De FNV waagt een
politieke gok van
drie miljoen gulden
Vaticaan zal zwijgplicht Boff opheffen'
Reportage
Sollicitantenbank is
Een nieuwe stap op weg naar een politieke staking?
succesvolle variant
op de vacaturebank
PAGINA 6
MAANDAG 1 JULI 1985
De 'sollicitantenbank', een experi-
mant van de gemeente Spijkenisse
om werkgevers en werkzoekenden
op een nieuwe manier met elkaar
in contact te brengen, is een door
slaand succes. Een van de grote
verschillen met de bastaande 'va
caturebanken' is dat de werkloze
bij deze proef mag opgeven wat hij
graag zou willen doen en niet al
leen,zijn opleiding en vorige baan
hoeft te vermelden. Een ander ver
schil is dat de vermelding in de
bank niet alleen voorbehouden is
aan de inwoners van het onder de
rook van Rotterdam gelegen Spij
kenisse. Iedereen in het land kan
er terecht als hij of zij dat wil.
Directeur P. de Graaf van het ar
beidsbureau: „Vanaf oktober vorig
jaar, het begin van de proef, heb
ben zo'n 300 werkgevers de sollici
tantenbank bezocht. Tweeënzestig
procent van hen haalde er één of
meer sollicitanten uit. In totaal
heeft dat geleid tot zo'n 300 banen,
een waanzinnig hoge score die met
het plaatsen van personeelsadver
tenties nooit kan worden gehaald".
Op het arbeidsbureau van de
snel groeiende Rotterdamse voor
stad staat het werkzoekenden vrij
een speciale, in twee delen gesplit
ste kaart in te vullen. Links staat
onder het kopje 'Ik ben' de per
soonlijke gegevens, zoals oplei
ding, ervaring en capaciteit. Aan
de rechterkant wordt onder 'Ik wil'
vermeld het gewenste werk, het
aantal werkuren per week en het
gewenste loon. In feite schrijft de
werkzoekende een sollicitatiebrief
naar een nog onbekende werkge
ver. De kaart gaat vervolgens in de
in 25 werksoorten opgedeelde bak,
waaronder een catagorie mensen
die alles willen aanpakken, om er
hopelijk na korte tijd door een
werkgever te worden uitgehaald.
Die bespaart zich met het nieuwe
systeem een hoop tijd en geld, om
dat hij zich geen weg hoeft te ba
nen door een stapel brieven in
reactie op een personeelsadverten
tie. De Graaf: „Hoe selecteert een
werkgever doorgaans die 200 brie
ven? Puur subjectief! Hij zegt te
gen zijn secretaresse: haal de
hoogst opgeleiden die een beetje in
de buurt wonen en niet werkloos
zijn er maar uit. De rest verdwijnt
in de prullenmand. Bij ons kan de
werkgever, zonder dat wij ons er
mee bemoeien, de kaartenbak
doorkijken. Komt hij een geschik
te kandidaad tegen, dan kan hij
een kopietje van de kaart maken
en op kantoor op zijn gemak con
tact opnamen met de kaarten-
schrijver".
Juist die vrijwilligheid is volgens
de Graaf de sleutel van het succes
van de sollicitantenbank. „Mensen
die écht een baan willen, laten
geen poging onbenut. De bestaan
de inschrijfplicht bij het arbeisbu-
reau mag, wat mij betreft, dan ook
gerust worden afgeschaft. De solli
citantenbank is een veel vriendelij
ker en meer volwassen benadering
dan de verplichte registratie van
werkzoekenden en het op straafe
van verlies van de uitkering, ver
plicht naar de werkgevers sturen,
alleen al het feit datje door een an
der wordt gestuurd roept nou niet
bepaald een sterke motivatie op.
Nu de zaak op eigen initiatief ver
loopt, gaan er plotseling deurtjes
open. Aan beide kanten"!
Adjunct-directeur F.R. Bendien
van het arbeidsbureau: „Tussen de
dertienhonderd mensen die de
bank nu telt, zat een Engelsman
die in Arnhem woont. Kennelijk
zoekt hij in de omgeving Rotter
dam werk. Behalve dat hij volgens
het bestaande bureaucratische sys
teem verplicht staat geregistreerd
in zijn woonplaats Arnhem, heeft
hij zijn nek uit gestoken door zich
hier vrijwillig te melden".
De enige verplichting die op de
ingeschreven werkzoekende rust,
is dat hij of zij zelf maandelijks de
kaart verlengt. Zo niet, dan wordt
die vernietigd. Bendien: „Ze moe
ten iedere maand opbellen dat ze
nog geïnteresseerd zijn. Het be
stand is dus heel zuiver. Wie erin
staat, is ook beschikbaar en wil bo
vendien graag. Omdat ze zich ac
tief tonen, zijn ze ook het meest
kansrijk. Motivatie scoort veel ho
ger, blijkt uit een onderzoekje van
ons, dan opleiding en ervaring".
Als voorbeeld noemt Bendien de
al twee en een half jaar werkloze
automonteur die dank zij de sollici
tantenbank aan een baan is gehol
pen. „Hij belde op, helemaal geluk
kig. Zou hij volgens de oude me
thode door ons zijn gestuurd dan
waren zijn kansen minimaal ge
weest".
De adjunct-directeur haalt ten
slotte nog een ervaring aan van de
afgelopen maanden. ,,Er staat op
een gegeven moment een werkge
ver te bladeren. Met een kaart in de
hand zegt-ie plotseling: „Verrek,
deze man met die combinatie aan
opleidingen is een gouden man
voor me. Als ik van twee bestaande
functies iets afhaal, kan ik hem er
tussen voegen". Hij was daar hele
maal niet naar op zoek, maar kwam
bij het doornemen van de potentie-
Ie sollicitanten tot deze 'ontdek
king'. Die man ging dus zijn be
drijfsorganisatie aanpassen aap
wat hij hier toevallig was tegenge
komen".
Toch ligt een snelle landelijke in
voering van de succesvolle sollici
tantenbank volgens een woord-
voerdster van Sociale zaken in Den
Haag niet in de lijn van de ver
wachting. Wel wordt het proefge
bied binnenkort uitgebreid tot de
arbeidsbureaus van Dordrecht en
Delft. Pas daarna wordt mogelijk
een landelijke invoering overwo
gen, aldus de zegsvrouw. gpd>
Kijken in de kaartenbak: soms een 'gouden' man.
De FNV wil drie miljoen gulden
aan de stakingskassen onttrek
ken voor een politieke gok. Sta-
kingsgeld is de 'ziel' van de vak
beweging: het is de stok achter
de deur waarmee de eendracht in
dwingende macht kan worden
omgezet. Mag een stukje van de
opgespaarde macht, eigenlijk be
doeld om verbetering van lonen
of arbeidsvoorwaarden in de be
drijven af te dwingen, worden
gebruikt om een kabinet uit het
zadel te wippen?
Het is, na de ambtenarenacties
en de ziektegeldprotesten twee
jaar geleden, eigenlijk een nieu
we stap op weg naar het omstre
den middel van de politieke sta
king, zo menen sommigen. En
dat is een instrument vyaarmee
met name in Zuidamerikaanse
landen het gebrek aan democra
tie pleegt te worden gecompen
seerd, maar dat in Nederland ta
boe is.
In een parlementaire democra
tie ontbreekt de bevolkingsrech-
telijke grondslag voor een strikt
politieke staking. Iedereen, dus
ook elk vakbondslid, kan hier
vrijelijk zijn poütieke voorkeur
omzetten in een parlementaire
stem. Daar hoeft geen vakbond
aan te pas te komen. Of wel?
door
Henk Kuipers
en
Wim Bisschop
Feit is dat regering en parle
ment wikken en beschikken
over de inkomens en banen van
(steeds grotere) bevolkingsgroe
pen. Als politieke partijen dan
hun beloften niet nakomen, faalt
de democratie en worden die
groepen wel gedwongen tot 'bui
tenparlementaire actie', zo luidt
ongeveer de redenering van de
FNV. Ook de christelijke zuster
beweging, het CNV, klaagt trou
wens steen en been over het ka
binetsbeleid en vooral de hou
ding van CDA.
Er blijft dus weinig anders
over dan ervoor te zorgen dat de
huidige coalitie van WD en
CDA niet voor nog vier jaar in
het zadel wordt geholpen. Een
stemadvies? Zover willen FNV
en zeker CNV niet gaan. Maar
waarom zou de vakbeweging
geen geld mogen uittrekken in
een poging de leden ervan te
overtuigen dat het huidige beleid
niet strookt met de belangen van
de (meeste) leden?
Fervent
Omdat, zo luidt bijvoorbeeld
het antwoord van WD-voorman
Ed Nijpels, de vakbeweging niet
de politieke mening van haar le
den kan en mag vertegenwoordi
gen; er zitten immers ook ferven
te aanhangers van WD en CDA
bij die niet willen dat de vak
bond hun geld op die manier be
steedt. De taak van de FNV
wordt begrensd door het smalle
gebied dat ligt tussen de werkne
mer en zijn directe werkgever.
Als die werknemer met zijn col
lega's een loonsverhoging wil
dan stapt hij naar zijn vakbond,
als hij een andere politieke koers
wil, stapt hij naar een andere par
tij. Hij is mans genoeg om zelf te
bepalen in welke politieke partij
hij het meeste vertrouwen heeft,
zo vindt Nijpels.
De ruim 900.000 leden van de
FNV betalen allemaal circa drie
cent voor de grote voorlichtings
campagne die de vakcentrale wil
houden rond de verkiezingen
van mei volgend jaar. De Abva
Kabo, de 250.000 leden tellende
ambtenarenbond, heeft nog eens
drie miljoen uitgetrokken voor
de eigen actie. Twaalf cent per
lid, om datzelfde lid duidelijk te
maken dat het zijn stem niet op
de WD of het CDA moet uit
brengen, zoals voorzitter Van der
Scheur ronduit zei. Maar hij
heeft dan ook nog te maken met
het kabinet als directe werkge
ver van de ambtenaren.
De argumenten van Nijpels -
hij sprak van twee handen (PvdA
en FNV) op een buik - klinken
niet onredelijk. Toch is het de
vraag waar hij zich druk over
maakt. De FNV moet natuurlijk
zelf weten wat er met het geld
van de leden gebeurt. Als het die
leden niet bevalt stappen ze zelf
wel op. Ook in dit geval zullen ze
geen stemadvies (ditmaal van
Nijpels) nodig hebben. Belang
rijker is derhalve de vraag of de
vakbeweging niet zichzelf in de
vingers snijdt met dergelijke ac-
komt op de totale jaarlijkse re
servering voor stakingen. Een in
vestering in een ambtenaren-
vriendelijk kabinet. Een forse
gok op de politieke termijn-
markt, om het maar in kapitalis
tische beleggingstermen te vat
ten.
Een deel van de vermogens
van de bonden zit in eigen ge
bouwen. Zo heeft de Industrie
bond een eigen recreatiecen
trum. 'Ginkelduin'. Maar in een
aantal gevallen zijn er afspraken
gemaakt met banken dat die ei
gen gebouwen in geval van nood
voor een bepaald bedrag beleend
kunnen worden. De Hollandse
Koopmansbank, samen met de
Algemene Spaarbank voor Ne
derland en de verzekeringsmaat
schappijen de Centrale en Con
cordia voortgesproten uit de vak
beweging (NW en NKV), is zo
ongeveer de huisbankier.
In het beleggingsbeleid van de
FNV zit uiteraard een ideeel as
pect. Zo zit er vakbondsgeld in
de dagbladengroep Perscombi
natie (Volkskrant, Trouw, Pa
rool), evenals in de uitgeverij
Weekbladpers (Vrij Nederland,
Voetbal International) eveneens.
De Arbeiderspers, voorheen uit
gever van Het Vrije Volk, ont
breekt uiteraard niet op de lijst.
De ambtenarenstaking van twee jaar geleden bracht duizenden demonstrerende ambtenaren op de Dam Mensenrechten
bijeen. Is er nu een nieuwe stap gezet op weg naar een politieke staking? (foto anpj
ties. Want de FNV trekt dan wel
drie miljoen uit voor een omstre
den campagne, maar zit aan de
andere kant wel te bezuinigen.
Recessie
Reorganisatie is nodig sinds
het aantal leden van de bonden
als gevolg van de recessie fors is
verminderd. Op het hoogtepunt
van de macht van de bonden,
had de FNV in totaal meer dan
een miljoen leden. Nu schom
melt dat dus rond de 900.000. Re
ken een gemiddelde contributie
van 23 gulden, dan levert dat een
inkomstendaling van ruim twee
miljoen gulden per maand op.
Voor de goede orde: deze cijfers
zijn zeer ruwe berekeningen. Ze
zijn niet afkomstig van 'onze so
cialistische vakcentrale', zoals
premier Lubbers de FNV on
langs fijntjes omschreef.
Een vakcentrale die uit zuinig
heid mensen afstoot, omdat de
inkomsten tegenvallen, roept
zelf vragen op als er ineens wel
geld blijkt te zijn voor een grote
politieke campagne. Maar daar
moet wel onmiddellijk bij wor
den opgemerkt, dat er onder
scheid gemaakt moet worden
tussen het geld dat de FNV no
dig heeft om de jaarlijkse lasten
te dekken en de bedragen die no
dig zijn om de stakingskas op
peil te houden. Bij het bezuini
gen gaat het om het aanpassen
van de uitgaven aan het versmal
de draagvlak (minder leden).
De drie miljoen daarentegen is
onttrokken aan de spaarpotjes.
Het is geld dat niet mag worden
gebruikt om een gat in de begro
ting te dichten, maar dat is be
doeld om stakingen mee te finan
cieren. Kennelijk zijn ze vol
doende gevuld om een eenmali
ge uitgave te kunnen verant
woorden. Weliswaar kan met ook
zeggen dat de afdrachten aan de
stakingsfondsen te hoog zijn,
maar aan de andere kant is drie
miljoen gulden geen overdreven
uitgave, als men bedenkt dat de
recente stakingen in de bouw de
Bouwbond FNV al zo'n zes ton
per dag kostten.
Voor de AbvaKabo daarover
straks meer - ligt dat iets anders,
maar met wat goede wil kan Van
der Scheur beweren dat een
voorlichtingscampagne ontevre
denheid en dus stakingen in de
toekomst kan voorkomen, al is
het wat al te gedurfd om te spre
ken van verantwoorde speculatie
met stakingsgelden. Hetgeen
leidt tot het hoofdstuk beleg
gingsbeleid.
Miljard
Hoeveel zit er in de stakings
kassen en wat gebeurt er met dat
geld? Er circuleert een cijfer van
één miljard gulden als totaal ver
mogen van de bonden die bij de
FNV zijn aangesloten. Bob
Schutte, hoofd van de afdeling fi
nanciën en administratie bij de
FNV aan het Plein 40-45 in Am
sterdam reageert echter met on
geloof op dat bedrag. Hij schat
het vermogen enkele honderden
miljoenen guldens lager. Maar
hij heeft het ook niet op papier.
De bonden zijn volledig zelf
standig waar het gaat om de fi
nanciële huishouding en willen
met name de werkgevers een
kijkje in de boekhouding maar
liever onthouden. Vast staat wel
dat de vakbonden binnen de
FNV vorig jaar alleen al hun ge
zamenlijk beleggingsfonds met
meer dan 100 miljoen gulden
hebben versterkt. In dat Ge
meenschappelijk Beleggings
fonds (GBF) zat aan het begin
van dit jaar ruim 310 miljoen gul
den. Maar wat de bonden in dat
fonds storten bepalen ze zelf en
wat ze eruit halen eveneens.
AbvaKabo is op dit moment
met circa 250.000 leden de groot
ste bond binnen de FNV. Toch is
niet de AbvaKabo, maar de In
dustriebond het rijkste loot aan
de FNV-stam. De Industriebond
is ook veruit de grootste kapi
taalverschaffer voor het GBF.
Bijna de helft van het totale kapi
taal van 310 miljoen gulden is af
komstig van die ene bond. De
Bouw- en Houtbond had eind
1983 een bedrag van ruim 39 mil
joen gulden in dit fonds onder
gebracht.
Er zijn ook kleine bonden, zo
als de Vervoersbond en de Kun
stenbond. die in het gezelschap
van deze rijke familieleden maar
bedelaars zijn. De Kunstenbond
heeft volgens Schutte nauwe
lijks voldoende geld om een vis
wedstrijd met een kop koffie na
te organiseren. Onderling heb
ben de bonden de afspraak dat ze
van elkaar geld kunnen lenen als
er op een gegeven moment veel
kapitaal nodig is voor acties. Bij
meer algemeen (politiek) geo
rienteerde acties betaalt de FNV
het leeuwedeel van de kosten.
De FNV zelf heeft als overkoe
pelende organisatie dan ook zo'r
45 miljoen gulden in het GBF zit
ten, dat is meer dan de AbvaKa
bo die eind vorig jaar met slechts
15 miljoen gulden deelnam. Dt
reden daarvoor is dat de ambte
naren voorheen nooit staakten
Van oudsher werkt de AbvaKa
bo met een zeer lage contributie
voor de leden. Betaalt een vak
bondslid gemiddeld 23 tot 25 gul
den; bij de ambtenaren ligt dal
op ruim 18 gulden.
Stakingskas
Pas in 1976 is begonnen mei
fondsvorming voor ambtena
renacties, maar nog liggen de bij
dragen die de leden aan hel
weerstandsfonds betalen bedui
dend onder het bedrag dat indus
trie-arbeiders maandelijks op
sparen. In de industrie gaat vijl
tot zes gulden van de maande
lijkse contributie in de stakings
kas; bij de ambtenaren is dat vol
gens een lid van het hoofdbe
stuur ongeveer een gulden.
Een eenvoudige rekensom
leert dat de drie miljoen gulden
van de AbvaKabo ongeveer neer
Omgekeerd geldt ook de regel
dat er niet belegd mag worden in
bedrijven die werkzaam zijn in
landen waar de mensenrechten
geschonden worden, al zit er nog
wel eens een vuiltje in het pak
ket. Zo merkte een groep Kriti
sche en Verontruste FNV'ers vo
rig jaar op dat het GBF nog aan
delen bezat van de Amerikaanse
bedrijven Atlantic Richfield en
IBM, die actief zijn in Chili en
Zuid-Afrika actief zijn.
Het overgrote deel van het de
stakingsgelden is belegd in
staatsleningen en gewone aande
len en obligaties. Stukken die
snel verhandelbaar zijn op de
beurs, waardoor men op korte
termijn contant geld kan krijgen
als dat nodig is en die toch een
behoorlijk rendement opleveren.
Zo heeft de vakbeweging onder
meer aandelen in Albert Heyn, in
de VNU, in Stork en in een paar
verzekeringsmaatschappijen.
Verder is er bezit belegd in hypo
theekbanken, in de bank voor
Nederlandse Gemeenten en zelfs
kleine gemeenten als Avereest
en Dedemsvaart hebben vak
bondsgeld geleend.
Dat de bonden zulke grote ver
mogens hebben gekweekt, zit
een groep vakbondsleden dwars.
Dat zijn die al eerder genoemde
Kritische FNV'ers. Thijs Jansen
uit Utrecht geldt als een van de
financiële deskundigen. Een mo
derne staking kost volgens hem
niet zoveel. Neem bijvoorbeeld
bij de PTT. Als daar de verdeel-
centra niet meer werken, kan de
postbode in elk gehucht en in el
ke plaats wel thuis blijven want
dan valt er geen brief meer te be
zorgen. De bonden hoeven die
mensen dan geen stakingsuitke
ring te geven, want in principe
staken ze immers niet.
Die vorm van acties is volgens
Jansen doelmatig en werkt be
sparend. Een forse staking hoeft
volgens hem niet meer dan 10 tot
15 miljoen gulden te kosten en
daarvoor zijn niet zulke grote re
serves nodig. Hij vindt dat de
contributie voor de leden omlaag
kan en dat zou volgens Jansen
ook als voordeel hebben dat een
verdere leegloop Van de vakbon
den wordt voorkomen.
Kapitaal
De kritische groep vindt ook
dat de vakbond veel meer kapi
taal zou moeten steken in bedrij
ven waar de werknemers het zelf
voor het zeggen hebben of in so
ciale woningbouw. Bovendien
wil die groep dat de bond, om
een voorbeeld voor de overheid
te zijn, geld steekt in sociale wo
ningbouw. De bonden hebben
volgens Jansen genoeg vermo
gen om dit soort investeringen te
doen in plaats van geldvoorra
den aan te leggen.
Zo heeft hij ook grote beden
kingen tegen de opvattingen van
de Bouw- en Houtbond die zo
veel geld achter de hand wil heb
ben dat het apparaat van de bond
anderhalf jaar door kan draaien
zonder dat er een cent binnen
komt. „Zo'n crisis, waarbij er to
taal geen inkomsten zijn, heb je
alleen in een oorlog. Nou dan
heb je de vakbond ook niet het
hardste nodig", meent hij.
De Vaticaanse strafmaatregel te
gen de Braziliaanse bevrijdings
theoloog Leonardo Boff zal de
komende weken worden opge
heven. Dit meldde gisteren „Fo
lia de Sao Paulo", dezelfde krant
die begin mei als eerste het zwij
gen onthulde dat het Vaticaan
pater Boff had opgelegd.
De herziening van de straf
maatregel zal officieel bekend
worden gemaakt vóór het begin
van de vakantieperiode van de
Vaticaanse organen in augustus
en is het gevolg van intensief
overleg tussen de Braziliaanse
bisschoppenconferentie
(CNBB), waarvan Boff adviseur
is, en paus Johannes Paulus II,
aldus Folia de Sao Paulo".
Het Vaticaan besloot eind april
de 46-jarige Leonardo Boff „voor
een geschikte periode" (aange
nomen wordt één jaar) het zwij
gen op te leggen vanwege zijn
boek „Kerk charisma en
macht", waarvan de inhoud als
een gevaar voor het geloof werd
beschouwd.
Het Vaticaan zou tot deze be
slissing zijn gekomen onder
druk van de publieke opinie in
de wereld en vooral de golf van
protesten van Braziliaanse bis
schoppen, katholieke instellin
gen en leken.
Twee Braziliaanse advocaten,
José Queiroz en Helio Pereira Bi-
cudo dreigden het Vaticaan te
dagvaarden als de straf niet zou
worden opgeheven. Boff is vol
gens de advocaten niet in staat
gesteld - ook kerkrechtelijk niet -
van zijn rechten gebruik te ma
ken en is tweemaal voor hetzelf
de feit gestraft.
Benoeming - Mgr. drs.
J.A.A.van Laarhoven(59) is met
ingang van 15 juli de nieuwe vi-
ce-officiaal (kerkelijk rechter)
van het bisdom Den Bosch. Mgr.
Van Laarhoven zal als voormalig
vicaris-generaal en voormalig
diocesaan administrator de lo
pende zaken bij het bisdom blij
ven behartigen tot de nieuwe staf
zal zijn samengesteld. Tevens
blijft hij rector van de Zusters
van de Choorstraat in Den
Bosch.
Baptistencongres - Aan hei
congres van de Baptisten Wereld
Alliantie BWA dat morgen in Los
Angeles begint nemen ruim
20.000 Baptisten uit ruim 100 lan
den deel. De BWA komt om de
vijf jaar bijeen, in 1980 voor het
laatst in het Canadese Toronto.
Naar voorzitter Duke K.
McCall en secretaris-generaal
Gerhard Claas meedelen zal het
congres de breedste doorsnede
te zien geven van de Baptisten
gemeenschap over de hele we
reld die ooit bijeen is geweest.
Van de ruim 34 miljoen Baptis
ten wonen er ongeveer 27 mil
joen in de Verenigde Staten.
In de avondbijeenkomsten
spreken onder meer voorzitter
Duke K. McCall, de algemeen se
cretaris van de Zweedse Baptis
tenunie dr. Birgit Karlsson, de
vroegere Amerikaanse president
Jimmy Carter die met zijn vrouw
Rosalyn het congres bezoekt, als
mede evangelist Billy Graham.
Protest - De Verenigde Evan-
gelisch-Lutherse Kerken van Na
mibië hebben in een in Londen
uitgegeven verklaring geprotes
teerd tegen het instellen van een
overgangsregering voor Namibië
door Zuid-Afrika en geklaagd
over de slechter wordende toe
stand in het land, vooral in het
noorden. Naar het bestuur mee
deelt zijn in de eerste helft van
dit jaar al meer mensen in Nami
bië om het leven gebracht dan in
heel 1984. De bevolking staat el
ke dag bloot aan bloedvergieten,
lijden en nood en er is geen teken
dat op vrede wijst, aldus de ver
klaring.
Het kerkbestuur uit verder zijn
misnoegen over het feit, dat de
speciale anti-terreur eenheid van
de politie onlangs een godsdien
stoefening in de openlucht in Ka-
tutura, een zwarte nederzetting
bij Windhoek, heeft bespioneerd.
Op weg naar huis zijn bezoekers
tot in hun woningen achtervolgd
en soms mishandeld door de po
litie.
