'Holland Festival heeft af
en toe nieuw gezicht
Kijk op een meester-vervalser
'Redelijk
tevreden'
Scheidende directeur Frans de Ruiter:
Buitenlands balletsucces in Moskou
DONDERDAG 27 JUNI 1985
KUNST
PAGINA 21
UTRECHT (GPD) - Frans de
Ruiter zal per 1 augustus 1985
geen directeur meer van het
Holland Festival zijn. Hij is het
nu nog parttime, de andere
helft van zijn tijd is hij adjunct
directeur van het Koninklijk
Conservatorium in Den Haag.
Wanneer hij het Festival vaar
wel gezegd heeft, zal hij al zijn
tijd aan het conservatorium be
steden, maar dan als directeur.
door
Wim Henk Bakker
Gaat hij zich dan geheel aan het op
voeden wijden?
Frans de Ruiter: "Dat doe ik dus
nu ook al".
- Werken voor het Holland Festi
val is dat ook opvoedend?
"Nou, ik bedoel natuurlijk m'n
werk op het conservatorium. Maar
toch ook het Holland Festival om
eerlijk te zijn. Ja, ik heb wel altijd
geprobeerd een educatief element
in te bouwen in het festival. Ik
denk hierbij aan een uitspraak van
een ambtenaar. Die zei eens: 'Ik
vind het altijd zo fijn, in juni, dan
gaan we allemaal weer bij Frans op
les'. Ik zal de man maar niet bij na
me noemen. Een rijksambtenaar".
AMSTERDAM (ANP) - De organi
satoren van het Holland Festival
zijn redelijk tevreden over de ont
vangst van de programma's bij het
publiek, hoewel zij nog geen cijfers
over bezoekersaantallen en gemid
delde zaalbezettiung konden ge
ven. Er zijn in elk geval geen 'ver-
schrikkeüjk' lege zalen geweest
maar wel een reeks uitverkochte
voorstellingen, aldus de per 1 au
gustus vertrekkende directeur
Frans de1 Ruiter gisteren op een
persconferentie in Amsterdam,
met nog enkele festivaldagen en
-evenementen voor de boeg.
Hoogtepunten van het festival
dit jaar, dat zich voornamelijk in
Amsterdam heeft afgespeeld wa
ren: de uitvoering van de negende
symfonie van Mahler, het Japanse
Kabuki-theater, de Sichuan-opera
uit China, de opvoering van Kung
Lear door het gezelschap Drama-
tem uit Stockholm onder regie van
Ingmar Bergman, de opera Naima
van Theo Loevendie, RA, en vrij
wel het gehele programma rond de
Argentyns-Duitse componist Ka-
'gel.
Volgens De Ruiter was er ook
waardering voor de Canadese pro
gramma-onderdelen, waarbij hij
aantekende dat Canada nog een
jonge in ontwikkeling zynde cul
tuur heeft.
Zondag 30 juni is het afgelopen
met het Holland Festival 1985. Wel
zal in augustus het Festival van
- Hoelang ben je directeur van
het Holland Festival geweest?
"Vanaf december '78. Daarvoor
heb ik een jaar in het drieman
schap gezeten en daarvoor weer
was ik hoofd afdeling muziek. Al
les bij elkaar heb ik zo'n jaar of tien
daar rondgelopen".
- Toen je daar kwam, was het
kantoor toch aanmerkelijk groter
en het personeelsbestand ook.
"De kantoren we hadden er
ook één in Scheveningen - waren
groter en de bemanning was ook
omvangrijker. En dat voor een
kleiner programma".
- Maar de produkties waren wel
kostbaarder.
"Nee, dat is niet waar. De perio
de van Zeffirelli en Guilini was
lang voor m'n tijd.'Toen ik kwam
had de recessie toch al toegeslagen
wat geld en eigen produkties be
treft. Het waren eigenlijk riiet eens
eigen produkties. Daarmee ben ik
toen weer begonnen. Ik ben toen
een paar incidentele produkties
per jaar gaan maken. Dat was afge
schaft en die heb ik terugge
bracht".
- Toen 'jij kwam, was het deftig
in rok lopen voorbij.
"De democratisering dateert van
'68. Daarvoor was alles nog in rok.
Toen hadden we de tijd van de
open openingen en de open sluitin
gen op straat. De gemaakte feeste
lijkheid op de Dam, de Nes en het
Oude Muziek in Utrecht nog wor
den gehouden.
Het Holland Festival van vol
gend jaar zal vooral worden ge
kleurd door kunst en cultuur uit
Frankrijk. De plannen zijn welis
waar nog niet afgerond maar de or
ganistoren konden nu al vertellen
dat er veel concerten met Franse
muziek zullen worden gegeven.
Het ziet er naar verder naar uit de
de Comédie Frangaise voorstellin
gen zal geven evenals een experi
mentele groep van de Franse Ope
ra. De bekende Franse theaterper
soonlijkheid Arianne Mnouchkine
zal aanwezig zijn evenals een cir
cus, opgevoerd door alleen maar
vrouwen. Ook film en beeldende
kunst zullen deel uit maken van de
Franse inbreng.
In 1987 zal het zwaartepunt lig
gen op kunst uit Hongarije en Chi-
De Ruiter en de nieuwe Holland-
Festival-directeur Ad 's Gravesan-
de zijn blij dat het ministerie van
WVC het festival ook in de toe
komst financieel zal blijven steu
nen, zoals de minister Brinkman in
een brief aan de Raad voor de
Kunst heeft laten weten. Zij heb
ben zich er over verheugd dat de
bewindsman daarmee het advies
van die raad om dat niet langer
meer te doen naast zich neer heeft
gelegd. De gemeente Amsterdam
heeft al toegezegd dat voor vol
gend jaar meer geld voor het festi
val op tafel zal komen.
Voorhout. Daarmee ben ik gestopt
vanaf '79. Het kostte vaak een hoop
geld. Daarna lieten we het festival
gewoon beginnen.
- Net nou jij weggaat, gaan we
weer deftig doen.
"Die indruk heb ik inderdaad.
Het is een trend in de hele maat
schappij, de terugkeer van de vor
melijkheid. Dus niet alleen karak
teristiek voor het Holland Festi
val".
- Het Holland Festival doet er
dus wel aan mee.
"We proberen inderdaad wel
eens wat trends te zetten".
- Ja, loop je er nou achteraan of
zet je een trend?
Frans de Ruiter, lachend: "Ik ge
loof dat we in dit geval wel achter
aanlopen. Er verschijnen tegen
woordig weer boeken over etiquet
te, dat heeft er vast ook mee te ma
ken".
Belasting
- Vind je het een beetje jammer
om weg te gaan, ook al ga je dan
iets heel nieuws doen?
"Nee. Ik heb met veel plezier een
paar zaken gedaan. Een uniek
soort werk. Ik vind het principieel
belangrijk dat er in dit soort func
ties met een zekere regelmaat
wordt gewisseld van leiding. Ik
moet ook zeggen, dat er bepaalde
kanten aan zo'n functie zitten - die
zitten natuurlijk ook aan ander
werk maar dan weer op een andere
manier - die op den duur een enor
me belasting gaan vormen".
"Dan heb ik het nu dus over het
ontbreken van de financiën. Het
zorgen dat zo'n budget weer rond
komt. En het werken met een veel
te klein apparaat aan mensen,
waardoor een enigszins normale
bezetting die daarvoor zou moeten
staan ontbreekt. Die is er gewoon
niet. En dat legt druk op iedereen
die daar werkt. En ook dat vind ik
een betreurenswaardige toestand.
Dat heb ik de regering vele malen
duidelijk gemaakt. Maar het hielp
niet".
"Een goed uitgeruste dienst voor
pers en publiciteit is er bijvoor
beeld niet. De continuiteit ont
breekt. Je behoort toch een echte
perschef te hebben. Echte publiek-
swerversspecialisten hebben we
ook niet. Dat gebeurt te veel ad hoe
en dat is voor iedereen onbevredi
gend. Je merkt het ook aan de re
sultaten. Juist voor een incidenteel
gebeuren zoals één maand festival
moet je een permanent publiek
swervingsmechanisme hebben.
Het is veel gemakkelijker om een
a-, b- en c-serie te verkopen dan
iets wat op zichzelf staat. Dat is in
het theater een bekend fenomeen.
Het hele Nederlandse leven is ge
baseerd op het abonnementensys
teem. Dus je moet van zeer goede
huize komen om voor losse voor
stellingen kaarten te verkopen".
- Ben je dus ontevreden over de
bezoekcijfers van de Holland Festi
vals?
"Ik denk dat gemiddeld het ma
ximum gehaald is, dat onder de ge
geven omstandigheden gehaald
kon worden. Maar ik kan een hele
hoop zaken bedenken, waardoor
het hoger had kunnen zijn. Maar
die hadden dan gerealiseerd moe
ten worden. Los van de zaken die
de deskundigen nog hadden kun
nen bedenken. Het fascinerende
van dit vak is overigens wel na
tuurlijk het artistieke bezigzijn,
voorzover daarvoor tijd over
blijft".
- Daarbij heb je je eigen liefheb
berijen dan ook wel uitgeleefd.
Frans de Ruiter: "Ja, en daar ben
ik ook heel blij mee. Ik vind dat dat
zelfs moet. Ik vind dat ook te ver
dedigen. Dat hoort erbij".
Kagel
-Je hebt niet het idee dat je ie
mand iets hebt opgedrongen.
"Nee, dat gevoel heb ik niet.
Daarom vind ik ook dat er met een
zekere regelmaat een ander aan het
hoofd moet komen, die het festival
weer een ander gezicht geeft. Je
kiest voor iemand en dan weet je
wat je in huis hebt. Die keus moet
zichtbaar zijn. Daarom moet er ook
veranderd kunnen worden door
een ander de kans te geven".
"En ik vind niet dat ik iemand
iets opdring. Maar er zullen ande
ren zijn, die dat zo ervaren. Ik heb
altijd geprobeerd vanuit een iets
verschoven invalshoek de cultuur
te bekijken en aan te bieden. Alsof
je een schilderij uit een lijst haalt
en iets scheef houdt".
"Wat mij ook interesseert is alles
wat per ongeluk of met opzet meer
duidig is. Dat is een germanisme,
ik bedoel, dat meer dan een kant of
betekenis heeft. Daarom ben ik blij
dat dit, mijn laatste festival, sa
menvalt met de komst van Mauri-
cio Kagel, omdat hij de meester is
bij wie nooit iets maar één ding be
tekent, maar altijd vijf, of drie".
- Wilde Kagel graag komen?
"Ja. Natuurlijk hij hoeft 't niet te
doen omdat hij niets te doen heeft.
Hij is volgeboekt tot het jaar 1989.
Maar hij kan hier doen wat hij wil.
Er is geen retrospectief geweest
waar zoveel koren, orkesten en so
listen zich alleen voor hem inzet
ten. Tweehonderd vijftig man ra
diomusici om maar iets te noemen.
Die zijn een maand lang alleen
voor hem in de weer. Zo'n aanbod
krijgt hij ook niet zo gemakkelijk.
Dat is een uniek fenomeen. De
veelzijdigheid van die man, in al
zijn betekenissen, niet alleen over
het geheel van zyn werken, maar
ook per stuk, dat is nou kenmer
kend voor wat ik probeer te bren
gen".
Teleurstelling
- Zie je de toekomst nog enigs
zins hoopvol in?
"Ik denk - ik kan nu ik wegga
wat gemakkelijker praten - dat
het op dezelfde wijze zal doorsuk
kelen als de laatste jaren onder
mijn leiding heeft moeten doen. Ik
heb het nu niet over de program
ma's. Ik heb 't over de mogelijkhe
den die festivalleiding zou moeten
"Je voelt je als een kleinduimpje
tussen de reuzen. Willen we ooit
een festival van internationale allu
re creëren dan zullen er enige mil
joenen meer in moeten".
"Maar ik wil ook m'n dankbaar
heid uitspreken voor al die mensen
die toch zoveel onder deze omstan
digheden mogelijk hebben ge
maakt. Soms lagen er tonnen ver
lies aan de ene kant van m'n bu
reau en aan de andere kant wat
tonnen winst. Het is een soort bal
spel. Dat maakt het allemaal heel
spannend. Ik zeg dan ook altijd als
er weer een programma rond is:
het is een wonder dat het weer
staat".
NDT naar Rusland
DEN HAAG - Het Nederlands
Dans Theater is afgereisd
voor zijn eerste tournee naar de,
Sovjet-Unie. Er worden zes voor
stellingen gegeven in Moskou en
Leningrad, en vier in Riga. Op het
repertoire voor deze tournee staan
zes choreografieën van artistiek
leider Jiri Kylian, daarnaast van
zowel Christopher Bruce als Na-
cho Duato ieder één. Op 17 juli
wordt het NDT weer op Schiphol
terugverwacht.
Frans de Ruiter: 'Je voelt je als Klein Duimpje tussen de Reuzen'.
hebben, om haar taak naar beho
ren te kunnen vervullen. Ik heb
veel te weinig handvatten om te ge
loven dat er structureel verbete
ring zal komen in de financiële mo
gelijkheden. Als dat zou gebeuren
zou ik het fantastisch vinden, maar
ik moet hetnog zien. Het is een gro
te teleurstelling voor mij, dat het
me niet gelukt is om dat op orde te
krijgen voor ik wegga".
"Op zichzelf kun je waardering
hebben voor een rijksoverheid die
op de kunst niet bezuinigt. Dat is al
heel wat. Brinkman heeft het no
minale bedrag voor de kunst niet
verminderd. Dat is een grote ver
dienste. Maar het is geen algem
eenheid of holle frase dat het nooit
genoeg is. De uitgangspositie was
al verkeerd toen er besloten werd
om niet te bezuinigen. Toen was
het al veel te weinig. In tijden van
voorspoed en economische groei is
er onvoldoende gezorgd voor een
goede uitgangspositie voor de
kunst".
"En het is wel een verdienste om
niet te bezuinigen op heel weinig
voor de kunst maar daarmee blijft
het feit, dat het heel weinig is. Er is
in Nederland geen opera-cultuur
met de daaraan gekoppelde finan
ciering en geen echte fëstivalcul-
tuur. Er is op het gebied van de
vrije markt geen overeenkomstige
voorziening met de bijbehorende
financiering. En ik vrees, en ik
spreek nu over het festival, dat
daarin geen verbetering komt. Dat
maakt dat elke directeur aan han
den en voeten gebonden is".
"Men heeft me gevraagd hoe 't
nou zit met coprodukties met het
buitenland. Men zegt dan: daar
over praten jullie toch met je bui
tenlandse collega's. Met uitzonde
ring van een incidenteel geval is
het er nooit van gekomen. Waarom
niet? Het geld, wat ik bij zo'n be
spreking in m'n tas meebreng,
daarover schiet iedereen in de lach.
In die vergaderingen met andere
festivalbesturen gaat het over mo
gelijkheden en vanzelfsprekendhe
den waarover hier niet gedacht
wordt".
"Zelfs wanneer ik voorstel - ik
probeer dan de tremolo's in mijn
stem al te onderdrukken om de
kosten van decors en kostuums
voor een produktie te delen, dan
praatje al over bedragen waarvoor
we hier twee produkties maken".
Expositie gewijd aan Han van Meegeren
ZEIST (GPD) Zijn naam duikt
van tijd tot tijd op in de publiciteit,
met een beetje besmuikt leedver
maak wordt over hem gesproken:
de 'miskende' schilder Han van
Meegeren (bijgenaamd Hans de
Vloeker), die zoals algemeen be
kend is als een van de grootste
schilderijenvervalsers de geschie
denis is ingegaan. Een man die kon
schilderen als Vermeer, dat moet
toch wel een heel goeie zijn ge
weest. Of dat zo is, daarvan kan
men zich in Slot Zeist vergewissen
waar een overzichtstentoonstelling
van zijn werk is ingericht. Een ex
positie die eigenlijk had moeten sa
menvallen met een film over zijn
leven, een project dat uit gebrek
aan financiële middelen schip
breuk heeft geleden.
door
Frans Keijsper
Het is al weer zo'n tien jaar gele
den dat werk van zijn hand in een
overzicht te zien is geweest en
Zeist doet dit nu opnieuw. De ex
positie bestrijkt zijn gehele schil
dersperiode. Maar wie komt voor
Van Meegerens beroemdste doek,
de Emmaüsgangers, zal vergeefs
zoeken. De organisatoren hadden
er Museum Boymans in Rotterdam
wel om gevraagd, maar het mu
seum heeft het met nog vier andere
aangevraagde werken geweigerd
uit te lenen. Die andere zijn het
Drinkend gezelschap, het Kaart
spelend gezelschap (beide valse
Pieter de Hoogh's), Christuskop en
Isaac zegent Jacob (beide valse
Vermeers).
Het museum zit wat Van Meege
ren betreft niet te springen om
'sensatieverhalen', het is voor het
museum niet voordelig het uit te
lenen, zo zei een woordvoerder. In
het verleden heeft het honderden
verzoeken daartoe gehad, maar de
ze nimmer gehonoreerd. Museum
directeur Beeren motiveerde zijn
weigering aan de Zeister Stichting
voor Kunst en Kuituur als volgt:
„De Emmaüsgangers is jarenlang
een omstreden schilderij geweest.
Enkele jaren geleden hebben wij
besloten het een plaats te geven in
de permanente opstelling in het
museum, voorzien van een zo ob
jectief mogelijke toelichting. Ik
geef er de voorkeur aan het daarbij
te laten en het schilderij te tonen
aan de museumbezoekers zonder
het op enigerlei bijzondere wijze
onder de aandacht te brengen. De
andere werken worden beschouwd
als studiemateriaal behorende bij
de Emmaüsgangers bestemd om
getoond te worden aan serieuze be
langstellenden maar ongeschikt
voor uitlening".
Het ophangen van de Emmaüs
gangers gebeurde overigens pas
nadat de gemeenteraad dit besluit
had genomen. Het museum had er
eigenlijk helemaal geen behoefte
aan om zijn fameuze valse Vermeer
(het museum bezit geen enkele
echt werk van deze schilder) aan
zijn muren op te hangen. Het blijkt
ook wel enigszins uit de 'objectieve
toelichting', waarin het museum
niet zegt dat het om een miskleun
gaat. Er staat: „Dit schilderij dook
in 1937 in de kunsthandel op en
werd nog in hetzelfde jaar aange
kocht voor Museum Boymans als
een werk van Johannes Vermeer
(1632-1675). Han van Meegeren
(1889-1947) heeft in 1945 verklaard
dit werk te hebben geschilderd".
Wat de Zeister tentoonstelling
betreft, we kunnen er van op aan
dat het om allemaal echte Van
Meegerens gaat. Daarbij zijn enke
le werken, ooit toegeschreven aan
Vermeer en Frans Hals die dus vals
zijn. Zo bijvoorbeeld Een verge
noegde roker, in 1923 door het Gro
ninger Museum als Frans Hals ver
worven en het tot de Dienst Ver
spreide Rijkscollecties behorende
Dame en heer aan het spinet, door
de kunsthistoricus dr. Bredius in
een artikel in 1932 in een buiten
lands tijdschrift een meesterwerk
van de Grote Man van Delft ge
noemd. Dat sloeg dan natuurlijk
niet op Van Meegeren, net als Ver
meer in Delft geboren; Bredius die
de Emmaüsgangers enkele jaren
later zou kwalificeren als het mooi
ste dat Vermeer ooit gemaakt
heeft.
In Zeist hangt ook zijn Hertje dat
gereproduceerd in ontelbare huis
kamers heeft gehangen, vroege
studies en de tekening Interieur
van de St. Laurenskerk dat in 1913
werd bekroond en dat voor Van
Meegeren de doorslag gaf zijn stu
die bouwkunde er aan te geven en
door te gaan in de schilderkunst.
En niet te vergeten de tekening
van het kasteeltje in het Franse Ro-
quebrune, waar hij de Emmaüs
gangers schilderde. Voorts zijn er
enkele behoorlijk geschilderde
portretten, voor het overige is het
toch een treurnis, in feite kitsch.
Winstpunt van de tentoonstel
ling is de catalogus, met name de
bijdrage van de Rotterdamse cri
minoloog prof. G. P. Hoefnagels
die op eigen wijze iets toevoegt aan
de discussie over het fenomeen
Van Meegeren. Van Meegeren over
wie in 1979 Marijke van den Brand-
hof een dissertatie schreef (ver
schenen bij het Spectrum), waarin
zij het beeld over. Van Meegeren
dat alom heerste aan scherven tik
te. Een vals beeld. Van Meegeren
immers die in destijds verschenen
boeken in interviewvorm aan Bob
Wallagh (De echte Van Meegeren)
en Marie-Louise F. C. Doudart de
la Gré (Geen standbeeld voor Han
van Meegeren) liet weten tot zijn
vervalsingen te zijn gekomen, om
dat hij miskend was, 'zich wilde
wreken op waanwijze critici. Van
Meegeren die kort na de oorlog
aanvankelijk er van werd beschul
digd een schilderij (Christus en de
overspelige vrouw) van Vermeer
aan Göring, de Duitse vijand, te
hebben verkocht. Hij werd van col
laboratie beschuldigd en bekende
toen onder meer de Emmaüsgan
gers te hebben geschilderd. Er was
dus geen Nederlandse kunstschat
in handen van die vijand gespeeld.
Van Meegeren geen collaborateur?
In haar proefschrift heeft Marijke
van den Brandhof er al op gewezen
hoe hij koketteerde met de bezet
ters, een schilderij Wolinzameling
droeg hij op en stuurde hét naar de
'Führer', zo bleek uit een medede
ling van zyn vriend, de NSB-dich-
ter Martien Beversluis. En zijn Te-
keningenboek (1942) werd met een
opdracht aan Hitier na de oorlog in
de Rijkskanselarij in Berlijn ge
vonden, vermoedelijk door Van
Meegeren zelf opgestuurd.
Hoefnagels bekeek kunst als cri
minologisch verschijnsel. Naar zijn
mening heeft de strafzaak tegen
Van Meegeren wat de kunst betreft
niet de meest gunstige effecten ge
had. Kunst en recht verstaan el
kaar meestal niet. Hij constateert
dat het strafrecht zelf weinig aan
dacht aan de straftoemeting (een
jaar gevangenis), de vorm van de
straf geeft gegeven. Tussenperso
nen die aan de transacties van de
zogenaamde Vermeers en Pieter
de Hóoghs hebben verdiend blij
ken nimmer gedagvaard. Een Ka
merlid dat onware mededelingen
aan Bredius had gedaan over de
plaats waar de Emmaüsgangers
vandaan was gekomen werd onge
moeid gelaten. Na het vonnis leef
de Van Meegeren nog zes weken,
hij stierf op 30 december 1947 in de
Valeriuskliniek in Amsterdam."
Een gerucht is dat hy zelfmoord
pleegde. Hoefnagels constateert
dat Van Meegeren er wel weer bo
venop zou hebben kunnen komen,
maar dat hem na de roes van het
proces weinig illusies zijn gelaten.
„Hoe kon hij, zonder illusies en
met de gevreesde cel in het voor
uitzicht, verder leven? Jammer.
Als de kunst een zaak van recht
wordt, komt de kunst niet ver.
Ach, een raam op het Noorden...
Tentoonstelling Han van Meegeren.
Slot Zeist. Tot en met 1 september.
MOSKOU (Rtr) - Russische dansers en danseressen
hebben de meeste prijzen in de wacht gesleept op het
internationale, balletconcours van dit jaar in Moskou,
maar een aantal buitenlanders veroverde de harten
van het publiek.
Critici en balletminnaars vulden het Bolsjoi-theater
voor de finale van de wedstrijd op maandag- en dins
dagavond.
Nina Ananijasjvili, soliste van het Bolsjoi-gezel-
schap, en Marina Leonkina, een danseres van naam
uit Voronezj, deelden de gouden medaille en 2.500 roe
bel in de categorie ballerina's in duetten.
In de categorie mannen ging de goed-ogende Argen
tijn Julio Bocca strijken met de eerste prijs, na een
optreden waarvan alle critici zeiden dat het zijn weer
ga niet had.
De tweede prijs werd gedeeld door de Rus Andris
Liepa, zoon van de danser Maris Liepa, en de Frans
man Pablo Savoye.
De tweede prijs bij de vrouwen werd gedeeld door
de vurige 19-jarige Russische Galina Stepanenko, en
Yoko Morimoto uit Japan, die met haar partner Naba-
ru Miyagi het publiek in extase bracht.
De Australiër David McAllister, die nauwelijks had
kunnen verwerken dat hij tot de finale had kunnen
doordringen, kreeg de derde prijs bij de mannen. Zijn
partner, Elizabeth Toohey, werd onderscheiden met
een prijs voor artistieke verdienste. Het publiek was
opgetogen over de moeiteloze sprongen en wervelin
gen over breedte en lengte van het toneel van McAllis
ter en over de frêle gratie van Toohey.
Twee Russische danseressen wonnen de derde prijs
Aan het evenement van dit jaar is meegedaan door
100 kandidaten uit ruim 20 landen. Het stond open
voor dansers en danseressen van 17 tot 25 jaar die
nooit eerder een internationale balletwedstrijd had
den gewonnen.
