Ka
pitein T. Terhorst van de 'Nedlloyd
Sinoutskerk' was het dichtst in de
buurt. In zijn rapport schreef de
gezagvoerder: "Er was niets te eten
of te drinken. Onder de opvaren
den bevonden zich baby's, kinde
ren en oude mensen, die in zeer
slechte toestand verkeerden. Om
hun levens te redden hebben wij
303 mensen aan boord genomen".
De bootvluchtelingen werden in
Singapore aan land gezet en gedu
rende vier maanden in een kamp
opgevangen. Midden januari 1981
vertrok een groep Vietnamezen
per vliegtuig naar Nederland.
"Wij hadden over de vrijheid en
de democratie in Nederland ge
hoord en wilden graag naar zo'n
land. Het was er wel erg koud,
maar ik vond het niet erg. Ik was
blij dat ik leefde", vertelt een ande
re Alphense Vietnamees, de 34-ja-
rige Ngo Van Tuan. Hij had als ex-
kapitèin van het Zuidvietnamese
leger gedurende vijf jaar in een
heropvoedingskamp gezeten.
"Van 's ochtends vijf tot 's avonds
zes uur moesten we in een moeras
achtig bos werken om er land
bouwgrond van te maken. We kre
gen weinig te eten. daarom aten we
wortels uit het bos. Met acht vrien
den zijn we uit het kamp ontsnapt.
Na tien dagen ging ik naar mijn
vfouw en kinderen, maar daar
bleek me dat onze relatie door mijn
jarenlange gevangenschap teveel
was verstoord. Ik ben bij mijn ou
ders in Saigon gaan wonen, waar ik
bijna dagelijks moest uitwijken
voor de politie en de geheime agen
ten. Via een vriend kon ik met de
vluchtboot mee. Als je het land
ontvlucht beschouwen de commu
nisten je als een verrader. Mijn ou
ders hebben daardoor veel moei
lijkheden gekregen, maar ik kon
niet anders".
In het pension van Ruardy aan
de Steekterweg in Alphen werd in
1980 een groep Vietnamezen opge
vangen. Deze gezinnen werden na
een aantal maanden gewenning en
les in de Nederlandse taal elders
gehuisvest. Vietnamezen uit
Steenwijk en Biddinghuizen kre
gen woningen in Alphen. "Een
merkwaardig beleid van het minis
terie", vindt Jannie de Graaf nog
steeds. Via de Alphense Vrouwen
raad raakte zij betrokken bij de op
vang van de Vietnamezen in Al
phen. "Vietnamezen die in Alphen
wat contacten hadden gekregen,
werden naar elders gestuurd en
vluchtelingen die in het noorden
van het land waren opgevangen
kwamen hier wonen".
De vluchtelingen zijn te onder
scheiden in Chinese Vietnamezen
en 'echte' Vietnamezen, van wie de
meesten Zuidvietnamees zijn en
enkelen oorspronkelijk uit Noord-
Vietnam afkomstig zijn. Door hun
een gastgezin toe te wijzen op wie
ze konden terugvallen, werd een
goede manier gevonden om de
hulp zo doelmatig mogelijk te ge
ven. Nog steeds zijn de contacten
tussen de Vietnamezen en de leden
van de Alphense kerngroep en de
gastgezinnen veelvuldig.
"De Vietnamezen zijn intelligent
en ijverig", heeft Jannie de Graaf
in de loop der jaren gemerkt. Ver
reweg de meestèn hebben werk, al
hebben sommigen moeite met het
niveau ervan, omdat ze in Vietnam
veel betere banen hadden. Vluch
ten was vaak een kwestie van geld,
zodat vooral de beter gesitueerden
een plaatsje op een boot konden
bemachtigen.
Ngo Van Tuan is de organisator.
Hij is voorzitter van de Vereniging
van Vietnamezen in Alphen en Re
gio. Het is een officiële vereniging
met statuten, die de belangen van
de Vietnamezen op sociaal-cultu
reel terrein wil behartigen, de on
derlinge band wil verstevigen, de
Vietnamese cultuur die niet tot het
communisme behoort, wil bewa
ren en uitdragen en de goede con
tacten met de Alphense samenle
ving wil bevorderen.
De vereniging organiseert in fe
bruari het Tet-feest. Dan vieren de
Vietnamezen nieuwjaar. In de
herfst is een groot feest voor de
kinderen. Eigenlijk behoort dat
feest in augustus met volle maan te
worden gevierd, maar vanwege de
vakantietijd is het verschoven. De
lampionnen zorgen voor de sfeer
en de kinderen krijgen de legenda-
Het is bepaald geen eenvoudige
klus om zonder kennis van plaat
selijke wetten en regelingen en
gebrekkig Nederlands sprekend
een winkeltje annex bedrijfje te
openen. Toch is het Nguyen Van
Ni met hulp van anderen gelukt.
Wethouder H.W. den Duijn van
sociaal-culturele zaken heeft
zaterdag het bedrijf 'Dai Nam'
aan de Hooftstraat 88 in Alphen
officieel geopend.
'Nam' is de afkorting van Viet
nam en 'Dai' betekent zoiets als
groot of ontwikkeling. Het be
drijfje mikt voorlopig op een pro-
duktie van 2000 cha-gio's per
dag, de Vietnamese loempia. Via
snackbars, supermarkten en
markten proberen Van Ni en de
zijnen met hun cha-gio de Neder
landse en misschien wel Europe
se markt te veroveren.
Verder is 'Dai Nam' ook een af-
haalcentrum voor allerlei Vietna
mese gerechten. De onderne
mende Vietnamezen kunnen
complete diners voor bruiloften
en partijen verzorgen. Wetend
hoe kieskeurig de Nederlandse
consument kan zijn, is het Cen
traal Instituut van Voedingson
derzoek van TNO ingeschakeld
om de produkten te controleren.
Van rechts naar links Nguyen
Van Ni en zijn medewerkers
Nguyen Van Het, Lam Anh en
Nguyen Thanh Lap.
rische verhalen over de koning van
Vietnam te horen. Men wil ook de
Alphense kinderen met dit feest la
ten kennismaken.
Een andere activiteit is het tafel
tennis dat wekelijks bij ATTC in de
Prins Hendrikstraat wordt beoe
fend en naar het schijnt zeer ver
dienstelijk. Er is ook een muziek-
groepje gevormd en er zijn plan
nen om vier keer per jaar een me
dedelingenblad uit te geven.
De Vietnamezen zijn ook poli
tiek bezig. Twee weken geleden
hield de vereniging een bijeen
komst waar de in de Verenigde
Staten wonende Vietnamese pro
fessor Nguyen Ngoc Huy sprak..
Hij was lid van de Vietnamese de
legatie, die in Parijs de vredeson
derhandelingen voerde.
Nog veel directer is het Verenigd
Aktie Komitee van Vietnamese
Bootvluchtelingen met de politiek
bezig. Onlangs nog werd op het mi
nisterie van buitenlandse zaken
een petitie overhandigd, waarin
aandacht werd gevraagd voor de
schending van de mensenrechten
in Vietnam en met name werd ge
protesteerd tegen de executie van
verzetsstrijders en de voorgeno
men executie van nog een aantal.
Op dit moment zouden nog zo'n
126.000 mensen in heropvoedings
kampen zitten. Het secretariaat
van het comité wordt door ex-kapi
tein Ngo Van Tuan aan de Geere-
stein in Alphen gevoerd.
De ontberingen van de vlucht en
de desoriëntatie, die daarop is ge
volgd, hebben diepe sporen ge
trokken. Maar wat nog veel dieper
zit bij de Vietnamezen, is het gemis
van hun vaderland en hun familie,
die door de communisten wordt
onderdrukt. "Het is ons gelukt een
nieuwe toekomst op te bouwen,
maar we kunnen niet vergeten. Het
probleem zit nog steeds in ons
hoofd", zegt Nguyen Van Ni.
Contact met de familie in Viet
nam is nauwelijks mogelijk. Brie
ven worden gecensureerd. Om de
familie in Vietnam niet in moeilijk
heden te brengen, worden netelige
onderwerpen niet aangesneden.
"Wij durven de waarheid niet te
vragen, zij durven de waarheid niet
te schrijven", zegt Van Ni.
Toch blijft de drang om de fami
lie te helpen, groot. Dat zit in het
hele cultuurpatroon ingebakken.
Inmiddels weten de Vietnamezen,
dat geld opsturen geen zin heeft,
want dat komt nooit aan. Maande
lijks of om de twee maanden stu
ren ze pakjes met voedsel, medicij
nen en andere goederen naar de fa
milie. Alleen de verzendkosten be
dragen al 180 gulden. "Als de helft
aankomt is het veel, in Vietnam
tiert de corruptie welig, ieder
neemt er het zijne van", weet Jan
nie de Graaf. Volgens Van Ni wor
den zelfs tubes tandpasta openge
scheurd om te zien wat er in zit.
Toch blijven ze pakjes opsturen,
want dat hoort nu eenmaal zo.
Veel jonge Vietnamezen zijn hun
land ontvlucht. Zij zouden hun ou
ders in het kader van een gezins
hereniging graag naar Nederland
halen, maar onze regering staat dat
niet toe. Gezinshereniging houdt
volgens de regering in, dat de jon
gelui bij hun ouders gaan wonen
en niet andersom.
De vraag voor de oudere Vietna
mezen is hoe lang hun tradities en
gewoonten in stand zullen blijven.
Nguyen Van Ni en Nguyen Tsi
Kim Hoa hebben drie kinderen.
"We waren teleurgesteld dat de
twee jongsten al geen Vietnamees
meer kunnen schrijven, alleen nog
praten. Soms praten ze thuis met
elkaar Nederlands", vertellen zij.
Jannie de Graaf weet dat de op
voeding van de kinderen proble
men geeft. De gezagsverhouding
tot de ouders is in Vietnam heel an
ders dan hier. Jongeren zijn hier
eerder zelfstandig, met achttien
jaar kan men al eigen woonruimte
krijgen. Voor een Vietnamees met
z'n nauwe familiebanden is zo iets
onbestaanbaar.
Ngo Van Tuan studeert politico
logie aan de Vrije Universiteit in
Amsterdam en tijdens drukke tij
den werkt hij bij Samsom Datasys-
temen in Alphen. Nguyen Van Ni
is druk met het opzetten van een
groothandel in Vietnamese gerech
ten. Zijn vrouw Kim Hoa werkt in
een gezinsvervangend tehuis voor
geestelijk gehandicapten aan de
Bezembinder. "Als wij niet waren
opgepikt, waren we dood ge
weest", vertelt ze. "Daarom zijn wij
dankbaar en dat moeten wij actief
tonen". Een jaar lang werkte ze als
vrijwilliger als kokkin in de Lupi
nehof, waar ook geestelijk gehan
dicapten wonen. Nu heeft ze haar
parttime baan. "Een keer in de drie
weken kook ik Vietnamees, dat
vinden ze heel lekker".
Het Leidsch Dagblad volgt het nieuws. Spurt oplettend
mee tot ver over de grenzen, maar is nèt zo graag van de
partij bij plaatselijke evenementen. En dat resulteert in een
uitgebalanceerde en gedegen verslaggeving.
Het Leidsch Dagblad is een krant van internationale,
nationale en regionale allure. Probeer 'm maar.
Of u neemt een kwartaalabonnement en krijgt de krant de
eerste twee weken gratis. Of u neemt de krant vier weken op
proef en beslist later. Gewoon even de bon invullen en
opsturen naar het Leidsch Dagblad, Antwoordnummer
10050, 2300 VB Leiden. Bellen kan ook (071-144941).
Ja, ik wil uw krant
vier weken op proef voor slechts 9,70 (B4)
O maandabonnement met automatische betaling 22,10. Ik krijg de krant eerst
twee weken gratis. (HH)
O Kwartaalabonnement 65.70. Ik krijg 'm eerst twee weken gratis. (HH)
Naam Tel
Adres
Postcode
-Woonplaats -
SPECIAALSLAGERIJ
LEEFTIJD 18 JAAR.
Moet Engelse en Duitse taal beheersen.
TE KOOP
ZEECONTAINERS
AFM. CONTAINERS
6.00x2.40x2.40 mtr.
12.00x2.40x2.40 mtr.
STAAL- EN PLYWOOD UITVOERING
tot welk type behoort u?
Type A: Vetkussens op de
dijen.
Type B: Slecht gevormde
taille.
Type C: Hardnekkige vet
laag op de buik.
Type D: Lelijke billen.
Type E: Te dikke kuiten.
Type F: Te veel vet bij nek
en schouders.
Type G: Dikke bovenarmen.
Type H: Slappe borsten.
Daar hoeft u niet veel
langermeer onder te lijden!
Wij maken u slanker:
GEGARANDEERD!
U wordt niet alleen
maar uw figuur wor
uw eigen
Bel ons op voor een afspraak.
Voorlichting maandag t/m
donderdag 10-20 u..
vrijdag: 10-16 u.
voor slankheid eir figimrkorrektie langs natuurlijke weg.
Figurella Haarlemmerstraat 133 Leiden.
Telefoon: 071 12 13 45.
anvc-contactlensspecialist optometrist OV
Nieuwe Rijn 62 - Leiden - 071-124108
De complete krant over wereld, stad en land.
Je hèbt nu eenmaal 'n
'brillegezicht' of je hebt 't niet,
In beide gevallen ben je beter
uit bij van der Wiel optiek.
Daar hebben ze brillen
èn lenzen.
Een ruime keuze, 'n f,
persoonlijk advies
en prima service N
zijn er nog
vanzelfsprekend. "c
